Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

Το τέλος της Ιστορίας (της Στ’ Δημοτικού)

Δεν έχω σκοπό να μπω στη συζήτηση για το πόσο καλό ή κακό ήταν αυτό το περιλάλητο βιβλίο.

Θεωρώ τον εαυτό μου, απολύτως αναρμόδιο να κρίνω το πόνημα μιας ομάδας επιστημόνων θα ασχοληθώ όμως κυρίως, με όσα με εξόργισαν σε αυτή υπόθεση.

Και θα αναφέρω ένα δυο σημεία που αφορούν στην ουσία, τα οποία πρώτα συζήτησα με Ιστορικό και Εκπαιδευτικό για να μη γράψω (και εγώ) άλλη μία επηρμένη μπαρούφα.

Λοιπόν: Αναφορικά με την Κύπρο, το βιβλίο διαπράττει επιεικώς ατόπημα.

Υπάρχουν δύο σημεία διατύπωσης που είναι «φάουλ».

1ον. «Διδάσκει» πως μετά το 1974 το νησί τελεί υπό διχοτόμηση.

Το νησί όμως είναι διαιρεμένο. Οι δυο αυτές έννοιες , είναι τελείως διαφορετικές

2ον . «Διδάσκει» πως μετά την εισβολή, στην Κύπρο υπάρχει ένα Τουρκοκυπριακό κράτος, το οποίο δεν αναγνωρίστηκε από κανέναν πλην της Τουρκίας. (το ορίζει δηλαδή ως κράτος, έστω και πλαγίως)

Οι συγγραφείς άραγε του πονήματος δεν έχουν ακούσει τον προσδιορισμό του υπό κατοχήν τμήματος της Κύπρου ως ψευδοκράτους ή παράνομου καθεστώτος;

3ον. Η λέξη Κατοχή, μάλλον γλίστρησε από τις σελίδες, έπεσε στο πάτωμα και κανείς δεν την περιμάζεψε. Απλά η Κατοχή δεν υπάρχει.

Το βιβλίο, καλώς λησμονά το Κρυφό Σχολείο, γιατί δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο.

Το βιβλίο καλώς φωτίζει έντονα τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό που έβαλε της βάσεις για τη σύγχρονη Ευρώπη περιορίζοντας τον ρόλο των εκκλησιών μέσα στους ναούς τους.

Το βιβλίο, καλώς διάφορα και, κακώς άλλα. Είπαμε, θεωρώ τον εαυτό μου απολύτως αναρμόδιο για μία εξειδικευμένη κρίση.

Το μέγα ζήτημα είναι πως το βιβλίο αυτό όπως και κάθε βιβλίο που έχει προορισμό τα σχολεία δεν μπορεί να είναι υπό την κρίση παραγόντων που οφείλουν να μην εμπλέκονται.

Πολιτικά κόμματα, σωματεία, εκκλησία, ποικίλοι εκπρόσωποι πολυποίκιλων φορέων.

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και αφήστε τους Θεούς στην ησυχία τους!

Πώς να το πούμε αλλιώς; Το όποιο εκπαιδευτικό βιβλίο, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην επικράτεια των ειδικών Ακαδημαϊκών και των Εκπαιδευτικών.

Η λυσσαλέα επίθεση που δέχτηκαν συχνά σε εξαιρετικά χυδαία επίπεδα η κυρία Ρεπούση και η ομάδα της, αρκεί και περισσεύει για να οργιστεί κάποιος και να δει με προσοχή το ποιόν των επιτιθεμένων.

Μια ομάδα τηλεοπτικών εθνικιστών, από αυτούς που ασμένως φιλοξενεί το κανάλι του κου Καρατζαφέρη, επίμονοι συνομιλητές χουντικών όπως ο Χολέβας ο Γεωργαλάς και ο Πατακός, ρασοφόροι εν ιερά μήνιν που πριν από λίγα χρόνια κράδαιναν τα 666 και τις κατάρες εν όψει νέων ταυτοτήτων και άλλοι γραφικοί που κανονικά ανήκουν στο περιθώριο.

Η υπό πανικό όμως απόσυρση του διορθωμένου βιβλίου, του οποίου τις διορθώσεις δεν είδε ποτέ κανείς, αποκαλύπτει τον εγκλωβισμό της Νέας Δημοκρατίας στο κόμμα του κου Καρατζαφέρη, της αυθεντικής εκπροσώπησης της άκρας δεξιάς στην Ελλάδα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Το όλο ζήτημα, απασχόλησε έντονα και τα Κυπριακά Μέσα .

Και δικαίως, εφόσον στην Κύπρο τα σχολικά εγχειρίδια εισάγονται από την Ελλάδα.

Απορία…

Δεν είναι καιρός πλέον στην Κύπρο να δημιουργηθούν χωρίς βιασύνες Κυπριακά βιβλία για τα σχολεία;

----------------------------------------------------------------------------------------------

Πολλά ακόμα θα μπορούσα να γράψω. Ο χώρος της Στήλης Άλατος όμως στην εφημερίδα, δεν επιτρέπει κείμενα που να ξεπερνούν τις περίπου 500 λέξεις. Έτσι , κράτησα όσα θεώρησα ουσιαστικά (για τις απόψεις μου) και, σε πολλά μπορούμε να μπούμε μαζί αν γίνει συζήτηση.


Ο πίνακας που κοσμεί το άρθρο στην κορυφή είναι ο "Θρίαμβος του χριστιανισμού" του Tommaso Laureti (1530-1602).

O πίνακας βρίσκεται στην αίθουσα του Μ. Κωνσταντίνου (sala di Constantino) στο παλάτι του Βατικανού. Είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα απεικόνισης του «θριάμβου του χριστιανισμού» σε βάρος του παγανισμού ο οποίος εύλογα είναι ταυτισμένος με το αρχαίο Κάλλος και την φυσική των πραγμάτων τάξη.

Πίνακες σαν αυτόν «λαμπρά» δείγματα του μεσαίωνα και της εκκλησιαστικής μισαλλοδοξίας κοσμούν πάντα το Βατικανό –και όχι μόνο- ενώ, βέβαια τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Δυτικής Ευρώπης όλων των βαθμίδων υποδεικνύονται ως δείγματα της πλέον σκοτεινής περιόδου για την ανθρώπινη σκέψη και αναζήτηση στην Ευρώπη.


UPDATE

Νομίζω, είναι εξαιρετικά χρήσιμο για την συζήτηση και την αντίληψη του ζητήματος μια προσεκτική ανάγνωση του σημερινού άρθρου (30/9/007) του Καθηγητή κου Θάνου Βερέμη, στην Κυριακάτικη Καθημερινή.

Ασφαλώς πιο αναλυτικός, ασφαλώς αρμόδιος και , κατά τη γνώμη μου, ακριβώς με εκείνο το «είδος» ματιάς που τραγικά απουσιάζει από την Ελλάδα-όταν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. είναι απλά αυτονόητη.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_30/09/2007_243427

57 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι καιρός πλέον στην Κύπρο να δημιουργηθούν χωρίς βιασύνες Κυπριακά βιβλία για τα σχολεία;

epithetikos me tin ekklisia opws panta, apolafstikos opws kai sto radiofwno naste kala

Kypriaka vivlia gia ta sxoleia?

den tha hathei etsi sto telos kathe desmos me tin mitera ellada? as mhn ksexname kyrie Pitta pws theloume den theloume EIMASTE Ellines... Tha ithela ti gnwmi sas me perissoteres leptomeries...


sygnwmi gia ta greeklish to pc moy den ypostirizei ta ellinika

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρον το κείμενο, αλλά μου γέννησε μία απορία (και παρακαλώ διορθώστε με αν σας έχω παρερμηνεύσει): Αν όντως «κάθε βιβλίο που έχει προορισμό τα σχολεία δεν μπορεί να είναι υπό την κρίση παραγόντων που οφείλουν να μην εμπλέκονται», τότε προς τι το κείμενό σας με τις απόψεις περί ακριβών και μη σημείων; (…) Αν πάλι απλά εκφράζετε την άποψη επιστημόνων-ειδικών με τους οποίους συνομιλήσατε, τι εμποδίζει οιονδήποτε εξ’ αυτών των ‘αναρμόδιων’ να κάνει το ίδιο; (…) Τέλος, η άποψη ότι κρίση μπορούν να εκφέρουν μόνο οι ειδικοί δε μοιάζει επικίνδυνα με αριστοκρατία; Στη δημοκρατία τα πάντα όσα αφορούν στο δημόσιο βίο δεν είναι στην κρίση των πάντων; Εν τέλει, υπό ποία έννοια του Διαφωτισμού (τον οποίο επικαλείστε) εγώ, ως πολίτης, δε δικαιούμαι να έχω κριτική άποψη περί του «όποιου εκπαιδευτικού βιβλίου», αλλά θα πρέπει να θεωρήσω ότι αυτό «ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην επικράτεια των ειδικών Ακαδημαϊκών και των Εκπαιδευτικών;».
Με ειλικρινή εκτίμηση

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο, κι εγώ με την εκτίμηση που ξέρεις ότι σου έχω (όπως και ο ανώνυμος φίλος) νομίζω ότι οι ειδικοί έχουν κάθε δικαίωμα να πράττουν κατά την ειδικότητά τους, οι μη ειδικοί έχουν κάθε δικαίωμα να κρίνουν τα 'ειδικώς' πεπραγμένα. Με κριτήρια, από το ένστικτό τους, την όποια ακαδημαϊκή και κοινωνική παιδεία τους, μέχρι και το γούστο τους. Οτιδήποτε, τέλος πάντων, διαμορφώνει την κρίση τους.
Γιατί κρίναμε, όλοι μαζί, παλιότερα το επίπεδο των ακαταλαβίστικων μαθηματικών που διδάσκονται στο Δημοτικό και δεν μπορούμε να κρίνουμε τα 'ολισθήματα' ή 'αβλεψίες' (κατά την επικεφαλής ειδικό) του βιβλίου της Ιστορίας;
Μα τι στην ευχή ειδικοί είναι αυτοί που πληρώνονται για μια ειδική εργασία -και πολύ ευαίσθητη- που τη διεκπεραιώνουν 'ολισθαίνοντας' και 'ψιλοστραβωνόμενοι'(κατά παραδοχή τους);
Δεν θα διαφωνήσω, βεβαίως, ότι ξεσπάθωσαν και κάποιοι ειδικοί σε ...άλλα πράγματα και βρώμισε και η αντίδραση αλλά, μπας και φταίει το ότι οι συγγραφείς είναι της ίδιας νοοτροπίας με τους φανατικά αντιδρώντες -το διαφορετικό 'χρώμα' δεν αλλαζει την πραγματικότητα- και με την ελληνική κατάρα της 'αυθεντίας' που δεν έχει ανάγκη να ρωτήσει κι ένα δεύτερο για τη γνώμη του, 'αποφάσισαν και διέταξαν' ότι ΑΥΤΟ είναι το καλό γιατί ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.
Σημ: Επί των 'κρίσιμων σημείων', η συντακτική ομάδα δεν θεώρησε χρήσιμο να ενημερώσει τον απλό γονιό για το 'γιατί' και πώς'.
Μας είπε 'δεν είστε ειδικοί, δεν θα καταλάβετε, δεν σας εξηγούμε, βγάλτε τον σκασμό εθνίκια!' Κι άφησε το πεδίο ελεύθερο στα ...Εθνίκια να συνωμοσιολογούν ασύστολα και να ψηφοκυνηγούν.

Θα συμφωνήσω με τα ...θρησκευτικά σου αλλά, και με τον πρώτο φίλο σε ότι αφορά σε 'Κυπριακά' βιβλία. Νομίζω ότι τα απανταχού γης ευρισκόμενα Ελληνόπουλα θα πρέπει να έχουν κοινή ελληνική παιδεία.

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο πρώτα πρώτα να σε ρωτήσω από που ξέρεις οτι δεν υπήρχε το Κρυφό σχολείο. Υπάρχουν ιστορικές πηγές που να υποστηρίζουν οτι δεν υπήρχε? Απ'οτι ξέρω όχι. Αντίθετα ξέρω οτι υπάρχουν πολλές πηγές που υποστηρίζουν την ύπαρξη του κρυφού σχολείου. Σχετικά τις είχα παραθέσει και στο "παρεούλα" μαζί και με πίνακες ζωγραφικής της εποχής που απεικόνιζαν το κρυφό σχολείο. Η αμφισβήτηση αυτή υπάρχει από τότε που η ψευτοπροοδευτική μηδενιστική αντιθρησκευτική, αθεϊστική σχολή κυβερνά στην ουσία αυτό τον τόπο και η οποία είναι ταγμένος εχθρός εκ προοιμίου, σε κάθε τι που έχει να κάνει με την επικρατούσα κατά το Σύνταγμα μας θρησκεία. Και ξέρεις πολύ καλά οτι δεν είμαι καν θρησκευόμενος η χριστιανός και οτι αδιαφορώ παντελώς για τις θρησκείες. Ομως γνωρίζεις καλά και τη θέση μου οτι Ελλάδα και ορθοδοξία στο διάβα της ιστορίας ειδικά από το 1453 και μετά είναι απολύτως αλληλένδετα.
Στα υπόλοιπα συμφωνώ φυσικά και υπάρχουν και πολλά άλλα φαιδρά που είχαν γραφεί η παραληφθεί στο κατάπτυστο βιβλίο Ρεπούση...

Από την άλλη θεωρώ κραυγές αγωνίας όσων υπηρετούν την "Νεα Εποχή" όταν βλέπουν αυτοί οτι ο λαός αντιστέκεται στην ανθελληνοποίηση του και την αποχαύνωση της ιστορικής και εθνικής του συνείδησης και λένε με περισσό θράσος αλλά και γελοιότητα οτι τα βιβλία ιστορίας πρέπει να κρίνονται από ειδικούς και επιστήμονες. Η ιστορία φίλε μου καλέ δεν είναι ιδιοκτησία της επιστήμης ούτε φυσικά μόνο αυτή μπορεί να λογοδοτεί έναντι της ίδιας της επιστήμης της ιστορίας. Η ιστορία είναι μία επιστήμη Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ, που ανήκει σε όλους μας και γράφεται όχι από ειδικούς επιστήμονες (η τουλάχιστον όχι μόνο από αυτούς) αλλά και από τον ίδιο τον απλό άνθρωπο που έχει βιώσει την ιστορία από πρώτο χέρι.

Εάν λοιπόν η κυρία Ρεπούση και η παρέα της θέλει να γράφει για "συνωστισμούς" στη Σμύρνη η να μην αναφέρει τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο, τον Παπαφλέσσα, τον Π.Π Γερμανό, δικαίωμα της αλλά μόνο στα παιδιά της έχει δικαίωμα να "περιγράφει" αυτού του είδους την ιστορία που έχει ως σκοπό την απαλλοτρίωση του Ελληνα από το ένδοξο ιστορικό παρελθόν του για να μη "στεναχωριούνται" τυχόν τα παιδιά των λαθρομεταναστών και οι "φίλοι" γείτονες μας...

Την ύστατη στιγμή ο Έλληνας ξέρει πως φέρεται απέναντι σε όλους όσους προσπαθούν για τους δικούς τους λόγους να μετριάσουν η να αφανίσουν την ιστορική μνήμη του Έλληνα. Γιαυτό και Μαριέττα, Καλός, Νίκος Γεωργιάδης πήγαν σπίτι τους. Ετσι ο λαός θα στείλει σπίτι του όποιον άλλον επιχειρήσει να ξαναπεράσει τέτοιου είδους σχέδια.

Με πολύ αγάπη και πατριωτικούς χαιρετισμούς.

Χρήστος.

-=OCEANBORN=-

Ίδας είπε...

Λες ότι δεν είσαι ειδικός, αλλά εκφέρεις γνώμη σε πράγματα που δεν γνωρίζεις καλά. Δικαίωμα σου αλλά προσπάθησε τουλάχιστον να μην είσαι ούτε απόλυτος!
Γράφεις με περισσή σιγουριά ότι το Κρυφό Σχολειό ήταν μύθευμα. Έκανες κάποια έρευνα για το θέμα; Ή απλά διάβασες ένα άρθρο;
Υπάρχουν και αντίθετες – και μάλιστα τεκμηριωμένες - απόψεις για αυτό το θέμα…
Είναι καλό να διαβάσεις όλες τις απόψεις πριν βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα και να τα παρουσιάζεις ως γεγονότα!

Ανώνυμος είπε...

το κρυφό σχολείο ήταν ενας χρησιμος μυθος σε μια εποχη και ο γνωστος πινακας εξυπηρετησε τον μυθο για λογους εθνικους. απο ενα σημειο ομως και μετα οι μυθοι πρέπει να εχουν την αληθινή τους διασταση δεν ειναι κακο αυτο.

Συμφωνω με τα Κυπριακά βιβλια για τα σχολεια, ΑΜΗΝ!

Αδριανή -Άντρη

Περαστικός είπε...

Καλημέρα, πράγματι, πολλές αντιρρήσεις για το σχολείο μπορεί να ήταν σωστές, άλλες υπέκρυπταν φανατισμούς και σκοπιμότητες. Για το κρυφό σχολειό, πράγματι πρόκειται για μύθο. Υπενθυμίζω σε όσους υπεραμύνονται της ύπαρξής του ότι είναι εκείνοι που οφείλουν να τεκμηριώσουν την άποψή τους. Πάντως, συνιστώ να ανατρέξουν στην εξαιρετική έκδοση «Το κρυφό Σχολειό, χρονικό ενός μύθου, Άλκη Αγγέλου, Βιβλιοπωλείον της «ΕΣΤΙΑΣ», Αθήνα 1997», στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών και σε άλλες πηγές. Οι αναφορές περί κάποιου «κρυφού σχολειού» ξεκινούν μετά το ξέσπασμα της επανάστασης.

Όσο για τα περί «ψευτοπροοδευτικής μηδενιστικής αντιθρησκευτικής, αθεϊστικής σχολής» που κυβερνά, παραπέμπω ενδεικτικά στον «ψευτοπροοδευτικό», «μηδενιστή», «αντιθρησκευτικό», «αθεϊστή» Νεόφυτο Βάμβα (το απόσπασμα από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους) «Είτε από αδιαφορία, είτε ως αρχή, η Υψηλή Πύλη ποτέ δεν εναντιώθηκε στην αναγέννηση των γραμμάτων στην Ελλάδα. Οι πιο πραγματικοί εχθροί σ' αυτή την ευτυχισμένη αποκατάσταση βρίσκονται μέσα στους κόλπους μας• κι αν οι προσπάθειές μας κατορθώσουν να δαμάσουν τις προκαταλήψεις ή την αδιαφορία αυτού του πανίσχυρου κλήρου, που αποτελεί σήμερα το πρώτο σώμα του ελληνικού έθνους, πολύ λίγα θα απομένουν να γίνουν προκειμένου για τους Τούρκους».
Νεόφυτος Βάμβας, λίγο πριν από την επανάσταση (Δάσκαλος του Γένους - και αρχιμανδρίτης- 1770-1856).

Επίσης στον «ψευτοοπροοδευτικό», «μηδενιστή», «αντιθρησκευτικό», «αθεϊστή» Μανουήλ Γεδεών, μέγα χαρτοφύλακα και χρονογράφο του Οικουμενικού Πατριαρχείου: «η τουρκική κυβέρνησις, ανεχομένη την χριστιανικήν θρησκείαν, εγίνωσκεν ότι εις τους ναούς αναγινώσκουσι και ψάλλουσιν οι παπάδες και οι ψάλται, και ότι τα αναγινωσκόμενα και ψαλλόμενα έπρεπε να διδαχθώσιν εγκαίρως και συνεπώς ουδέποτε εν ομαλή καταστάσει πραγμάτων εμπόδισε την εν νάρθηξι και κελλίοις διδασκαλίαν», επίσης του ίδιου: «Μέχρι σήμερον ουδαμού ανέγνων εν ομαλή καταστάσει πραγμάτων βεζύρην ή Αγιάννην εμποδίσαντα σχολείου σύστασιν ή οικοδομήν, τούθ’ όπερ ηδύνατο να συμβεί κατόπιν καταγγελίας Χιστιανού τινος, απεριτμήτου Τούρκου, καθώς ωνόμαζον αυτούς».

Κοσμάς ο Αιτωλός:«Έως τριάκοντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά γράμματα». Άραγε ήταν κρυφά αυτά;

Δεν συνεχίζω άλλο για να μην κάνω κατάχρηση του χώρου, κλείνω λέγοντας ότι όλοι σχεδόν οι σοβαροί ιστορικοί, παλιότεροι και νεότεροι συμφωνούν πως «κρυφό σχολειό» ποτέ δεν υπήρξε στην Τουρκοκρατία: Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, Αλέξης Πολίτης, K. Θ. Δημαράς, Φ. Ηλιού, Παναγιώτης Στάθης κ.ά. Όλοι τονίζουν την έλλειψη μαρτυριών σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους αναφέρει ως απαρχές του μύθου την εθνική σκοπιμότητα τα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση (αφού, αντίθετα με άλλα δεινά που υπέστη ο Ελληνισμός, για το κρυφό σχολειό δεν υπάρχουν αναφορές από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας) καθώς και κάποιες εξιδανικευμένες ποιητικές-καλλιτεχνικές δημιουργίες (όπως ο περίφημος πίνακας του Γύζη).

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν θα αναφερθώ στην ουσία του άρθρου σου που είναι το περιλάλητο βιβλίο της Ιστορίας ( της Στ’ Δημοτικού) καθώς δεν το ‘χω ούτε καν δει (ούτε την πρώτη του ούτε και τη δεύτερη, τη διορθωμένη του έκδοση). Ομολογώ πως το έψαξα αλλά καθώς του έχει απαγορευθεί η κυκλοφορία καθ’ όλας τα ώρας δεν τολμά να ξεμυτίσει.!

Η αναφορά σου σε “κανάλι του κ. Καρατζαφέρη” μου θύμισε μια συζήτηση, ένα Σάββατο αργά το βράδυ, που λέει και ένα άσμα, στο πρόγραμμα του πολύ κ. Χαρδαβελλα από το Plus TV και έφριξα!!! (Έλεος πια με τα θέματα που παρουσιάζονται σε αυτό το πρόγραμμα). Στην συζήτηση που είχε σαν θέμα την ελληνική γλώσσα και διάφορα άλλα θέματα “εθνικού” περιεχομένου λάμβαναν μέρος (εξ όσων θυμάμαι και το πρωτοπαλίκαρο του Καρατζαφέρη, κάποιος Άδωνης Γεωργιάδης που αν δεν απατώμαι εξελέγη και βουλευτής καθώς και η Βούλα η Πατουλίδου που έμεινε στην ιστορία με εκείνο το περιβόητο “… για την έδρα την βουλευτική (σόρρυ για την Ελλάδα) ρε γαμώτο”, και η οποία άμα αντιλήφτηκε πως δεν θα έβγαινε βουλευτίνα λόγω της θέσης που την βάλανε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ παράτησε τον Γιωργάκη σύξυλο!!!

Τόση εθνικιστική έπαρση, υστερία και αμετροέπεια έχουν κάποιοι που ζητούν να χρηματοδοτηθούν και προγράμματα διδασκαλίας για εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στις άλλες βαλκανικές χώρες. Για ποιο λόγο; Για να δείξουμε την ανωτερότητα μας ως φυλή; Για να κατακτήσουμε πολιτιστικά και ακολούθως οικονομικά και πολιτικά τις χώρες αυτές; Και πόσοι πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν ελληνικά; Τι θα προσφέρει στον πολυ κόσμο η γνώση της ελληνικής γλώσσας εκτός από εξειδικευμένες πληροφορίες σε κάποιους μελετητές; Η εθνικιστική τους στενοκεφαλιά δεν τους αφήνει να καταλάβουν ότι μια γλώσσα αποκτά παγκόσμια ή έστω περιφερειακή υπόσταση και κυριαρχία όταν η χώρα στην οποία ομιλείται είναι και οικονομικά (ή και πολιτικά – αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα) παγκόσμια ή περιφερειακή δύναμη. Π.χ. τα αγγλικά παγκοσμίως, τα γερμανικά και τα γαλλικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα ρωσικά κάποτε όταν η πάλαι ποτέ κραταιά Σοβιετική ένωση κυριαρχούσε στην Ανατολική Ευρώπη.

Οι συζητητές σ’ εκείνο το πρόγραμμα που παρακολούθησα , συνεπικουρούμενοι από τον κύριο Χαρδαβέλλα πετούσαν τις εθνικιστικές τους κορώνες και κοτρόνες χωρίς φειδώ – και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιου εκπροσώπου της Οργάνωσης των Δασκάλων (ή των Καθηγητών, δεν θυμάμαι ακριβώς) να δώσει μια άλλη διάσταση στο θέμα (την για χρόνια παραχάραξη, διαστρέβλωση και επιλεκτική διδασκαλία της Ιστορίας)

Υ.Γ. Έχω την άποψη πως από τη στιγμή που έχουμε μελετήσει ένα θέμα μπορεί να εκφράσουμε και άποψη φτάνει να την τεκμηριώνουμε! (Αυτό για την αναρμοδιότητα μας να κρίνουμε μια και δεν είμαστε ειδικοί).

Ανώνυμος είπε...

Είχα την ελπίδα ότι θα μέναμε στο θέμα.
Αλλά βέβαια, το θέμα ΔΕΝ είναι τα βιβλία... Το θεμα είναι οι εθνικιστές, ειδικά τώρα με την είσοδο του ΛΑΟΣ στο κοινοβούλιο. Εγώ πιστεύω ότι καλώς κάνουμε και τους κρίνουμε. Αλλά, μετά την ανάγνωση του κειμένου του Γιώργου, αναρωτιέμαι: έχουμε άραγε το δικαίωμα να το κάνουμε; Στο κάτω-κάτω δεν είμαστε ειδικοί επί των πολιτικών ζητημάτων, έτσι δεν είναι;
Θα καταθέσω όμως μία άλλη άποψη. Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ από τις εθνικιστικές κορώνες των εκπροσώπων του ΛΑΟΣ; Στην τελική, η ελευθερία έκφρασης δεν επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση όλων των απόψεων; Αν τους σταματήσουμε (τους βάλουμε στο περιθώριο...), τότε δε γινόμαστε αυτόματα ίδιοι με αυτούς; Νόμιζα ότι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ ενός "δημοκράτη" και ενός "φασίστα" είναι και στις μεθόδους (κυρίως στις μεθόδους). Αλλά φοβάμαι ότι έκανα λάθος.
Ας πούμε υποθετικά ότι άυριο επιβάλλεται με φασιστικό τρόπο φίμωτρο στο ΛΑΟΣ ή σε όποιον σαν αυτούς. Θα βγουν άραγε όλοι εκείνοι που τώρα κόπτονται υπέρ της ελευθερίας να διαμαρτυρηθούν; Ακόμα, ας δεχτούμε την διά της βίας (φασιστικά) επιβολή τηε ελευθερίας (!). Όταν εντός της ελευθερίας αυτής ακουστούν απόψεις κατά του συστήματος που προστατεύει την ελευθερία, η ελευθερία είναι αρκετά ελεύθερη για να τις προστατέψει; Γιατί αν δεν είναι, είναι τραγικά ανακόλουθη• και όχι και τόσο (φιλ)ελεύθερη.
Το πρόβλημα αυτό είναι σύμφυτο με τα κινήματα υπέρ της ελευθερίας και είναι ο κύριος λόγος που οι περισσότεροι εκ των "προοδευτικών" εκφυλίζονται σε φασίστες του κερατά.
Η ελευθερία, αγαπητοί μου, απαιτεί (κατά τη γνώμη μου) συνειδησιακή αφύπνιση. Όποιος περιορισμός επιβάλλεται διά ροπάλου εγκυμονεί από τη γέννεσή του τα σπέρματα της ίδιας του της αποκαθήλωσης. Η βία φέρνει βία και αυτό είναι το μόνο που μπορεί να φέρει.
Γι' αυτό περιμένω ν' ακούσω από "αριστερούς" πραγματική και ουσιαστική αντιπρόταση στον εκφυλισμό των αυταρχικών καθεστώτων. Μέχρι στιγμής όμως, έχω απλά ακούσει την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Η αριστερά έχει πρόβλημα γιατί εγκλωβισμένη εντός του παρελθόντος της δεν έχει συνειδητοποιήσει την πνευματική διάσταση της οντότητας της, το υπερβατικό από το οποίο έλκει την καταγωγή της. Και μέχρι να το κάνει, η "δεξιά" θα επανέρχεται...
Κρίμα...

Unknown είπε...

@ Γιάννο Ιωάννου, ευχαριστώ. Η Κύπρος, είναι μέρος του Ελληνισμού κατά το μέγιστο μέρος του πληθυσμού της. Είναι παράλληλα ένα ανεξάρτητο κράτος και αύριο, 1η Οκτωβρίου εορτάζει την ανεξαρτησία της. Μια εορτή «εθνική» όπως την λέμε με όλα τα σχετικά, δηλαδή την γενική αργία υπηρεσιών, ιδιωτικών εταιριών, σχολείων. Ωστόσο, αυτή η εθνική εορτή της Κύπρου, όχι μόνο δεν την τιμούν στην Ελλάδα, αλλά και οι πλείστοι την αγνοούν παντελώς. Το ίδιο και με την 1η Απριλίου κατά την οποία όπως η Πολιτεία τιμά την έναρξη του αντιαποικιοκρατικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Νομίζω, πως η Κύπρος πρέπει να μπει σε μία φάση απογαλακτισμού και αντί να βλέπει την Ιστορία της μέσα από τα μάτια της Αθήνας να αποκτήσει τα δικά της μάτια. Είναι θαρρώ αναγκαίο τόσο για την συλλογική αυτοπεποίθηση του τόπου όσο και, για την διατήρηση αλλά και ενίσχυση των δεσμών σε πιο ουσιαστικές βάσεις.

Αν δούμε-ας μου επιτραπεί το παράδειγμα- την Κύπρο ως το «τέκνο» μιας μητέρας πατρίδας, τότε αυτό το τέκνο πρέπει πια να ενηλικιωθεί, να πάρει τις αποστάσεις του και να καλλιεργήσει πλέον τη σωστή και ισόρροπη σχέση με τη μαμά του. Όταν κόβεται ο ομφάλιος λώρος, δεν σημαίνει πως εκλείπουν οι δεσμοί, αντίθετα, μπαίνουν σε καινούργιες βάσεις απείρως υγιέστερες αλλά και αναγκαίες για το ταξίδι του «παιδιού» στον κόσμο.

@ ανώνυμος «Α» Σας ευχαριστώ για το σχόλιο και τις παρατηρήσεις. Έχετε δίκιο, ο τρόπος με τον οποίο διατύπωσα την έκφραση μου, κινδυνεύει εύκολα να κυλίσει προς τον «αριστοκρατισμό». Εξήγησα και στο βασικό άρθρο πως στο περιθώριο των 500 λέξεων που έχω στην εφημερίδα, άφησα αρκετά κενά Ασφαλώς και ο καθένας μπορεί να έχει άποψη. Ασφαλώς και ο κάθε ένας μπορεί να εκφράσει αντίρρηση ή το αντίθετο, για οτιδήποτε, από τη στιγμή που αυτό το «οτιδήποτε» αφορά στη Δημόσια ζωή και μάλιστα την επηρεάζει. Αυτό που με εξόργισε ήταν το μένος και το χαμηλό επίπεδο των αντιδράσεων που ξεκίνησαν κυρίως από τους κύκλους που αναφέρω. Ένα μένος κυρίως συναισθηματικό και αποπροσανατολιστικό το οποίο-κατά τη γνώμη μου πάντα- κυριολεκτικά προκατέβαλλε και την κοινή γνώμη με την παραγωγή θυμικών εντυπώσεων. Είδα και άκουσα πάρα πολλούς ανθρώπους που κυριολεκτικά λιθοβολούσαν τόσο το βιβλίο όσο και τους συγγραφείς του, οι οποίοι στο ευθύτατο ερώτημα «το έχετε διαβάσει;» απαντούσαν με το εκπληκτικό «όχι, αλλά έχω ακούσει αυτό και εκείνο».

Όμως, θα επιμείνω σε κάτι. Τελικοί αρμόδιοι για ένα σχολικό βιβλίο είναι οι «καθ ύλην» , οι Εκπαιδευτικοί δηλαδή και το Παιδαγωγικό. Το οποίο, είχε εγκρίνει το βιβλίο πανηγυρικά και, μετά έκανε την πάπια. Στο άρθρο πρόσθεσα στο τέλος ένα update, ένα κείμενο του Καθηγητή κου Θάνου Βερέμη το οποίο εκφράζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα όσα θα ήθελα να πω.


@ Κώστα, ελπίζω οι απαντήσεις πιο πάνω να καλύπτουν το σχόλιό σου. Υπάρχουν στο θέμα αυτό, πολλά επί μέρους ζητήματα και ερωτήματα τα οποία είναι δύσκολο να καλύψουμε. Ένα από αυτά για παράδειγμα , είναι, πως μπορείς να διδάξεις ένα παιδί μία ριζικά διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που έχουν διδαχθεί οι γονείς του; Δεν δημιουργείς έτσι μια ρήξη ενδεχομένως πολύ άβολη; Και, εδώ μπαίνει το άλλο ζήτημα, του διαχωρισμού του Μύθου από την Ιστορική πραγματικότητα. Ο Μύθος, αν επί μακρόν έχει σερβιριστεί σαν Ιστορική πραγματικότητα, το μόνο που δημιουργεί, είναι στρεβλότητα στην αντίληψη και, ακόμα χειρότερα, μία «εθνική αυτοπεποίθηση» στηριγμένη σε πήλινα πόδια Όταν μία χώρα έχει στηριχτεί τόσο έντονα και τόσο επίμονα στο παραμύθι, είναι εξαιρετικά δύσκολο έργο η μετάβαση από το ένα επίπεδο στο άλλο.


@ OCEANBORΝ το βιβλίο της ΣΤ δημοτικού που διάβασα, είναι αυτό χωρίς τις διορθώσεις που έγιναν. Και, όπως έγραψα, ως απλός πολίτης, με τα όποια ελαττώματά του, το θεωρώ «υγιές», προς μια σωστή κατεύθυνση. Δεν μπορώ να το κρίνω εμπεριστατωμένα, δεν είμαι ούτε ιστορικός, ούτε εκπαιδευτικός. Εντόπισα και υπογράμμισα μόνο αυτά που ανέφερα για την Κύπρο. Με την ίδια γνωστή προχειρότητα που καλλιεργούμε ως Πολιτεία μύθους σαν αυτού του Κρυφού Σχολειού, φοβάμαι πως έτσι, άτσαλα, πάμε στην απομυθοποίηση.

Ο «Περαστικός» πιο κάτω, δίδει μια σειρά από πηγές για το Κρυφό Σχολειό και, σε κάθε περίπτωση δεν θα μπω σε αναλυτική συζήτηση για κάτι που το θεωρώ πολύ απλό για τον οποιονδήποτε να ψάξει, να ερευνήσει αντικειμενικά και να βγάλει τα συμπεράσματα του. Η γνωστή ελαιογραφία του Γύζη, δεν αποτελεί ιστορικό τεκμήριο καθώς δημιουργήθηκε περί το 1885 στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος, το οποίο στο πλαίσιο της ανάγκης δημιουργίας εθνικής συνείδησης παρήγαγε και αναπαρήγαγε πολλά στοιχεία μύθου και θρύλου, τα οποία προεξέτεινε στην Ιστορία και τη διδασκαλία της. Κάτι, εξαιρετικά κοινό σε όλα τα έθνη του κόσμου σε ανάλογες φάσεις. Κάποτε όμως πρέπει να έρθει και η ωρίμανση.

@andkand απόλυτος, δεν είμαι σχεδόν σε τίποτα. Το μεγαλύτερο μέρος των προβληματισμών μου αφορούν στο πως και από ποιους αυτή η ιστορία κακοφόρμισε με αυτόν τον τρόπο. Για όλα τα άλλα θεωρώ πως έχω απαντήσει. Δες και εσύ, το σχόλιο του Περαστικού.


@ Περαστικέ μου, σε ευχαριστώ για την εμπεριστατωμένη σου παρέμβαση, με έβγαλες από κόπο.

Ιδού και ένας χάρτης των κανονικών σχολείων που λειτουργούσαν στην Ελληνική επικράτεια από το 1620 μέχρι και το 1821. Θα τον βρείτε σε αυτόν τον δεσμό: http://www.phs.uoa.gr/dlab/ellinomnimon/schools.htm

Ίσως αξίζει να θυμηθούμε λίγο τον Δ. Σολωμό που είχε πει:
Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό

Unknown είπε...

@ ANEF_prokatalipsews Δεν έχω να προσθέσω τίποτα, να διαφωνήσω κλπ. Συμφωνώ 100% με όλα όσα λες, αυτή είναι η «εικόνα» που εισπράττει κάποιος –ειδικά όταν είναι κάπως «απέξω» κατά συνέπεια και ολίγον πιο ψύχραιμος.

@ ανώνυμε, ομολογώ δεν εννόησα το πνεύμα σου, δεν κατάλαβα τι ακριβώς προσπαθείς να πεις. Ίσως να φταίω εγώ, θα ξαναδιαβάσω το σχόλιο σου αργότερα…

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο, καλά τα λέει ο Βερέμης αν και όσα -καλά- λέει, νομίζω ότι αναιρούνται από το
"...Ανεξάρτητα από το αν το συγκεκριμένο βιβλίο έχει πραγματολογικά λάθη και δυσνόητες έννοιες, ακόμα και πολιτικές αγκυλώσεις,..."
Δεν μπορεί να προσπερνιούνται έτσι 'πραγματολογικά λάθη', 'δυσνόητες έννοιες', 'πολιτικές αγκυλώσεις' σε ένα επιστημονικό σύγγραμμα υψηλότατου κόστους (κανείς δεν το αναφέρει) από ομάδα έγκριτων και ειδικών στο θέμα που, προφανώς, αστόχησαν στην άρτια διεκπεραίωση της δουλειάς που ανέλαβαν. Και είναι αυτές οι καλοπληρωμένες αστοχίες τους που άνοιξαν το γήπεδο στους λογής Καρατζαφέρηδες και παπάδες που ονειρεύονται ότι είναι οι νέοι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες!

Συμφωνώ απολύτως με την 'απομυθοποίηση' που αναφέρεις.
Εξ άλλου κατ' επανάληψη έχω γράψει ότι δεν είμαι δα και τόσο περήφανος 'απόγονος του Μιαούλη'... Του Κανάρη, μάλιστα. Αλλά τον Κανάρη τα παιδιά μας τον μαθαίνουν ως άξεστο ξυπόλητο μπουρλοτιέρη και όχι ως πολλάκις Πρωθυπουργό Εθνικής Ενότητας!

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα μας είναι το Βιβλίο της Ρεπούση. Όμως κάποιοι παραπάνω μιλούν για το ΛΑΟΣ, για φανατικούς εθνικισμούς και εθνικιστές για πρωτοπαλίκαρα του Καρατζαφέρη κλπ. Ο πανικός είναι μεγάλος προφανώς στην αριστερή νομενκλατούρα..
Όσα δε φτάνει η Μαργιωρή τα κάνει κρεμαστάρια που λέει και ο σοφός λαός….

Σε λίγο η αριστερά, την αφύπνηση του λαού από το ψευτοπροοδευτικό λήθαργο θα τη ρίχνει στον Καρατζαφέρη... Γιατί? Γιατί απλά μέχρι τώρα νόμιζε ότι είχε περάσει την κρύα σούπα της Νέας Εποχής που υπηρετεί σήμερα η αριστερά στο λαό με ευκολία..

Όποιος σου χαλάει τη σούπα γίνεται αυτομάτως εθνικιστής φασίστας ρατσιστής και Καρατζαφύρερ κατά τον χρηματοδοτούμενο Ιό της Ελευθεροτυπίας από το ίδρυμα Σόρρος..
Πατρίδα πατριώτης έθνος σημαία ήταν απαγορευμένες έννοιες μέχρι σήμερα από τον ψευτοπροοδευτισμό….

Νόμιζαν οτι κατάφεραν μέχρι τώρα να κοιμίσουν το λαό, να αποχαυνώσουν τη συνείδηση του να τον απαλλοτριώσουν από την ιστορική μνήμη κλπ.

Φυσικά στον αντίποδα και η άλλη μεριά θα μπορούσε να μιλήσει για προδότες, για πουλημένους, για ανθέλληνες πχ στο ΣΥΡΙΖΑ το οποίο μάλιστα είναι και το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που αναγνωρίζει την παράνομη από τον Αρειο Πάγο με οριστική απόφαση του "Τουρκική Ενωση" στην Ξάνθη, δεν το κάνει όμως γιατί δε φοβάται τίποτα σε αντίθεση με την αριστερή νομενκλατούρα που υπερασπίζεται το δίκαιο του εργάτη τάχα από τις βίλλες της στην Εκάλη κλπ

Θέλετε να μου πείτε οτι το κρυφό σχολειό είναι μύθος. Πολύ ωραία να το δεχτώ. Είναι κακό να ασπαζόμαστε τους μύθους του έθνους μας? Για ποιο λόγο να μην τους ασπαζόμαστε? Σε τι κάνει κακό? Ποιους δεν εξυπηρετεί ο «μύθος» αυτός? Μήπως η αλήθεια είναι αλλού? Μήπως το κρυφό σχολειό αποτελεί μύθο επειδή η αριστερά έχει ένα ιδεολογικό υπόβαθρο σε επίπεδο μίσους και φανατισμού το οποίο ήταν ανέκαθεν ενάντια στις θρησκείες και ενάντια στην εκκλησία και τους παπάδες? Εάν δε φοβάστε να μιλήσετε ευθέως και να μην κρύβεστε πίσω από το δάκτυλο σας πείτε το ξεκάθαρα και όχι με την πρώτη ευκαιρία να μιλάμε για εθνικισμούς πρωτοπαλίκαρα του Καρατζαφέρη ακροδεξιές και άλλες κορώνες αγωνίας. Αυτό θα ήταν εντιμότερο και πιο αντρίκιο... Και αφήστε τώρα το τι λέει ο κάθε "σοβαρός" ιστορικός Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, Αλέξης Πολίτης, K. Θ. Δημαράς, Φ. Ηλιού, Παναγιώτης Στάθης κ.ά Και η Ρεπούση στην ίδια «νομοταξία» σοβαρών ιστορικών ανήκει μήπως? Εγώ ξέρω 10άδες άλλους πολύ σοβαρότερους ιστορικούς που δέχονται την ύπαρξη του Κρυφού Σχολειού αλλά δεν είμαι από αυτούς που μασώ την τροφή άλλων αλλά εκφράζω πάντα και αποκλειστικά την προσωπική μου άποψη και γνώμη. Αυτό το φθηνό επιχείρημα να επικαλούμαστε λόγια άλλων προσπαθώντας να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλο μας μου φαινόταν πάντοτε πολύ αστείο….

-=ΟCEANBORN=-

Νικος Σιμος είπε...

Επίσης ενδιαφέρον αφιέρωμα στην "Εθνικά Ορθή Ιστοριογραφία" είχε και η Ελευθεροτυοπία, από όπου το link http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%C2%E9%E2%EB%DF%EF&a=&id=78090960

Σχετικά με τους ειδικούς, μοιάζει αθώα πλατωνικό το να επιτρέπεται μόνο στους ειδικούς να εχουν γνώμη, αλλά τελικά είναι επικίνδυνο, δεδομένου πως υπονομεύει το ίδιο το Πολίτευμα, αφού καταργεί την Ισηγορία των πολιτών, θεμελιώδη αξία των δημοκρατιών.

Για την εθνική εορτή της 1ης Οκτωβρίου (ομολογώ πως σαν ελλαδίτης, την αγνοούσα) εύχομαι "πάντα άξιοι"

Κωστής Γκορτζής είπε...

Ανώνυμε OCEANBORN, είναι λίγο αντιφατικό να κατηγορεί κάποιος ανώνυμος κάποιον που λέει τη γνώμη του με το όνομά του φαρδύ πλατύ ότι 'κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του'!
Και ο οικοδεσπότης λέει το όνομά του κι εδώ και στην εφημερίδα και στο ραδιόφωνο!
Η παράθεση της γνώμης γνωστών και σοβαρών (χωρίς εισαγωγικά) ιστορικών γίνεται για την τεκμηρίωση της προσωπικής γνώμης αυτού που την εκφέρει.
Το 'ξέρω εγώ δεκάδες σοβαρούς ιστορικούς αλλά δεν σας τους λέω γιατί πάντα εκφράζω τη δική μου άποψη και δεν μασάω κλπ' μπορεί να σημαίνει και έλλειψη επιχειρημάτων.

Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι αλλά, με το θάρρος των σχεδόν 57 μου, θα σου έλεγα να εμβαθύνεις λίγο περισσότερο στην Ιστορία και να μη κατατάσσεις αυθαίρετα αυτούς που έχουν διαφορετική αντίληψη από σένα σε 'αριστερά', 'δεξιά' ή οτιδήποτε άλλο. Εξ άλλου, οι έννοιες αυτές 'απέρχονται' με τη γενιά μου και καλά θα κάνουν οι επόμενες να τις αγνοήσουν.

Unknown είπε...

@Oceanborn ουδείς είπε πως οι μύθοι πρέπει να πάνε στην πυρά. Αυτό που θα πρέπει να γίνει, είναι τα παιδιά και όλοι να αγαπήσουν τους μύθους ως τέτοιους. Μάλιστα, η προσέγγιση των μύθων με μία τελείως ορθολογική ματιά (στο 2007...) προσφέρει έναν θαυμάσιο διδακτικό πλούτο στα σχολεία ώστε να κατανοήσουν κάποτε ΚΑΙ οι Έλληνες πως λειτουργούν η Ιστορία και τα Έθνη σε διάφορες κρίσιμες στιγμές.

@Νίκο Σίμο, πιστεύω πως έχω εξηγήσει επαρκώς τι ήθελα να πω με τους ειδικούς και τους αναρμόδιους....

@Κώστα Γκορτζή δεν έχω να συμπληρώσω κάτι στα όσα νηφάλια καταγράφεις.

Ίδας είπε...

Προς όσους είναι απόλυτοι ότι το Κρυφό Σχολειό είναι μύθος:

Πέστε μου γιατί ας πούμε γιατί να μην πιστέψω στις πηγές που αναφέρονται στο link που παραθέτω όπου υποστηρίζεται ότι το Κρυφό Σχολειό είναι ιστορικό γεγονός: http://img.pathfinder.gr/clubs/files/61143/5.html

@politispittas, αλήθεια, εσύ γνωρίζεις την επέτειο απελευθέρωσης των Δωδεκανήσων; Γιορτάζεις την επέτειο Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα και την ημερομηνία απελευθέρωσης την Θεσσαλονίκης; Αν όχι, γιατί απαιτείς από

Ίδας είπε...

Κυπριακά βιβλία υπάρχουν στα κυπριακά βιβλία για την Κυπριακή ιστορία (και όχι μόνο)!
Η Ελληνική ιστορία είναι κοινή!
Κυπριακά βιβλία υπάρχουν στα κυπριακά βιβλία για την Κυπριακή ιστορία (και όχι μόνο)!
Η Ελληνική ιστορία είναι κοινή αφού είμαστε κομμάτι του έθνους (δεν πιστεύω να το αμφισβητείτε αυτό)!

Ανώνυμος είπε...

Sas eyxaristw poly politispittas eiste safis safestatos.Pragmati an kanoume dika mas sxolika vivlia ayto tha einai yper kai oxi kata tis Ellinikotitas mas

H ekpompi to savvato ston astra itan apolafsi. :-)))

Unknown είπε...

@andkand...πρώτα από όλα, να σας διαβεβαιώσω πως σε κανένα σχεδόν ζήτημα δεν είμαι "απόλυτος". Ο δογματισμός και η ορθοδοξία, δεν ανήκουν ούτε στις αξίες μου ούτε καν στον χαρακτήρα μου. Απο κει και πέρα, ο καθένας με τη μελέτη και το διάβασμα διαφορετικών πηγών, καταλήγει σε κάποια συμπεράσματα εφόσον πρώτα κάνει τις αξιολογήσεις του.

Αλλά, βλέπετε αγαπητέ,αυτές οι αξιολογήσεις, η «κρισάρα» που λέμε, ασφαλώς και περνάει, διυλίζεται από χίλια δυο φίλτρα που έχουν να κάνουν με τα ευρύτερα πιστεύω του κάθε ενός μας.

Οι πηγές που παραθέτετε ασφαλώς και έχει ενδιαφέρουσες καταγραφές αλλά ως Ιστορικές με την ακαδημαϊκή έννοια του όρου, τόσο η Αποστολική Διακονία της Ελλάδος όσο και το ….Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον θα μου επιτρέψετε να τις δω με πολύ μεγάλο δισταγμό, έστω και μόνο γιατί εξ ορισμού έχουν κάθε λόγο να υπογραμμίζουν έναν μύθο (ή αν το προτιμάτε μια πραγματικότητα) που μεγιστοποιεί τον ρόλο τους κατά τα χρόνια της Εθνεγερσίας. Έναν ρόλο, που τουλάχιστον στο επίπεδο της Διοίκησης είναι υπό δοκιμασία.

Κατά σύμπτωση, γνωρίζω τις σημαντικές επετείους που αναφέρατε. Ωστόσο το δικό μου σημείο δεν ήταν τόσο η γνώση ημερομηνιών όσο η υπογράμμιση διαφορετικών Εθνικών εορτών.

Το μόνο που λέγω, είναι πως η Κύπρος, οφείλει στον εαυτό της και στα παιδιά της, να δει την "κοινή" μας ιστορία (που δεν είναι πάντα κοινή) από τη δική της σκοπιά, από τη δική της γωνιά. Βιβλία, ασφαλώς υπάρχουν, μιλάμε όμως για τα σχολικά εγχειρίδια.

Η θέση μου πάνω στην τελευταία σας παράγραφο, είναι πως η Κύπρος, ΔΕΝ είναι Ελληνική ΕΙΝΑΙ Ελληνισμός. Μοιάζει με λογοπαίγνιο αλλά πιστέψτε με δεν το γράφω ως τέτοιο. Το εννοώ και θεωρώ την Ελληνικότητα -πολιτισμικά- απείρως πιο σοβαρή έννοια για την ταυτότητα από τον όποιο άλλο δεσμό.

Unknown είπε...

@ Giannos Iwannou-Leukwsia
σας ευχαριστώ πολύ.

mickey είπε...

Έξοχο άρθρο. Τόσο οι εύστοχες παρατηρήσεις για το "σιδέρωμα" του Κυπριακού απο το βιβλίο όσο και τα γενικότερα που γράφτηκαν στο κείμενο με βρίσκουν σύμφωνο.

Σωστές και οι μεταγενέστερες διευκρινίσεις στα σχόλια περί "κρίσεων" και "αρμοδιοτήτων". Ο ίδιος δε διέγνωσα εξ αρχής κάτι διαφορετικό, αλλά από τα αρχικά σχόλια φάνηκε πως τελικά χρειάζονταν να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα.


Υ.Γ. Πιστεύω κι εγώ πως η Κύπρος θα πρέπει επιτέλους να απογαλακτιστεί (εκπαιδευτικώς και άλλως) από την Ελλάδα. Καλές οι συμμαχίες και οι κοινές πολιτικές, αλλά το ...Greek patronizing δεν αρμόζει σε μια χώρα που και μέλος της ΕΕ είναι και ανεπτυγμένη οικονομία διαθέτει.

Unknown είπε...

@mickey, ευχαριστώ για το σχόλιο. Το άρθρο, προσπάθησε να εστιάσει κυρίως στο ύφος και το "ήθος" των αντιδράσεων, τα οποία έχει σημασία εκδηλώθηκαν στην Ελληνική κοινωνία από πλείστους οι οποίοι δεν είχαν καν διαβάσει το βιβλίο.

Χαρακτηριστικό των δαιμόνων που κατατρώγουν τον τόπο και του τρόμου έναντι οτιδήποτε δεν είναι οικείο, γνωστό και δεδομένο στερεότυπο και προβλέψιμο.

Καπετάνισσα είπε...

Ωραία κουβέντα γίνεται εδώ.
Γόνιμη κι αποκαλυπτική.
Το δικό μου σχόλιο έχει να κάνει με τα κυπριακά εκπ/κά βιβλία που γνωρίζω ότι μοιράζονται στα εκεί σχολεία.
Έχω την τύχη μάλιστα να έχω στη βιβλιοθήκη μου τέτοια βιβλία, που μου τα χάρισαν εκπ/κοί σε επισκέψή μου σε σχολείο της Πάφου 4 χρόνια πριν.
Παράδειγμα:
Ιστορία της Κύπρου, Μεσαιωνική- Νεότερη.
(Συγγραφή: Αγγελική Παντελίδου & Κωνσταντία Χατζηκωστή)

Αναρωτιέμαι λοιπόν αγαπητέ Γιώργο: δε μοιράζονται πλέον κυπριακά βιβλία στους μαθητές της Κύπρου;
Γνωρίζω ότι σε ελάχιστα μαθήματα τα σχολικά εγχειρίδια εισάγονται από την Ελλάδα. Κάνω λάθος;

Υ.Γ.:
Ευχαριστώ θερμά, χαρά μου που σε εντόπισα και εδώ.

Unknown είπε...

@καπετάνισσα, κάθε χρόνο υπάρχει μία περιπέτεια για το αν θα φθάσουν τα εξ Ελλάδος εγχειρίδια στην ώρα τους ή όχι (...) Για το ποια ακριβώς βιβλία είναι, μπορώ έυκολα να το μάθω και το γράψω.

guerrero7,62 είπε...

κ.Πιττα γραψτε και κατι για τον ιδιομορφο κυπριακο εθνικισμο...και λεω ιδιομορφο γιατι ειναι δυο ειδων.Τον ελληνοκεντρικο εθνικισμο των 'ειμαι ΑΠΟΕΛ,φοραω τον γριβα και εχω την γαλανολευκη φετιχ' και τον κυπροκεντρικο εθνικισμο του 'ειμαι ομονοια,φοραω τσε και εχω την ασπροκιτρινοπρασινη φετιχ'

Ανώνυμος είπε...

@Κωστής Γκόρτζης

Η αρχική σας φράση "Ανώνυμε OCEANBORN"... μου ακούγεται σαν απειλή χαχαχαχα

Λοιπόν σοβαρά τώρα.

Το ότι γράφω εδώ ως ανώνυμος αυτό γίνεται για διάφορους λόγους.
1)Ο οικοδεσπότης είναι φίλος μου και με γνωρίζει.
2)Ο οικοδεσπότης έχει επιτρέψει σε ανώνυμους και "επώνυμους" να γράφουν...
3)Δεν έχω το ψώνιο της υπογεγραμμένης δημόσιας προσωπικής προβολής και προβολής των απόψεων μου...
4)Την ταυτότητα μου την φανερώνω εκεί που θέλω εγώ και όχι εκεί που θέλουν οι άλλοι. Εξάλλου χρησιμοποιώντας nicknames που γνωρίζουν οι φίλοι και γνωστοί μου αυτό μου αρκεί. Για τους άλλους ας ψάχνονται...ποσώς με ενδιαφέρει...
5)Στο ίντερνετ βασικός κανόνας ασφαλείας στο σερφάρισμα για πάρα πολλούς λόγους η ανωνυμία είναι το μέγιστο ιντερνετικό αγαθό και δείγμα σωφροσύνης θα έλεγα επίσης....
6)Στην τελική οι επώνυμοι ούτε ανώτεροι είναι ούτε έχουν περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες από τους ανώνυμους και φυσικά δε μιλώ γενικά αλλά στα πλαίσια πάντα του ιντερνετικού διαλόγου. Φυσικά αυτό ισχύει και στην άτιμη κΕνωνία που οι επώνυμοι αποτελούν και την αριστοκρατία για να μη πω ολιγαρχία κατά την αρχαιοελληνική θεώρηση...

Στο ζουμί τώρα.

Μου γράφετε οτι "Η παράθεση της γνώμης γνωστών και σοβαρών (χωρίς εισαγωγικά) ιστορικών γίνεται για την τεκμηρίωση της προσωπικής γνώμης αυτού που την εκφέρει."

Συμφωνώ απόλυτα αγαπητέ κύριε αν και φάσκετε και αντιφάσκετε. Δεν καταλάβατε το αυτονόητο η δε θέλετε να το καταλάβετε. Δηλαδή από τη μία λέτε οτι κάποιος μπορεί να παραθέτει τη γνώμη σοβαρών και γνωστών για να τεκμηριώσει την γνώμη του. Από την άλλη όμως από τους γνωστούς και σοβαρούς βγάζετε τα εισαγωγικά...

Μπορείτε να μου πείτε κύριε μου ποιος καθορίζει το σοβαρό και το ασόβαρο? Για σας πχ ο Αλαβάνος είναι σοβαρός (πολιτικά, εννοώ και όχι προσωπικά γιατί στην καθημερινή ζωή του είναι σοβαρός άνθρωπος σαφώς) ενώ πχ το Καρατζαφέρη η το Γεωργιάδη τους θεωρείτε φαιδρούς... Για μένα ο Αλαβάνος είναι φαιδρός ενώ ο Καρατζαφέρης σοβαρός. Μήπως πρέπει να λογοδοτήσω γιαυτό? Το ίδιο λοιπόν δε συμβαίνει και με τους επιστήμονες ιστορικούς? Οι αριστεροί θεωρούν πχ την ιστορικό Ρεπούση σοβαρή (αν και δεν είναι ιστορικός αλλά καθ. γαλλικής φιλοσοφίας) ενώ τους δεξιούς ιστορικούς πχ Κώστα Πλεύρη, Άδωνη Γεωργιάδη φασίστες και ρατσιστές και φυσικά ασόβαρους και φαιδρούς.
Αυτό δε συμβαίνει? Μπορεί ο Πλεύρης να είναι όντως φασίστας και ακροδεξιός όμως τα βιβλία του γιατί είναι βραβευμένα από 10άδες πανεπιστήμια σε Ευρώπη Αμερική και Ιαπωνία Αυστραλία και διδάσκονται στα πανεπιστήμια αυτά? Το γνωρίζετε αυτό? 28 Πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο διδάσκονται βιβλία του ακροδεξιού ιστορικού και φασίστα Πλεύρη. Πόσα βιβλία των "σοβαρών ιστορικών" κατ' εσάς (Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, Αλέξης Πολίτης, K. Θ. Δημαράς, Φ. Ηλιού, Παναγιώτης Στάθης κ.ά) διδάσκονται σε πανεπιστήμια του Εξωτερικού? ΟΥΤΕ ΕΝΑ....

Επομένως ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει οριστικά και τελεσίδικα οτι ένας ιστορικός επιστήμων είναι σοβαρός και κάποιος άλλος ασόβαρος?

Αυτό λοιπόν ήταν και το στοιχείο που θέλησα να κριτικάρω και μόνο το οτι δηλαδή είναι απαράδεκτο να επικαλούμαστε για την τεκμηρίωση του λόγου μας επιστήμονες ιστορικούς που θεωρούμε σοβαρούς κατ'εμάς θέλοντας να τσουβαλιάσουμε όλους τους υπόλοιπους ως ασόβαρους και δεν αναφέρομαι φυσικά στο Πλεύρη που υπήρξε απλά ένα παράδειγμα για να δείξω το πως μπορεί ένας καταδιωκόμενος σήμερα επιστήμονας από το σύστημα να θεωρείται φαιδρός ενώ η υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα σε πολλά μέρη του κόσμου να τον θεωρούν όχι μόνο σοβαρό αλλά και σπουδαίο... Και μπορεί στη Χούντα ο Πλεύρης να ήταν διώκτης όντως της αριστεράς κατά ομολογουμένως απαράδεκτο τρόπο αλλά ποιος αμφισβητεί οτι σήμερα οι καταδιωκόμενοι έγιναν διώκτες? Στις δημοκρατίες που σέβονται τον εαυτό τους και είναι ισχυρές μπορεί να υπάρχουν διώκτες και καταδιωκόμενοι για λόγους εκδίκησης και ρεβανσισμού? Δηλαδή ο προοδευτισμός μπορεί να καταδιώκει τον οποιονδήποτε ακόμα και τον ακροδεξιό φασίστα μέσα σε μία υγιή δημοκρατία? Και δεν είναι μόνο ο Πλεύρης ο καταδιωκόμενος αλλά 10άδες άλλοι σπουδαίοι καθηγητές ιστορίας ελληνικής καταγωγής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού που φοβούνται να έλθουν στην Ελλάδα μη τυχόν και τους βάλει στο στόμα του κάνας Στρατούλης Κουναλάκης η Αλαβάνος και τους περιλάβουν μετά οι κουκουλοφόροι και το σύστημα...

Από την άλλη μου λέτε οτι δε ξέρετε την ηλικία μου αλλά μου μιλάτε στον ενικό προφανώς θεωρώντας με κάνα παιδαρέλι. Και το χειρότερο είναι οτι με παραινείτε να "εμβαθύνω" στην ιστορία προφανώς για να διαπιστώσω οτι δεν υπήρξε το κρυφό σχολειό, οτι Ελληνισμός και Ορθοδοξία είναι αντίπαλα στρατόπεδα και οτι η Εκκλησία μόνο κακό έχει κάνει στην Ελλάδα μέχρι τώρα.
Που το ξέρετε εσείς εάν έχω εμβαθύνει στην ιστορία και δεν έχω διαπιστώσει οτι και Κρυφό Σχολείο υπήρχε και Ελληνισμός και Ορθοδοξία είναι αλληλένδετες έννοιες και εάν δεν κατάλαβα εμβαθύνοντας στην ιστορία οτι εάν δεν υπήρχε η ορθοδοξία για να μας κρατεί ενωμένους σαν έθνος τα χρόνια του Οθωμανού δυνάστη, τώρα θα μιλάγαμε τούρκικα, θα τουρλώναμε τον κώ** μας στον ουρανό 6 φορές την ημέρα προσευχόμενοι στον Αλλάχ και οι γυναίκες μας δε θα χρειάζονταν κομμωτήριο λόγω του φερετζέ (αυτό με το κομμωτήριο από οικονομικής άποψης καλό είναι βέβαια)...

Τώρα δηλαδή τι θα πρέπει να κάνω? Να πω το όνομα μου, την ηλικία μου και την ομάδα αίματος μου για να είμαι "σοβαρός" ιντερνετικός συνομιλητής? Ποιος το λέει αυτό?

-=OCEANBORN=-

Ανώνυμος είπε...

@politispittas

Φίλε Γιώργο μου λες..

"@Oceanborn ουδείς είπε πως οι μύθοι πρέπει να πάνε στην πυρά. Αυτό που θα πρέπει να γίνει, είναι τα παιδιά και όλοι να αγαπήσουν τους μύθους ως τέτοιους. Μάλιστα, η προσέγγιση των μύθων με μία τελείως ορθολογική ματιά (στο 2007...) προσφέρει έναν θαυμάσιο διδακτικό πλούτο στα σχολεία ώστε να κατανοήσουν κάποτε ΚΑΙ οι Έλληνες πως λειτουργούν η Ιστορία και τα Έθνη σε διάφορες κρίσιμες στιγμές."

Θα συμφωνούσα απόλυτα αλλά τώρα όμως δεν μπορώ για ένα πάρα πολύ απλό λόγο. Η Ελλάδα φίλε μου δε συνορεύει με τη Νορβηγία, τη Δανία τη Σουηδία και τη Φινλανδία αλλά με χώρες που παραδοσιακά ήταν εχθρικά διακείμενες απέναντι της χώρας μας, με χώρες που καπηλεύονται την ιστορία μας και έχουν αλυτρωτικές επιδιώξεις (βλέπε Vardarska) και προπαντός από χώρες με το μέγιστο εθνικιστικό υπόβαθρο από κάθε άλλη στην Ευρώπη (βλέπε Κόσσοβο Τσαμουριάκαι Μεγάλη Αλβανία).

Εάν εγώ παρουσιάσω λοιπόν στα παιδιά μας σαν μύθο το Κρυφό Σχολειό, εάν τα παιδιά μας δε μάθουν για τη Φιλική Εταιρία, τον Υψηλάντη τον Π.Π. Γερμανό τον Κολοκοτρώνη τον Α. Διάκο τον Παπαφλέσσα η εάν και αυτοί παρουσιαστούν σαν μυθολογία, εάν οι Ελληνοβουλγαρικοί πόλεμοι χαθούν και εάν στη Σμύρνη συνωστίζονταν οι Έλληνες στο λιμάνι για να πάνε διακοπές στη Μύκονο, τότε κατασκευάζουμε μία γενιά που δε θα δίνει μία όταν οι Σκοπιανοί θα ζητούν τη Θεσσαλονίκη για πρωτεύουσα τους, οι Αλβανοί τα Γιάννενα για πρωτεύουσα τους οι Βούλγαροι θα λένε οτι οι Ελληνες τους αποκλείουν παράνομα την πρόσβαση τους στο Αιγαίο και οι Τούρκοι θα ισχυρίζονται οτι η Κύπρος είναι Τουρκική από τα πανάρχαια χρόνια και ο Ομηρος ήταν τούρκος και λεγόταν Ομέρ κλπ

Ποιος Ελληνας όταν θα έχει χάσει τον εθνικό του ορίζοντα, θα έχει απαλλοτριωθεί από την ιστορία του και την συνείδηση της ταυτότητας του στο βωμό της τάχα καλής γειτονίας θα αντισταθεί όταν οι παραπάνω θα υλοποιούν τις διεκδικήσεις τους εις βάρος της πατρίδας μας? Ο αποχαυνωμένος νεοέλληνας του προοδευτισμού της Νέας Εποχής των αριστερών ιδεών και της δεξιάς τσέπης η ο «Εξελληνισμένος» Αλβανός λαθρομετανάστης?

Εάν το 1940 η Ελληνική κοινωνία είχε Αλαβάνους Στρατούληδες Ρεπούσες και το 40% του πληθυσμού λαθρομετανάστες πιστεύεις οτι θα έλεγε ΟΧΙ στους Ιταλούς η μήπως θα αντιστεκόταν στους Γερμανούς Ναζί? Μία γενιά του φραπέ, του "συνωστισμού" και της αποχαύνωσης θα μπορούσε να δώσει ξανά 500.000 νεκρούς νομίζεις? Η μήπως νομίζεις οτι πλέον πόλεμοι δε θα γίνονται και θα ζούμε όλοι ευτυχισμένα και όμορφα στο εξής? Η ιστορία έχει μία αρχή που είναι αδυσώπητη. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ και εάν δε μας βρει προετοιμασμένους τότε κακό του κεφαλιού μας.
Να παρουσιάσω λοιπόν το Κρυφό Σχολειό σα μύθο, την εκκλησία σα το λίκνο του κακού των πάντων και τη σημαία σαν κουρελόπανο ενώ αντίθετα οι γείτονες μας δε δείχνουν ένα μικρό σημάδι ανταπόκρισης φιλίας και κατανόησης? Είπαμε, δεν έχουμε να κάνουμε με Νορβηγούς… Τι θα μείνει να μας ενώνει εάν τα θάψουμε όλα και τα μετατρέψουμε σε παραμύθια και μύθους? Ο Σοσιαλισμός των ανοικτών συνόρων, το κομμουνιστικό μανιφέστο θα μας ενώσει και θα μας σώσει η ο Che Guevara?
Φίλε όταν πάψεις να διεκδικείς τότε δίνεις το δικαίωμα στους άλλους να διεκδικούν από σένα. Και με μαθηματική και ιστορική ακρίβεια αυτός που διεκδικεί συνεχώς, τουλάχιστον κάτι παίρνει στο τέλος. Φωτεινό παράδειγμα οι Σκοπιανοί μια κουτσουλιά λαός που κατάφερε να αποκτήσει ταυτότητα έναντι ημών που χάσαμε την ταυτότητα μας…
Ας γίνουμε λοιπόν περισσότερο προσεκτικοί σε ότι έχει να κάνει με την εθνική συνείδηση και όσα μας ενώνουν σαν Έλληνες. Και η Ορθοδοξία σαφώς ενώνει όταν τουλάχιστον το 95% οι Ελληνες είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Εάν ο Ολυμπιακός είχε το 95% τότε θα έλεγα ότι αυτό μας ενώνει σαν Ελληνες…. Εθνική συνείδηση δε σημαίνει εθνικιστική συνείδηση, σημαίνει απλά την αντίληψη οτι σαν ομάδα που την ενώνουν κοινές αρχές, κοινή διαδρομή και ιστορία, μπορούμε να καταφέρουμε πράγματα. Εάν λοιπόν υπάρχουν και "μύθοι" καλό είναι να τους παρουσιάζουμε ως δεδομένα εάν αυτό μπορεί να δυναμώνει το δεσμό των ελλήνων μεταξύ τους. Καλό θα κάνει όταν χρειαστεί κακό δε θα κάνει.

-=OCEANBORN=-

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για την τοποθέτησή σας...

Νομίζω ότι το σημαντικότερο στοιχείο στη σύγκρουση αυτή ήταν η ανάδυση αντιθέσεων που κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί.

Η εμφάνιση της αριστερής και της προσφυγικής κριτικής προς την ιδεολογία της ομάδας που δημιούργησε το βιβλίο,
καθώς και η νέα έκφραση του παλαιοελλαδιτισμού, ήταν καινοφανή στην Ελλάδα.

Όσον αφορά την Κύπρο, νομίζω ότι πρέπει να ξεπεράσουν το σύνδρομο της "μητέρας-πατρίδας" και της "Ελλάδας, ως μητρόπολης του ελληνισμού"

και να συνειδητοποιήσουν ότι κοι οι ίδιοι αποτελούν κέντρο και μητρόπολη...

Και να αποφασίσουν επιτέλους ότι η γλώσσα των Κυπρίων είναι εξίσσου σημαντική με τη γλώσσα των Ελλαδικών...

mtryfo είπε...

ΑΝΩΝΥΜΕ oceanborn
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον εαν είχαμε πρόσβαση σε κάποιο δικό σας blog να μπορούσαμε να σας ρωτήσουμε και να μας λύσετε κι άλλες απορίες, όπως π.χ. ποια είναι αυτά τα Πανεπιστήμια που διδάσκονται τα βιβλία (και ποια βιβλια?) του κ. Πλεύρη. Αυτά που αναφέρονται στα "πρωτόκολλα των σοφών της Σιών" π.χ. τα οποία όλοι γνωρίζουμε ότι είναι "μύθος" της κακιάς ώρας και δεν είναι καν δικός μας, αλλά τσαρικής προέλευσης και έχει πλέον καταρρεύσει...

Φυσικά δεν συγκατοικούμε με Νορβηγούς και Δανούς, αλλά πότε ανακαλύψατε (εφ όσον αναφέρετε ότι έχετε "μια κάποια" ηλικία) ότι το όνομα της fyrom ήταν πάντα makedonija ή κάπως έτσι γραμμένο με τεράστια γράμματα με το που περνούσες τα σύνορα και έμπαινες στην ενωμένη τότε Γιουγκοσλαβία... Μη μου πείτε ότι το πληροφορηθήκατε μετα την διάλυση της γείτονος χώρας? Δεν το γνωρίζατε? Κρίμα γιατί δυστυχώς έτσι ήταν πάντα πάνω από 60 χρόνια. Λεγόταν Μακεδονία.
Και αφού ο κ. Πλεύρης "διδάσκεται" σε τόσα πανεπιστήμια του εξωτερικού, (δεν έχω λόγο να σας αμφισβητώ)γιατί δεν κατάφερε κι αυτός και οι άλλοι καθηγητές που "φοβούνται να γυρισουν στην Ελλάδα" κατα τα λεγόμενά σας τόσα χρόνια να πείσουν τις εκει πανεπιστημιακές κοινότητες ότι "μια είναι η Μακεδονία" και ό,τι άλλο είναι εκ του πονηρού και απειλεί την χώρα μας?

Δεν είστε υποχρεωμένος να μου απαντήσετε, όπως θα καταλάβατε, κατέθεσα κι εγώ όπως κι εσείς έναν απλό προβληματισμό.

Ζητώ συγγνώμη για το διπλοσέντονο, από τον ευγενικό οικοδεσπότη και υπόσχομαι να μην το επαναλάβω.

Unknown είπε...

OCEANBORN η λογική που προβάλλεις, είναι ακριβώς η λογική των δαιμόνων του έθνους. Λογική φοβική που το μόνο που καταφέρνει είναι να ροκανίζει την αυτοπεποίθηση ουσίας που χρωστάει στα παιδιά του αυτός ο τόπος. Όχι, τα σύνορά μας δεν είναι στο Βέλγιο. Όπως αντίστοιχα οι Γερμανοί είναι δίπλα στους Γάλλους με τους οποίους σφάχτηκαν κατά εκατομμύρια για 500 έτη συναπτά. Όπως ολάκερη η Ευρώπη μέτρησε μιλλιούνια τα θύματα από την Ναζιστική θηριωδία. Ε και; Κάποια στιγμή όλοι οφείλουν να κάνουν άλματα εμπρός έστω και με ρίσκο. Οι Ιταλοί κατείχαν μέχρι (ιστορικά) πρότινος τόσα νησιά μας. Ε και;

Θα χάσει ο Έλληνας την ταυτότητά του αν κάνει συνείδηση για παράδειγμα πως ο Π.Π.Γερμανός στην πραγματικότητα ΔΕΝ ήθελε την Εθνεγερσία και τον πήρε στην κυριολεξία "παραμάσχαλα" ο Κολοκοτρώνης; Θα πάθει τίποτα το Ελληνόπουλο αν μάθει πως κάποιοι από τους μεγάλους αγωνιστές ήταν μουσουλμάνοι και ορισμένοι δεν μιλούσαν καν Ελληνικά στην αρχή του αγώνα; Θα πάθει τίποτα το ελλειματικό αν διδαχθεί πως η εκκλησία αφόρισε τους Φιλικούς και αντιτάχθηκε σφόδρα στην Εθνεγερσία; Θα πάθει τίποτα αν διδαχθεί επιτέλους τους αμέτρητους μικρούς εμφύλιους που σπάραξαν την Ελλάδα εκείνη την περίοδο , τον ρόλο των τσιφλικάδων τις δραματικές προσπάθειες του Κοραή να φέρει το πνεύμα του διαφωτισμού και την λυσσαλέα αντίδραση της Ιεραρχίας;

Και....αν δεν δέχεσαι τίποτα από όλα αυτά .....θα πάθει τίποτα κανείς αν επιτέλους τα παιδιά μας διδαχθούν ΟΛΕΣ τις κεντρικές αναγνώσεις και εκδοχές της Ιστορίας τους ώστε να αποκτήσουμε κάποτε στον τόπο μια πρώτη γενιά Ελλήνων απαλλαγμένων από τα σύνδρομα του ραγιαδισμού και του σκοταδισμού;

Όχι, οι μύθοι δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως δεδομένα ιστορικά. Γιατί αυτό δυναμιτίζει ότι είναι πιο χρήσιμο για την πρόοδο ενός τόπου. Την αλήθεια.

Οι Εγγλέζοι που είναι επαρκέστατα σωβινιστές, γνωρίζουν καλά πως ο Ρόμπιν των Δασών ήταν ένας φοροφυγάς όργανο του Ριχάρδου ενός βαθύτατα διεφθαρμένου Βασιλέως ενώ ο Πρίγκηπας Ιωάννης (ο μοχθηρός κατά τον μύθο) απλά προσπαθούσε να περισώσει τη χώρα του από την σπατάλες ενός άχρηστου πολέμου.

Και βέβαια, η Εκκλησιαστική ιεραρχία της εποχής του , στήριξε τον διεφθερμένο λόγω σταυροφοριών και συμφερόντων. Το χόλιγουντ, ασφαλώς στήριξε το βολικό παραμύθι.

Στα σχολεία όμως , εκεί, αποκαθηλώνουν τα παραμύθια, για να πλάσουν κοινωνίες στηριγμένες στην αλήθεια, την αλήθεια που όπως είπε ο Δ.Σολομός οφείλουμε να θεωρούμε ως την μόνη εθνικά συμφέρουσα.

Παραδείγματα τέτοια , ουκ ολίγα.

Το παράδειγμα της εκκλησίας που ενώνει ή του...Ολυμπιακού(!!!) τα θεωρώ απολύτως ατυχα.

Αν κάτι πρέπει να ενώνει, είναι η ίδια η ιστορία μέσα από τις ποικίλες αναγνώσεις της και όχι η θρησκεία που είναι προσωπική υπόθεση του κάθε ένα -έκτός αν ζούμε σε χώρα του Ισλαμ...και δεν το έχω αντιληφθεί.


Και κάτι άλλο...

Δεν υπάρχει Σοσιαλισμός ανοικτών συνόρων. Αυτή τη στιγμή οι φοβικές πτέρυγες της κοινωνίας είναι στα άκρα. Τόσο στην παραδοσιακή αριστερά (ΚΚΕ) όσο και σε σχήματα τύπου ΛΑΟΣ (να μην τα πω ακροδεξιά εφ όσον δεν θέλουν αυτόν τον χαρακτηρισμό)

Ανοικτά σύνορα, επιβάλλουν αφ ενός η Αγορά (Οικονομία) και αφ ετέρου ΚΑΙ κυρίως τα ζωτικά προβλήματα του κόσμου μας που είναι απείρως πιο σοβαρά από την "εθνική κυριαρχία" έτσι όπως την εννοούσαμε μέχρι σήμερα.

Τα Ανοικτα σύνορα, είναι μία Φυσική Νομοτέλεια σε έναν κόσμο που μικραίνει διαρκώς μέσα από τη διάχυση της πληροφορίας τις υψηλές ταχύτητες μετακινήσεων αλλά και τις αναπόφευκτες μετακινήσεις πληθυσμών λόγω τεράστων αλλαγών στον κόσμο.

Στα επόμενα το πολύ δέκα χρόνια ο ΟΗΕ περιμένει ένα τεράστιο κύμα Οικολογικών Μεταναστών προς την Ευρώπη... Πάνω από 50.000.000 για αρχή. Όπως και οι δικές οι περιοχές της Μεσογείου σε 50-70 χρόνια το πολύ θα είναι α-βίωτες λόγω της ερημοποίησης και οι πληθυσμοί θα κινηθούν προς τον Ευρωπαϊκό Βορρά.

Συγνώμη αλλά με αυτά που λέμε αυτη τη στιγμή, οι απόγονοί μας, ήδη μας έχουν μουτζώσει. Ακόμα και οι αγέννητοι...

Unknown είπε...

@πόντος και αριστερά. Σας ευχαριστώ, επισκέφθηκα για λίγο το ιστολόγιό σας και....έπαθα πλάκα. Εύγε, θα επιστρέψω μόλις θα έχω λίγο χρόνο για να χαθώ εκεί μέσα!

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.

@mtryfo το 1965, ερχόμασταν με το τρένο από τη Βρετανία στην Ελλάδα. Η οικογένειά μου, με μένα.

Το τρένο, έκανε μία πολύωρη στάση στα Σκόπια και αδράξαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια βόλτα στην (άθλια) πόλη.

Θυμάμαι-σαν τώρα- την μπρούτζινη πινακίδα του Ελληνικού Προξενείου:

Ελληνικόν Προξενείο Σκοπίων

Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.


Ελεύθερα, απλώστε τα σεντονια σας όσο θέλετε! Και εσείς και όλοι.

Ανώνυμος είπε...

Πρωτίστως, πρέπει να ευχαριστήσω τον οικοδεσπότη για την απάντηση στα δύο ανώνυμα κείμενά μου παραπάνω – και θα μου επιτραπεί παρακαλώ να συνεχίσω να διατηρώ την ανωνυμία μου.

Θεωρώ την ανταλλαγή πολύ ενδιαφέρουσα και χαίρομαι για τις απόψεις που εκφράζονται. Επιτρέψτε μου να προσθέσω μερικούς συλλογισμούς επ’ αυτών. Θα συμφωνήσω με τον οικοδεσπότη ότι το να παρουσιάζονται οι μύθοι ως πραγματικότητες είναι σε βάρος της Αλήθειας και ανεπίτρεπτο. Μου άρεσε δε μία φράση του την οποία παραφράζω: αυτοπεποίθηση βασισμένη σε ουσία. Ωστόσο, πού μπορεί να βασιστεί για το νεοέλληνα μία τέτοια αυτοποεποίθση; Έχω την αίσθηση ότι ο σάλος περί του βιβλίου και η «τιμωρία» της κας Γιαννάκου οφείλονται ακριβώς στο ότι τα (υπερβολικά;) σύμβολα της επανάστασης είναι τα μόνα που έχουν απομείνει για να στηρίζεται ένας λαός ο οποίος σε επίπεδο εθνικό (και δεν εννοώ εθνικιστικό) έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια απίστευτα χτυπήματα, τόσο στην αξιοπρέπειά του όσο και στην αυτοπεποίθησή του. Το βιβλίο έγινε, ουσιαστικά, το σύμβολο του ίδιου νέο-ραγιαδισμού που έχουν προσεταιριστεί όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις την τελευταία δεκαπενταετία (τουλάχιστον). Ενάντια σε αυτό ήταν που δημιουργήθηκε η αντίδραση. Και στην αντίδραση αυτή, όπως ήταν φυσικό, συμπαρασύρθηκαν να ενώσουν τις φωνές τους και όλοι εκείνοι οι γραφικοί τύποι οι οποίοι κόπτονται περί της ανωτερότητας των Ελλήνων και όλος ο σκοταδιστικός υπερ-εθνικιστικός συρφετός. Και, βέβαια, από την άλλη πλευρά, αντιτάχθηκαν όλοι εκείνοι που στο άκουσμα οποιασδήποτε εθνικής φωνής διαβάζουν τυφλά ‘εθνικισμός’. Για μένα αποτελούν και οι δύο άκρα, φρικτά και δύσοσμα, που όταν συγκρούονται ένα πράγμα πετυχαίνουν: χάνεται η ουσία. Η ουσία του ότι σε εθνικό επίπεδο έχουμε γίνει καραπαζοεισπράκτορες εδώ και χρόνια και δε μας έχει μείνει τίποτα, παρά ο μύθος, για να αντλήσουμε μία κάποια αξιοπρέπεια. Και αυτό νομίζω δε μας κάνει ούτε σκοταδιστές, ούτε υπερ-εθνικιστές, ούτε τίποτα. Μας κάνει απλώς δυστυχείς – αλλά και αμυνόμενους.

Θα συμφωνούσα ολόψυχα με τον οικοδεσπότη περί φοβικών νοοτροπιών και περί του ότι πρέπει να βάλουμε πίσω μας τα περασμένα, αλλά έχω την απαίτηση αυτή η κίνηση προς την όποια εξομάλυνση να είναι αμοιβαία. Στην περίπτωση της γείτονος Τουρκίας ειδικά, οι καρπαζιές που πέφτουν είναι αλλεπάλληλες, ηχηρές και δεν καταπίνονται εύκολα. Η δε αμοιβαιότητα στην "προσέγγιση" είναι απλά ανύπαρκτη. Όταν ένας απλός άνθρωπος βλέπει το τι συμβαίνει στις σχέσεις μας με την εν λόγω χώρα, τουλάχιστον από τα Ίμια και μετά, και όταν βλέπει τη μία δουλική κυβέρνηση να διαδέχεται την άλλη, είναι φύσει αδύνατον να μην αντιδράσει κάποια στιγμή. Και το βιβλίο, για μένα, ήταν μία τέτοια αντίδραση. Φυσικά, ήταν μία ανώφελη αντίδραση. Στην τελική, δε θα υπαγορεύσει αυτή την εξωτερική πολιτική. Όμως καλό θα είναι, νομίζω, να δούμε την αντίδραση αυτή ως κάτι και λίγο πέρα από τον βαυκαλισμό περί περασμένων μεγαλείων ενός κατ’ ουσίαν παρηκμασμένου λαού (δική μου ερμηνεία).

Πιστεύω ότι τα ευρωπαϊκά παραδείγματα συμφιλίωσης που πρότεινε ο οικοδεσπότης μας είναι μάλλον δυσανάλογα, γιατί οι συνθήκες τόσο στην περίπτωση Γερμανίας-Γαλλίας όσο και σε αυτή της Βρετανίας είναι διαφορετικές. Αλλά δε θα επεκταθώ σε αυτό. Θα πω απλά ότι ενώ είμαι ολόψυχα ενάντια στο διχαστικό ρόλο των θρησκειών, τόσο ιστορικά όσο και στη σημερινή πραγματικότητα, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι το θρησκευτικό στοιχείο και ισχύει και λειτουργεί, ανεξάρτητα από το τι θα ευχόμουν εγώ να ισχύει. Και όσο πολιτισμένος και να είμαι, αν ο διπλανός μου έρθει να με χτυπήσει με ρόπαλο, είμαι υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσω τουλάχιστον ρόπαλο για να αμυνθώ. Ο καθένας εξ ημών το ίδιο θα έκανε.

Θα ρωτήσετε: σημαίνει αυτό ότι θα πρέπει να αντλούμε ψευδο-αυτοπεποίθηση από ψέματα; Όχι. Σημαίνει όμως ότι όταν, στο όνομα της Αλήθειας (και συμφωνώ ότι αυτήν πρέπει να αναζητούμε), γκρεμίζουμε κάτι σαθρό πάνω στο οποίο όμως καταφέρναμε και στηριζόμασταν μέχρι τώρα, καλό και φρόνιμο θα είναι να έχουμε κάτι να το αντικαταστήσουμε. Στην περίπτωσή μας, τι έχουμε; Και αυτό είναι ένα πραγματικό ερώτημα, όχι του τύπου: ‘εγώ ξέρω την απάντηση, αλλά ρωτάω για να κάνω τον έξυπνο…’.

Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι θα πάθουμε οτιδήποτε αν μάθουμε όλα αυτά που ο σεβαστός οικοδεσπότης λέει στο τελευταίο του κείμενο. Νομίζω όμως απλά ότι δεν θέλουμε να τα μάθουμε. Γιατί έχουμε κουραστεί να τρώμε φάπες και να γλύφουμε, τάχα ότι είμαστε φίλοι με τη γείτονα, όταν στην ουσία όλοι γνωρίζουμε ότι φοβόμαστε του κερατά.

Δε νομίζω ότι η αντίδραση στο βιβλίο αποτελεί εθνικισμό. Αποτελεί απλά το ξέσπασμα ενός λαού (θέλετε εθνους;) του οποίου οι πολιτικοί ψεύδονται, τον οποίο ξεφτιλίζουν, και ο οποίος χάνει σιγά σιγά την όποια αξιοπρέπεια είχε. Νομίζω ότι τόσο οι ακραίοι υπέρμαχοι όσο και οι ακραίοι πολέμιοι του «περιλάλητου» βιβλίου είναι εξίσου ανόητοι και επιζήμιοι. Γιατί ο σαματάς που γεννάται από τη σύγκρουσή τους πολώνει τα αντίστοιχα ρεύματα εντός της κοινωνίας - πράγμα που συμφέρει τους εκμεταλλευόμενους τη σύγκρουση πολιτικούς και μόνον, διότι στη συνέχεια η πόλωση αυτή μεταφράζεται σε ψήφους και όταν λήγουν οι εκλογές μόνοι κερδισμένοι είναι αυτοί που μπήκαν στη Βουλή (και παίρνουν τους παχυλούς μισθούς τους από τις τσέπες μας). Τραγικά, το SOS που εκπέμπει η (τυφλή ή και απεγνωσμένη) αντίδραση έχει για μία ακόμα φορά αποσιωπηθεί δια της εκτόνωσης.

Ευχαριστώ όσους διάβασαν και τον οικοδεσπότη για τη φιλοξενία.

Dissident Aggressor

ΥΓ. Ας ρίξουμε μία ματιά και στο εν λόγω άρθρο.
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=&a=%3F%3F%3F%3F%3F%3F&id=85563424

Ανώνυμος είπε...

Να ποιοι είναι οι αριστεροί σήμερα...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_768248_04/10/2007_243866

Ο γιός του Βούτση εκπροσώπου τύπου του Συνασπισμού και πρώην βουλευτή ληστής τραπέζης που πιάστηκε επ' αυτοφώρω με πιστόλια χειροβομβίδες και φυσικά τα χρήματα από την ληστεία. Ο ίδιος είχε συλληφθεί ξανά 3 χρόνια πριν με μολότωφ στο σακίδιο του και πριν κάτι μήνες όταν έκαψαν το μνημείο του Αγνώστου στρατιώτου. Ήταν μέσα στους 190 προσαγόμενους "φοιτητές" που αφέθηκαν μετά ελεύθεροι μετά την υποστήριξη και πίεση του.... ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ως αγωνιζόμενοι φοιτητές του άρθρου 16.....

Το ξεκουκούλωμα άρχισε κύριοι και οι μάσκες πέφτουν. Εάν είχε συλληφθεί ο γιός του Πλέυρη με πιστόλια χειροβομβίδες και κλοπιμαία σήμερα οι αριστεροί θα είχαν γκρεμίσει το σύμπαν με τις κραυγές τους για ακροδεξιές και φασισμούς....

Βέβαια θα μου πείτε υπάρχει οικογενειακή ευθύνη εάν ο γιος του Βούτση είναι ληστής? Ελα μου ντε που σύμφωνα με τον Αλαβάνο ο γιος του Πλεύρη είναι .... ακροδεξιός φασίστας και χρυσαυγίτης..... Μία ώρα στη Βουλή ο Αλαβάνος για ακροδεξιά και Πλεύριδες μιλούσε επειδή ένας από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ είναι ο γιός του ακροδεξιού Πλεύρη….

Και θα μου πείτε τώρα τι σχέση έχουν αυτά με το θέμα μας.

Εχουν πολύ μεγάλη σχέση γιατί απλά αυτοί που υποστήριξαν το βιβλίο Ρεπούση ήταν μόνο οι Συνασπιστές και μόνο οι Συνασπιστές δε μπορούν να ακούσουν για εκκλησίες παπάδες και κρυφά σχολειά… Να ποια είναι τα προοδευτικά πιστεύω των συνασπιστών σήμερα…..τα είδαμε όλοι…

Ευτυχώς που τελικά έχει ο καιρός γυρίσματα και το ξεκουκούλωμα και ο ρόλος του Συνασπισμού που υποθάλπει έμπρακτα και καθαρά πλέον την εξτρεμιστική ακροαριστερά και τον αντιεξουσιαστικό χώρο ξεκουκουλώνεται επίσης...

Με τις υγείες σας.

-=OCEANBORN=-

Unknown είπε...

@ ανώνυμε...Oceanborn, ενώ η πρώτη σου απάντηση είναι στη ανθρώπινη και σκεπτόμενη γλώσσα- η δεύτερη εκπίπτει σε ζητήματα με τα οποία δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ γιατι δεν με νοιάζουν. Ωστόσο έχεις ανακρίβειες, γιατί τόσο ο Ακαδημαϊκός Βερέμης όσο και άλλοι δεν έχουν καμία σχέση με τον Συνασπισμό.

Αν είχε συλληφθεί ο γιος του Πλεύρη με πιστόλια και μαχαίρια, ναι, οι αντιδράσεις θα ήταν αυτές που περιγράφεις. Συνελήφθει όμως ο γιος του Βούτση και οι αντιδράσεις από κάποιους κύκλους, είναι οι ανάλογες , περί κουκουλοφόρων και λοιπά.

Ε λοιπόν; όλα μαζί αυτά είναι θλιβερά. Όπως ανόητη ήταν και η αντίδραση τόσο του ΚΚΕ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ που δεν χειροκρότησαν την κα Αράπογλου στο πέρας της δια νοηματικής ομιλίας της, που πολύ έξυπνα εστίασε μόνο σε ζητήματα που αφορούν σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.

Όλα αυτά είναι άσχετα όμως και το ζήτημα. Και το ζήτημα, ήταν το βιβλίο της ΣΤ Δημοτικού η απόσυρσή του και, το επίπεδο των αντιδράσεων ορισμένων -όχι όλων. τΟ κείμενο του Στάθη που προτείνεις πιο πάνω, το έχω διαβάσει.

Όπως και άλλα οξύτερα ακόμα σε ποικίλα έντυπα.

Δυστυχώς, το κείμενο του Στάθη όσο και κάποιων άλλων πολύ σοβαρών ανθρώπων , κείμενα που διάβασα στο Αντί την Ελευθεροτυπία και αλλού έχουν ένα κοινό στοιχείο.

Το συναίσθημα. Το οποίο εδώ -κατά τη γνώμη μου και μόνο- δεν έχει θέση, τουλάχιστον όχι σε τέτοιες ποσότητες.

Και επιστρέφω στην εισαγωγή σου.

Η φράση "Να ποιοί είναι οι Αριστεροί σήμερα"...συνιστά επιεικώς ύβριν.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε Oceanborn,

Στην αρχή είχα σχηματίσει την εντύπωση πως η έννοια σου ένεκα των σχολίων που γίνονταν για το ΛΑΟΣ και τους Πλευρίδες και τους Αδώνιδες ήταν η διατήρηση του δημοκρατικού δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης. Όμως τελικά η πραγματική σου έννοια είναι στην ουσία να μπορούν οι συγκεκριμένοι ΛΑΟΣίστες να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα μέσα και να λένε τα δικά τους, τα ξενοφοβικά, τα ρατσιστικά, τα εκκλησιαστικά και τα λοιπά!!! Φυσικά και η φίμωση κάθε αριστερής διαφορετικής φωνής!!! Οποία υποκρισία …

Έπεται ακόμα ένα σχόλιο για το ίδιο θέμα πιο μακροσκελές και εμπεριστατωμένο.

mtryfo είπε...

oceanborn
Εχω μια απορία.. Γιατί νοιώθετε τόσο την ανάγκη να δικαιωθείτε? Ποιοί νοιώθετε ότι σας έχουν βάλει στην άκρη και δεν σέβονται τις απόψεις σας και έτσι σας αναγκάζουν να "επιχαίρετε" που ο γιός του κάθε στελέχους της επάρατης αριστεράς και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ (φτου ο ξαποδώ!!!) είναι κουκουλοφόρος και ληστής και όχι μόνο αυτός αλλά πιθανόν και άλλα παιδιά, γι αυτό ο Συνασπισμός τους υπερασπίζεται.

Κι αν ο Αλαβάνος μιλούσε τόση ώρα στη βουλή για πλεύρηδες και ακροδεξιούς εσείς που είστε καλύτερος άνθρωπος γιατί "κατεβαίνετε" στο ίδιο επίπεδο, "φοράτε την κουκούλα" και "δείχνετε" ποιοί είναι οι του ΣΥΡΙΖΑ....
Δεν ξέρω αν έχετε παιδιά, αλλά μήπως βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα? Ξέρετε η ζωή παίζει πολλές φορές πολύ άσχημα παιχνίδια!

Ανώνυμος είπε...

@politispittas

Φίλε Γιώργο αφού είμαι πλέον για σένα "ανώνυμος", "δαίμων του έθνους" "κινδυνολόγος" "πατριδοκάπηλος Ελληναράς" και "υβριστής της αριστεράς" σ' ευχαριστώ για τη μέχρι τώρα φιλοξενία και σε χαιρετώ. Φυσικά κάποτε σε άλλους χώρους είχες καλύτερη γνώμη για μένα αλλά φαίνεται οτι στο δικό σου πλέον καθαρά χώρο δε θέλεις να "χαλάσεις" το αριστερό προφίλ σου (που πάντοτε εγώ προσωπικά τιμούσα ειδικά για σένα), έναντι των λοιπών φιλοξενούμενων σου.

Να είσαι καλά πάντα φίλε μου και σε χαιρετώ εγώ και η καταραμένη δαιμονόπληκτη ανωνυμία μου :)

-=OCEANBORN=-

Ανώνυμος είπε...

Η συζήτηση πήρε διαστάσεις. Έχουν λεχθεί πολλά και διάφορα πάνω στα οποία θα μπορούσα να προσθέσω και τις δικές μου απόψεις. Θα περιοριστώ όμως σε μερικές παρατηρήσεις που αφορούν σχόλια που έγιναν για θέσεις δικές μου που είχα εκφράσει σε προηγούμενα μου σημειώματα. Τα σχόλια αυτά (για να μην μιλώ γενικά και αόριστα και για να ξέρουν και οι άμεσα επηρεαζόμενοι σε ποιους αναφέρομαι) έγιναν από τον ανώνυμος Νο. 2 (στο σημείωμα του στις 30/09/2007 – 2:36 μ.μ.) και από τον ανώνυμος Oceanborn, που πιθανό να είναι και το ίδιο άτομο με τον ανώνυμος Νο. 2 (στο σημείωμα του στις 30/09/2007 – 7:50 μ.μ.).

1. Το παρελθόν της Αριστεράς, είτε και ηρωικό, μαχητικό και λαμπρό, είτε “…εγκλωβισμένη εντός του παρελθόντος της…”, είναι κομμάτι του εαυτού της και πρέπει να διδάσκεται από αυτό. Να αντλεί τα θετικά και να αφήνει τα αρνητικά. Και η πνευματική διάσταση της Αριστεράς αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μια πλειάδα ανθρώπων που υπηρέτησαν τις Τέχνες συστρατεύτηκαν με την Αριστερά.

2. i. “Είχα την ελπίδα ότι θα μέναμε στο θέμα.” – δηλ. στα βιβλία της Ιστορίας (από το σημείωμα στις 30/9/2007 στις 2:36 μ.μ.).
ii. “… Το θέμα μας είναι το Βιβλίο της Ρεπούση. Όμως κάποιοι παραπάνω μιλούν για το ΛΑΟΣ, για φανατικούς εθνικισμούς και εθνικιστές για πρωτοπαλίκαρα του Καρατζαφέρη κλπ.” (από το σημείωμα στις 30/9/2007 στις 7:50 μ.μ.).

Γιατί τόση αγωνία αγαπητέ συνblogger να μείνουμε αποκλειστικά στο θέμα των βιβλίων. Για να καταλήξουμε ότι πρέπει να τα ρίξουμε στο πυρ το εξώτερο; Δεν είναι καλύτερα να τα κάνουμε ανακύκλωση και να χρησιμοποιήσουμε το ανακυκλωμένο χαρτί για την έκδοση προεκλογικών φυλλαδίων; Πάντως εγώ ψάχνω εδώ και καιρό να ανακαλύψω ένα από αυτά τα αιρετικά βιβλία και δεν τα έχω καταφέρει
ακόμα!

Η ουσία είναι τα ιστορικά βιβλία να παρουσιάζουν σφαιρικά τα γεγονότα και όχι να θεωρούμε δεδομένο πως κάποια πράγματα έτσι είναι και δεν υπάρχει άλλη άποψη για αυτά! Εξ άλλου κάθε τι στη ζωή μας δεν συντελείται αυτόνομα και ξεκάρφωτα αλλά επηρεάζεται από διάφορες άλλες καταστάσεις και το ίδιο επηρεάζει μετά με τη σειρά του άλλα γεγονότα. Και που είναι το κακό να τονίζεται ο εθνικιστικός παροξυσμός που ξεσήκωσαν τα βιβλία της Ιστορίας (και στα παιδιά του ΛΑΟΣ μη εξαιρουμένων) έστω και αν κάποιοι ειδικοί ή μη, σωστά επισημαίνουν λάθη και αδυναμίες.
Εξ άλλου είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Ιστορία χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς από τους κυβερνώντες για να υπηρετήσει συγκεκριμένους στόχους, σκοπούς και δοξασίες.

3. Δεν αντιλέγω ότι και ο ΛΑΟΣ και ο Καρατζαφέρης και τα πρωτοπαλίκαρα του και ο Παπαθεμελής και οποιοσδήποτε άλλος έχει απόψεις μη ευρέως αποδεκτές αλλά που κατά καιρούς περνούν από το νου ενός μέρους της κοινής γνώμης, πρέπει ελευθέρα και δημοκρατικά να τις εκφράζουν όσο περιθωριακές, λαϊκίστικες, εθνικιστικές και κρυπτορατσιστικές και αν είναι (για να μην αισθάνονται και οι εκφραστές των ιδεών αυτών καταπιεσμένοι και τους δημιουργηθούν και ψυχολογικά προβλήματα) και για να δίνονται και απαντήσεις. Γιατί πολλά από τα ζητήματα που θέτουν οι εν λόγω κύριοι απασχολούν μια μερίδα της κοινής γνώμης με αποτέλεσμα να μπορούν εύκολα να τους εκμεταλλευτούν!
Πρέπει να παρέχεται ισότιμα και όχι ανισομερώς η δυνατότητα για αντίλογο και για συζήτηση (και όχι ας πούμε τέσσερις, συμπεριλαμβανομένου και του παρουσιαστή του προγράμματος έναντι ενός. Τούτο στην ουσία είναι μονόλογος).

4. Είναι πλέον γεγονός πως στις μέρες μας αναγκαζόμαστε να υπερασπιζόμαστε ακόμα και αυτά τα αυτονόητα. Η καταδίκη του φασισμού και των παρακλαδιών του έχει γίνει συνειδητά από όλη την παγκόσμια κοινότατα. Και είναι φυσικό η οποιαδήποτε προσπάθεια εξευμενισμού ή δικαιολόγησης μεθόδων που χρησιμοποίησαν φασιστικά και αυταρχικά καθεστώτα να προκαλεί τα δημοκρατικά αισθήματα του κόσμου.

5. Βρε συ Oceanborn, μήπως ο γιος αυτού του στελέχους του Συνασπισμού που συνελήφθη για ένοπλη ληστεία Τράπεζας , αν συμμετείχε τελικά, το κάνε σαν πράξη αντίστασης και κτυπήματος του τραπεζιτικού κεφαλαίου. (Μάλλον θα διάβασε και θα επηρεάστηκε από το βιβλίο “Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς τρομοκράτες”!)

6. Αν κατάλαβα καλά Oceanborn έχεις κακοφανιστεί (μουγιαστεί) βασικά με τον politispittas και δεν θα σε ξαναδούμε; (Θα μας λείψεις και θα χάσεις αν δεν διαβάσεις αυτά που έχω γράψει!)

7. Αυτά τα λίγα στα τόσα πολλά που έχεις γράψει εσύ!

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Πήττα (και άλλοι), μας μπερδέψατε – είμαι υπεύθυνος μόνο για το ένα από τα δύο τελευταία («ανώνυμα») σχόλια, αυτό που είναι υπογεγραμμένο ως Dissident Aggressor• καθώς και μόνον για τα κατά σειρά δεύτερο και ένατο κείμενο σ’ αυτή την ανταλλαγή. Σας διαβεβαιώ δε όλους ότι εγώ και ο Oceanborn δεν είμαστε το ίδιο πρόσωπο.

1. Το κείμενο του Στάθη το πρότεινα επειδή και ως κείμενο μου άρεσε (ειδικά τα περί μεταμοντέρνων μπουρδολογιών της «αλήθειας του καθενός»), αλλά και επειδή το κείμενο (το οποίο, να σημειωθεί, αποδέχεται την ύπαρξη κρυφών σχολειών κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας) χαρακτηρίστηκε ως «αριστουργηματικό» από τον κο Νεοκλή Σαρρή, επίσης καθηγητή πανεπιστημίου, επίσης ιστορικό, και, αν δεν κάνω λάθος (παρακαλώ διορθώστε με), αριστερών πεποιθήσεων.

2. Εν τέλει, θα συμφωνήσω με το σεβαστό οικοδεσπότη μας. Ας αποκαθηλώσουμε όσους μύθους πρέπει να αποκαθηλωθούν (αν και ίσως δε θα είναι εύκολο να συμφωνήσουμε περί του ποιοι είναι αυτοί). Έχω όμως την απαίτηση να έχουμε προηγουμένως ετοιμάσει κάτι άλλο να βάλουμε στη θέση τους. Και ο λαός μας δεν έχει την παιδεία ούτε πλέον τα ψυχικά αποθέματα για να σταθεί και χωρίς μύθους. Καλό θα είναι να φροντίσουμε να τον ισχυροποιήσουμε, ΠΡΙΝ του τραβήξουμε από τα πόδια και το τελευταίο του στήριγμα.

3. Για το αν θα μέναμε στο θέμα, συγχωρέστε με, ήμουν εσκεμμένα δεικτικός και λάθος μου. Φυσικά μπορούμε να εισερχόμαστε στα πάντα. Θέμα μας στην ανταλλαγή αυτή είναι, νομίζω, το πώς έγινε κριτική στο βιβλίο της Στ δημοτικού και το αν όσοι έσπευσαν να κάνουν κριτική έμειναν εντός της ευπρέπειας ή όχι. Δεν έμειναν. Από καμία πλευρά, όχι μόνο από την ‘εθνικιστική’. Είμαι ενάντιος και στις δύο περιπτώσεις μη ευπρέπειας. Η εκ των Δεξιών μού ήταν αναμενόμενη, όμως η εκ των αριστερών ήταν πολύ πιο απογοητευτική. Τα κείμενά μου ως τώρα υπερασπίζονται το δικαίωμα όλων να εκφράζουν τη γνώμη τους και εξηγούν γιατί απογοητεύτηκα περισσότερο από το επίπεδο των αριστερών που υπερασπίστηκαν τα βιβλία από δύο σκοπιές: 1. Ήταν μακράν αυτού που εγώ θα περίμενα από μία υγιή Αριστερά, 2. Πέταξαν συστηματικά και την ουσία μαζί με τα σκουπίδια.

4. Αγαπητέ/ή anef_epieikeias, βεβαίως δεν έχω στο μυαλό μου τέτοιο ‘πνεύμα’ όταν αναφέρομαι στην Αριστερά. Μιλάω για υπερβατική διάσταση. Το ότι κάποιος μπορεί να ζωγραφίζει ή να γράφει διηγήματα δεν τον κάνει πνευματικό άνθρωπο, ενώ πολλοί από τους καλλιτέχνες που έχουν στηρίξει την Αριστερά (και αρκετοί επίσης έχουν στηρίξει και τη Δεξιά άλλωστε - ο Χατζηδάκις π.χ. ήταν δεξιός• ή μήπως όλοι οι μεγάλοι κλασσικοί συνθέτες ήταν επαναστατικών φρονημάτων;) για μένα δεν αξίζουν πεντάρα, ούτε ως πνευματικοί άνθρωποι, αλλά ούτε καν ως καλλιτέχνες.
Προσπαθήστε δε να μη βγάζετε συμπεράσματα διά των ερωτήσεων (έστω και αστειευόμενος/η ίσως), ακούγεται ειρωνικό και δημιουργεί εντυπώσεις ανακριβείς, στις οποίες ο συνομιλητής σας νιώθει εγκλωβισμένος (οι πολιτικοί το κάνουν κατά κόρον αυτό). Αν, πάλι, επιμένετε να ρωτάτε («για να καταλήξουμε να τα ρίξουμε στο πυρ το εξώτερο; Δεν είναι καλύτερα να τα κάνουμε ανακύκλωση και να χρησιμοποιήσουμε το ανακυκλωμένο χαρτί για την έκδοση προεκλογικών φυλλαδίων;») φροντίστε να περιλαμβάνετε όλες τις πιθανές απαντήσεις. Το ανακυκλωμένο χαρτί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για δισεκατομμύρια καλύτερα άλλα πράγματα. Αν με διαβάσατε μέχρι τώρα, μάλλον πρέπει να έχετε καταλάβει ότι το τελευταίο πράγμα που θα έκανα με ένα τέτοιο χαρτί είναι προεκλογικά φυλλάδια.

5. Μπορεί πολλά πράγματα να είναι θέμα «άποψης», αλλά άλλο η άποψη επί της πραγματικότητας και άλλο η πραγματικότητα η ίδια. Ένα ιστορικό γεγονός ή έγινε ή δεν έγινε. Από ένα βιβλίο ιστορίας το μόνο πράγμα που δε θα περίμενα είναι η άποψη. Περιμένω την όσο το δυνατόν πληρέστερη καταγραφή της αντικειμενικής/ιστορικής πραγματικότητας.

Ευχαριστώ και πάλι για τη φιλοξενία

Dissident Aggressor

Unknown είπε...

@Oceanborn, την γνώμη μου δεν την άλλαξα, ούτε προσπαθώ να διαφυλάξω το ένα ή το άλλο προφίλ. Απλά, επιθυμώ ο διάλογος και τα σχόλια να μένουν σε ένα συγκεκριμένο ύφος σχετικό με τα κύρια άρθρα.

Δεν είναι chat room εδώ, ούτε καν παρεουλίστικο φόρουμ. Αυτό είναι όλο.

Αντίθετα, θα προσέθετα πως γνώμες τελείως διαφορετικές είναι πολύτιμες-φτάνει να αποφεύγουν την συνθηματολογία.

Ωστόσο, το άμεσο αύριο, αυτό που κυρίως τα παιδιά μας θα βρεθούν να αντιπαλέψουν-αν μπορέσουν- κάνει όλα αυτά που λέμε να μοιάζουν ως και τελείως αδιάφορα. Το επόμενο κομμάτι, προσπαθεί να δει αυτή την πλευρά, υπομονή μέχρι αύριο το μεσημέρι.

Unknown είπε...

@Anef_epieikeias...

Έφθασα στην Κύπρο πριν από 5 και κάτι χρόνια. 29 Οκτωβρίου του 2002 ήταν που έφθασα και, ομολογώ δεν το έχω μετανιώσει ούτε στιγμή.* Ο τρόπος με τον οποίο οι Κύπριοι προσεγγίζουν έστω και σε επίπεδο ύφους τα πράγματα, διαφέρει ριζικά από αυτόν των Ελλαδιτών. Αν μη τι άλλο, εδώ απουσιάζει η θλιβερή υστερία. Δεν έχετε παρά να δείτε μία συζήτηση με 4-5 πολιτικούς της Κύπρου στην τηλεόραση και μετά μία αντίστοιχη στην Ελληνική Τηλεόραση. Πιο θλιβερό θέαμα, δεν μπορεί να υπάρξει...Αλλά όπως ξέρετε καλά, αυτά τα φαινόμενα έχουν να κάνουν με την Αγορά (το κοινό) στην οποία απευθύνονται..

Και τα λέω αυτά χωρίς να έχω καμία διάθεση να εξιδανικεύσω τα εδώ επιθεωρησιακά φαινόμενα ή τους ποικίλους μεγάλους παράγοντες που συχνά, στην καλύτερη περίπτωση θυμίζουν κοινοτάρχες του 50...


*εδώ γεννήθηκα, αλλά τα πράγματα ήρθαν έτσι που δεν έζησα στην Κύπρο παρά ελάχιστα.

Unknown είπε...

@ Dissident Aggressor

(να υποθέσω το ψευδώνυμό σας από το...Grand canyons of space and time universal
My mind is subjected to all
-Judas Priest? Slayer?)

Με συγχωρείτε για το...μπέρδεμα!
Αναφορικά με τον κο Ν.Σαρρή θα σας γελάσω για τις πεποιθήσεις του, αυτό που θα σας πω όμως, είναι πως εξ όσων εγώ διάβασα στο γνωστό καθαρά Αριστερό -ανένταχτο- περιοδικό Αντί, φιλοξενήθηκαν πάρα πολλές και τελείως διαφορετικές θέσεις για το βιβλίο της ΣΤ δημοτικού, θέσεις όλες από λόγιους και ακαδημαϊκούς.

Συμφωνώ πέρα για πέρα μαζί σας, στο σημείο 2. Η αποκαθήλωση, είναι αναγκαία, αλλά θέλει τεράστια προσοχή το πως θα γίνει, με ποιες ταχύτητες κλπ.

Η Αριστερά, απογοήτευσε σε αρκετές περιπτώσεις, θα συμφωνήσω. Πρέπει όμως να ξέρουμε πάντα γιατί απογοητευόμαστε. Αν απογοητευόμαστε ως Αριστεροί επειδή θέλουμε πιο στέρεη ποιότητα και λιγότερη συνθηματολογία, θα συμφωνήσω μαζί σας.

Αν δεν είμαστε Αριστεροί, τότε μπορούμε να κάνουμε κριτική ως μη Αριστεροί αλλά, να λαμβάνουμε υπόψη μας και τους κώδικες της Αριστεράς και τις αποχρώσεις- όπως τουλάχιστον προσπαθούμε κάποιοι όταν προσεγγίζουμε την Δεξιά.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, ως Πολίτες πάνω από όλα οφείλουμε να πιέζουμε για λόγο μεστό με προτάσεις και περιεχόμενο και όχι για στείρα συνθήματα που στοχεύουν αποκλειστικά στο θυμικό ενός σκληρού πυρήνα "οπαδών" πάσης φύσεως. Αυτό το πράγμα μας παει απελπιστικά πίσω. Νομίζω.

Στο σημείο 4 - στο οποίο απευθύνεστε στον "άνευ" αναφέρατε τον αείμνηστο Μάνο Χατζιδάκι ως δεξιό. Θα μου επιτρέψετε να σας πω, πως ο Χατζηδάκις ήταν απλά Χατζιδακικός, και για αυτό, ουδέποτε ευτέλισε το δημόσιο πρόσωπό του και το έργο του.

Στο σημείο 5, περί άποψης, τείνω να συμφωνήσω μαζί σας, με την εξής διαφορά. Ένα βιβλίο Ιστορικό, είναι διαφορετική υπόθεση από ένα εγχειρίδιο διδασκαλίας της Ιστορίας. Το πρώτο, συχνά έχει το άρωμα των απόψεων και της ματιάς του συγγραφέα-Ιστορικού, το δεύτερο είναι ή οφείλει να είναι ένα εργαλείο για την διέγερση της κρίσης και την αναζήτηση διαφορετικών πηγών. Ώστε ο μαθητής, να διδαχθεί πως η αλήθεια δεν είναι ποτέ μία και να διευκολυνθεί για το ταξίδι του στον κόσμο. Ως ταξιδιώτης έτοιμος, ενήλικα σκεπτόμενος, διδαγμένος να μιλάει με το νου κυρίως, αλλά και να ακούει τον Άλλο. Από την Ελληνική Παιδεία -ως σύστημα, αυτός ο 'Αλλος, απουσιάζει πλήρως. Όχι ως προβολή των δικών του θέσεων, αλλά απλά ως γεγονός!

Ανώνυμος είπε...

Προς Dissident Aggressor (γιατί Aggressor;),

Παραθέτω ποίημα του Μπέρτολντ Μπρεχτ (1898-1956), εξαιρετικά αφιερωμένο στον/στην Dissident Aggressor ως απάντηση για το ζήτημα αν η Ιστορία (που δεν είναι απλά και μόνο γεγονότα) είναι θέμα άποψης, (ή προσέγγισης ή σκοπιάς – δεν έχει σημασία η λέξη).

(Για μερικά άλλα μικρά ζητήματα θα αναφερθώ κάποια άλλη φορά χρόνου δικού μου επιτρέποντος).

Όμως τι είναι τελικά αυτή η “… υπερβατική διάσταση …” που πρέπει να προσδώσει η Αριστερά στον εαυτό της; Μια απάντηση θα αναμένω για να μην βγάζω πάλι συμπεράσματα και δημιουργώ ανακριβείς εντυπώσεις …

Στις προεκλογικές περιόδους (είτε μας αρέσουν είτε όχι), αφού ούτως ή αλλιώς χρησιμοποιείται χαρτί γιατί να μην είναι από το ανακυκλωμένο;

Και τώρα το ποίημα:


EPΩTHΣEIΣ ENOΣ EPΓATH ΠOY ΔIABAZEI


Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.
Oι βασιλιάδες κουβαλήσαν τ’ αγκωνάρια;
Kαι τη χιλιοκαταστρεμμένη Bαβυλώνα –
ποιος την ξανάχτισε τόσες φορές;
Σε τι χαμόσπιτα της Λίμας της χρυσόλαμπρης
ζούσαν οι οικοδόμοι;
Tη νύχτα που το Σινικό Tείχος αποτελειώσαν,
πού πήγανε οι χτίστες;
H μεγάλη Pώμη είναι γεμάτη αψίδες θριάμβου.
Ποιος τις έστησε; Πάνω σε ποιους θριαμβεύσανε οι Kαίσαρες;
Tο Bυζάντιο το χιλιοτραγουδισμένο
μόνο παλάτια είχε για τους κατοίκους του;
Aκόμα και στη μυθική Aτλαντίδα,
τη νύχτα που τη ρούφηξε η θάλασσα,
τ’ αφεντικά βουλιάζοντας, μ’ ουρλιαχτά τους σκλάβους τους καλούσαν.

O νεαρός Aλέξανδρος υπόταξε τις Iνδίες.
Mοναχός του;
O Kαίσαρας νίκησε τους Γαλάτες.
Δεν είχε ούτ’ ένα μάγειρα μαζί του;
O Φίλιππος της Iσπανίας έκλαψε όταν η Aρμάδα του
βυθίστηκε. Δεν έκλαψε, τάχα, άλλος κανένας;
O Mέγας Φρειδερίκος κέρδισε τον Eφτάχρονο τον Πόλεμο. Ποιος
άλλος τόνε κέρδισε;
Kάθε σελίδα και μια νίκη.
Ποιος μαγείρεψε τα νικητήρια συμπόσια;

Kάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας.
Ποιος πλήρωσε τα έξοδα;

Πόσες και πόσες ιστορίες.
Πόσες και πόσες απορίες.
(1935)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ politispittas,

Δυστυχώς είμαι αναγκασμένος να συμφωνήσω μαζί σου για το επίπεδο και τον τρόπο με τον οποίο οι Ελλαδίτες προσκεκλημένοι παρουσιάζονται και “συζητούν” (μάλλον τσακώνονται) από τηλεοράσεως. Πάντοτε μου προκαλούσε δυσάρεστη εντύπωση το γεγονός ότι φωνάζουν, μιλούν όλοι μαζί, δεν αφήνουν τον άλλο να ολοκληρώσει και να πει αυτά που θέλει να πει και γενικώς δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και πουν δυο κουβέντες σαν άνθρωποι.

(Αρνητική εντύπωση μου προκαλεί και η επιθετικότητα και εριστικότητα των δημοσιογράφων προς τους καλεσμένους τους).

Αυτή την κατάσταση με τις φωνασκίες και τους πύργους της Βαβέλ τη ζήσαμε έντονα κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο στην Ελλάδα, όταν και ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά καιγόταν οι πολιτικοί έριζαν και ξεμαλλιάζονταν στα panels της τηλεόρασης!

(Κάπου ξεκινήσαμε να τους αντιγράφουμε κι εμείς! Έχουμε κι εμείς τα δικά μας τα κοκόρια)

Όμως δεν είναι όλα μαύρα κι άραχνα. Θετική εικόνα και μηνύματα εξέπεμπε κατά τες συζητήσεις αυτές, ο ανερχόμενος αστέρας και στέλεχος του ΚΚΕ, Νίκος Μπογιόπουλος, δημοσιογράφος του “Ριζοσπάστη”. Το επίπεδο του και γενικότερα η συμμετοχή του καμία σχέση δεν είχαν με την φωνακλίδικη και θεατρινίστικη παρουσία άλλων συζητητών και κύρια από τα δύο μεγάλα κόμματα. Πάντοτε μιλούσε ήρεμα και με επιχειρήματα και στοιχεία και εντυπωσίαζε (όχι κάνοντας show αλλά) με τις γνώσεις του περί του αντικειμένου της συζήτησης.

Unknown είπε...

Φίλτατε! δεν είπα ότι είναι όλοι έτσι...μιλώ όμως δυστυχώς για την πλειοψηφία. Τον κο Μπογιόπουλο δεν είχα τη χαρά να τον δω, εκτός αν τον είδα και δεν συγκράτησα το όνομά του, πράγμα εξαιρετικά πιθανό. Θυμάμαι κάποιον του ΚΚΕ όχι από τους γνωστούς σε μένα, που ήταν εξαιρετικός και είχε και χιούμορ.

Ναι, κάπου έχει αρχίσει και η αντιγραφή που λέτε. Ελπίζω να προλάβουν να κατανοήσουν πως ακριβώς αυτά τα φαινόμενα, μαζί με άλλα κάνουν τους Πολίτες να απαξιώνουν την Πολιτική...

Υπάρχουν παρουσίες, που τιμούν τον διάλογο και τη σκέψη, σε όλες τις πτέρυγες. Δυστυχώς συχνά οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι με ή χωρίς εισαγωγικά, επιδιώκουν ή και προκαλούν τις εντάσεις για να κάνουν νούμερα-λες και δεν είναι οι ίδιοι...

Γνωρίζω περίπτωση, πιστέψτε με, κατά την οποία ο δημοσιογράφος Ά σε μεγάλο κανάλι, είπε στη διάρκεια των διαφημίσεων στους πολιτικούς καλεσμένους του "παιδιά καλά τα λέτε έτσι, αλλά ο Β' στο απέναντι έχει καυγά γερό με τους τάδε και έχουν πάρει φωτιά τα μηχανάκια...Στήστε κάτι ας πούμε για τα Σκόπια να τσιμπήσουμε κανά νούμερο"

Και, οι του Έθνους εκπρόσωποι (έρημοι κι απρόσωποι που έλεγε και ο Σαββόπουλος) στήσανε τον καυγά και ανέβηκε η τηλεθέαση....

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Πίττα, από τη Λευκωσία ειμαι.Σας διαβαζω και σας ακούω και σας χαίρομαι. 64 χρονών είμαι, εκπαιδευτικός , αριστερός δεν είμαι και το ξεκαθαρίζω, αλλά μακάρι πολλοί αριστεροί και μη αριστεροι να ήσαν σαν εσας. Βρίσκω τις απόψεις σας τέλεια ισοροπημένες ενω είναι τολμηρες ταυτοχρόνως.

Φίλιππος Ν.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Ζητώ συγνώμη από τον οικοδεσπότη αν προκάλεσα τον εκνευρισμό του κυρίου oceanborn στον οποίον κακώς απευθύνθηκα στον ενικό.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για την απάντηση, συμφωνώ σχεδόν με όλα τα σημεία σας – ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνει η διαπίστωσή σας ότι όλα αυτά που (καθόμαστε και) συζητάμε φαίνονται τραγικά ασήμαντα μπροστά στα φοβερά που έρχονται και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Πρόκειται και για δική μου θέση/διαπίστωση και περιμένω να διαβάσω το σχετικό αυριανό σας κείμενο.
Κατά τα άλλα, θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι η αυστηρότητα προς την Αριστερά είναι όντως πολύ καλοπροαίρετη, όπως και να πω ότι ίσως ο διαχωρισμός μεταξύ Προοδευτικότητας και Αντιδραστικότητας (και όχι πλέον μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς) θα έπρεπε να γίνεται με βάση το ήθος και τη σοφία και όχι το κοινωνικό-πολιτικό μοντέλο που προτείνεται – καθόσον υπόκειται και αυτό, όπως και κάθε τι, στο αίτημα της Ισορροπίας: Η ελευθερία κίνησης και τα όριά που τη σταματούν εναλλάσσονται σοφά και σύμφωνα με τις ανάγκες, όπως η ίδια η φύση μας διδάσκει. Νομίζω ότι προοδευτικό θα έπρεπε να ονομάζεται ό,τι σέβεται και χρησιμοποιεί σοφά το ρυθμό αυτό, ενώ αντιδραστικό ότιδήποτε τον αντιστρατέυεται. Είναι μία μεγάλη κουβέντα, που ελπίζω, μελλοντικά, να μας δωθεί η ευκαιρία να κάνουμε.
Ως τελευταίο σημείο (και έχοντας επέιγουσες επαγγελματικές υποχρεώσεις να πιέζουν), θα διατυπώσω τη διαφωνία μου ως προς το σημείο σας ότι «η αλήθεια δεν είναι ποτέ μία». Νομιζω ότι κάτι τέτοιο είναι πηγή πολλών κακών, κυρίως επειδή η διατύπωσή της την αφήνει εκθετη σε παρεξηγήσεις. Το να πούμε ότι οι περιγραφές/ερμηνείες/απόψεις της αλήθειας είναι πολλές και μερικώς διατυπωμένες σε διαφορετικά σημεία είναι διαφορετικό, πιστεύω, από το να πούμε ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες. Ένα γεγονός μπορεί είτε να έχει συμβεί είτε όχι (ανεξάρτητα από το αν το αγνοούμε ή οχί). Τουλάχιστον στο επίπεδό μας. Μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας ότι υπάρχουν πολλές ερμηνείες και ότι μπορεί να πιστεύουμε ένα πράγμα, αλλά να υπάρχουν και άλλα στοιχεία (που καθώς συμπληρώνουν την εικόνα τη φέρνουν όλο και πιο κοντά στην πραγματική-πλήρη) να μας ωθούν να αλλάζουμε απόψεις. Αυτό είναι όχι απλά θεμιτό, αλλά (και ειδικά στην Ελλάδα) απαραίτητο. Όμως το να διδάξουμε ότι δεν είναι θέμα διαφορετικών απόψεων και μέχρι πρότινος αγνοημένων στοιχείων, αλλά διαφορετικών αληθειών, φοβούμαι συνιστά καθαρή αντίφαση. Επίσης μία κουβέντα όμως που μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Dissident Aggressor (Ναι, των Judas Priest…)

ΥΓ Αγαπητέ anef… δίαβασα την απάντησή σας (ευχαριστώ για το ποίημα) αφού έγραψα τα παραπάνω και σας χρωστώ μία απάντηση. Επιτρέψτε μου όμως να επανέλθω αργότερα, καθόσον αυτή τη στιγμή χρόνος δεν υπάρχει.

Unknown είπε...

@ Κώστα: Ασφαλώς και δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγνώμη! Και ασφαλώς, το ζήτημα δεν είναι ο ενικός ή ο πληθυντικός. Αυτά, είναι ο τύπος. Θαρρώ μας ενδιαφέρει η ουσία.

@ Dissident Aggressor:

Συμφωνώ απόλυτα με τον προσδιορισμό της Προόδου και της σχέσης Προόδου-Αντίδρασης όπως το βάζετε.

Είναι σε μεγάλο βαθμό και έτσι. Κάπου στην έννοια Πρόοδος θα πρέπει να συζητήσουμε πότε αυτή είναι κινούμενη ή ωθούμενη από το ίδιο το σύστημα-σε κάποιο βαθμό συμβαίνει αυτό γιατί αποτελεί συστατικό αυτοσυντήρησης του οποιουδήποτε συστήματος- και που αυτή η κίνηση σταματάει για να μη γίνει ανατρεπτική. Οπότε, εισέρχεται ο Ριζοσπαστισμός , τόσο στην αντίληψη όσο και στην Πρακτική-και ενδεχομένως η Ανυπακοή σαν στοιχείο που θέλει να διευρύνει τον χώρο στον οποίο θα κινηθεί η Πρόοδος στο άμεσο μέλλον.

Αρκετά μεγάλη συζήτηση πράγματι.

Για το η «αλήθεια δεν είναι ποτέ μία» εμμένω στην άποψή μου –μέχρι στιγμής. Δεν θα αναπτυχτώ όμως σε αυτό τώρα, επιφυλάσσομαι , να έχουμε περισσότερο χρόνο.

Ανώνυμος είπε...

Προς σ’ όλους όσους αρέσκονται στο διάβασμα:

Χτες που αναφέρθηκα στον Νίκο Μπογιόπουλο ξέχασα να κάνω μνεία για ένα υπέροχο βιβλίο που έγραψε μαζί με τον Δημήτρη Μηλακα για το ποδόσφαιρο. Έχει τίτλο (το βιβλίο) “Ποδόσφαιρο – Μια θρησκεία χωρίς απίστους” και είναι των εκδόσεων Λιβάνη (2005) (από τις λίγες αξιόλογες εκδόσεις αυτού του εκδοτικού οίκου). (Είναι και το ποδόσφαιρο θρησκεία – “οπιώνει” τους λαούς;)

Το βιβλίο μας παρουσιάζει την κοινωνικοπολιτική διάσταση του ποδοσφαίρου και αναλύει μεταξύ πολλών άλλων και τους λόγους των πολιτικών αντιπαραθέσεων μεταξύ των οπαδών διαφόρων ομάδων. Και βλέπουμε πως τέτοιες πολιτικές αντιπαραθέσεις στα γήπεδα και στις κερκίδες δεν είναι είχαμε ή και έχουμε (ακόμα) μόνο στην Κύπρο (δεν είναι φαινόμενο αποκλειστικά κυπριακό, όπως κάποιοι λένε), άλλα παρατηρείται και άλλου όπως π.χ. στην Ισπανία. Εκει έχουνε τοις αντιπαραθέσεις μεταξύ των οπαδών της “Μπαρτσελόνα” και τις “Ρεάλ” Μαδρίτης το οποίο χρονολογείται από την εποχή του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου με το “non pasaran” και τους φασίστες του Φράνκο. Οι πρώτοι (οι οπαδοί της “Μπαρτσελόνας”) φωνάζουν τους δεύτερους (εκείνους της “Ρεάλ”) φασίστες.

Στο βιβλίο υπάρχουν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα …

06/10/2007 (Του Αγίου Κεντέα σήμερα).

Unknown είπε...

@Αγαπητέ Φίλιππε,σας ευχαριστώ για τις αναγνώσεις και τις ακροάσεις.

Ξέρετε...η "επιβράβευση" στην προσπάθεια για ένα κάποιο ήθος στο ύφος, από ανθρώπους με τους οποίους ενδεχομένως υπάρχουν ακόμα και μεγάλες ιδεολογικές πολιτικές διαφορές, είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Unknown είπε...

Εξαιρετικά ενδιαφέρον το βιβλίο, θα επιδιώξω να το βρω... Ευχαριστώ αγαπητέ Άνευ.

Από τον Άστρα γράφω τώρα εν μέσω εκπομπής με τον Dylan στα αυτιά μου, στο House of the Rising Sun.

Κύριε Άνευ- αν θέλετε, στείλτε ένα e mail για να μπορέσω να ρωτήσω κάτι.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ anef, σας υποσχέθηκα μία απάντηση.

Αυτό που εννοώ ως πνευματικό για την Αριστερά δεν μπορώ να το ανιχνεύσω πλήρως εδώ. Προέρχεται ωστόσο από την επανειλημμένη διαπίστωσή μου ότι όλοι μας, όταν βρεθούμε σε θέση ισχύος υπερασπιζόμενοι τη μία ή την άλλη ιδέα (δίκαιη ή άδικη), τείνουμε να μεταχειριζόμαστε τους ίδιους ολοκληρωτικούς τρόπους άμυνας (ενίοτε και «προκαταβολικής»). Έτσι, μία Αριστερά, η οποία γεννήθηκε ως αντίδραση στην καταπίεση, γίνεται η ίδια καταπιεστική όταν, κατά κάποιο τρόπο, βρεθεί σε θέση (σχετικής) ισχύος. Σκέπτομαι, λοιπόν, ότι κάτι τέτοιο είναι εντελώς ανακόλουθο. Διαπιστώνω, όμως στη συνέχεια, ότι αποτελεί και ίδιον της ανθρώπινης φύσης να λειτουργεί έτσι. Οι χθεσινοί επαναστάτες είναι οι σημερινοί καταπιεστές, διαφέροντας από τους προηγούμενους ενδεχομένως στο μοντέλο διακυβέρνησης που προτείνουν (και αυτό, φαίνεται, μόνο στη θεωρία). Γι’ αυτό υπεύθυνη, κατά τη γνώμη μου, είναι απλά και μόνο η ανθρώπινη φύση, η οποία καταντάει, λόγω ποικίλων αδυναμιών, να μεταχειρίζεται τις ιδέες ως εργαλεία για προσωπικό κέρδος. Τώρα, η Δεξιά, παραδοσιακά, φαίνεται να τάσσεται με τον πόλεμο όλων εναντίον όλων, με την ανισότητα, με την εκμετάλλευση. Επομένως, δεν μπορώ να περιμένω από αυτήν κάτι καλύτερο. Το περιμένω όμως από την Αριστερά, η οποία είναι (θεωρητικά) εναντίον όλων αυτών. Ωστόσο, στην πορεία μού δείχνει ότι τείνει και αυτή να γίνεται καταπιεστική. Επομένως, πρέπει να εμβολιαστεί με κάτι που θα την προικίσει με αντίσταση στην καταστρατήγηση των ίδιων των ιδεών της. Αυτό το στοιχείο, κατά τη γνώμη μου, είναι πνευματικό: Αγάπη και Ισχύς. Αγάπη για να προστατευθεί η Αριστερά από την Ισχύ της και Ισχύ για να προστατέψει την Αγάπη της. Έτσι, θα μπορέσουμε να έχουμε μία πραγματικά σοφή Αριστερά, που δε θα εγκλωβίζεται σε απολυτότητες και θα επιτρέπει, εντός μίας ελευθερίας του λόγου (η έλλειψη της οποίας έδωσε αφορμή και στη γέννηση της ίδιας), να εκφράζονται απόψεις εντελώς ενάντιά της, χωρίς να υστεριάζει. Αυτά που βλέπω στη Βουλή από πλευράς Συνασπισμού, ύστερα από την είσοδο του κου Καρατζαφέρη είναι θλιβερά.
Εν κατακλείδι, αποδίδω στην Αριστερά το όραμα μίας σοφίας που θα γνωρίζει και θα τολμάει να αγκαλιάζει το σύνολο των αποχρώσεων, όπου η καθεμιά χρειάζεται και δε θα αποκλείει συλλήβδην (απλά προς το άλλο ΑΚΡΟ από αυτό που το έκαναν οι προκάτοχοί της). Γιατί αποκλείοντας, ρίχνει η ίδια τους σπόρους τόσο για τη δική της αποκαθήλωση όσο και για επερχόμενες πολώσεις – αυτό απλά δημιουργεί κύκλο και μηδενική πρόοδο. Και το αποδίδω αυτό το όραμα στην Αριστερά, καταχρηστικά ίσως, απλά γιατί αυτή έχει μιλήσει ενάντια στην καταπίεση και την αδικία (και την έχει υποστεί). Αυτό από μόνο του, για να παραμείνει συνεπές, είναι εξ’ ορισμού ένα αίτημα ενότητας και ανεκτικότητας – πράγματα (ειδικά η ενότητα) ιδιαίτερα ξένα στο χωριστικό επίπεδο όπου ζούμε. Εξ’ ου και ο χαρακτηρισμός «πνευματικό». Κατά τα άλλα, θα προτιμούσα αυτό to όραμα να έχει ένα νέο όνομα, ελεύθερο από τα νοηματικά βάρη του παρελθόντος – παραμένοντας πάντα πολιτικό, βέβαια.

Και πάλι ευχαριστώ για το ποίημα του Μπρεχτ – δε θα μπω σε λεπτομέρειες του πώς το βλέπω εδώ. Απλά θα πω ότι η άποψή μου περί αλήθειας δεν έχει μεταβληθεί. Τέλος, επιτρέψτε μου να απολογηθώ αν «ακούστηκα» δεικτικός στην προ-προηγούμενη αναφορά μου στις θέσεις σας.

Φιλικά

Dissident Aggressor

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ politispittas,

Μέρος του χτεσινού απογευματινού σου προγράμματος με μουσική του Bob Dylan, το παρακολούθησα ταξιδεύοντας με το αυτοκίνητο για Πάφο για μια κοινωνική υποχρέωση.

Ομολογώ πως δεν είμαι και τόσο λάτρης της ξένης μουσικής. Αγάπη για την ξένη μουσική είχα προ αμνημονεύτων χρόνων δηλ. στα εφηβικό-νεανικά μου χρόνια. Κατά τα άλλα, αυτά που μας μεταφέρατε για τους μετανάστες ήταν όντως συγκλονιστικά.

Κύριε politispittas (σε αντιστοιχία με το “Κύριε Άνευ”),
θα σας στείλω μήνυμα με το e-mail μου και να με ρωτήσετε ότι θέλετε.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ dissident aggressor,

Θα τα πούμε σύντομα, ελπίζω! (καθότι πολύ βεβαρημένο το πρόγραμμα μου αυτές τις μέρες).

Unknown είπε...

....Φίλτατοι, έχει ήδη ανέβει το επόμενο ποστ! :-)