4 Οκτωβρίου του 1957 εκτοξεύτηκε προς το διάστημα από τον πλανήτη μας ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος της Ιστορίας του ανθρώπινου είδους.Ο Σπούτνικ 1, έφυγε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν της Σοβιετικής Ένωσης.
9 Οκτωβρίου του 1967 στη Λα Χιγκέρα της Βολιβίας δολοφονείται ο Ερνέστο Ραφαέλ Γκεβάρα ντε λα Σέρνα. Ο Τσε, εκτελέστηκε από ton υπαξιωματικό του Βολιβιανού στρατού Μάριο Τεράν.
Τα δύο γεγονότα, τα χωρίζει μία δεκαετία και έρχονται σε μας, σαν ιστορία ενός περασμένου αιώνα.
Από τότε μέχρι σήμερα, πολύ αίμα κύλησε στα αυλάκι, ενώ το νερό λιγοστεύει διαρκώς.
Η Σοβιετική Ένωση αποτελεί παρελθόν, ο Τσε, έγινε μύθος, αντικείμενο λατρείας, εμπορικό σήμα φανελάκι σε όλον τον κόσμο, φετίχ της….Ομόνοιας –όπου συχνά νομίζουν πως ήταν ο ιδρυτής της θύρας 9.
Ο Τσε, έγινε ένα εξαιρετικά καλό προϊόν.
Το σύστημα, έχει πάντα τρόπους να αγοράζει οτιδήποτε του πάει κόντρα , να το μεταποιεί και να το φέρνει στα μέτρα του κάνοντας ταμείο με καλά κέρδη.
Από την άλλη πλευρά, τα πρώτα δειλά βήματα στο διάστημα, έχουν διαδεχθεί τόσες εξελίξεις τεχνολογικές που η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αδυνατεί να παρακολουθήσει και κυρίως να αφομοιώσει.
Με αποτέλεσμα, οι πολλοί, να μην αντιλαμβάνονται διόλου ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα ή και σε ποιόν κόσμο ζούνε.
Δεν ξέρω πόσο το έχουμε συνειδητοποιήσει βαθιά.
Ο κόσμος μας, αργοπεθαίνει.
Ο κόσμος ΜΑΣ- όχι ο κόσμος γενικά και αόριστα.
Ο ολοένα και πιο αβίωτος πλανήτης μας, που για να προστατέψει τον εαυτό του, μπορεί να αποβάλει από τον φλοιό του την πλέον επιζήμια για τον ίδιο παρουσία.
Την ανθρώπινη.
Οι ανεπτυγμένες χώρες, έχουν αποδοθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να μην μείνουν απέξω , από τη δημιουργία ανθρώπινων αποικιών σε κοντινούς πλανήτες στα επόμενα 30-50 χρόνια.
Κατά «σύμπτωση» ακριβώς σε αυτόν τον χρονικό ορίζοντα ένα μεγάλο μέρος της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογειακής λεκάνης θα έχει περίπου ερημοποιηθεί, ενώ χιλιάδες άλλες περιοχές του πλανήτη θα έχουν βυθισθεί στη θάλασσα.
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εμένα πάντως, ο «πατριωτισμός» όλο και πιο πολύ μου μοιάζει σαν δαίμονας του χθες που ακυρώνει τις ελάχιστες ελπίδες που έχουν απομείνει για τα παιδιά των ανθρώπων.
Ο Σπούτνικ φαντάζει πια στα μάτια μας σαν μπρίκι του καφέ…
Ο Τσε, ο Τσε που αγαπήσαμε, εκπροσωπεί το είδος ενός αγώνα που πάντα θα μας δακρύζει αλλά και που επίσης μοιάζει με κυνήγι ανεμόμυλων.
Προσγείωση: Η Κύπρος, είναι στον πυρήνα της Μεσογειακής ερημοποίησης.
Μπορεί, τα δικά μας σύνορα να είναι στην Κερύνεια, αλλά των παιδιών μας στενεύουν δραματικά.
Η περιοχή , αν αγνοήσει την πραγματικότητα , έχει ζωή περί τα 70 χρόνια.
Αν δείτε κάποιον υποψήφιο Πρόεδρο να προτείνει πλάνο επιβίωσης, γράψτε μου.
Και βέβαια, επειδή το νησί είναι μικρό, και επειδή μιλάμε για υπόθεση επιβίωσης, έχει ανάγκη από την συντονισμένη συνεργασία και συμμετοχή όλων των πλευρών του.
Εκτός, αν επιλέγουμε να αυτοκτονήσουμε με κάποιο θραύσμα των αντιθέσεων του χθες, δολοφονώντας παράλληλα και τα παιδιά μας.
Κωδικός άρθρου: 745263
ΠΟΛΙΤΗΣ - 06/10/2007, Σελίδα: 13
* στην κεφαλή του άρθρου, ο κατά Andy Warhol 'Che Guevara'.
***UPDATE
Αγαπητοί φίλοι, συνειδητοποιημένοι πολίτες,
Εκδόθηκε ψήφισμα που υπογράφηκε από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι οι χώρες που επλήγησαν από τις πυρκαγιές πρέπει να δεσμευτούν ότι θα προστατεύσουν και θα αναδασώσουν τις καμένες περιοχές. Ξέρετε ποιός δεν υπέγραψε; ...... Μα ποιός άλλος....
Η Ελλάδα!!!
Μπείτε στο www.petitiononline.com/forestgr/ και υπογράψτε!!!
Πρέπει να μαζέψουμε χιλιάδες υπογραφές! Στείλτε το μήνυμα σε φίλους! Όλοι να συμβάλλουμε, αν δεν θέλουμε να δούμε τσιμεντοποιημένες τις καμένες περιοχές!
37 σχόλια:
Είμαι της γνώμης ότι καμιά αποικία δεν θα γίνει στα επόμενα 50 χρόνια. Με βάση την παγκόσμια οικονομία και το ρυθμό της τεχνολογικής ανάπτυξης θα είμαστε τυχεροί αν καταφέρουμε να στείλουμε (και να φέρουμε πίσω) ανθρώπους στον Αρη μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.Ακόμα και στο πιο αισιόδοξο σενάριο δεν βλεπω ανθρώπους να ζουν επί μονίμου βάσεως σε άλλους πλανήτες μεσα στα επόμενα 50 χρόνια.
Το αν θα γίνει έρημος η Μεσόγειος ή όχι δεν εξαρτάται απο το τι θα κάνουν 700 000 άνθρωποι σε ένα μικρό νησί.Ουτε και με το τι θα κάνουν οι Ιταλοί ή οι Ισπανοί.Η περιοχή και την πραγματικότητα να μην αγνοήσει πάλι έρημος θα γίνει.Είναι καλά πιστεύω να μην έχουμε ψαυδαισθήσεις για το μέλλον - η τύχη του πλανήτη μπορεί να είναι στα χέρια των Κινέζων ή των Αμερικανών αλλά σίγουρα δεν είναι στα δικά μας.Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμαστούμε για τα κακά που θα έρθουν γιατί δεν υπάρχει θέμα αν θα έρθουν ή όχι.Αυτό είναι σίγουρο.
Από όσα διαβάζω, το άρθρο δυστυχώς ειναι ρεαλιστικό.
Φίλιππος Ν.
Οφείλω να ομολογήσω ότι μας "προσγειώσατε" ανωμάλως!!!
Σχετικά με τον Τσε, πριν 5-6 χρόνια στο Λονδίνο βρέθηκα να συντρώγω με το γιό μου κι εναν παλιό συμφοιτητή του Ιταλό. Ετοιμαζόταν να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Να ταξιδέψει στην Κούβα. Με τρόπο, τον προϊδέασα, να μην απογοητευτεί αν συναντήσει τον Τσε εκτος απο ποστερ, σε κούπα του καφέ, σε μπλουζάκι, σε σημαιάκι σε ότι μπορει να πάει ο νους του ανθρώπου. Φάνηκε να μη με πολυπιστεύει. Οταν επέστρεψε απ το ταξίδι του μούστειλε μήνυμα ότι "προσπάθησε να μην απογοητευθεί αλλά δεν τα κατάφερε τελικά".
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εμένα πάντως, ο «πατριωτισμός» όλο και πιο πολύ μου μοιάζει σαν δαίμονας του χθες που ακυρώνει τις ελάχιστες ελπίδες που έχουν απομείνει για τα παιδιά των ανθρώπων.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θέλω να αντιδράσω σε αυτό που λετε αλλα δεν μπορώ.
φιλε, politipitta
Δεν ξέρω τελικά, εάν όλα αυτά που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ είναι απλά μια διαδικασία επιλογής προέδρου. Τα πράγματα είναι λίγο περίεργα. Δεν μπορεί να μην γνωρίζουν εκ των προτέρων. Εάν δεχτώ κάτι τέτοιο, δεν βρίσκω κάποιο λόγο για να ασχολείται κάποιος με όλα αυτά. Μας δουλεύουν πατώντας πάνω στην ανάγκη του πολίτη για ένα καλύτερο μέλλον? Όπως καταλαβαίνεις αυτό θα είναι ένα σενάριο με πολύ άσχημα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο.
Θεωρώ ότι όλοι γνωρίζουν και ο κάθε ένας απλά προσπαθεί να κρατήσει τις δικές του ισορροπίες. Το θέμα που τίθεται εδώ είναι εάν μια κοινωνία σαν την ελληνική (η οποία είναι μάλλον ακόμη κολλημένη με το παρελθόν της) μπορεί να διαφοροποιηθεί με μέσες (μεσοβέζικες) λύσεις. Μάλλον όχι. Κάποιος πρέπει να κάνει τη θυσία για τους επόμενους. Αλλά ποιος? Αυτοί που δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ του: προσπαθώ να βελτιώσω τον εαυτό μου και κατά συνέπεια βελτιώνεται το σύνολο με : την περίπτωση του ισχυρού εγώ (εσωστρέφεια) και κατά το ελληνικό πρότυπο (κοιτάω την πάρτη μου). Όλοι αυτοί δεν είναι σε θέση να κάνουν τίποτα. Είναι μονάδες και αγνοούν την αξία της ομαδικότητας και της συνεισφοράς στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Αγνοούν το ότι και οι ίδιοι είναι μέρος του συνόλου. Όταν θεωρείς ότι το μόνο σύνολο που ανήκεις είναι αυτό της οικογένειάς σου , των φίλων σου, της οικονομικής σου θέσης και της κοινωνικής γκλαμουριάς έχεις χάσει τις έννοιες που κάποιοι λαοί εφαρμόζουν εδώ και μερικές δεκαετίες. Υπάρχουν λοιπόν, έστω και θεωρητικά, αυτοί που μπορούν και αυτοί πρέπει να κάνουν κάτι. Ποιος λοιπόν είναι ο τρόπος να παρακινήσεις τη μάζα? Πιστεύω ότι «όλα μαζί δεν γίνονται», όπως έλεγε και ο Κώστας Σημίτης. Από κάπου πρέπει να αρχίσεις. Να βάλεις τον μακροχρόνιο στόχο σου ( απαλλαγμένο από οποιεσδήποτε στείρες λογικές) και να βρεις πώς τεχνικά μπορείς να τον υλοποιήσεις. Πρέπει να πάρεις το ρίσκο σου. Στο τέλος θα έχεις να πεις κάποια πράγματα, καλά ή άσχημα. Δεν παίζει ρόλο. Θα έχεις κάτι να πεις. Για το λόγο ότι ποτέ κανένας υφιστάμενος δεν θα σεβαστεί τον προϊστάμενό του, εάν αυτός δεν μπορεί σε καθημερινή βάση να του αποδείξει ότι είναι ικανός, θα πρέπει η προσπάθεια να ξεκινήσει από πάνω. Ένας πρόεδρος, ο οποίος θα έχει εξ αρχής κάτι στο μυαλό του με μόνο γνώμονα την κοινωνία. Εάν πετύχει, όλα καλά, εάν όχι εδώ είμαστε. (θα υπάρχουν υπέρ και κατά αλλά that’ s life).
@ George Petras, το σχόλιο σας είναι εκτός θέματος- συζήτηση περί ΠΑΣΟΚ και διαδοχής είναι πλέον στο αρχείο. Επίσης, για κάποιο λόγο το σχόλιο σας ήταν ανεβασμένο Χ3 φορές. Διέγραψα τις επαναλήψεις.
@Passenger
Είναι όμως κοινός τόπος πως εργάζονται πυρετωδώς τόσο στη ΝΑΣΑ όσο και σε δεκάδες (τουλάχιστον) εξειδικευμένα εργαστήρια σε όλον τον κόσμο προκειμένου μέχρι το 2025 περίπου να έχουν εγκατασταθεί μόνιμα και επανδρωμένα εργαστήρια στη σελήνη τα οποία θα αποτελέσουν και το εφαλτήριο για τον Άρη. Η ουσία είναι διττή. Υπάρχει σε όλα αυτά το άρωμα της ανάγκης δημιουργίας αποικιών στο διάστημα τόσο γιατί ενδεχομένως και κατά Lovelock (και όχι μόνο) η κατάσταση του πλανήτη μας είναι μη αναστρέψιμη όσο βέβαια γιατί το «μικρόβιο» της αναζήτησης και του «πάντα πιο πέρα, μετά την επόμενη κορυφή» είναι στη φύση μας. Οι ΗΠΑ για να φέρω ένα πολύ απτό παράδειγμα, δεν θα υπήρχαν αν κάποιοι Ευρωπαίοι δεν περνούσαν τον Ατλαντικό.
Σύμφωνα τώρα με πολλούς ειδικούς, μπορεί η κατάσταση να μην είναι αναστρέψιμη, αλλά μπορεί να βελτιωθεί ή να επιβραδυνθεί ΑΝ ληφθούν μέτρα εδώ και τώρα. Η Κύπρος, σύμφωνα με τα ελάχιστα που γνωρίζω αν επένδυε γενναία τόσο στην ηλιακή ενέργεια όσο και σε ένα τεράστιο πρόγραμμα αφαλατώσεων θα μπορούσε πολλά να λύσει. Τουλάχιστον, για έναν σχετικά ευρύ χρονικό ορίζοντα.
@mtryfo, χαρακτηριστικό αυτό που περιγράφετε, επιτρέψτε μου πάντως να σας πω, πως γνωρίζω και πολλές αντίστροφες ιστορίες, ανθρώπων δηλαδή που ενώ πήγαν με καχυποψία στην Κούβα, έφυγαν καταγοητευμένοι...
sorry και για τα δύο. Δεν είχα πρόθεση να δημιουργήσω θέμα. Ξέχασα οτι δεν υπάρχει μετρισμός και θεώρησα οτι θα το ανεβάσεις σε άλλο σημείο. Ευχαριστώ!
Μία από τις πολλές φορές που συμφωνώ με το Γιώργο..
Δυστυχώς η ευτυχώς (όπως το πάρει κανείς) ο Che έγινε ο μετεφηβικός ήρωας, η μετάβαση από τον Action Man, Pacman, Superman, Spiderman, Batman κλπ... Τα παιδιά, μικρά και μεγάλα έχουν ανάγκη από "ήρωες" και όταν μάλιστα αυτοί έχουν και "αγέρωχο ύφος" τότε γίνεσαι αμέσως "fan".
ΥΓ Αυτή τη φορά έφτιαξα και blog για να είμαι μέσα στη μόδα και κάπως λιγότερο "ανώνυμος"...και έχει και ωραία μουσικούλα.. (διαφήμιση είναι αυτό?)
-=OCEANBORN=-, IMAGINOS, NAVAGOS, WISHMASTER κλπ. Οι "εγκληματίες" έχουν πολλά παρατσούκλια...χεχεχε
@ Imaginos- με γεια και καλοτάξιδο το blog. (θαυμάσια η μουσική!) Η αναφορά μου στον Τσε όπως και στον Σπούτνικ 1 έγινε για να αναδειχθούν ορισμένα άλλα πραγματα. Στο ίδιο κείμενο , η έννοια του πατριωτισμού στις μέρες μας είναι βαφτισμένη λίγο πολύ ως "δαιμονική" για συγκεκριμένους λόγους. Το άρθρο καταλήγει σε κάποια "συμπεράσματα" και τα παραδείγματα είναι απλά οι συμβολικές στάσεις στη διαδρομή.
Λίγο απαισιόδοξο σε βρίσκω.
Έχω τη γνώμη πως οι νέες τεχνολογίες θα αποτρέψουν την καταστροφή του πλανήτη κι όχι μόνο,αλλά θα τον κάνουν και καλύτερο.
Για τον Τσε (τον οποίο τον έχω στο γραφείο μόνιμο),νομίζω ότι αν δεν τον είχαν δολοφονήσει,άλλη θα ήταν η πορεία του...
Όλοι όσοι κατάφεραν να ¨επιβιώσουν¨
στην ιστορία,έφυγαν νωρίς.
Οι πολλοί ¨ήρωες¨ που μακροημερεύουν, θυμίζουν τον στίχο του Βάρναλη που λέει:¨που είσαι νιότη πούδειχνες-πως θα γινόμουν άλλος...¨.
Σαν ένα,από τα άπειρα παραδείγματα,αναφέρω τον αγαπητό μου Μίκη,που αν είχε φύγει νωρίς,θα ήταν στάμπα σε μπλουζάκια,σε κούπες και σε κύπελα...
Βέβαια καλά να είναι ο άνθρωπος και να ξεπεράσει τα εκατό,στην ιστορία όμως θα μείνει μόνο σαν μουσικός.
Αλλά μάλλον ξέφυγα από το θέμα...
Ευχαριστώ φίλε μου Γιώργο για τις ευχές για το νέο μου blog. Βασικά ο λόγος της ύπαρξης του είναι να μοιραστώ με άλλους φίλους την μουσική που αγαπώ (το "Imaginos sound box θα ανανεώνεται συχνά) και κατά δεύτερη μοίρα η συγγραφή κειμένων και απόψεων.
Σε ότι αφορά το update στο κείμενο σου, δε μου κάνει καθόλου εντύπωση το ότι η Ελλάδα δε ψήφισε. Φυσικά όταν λέμε Ελλάδα δεν εννοούμε τη χώρα αλλά αυτούς που μας κυβερνούν. Το ίδιο συνέβη και πριν 3 μήνες όταν πάλι η «Ελλάδα» υπερψήφισε τροπολογία που δεχόταν ότι το όποιο όνομα που τυχόν χρησιμοποιήσουν τα Σκόπια για την είσοδο τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ δε θα μπορεί να αποτελεί εμπόδιο για την είσοδο της χώρας αυτής στους εν λόγω οργανισμούς. Φυσικά μόνο ο Καρατζαφέρης και προς τιμήν του και ο Σαμαράς καταψήφισαν την τροπολογία…
Συμφωνώ και επαυξάνω. Η ερημοποίηση έχει ήδη αρχίσει και η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμα ξυπνήσει.
Καλημέρα Γιώργο.
@Syneas πραγματικά, δεν γνωρίζω αν είμαι απαισιόδοξος ή όχι. Θαρρώ ρεαλιστής είμαι, έναντι μιας πραγματικότητας που είναι τόσο δύσκολη, ώστε κάπου όλοι μας δεν θέλουμε να την κάνουμε συνειδηση.
Μιλούσα πριν από λίγο στο τηλέφωνο και με έναν καθ ύλην αρμόδιο άνθρωπο και δυστυχώς εξέφρασε ακριβώς τις ίδιες απόψεις. Μιλάω για τον επίτροπο Περιβάλλοντος στην Ε.Ε. -τον πρώτο Επίτροπο εκ Κύπρου, τον οποίο θα φιλοξενήσω στην εκπομπή μου στις 20 του μήνα (5-7 το απόγευμα, οι συχνότητες κλπ είναι στο ιστολόγιο μου) για να μιλήσουμε αναλυτικά...
@Ελληνίδα, ακριβώς, ότι έγραψα και πιο πάνω...
@Imaginos...φίλτατε επιμένεις "εκτός θέματος"!!! Το δε θέμα των Σκοπίων ατυχώς μέσα από τις Ελληνικές αστοχίες ΄΄εχει λήξει οριστικά και αμετάκλητα-για όποιον θέλει να βλέπει την πραγματικότητα στα μάτια.
Το πιο πιθανό που θα συμβεί, είναι η γραφικότητα να αποκαλεί τη χώρα αυτή όλος ο πλανήτης με το όνομα Μακεδονία (κάτι που ουσιαστικά ήδη συμβαίνει) και εμείς, ως FYROM. Το πολύ πολύ, για ένα διάστημα να αποφεύγουν την ονομασία παρίστανται Ελληνες εκπρόσωποι, αλλά και αυτό ελάχιστο χρόνο θα κρατήσει. Χάσαμε.
Κατά τα λοιπά ουδόλως γνωρίζω τι σημασία έχουν πλέον όλα αυτά, μιας που η ξηρασία και η ερημοποίηση ούτε σύνορα γνωρίζουν ούτε εθνικά και ιστορικά κεκτημένα.
Όπως και το αβέβαιο μέλλον των γενεών που γεννιούνται τώρα.
Όταν μεθαύριο η κλιματική αλλαγή θα έχει επιβάλλει αλλαγές στους χάρτες πολύ πιο δραστικές από οποιονδήποτε γεωπολιτικό σχεδιασμό, όλα αυτά θα φαντάζουν σαν μακάβριο αστείο.
Και ξέρεις, οι αλλαγές αυτές είναι εδώ.
Ο παγκόσμος άτλαντας είναι υπό νέο σχεδιασμό γιατή ήδη, αρκετές γωνιές του πλανήτη είτε άλλλαξαν μορφή είτε χάθηκαν.
Εκατομμύρια οικολογικοί πρόσφυγες, ήδη κινούνται προς πάσα κατεύθυνση.
Με συγχωρείς πολύ, αυτά τα θεωρώ απείρως πιο σημαντικά από τη Μακεδονία, το αν ο Αλέξανδρος ήταν επηρμένος ως τα ουράνια και από οτιδήποτε άλλο.
Και επειδή γράφω από την Κύπρο, και επειδή η Κύπρος όπως αναφέρω και στο άρθρο είναι στην καρδιά της ερημοποίησης, θεωρώ το ξεπέρασμα των εμποδίων συνεργασίας με την "άλλη πλευρά" απολύτως κρίσιμη και επείγουσα.
Γιώργο εγώ θεωρώ το θέμα της Μακεδονίας πρώτα απ'ολα γιατί αφορά ειδικά εμάς σαν Έθνος και μετά το περιβάλλον γενικότερα. Φυσικά το περιβάλλον μας αφορά όλους πάνω στον πλανήτη αλλά είναι γενικό πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει η Ελλάδα. Το ειδικό θέμα όμως της Μακεδονίας αφορά αποκλειστικά εμάς και σε ότι αφορά τα δικά μας αποκλειστικά δείχνω μεγαλύτερη ευαισθησία γιατί δε περιμένω από τον Αμερικάνο η τον Κινέζο να μου λύσει τα εθνικά προβλήματα μου, περιμένω από εμάς τους Ελληνες να τα λύσουμε και μόνο. Είναι πολύ μεγάλο λάθος να δεχόμαστε ως Ελληνισμός τετελεσμένα γεγονότα που προσπαθούν να περάσουν άλλοι για μας. Με το δικό σου σκεπτικό φίλε μου θα θεωρούσα και τη διχοτόμηση της Κύπρου ως τετελεσμένο γεγονός χωρίς επιστροφή...
Εάν δεν παλέψεις και δεν προσπαθήσεις δε γίνεται τίποτα και μόνο τότε. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φέρεις στον αέρα καταστάσεις που θα δημιουργήσουν απόηχο και προβληματισμό. Εάν δηλαδή βγαίναμε και λέγαμε σαν χώρα οτι η Τουρκία δεν πρόκειται να μπει στην Ε.Ε. εάν δεν αναγνωρίσει την ελεύθερη Κύπρο και εάν λέγαμε επίσης οτι κλείνουμε τα σύνορα με τα Σκόπια δια παντός και όσο η χώρα αυτή χρησιμοποιεί έστω και σαν συνθετικό όνομα αυτό της Μακεδονίας και αποσύρουμε αμέσως όλες τις Ελληνικές επιχειρήσεις από το κρατίδιο αυτό και ασκούμε και άμεσα βέτο για την ένταξη των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, θα δεις πως το θέμα θα άλλαζε πορεία αμέσως.
Σε ότι αφορά τα καμένα δάση να σου πω φίλε μου οτι έχω πολύ μεγάλη ευαισθησία, το χωριό του πατέρα μου στην Ηλεία (Χειμαδιό) κάηκε σχεδόν ολοκληρωτικά αλλά δεν μπορώ να βάλω στην ίδια ζυγαριά μερικά καμένα χωριά με το κάψιμο της Ιστορίας μας και ολόκληρης της Μακεδονίας η της Κύπρου. Εξάλλου όπως είπα το περιβάλλον του πλανήτη δεν μπορεί να το σώσει η Ελλάδα μόνη της, την ιστορία της όμως μπορεί, έστω και με τσαμπουκά η και αίμα εάν χρειάζεται….
Η επόμενη γενιά Επαναστατών που θα θυμάται ο κόσμος θα είναι οι Επαναστάτες του Περιβάλλοντος.
Οι επαναστάτες που θα μείνουν όμως δεν θα είναι ο Αλ Γκορ και η Greenpeace, όπως δεν ήταν και ο Στάλιν ή ο Κάστρο, δεν θα είναι αυτοί που ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ στα media. Θα είμαστε εγώ κι εσύ, που θ' αφήσουμε το αυτοκίνητο στην άκρη και θα κυκλοφορούμε με το ποδήλατο... Εϊσαι; Σκέψου λέει μνα μάς χτυπήσει και κανένα αυτοκίνητο! Θα γίνουμε μπλουζάκια...
Άμα δούλευα φίλε σε κάνα χωριό της Ισλανδίας με καθαρό αέρα θα πήγαινα με το ποδήλατο στη δουλειά μου. Στην Αθήνα και σε όλες τις μεγαλουπόλεις του κόσμου, άμα πας στη δουλειά σου με το ποδήλατο, θα καταστρέψεις τα πνευμόνια σου από το καυσαέριο μέσα σε μια μέρα....
Εντάξει είπαμε να το παίζουμε οικολόγοι και φίλοι του περιβάλλοντος αλλά ας μη πετάμε και τόσο πολύ ψιλά στα σύννεφα..
Φιλικά πάντα.
Δεν ξέρω την εγκυρότητά του, αλλά ιδού ένα άρθρο περί αυτών που συζητάμε με αφορμή το post.
http://news.yahoo.com/s/ap/20071009/ap_on_sc/climate_change
Αν αληθεύει, τότε, ναι, έρχονται εξαιρετικά άσχημα και πολύ δύσκολα χρόνια.
Δεν ξέρω, αλλά διαρκώς μού ερχεται στο μυαλό η ατάκα του Nicolas Cage από το The Rock, ότι το να φέρνεις πλέον παιδιά στον κόσμο αυτό ισοδυναμεί με έγκλημα εις βάρος τους...
apaisiodoksia ta osa graftikan?
sxedon thimwsa me ayto! kala poso mporei na ethelotiflis kapoios? pragmatika omws? edw o planitis viazete kathimerina me ena sigkatavatiko neuma apo olous emas, eite to paizoume oikologoi eite oxi!
i texnologia tha swsei ton planiti? signwmi alla itan to pio koufo pou akousa simera! agapite mou, an o planitis den eksolothreyotan kathe fora pou ena litharaki mpainei stin sfaira tis texnologias den tha ipirxe logos na sizitame twra! i texnologia katastrefei ton planiti! k an ginontai prospatheies mesw texnologias na diorthwthoun kapoies katastasis ine mia alli istoria apo ena allo planiti! sto katw katw diki tis eythini itan i eksarxis paraviasi olwn twn nomwn pou diepoun ti fisi! kai sinepeia ayto apoklistika k mono diki mas eythini!
omws an koitaksis tsas deksia k aristera para na eise toso eygwmwn gia ta kalws keimena tis outw kaloumenis texnologias tha deis pws idi i fisi arxise k ekdikite k i ekdikisi tis tha ine toso skliri pou kamia texnologia den tha mporei na tin stamatisi!
oson afora to ti tha paradwsoume se mellontikes genies den thelw oute kan na to skeftomai mias k ta minimata den ine katholou elpidofora. proswpika kourastika me ola osa diadramatizontai girw mou k poli fovamai oti meta apo kapoia xronia otan to anisixo epanastatiko mou pneuma (tromara mou) kourastei apla tha me katavalei mia pageri adiaforia k alazonia gia ta opoia provlimata talanizoun tin koinwnia! me liga logia tha simvivastw gia na min trellathw!
to mono pou thelw ayti ti stigmi k zw me tin elpida gia pragmatopoiisi tou ine na apomonwthw! makria apo dithen katastasis k paranoikes simperifores. monaxa na erthw konta sti mitera fisi k na ksanavrw ayto pou mou eklepsan me ti diki mou thelisi....
oson afora tin anafora sto tse xairomai pou kapoios ixe to kouragio na grapsi pente pragmata k na deiksi tin diastrofi pou mas perivallei wste na aisxrokerdoume eis varos kapoiwn antilipsewn me kirio k monadiko skopo na paxainei to portofoli mas, polles fores isws k paraxarazontas ta gegonota!
e vevaia o,ti apodidei xrima vre paidi mou! paidia eimaste?
me ayta k me ayta o sillogismos mou eftase sto telos!
Αγαπητέ politispittas,
Μια κι εσείς ως ο αφέντης (δεσπότης) αυτού του οίκου (blog), μας προτρέπετε εμμέσως πλην σαφώς (με το τελευταίο μήνυμα σας στο post για τα βιβλία της Ιστορίας), να μετακομίσουμε στο νέο post και ‘γω μη επιθυμώντας να φάνω αγενής ή ξεροκέφαλος, (εξάλλου και από πρακτικής άποψης είναι προτιμότερο να γράφουμε στα νέα post γιατί εκεί μας διαβάζουν περισσότεροι), να ‘μαι κι εμένα εδώ για μια μικρή παρέμβαση.
Φυσικά οι συζητήσεις για ιστορικά θέματα (και τα παρεμφερή ζητήματα που προκύπτουν όπως τα λεγόμενα εθνικά), είναι ανεξάντλητες. Κάποιες σκέψεις και απόψεις γυροφέρνουν στο μυαλό μου για το θέμα, αλλά επιφυλάσσομαι να επανέλθω σύντομα ίσως δριμύτερος, καταθέτοντας συνάμα και τα σχόλια και τις παρατηρήσεις μου για κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο που διαβάζω τελευταία (είμαι προς το τέλος του) με θέμα τους εθνισμούς στα Βαλκάνια και την Ανατολία με όλες τις αντιπαλότητες, συγκρούσεις και πολέμους που προκάλεσαν.
Παρεπιπτόντως, μια και έκανα νύξη για βιβλία και διάβασμα και έχοντας υπ’ όψη και την φιλολογία που αναπτύχθηκε τις τελευταίες μέρες για τον CHE, μη εξαιρουμένου και του δικού σας άρθρου (λόγω της επετείου των 40 χρόνων από τη δολοφονία του στη Βολιβία), επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή αναφορά στο βιβλίο “Ημερολόγια Μοτοσικλέτας”. Το βιβλίο γράφτηκε από τον ίδιο τον Ernesto CHE Guevara και εκδόθηκε στα ελληνικά από τον Οίκο Λιβάνη το 2004 (ακόμα μια αξιόλογη έκδοση αυτού του οίκου – παράξενο!!!). Στο βιβλίο παρουσιάζεται το μεγάλο ταξίδι που έκανε ο CHE μαζί με το φίλο του Αλμπέρτο Γκρανάδο στη βόρεια Λατινική Αμερική το 1951-52 με τη μοτόρα του φίλου του. Εγώ ξεκίνησα να το διαβάζω πριν 2-3 χρόνια περίπου αλλά δεν κατάφερα τότε να το τελειώσω. Είπα όμως να το κάνω τώρα ένεκα των ημερών (της επετείου) αλλά και γιατί τότε που το πρωτοδιάβαζα μου είχε δημιουργήσει ένα όμορφο νοσταλγικό συναίσθημα για κάποιο δικό μου μικρό, μικρότατο ταξιδάκι που έκανα (με ωτοστόπ, λεωφορεία της γραμμής και ταξί) στα νιάτα μου!
Και τώρα στην παρέμβαση μου που στην ουσία αποτελεί ερώτημα το οποίο προέκυψε από την ρήση σας “...Εκτός, αν επιλέγουμε να αυτοκτονήσουμε με κάποιο θραύσμα των αντιθέσεων του χθες …”. Δεν θα περιοριστώ απλώς να ρωτήσω τι ακριβώς εννοείτε με τις “…αντιθέσεις του χθες …”, αλλά θα τολμήσω να πάω πάρα κάτω και να υποθέσω πως δεν αποδέχεστε (πλέον) ότι υπάρχουν κοινωνικές αντιθέσεις και κατά συνέπεια ούτε και αντιπαραθέσεις (που δημιουργούνται ένεκα των κοινωνικών ανισοτήτων); Αν προσέξατε χρησιμοποίησα τη λέξη “κοινωνικές” και όχι “ταξικές”
Ξέρετε, αγαπητέ politispittas, εμείς οι Κυπραίοι έχουμε αρκετά κενά και αδυναμίες ως προς την σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας (δεν είναι του παρόντος να αναλύσω τα γιατί και τα διότι). Υστερούμε στην έκφραση και στο λόγο (τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό- δηλ. στην ομιλία) σε σχέση με τους εξ Ελλάδος ορμώμενους αδελφούς (Ελλαδίτες αλλά και κύπριους που σπουδάζουν ή ζουν μόνιμα εκεί).
Σε μένα τα προβλήματα είναι αυξημένα (εξ ου και οι απορίες μου), λόγω του ότι ελληνικά διδάκτηκα βασικά στο Δημοτικό (και τι ελληνικά μαθαίναμε τότε, τη δεκαετία του ’60). Μετά φοίτησα σε αγγλόφωνο σχολείο και ακολούθως σπούδασα σε χώρα του “Παραπετάσματος”.
Ομολογώ πως έχω μια (άντε δύο) δυσκολίες να κατανοήσω κάποια κείμενα γραμμένα διανοουμενίστικα ή με κουλτουριάρικους όρους και στυλ ή που κρύβουν βαθύτερα μηνύματα πίσω από τις λέξεις! Γι΄ αυτό κι εγώ όταν μιλώ και γράφω γίνομαι πιο περιγραφικός ή προσπαθώ να μιλώ όσο το δυνατό πιο απλά. Απευθυνόμαστε, όταν γράφουμε, σε όλο τον κόσμο γι΄ αυτό πρέπει να χρησιμοποιούμε και πιο απλή και κατανοητή γλώσσα για να μην πονοκεφαλιάζουμε κιόλας όσους μας διαβάζουν!
Υ.Γ. Email σας έστειλα, το πήρατε!
@aneF_plaisiwn
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.... (αυτή είναι κατανοητή γλώσσα...)
Πιο πολύ κατάλαβα τα όσα "διανοουμενίστικα η με κουλτουριάρικους όρους και στυλ" του Γιώργου Πίττα παρά τα όσα γράφετε εσείς παραπάνω...
Με το συμπάθιο μπάρμπα! (επίσης αυτή είναι κατανοητή γλώσσα...και αποκλείεται να μη με καταλάβατε τουλάχιστον εμένα).
@ Μαυρόγατε, αυτό που πραγματικά με αποδιοργανώνει, είναι πως κάποια πράγματα έχουν ειπωθεί, έχουν διατυπωθει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τόσο μέσα από την επιστήμη όσο και μέσα από την Τέχνη. Το ζήτημα της σχέσης μας με το Περιβάλλον είναι απίστευτα πιο περίπλοκο από όση ανάλυση επιτρέπουν άρθρα και κείμενα των 450-500 λέξεων. Κυριολεκτικά μερικές φορές δεν ξέρω από που να το "πρωτοπιάσω". Και δεν είμαι καν "ειδήμων" απλά ασχολούμε πάνω από 20 χρόνια με το ζήτημα, το οποίο και θεωρώ σαν το πιο σοβαρό από όλα. Ναι, είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν Οικοεπαναστάτες ή για να μη φοβόμαστε τις λέξεις Οικοτρομοκράτες.
Αυτοί που αφήνουν συνειδητά το αυτοκίνητο στην άκρη, ναι, είναι επαναστάτες υπό την έννοια πως αντιλαμβάνονται πως η ευθύνη είναι Συλλογική και κατά συνέπεια περνάει από τον κάθε ένα χωριστά.
Ειδικά στο θέμα Περιβάλλοντος, ισχύει το "όποιος δεν είναι μέρος της λύσης, είναι μέρος του προβλήματος".
@iMaGiNoS , όταν ζούσα στην Αθήνα, και παρά το γεγονός πως είχα να κάννω αρκετά μεγάλες αποστάσεις, με το που ξεκίνησε το Μετρό, το αυτοκίνητο το κλείδωσα και το κράτησα μόνο για Σαββατοκύριακα εκτός πόλεως. Είναι πάρα πολλά αυτά που μπορεί να κάνει ο κάθε Πολίτης μόνος του, ώστε αν μη τι άλλο να έχει τη συνείδησή του ήσυχη πως δεν προσθέτει στο έγκλημα. Κάποια στιγμή θα κάνω ένα ποστ με τα 10, 20, 30 πράγματα που μπορεί ο κάθε ένας χωριστά ννα κάνει, και τα οποία μέσα στο πνεύμα μία συλλογικότητας μπορούν να δημιουργήσουν μια κατάσταση.
@Dissident Aggressor...το άρθρο είναι δυστυχώς εγκυρότατο. Κάνε μια βόλτα από τις σελίδες του James Lovelock , του σπουδαίου και πρωτοπόρου Καθηγητή και διάβασε όποτε έχεις χρόνο (υπάρχει ο σχετικός σύνδεσμος στο ιστολόγιο μου)
@Rakuneta...σε λίγα χρόνια λήγει η περίφημη Συνθήκη του Κιότο. Θα υπογραφεί κάποια καινούργια στην οποία πλέον θα συμμετέχουν και οι ΗΠΑ υποθέτω.
Παράλληλα, η λεγόμενη Διακυβερνητική των Επιστημόνων για την Κλιματική Αλλαγή που τελεί υπό τον ΟΗΕ θα αποκτήσει-μετά το 2012 εξαιρετικά διευρυμένες αρμοδιότητες, ακόμα και επιβολής μέτρων κανόνων και ποινών σε όλες τις χώρες.
Και εδώ είναι το ζουμί. Ενδεχομένως να κληθούν οι χώρες να υπογράψουν συναπόφαση στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μέσα από την οποία θα δεσμεύονται ως κράτη στην Υπακοή στην Διακυβερνητική των Επιστημόνων.
Και εκεί, θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι (ή μάλλον θα κλάψει) γιατί πάλι θα βγουν διάφοροι που θα κραδαίνουν τα φλάμπουρα και τις σημαίες του "πατριωτισμού" και της μη παράδοσης της Κυριαρχίας σε ένα ξένο διευθυντήριο...(στο οποίο ωστόσο μετέχουν διακεκριμένοι επιστήμονες από όλες τις χώρες)
@ Ανευ...
Πολλά και ωραία βάζεις στην κουβέντα...
Ωστόσο θα σου απαντήσω ευθέως για το τι εννούσα αναφορικά με τις "αντιθέσεις".
Αν θυμάσαι, η παράγραφος η συγκεκριμένη αφορά στην Κύπρο.
Οι αντιθέσεις του χθες είναι το Κυπριακό σε αυτή την περίπτωση. Θέλω να πω απλά, πως είναι ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΈΝΟ να συνεργαστούμε με την "άλλη πλευρά" για το καλό του μικρού τόπου στον οποίο ΟΛΟΙ ζούμε.
Θα πρέπει κάπως να καταλάβουμε, πως τα παιδιά που γεννιούνται τώρα στην Κύπρο, κατά πολύ αυξημένη πιθανότητα -και εφ όσον δεν γίνει τίποτα- να υποχρεωθουν να προσθέσουν τον εαυτό τους στα εκατομμύρια των Οικομεταναστών που προβλέπει ο ΟΗΕ και άλλοι οργανισμοί. Θα πρέπει επίσης να καταλάβουμε, πως λόγω του μικρού μεγέθους του τόπου, τα πράγματα μπορούν να είναι υπό σχετικό έλεγχο, ΑΝ αρχίσει από τώρα ένα μεσοπρόθεσμο πλάνο πρακτικών εφαρμογών. Από τις αφαλατώσεις (που μπορούν να γίνουν ΚΑΙ οικολογικά) μέχρι την τοποθέτηση σε ΚΑΘΕ ταράτσα συλλεκτων ηλιακής ενέργειας , από τα αιολικά πάρκα μέχρι την υποχρεωτική και δια ροπάλου χρήση ειδικών λαμπτήρων κλπ.
Στο άλλο θέμα τώρα! Με δυο λόγια, το "γλωσσικό" πρόβλημα της Κύπρου επιφανειακά τουλάχιστον μοιάζει απλό. Ο Κύπριος ως παιδί παίζει και μαθαίνει να μιλά με την έξοχη ντοπιολαλιά του και, στο σχολείο μαθαίνει τα "καλαμαρίστικα". Αποτέλεσμα, αλλιως "σκέπτεται" και αλλιώς γράφει...
Και επ αυτού, κυριολεκτικά κατά ενθουσιάστηκα μόλις ανακάλυψα το μπλογκ Aceras Anthropophorum (στους δεσμούς μου) που είναι ολάκερο γραμμένο στην λαγαρή Κυπριακή διάλεκτο. Αριστούργημα τόσο η γλώσσα όσο και κυρίως η Τάση, η Άποψη.
Ερχόμαστε πάλι σε κάτι που λέγαμε πρόσφατα και στο οποίο επιμένω:
Η Κύπρος, πρέπει να απογαλακτισθεί επειγόντως από την Ελλάδα -που έτσι και αλλιώς δεν είναι "παράδειγμα"- προκειμένου να ισορροπήσει στην Ελληνικότητά της υγιώς, αλλά με τη δική της Κυπριακή ταυτότητα.
Κάνεις μεγάλο λάθος imaginos. Mέσα στο αυτοκίνητο τί νομίζεις ότι αναπνέεις, άρωμα ρόδων;;;;
Αξκριβώς τον ίδιο αέρα αναπνέεις. ΑΚΡΙΒΩΣ.
Bon après-midi de Chypre chère Désirée!
@μαύρος γάτος
Εγώ νομίζω οτι μέσα στο αυτοκίνητο δεν αναπνέω το ίδιο καυσαέριο από το να πήγαινα στη δουλειά μου με το ποδήλατο. Με το ποδήλατο κάνεις 3478% περισσότερες εισπνοές καυσαερίου απ'οτι με το αυτοκίνητο. Δοκίμασε το και θα με θυμηθείς. Πριν καμιά 15 αριά χρόνια είπα να πάω με το ποδήλατο στη δουλειά. Ε μία φορά αρκούσε....
Πάντως το αυτοκίνητο μου είναι μονίμως παρκαρισμένο και χρησιμοποιώ τα ΜΜΜ και ταξί τα οποία έτσι και αλλιώς δε πρόκειται να σταματήσουν ποτέ... Από τη μεριά μου λοιπόν έχω ήσυχη την όποια οικολογική συνείδηση μου...
Γιώργο μιας και έβαλες ένα πολύ εύστοχο POLL σχετικά με το κυνήγι, αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα κατά τη γνώμη μου. Εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν βλέπω κυνηγούς να υποστηρίζουν οτι έχουν οικολογική συνείδηση και είναι τάχα άνθρωποι της φύσης. Ειδικά της μέρες των μεγάλων πυρκαγιών στην Ελλάδα είχαν βγει 10αδες από δαύτους στα ΜΜΕ και τάχα ωρύονταν για την καταστροφή του περιβάλλοντος! ΚΟΙΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ του περιβάλλοντος και της ζωής είναι και μόνο. Ασε που άκουσα και το άλλο και έφριξα...
Τα πουλιά που διέφυγαν από τις πυρκαγιές βρήκαν "στέγη" σε άλλα δάση. Μόλις οι δολοφόνοι αυτοί λοιπόν είδαν τα άμοιρα αυτά πετούμενα που πάλεψαν για τη ζωή τους να γεμίζουν άλλα δάση και περιοχές που η φωτιά δεν είχε προλάβει να αποτελειώσει, έσπευσαν αμέσως οι κύριοι αυτοί και αποτέλειωσαν με βόλι αυτή τη φορά τα ζωντανά....
Και επειδή το κυνήγι και το βόλι δεν πρόκειται να απαγορευτούν ποτέ παρά μόνο όταν πλέον δε θα πετάει τίποτα πάνω από τα κεφάλια μας, καλό θα είναι να απομονώσουμε με τον οποιοδήποτε τρόπο τους κυρίους αυτούς για να τους κάνουμε να αισθανθούν την αποστροφή προς το δολοφόνο.... γιατί περί τέτοιων πρόκειται. Όσο δικαίωμα έχει ο άνθρωπος στη ζωή άλλο τόσο δικαίωμα έχει οτιδήποτε περπατάει πετάει κολυμπάει η σέρνεται πάνω στη γη. Δέχομαι ότι τα ζώα θυσιάζονται για τη βρώση του ανθρώπου αλλά μέχρι εκεί. Ο θάνατος δε μπορεί να είναι χόμπι κανενός…
Συγνώμη για το εκτός θέματος αλλά το κυνήγι και οι κυνηγοί μου τη δίνουν πολύ άγρια στα νεύρα.....
Προς Imaginos,
“Είπεν ο γάδαρος του πετεινού τζιεφάλα!” … (έτσι λαλούμεν την παροιμία αυτή στην Κύπρο) … “και γυρνάει αυτός και του πετάει μια ροχάλα” … (όπως λαλείτε εσείς!) … Πππφφφφφ …………….
Imaginos,
Αν δεν με καταλαβαίνεις, να πούμε, γιατί ενίοτε γράφω και κυπριαστί, για το χατίρι σου και μόνο, θα παραθέτω εντός παρενθέσεων επεξηγήσεις στην καθομιλουμένη ελληνική για να μην χαντακώνεσαι (να μην χάνεις τον μπούσουλα σου ή τον ππούσουλα σου που λαλεί τζιαι ο Aceras) και συγχύζεσαι, να πούμε!
Αν όμως, να πούμε, δεν καταλαβαίνεις τι γράφω στην νεοελληνική, εδώ, να πούμε, ομολογώ πως το πρόβλημα πρέπει να τοποθετηθεί στην δικιά μου την πλαγιά. Δύσκολα διορθώνεται καθότι δεν μπορώ να γράφω “διανοουμενίστικα ή κουλτουριάρικα” (που καταλαβαίνεις εσύ) και να κάνω χρήση πρωτότυπων ή νεοφανών όρων και λέξεων!!! Τι να γίνει … Τούτο, να πούμε, εν ένα που τα αϊπια μου! (Τούτο είναι ένα από τα κουσούρια μου!).
Και κάτι ακόμα πριν κλείσω: Ο τζιύρης μου στο χωρκό ελάλεν μου που τότε που ήμουν μιτσης (Ο πατέρας μου στο χωριό μου ‘λέγε από τότε που ήμουν μικρός): “Γιε μου, εν τζιαιν ανάγκη όποιος σσιύλλος λάξει να του βουννάς ρότσα…”! (Γιε μου, δεν είναι ανάγκη όποιος σκύλος γαβγίσει να του πετάς πετρά”!). Τουτέστιν, … “μη δίνεις σημασία σε τι λέει ή τι κάνει ο καθένας!” Έλα όμως που εγώ, να πούμε, ήμουν από ανέκαθεν ανήσυχο και προβληματικό μυαλό, να πούμε, και δεν μπορούσα να κάτσω στα αβγά μου! …… Ειδικά, δεν ανεχόμουν αυτούς που το παίζανε σπουδαίοι … (Σημείωση: Η λέξη “λάσσω” σημαίνει γαυγίζω από το αρχαιοελληνικό “αλυχτώ”).
To “μπάρμπας” καλοδεχούμενο, παρ’ ολο που το ‘πες χαιρέκακα.!
Γκέγκε, μικρέ;
11/09/2007 (11:15 μ.μ.)
Υ.Γ.1: Μετά συγχωρήσεως, να πούμε, αλλά ούτε και την νέα
νεοελληνική την πολύσκαμπάζω (πολυκαταλαβαίνω).
Υ.Γ.1: Το κυνήγι (πουλιών και ζώων) δεν σου αρέσει, οι
κυνηγοί σου την δίνουν, τα κυνήγια τα τρως;
12/09/2007 (00:42 π.μ.)
Politispittas,
Όντως η βασική αιτία του γλωσσικού μας προβλήματος είναι περίπου αυτό που αναφέρεται κι εσείς. Δηλ. αλλιώς μιλάμε και εκφραζόμαστε στα σπίτια μας και στον οικογενειακό και φιλικό μας περίγυρο και αλλιώς τα μαθαίνουμε στα σχολεία. (Εξ και το γεγονός ότι πολλοί από τους εξαίρετους λαϊκούς μας ποιητές δεν μπορούν να εκφραστούν με το ίδιο πάθος και μεράκι στην νεοελληνική).
Εγώ πάντως δεν έχω λύση για το πρόβλημα. Μόνο οι “σνομπ” της πόλης το έχουν λύσει καταργώντας όμως τη κυπριακή διάλεκτο από τις κουβέντες και τις συζητήσεις τους.
11/09/2007 (11:50 μ.μ.)
Υ.Γ.1: Δεν απάντησες όμως, το email που σου έστειλα το
πήρες;
Υ.Γ.: Πάλι δεν φεύγουν τα μηνύματα. Γιατί άραγε;
Βαρυφορτώθηκαν οι γραμμές;
12/09/2007 (00:44 π.μ.)
Για τη διαφυγή απο την τροχιά του διοξειδίου του άνθρακα, πολύ πιό credible σενάριο απο την μετοίκηση στον Άρη είναι μιά κοινωνία δύο αλόγων. Αυτό το σενάριο είναι πιό σίγουρο, πιό ρεαλιστικό και πιό φτηνό. Αυτή τη στιγμή η Αμερική είναι κοινωνία 16 αλόγων, η Γαλλία-Γερμανία 9, η ελλάδα λίγο κάτω των 5 αλόγων και η Κύπρος λίγο πάνω των 5. Όταν εμιλήσαν διάφοροι διανοούμενοι για αυτό το σενάριο πριν 10 χρόνια στη Γερμανία "εφκάλαν τους πελλούς" (δεν τους πήραν στα σοβαρά - για τους μή ομιλούντες την διάλεκτο). Αυτήν την στιγμή μια επιτροπή του κοινοβουλίου της Γενέυης συζητά πως πρακτικά θα βάλει το καντόνιο σε τροχιά κοινωνίας 2000 W (στην ελβετία μιλούμε για κοινωνία 2000W, στην Γερμανία για κοινωνία 1500W, στή Γαλλία για facteur 4, προτείνω για την Κύπρο την κοινωνία των 2 αλόγων για να καταλάβει και ο συμπέθθερος μου που εν μηχανικός). Πρίν λίγες μέρες ετέλειωσα μιαν μελέτη που ανάλυσεν πόσον άπιαστον είναι αυτό το όνειρο για τα σχολικά κτίρια στο δικό μου καντόνιο. Το τμήμα δημοσίων έργων αναλαμβάνει πρόγραμμα ανακαίνησης των σχολικόν κτιρίων και μέχρι το 2050 τα 89 κτίρια θα είναι συμβατά με την κοινωνία που ονειρευτήκαν κάτι ουτόποι απόγονοι του Τσέ. Θα κατανωλώνουν όλα κάτω από 100 κιλοβατώρες ανά τετραγωνικό μέτρο για τη θέρμανση, κλιματισμό, τα ηλεκτρικά, το ζεστό νερό, τη διακίνηση.
Η προσωπική επανάσταση τους καθενός είναι πως να ξετρυπώσει την χαρά της ζωής καίοντας λιγότερο από 13 000 κιλοβατώρες μή ανανεώσημης ενέργειας. Δεν είναι άπιαστος στόχος. Ο παπάς μου (και ο Τσέ) έζησαν τα νιάτα τους και βρήκαν την ευτυχία (εμένα για παράδειγμα όσον αφορά τον παπάν μου) κρούζοντας λιγότερο από τες κιλοβατώρες που παράγει μια ενεργειομηχανή 2 αλόγων. Με αυτή την ενεργειακή intensity η γή αντέχει τον άνθρωπο, η ατμόσφαιρα τα αέρια του, η οικονομία της κύπρου ακόμα και την πιό οξεία ενεργειακή κρίση. Συμφωνώ και μια φορά με τον Passenger. Ο ρόλος μας σαν μικροί δεν είναι να σώσουμε τον κόσμο. Πρέπει να αρχίσουμε από το να σώσουμε τον εαυτό μας. Το μόνο που μπορούμε να κάμουμε για τον κόσμο, είναι να δείξουμε σε αυτούς που προσπαθούν να μας μιμηθούν ότι σε μια κοινωνία 2 αλόγων καταφέρνουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, να ζούμε όμορφα και ωραία και την ώρα που η ψυχή μας αφήνει το κουφάρι μας λέμε "έζησα καλά". Αυτό θέλουν να μιμηθούν οι Κινέζοι και οι Ινδοί από την δική μας κοινωνία. Δεν είναι ούτε τα απόβλητα μας, ούτε τα κοινωνικά μας προβλήματα. Το όνειρο γενιέται πάλι από την Ευρώπη, όπως και το όνειρο που έκαμε τον Ερνέστο Γκεβάρα Τσέ. Το αστείο που γενιέται στην ίδια μάλιστα χώρα.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο από όσο συμφωνώ με όλο το πνεύμα που διαπνέει το πιο πάνω σχόλιο του aceras anthropophorum. Τόσο για αυτά που καταγράφει και τα οποία με όση λογική και κρίση διαθέτω μου μοιάζουν απολύτως εύλογα και τεκμηριωμένα (το λεω έτσι, γιατί ΔΕΝ είμαι επιστήμονας) όσο και, κυρίως με το ύφος και το ήθος του σχολίου του για τα οποία και τον ευχαριστώ πολύ.
Θα διαφωνήσω σε κάτι, συμφωνώντας.
Μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, υπό την έννοια πως ΑΝ αποφασίσουμε να σώσουμε τον εαυτό μας, τότε έχουμε προσθέσει έναν δυναμικό και υγιή κρίκο στην αλυσίδα. ΄
Όπως τα λέτε aceras, όπως τα λέτε.
Βρήκα πριν από λίγο στο ιστολόγιο σας Aceras το άρθρο με τον τίτλο
"Μπαίνουμε στην ύστερην εποχή του υδρογονάνθρακα"
Παραθέτω το δεσμό εδώ, γιατί όσο περισσότεροι το δίαβάσουν, τόσο το καλύτερο:
http://acerasanthropophorum.blogspot.com/2007/08/blog-post.html
Δημοσίευση σχολίου