Κωλοδάχτυλο και "ευαισθησία".

Ζευς ο Πυροφίαλος...........................

Φρύαξαν οι πατριώτες με το «ιερόσυλο» εξώφυλλο του Focus!

Λύσσαξαν από μένος ιερό, για την προσβολή του κορυφαίου και μοναδικού στο σύμπαν πολιτισμού και της «αποτρόπαιης» Photoshop-ικής παρέμβασης στην Αφροδίτη της Μήλου.

Προσβολή που μάλιστα έγινε από τους «άξεστους γερμαναράδες, τους φρίτσιδες, τα γερμανικά γουρουνάκια τα πρησμένα από τις μπύρες και τα λουκάνικα, τους βάρβαρους, αυτούς που τρώγανε βαλανίδια όταν εμείς κάναμε Παρθενώνες, αυτούς που οι γυναίκες τους έρχονται στην Ελλάδα για να…νιώσουν τι εστί πάθος» και άλλα πολλά φαιδρά και ακόμα φαιδρότερα..

Αυτά που αναφέρω πιο πάνω, είναι απλώς τα ελάχιστα, από όσα πρόλαβα να διαβάσω στο ελληνικό διαδίκτυο, είναι κάποια λίγα δείγματα των οργίλων αντιδράσεων της σύγχρονης ρωμιοσύνης που ξαφνικά αποφάσισε πως πρέπει να θιχτεί για λογαριασμό ενός πολιτισμού που η ίδια έχει κάνει προ πολλού κομμάτια και θρύψαλα.

Ενός πολιτισμού, που στο κάτω κάτω της γραφής, οι Γερμανοί τον καλλιέργησαν με φροντίδα και στοργή περισσή, όταν εμείς τον λιθοβολούσαμε ή και τον λογοκρίναμε.

Ωστόσο…«Αυτοί μας χρωστάνε και όχι εμείς!» κρώζουν ποικίλα εθνικιστικά κοράκια και μεταξύ αυτών και ο αρχιερέας Καρατζαφέρης.

Το αποκορύφωμα όμως της υποκρισίας έρχεται όταν ακούς όλες αυτές τις αερολογίες για τα «ιερά και τα όσια» από ανθρώπους που μόλις πριν από λίγο εξαπέλυαν μύδρους κατά των άξεστων Μουσουλμάνων όταν αυτοί είχαν σφόδρα προσβληθεί με τα περίφημα σκίτσα του Μωάμεθ της Δανέζικης εφημερίδας Jyllands-Posten το 2008.

Τότε, όλοι αυτοί που τώρα εξανίστανται μιλούσαν για τις ορδές των βάρβαρων Μουσουλμάνων έπλεκαν το εγκώμιο της Ευρωπαϊκής ελευθερίας και ανοχής και ξιφουλκούσαν (δικαίως) υπέρ του δικαιώματος της σάτιρας όλων προς όλα.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, για άλλη μια φορά.

Και βέβαια, ας μην λησμονούμε πως για πολλούς νεοέλληνες δεν υπάρχει τίποτα στο σύμπαν που να μην ξεκίνησε από την Ελλάδα.

Υποθέτω πως για αυτούς τους γραφικούς αυτοαποκαλούμενους «επανελληνιστές» και το Σινικό Τοίχος από πέτρες ελληνικές θα χτίστηκε, και οι σχεδιαστές του, θα ήταν σίγουρα Έλληνες, απόγονοι κάποιου Έλληνα αρχιτέκτονα , του περίφημου Μήτσου, του οποίου το όνομα με τους αιώνες παραφθάρθηκε επί το Κινεζικότερον σε Μι -Τσου.

Το εξώφυλλο του Focus ομολογώ με σόκαρε και μένα.
Μου προκάλεσε λύπη. Γιατί;
Γιατί, στο εξώφυλλο αυτό, βλέπω την Αφροδίτη της Μήλου, δηλαδή την Κλασική Ελλάδα σε μία από τις ωραιότερες εκδοχές της, θλιμμένη, στερημένη από το φως της, προδομένη και εγκαταλελειμμένη από τους δικούς της. Από τους Έλληνες.

Και πλέον δεν είναι καν γυμνή. Ντροπιασμένη από την νεοελληνική αμετροέπεια έχει σκεπάσει την κάποτε περήφανη γύμνια της, το θαυμαστό Κάλλος της, με μια ταλαιπωρημένη σα πατσαβούρα ελληνική σημαία.

Και σήκωσε πια αγανακτισμένη το δεξί της χέρι, με ορθωμένο με το μεσαίο δάχτυλο και μας λέει: «Δεν σας αντέχω άλλο πια, άντε και γ….τε ηλίθιοι»

Οι περισσότεροι όμως, είδαν στον εξώφυλλο τους γερμανούς να μας βρίζουν.

Δεν είναι τουλάχιστον παράξενο;
Άραγε θίχτηκαν όλοι αυτοί επειδή την όλη δουλειά την έκανε ένας Γερμανός γραφίστας και όχι ένας Έλληνας σε ελληνικό περιοδικό;

Η περίπτωση βέβαια να είναι έργο κάποιου γερμανού που βλέπει την κατάντια της σημερινής Ελλάδας μέσα από τα μάτια της Κλασσικής, μας διαφεύγει τελείως.

Και συμβαίνει αυτό γιατί ως Έλληνες ή μάλλον ως ρωμιοί, βλέπουμε παντού και πάντα εχθρούς. Όλοι, τάχα επιβουλεύονται τις τύχες του σπουδαιότερου δήθεν λαού του κόσμου, λες και υπάρχουν σπουδαίοι ή άχρηστοι λαοί.

Αλλά, ας γυρίσουμε το έργο ανάποδα:

Η Ελλάδα, είναι μια… μεγάλη και ισχυρή χώρα της Ευρώπης που επί χρόνια τροφοδοτεί με τη συνδρομή της τα Κοινοτικά Ταμεία και αυτά με τη σειρά τους ενισχύουν διαρκώς με κονδύλια και Πλαίσια Στήριξης την πτωχή και ταλαίπωρη…Γερμανία.
Η οποία παίρνει τα λεφτά, τα κακοδιαχειρίζεται, κάνει έργα με αμέτρητες κακοτεχνίες γιατί το χρήμα καταλήγει κυρίως σε διάφορες τσέπες «φίλων».
Μετά, παίρνει, ας πούμε και άλλα κονδύλια, τα οποία προορίζονται για τον επανασχεδιασμό του αγροτικού προϊόντος για να μπορέσει να επιβιώσει σε δέκα, είκοσι χρόνια όταν το σύνολο της παραγωγής στην Ευρώπη θα πρέπει να εναρμονισθεί πλήρως ώστε να υπάρχει ο κατά το δυνατόν ελάχιστον ανταγωνισμός μέσα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Αντί αυτού όμως, οι …πονηροί βλάχοι, οι γερμαναράδες, παίρνουν τα λεφτά και τα κάνουν βίλες, πισίνες, μερσεντές, και εισόδημα με τις ευλογίες του αρχικομπιναδόρου που είναι το κράτος. Για σχεδιασμούς και στρατηγικές, ούτε κουβέντα. Από κανέναν! Και με αυτά και εκείνα, η Γερμανία φτάνει στο απόλυτο όριο της χρεοκοπίας όχι μόνο της οικονομικής αλλά και αυτής των ανάπηρων θεσμών. Και, μοιάζει να μας ζητάει βοήθεια, που θα πληρώσουμε εμείς οι απλοί φορολογούμενοι Έλληνες πολίτες, που τόσα χρόνια δίναμε εμμέσως. Τι θα πούμε; Θα πούμε «ε, άντε και γ….ε!»

Θα πουν τότε ευλόγως οι πολλοί γερμανοί, ο απλός κόσμος δηλαδή, «μα εμείς δεν φταίμε σε τίποτα, αυτά τα κάνανε οι κυβερνήσεις μας οι κολλητοί τους και μερικές χιλιάδες επιτήδειοι» Και εμείς, εξ’ ίσου εύλογα, θα απαντήσουμε «δεν μας ενδιαφέρει παίδες, ας προσέχατε.Τώρα, να!»

(εδώ, ενδεχομένως σχεδιάζουμε εμείς ένα εξώφυλλο σε κάποιο περιοδικό με την Θεά της ‘Άνοιξης, την Ostara, ως εκδιδόμενη πόρνη σε σκοτεινά δρομάκια λόγω χρεοκοπίας).

Αντιλαμβάνομαι ως ένα βαθμό, το αίσθημα προσβολής που ένιωσαν ορισμένοι.
Ειδικά, οι περίπου 100.000 έλληνες που ακολουθούν την στοχαστική Ελληνική θρησκεία που θύμωσαν με την εικόνα της Θεάς της Φιλότητας Αφροδίτης και το ορθωμένο δάκτυλο.

Ωστόσο, η σχετική ανακοίνωση του σημαντικότερου φορέα τους (ΥΣΕΕ) είναι και η πλέον νηφάλια από όλα όσα ειπώθηκαν αυτές τις μέρες. (http://www.ysee.gr/index.php?type=deltia_typou&f=223 )

Προσωπικά, δεν θρησκεύομαι, δέομαι όμως στα έργα των ανθρώπων που θεωρώ πως μεταφέρουν το Θείο ατόφιο και αυτά είναι τα έργα Τέχνης.

Σέβομαι τη Δημιουργία του Κόσμου- και ως εκ τούτου «θρησκεύομαι» μέσα από την Ανθρώπινη Δημιουργία η οποία (για μένα) είναι η μοναδική δυνατή ένθεη έκφραση.

Αυτή όμως, ως τέτοια δεν μπορεί να προσβληθεί από τίποτα.

Υπήρχε πριν και θα υπάρχει και μετά την «προσβολή» της μέχρι το τέλος του Κόσμου και της μνήμης του.

Πιστεύω λοιπόν, πως οι αντιδράσεις στο εξώφυλλο του Focus ήσαν από άστοχες έως εξωφρενικές.

Γιατί, για άλλη μια φορά, με την χαρακτηριστική ανερμάτιστη αλαζονεία που μας χαρακτηρίζει, καθώς θεωρούμε εαυτόν ως «λαό περιούσιο» πιστεύουμε πως οι ευθύνες για τα πάντα είναι οπουδήποτε αλλού εκτός από μας.

Το δάκτυλο της Αφροδίτης έχει μπει στον δικό μας κώλο και η μόνη ελπίδα είναι να φτάσει μέχρι και τον εγκέφαλο μπας και τον ξυπνήσει.

Γιώργος Πήττας, για τον Πολίτη και το http://www.tvxs.gr/

ΥΓ1. Η εικαστική "ιεροσυλία" στην κορυφή είναι του φίλου και συνεργάτη Art Director Χρήστου Χριστοδούλου.

ΥΓ2. Εξαιρετικές παρεμβάσεις για το νέο «εθνικό μας ζήτημα» θα βρείτε στα ιστολόγια του Νίκου Σαραντάκου και του Ροΐδη:

http://sarantakos.wordpress.com/2010/02/25/focus/

http://roides.wordpress.com/2010/02/23/23feb10/

Είναι σίγουρο πως μου έχουν διαφύγει και άλλα ενδιαφέροντα κείμενα.