Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Απώλεια. (Δεν)

Παρακολουθώ με θλίψη τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στην Αϊτή.

Παρακολουθώ με στενάχωρη απορία τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και τον ανώφελο πόλεμο χαρακωμάτων που εξελίσσεται.

Ας μην μπω και στα ευρύτερα του Κόσμου, δεν θα έχω τελειωμό.

Μερικές φορές σκέφτομαι (πολύ συχνά τελευταία, είναι αλήθεια) πως μέσα στην συνολική αποσύνθεση ίσως θα έπρεπε κανείς να κατεβάσει τελείως τα ρολά σε όλα και να χαριστεί μόνο σε όσα μπορούν γεμίζουν την ύπαρξη του.

Να κάνει τη δουλειά του, τα «πρέπει» του και μετά να μοιράζει το χρόνο μεταξύ ελάχιστων αγαπημένων προσώπων και αρκετών δεξαμενών άφατης ηδονής.

Μιλώ για τις ηδονές αυτές τις αναλλοίωτες και τις απρόσβλητες από τα πάντα.

Πόσες μουσικές δεν έχω ακούσει; Πόσες μουσικές δεν θα χορτάσω ποτέ να ακούω;

Πόσα ποιήματα δεν έχω διαβάσει; Πόσα ποιήματα δεν θα εξαντλήσω ποτέ όσες φορές και αν τα διαβάσω;

Τι άλλο θέλει άραγε κανείς αν μπορεί να βγάζει το ψωμί του να αγκαλιάζει τους ανθρώπους του και να ευφραίνει την ψυχή του όταν γύρω του όλα ή σχεδόν όλα βυθίζονται στη ματαιότητα κυρίως λόγω της ανθρώπινης ανοησίας;

Με αυτά κι εκείνα, καθόμουν μπροστά στον υπολογιστή χθες με τις ώρες προσπαθώντας να συντάξω το τακτικό άρθρο του Σαββάτου για την εφημερίδα και το tvxs.

Απλά, «ΔΕΝ». Τηλεφώνησα πια αργά το μεσημέρι στον Γιώργο τον Κασκάνη στην εφημερίδα και του είπα «Δεν».

Σήμερα το πρωί, σκεφτόμουν πως πρέπει κάτι να γράψω εδώ για αυτό το «ΔΕΝ».

Πριν καταλήξω στον υπολογιστή έβλεπα τις ειδήσεις, τι άλλο, τις ανταποκρίσεις από την Αϊτή.

Ήταν ένα αγοράκι, όχι πάνω από 7 χρόνων στη μέση του δρόμου καθισμένο, μόνο του.

Η ματιά του, η επιτομή του «άναυδου τρόμου».

Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι άλλη φορά να αισθάνθηκα τόσο πυκνή την έννοια της Απόλυτης Απώλειας μέσα από την τηλεοπτική εικόνα.

Δεν γράφω άλλα. Δεν θέλω.

Παρακολουθείστε και κυρίως ακροαστείτε με ευλάβεια το video πιο πάνω.

Είναι ένα απόσπασμα από την αριστουργηματική ταινία Tous les matins du monde.* Η ταινία στηρίχθηκε σε μία σπουδαία νουβέλα του Pascal Quignard (1991) και γυρίστηκε αμέσως μετά την έκδοση του βιβλίου από τον Alain Corneau.

Αφορά στη ζωή ενός σπουδαίου συνθέτη του 17ου αιώνα, του Marin Marais καθώς και του μέντορά του, Monsieur de Saint Colombe.

O Marin Marais (1656-1728) υπήρξε μεγάλος δεξιοτέχνης της Viola da gamba και θεωρείται πως είναι υπεύθυνος για την μετεξέλιξη του οργάνου στο βιολοντσέλο, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Όσοι δεν γνωρίζετε την ταινία επιδιώξτε να τη βρείτε και να την δείτε-ακούσετε.

Το απόσπασμα που παραθέτω, αποπνέει την Απώλεια, τη βαθειά και αναπότρεπτη Απώλεια με τρόπο που θα τον χαρακτήριζα «ενδοφλέβιο».


*Tous les matins du monde, Όλα τα πρωινά του κόσμου.

7 σχόλια:

ρίτσα είπε...

wraio kommati.thanks

Ανώνυμος είπε...

Respect. Για τη μουσική για το ποστ για το ηθος για την ειλικρινεια.

Yellow Kid είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=JOuj2JthWmA

Παρακαλώ αναρτήστε το...

-=IMAGINOS=- είπε...

Συγκλονιστικό το βίντεο με την ταινία!

Και κάτι άλλο για τον Γιέλλοου τώρα.

E όχι, αυτό πάει πολύ! Ο Γιέλλοου επικαλείται τους Άγγλους που τάχα καταδίκασαν τις πρακτικές του Χρυσοχοΐδη αλλά τον κύριο Γιέλλοου δεν τον απασχολεί καθόλου ότι οι φίλοι του οι Άγγλοι που τώρα τους επικαλείται, έχουν εδώ και χρόνια τοποθετήσει 2 εκατομμύρια κάμερες ακόμα και στους πιο μικρούς δρόμους του Λονδίνου και όχι μόνο, ακόμα και στα πιο μικρά Αγγλικά χωριά! Επικαλείσαι τους Άγγλους λοιπόν κύριε; Άρα θα είσαι και υπέρ των καμερών, αλλιώς είσαι ένας κοινός φαρισαίος υποκριτής και συμφεροντολόγος.

Yellow Kid είπε...

Πάντα Ασπρο/Μάυρο αυτοί οι Λαοτιανοί, ε;

Γιατί δεν πάνε να ανοίξουν κανένα βιβλίο να ξεστραβωθούν;

Μαρία Δριμή είπε...

Τα μάτια των παιδιών...Αυτά είναι η χειρότερη τιμωρία για όλα τα δεινά που ξεφυτρώνουν. Πώς να αντικρίσεις αυτό το βλέμμα και πώς να το μαλακώσεις;

Backbeatlili είπε...

Αχ...απίστευτη ταινία είδα την πολλές φορές. Μπορείς να τη δείς χωρίς να ξέρεις γαλλικά, χωρίς υπότιτλους κι όμως να νιώθεις την Απώλεια και τον πόνο στο τέλος της.
Το καλύτερο όπλο ενάντια στην απώλεια τζε την ανοησία του κόσμου τελικά εν η αγάπη.