Πολύ ζαλάδα αυτές τις μέρες.
Μόλις γυρίσαμε από την ηρεμία του Πωμού, να το φιάσκο με τους προσκυνητές στο οδόφραγμα του Λιμνίτη, να οι «αυτοκρατορικές» δηλώσεις Νταβούτογλου στην Άγκυρα, να και ο Καραμανλής να εξαγγέλλει εκλογές στην Ελλάδα, για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, επικαλούμενος ακριβώς τις ίδιες αιτίες και επαναλαμβάνοντας όσα λέει από το 2004 που πρωτοανέλαβε.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, φοβάμαι ο πιο ανίκανος και μοιραίος που υπήρξε ποτέ στα νεώτερα (ή και στα παλαιότερα ) χρόνια, που σπατάλησε 5,5 χρόνια διατυπώνοντας αντιπολιτευτικό λόγο προς το ΠΑΣΟΚ (λες και εκείνο ήταν Κυβέρνηση) οδεύει προς τη θέση που του ταιριάζει καλύτερα. Αυτή της αντιπολίτευσης. Παράλληλα αφήνει πίσω του στην κυριολεξία πια και όχι σαν σχήμα λόγου, κατακαμένη γη και όλα τα κομβικά ζητήματα της Πολιτείας ανοιχτά.
Η Στήλη Άλατος, θα ασχοληθεί με όλα αυτά από την επόμενη εβδομάδα.
Για αύριο, έκρινα σκόπιμο να δώσω όσο βάρος έχω στο αδιανόητο ενδεχόμενο ακύρωσης του Μεγάρου Πολιτισμού, κάτι που με οργή πληροφορήθηκα κατά την διάρκεια των διακοπών μου.
Προς ώρας, απολαύστε την ονειρική Reverie του Claude Debussy όπως την ερμηνεύει ο David Delucia και, όπως την «επενδύουν» εικαστικά τα έργα του Spadecaller .
Στήλη Άλατος
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.
Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009
Ζαλάδα και Debussy
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Μια και έχεις φύγει από την Ελλάδα δεν παραιτήσαι και από την ελληνική σου υπηκοότητα γιατί για μας έλληνας δεν είσαι, ελληνόφωνος ναι έλληνας ΠΟΤΕ Πίττα!
Αααα...χαίρω πολύ που σας αρέσει ο Debussy...εξαίσιες αρμονίες ε;
Τώρα που πάτωσε ο ΣΥΡΙΖΑ αβαντάρεις σαν καλός καιροσκόπος υον ανίκανο GAς ότι !!! Ξέρεις όμως ότι ο νόμος της ζωής είναι αμείλικτος..όλα εδώ πληρώνονται!!! Έτσι και ο Γιωργάκης μπορεί να πάθει ότι σιωπηρά ενέκρινε και ενθάρρυνε(Δεκεμβριανά. ύβρεις για την υγεία της Νατάσας Καραμανλή κτλ). Ας τολμήσει να εκχωρήσει ελληνικά δικαιώματα ο ΓΑΠ....
Συμφωνώ πλήρως και μένα μου αρέσει ο Μότσαρτ πάρα πολύ- βαριέμαι ωστοσο τον Τσαϊκόφσκι κάπως-να πω την αμαρτία μου!
Είσαι σε αμηχανία και κάνεις πλακίοτσ πασόκε......δεν σου έχουν μάθει να απαντάς;;;;
Μα μόνο που με αποκαλείς ΠΑΣΟΚο είναι για τεράστια γέλια. Τι άλλο να κάνω;
Σας αρέσει λοιπόν ο Μπραμς;
Και για να "σοβαρευτούμε".
Έχω ξοδέψει τόσο μελάνι σε διάφορα άρθρα για τις τεράστιες ζημιές που επέφερε το ΠΑΣΟΚ στον κοινωνικό ιστό και όχι μόνο, που είναι πράγματι για γέλια αυτά που γράφεις.
Επανέρχομαι μετά από καιρό και έχω να σημειώσω κάποια πράγματα:ο καραμανλής δεν πέτυχε πολλά γιατί συμβιβάστηκε και φοβήθηκε αναίτια.
Όσο για τον παπανδρέου άσκησε αισχρή αντιπολίτευση και αν γίνει ποτέ πρωθυπουργός(που αμφιβάλω) του αξίζει να πάθει τα χειρότερα...Δεν πήρε θέση σε τίποτα και αν δεν είχε την απίστευτη στήριξη των ΜΜΕ θα ήταν ανύπαρκτος.
Πάντως νομίζω ότι η προκλητική στήριξη του κατεστημένου και των ΜΜΕ σε αυτό το άτομο θέτει θέμα δημοκρατίας που πρέπει να εξετασθεί μελλοντικά!
Εξαίσια μουσική απίθανες εικόνες τρισάθλια σχόλια ηλιθίων απολαυστικά τα μικρά μουσικά "αντισχόλια"!
Πάνος
Πάνο κάτι μου λέει ότι είσαι μ.......
Ανώνυμε "Έλληνα"
Είτε "εσείς" θεωρείτε τον Πήττα Έλληνα, είτε όχι, στ' αρχίδια μας.
Τόσο γιατί γνωρίζουμε ποιός είναι ο Πήττας, όσο και γιατί γνωρίζουμε το ποιόν αυτών που γράφουν όσα γράφεις εσύ, ω βαθμολογητή της "Ελληνικότητας" (τρέχα γύρευε).
Και βλέπουμε πως ούτε την άκρη από το νύχι του μικρού δακτύλου του Πήττα δεν φτάνεις, καταχραστή της ελευθερίας του λόγου. Αυτά όμως δεν σε εμποδίζουν να προσπαθείς, με τις φτωχές σου δυνατότητες, να αξιολογήσεις τον πατριωτισμό του.
Πότε έλειψε, βέβαια, από τα φτωχά μυαλά η περισσή αυτοπεποίθηση, για να λείψει τώρα;
Στα τσακίδια λοιπόν και πίσω στην τρύπα σου, λιγδιάρικη βδέλλα.
Δημοσίευση σχολίου