Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Ελλάς Κύπρος, Εκλογές Επιλογές

Το σημερινό άρθρο, δεν είναι...σημερινό. Γράφτηκε πριν από τρεις εβδομάδες περίπου για το http://www.tvxs.gr/ . Το εξαιρετικά φορτωμένο πρόγραμμα του τελευταίου επταημέρου, δεν μου επέτρεψε να ολοκληρώσω το κείμενο που είχα ξεκινήσει, και έτσι, την τελευταία στιγμή και μετά από μία τρομερή ταλαιπωρία στους δρόμους λόγω του...ανεμοστρόβιλου που χτύπησε χτες τη Λευκωσία και προκάλεσε μία τεράστια κυλιόμενη καθυστέρηση στα πάντα, έστειλα στην εφημερίδα το συγκεκριμένο κείμενο.

Θα πρέπει πάντως, κάποιος που το διαβάζει, να λάβει υπόψη του πως στο άρθρο δεν πρόλαβαν να περιληφθούν οι εντυπώσεις από τις συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου και του κειμένου Σύνοψης που κατέθεσε ο Πρόεδρος Χριστόφιας και στη συνέχεια όλα τα κόμματα αποδέχθηκαν ως μίνιμουμ πλατφόρμα Συμφωνίας.

Κατά τη γνώμη μου, το κείμενο Σύνοψης, στην τεράστια προσπάθεια που κατέβαλλε ο Πρόεδρος ώστε να συγκεραστούν όλες οι απόψεις, καταλήγει, αναπόφευκτα, σε αρκετές "εποικοδομητικές" ασάφειες, αφήνει δηλαδή πολλά περιθώρια επί μέρους ερμηνειών για αργότερα. Κάτι που μπορεί να διαρρήξει το εσωτερικό μέτωπο σε εξαιρετικά κρίσιμες στιγμές σε πολύ λίγο καιρό από τώρα. Ελπίζουμε, πως αυτό δεν θα συμβεί. Θα είναι τραγικό αν η Κύπρος, στις κρίσιμες ώρες, εμφανισθεί διχασμένη, κάτι που θα αποδυναμώσει τον Πρόεδρο και την διαπραγματευτική του ισχύ. Αν και πιστεύω ακράδαντα πως το Εθνικό Συμβούλιο θα όφειλε να συνεδριάζει με αυτήν την ένταση πολύ πιο συχνά από την αρχή των συνομιλιών, γιατί έτσι ίσως θα είχαν αποφευχθεί πολλές τριβές, τώρα πια, μετά την Αποδοχή της Σύνοψης από όλο το πολιτικό φάσμα, η ευθύνη περνάει απόλυτα στα χέρια α) των δυνάμεων που στηρίζουν και μετέχουν και β) της αντιπολίτευσης.. Εφόσον συμφώνησαν και αποδέχτηκαν, θα πρέπει να πάνε μαζί μέχρι το τέλος και σε καμία περίπτωση πάντως, δεν θα πρέπει να "βγάλουν την ουρά τους" απ' έξω την τελευταία στιγμή. Μια τέτοια πράξη, δεν θα βλάψει τον Πρόεδρο, αλλά κυρίως θα τραυματίσει ανεπανόρθωτα την ίδια τη χώρα και την αξιοπιστία της.

Κάτι άλλο: Ο χθεσινός πρωτοφανής για τα Κυπριακά χρονικά Ανεμοστρόβιλος με τις τεράστιες ζημιές και τους 18 τραυματίες, δείχνει αυτό που φωνάζουμε κάποιοι εδώ και πολύ καιρό. Η Κλιματική Αλλαγή, είναι εδώ. Κατά συνέπεια, θα πρέπει σύντομα τα πολιτικά κόμματα να εγκαταλείψουν εδώ και τώρα την μπουρδολογία και τις ξέχειλες από ανοησίες ρητορείες και να κάτσουν κάτω ώστε να σχεδιαστεί μία Εθνική Πολιτική που αφορά το Περιβάλλον, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, την διδασκαλία στα Σχολεία για το τι είναι η Κλιματική Αλλαγή κλπ. Γιατί, κατά την ταπεινή μου άποψη-την έχω ξαναπεί- το ζήτημα αυτό είναι ακόμα πιο σοβαρό και από το Κυπριακό, εφ όσον αφορά στο αν μετά από 60-70 χρόνια θα υπάρχουμε, αν ο τόπος θα είναι στοιχειωδώς βιώσιμο.

ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο

Το 2004 η Κύπρος, με συντριπτική πλειοψηφία απέρριπτε το Σχέδιο ΑΝΑΝ. Πολλοί, επιπόλαια και επιδερμικά κρίνοντες, είπαν πως το ΌΧΙ καθοδηγήθηκε από το διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου και την συναισθηματική φόρτιση που εκδηλώθηκε στη φωνή και το βλέμμα του, όταν είπε την αλησμόνητη φράση «Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ, σε καλώ να πεις ένα δυνατό Όχι».

Αυτοί, δεν γνωρίζουν ή παριστάνουν πως δεν γνωρίζουν, ότι ήδη, αρκετά πριν από το διάγγελμα, είχε διαμορφωθεί ένα τσουνάμι υπέρ του Όχι στην Κυπριακή Κοινωνία που σε ποσοστά ξεπερνούσε το 60% με διαρκώς ανερχόμενη τάση.

Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι οι Πολίτες επέβαλλαν τη θέση τους και ο τέως Πρόεδρος στάθηκε σαν αυθεντικός εκφραστής της θέλησης τους.

Δεν είναι τυχαίο διόλου άλλωστε, πως και το ΑΚΕΛ διαμόρφωσε την τελική του θέση, αφού πρώτα αφουγκράστηκε τη λαϊκή του βάση.

Το τι συνέβη στον Δημοκρατικό Συναγερμό, είναι μια πολύ γνωστή ιστορία.


Τότε, η ελληνική κυβέρνηση είχε τηρήσει μια στάση μάλλον θετικής ουδετερότητας ως προς τις επιλογές της Κυπριακής Ηγεσίας, ενώ στην Αξιωματική Αντιπολίτευση κυριαρχούσαν εσωτερικές αντιφάσεις με τον Γιώργο Παπανδρέου να δηλώνει υπέρμαχος του Ναι προκαλώντας αρκετές υπόγειες αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματός του.

Η Αριστερά στην Ελλάδα, από την πλευρά της, διχασμένη για άλλη μια φορά.

Με το ΚΚΕ να τάσσεται υπέρ του Όχι με τη μοναδική και απλοϊκή ανάλυση πως το Σχέδιο ΑΝΑΝ είναι αμερικανονατοϊκό άρα λέμε Όχι, ενώ ο Σύριζα, διστακτικά είναι αλήθεια, τάχθηκε υπέρ, μετά από σχετικό ψήφισμα που έδωσε στη δημοσιότητα ο Συνασπισμός.

Και στην περίπτωση αυτή, η θέση δημιούργησε αντιθέσεις στο εσωτερικό του κόμματος.

Η προκήρυξη των εκλογών στην Ελλάδα, έχει ανεβάσει εύλογα το θερμόμετρο και στην Κύπρο. Η αγωνία για το ποιος θα βρεθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών την επομένη των εκλογών είναι έκδηλη σε πολλές συζητήσεις.

Από τη νεώτερη φουρνιά πολιτικών, στην Κύπρο έχουν δώσει θετικά δείγματα γραφής τόσο ο κος Λοβέρδος του ΠΑΣΟΚ όσο και ο κος Λαφαζάνης από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πολύ πρόσφατα μάλιστα, αμφότεροι παραβρέθηκαν και μίλησαν στην παρουσίαση του βιβλίου «Η Κύπρος σε παγίδα» του γνωστού (αριστερού) δημοσιογράφου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου. Χαρακτηριστικό είναι, πως το βιβλίο του στην Αθήνα το παρουσίασε ο Αλέκος Αλαβάνος.

Οι ομιλίες και των δύο, ικανοποίησαν πλήρως το συγκεκριμένο ακροατήριο, που θα πρέπει να σημειώσω, πως ήταν «δύσκολο» με την έννοια πως επρόκειτο για ένα ακροατήριο θερμών φίλων του αείμνηστου Προέδρου της Κύπρου, του Τάσσου Παπαδόπουλου.

Καταχειροκροτήθηκαν και οι δύο.

Η Ελλάδα, λόγω της δίνης στην οποία βρίσκεται εδώ και μήνες, λάμπει δια της απουσίας της από τη σκηνή και το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων, την ίδια στιγμή, που η Τουρκία είναι πιο παρούσα από ποτέ στο πλευρό της Τουρκοκυπριακής Ηγεσίας.

Στην Κύπρο, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου είναι σε γενικές γραμμές συμπαθής, υπάρχουν τεράστιες επιφυλάξεις για τη στάση του έναντι της Κύπρου, όπως και για τη στάση κάποιων επιφανών στελεχών του ΠΑΣΟΚ όπως η κα Διαμαντοπούλου.

Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Κύπριοι, και εύλογα, είναι να δεχτούν πιέσεις και από την Ελλάδα για την αποδοχή μίας Λύσης που δεν θα ικανοποιεί τις μίνιμουμ εγγυήσεις για την ασφάλεια και τη λειτουργικότητα της.

Η αίσθηση που υπάρχει, είναι ότι η μοναδική πλευρά που υποδέχεται πιέσεις μέχρι τώρα, είναι η Κύπρος.

Τη στιγμή, που η Τουρκία είναι πιο αναβαθμισμένη από ποτέ για την τελευταία εικοσαετία τουλάχιστον και κυριολεκτικά «αλωνίζει» ανενόχλητη.

Οι επισκέψεις του Τούρκου ΥπΕξ στα κατεχόμενα και η ομοβροντία των πολλαπλών συνεντεύξεων που έδωσε στα Τουρκικά Μέσα όπου εμφανίσθηκε με περισσό θράσος να…νουθετεί τους Ελληνοκυπρίους για τη συμπεριφορά τους το 2004, ενόχλησαν ιδιαίτερα τον κόσμο στο νησί.

Αυτά, σε συνδυασμό με την αδιανόητη επίδειξη κυριαρχικής δύναμης των Κατοχικών δυνάμεων στους προσκυνητές που πήγαιναν στον Άγιο Μάμα πριν από λίγες μέρες, η δυστοκία στις διαπραγματεύσεις, οι κατά τα φαινόμενα αγεφύρωτες αντιθέσεις στο εδαφικό, στο περιουσιακό και τις αποζημιώσεις, δημιουργούν ένα μάλλον γκρίζο σκηνικό, το οποίο ο Πρόεδρος Χριστόφιας προσπαθεί επίμονα να σπάσει.

Θα τα καταφέρει; Κανείς δεν ξέρει.
Στο νησί, οι απλοί πολίτες συζητούν και συζητούν πολύ αλλά μέσα σε μικρές παρέες. Δεν υπάρχει γενικότερη εκδήλωση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Ένα εξαιρετικά χαρακτηριστικό στοιχείο, είναι πως όταν εξελέγει ο κος Χριστόφιας, πολλοί περίμεναν να δημιουργηθεί στην κοινωνία ένα «μομέντουμ» ανάλογο με αυτό της εποχής που άνοιξαν τα οδοφράγματα.

Δεν έγινε τίποτα απολύτως και περιέργως, οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τον κο Χριστόφια δεν επεδίωξαν καν να το δημιουργήσουν. Τα μόνα που μπορεί να σκεφτεί κανείς, είναι πως είτε δεν θέλουν, οπότε αναρωτιόμαστε «γιατί» είτε πως δεν υπάρχει καμία απολύτως πρωτογενής μαγιά στην κοινωνία για κάτι τέτοιο, άρα η οποιαδήποτε απόπειρα παραγωγής «μομέντουμ» θα κατέληγε μπούμερανγκ.

Το δια ταύτα, είναι πως η Κυπριακή κοινωνία, χωρίς ενθουσιασμό, διστακτικά και κρατώντας πάρα πολύ μικρό καλάθι, παρακολουθεί τις προσπάθειες του Προέδρου Χριστόφια, νιώθοντας σε μεγάλο βαθμό πως «δεν μπορεί να γίνει τίποτα». Ο οποίος πάντως, σε αντίθεση με αρκετούς οπαδούς του, εμφανίζεται εξαιρετικά συγκρατημένος και μετρημένος.

Νιώθει επίσης, ο μέσος Κύπριος πως ξαφνικά, σε αυτή την περίοδο η Ελλάδα απέχει έτη φωτός και είναι βυθισμένη σχεδόν αυτιστικά στα δικά της τεράστια προβλήματα.

Κατανοεί ο μέσος Κύπριος την αγωνία της Ελλάδας για εξομάλυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, που θα επιτρέψουν, επιτέλους, μία δραστική μείωση στα εξοπλιστικά προγράμματα που στερούν την κοινωνική πολιτική από σημαντικά κονδύλια.

Παράλληλα όμως, φοβάται, και φοβάται πολύ, μήπως χάριν αυτής της «εξομάλυνσης», θυσιαστεί για άλλη μία φορά ως Ιφιγένεια, όπως το 1974 που λειτούργησε καταλυτικά για την πτώση των συνταγματαρχών.

Η Τουρκία, παραδοσιακά συνεπής στις στρατηγικές της, προσδοκά σε ένα συνιστών κρατίδιο της Βόρειας Κύπρου που θα ελέγχει πλήρως και σε μία Ομοσπονδία με το αντίστοιχο Ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο στο οποίο θα έχει το νομιμοποιημένο δικαίωμα της συνδιαχείρισης. Με ένα σμπάρο, όλα τα τρυγόνια.

Με τον Αγωγό Ναμπούκο να περνάει από τα κατεχόμενα, σύμφωνα με την πρόσφατη συμφωνία, όλα αυτά παράγουν ένα σκηνικό πάρα πολύ δύσκολο.

Όταν δε ο μέσος Κύπριος σκέφτεται πως το Κράτος του που το έχτισε με τόσο κόπο μετά από έναν πόλεμο θα γίνει ένα «συνιστών κρατίδιο» στο οποίο θα συγκυβερνά με τους εκφραστές της Κατοχικής Δύναμης, μάλλον διστάζει να σκεφθεί οτιδήποτε το αισιόδοξο.

Για αυτό, περιμένει εναγωνίως να δει που θα πάει το «πράγμα».

Κομβικό σημείο, οι εγγυήσεις. Αν ο Πρόεδρος Χριστόφιας καταφέρει να απαλλάξει την Κύπρο από την παρουσία εγγυητριών δυνάμεων, τότε, ίσως αρχίσει ο τόπος να αναπνέει και πάλι. Ασφαλώς, το θέμα των εγγυήσεων, δεν είναι το μόνο.

Απλά, είναι σημαντικότατο και όσο δεν επέρχεται μία συμφωνία σε αυτό θα κρατάει την αναπνοή του.

Και βέβαια, περιμένει να δει ποιος θα αναλάβει το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και τι πολιτική θα εκφράσει. Οι Κύπριοι, επιθυμούν διακαώς Λύση. Δεν θα συναινέσουν όμως, σε Διάλυση.

42 σχόλια:

Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο είπε...

Σήμερα στο christofias-watch, το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Φ. Κυπριώτη.

Ανώνυμος είπε...

Δε σχολιάζω καθόλου το πολιτικό κείμενο, αφού όπως ορθά λες, το περιβάλλον ειναι πιο σημαντικό :)

Λοιπόν, ο ανεμοστρόβιλος ήταν πολύ δυνατός, αλλά οχι πρωτοφανής.

Φάνηκε τόσο πολύ γιατί κινήθηκε σε κατοικημένες περιοχές.

Συμφωνώ με την έγνοια για το περιβάλλον βεβαίως, αλλά είναι εντελώς αντιεπιστημονικό να δηλώνουμε μετά από ένα μεμονωμένο, και άκρως τοπικό γεγονός πως άλλαξε το κλίμα.

Ο άνθρωπος βλάπτει το περιβάλλον και μέτρα χρειάζονται να ληφθούν, που εντάσσονται κυρίως στη σφαίρα της κοινής λογικής.
Χρειάζεται όμως και προσοχή για το πως αναφερόμαστε στην κλιματική αλλαγή για να μην καταλήξουμε σαν τον ψεύτη το βοσκό...

Υ.Γ. Να ακολουθήσω και εγώ το παράδειγμα των κοπελιών πιο πάνω, και να αναφέρω πως στο μπλογκ μου έχω ένα πολύ πιο ενδιαφέρον από το δικό τους κείμενο για την καλοκαιρία :)

Aceras Anthropophorum είπε...

Αγαπητέ Γιώργο, αν δεν ανεχόμαστε να συγκυβερνήσουμε μες τους τουρκοκυπρίους τζιαι να ασκήσουμε συγκυριαρχία σε ολόκληρο τα νησί, να το πούμε καθαρά. Διχοτόμηση εδώ και τώρα, όπως το είπαν κάποιοι καναλάρχες. Με καθαρή κυριαρχία στο μισό. Τζιαι με την Τουρκία σύνορο. Να μεν περιπαιζούμαστιν ότι κάμνουμεν αντικατοχικόν αγώνα τζιαι τα υπόλοιπα καραγκιοζλίκκια περί "δεν ξεχνώ" τζιαι διεκδίκησης δικαίων. Διεκδικείς κάτι το εφικτό. Αλλοιώς δεν λέγεται διεκδίκηση. Περιπαίξιμο λέγεται. Τζιαι κάθε περιπαίξιμο έχει λόγους που άμα τους σκαλίσεις βρίσκεις πράματα τζιαι θάματα.

Όταν εγενήθηκες αγαπητέ Γιώργο, οι Μικρασιάτες είχαν 35 χρόνια μακρυά που τα σπίθκια τους. Επειδή δεν θέλουμεν η Αμμόχωστος να έχει την τύχη της Σμύρνης, όσοι επιδιώκουμε ΔΔΟ αντί την σημερινή διχοτόμηση, εκάμαμεν την επιλογή μεικτού κράτους όπου δεν θα καθαρίσουμεν τες κυριαρχίες. Θα κάμουμεν μεικτόν κράτος. Φκαίννουμεν που την λογική ή δικό σου ή δικό μου.

Το μέρος του άρθρου σου που δεν εθέλησεν να σχολιάζει ο Στροβολιώτης καταλάβω το κάτι σαν έκφρασην προτίμησης προς αυτόν που έχουμε παρά σε κάτι διαφορετικόν που θα πιάννει ρίσκα. Την κυριαρχία πάνω στην Τζιερύνια τζιαι την Αμμόχωστον δεν μπορούμεν να την αποκτήσουμεν επειδή η πλευρά μας "έχει δίκαιο". Θα την αποκτήσουμεν διότι εμειίς φκαίννουμεν που την λογική του κυρίαρχου πλειοψηφικού έθνους πάνω στο έδαφος τζιαι οι Τούρτζιοι που την λογική του κύρίαρχου λόγω στρατιωτικής υπεροχής έθνους πάνω στα κατηλημμένα εδάφη.

Ο Τταλάτ που δεν σου είναι συμπαθείς υπόγραψεν τρεις γραμμές για έναν κράτος, μιαν κυριαρχία, τζιαι εμείς υπογράψαμεν μιαν γραμμήν για πολιτικήν ισότηταν. Νομίζω ότι με τούτες τες τρεις έννοιες μπορεί να κτίσουμεν μιαν κρατικήν οργάνωση ανώττερην που αυτήν που έχουμεν τωρά που δεν εγγυάται καμιάν πληθισμιακήν, στρατιωτικήν τζιαι συνοριακήν σταθερότηταν. Δεν μπορεί να ζιεί η Κύπρος για πολλά χρόνια ακόμα με τα βερεσιέ, ούτε αιώνια με το να πουλεί χωράφκια στους συνταξιούχους Εγγλέζους, ούτε τζιαι μπορεί να αθθίσει σε έναν περιβάλλον πολιτικής αστάθειας με την Τουρκία να έχει 50 000 στρατιώτες έσσω μας. Δεν είναι αποδεκτό το στάτους κβό φίλε μου, όσον τζιαι να το εσυνηθίσαμεν. Ενοχλεί με πολλά όταν γράφεις

"Η Τουρκία, παραδοσιακά συνεπής στις στρατηγικές της, προσδοκά σε ένα συνιστών κρατίδιο της Βόρειας Κύπρου που θα ελέγχει πλήρως και σε μία Ομοσπονδία με το αντίστοιχο Ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο στο οποίο θα έχει το νομιμοποιημένο δικαίωμα της συνδιαχείρισης. Με ένα σμπάρο, όλα τα τρυγόνια."

Αυτή η κουβέντα αγαπητέ Πολίτη Πίττα είναι ανέντιμη. Χρησημοποιώ την λέξη εν γνώση του βάρους της. Αν δεν εκατάλαβες γιατί ζήτα μου να σου εξηγήσω. Λυπούμαι πολλά διότι ποττέ μα ποττέ δεν είδα μιαν τέθκοιαν ανακολουθία στον λογισμό σου.

Το ίδιο με ενοχλεί όταν γράφεις "Όταν δε ο μέσος Κύπριος σκέφτεται πως το Κράτος του που το έχτισε με τόσο κόπο μετά από έναν πόλεμο θα γίνει ένα «συνιστών κρατίδιο» ..." Ακόμα πιο ανέντιμο αγαπητέ Πίττα τζιαι αν δεν καταλάβεις γιατί πάλε αρώτα με να σου πώ γιατί το θεωρώ έτσι.

-=IMAGINOS=- είπε...

ΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ SPOT ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΥΓΡΟΥ ΠΥΡΟΣ..

www.youtube.com/watch?v=4Q6IXp1Jo1Q

-=IMAGINOS=- είπε...

Και κάτι άλλο πέρα από τα αστεία.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. ήταν το μοναδικό κόμμα που και πριν αναγνωσθεί το κείμενο Ανάν, ήταν εναντίον του, γιατί γνώριζε εκ των προτέρων ότι το κείμενο αυτό το οποίο δημιουργήθηκε σε μεγάλο βρετανικό δικηγορικό γραφείο, θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα Αμερικανών, Βρετανών και Τούρκων.

Το κείμενο εξυπηρετούσε ολοκάθαρα τους Τούρκους, ενώ για τους Ελληνοκύπριους προβλεπόταν να επαναπαυτούν στην καλή διάθεση των Τούρκων (!!!!), με λίγα λόγια αισχρά αγγλοσαξονικά τερτίπια και πάλι, όπως πάντοτε στη νεότερη ιστορία του Ελληνισμού από τους κυρίους αυτούς. Το ΚΚΕ ήταν εναντίον όχι γιατί διαφωνούσε με το κείμενο αλλά γιατί αυτό το συνέγραψαν οι αμερικάνοι και βρετανοί. Εάν το είχαν συγγράψει πχ οι Βορειοκορεάτες ή οι λίγοι εναπομείναντες κομμουνιστές στη Ρωσία, θα συμφωνούσε από τις τρίχες ως τα νύχια. Μισούν την Coca Cola επειδή είναι αμερικάνικη και ας την πίνουν όλοι τους δηλαδή...

Να μη μας λέει το ΚΚΕ λοιπόν παραμύθια και το παίζει τάχα και ενδιαφερόμενο για τα εθνικά ζητήματα γιατί όλοι μας ξέρουμε τη συμβολή του στο Σκοπιανό ζήτημα και τη δημιουργία της "Δημοκρατίας της Μαλακεδονίας"... αλλά και τη συμβολή του στην μικρασιατική καταστροφή.

Στο Ριζοσπάστη, 12/07/1935 διαβάζουμε: «Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε»!!!!

Εξάλλου δεν είδαμε ποτέ καμιά πορεία του ΚΚΕ προς συμπαράσταση των Κύπριων και Ελλήνων αγνοούμενων, πορείες κάνουν αυτοί για όλους τους άλλους αρκεί να μην είναι Έλληνες. Ας παραδίδει λοιπόν μαθήματα πατριωτισμού το ΚΚΕ αλλού και εκεί που το παίρνει, όχι σε μας.

Ανώνυμος είπε...

O aceras_turkosporum προτιμά την αλεξανδρετοποίηση της Κύπρου.

O aceras_turkosporum ενοχλείται από τον Πήττα, αλλά ως turkosporum, δεν τον ενοχλεί ιδιαίτερα το έγκλημα της Τουρκίας.

Ο aceras_turkosporum εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τουρκίας.

"Ερμόλαος"

Aceras Anthropophorum είπε...

Ermolae να πα να γαμηθής ν΄ασπρίσεις

Ανώνυμος είπε...

O Aceras_Turkosporum είναι τούρκος, χώρκατος, βρωμόστομος και αμπάλατος.

"Ερμόλαος"

Unknown είπε...

Ανώνυμε Ερμόλαε, αφήνω τα περιττώματά σου εδώ ώστε να εκθέτουν το ποιόν σου, τις ποιότητές σου και το σκοτάδι που εκπροσωπείς. Μόλις είδα τα σκατά που άφησες σκέφτηκα να τα διαγράψω, αλλά όχι, καλύτερα είναι εκεί, να φαίνονται ως ταυτότητα.

Unknown είπε...

@Αγαπητέ μου Aceras, όπως γνωρίζεις με ενδιαφέρουν πολύ οι απόψεις σου-θα επανέλθω στα σχόλιά σου για να απαντήσω και να συζητήσουμε, το αργότερο μέχρι αύριο το πρωί.

Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Το πιο καλό περίττωμα, είναι οι θέσεις του aceras turkosporum.

"Ερμόλαος"

Καφετζής είπε...

Νέο blog για πολιτικές συζητήσεις

http://kypriakokafeneio.blogspot.com/

Phivos Nicolaides είπε...

Πραγματικά έτσι νιώθω κι εγώ, ότι ξαφνικά, σε αυτή την περίοδο η Ελλάδα απέχει έτη φωτός και είναι βυθισμένη σχεδόν αυτιστικά στα δικά της τεράστια προβλήματα. Πού μάλλον δεν θα μπορέσει να τα ξεπεράσει με ένα νέο 'ανακυκλωμένο' κατεστημένο, που το μόνο που το νιάζει είναι τα λάφυρα της εξουσίας...

Αντρέας είπε...

Εγώ πάντως πιστεύω ότι επηρέασε ο Τάσσος

Ναι σίγουρα ο μέσος κυπραίος που διάβαζε τον φιλελεύθερο παπαγάλιζε τις ατάκες και τα σκίτσα του πιν νομιζόμενος ότι είναι δικές του σκέψεις αλλά αν ο πρόεδρος ελάλεν τους να πουν ΝΑΙ πιστεύω ότι θα ήταν αλλιώς τα πράγματα..

Απόδειξη τούτου που λέω είναι ότι αν φκεις έξω και ρωτήσεις κόσμο γιατί ψήφισε όχι οι παραπάνω δεν μπορούν να σου στοιχειοθετήσουν επιχειρήματα με βάση το τι έλεγε το σχέδιο αλλά θα σου πουν απλά ατάκες τύπου..

-ΜΑ χάνεις; ήταν να πουλήσουμε την κύπρο στη Τουρκία

-ήταν να διαλυθεί η κυπριακή δημοκρατία

-ήταν διχοτομικό

-ήταν μόρφωμα

-Δεν υπήρχαν εγγυήσεις ότι η τουρκία θα έφεφκεν

Εξώφυλλα δηλαδή εφημερίδας ήταν οι σκέψεις του λαού ..

Τζίνο του είπαν τζίνον ήξερε σιγά μην εκάθετουν να διαβάσει το σχέδιο..
Την άποψη του εσχημάτισε την διαβάζοντας τζίνα που εμπορούσε να θκιαβάσει..

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα στο christofias-watch, το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Ν. Κουτσού.

Μιχάλης είπε...

Χαιρετώ κι εγώ με τη σειρά μου.

Αγαπητέ μου Γιώργο θα συμφωνήσω κι εγώ με τα σημεία ουσίας που θίγει ο Aceras.

Αλλά ας τα πάρω από την αρχή.

Συμφωνώ μαζί σου ως προς το τι θα πρέπει να γίνει απ’ εδώ και πέρα μετά την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου.
Ορθά επισημαίνεις ότι θα είναι τραγικό αν – μετά την απόφαση – κάποιοι βγάλουν την ουρά τους έξω και συμφωνώ με τη διαπίστωση σου ότι θα πλήξουν ανεπανόρθωτα την Κύπρο.
Μόνο που αγαπητέ μου Γιώργο αυτό άρχισε ήδη να γίνεται με πρώτη κρούση από τους Οικολόγους.
Είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι.
Το ζητούμενο είναι αν έχουμε το θάρρος να τους επικρίνουμε και να τους τιμωρήσουμε γι αυτή την ανακολουθία τους. Και πολύ περισσότερο να πούμε ανοικτά και με θάρρος το ποιες είναι οι επιδιώξεις τους πισω από τα ωραία και παχιά λόγια.

Ειλικρινά δεν θα ήθελα να μπω ξανά σε συζήτηση για τα τι έγινε το 2004 διότι δεν ωφελεί σε τίποτε. Μόνο που διαφωνώ ως προς το ότι ο κόσμος διαμόρφωσε άποψη από μόνος του και την οποία επέβαλε στην πολιτική ηγεσία. Αν χρειαστεί θα τεκμηριώσω αυτό που λέω.

Δηλώνω κάθετα αντίθετος με θέσεις που υποβάλλουν την ηττοπάθεια και τη δημιουργία εικόνας του μόνιμα αδικημένου, προκειμένου να πατήσουμε πάνω σε αυτά και να δικαιολογήσουμε στο μέλλον την οποιαδήποτε άρνηση μας για λύση.
Όχι αγαπητέ μου Γιώργο, η ε/κυπριακή πλευρά δεν είναι η μόνη που δέχεται πιέσεις. Δέχεται και η άλλη πλευρά. Και θεωρώ παραπληροφόρηση το να λέμε ότι δέχεται μόνο η δική μας πλευρά. Οι υπαναχωρήσεις Ταλάτ (Τουρκίας) στο θέμα της προεδρίας καθώς και σε κάποια άλλα σημεία είναι αποτέλεσμα πιέσεων προς την άλλη πλευρά.
Θεωρώ ότι ο πρόεδρος κατάφερε και έπεισε για τις προθέσεις του. Δεν έχουμε το ναι μεν αλλά της περιόδου 2004 – 2008.

Σαφώς και η Τουρκία είναι αναβαθμισμένη τα τελευταία χρόνια και θα συνεχίσει να αναβαθμίζεται. Και αυτό δείχνει – σε όσους θέλουν να βλέπου – ποια θα είναι η στάση της αν δεν λυθεί τώρα το κυπριακό.

Λες μια φράση την οποία όμως θεωρείς δεδομένη: «οι κατά τα φαινόμενα αγεφύρωτες αντιθέσεις στο εδαφικό, στο περιουσιακό και τις αποζημιώσεις, δημιουργούν ένα μάλλον γκρίζο σκηνικό, το οποίο ο Πρόεδρος Χριστόφιας προσπαθεί επίμονα να σπάσει».
Γνωρίζω ότι τα ελληνικά σου είναι άριστα. Και είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις ότι άλλο είναι το τι φαίνεται και άλλο το τι γίνεται. Όπως προανάφερα η στάση Ταλάτ στο θέμα της προεδρίας δεν αφήνει κανένα περιθώριο για φαινόμενα.
Και αυτό είναι ένα παράδειγμα.

Μπορεί κάποιος επιτέλους να μας εξηγήσει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ με ποιο τρόπο η Τουρκία θα ελέγχει την τ/κυπριακή συνιστώσα Πολιτεία μετά τη λύση; Θα τον ευγνωμονούσα σε όλη μου τη ζωή αν κάποιος το κάνει, κι πρώτα απ’ όλα εσένα φίλε μου Γιώργο.

Να μου επιτρέψεις να συμπληρώσω ότι με βρίσκει κάθετα διαφωνών και η τελευταία γραμμή του κειμένου σου:
«Και βέβαια, περιμένει να δει ποιος θα αναλάβει το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και τι πολιτική θα εκφράσει. Οι Κύπριοι, επιθυμούν διακαώς Λύση. Δεν θα συναινέσουν όμως, σε Διάλυση».

Θεωρώ αγαπητέ μου Γιώργο ότι αυτή η αναφορά αποτελεί μια σαφέστατη αιχμή εναντίον του Γ. Παπανδρέου.
Θεωρώ επίσης – και συγχώρεσε μου την έκφραση – εντελώς απολίτικη αυτή τη θέση.
Μήπως ο οποιοσδήποτε υπουργός (πόσο μάλλον ο ΥΠΕΞ) της οποιασδήποτε κυβέρνησης εφαρμόζει δική του πολιτική;
Δηλαδή αν διοριστεί ο Α θα ακολουθήσει διαφορετική πολιτική από τον Β; Ή θα εφαρμόσουν την πολιτική του Γ. Παπανδρέου στο κυπριακό;

Οι δηλώσεις του Γ.Π. στο μνημόσυνο του Γ. Κρανιδιώτη ήταν σαφέστατες.
Αλλά διερωτώμαι, εσύ πιστεύεις ότι ο Γ.Π. θέλει διάλυση αντί λύση;

Ανώνυμος είπε...

stelios

τη κοινή γνώμη εν ο τάσσος με τη συναπαρτζιάν του που την εδιαμορφώσαν.... Απαραίτητο συστατικό ήτο βεβαίως ο φιλελευθερος, η σημερινή, το ρικ, το σιγμα, το μεγκα, ο αντένας και κάτι λοιπές φυλλάδες και παραφυλλάδες... της χαραυγής μη εξαιρουμένης.

άφηκε να έρτει νέο σχέδιο και θα δεις πως αποφασίζει η κοινή γνώμη.

Unknown είπε...

Η διχοτόμηση αγαπητέ μου Aceras δεν είναι λύση.

Και δεν είναι λύση γιατί είναι σχεδόν βέβαιο πως τότε η σημερινή κατεχόμενη Κύπρος θα μετατραπεί σε «Επίσημη» προέκταση της Τουρκίας.

Και υπάρχει και ένα ακόμα πιο περίεργο σενάριο σε μια τέτοια περίπτωση. Η μαζική άφιξη πάμπολλων εποίκων και η σταδιακή αποχώρηση πολλών χιλιάδων Τουρκοκυπρίων που θα περάσουν στην ελεύθερη Κύπρο και νομίμως βεβαίως οι άνθρωποι θα διεκδικήσουν α) τις περιουσίες τους και β) πλήρη εφαρμογή του συντάγματος του 60 στην μισή Κύπρο. Το πράγμα περιπλέκεται ακόμα πιο πολύ δηλαδή.

Δεν θυμάμαι να έγραψα οπουδήποτε πως δεν «ανέχομαι» την συγκυβέρνηση και συνδιοίκηση με τους Τ/Κ.

Έλεος, αυτό είναι απόλυτη παρερμηνεία.

Το ζήτημα είναι το πώς.

Εμμένω-και θα εμμένω στην αναγκαιότητα μιας ΙΣΧΥΡΗΣ Κεντρικής Κυβέρνησης με Πρόεδρο που θα εκλέγεται από ολόκληρο τον λαό.

Έγραψα και στο βασικό άρθρο, πως το κείμενο διαμορφώθηκε πριν τις αποφάσεις τους Εθνικού Συμβουλίου οι οποίες και με καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό και σημείωσα πως οι τυχόν υπαναχωρήσεις από αυτές τις αποφάσεις θα βαρύνουν αποκλειστικά α) αυτούς που θα την κάνουν και β) την ίδια την διαπραγματευτική θέση της Κύπρου.

Συμφωνώ μαζί σου και στο σημείο που αναφέρεις τους Μικρασιάτες.

Και σίγουρα δεν θέλουμε, κανείς πιστεύω δεν μπορεί να θέλει η Αμμόχωστος να έχει την τύχη της Σμύρνης-εκτός ίσως από κάποιους απόλυτα αλλοτριωμένους και πουλημένους στο χρήμα ξενοδόχους.

Κάποτε, είχα γράψει (ίσως το θυμάσαι) παραφράζοντας τον Σεφέρη (που έφυγε σαν χτες το 71) πως κάποιοι είναι ικανοί να πουλήσουν την Κύπρο «για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Αγία Νάπα».

Η λογική των «δικών μου» ξέρεις ότι δεν είναι λογική μου.

Γνωρίζεις καλά πως μιλάς με κάποιον που δεν φοβάται διόλου την παγκοσμιοποίηση και την «μίξη».

Μόνο που, θέτει σαν προϋπόθεση την Παιδεία ως ηθικό και πνευματικό οπλισμό για τη την διατήρηση και εξέλιξη της Ταυτότητας.

Πάω στον Ταλάτ που αναφέρεις πάρα κάτω.

Ούτε συμπαθής μου είναι ούτε αντιπαθής.

Ενδεχομένως ως άνθρωπος να είναι συμπαθέστατος, αλλά αυτό δεν με αφορά όταν μιλάμε για πολιτική.

Απλά, γνωρίζω –και το γνωρίζω καλά- πως ο κος Ταλάτ, πριν από καμιά δεκαριά χρόνια επισκέπτονταν την Τουρκοκυπριακή παροικία του Λονδίνου και, έκανε την πιο σκληρή φιλοτουρκική προπαγάνδα που μπορείς να φανταστείς εκφράζοντας έναν ακραίο Τουρκικό εθνικιστικό λόγο υπέρ της παρουσίας των κατοχικών στρατευμάτων κλπ.Ο κος Ταλάτ, με σύστημα, μπήκε σαν σφήνα στην Κυπριακή Κοινότητα του Λονδίνου, όπου συχνά Ε/Κ και Τ/Κ ήταν μαζί, με κοινή προσφυγική συνείδηση. Ο κος Ταλάτ, δυστυχώς το διέρρηξε αυτό και έσπειρε την καχυποψία. Όχι, δεν του έχω εμπιστοσύνη.

Μετά, ερχόνταν στην Κύπρο και παρίστανε τον «σύντροφο» και αδελφό.

Δεν μου είναι «αντιπαθής». Απλά, τον θεωρώ ενεργούμενο της Άγκυρας 100% και όχι Κύπριο.

Και αυτό το λέω, χωρίς να αγνοώ ΚΑΙ τη δική του θέση και τις όποιες δυσκολίες αυτή έχει.

Δεν καταλαβαίνω γιατί ενοχλείσαι φίλε.

Unknown είπε...

Δεν γράφω σε «προσωπικό» επίπεδο, καταγράφω ένα «χαρμάνι» των πραγματικοτήτων και των αντιλήψεων που διέπουν την κοινή γνώμη και, κυρίως προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα όχι από μία πλευρά, ώστε να εκθέτω όσο μπορώ πιο ήπια και νηφάλια όλους ανεξαίρετα τους προβληματισμούς που «κυκλοφορούν».

Δεν κάνω «προπαγάνδα» της α’ ή της β’ αντίληψης.

Ερωτήματα θέτω, τα οποία υπάρχουν διάχυτα στην κοινωνία, έξω από τα στεγανά των κομματικών δεξαμενών.

Και, συμφωνώ επίσης πως η Κύπρος, δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει πουλώντας χωράφια σε βρετανούς συνταξιούχους κλπ.

Το στάτους κβο, επέτρεψε μου να σου πω, ότι είμαι ο τελευταίος που μπορεί να το συνηθίσει, γιατί είμαι στην Κύπρο μόλις 7 χρόνια και ακόμα μου «βγάζει το μάτι» τόσο τα αναιδή σύμβολα στον Πενταδάκτυλο όσο και το ότι εκεί που οδηγώ και πάω, πρέπει ξαφνικά να πατάω φρένο και να κάνω επί τόπου στροφή γιατί μπροστά μου είναι τα συρματοπλέγματα.

Γράφω κάπου :
«Η Τουρκία, παραδοσιακά συνεπής στις στρατηγικές της, προσδοκά σε ένα συνιστών κρατίδιο της Βόρειας Κύπρου που θα ελέγχει πλήρως και σε μία Ομοσπονδία με το αντίστοιχο Ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο στο οποίο θα έχει το νομιμοποιημένο δικαίωμα της συνδιαχείρισης. Με ένα σμπάρο, όλα τα τρυγόνια.»

Και εσύ θεωρείς, αυτή την κουβέντα….ανέντιμη!

Εν γνώσει του βάρους της κουβέντας σου.
Μάλιστα.
Το αφήνω ασχολίαστο γιατί σε θεωρώ ίσως την πιο πολιτισμένη φωνή στο Κυπριακό διαδίκτυο και την προσφορά σου στην Λαογραφική παραμυθία ανεκτίμητη.

Απαντώ με τούτο το «ειδησάριον» το οποίο για μένα είναι αποκαλυπτικό και κατά κάποιο τρόπο καλύπτει τα όσο έγραψα:

Στη συνάντηση Χριστόφια-Ταλάτ και των συμβούλων τους με τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ Ταγιέ Μπρουκ Ζεριχούν στις 30 Ιουλίου, ο Ταλάτ αξίωσε όπως «η Ενωμένη Κύπρος μεταχειρίζεται με ίσο τρόπο τους Τούρκους με τους Έλληνες πολίτες, σε σχέση με τα δικαιώματα εισόδου και εγκατάστασης», εξασφαλίζοντας παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Σύμφωνα με το περιεχόμενο εγγράφου του ΟΗΕ (ημερ. 4 Αυγούστου) που απεκάλυψε χθες ο «Φιλελεύθερος», ο Ταλάτ επέμεινε στην εξασφάλιση δικαιωμάτων εγκατάστασης και εργασίας, για όσους εκ των 70 εκατομμυρίων Τούρκων πολιτών επιθυμήσουν ενδεχομένως να μεταναστεύσουν στην «Ενωμένη Κύπρο». Κάθετη διαφωνία εξέφρασε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, δηλώνοντας μάλιστα σε κάποιο σημείο της συζήτησης, ότι οι τουρκικές θέσεις «τον έκαναν να δει τον κόσμο ανάποδα».

Όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος βλέπει τον "κόσμο ανάποδα"....εγώ τι να κάνω δηλαδή που στο κάτω κάτω δεν έχω λόγο να χρησιμοποιώ "διπλωματική" γλώσσα;

Παρακάτω, χαρακτηρίζεις πάλι ως ανέντιμο αυτό που λέω για το πώς σκέπτεται ο μέσος Κύπριος κλπ.

Δεν ξέρω γιατί το βλέπεις έτσι. Και, σε ρωτώ να μου εξηγήσεις.

Εγώ, σε αυτό το σημείο, σε αυτήν την παράγραφο, καταγράφω αυτό που εισπράττω ως «συναίσθημα» γύρω μου. Εμένα προσωπικά αν με ρωτήσεις, δεν με ενδιαφέρει αν το Κράτος θα γίνει Κρατίδιο και αν θα λέγεται Ενωμένη Κύπρος, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία ή Θανάσης.

Ποσώς με απασχολεί.

Με απασχολούν μόνο οι ΟΡΟΙ με τους οποίους θα γίνει ότι είναι να γίνει, η Λειτουργικότητα και η Ασφάλεια, και η Πολιτισμική Συνέχεια ΚΑΙ των δύο Κοινοτήτων ή μάλλον ΟΛΩΝ των Κοινοτήτων, μειονοτήτων κλπ που ζουν στην Κύπρο.

Κατά συνέπεια, με απασχολεί και η Συνέχεια / Εξέλιξη της Δικής μου Κοινότητας, γλωσσικά, πολιτισμικά, δημογραφικά κλπ. Ποιο είναι το περίεργο;

Unknown είπε...

@Μιχάλη μου, πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου α) ποιός είναι ο δικός μας αρχικός στόχος β) από που ξεκινάει η άλλη πλευρά σχετικά με αυτόν τον στόχο και γ) που καταλήγει.

Με άλλα λόγια (το έχω ξαναγράψει)

Εμείς λέμε στο σημείο τάδε "100".

Η Τουρκία απαντά "με τίποτα, η θέση μας είναι 50".

Εμείς επιμένουμε στο 100, εκείνοι το ίδιο στο 50, εμείς κάνουμε μία "έκπτωση" στο 90 και τέλος η Τουρκία έρχεται και παρουσιάζει το "65" ως μέγιστη υποχώρηση. Και μετά, βγαίνουμε εμείς και λέμε "να, υποχώρησαν και και αυτοί".

Αυτή είναι με πολύ απλά λόγια η λογική με την οποία δουλεύει η διαπραγματευτική μηχανή τους. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία εξαιρετικά εκλεπτυσμένη παραλλαγή του ανατολίτικου παζαριού-και, καλά κάνει από την πλευρά τους.

Πως θα ελέγχει αγαπητέ μου Μιχάλη την Τοπυρκοκυπριακή συνιστώσα;

Μα τώρα θέλεις να λάβω υπόψη μου αυτό το ερώτημα στα σοβαρά από σένα;;;;;

Νομίζεις δηλαδή πως ο Μεχμέτ Αλή Ταλάτ ενεργεί όπως ενεργεί μόνο και μόνο γιατί έχει στον κρόταφο ένα κατοχικό περίστροφο;

Αλήθεια! Η εξαιρετικά ενισχυμένη θέση του Έρογλου δεν μας λέει κάτι;

Να το πω ακόμα πιο χοντρά: Αν είμασταν Τ/Κ και όχι Ε/Κ...τι θα θέλαμε τώρα στο σωτήριον έτος 2009; Μετά από 35 χρονια "έτσι" και με την Τουρκία σε διαδρομή προς την Ευρώπη, νομίζω πως ο μέσος άνθρωπος απλά θέλει την "χώρα" του να βγει κατά το μέγιστο ενισχυμένη με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανεξαρτησία από τους Ε/Κ και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πολιτική αυτάρκεια.

Εγώ Μιχάλη το μόνο που λέω είναι πως κάτω από αυτές τις συνθήκες, πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί, γιατί αν η Λύση δεν είναι ΒΙΩΣΙΜΗ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ , να δουλεύει δηλαδή στο επίπεδο τόσο το καθημερινό όσο και εκείνο των σημαντικών αποφάσεων, τότε θα καταλήξει σε τραγωδία.

Unknown είπε...

Για τον Γιώργο Παπανδρέου.

Θα πω δυο λόγια και θα τα πω προς πάσα κατεύθυνση.

Τον Γ. Παπανδρέου τον εκτιμώ.

Είναι πολιτικός-που σε αντίθεση με τον ανεπάγγελτο Καραμανλή- έχει δουλέψει, έχει μακρά εμπειρία πολιτικής και διοίκησης με δύο πετυχημένες θητείες, τόσο στο Υπουργείο Παιδείας όσο και στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Την στάση του το 2004 την θεώρησα και την θεωρώ επιεικώς επιπόλαιη και προϊόν τεχνητής ρήξης με την ουδετερότητα που κράτησε τότε η Ν.Δ.

Ομολογώ, πώς τόσο οι δηλώσεις του στη συνέντευξή στη Δ.Ε.Θ. όσο και στο πλαίσιο της εκδήλωσης για τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη, με ικανοποίησαν-όπως και κάποιες αναφορές, έντονες, που έκανε μόλις χτες σε ομιλία του στα Γιάννενα.

Τον εκτιμώ, γιατί είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του πριν από πολλά χρόνια, όταν κατείχε μία επιτελική θέση στην διεκδίκηση της Ελλάδας των Ολυμπιακών του 1996 και μου άφησε άριστες εντυπώσεις για το ήθος του και το υψηλό επίπεδο συνεργασίας.

Και, κατηγορηματικά όχι, δεν είχε καμία "αιχμή" εναντίον του η τελευταία παράγραφος.

Για να τελειώνω.

Γνωρίζεις Μιχάλη τις απόψεις μου σε μεγάλο φάσμα ζητημάτων. Γνωρίζεις πως δεν πάσχω από εθνικισμούς, πως δεν έχω κανένα πλέγμα έναντι του "νέου κόσμου" κλπ.

Επιστρεφω για λίγο, στο προηγούμενο θέμα. Όπως ξέρεις, η Κυπριακή Δημοκρατία, έχει απογαλακτισθεί πολιτικά πλήρως από την Ελλάδα. Και καλά έχει κάνει.

Πιστεύω ακράδαντα, πως η μεσόγειος και το αιγαίο, κάτων από προϋποθέσεις θα μπορούσαν να μετατραπούν από΄χώρους τριβής σε χώρους ευημερίας και προκοπής για όλες τις χώρες που δροσίζονται από τα νερά των θαλασσών αυτών.

Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να πειστώ, πως σε αυτό σκεπτικό, η Τουρκία, θέλει να είναι ισότιμος παίκτης και όχι αφεντικό και κυρίαρχος. Όμως, ακόμα τίποτα δεν με πείθει.

Και σίγουρα, δεν θα ήθελα η Κύπρος να γίνει το πειραματόζωο για να δούμε τις πραγματικές της προθέσεις.

Unknown είπε...

@Στέλιο, δουλεύω στον χώρο της Επικοινωνίας από το 1982...σε διαβεβαιώνω, πως κόντρα σε όσα λέγονται τυχάρπαστα και επιπόλαια, η Κοινή Γνώμη, δεν είναι τόσο μαλάκας...

Κάπου καταντάει τεράστια έπαρση να πιστεύουμε πως αυτό που λέμε "Κοινή Γνώμη" κάνει ότι θα της πει -αν της πει- ο όποιος Φιλελεύθερος, ο όποιος Πολίτης, το όποιο ΡΙΚ.

Έχε υπόψη σου, πως και όλοι αυτοί, λαμβάνουν πάρα πολύ σοβαρά τις ήδη υπάρχουσες τάσεις στην Κοινή Γνώμη πριν πουν οτιδήποτε γιατί δεν επιθυμούν να έρθουν σε "κόντρα", για να μην χάσουν πελάτες (Αναγνώστες, τηλεθεατές κλπ).

Aceras Anthropophorum είπε...

Γιώργο σε ευχαριστώ για τες απαντήσεις σου. Σε ότι αφορά τις προθέσεις σου σχετικά με το τι θέλεις πραγματικά (που πίσω που τα λόγια σου ) με πείθεις. Οι αιχμές που άφησα ότι ίσως να έχεις τες ίδιες προθέσεις με αυτούς που συφμωνούν μαζί σου εξέφραζαν μιαν υπόθεση. Η απάντηση σου βάζει τα πράματα στην θέση τους τζιαι η υπόθεση μου είναι non valid. Έτσι είναι η διαλεκτική. Λόγος, αντίλογος ξεκαθάρισμα. Οι δικές σου οι προθέσεις, έτσι όπως τες εξηγάς, είναι τζιαι δικές μου.

Εκτιμώ αφάνταστα αυτόν που λαλείς για την παιδεία, τζιαι είναι κάτι νέο για μένα στον διάλογο για το κυπριακό. Συνέχισε να το αναπτύσσεις τζιαι να το βάζεις στα δημόσια. Το να εκφράζεται αυτή η θέση με τόση καθαρότητα από μη εθνικιστικά μυαλά είναι θυσαυρός. ( Ίσως ναν ο θυσαυρός σου.)

Πιστεύω, ναι, τζιαι γώ, ότι αν έχει κάποιες πιθανότητες να ζήσει μια πολυπολιτισμική Κύπρος, είναι με πολλά δυνατή πολιτισμική βάση. Η συνάντηση δύο πολιτισμών διά κάτι το ανώτερον όταν τζιαι οι δύο στέκουν γερά. Πιστεύω ότι ο ελληνικός πολιτισμός στην Κύπρο σήμερα είναι αδύνατος. Δείχνει λλίγη μούστρα λόγω της εθνοπρεπούς παιδείας, αλλά πουκάτω δεν έχει βάση. Είναι σαν το τσόφλιν το όφκαιρον. Με το πανεπιστήμιο τζιαι τα παραπάνω λευτά που ππέφτουν στην κουλτούρα λόγο γεννικού πλουτισμού νομίζω ότι κάπως κινούνται τα πράματα, αλλά αργά, πολλά αργά. Περιμένω πολλά που τον νυν υπουργό του οποίου θαυμάζω την επιμονή μέσα σε αυτόν το κλίμα ξεραΐλας, αμπαλατωσύνης τζιαι "κεκτημένου" τσαμπουκκά. Περιμένω τζιαι που τους νέους να μας δείξουν την δικήν τους γραφή.

Με αυτά σα βάση, τζιαι με τα "περί" ξεκαθαρισμένα, θα μπορέσω να σου απαντήσω τζιαι γιατί σου είπα την βαρετήν κουβέντα που σου είπα "με όλη τη γνώση του βάρους της". Εξαναθκιάβασα πολλά προσεκτικά το κείμενο σου. Χρειάζουμαι εξηγήσεις για καταλάβω διαφορετικά που ότι εκατάλαβα. Στην δευτέραν ανάγνωση τζιαι μετά τες εξηγήσεις σου για τες "προθέσεις", συνεχίζω να καταλάβω αυτόν που εκατάλαβα τζιαι με κάμνει να αντιδρώ.

Δεν έχω ώρα να το κάμω τωρά. Για να σου γράψω αυτά τα προκαταρκτικά, έκλεψα τον χρόνο που τον πολύτιμο που πρέπει να δώσω αλλού.

Επανέρχομαι αύριο το βράδυ, ή πόψε αν τελειώσω την δουλείά που έχω να τελειώσω.

Unknown είπε...

@Aceras, περιμένω την ολοκλήρωση όποτε έχεις χρόνο, σήμερα ή αύριο δεν έχει σημασία και θα επανέλθω και εγώ. Προς ώρας θέλω απλά να πω πόσο πολύ χαίρομαι τον ΔΙΑΛΟΓΟ και την ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ όταν αυτή συμβαίνει, πράγμα ε-ξαι-ρε-τι-κά σπάνιο.

Και να σκεφτεί κανείς πως μιλάμε τη γλώσσα που γένησσε την Διαλεκτική Σκέψη και Τέχνη και που δίδαξε έμπρακτα τον Σεβασμό στην Ετερότητα...

Μιχάλης είπε...

@ politispittas

Άποψη μου είναι πως δεν είναι δυνατόν ο καθένας από εμάς να έχει έγνοιες κι ανησυχίες για διάφορα ζητήματα που αφορούν τη λύση και να έχουμε την εντύπωση ότι αυτά τα πράγματα δεν τα σκέφτονται εκείνοι που χειρίζονται το ζήτημα.

Επίσης, πολλές φορές προεξοφλούμε πράγματα τα οποία καθόλου δεν είναι προεξοφλημένα, δίνοντας την εντύπωση ότι η άλλη πλευρά κόβει και ράβει ή ότι είναι αμετακίνητη σε θέσεις της με αποτέλεσμα να υποχωρούμε εμείς.
Αυτό όμως δεν ισχύει.

Ναι ρωτώ με ποιο τρόπο η Τουρκία θα ελέγχει την τ/κυπριακή συνιστώσα πολιτεία και θα ήθελα να ακούσω την άποψη του οποιουδήποτε, περιλαμβανομένου κι εσένα, όσο και αν δεν εκλαμβάνεται ως σοβαρό το ερώτημα μου.
Και είμαι σίγουρος ότι οι απαντήσεις θα αποτελούν και πάλι ως επί το πλείστον εικασίες.

Όσον αφορά τον Ταλάτ ή το τι γίνεται στα κατεχόμενα, επίτρεψέ μου να ισχυριστώ ότι ξέρω πολύ καλά. Και χωρίς ίχνος έπαρσης να ισχυριστώ ότι ξέρω πολύ καλύτερα από πολλούς.

Την τελευταία παράγραφο, εν πάση περιπτώσει, την εξέλαβα και μπορώ να πω ότι εξακολουθώ να την εκλαμβάνω σαν αιχμή.
Όπως έγραψα και πριν, ο υπουργός εξωτερικών, όποιος και να είναι θα ακολουθήσει την πολιτική του πρωθυπουργού και όχι τη δική του.
Αν ο νέος πρωθυπουργός θα θέλει, παρά τη θέληση των κυπρίων, διά-λυση αντί λύση, θα βάλει και τον αντίστοιχο υπουργό…

Μένω ως εδώ προς το παρόν…

Ανώνυμος είπε...

Edw pou ta leme etsi opws stin peftoun ki apo aristera ki apo dexia kathe toso...mallon yper sou einai!!!

Apo palia pou se thymamai sto EN LEYKW FM stin Athina, eksw apo kaloupia.

Keep Walking Man!

"Palios" ;-)

kyriakos είπε...

''ο Ταλάτ επέμεινε στην εξασφάλιση δικαιωμάτων εγκατάστασης και εργασίας, για όσους εκ των 70 εκατομμυρίων Τούρκων πολιτών επιθυμήσουν ενδεχομένως να μεταναστεύσουν στην «Ενωμένη Κύπρο». ''



χαχαχα...

Αν είναι με έτσι θέσεις που μας το παίζουν διαλλακτικοί οι Τούρκοι τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα απο όσο φαίνονται για να λυθεί το κυπριακό..

ΕΠΑΝΑΨΗΦΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Ε/Κ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΝΑΝ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΟΥΜΠΑΡΕ!

..ΠΟΥ... ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ την ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων πολιτών.
και μιλούσε για Παραμονή ονομαστικής λίστας μόνο 40-50 χιλιάδων εποίκων.

kyriakos είπε...

''Την στάση του (Γ. Παπανδρέου) το 2004 την θεώρησα και την θεωρώ επιεικώς επιπόλαιη και προϊόν τεχνητής ρήξης με την ουδετερότητα που κράτησε τότε η Ν.Δ.''


Εγώ πάντως του βγάζω το καπέλο φίλε Γιώργο..

Ανεξαρτήτως αν συμφωνείς ή διαφωνείς με το σχέδιο θα πρέπει να του αναγνωρίσεις ότι πήρε θέση και μάλιστα δεν δίστασε να την εκφράσει έστω και αν αυτή πήγαινε κόντρα στο λαικό αίσθημα Γιώργο.
Ναι θα ήταν εύκολο και χωρίς πολιτικό κόστος να ταχθεί έναντι ή ουδέτερος όπως έπραξε ο άλλος
Αλλά..
Πώς αλλιώς παρά ως αδιαφορία για την Κύπρο μπορεί να ερμηνευτεί αυτή η στάση της ΝΔ;

-Σιγά μην χαλάσουμε την συσπείρωση του κόμματος για την Κύπρο.

Τι να σου κάνει ένα κόμμα το οποίο στην πιο κρίσιμη στιγμή του Ελληνισμού μετά το 74 δεν είχε άποψη;

Aceras Anthropophorum είπε...

Γιατί δεν σε αναγνωρίζω Γιώργο:

Δεν είναι ότι σε θωρώ σκεπτικό για την λύσην σε σημείον που να ηδονίζεται το φασισταριό ότι έσιει τζιαι αριστερούς που τους δικαιώννουν. Όχι, δεν είναι πρόβλημαν δικό σου τούτο, παρόλον που δεν έτυχε να σε ακούσω να πάρεις θέση για την βίαιη γλώσσα που χρησημοποιούν που αθθυμίζει σκοτεινές εποχές από τες οποίες εξησυνηθίσαμεν.

Άλλωστε, σκεπτικός είμαι τζιαι γω, παρόλον που αναμένοντας δεν προβάλλω τους προβληματισμούς μου αλλά τες ελπίδες μου. Άμα θέλω να πετύχω κάτι, έχω το σαν κανόνα να διώ ούλλες τες τσιάνσες πριν να κρίνω το αποτέλεσμα.

Φίλε μου Γιώργο, για να ξέρεις, σπάνια θκιαβάζω εφημερίδαν για να ενημερωθώ. Δεν έχω τηλεόρασην τζιαι ακούω απλά πότε πότε ράδιο στη χώραν που μένω. Αντιπαθώ τους δημοσιογράφους . Δεν με ενδιαφέρει η επικαιρότητα, τα ζεστά θέματα, οι καταστροφές, τα γαίματα, οι φωθκιές, οι ατάκες μεταξύ πολιτικών, ποιός θα νικήσει στο τιπέιτ, το emotional communication, πως θα καταστραφεί ο πλανήτης από τες κλιματικές αλλαγές. Θεωρώ το σύστημα των μέσων έναν συμμετοχικό θέατρο. Συμμετοχικόν μεν, θέατρον δέ. Καλοστημένον, τζιαι σκηνοθετημένον με κανόνες πολλά σφικτούς, όπου οι δημοσιογράφοι σαν αθρώποι των οποίων το πιάτον, η πούγκα τζιαι η φήμη εξαρτούνται από το πως θα επιβιώσει τζιαι πόσο θα δρατζιάσει το σύστημα, αποτελούν απλά εξαρτήματα. Θεωρώ τους δημοσιογράφους γήπες που σπαράζουν αθρώπινες συγκινήσεις για να αρπάξουν την πιο βραστήν να την σερβίρουν στα μέσα που τους ταϊζουν. Αυτά με πολλήν επιοίκια για τον "κανόνα".

Οι πηγές ενημέρωσης μου είναι άλλες, τζιαι σύ όπως τζιαι άλλοι του tvxs αποτελείται μέρος. Για να εμπιστευτώ όμως μιαν πηγήν, δεν είναι έτσι.

Έμαθεν με ένας δάσκαλος μου στο πανεπιστήμιο πως να προστατεύκω την κρίση μου τζιαι τα κριτήρια μου που αυτόν το σύστημαν τζιαι βρίσκω την τέχνην του πολλά επιτυχή. Μπορώ να την συνοψίσω με τα εξής

«Άμαν δεν σου κάθεται κάτι που έγραψεν δημοσιογράφος, πιάσε φράσην προς φράσην το κείμενον τζιαι βάρτες πρώτα στην ερωτηματικήν μορφήν τζιαι μετά στην αρνητικήν. Όποιον νόημα δεν αλλάσει, είναι η υποτιθέμενη αντικειμενική αλήθκεια που προσπαθεί να σου υποβάλει το κείμενο. Αν την χάψεις χωρίς κρίση, είσαι θαμμένος»

Αυτήν την τεχνικήν εφάρμοσα πάνω στο τελευταίο σου κείμενο αγαπητέ Γιώργο, τζιαι ήβρα ότι διαφέρει από όσα εθκιάβασα προηγουμένως.

Εφάρμοσε την τέχνην του δασκάλου μου πάνω στο κείμενον που έγραψες «Η Τουρκία, παραδοσιακά συνεπής στις στρατηγικές της, προσδοκά σε ένα συνιστών κρατίδιο της Βόρειας Κύπρου που θα ελέγχει πλήρως και σε μία Ομοσπονδία με το αντίστοιχο Ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο στο οποίο θα έχει το νομιμοποιημένο δικαίωμα της συνδιαχείρισης.» τζιαι έβρε τα δύο αμετάβλητα νοήματα. Με λλία λόγια αυτά που υποβάλεις (θεληματικά η άθελα σου) σαν καθολικά αποδεκτές αλήθκειες. Τζιαι το κερασάκι πάνω στην τούρτα: τελειώνεις «με ένα σπάρο τρία τριγόνια». Προσθέτεις δηλαδή τζιαι λλίον εμόσιοναλ φόβο ότι η Τουρκία θα μας κάτσει βούρκα όπως τα τριγόνια. Το ανέντιμο της υπόθεσης κατά την δική μου κρίση είναι ότι δεν το παρουσιάζεις αυτο σαν έναν φόο δικό σου, αλλά σαν καθολικήν, αντικειμενικήν αλήθκεια. Κάτι όπως τον νόμο της βαρύτητας.

Κάμε την ίδια ανάλυση τζιαι με την άλλη φράση που με εξίνησε. Άσε που στην δεύτερην φράση η αντικειμενική αλήθκεια στην οποία πιστεύκει ο μέσος κύπριος (τζιαι την οποίαν δεν κρίνεις) είναι "à coté de la plaque" όπως θα έλεεν κάποιος γάλλος. Το συνιστών ελληνοκυπριακόν κρατήδιο δεν υπάρχει τζιαι θα χρειαστεί να δημιουργηθεί. Η Κυπριακή δημοκρατία θα μετεξελιχθεί σε ομοσπονδιακή δύο συνιστώντων κρατιδίων, έναν που υπάρχει τζιαι δεν το αναγνωρίζει ο διεθνής νόμος, τζιαι έναν άλλον που θα δημιουργηθεί. Ένας λαός που έχει τα κκότσια να πεί όχι στο σχέδιον Ανάν, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον την στοιχιώδη γνώση του τι απορρίπτει ηχηρά.

Aceras Anthropophorum είπε...

Εν πάσει, περιπτώσει, το πρόβλημαν μου δεν είναι αν συμφωνούμεν πως «θα γίνει κρατήδιον η όχι η Κυπριακή δημοκρατία ή όχι». Ούτε αν «φοάσαι ότι η Τουρκία θα μας κάτσει βούρκαν». Αυτά αν μου τα πείς έτσι ύσηχα, τζιαι απλά, θα σε ακούσω τζιαι θα σου πώ τζιαι γω τι φοβάμαι τζιαι τι πιστεύω. Είναι την τεχνική που βρίσκω ανέντιμη αγαπητέ Γιώργο. Δεν ητσιαττά ρε γαμώ το στο ανάστημα του δημοσιογράφου που εγνώρισα μέσα που τα γραφτά σου. Άφης την του άλλους αυτήν την τεχνική που δεν χρειάζεσαι καν.

Αν εκατάλαβα κάτι λάθος, πέμου. Μεν μου πεις όμως ότι απλά επροσπάθησες να αποτυπώσεις την κοινή γνώμη, γιατί τζιαι αλλό 100 φορές να ξαναθκιαβάσω το κείμενον σου, δεν θα το καταλάβω έτσι. Εν τάξει, εν λλία τα ελληνικά μου, αλλά δεν νομίζω να είναι πρόβλημα γλώσσας. Εκτός που αν τα εξήχασα παραπάνω που ότι νομίζω, η αν είμαι παραπάνω βλάκας που ότι νομίζω.

Φιλικά πάντα

Αceras

ΔemΩΝ είπε...

@ aceras Περί ανεντιμότητας και Τέχνης διδασκόμενης παρά Διδασκάλου:

Καταρχάς έχω να πω πως όταν ένα κείμενο δεν μας κάθεται, είναι καλό εκτός από την ερωτηματική και αρνητική προς το κείμενο στάση μας, να κάνουμε το ίδιο και προς τις πεποιθήσεις μας, οι οποίες "ξυνίζονται" και αντιδρούν, ώστε η αντίθετη γνώμη να μην είναι απλώς απορριπτέα, αλλά τουλάχιστον ανιχνεύσιμη και ελεγχόμενη, με τρόπο αντικειμενικό.

Όσον αφορά την παράγραφο του Πολίτη Πήτα που παραθέτεις και μάλιστα με την βαρύτατη κατηγορία της ανεντιμότατητας:

"Η Τουρκία, παραδοσιακά συνεπής στις στρατηγικές της, προσδοκά σε ένα συνιστών κρατίδιο της Βόρειας Κύπρου που θα ελέγχει πλήρως και σε μία Ομοσπονδία με το αντίστοιχο Ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο στο οποίο θα έχει το νομιμοποιημένο δικαίωμα της συνδιαχείρισης"

θα τη δεις λιγάκι διαφορετικά διατυπωμένη στο βιβλίο του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Νταβούτογλου, (σε ότι αφορά τη στρατηγική ανάγκη ελέγχου, όχι τον τρόπο φυσικά) αλλά και γραμμένη με μολύβι σε κάθε στρατηγική της κίνηση σε σχέση με την Κύπρο. Αν δεν ήταν έτσι, θα πρέπει να πιστέψουμε πως η επιμονή της, οι πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση (ακόμα και προς την Τ/κυπριακή κοινότητα), η συνέχιση της κατοχής και η αδιαλαξία της ακόμα και στο θέμα των εγγυήσεων, απορρέουν από αγνά αισθήματα συμπαθειας, στοργής και αγάπης προς τους Τ/κύπριους αδελφούς της!

Αυτό που θέλω να πω είναι πως φυσικά και στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι να ελέγχει αυτό το νευραλγικό, στρατηγικό σημείο της Μεσογείου (όπως λέει ο Νταβούτογλου) που ονομάζεται Κύπρος, με οποιονδήποτε τρόπο - ακόμα και με οποιοδήποτε κόστος, όπως αποδεικνύει η συμπεριφορά της. Και φυσικά προσδοκά πως θα το κάνει με κάποιο τρόπο ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΥΣΗ. Το να το επισημαίνει κανείς αυτό δεν τον κάνει ούτε ανέντιμο, ούτε αρνητή της λύσης. Τον κάνει ρεαλιστή. Δηλαδή το να λες "ξέρω πόσο κατεργάρης είσαι συνέταιρε, αλλά αφού εξ' ανάγκης πρέπει να συνεργαστώ μαζί σου, θα λάβω τα μέτρα μου ώστε η συνεργασία μας να μη στραφεί εναντίον μου λόγω της κατεργαριάς σου, αλλά και για να μη δυναμιτιστεί αυτή προσπάθεια", τον κάνει ανέντιμο; Ή κατά της λύσης; Ή διχοτομικό;

Αστειευόμαστε; Ή μιλάμε σοβαρά εδώ μέσα;

kapernaros nikos είπε...

Καλημέρα σας.

Είναι μέρες που εχω διαβάσει το άρθρο του κου Πήττα και η αλήθεια είναι πως δεν το σχολίασα στην αρχή γιατι δεν ειχα χρονο και μετά γιατι τρομαξα απο τον τροπο που σχολίασαν κάποιοι φίλοι, κυριως ο κος Μιχαήλ και ο κος Aceras.

Εγω δεν βλέπω πουθενα στα οσα γραφει ο κος Πήττας να είναι κατά της Λύσης του Κυπριακού.

Εγώ, το μόνο που διάβασα είναι ένα ψυχραιμο και νηφάλιο άρθρο που λαμβάνει σοβαρά στα υπόψην όλες τις παραμέτρους και παρουσιάζει την πραγματικότητα σαν political commentator.

Δεν ξέρω γιατί αλλά διαπιστών μια (πρωτη φορά χρησιμοποιώ τέτοια λέξη) απαραδεκτη απουσια ψυχραιμίας. Το κείμενο παντως δεν διαφερει σε τιποτα απο εκτιμήσεις που έχουμε ξαναδιαβάσει από ανεξάρτητους αναλυτές σε εφημερίδες όπως και η Financial Times και το Die Welt που σε γενικές γραμμές υποστηρίζουν έντονα της προσπάθειες του Κύπριου Προέδρου αλλά ταυτόχρονα εντοπίζουν τις ίδιες δυσκολίες που καταγράφει εδώ ο κος Πήττας.

Αδυνατώ να καταλάβω πραγματικά και λυπούμαι πολύ.

Aceras Anthropophorum είπε...

Demon όπως γυρίζεις το πράμαν είναι εκτός θέματος. Τζιαι δεν έχει νόημα να μου αντιπαραθέτεις τες προεκτάσεις που κάμνεις. Το ότι η Τουρκία έχει τες επιδιώξεις της δεν σε επερίμενα ούτε να μου το υποδείξεις, ούτε να μου το τονίσεις. Το ότι μάλιστα το κάμνεις, θεωρώ το μεγάλην υποτίμησην.

Μιλάμε για την τεχνικήν της υποβολής η οποία με ξυνίζει έστω τζιαι αν το αγαπώ τον φίλο που την εχρησιμοποίησε. Άλλωστε για αυτόν είναι που του το λαλώ. Αν μεν εν άλλο, διώ του την ευκαιρία να αμυνθεί τζιαι αν έχω λάθος να μεν μείνω με την εντύπωση που μου εδημιουργήθηκε.

Άλλωστε αυτά που λαλείς καταδεινύουν πόσο perverse είναι η τεχνική που καταχνώννω (Γιώργο μεν πεις ότι είπα σε τζιαι περβέρς), διότι ενέντιμο δε σε είπα, ανέντιμη είπα την τεχνική του λόγου.

Θώρε πως μιλούμε τωρά. Εσύ νομίζεις ότι εγώ δεν θεωρώ πως η Τουρκία έχει στραγηγηκούς στόχους κλπ κλπ... Ότι έγραψες φίλε μου Δέμωνα το προσυπογράφω.

Με την παρουσίαση όμως κάποιας καθολικής αλήθκειας μέσα στο ίδιον φραστικό package κάτι παράπλευρου (πι χί ότι μία Ομοσπονδία με το αντίστοιχο Ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο στο οποίο θα έχει το νομιμοποιημένο δικαίωμα της συνδιαχείρισης) αναγκάζει με εμέναν το αναγνώστη να καταπιώ μια υποτιθέμενην "αλήθκειαν" με την οποία μάλιστα δεν συμφωνώ.

Τζιαι το perverse της υπόθεσης, είναι ότι εσύ με κατηγοράς γιατί αντιδρώ όχι επειδή δεν συμφωνώ την έννοια της ομοσπονδίας όπως υποβάλλεται που το κείμενο (το αμετάβλητο μέρος του λόγου άμα κάμεις το τεστ του δασκάλου μου), αλλά με το πρώτο μέρος της φράσης (αυτόν που είναι μεταβλητό) τζιαι με το οποίο παρεπιπτώντως συμφωνώ.

Νομίζω όμως δεν καταλαβαινούμαστι δαίμωνα. Καταλάβω ότι εν δύσκολο να εκφράσω κάτι τόσο πολύπλοκο που τα σχόλια ενός μπλόγκ τζιαι θα έθελα πολλα να είχα την ευκαιρία να κάτσουμε με τον Γιώργο μια ώρα να τα φιλοσοφίσουμε.

Μιχάλης είπε...

Αγαπητέ κ. Καπερνάρο σας χαιρετώ

Διερωτώμαι ειλικρινά τι είναι εκείνο που σας τρόμαξε, κυρίως σε ότι έγραψα εγώ και ειδικά πού φάνηκε ότι έχασα τη ψυχραιμία μου.

Προσωπικά δεν άφησα καν αιχμή προς τον Γιώργο ότι είναι εναντίον της λύσης.
Άλλωστε γνωρίζω πολύ καλά τις απόψεις του Γιώργου σε όλα αυτά τα ζητήματα διότι εκτός των άλλων μας συνδέει και στενή φιλία.

Δεν διαφωνώ ότι πρόκειται για ένα νηφάλιο άρθρο και ότι λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όσα παρουσιάζονται (από τον οποιονδήποτε αναλυτή) αποτελούν και πραγματικότητα.

Στη δική μου παρέμβαση έθεσα κάτω κάποια δεδομένα και κάποια παραδείγματα που ανατρέπουν ή θέτουν υπό αμφιβολία σημεία του συγκεκριμένου άρθρου. Και λυπούμαι να πω ότι δεν είδα απάντηση.

Δεν νομίζω αυτό που έκανα να τρομάζει κάποιον, ούτε να δείχνει χάσιμο ψυχραιμίας.

Σας χαιρετώ.

Ανώνυμος είπε...

Λευκωσία




Σενάρια περί αμοιβαίας αναγνώρισης της κατεχόμενης Κύπρου από τη Ρωσία και της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας από την Τουρκία φέρνει στο προσκήνιο η τουρκική εφημερίδα Milliyet, επικαλούμενη πληροφορίες από τουρκικά και ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Με ιδιαίτερη προσοχή παρακολουθεί η Λευκωσία.

Στο σχετικό δημοσίευμα της Milliyet αναφέρεται ότι για να αναγνωρίσει η Τουρκία την αποσχισθείσα γεωργιανή επαρχία της Αμπχαζίας θέτει ως όρο την αναγνώριση του ψευδοκράτους στη Ρωσία.

Το θέμα που είχε ανακύψει από καιρού εις καιρόν και στο παρελθόν προέκυψε μετά την επίσκεψη του βοηθού υπουργού Εξωτερικών Ουνάλ Τσεβικόζ στην Αμπχαζία, γράφει ο κυπριακός δικτυακός τόπος Σίγμα επικαλούμενος το δημοσίευμα της Milliyet.

Αναφέρεται, ωστόσο, ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στη Γεωργία -η οποία διαδέχθηκε την επίσκεψη Τσεβικόζ στην Αμπχαζία- ο Αχμέτ Νταβούτογλου είπε ότι στόχος είναι να διατηρηθούν οι καλέσεις σχέσεις Τουρκίας-Γεωργίας.

Μετά τον πόλεμο του Αυγούστου του 2008 με τη Γεωργία η Ρωσία προχώρησε στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας των αποσχισθεισών γεωργιανών επαρχιών της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας, αναλαμβάνοντας και τον έλεγχο των συνόρων τους. Η διεθνής κοινότητα στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Γεωργίας.

Η Milliyet επικαλείται για τα περί αμοιβαίας αναγνώρισης ιστοσελίδες ρωσικών ή τουρκορωσικών μέσων ενημέρωσης, ενώ αναφέει επίσης ότι ανακοινώθηκε για πρώτη φορά πως η ρωσική εταιρεία πετρελαίου Rosneft μπορεί να δώσει πετρέλαιο για τον αγωγό Μπακού-Τσεϊχάν.

Εν τω μεταξύ, όπως αναφέρει η κυπριακή εφημερίδα Πολίτης, ο «υπουργός» Εξωτερικών της Αμπχαζίας, Σεργκέι Σάμπα, φέρεται να δήλωσε απαντώντας σε σχετικό ερώτημα «πως αν είναι έτοιμοι να μας αναγνωρίσουν, τότε και εμείς είμαστε έτοιμοι», λέγοντας πως τον τελευταίο καιρό έχουν σημειωθεί επαφές μεταξύ αντιπροσωπειών Αμπχαζίας και «ΤΔΒΚ».

Την ίδια ώρα, ο Κύπριος πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας αναμένεται να αναφέρει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ότι εάν η Τουρκία προχωρήσει σε βελτιωτικές κινήσεις εντός του φθινοπώρου η Λευκωσία θα προχωρήσει άμεσα σε λύση του Κυπριακού.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας πρόκειται να έχει συνάντηση το απόγευμα της Τετάρτης με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι-μουν, ενώ θα έχει στη Νέα Υόρκη επαφές και με τη σουηδική προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΔemΩΝ είπε...

αγαπητέ acera, άκου πως το εκλαμβάνω εγώ που δεν έχω δασκάλους.

1. Συμφωνούμε πως η Τουρκία έχει στρατηγικό της στόχο τον έλεγχο της Κύπρου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

2. Το πώς θα το κάνει όταν το Κυπριακό θα έχει επιτέλους λυθεί δεν το ξέρουμε - ξέρουμε μόνο πώς το κάνει τώρα.

3. Ένας παρατηρητής και αναλυτής όμως, αναλύοντας τις κινήσεις της στη σκακιέρα, μπορεί να υποθέσει βάσιμα πως ο τρόπος είναι αυτός που περιγράφει στο επίμαχο σημείο ο Γιώργος.

Τι λέει δηλαδή; Πως η Τουρκία προσδοκά (προσδοκώ=αναμένω να συμβεί, ελπίζω) πως από τη μια θα ελέγχει την μια συνιστώσα (και μέχρι αυτή τη στιγμή τίποτα δεν μας πείθει για το αντίθετο) και μέσω αυτής (δηλαδή μέσω της ελεγχόμενης συνιστώσας) θα συνδιαχειρίζεται το σύνολο.

Μια καθόλα λογική ερμηνεία των κινήσεων της Τουρκίας στη στρατηγική σκακιέρα. Θα μπορούσε κανείς να την πει λανθασμένη ερμηνεία; Ίσως. Αλλά πίσω από αυτή τη λογική να βλέπει κανείς μια "τεχνική υποβολής" (και μάλιστα ανέντιμη), τι να πω...

Aceras Anthropophorum είπε...

Αγαπητέ Νίκο Καπερνάρο γράφεις "Το κείμενο παντως δεν διαφερει σε τιποτα απο εκτιμήσεις που έχουμε ξαναδιαβάσει από ανεξάρτητους αναλυτές σε εφημερίδες όπως και η Financial Times και το Die Welt ".

Ακριβώς για αυτόν τον λόγο το εκριτίκαρα.

Τζιαι όπως είπα τζιαι πρίν, όχι, δεν διαβάζω "ανεξάρτητους αναλυτές". Η δε τεχνική που μου έμαθεν ο γέρος καθηγητής μου, ήταν για το πως να προστατεύεις την κρίση σου που τες "ανεξάρτητες αναλύσεις".

Αν έχει κάτι που εν άδικο σε αυτή την κουβέντα, είναι που τα εσαλαβάτησα του Γιώργου τζιαι για τους "ανεξάρτητους αναλυτές" τζιαι το σύστημα που τους παράγει.

Unknown είπε...

Ευχαριστώ τα μέγιστα για όλες τις παρεμβάσεις, θετικές και αρνητικές. Θα επιστρέψω μόλις βρω χρόνο, έχω τεράστια πίεση στο γραφείο.

Μόνο τούτο:

@ Ανώνυμε, το τι γράφει και το τι δεν γράφει η Milliyet και η κάθε Milliyet δεν αποτελεί αυτόματα και πραγματικότητα. Συχνά οι εφημερίδες και ειδικά όταν αποτελούν αναπόσταστο μέρος ενός μηχανισμού-όπως η Milliyet στην περίπτωση μας- παράγουν "πιθανότητες" και "εικασίες" για να δημιουργήσουν πιέσεις προς την Ά ή Β΄κατεύθυνση.

Προσωπικά, δεν βλέπω περίπτωση αναγνώρισης της "ΤΔΒΚ" από τη Ρωσία, το θεωρώ περίπου απίθανο και ελπίζω να έχω δίκαιο.

ΔemΩΝ είπε...

Κάτι ακόμα για να καταλήξει η συζήτησή μας: η ανάγνωση με κριτική μέθοδο μέσω μεταβλητών και σταθερών μου είναι γνωστή. Και ξέρω πολύ καλά πως ο Γιώργος δεν κάνει χρήση τεχνασμάτων στη γραφή του. Εγώ αντικρούω Α) τη θέση σου σε ότι αφορά τη θέση του Γιώργου στο επίμαχο σημείο και Β) το ότι αναγορεύεις μια λογική ερμηνεία σε ανύπαρκτη τεχνική υποβολής - που σε προέκταση μπορεί κανείς να την εκλάβει και ως τεχνική εξαπάτησης. Ειδικά - μια και μιλάμε για τεχνικές - όταν καπάκι έρχεται και το επίθετο "ανέντιμη" να τη σκεπάσει.

Την καλησπέρα μου

Καφετζής είπε...

Παιδιά, στο Κυπριακό Καφενείο, ξεκίνησε η δεύτερη συζήτηση: Πάμε για νέο δημοψήφισμα;

http://kypriakokafeneio.blogspot.com

Unknown είπε...

Πραγματικά, δεν ξέρω αν έχει νόημα να κάτσω να γράψω κάτι παραπάνω σε αυτό εδώ το άρθρο.

Με κάλυψε, ομολογώ, πλήρως ο ΔemΩΝ τουλάχιστον αναφορικά με τις προθέσεις μου. Όχι, δεν εκανα χρήση κάποιας....τεχνικής(!).

Τεχνικές χρησιμοποιούν οι προπαγανδιστές της όποιας άποψης.

Εγώ, κάνω σχολιασμό και ανάλυση σύμφωνα με τα όσα προσλαμβάνω.

Και για αυτό ακριβώς, σήμερα μπορεί να κάνω την ανάλυση Α και αύριο την Β, ανάλογα από ποια γωνιά θα κάτσω και θα δω.

Δεν είμαι "στρατευμένος" ούτε υπέρ της Λύσης ούτε κατά.

Πως θα ήταν δυνατόν να είμαι;

Μπορεί να γίνω, όταν θα την δω, όταν θα μου παρουσιαστεί, και θα έχω τη δυνατότητα να την κρίνω.

Αυτή τη στιγμή, το θεωρώ εξαιρετικά επιπόλαιο να ξιφουλκήσω υπέρ ή κατά ενός αγνώστου περιεχομένου.

Γενικότερα: Όταν γράφω πως «ο μέσος Κύπριος θα σκεφτεί με δισταγμό το ρίσκο» κλπ, το γράφω γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Που δεν αφορά καν μόνο τον Κύπριο, αλλά όλους τους ανθρώπους, όλων των κοινωνιών που πάρα πολύ δύσκολα ριζοσπαστικοποιούνται –ειδικά σε εποχές κρίσης. Δυστυχώς, οι άνθρωποι σε τέτοιες περιόδους μάλλον γέρνουν προς τον συντηρητισμό, που αν το ερμηνεύσει κανείς στην καθημερινή γλώσσα σημαίνει «άστα όπως είναι».

Αυτό Aceras μου, δεν είναι κάποια…σοφία του Γιώργου Πήττα, είναι κοινά αποδεκτή αλήθεια.

Με την ευκαιρία : Ναι Αντρέα, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ πως η Τουρκία θα έφευγε. Η Τουρκία μέχρι την εσχάτη αρνούνταν συστηματικά να φέρει το ζήτημα στην Εθνοσυνέλευση και να ψηφίσει πως θα εφάρμοζε κατά τα γράμμα τις επιταγές του Σχεδίου. Και είμαι σε θέση να γνωρίζω πως μέχρι το τέλος, καταβλήθηκαν αγωνιώδεις προσπάθειες για αυτό, τόσο από την Ε/Κ πλευρά όσο και από διεθνείς παράγοντες του ΟΗΕ και της Ε.Ε. που πίεσαν την Τουρκία έντονα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ωστόσο υποθέτω αντιλαμβάνεσαι, πως ένα θέμα Εισβολής και Κατοχής, δεν μπορεί να αφεθεί στην….καλή πίστη του εισβολέα!

Unknown είπε...

@Μιχάλη, δεν έρω σε τι δεν σου απάντησα. Η "πραγματικότητα" δεν έχει ΜΙΑ ανάγνωση φίλε μου. Ούτε μπορούν όλες οι πλευρές να μεταλλαχθούν στην επιθυμητή (για τον όποιον).

@Aceras, ξανά. Αναφορικά με τα κότσια που ανέφερες. Πιστεύω, πως πράγματι, το ΟΧΙ του 2004 ήθελε κάποια κότσια. Επίσης πιστεύω πως ένα μεγάλο μέρος του κόσμου το είπε για ένα είδος "εθνικού γαμώτο", του δόθηκε η δυνατότητα να βγάλει τη γλώσσα του στους σχεδιασμούς των "μεγάλων". Και το έκανε.

Πιστεύω ακράδαντα, πως μία Λύση (με σωστό περιεχόμενο, κλπ, κλπ, κλπ) θα χρειαστεί ακόμα περισσότερα κότσια γιατί Α) θα κλείσει την πόρτα σε μία ιστορία που ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας του 60 Β) θα απαιτήσει άλλο τρόπο σκέψης Γ) θα εξαφανίσει όλους τους "πολιτικούς" που κάνουν καριέρα πάνω στις πλάτες του Εθνικού ζητήματος και μόνο και, Γ) θα μας φέρει προ τεραστίων ευθυνών έναντι της ιστορίας με γιγάντια ανάγκη απόλυτης επένδυσης ουσίας στην Παιδεία.

Ουσιαστικά, αν ποτέ αυτός ο τόπος μονιάσει, αν ποτέ φύγει ο κατοχικός στρατός, πρέπει να δώσει σε όλους τους πολίτες του Υγεία πρώτης τάξεως, Περιβάλλον για τώρα και αύριο με τελείως διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης και Παιδεία που να προστατεύει όλες τις ιδιαιτερότητες όλων των Κοινοτήτων που ζουν στο νησί.

Αλλά σαν τα γράφω αυτά νιώθω ότι περπατάω στην ουτοπία, τουλάχιστον για τις μέρες μας.