Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Είμαστε οι μπάτσοι του Άλλου No2 -update



update στο τέλος του "κανονικού" άρθρου.


Έγινε λοιπόν το σώσε στην Ελλάδα τον Δεκέμβρη.
Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ο Αλέξανδρος, ξέσπασε η δίκαιη οργή, βρήκε αφορμή η από χρόνια λαβωμένη αξιοπρέπεια κι' έγινε κύμα, έγινε τσουνάμι, έγινε φλογοβόλο, ήρθε ο «Ε.Α.» και παραλίγο να σκοτώσει τον αστυνομικό, ήρθε μετά η «Σέχτα» που μου θυμίζει σιχτίρ, ξεφούσκωσε το τσουνάμι, έγινε κύμα και μετά σιωπή ξανά.




Ή μάλλον επιστροφή στους κλασικούς ρυθμούς των λίγων που πάσχουν να αντιδράσουν στην παράνοια της εποχής.


Κάποιοι φίλοι, μου λένε πως στην Αθήνα οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί μετά τα "γεγονότα".


Πως έγιναν όλοι πιο φοβισμένοι, πιο μαζεμένοι πιο αγριεμένοι. Να πω την μαύρη αλήθεια, έτσι ακριβώς τους έβλεπα και πριν. Μάλλον θα χειροτέρεψε το φαινόμενο λοιπόν.



Υποσημείωση σε όλα αυτά, το «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι», ένα σύνθημα που πέρα από το ότι προσβάλλει τα γουρούνια, είναι γενικώς κομμάτι άκομψο.




Άραγε τι κάνει τον μπάτσο…μπάτσο; Η στολή;
Τουλάχιστον τότε, τον βλέπεις και ξέρεις τι είναι.




Το γράφω αυτό, γιατί πια αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, μπάτσοι γίναμε.


Δηλαδή, ο κάθε ένας μας βρίσκεται σε μία θέση που εκβιάζει την πραγματικότητα του Άλλου χωρίς να λαμβάνει ποτέ υπόψη τις ιδιαιτερότητες.



Ο κυνικός εφοριακός που εφαρμόζοντας τον «νόμο» στραγγαλίζει τον έμμισθο ή τον συνταξιούχο ή απλά τον μη έχοντα και κατέχοντα είναι καλύτερος;
Ο χυδαίος γιατρός που στη στιγμή της οριακής αγωνίας για την υγεία του δικού σου σε λοξοκοιτάζει για το φακελάκι είναι καλύτερος;
Ο νομικός σύμβουλος του Οργανισμού τάδε που εκδίδει την απόφαση για την κατάσχεση του σπιτιού σου και αυτός που έρχεται να την κάνει πράξη είναι καλύτερος;
Ο υπάλληλος της τράπεζας που ετοιμάζεται να σε στείλει στα δικαστήρια για 300 ή 500 ή 5000 ευρώ είναι καλύτερος;
Ο τμηματάρχης του Ασφαλιστικού Ταμείου που σε στέλνει στο δικαστήριο γιατί δεν είχες να πληρώσεις τα ασφάλιστρα είναι καλύτερος;
Ο κάθε ιδιώτης που ανά πάσα στιγμή θα στείλει στην ανεργία έναν υφιστάμενο του χωρίς να ξέρει σε τι τον σπρώχνει είναι καλύτερος;
Το κάθε ανθρωπάκι που έρποντας και γλύφοντας βρέθηκε πίσω από ένα γραφείο και δικαιώνει την ύπαρξή του βασανίζοντας όσους είναι καλύτεροι του αλλά λιγότερο ισχυροί έχει καμία διαφορά;
Ακόμα και ο κάθε καλόπιστος –έστω- που προσπαθεί απλά να κάνει τη δουλειά του καλά…πόσες φορές άθελά του (;) θα βρεθεί να είναι ο οδοστρωτήρας του διπλανού του;


Ο κάθε εργαζόμενος που καθώς θα οσφραίνεται τις απολύσεις στη δουλειά του δείχνει με τον τρόπο του τον κάθε «δίπλα».


Μην κοιτάζεις δίπλα σου αναγνώστη. Τον καθρέφτη σου δες πρώτα.


ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ, ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ…


Αυτό, θεωρητικά είναι μια διαδικασία που λέει πως ο κάθε ένας, αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του και εφ όσον τις διεκπεραιώνει σωστά είτε παρασύρει και τους άλλους προς τα «πάνω» είτε εξοστρακίζει τους «άχρηστους» αυτόματα.


Θα ήταν μια χαρά αυτό το ιδεολόγημα, αν ο κόσμος δεν ήταν εργαλείο στα χέρια κατά κανόνα ηλιθίων, απαίδευτων και ακαλλιέργητων.
Και αν ο κόσμος, στα μέρη μας τουλάχιστον , δεν ήταν απόλυτα παραδομένος σε ανθρωπάκια που έχουν κατακλέψει το σύμπαν ατιμωρητί.






Πραγματικές ιστορίες:



Ο Χ , συνταξιούχος ή όχι δεν έχει σημασία, έχασε το σπίτι του γιατί χρωστούσε για παράδειγμα 1354 ευρώ.



Ο Ψ αφέθηκε ελεύθερος και χωρίς περιοριστικούς όρους ενώ είναι κατηγορούμενος για υπεξαίρεση άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.




Ερώτηση, με την ευκαιρία: γιατί δεν είναι κανένας στο μπουντρούμι με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου;



Θα μου πείτε…Τι λες τώρα, πάντα έτσι ήταν.
Πρώτον, δεν με ενδιαφέρει αν ήταν πάντα έτσι.
Αυτό, πουθενά δεν σημαίνει πως έτσι πρέπει να συνεχίσει να είναι.
Δεύτερον, από αυτά που μαθαίνω και διαβάζω δεξιά και αριστερά, βλέπω πως σε περιοχές του βλαχοκαπιταλισμού που κυριάρχησε πάνω από θεσμούς νόμους και δίκαιο, αυτά τα φαινόμενα είναι σε απίθανη έξαρση.




Και όσο η πίεση μεγαλώνει, και θα μεγαλώσει πάρα πολύ, τόσο πιο έντονα θα ωθούνται οι άνθρωποι να γίνονται οι «μπάτσοι» του Άλλου.


Εκεί που δεν υπάρχουν ανεπτυγμένα Κινήματα Πολιτών το δόγμα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» όλο και θα θεριεύει δημιουργώντας όχι ένα αλλά πολλά βραδυφλεγή τσουνάμια κοινωνικής βίας.



Γιατί, το βλαχοκαπιταλιστικό μας σύστημα, εκπαιδεύει συστηματικά την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.


Για όλους φταίνε οι Άλλοι, όλοι γινόμαστε οι μπάτσοι των Άλλων.



Ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος, γνωρίζει άριστα πως αυτού του είδους η επιβίωση του συστήματος έχει φάει τα ψωμιά της.



Και σε πλήρη αντίθεση με τους περισσότερους ομόλογους του, σπρώχνει όσο μπορεί την αυτό οργάνωση των πολιτών σε κοινότητες.


Τους ωθεί να στραφούν ακόμα και ενάντια στο ίδιο το σύστημα-πρόσφατα δήλωσε πως αν είχε χάσει το σπίτι του από την τράπεζα, δεν θα το εγκατέλειπε και θα ένωνε τις δυνάμεις του με πολίτες που έχουν οργανωθεί σε αυτή τη γραμμή, της μη παράδοσης των σπιτιών τους στις Αρχές.


Όποιος θέλει να δει πως κινείται εσωτερικά ο κος Οbama για να προλάβει τις κοινωνικές εκρήξεις, ας αφιερώσει μερικές μέρες στην παρακολούθηση ειδήσεων από ξένα μεγάλα πρακτορεία ή ας κάνει τον κόπο να το ψάξει στο διαδίκτυο. Όχι, δεν πάσχω από Obamania. Παρακολουθώ όμως τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά του σε σχέση με την κοινωνία του. Με τις τεράστιες ομάδες που χάνουν σπίτια, δουλειές, συντάξεις, ελπίδες, μέλλον, ασφάλεια, αυτοπεποίθηση.


Και νιώθω πως δεν ζούμε σε διαφορετικές ηπείρους, αλλά, σε διαφορετικούς αιώνες.



Αφήστε όμως κατά μέρους τα όσα γράφω εγώ.
Διαβάστε προσεκτικά τα όσα σημειώνει πιο κάτω ο Pablo Neruda.
Προστακτικά –όσο μου επιτρέπετε- θα σας πω, ρουφήξτε συνειδητά την κάθε λέξη του Ποιητή:






«Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε ημέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.


Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο από το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.



Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις ημέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.



Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.


Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής».





Καλημέρα σας.
-----------------------------------------------------


update

Οι μπάτσοι των Άλλων Νο2:

Όπως είναι ήδη γνωστό σε κάποιους, χθες, ο «Κοριός» του Πολίτη έγραψε το παρακάτω σχόλιο:

Είπα να γράψω δυο λόγια για το βιβλίο του Λιλλήκα, αλλά προτίμησα να το διαβάσω πρώτα. Ε, ομολογώ ότι απογοητεύτηκα φρικτά. Περίμενα μια ιστορική μαρτυρία, ας πούμε μια ανάλυση για το σκεπτικό πίσω από τους λεονταρισμούς του Σεπτεμβρίου του 2006: "Η Κύπρος μόνη της θα σώσει την αξιοπρέπεια της Ευρώπης" και γιατί δεν απέδωσαν.
Τίποτα από όλα αυτά, παρά μόνο μια γενικόλογη ανάλυση, σαν τις μπροσούρες του ΓΤΠ, χωρίς ούτε μια υποσημείωση η παραπομπή σε οποιαδήποτε πηγή ή έγγραφο.

Πάντως, ο Γιώργος Πίττας, έγραψε με απόλυτη σιγουριά πως το βιβλίο του Γιώργου είναι πάνω απ' όλα "σο-βα-ρό" (η υπογράμμιση δική του).
Σεβαστή η άποψη του, αλλά, όπως μου επισήμανε με e-mail ένας αναγνώστης θα έπρεπε να μας πει πως οι δύο Γιώργηδες έχουν σχέση εργοδοτούμενου - εργοδότη...


Πρώτα από όλα θέλω να ευχαριστήσω την εφημερίδα η οποία σε τηλεφωνική επικοινωνία σήμερα το πρωί, διαχώρισε κάθετα την θέση της από τον συγκεκριμένο αήθη κιτρινισμό.

Για την ιστορία, παραθέτω εδώ, δημόσια, το e mail που έστειλα σήμερα το πρωί στον «Κοριό» :


Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Όταν γράφω κατά των πατριδοκάπηλων και των εθνικιστών, εργοδότης μου είναι ο Άστρα και το ΑΚΕΛ και ο Χριστόφιας. Κατά σύμπτωση, τα φασιστάκια, κάθε φορά που μου επιτίθενται μου ζητάνε να «λογοδοτήσω» για τους εργοδότες μου.

Όταν γράφω για την Ιστορία και υπογραμμίζω πως η Ιστορία είναι επιστήμη που προάγει την κρίση και όχι την «εθνική συνείδηση» πρέπει να αποκαλύπτω τους εργοδότες μου που κατά την φαντασία ορισμένων είναι ο Σόρος, η Αμερικάνικη Πρεσβεία κλπ.

Όταν από την άλλη γράφω την άποψη πως μου μοιάζει ολίγον αφελής και επιφανειακή η συζήτηση για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση και το μάθημα της ιστορίας, γίνομαι «ύποπτος» γιατί δεν στηρίζω (;) την προσπάθεια.

Όταν κατά τη γνώμη μου γράφω για την αναγκαιότητα του Μεγάρου Μουσικής ως έργου Αστικής Ανάπτυξης ο εργοδότης μου είναι ο Λαζαρίδης και τα παίρνω και από εκεί.

Όταν, τότε με της πυρκαγιές στην Ελλάδα έγραφα το «τελικά η Κύπρος δεν είναι μακριά» για να σαρκάσω τη γνωστή ρήση, ήμουν…εθνικιστής και ενωτικός(!!!)–προφανώς τα έπαιρνα δεν ξέρω και εγώ από ποιους. Ίσως από το φάντασμα του Γρίβα.



Όταν έγραφα για τη Χαμάς και τα σκάνδαλα της Παλαιστινιακής Αρχής, έγινα όργανο του Σιωνισμού.


Απίστευτο το σκεπτικό.

Εφ όσον λοιπόν αποφάσισα να γράψω τη γνώμη μου για το βιβλίο του Λιλλήκα έπρεπε ταυτόχρονα να δηλώσω αν έχω ή δεν έχω επαγγελματική σχέση μαζί του!

Ασφαλώς, αν είχα βγάλει το βιβλίο «άχρηστο» κανείς μα κανείς δεν θα μου ζητούσε τέτοια δεδομένα. Ή μάλλον, θα είχαν πεταχτεί οι «άλλοι» για να πουν πάλι πόσα πήρα από τους όποιους «άλλους».

Τελικά «Κοριέ» με τρόπο πικρό επιβεβαίωσες πανηγυρικά τον τίτλο του τελευταίου μου άρθρου «είμαστε όλοι οι μπάτσοι του Άλλου».

Το πρόβλημα μου είναι ότι όλη μου τη ζωή την έχω περάσει προσπαθώντας συστηματικά να μη γίνω ποτέ ο μπάτσος κανενός. Σε διαβεβαιώ πως τελικά είναι πάρα πολύ δύσκολη αποστολή-όταν όλα σε ωθούν στο αντίθετο μονοπάτι. Σε αυτό που βολτάρεις εσύ.

Και επειδή ο οποιοσδήποτε στοιχειωδώς καλόπιστος που έχει διαβάσει αν όχι όλα, έστω ένα μέρος της αρθρογραφίας μου θα καταλάβαινε πως είμαι τελείως «ακαπέλωτος» και γράφω μόνο όσα πιστεύω, το χθεσινό σου σημείωμα ήταν επιεικώς κακόπιστο και δηλητηριώδες.


Απέραντα Κίτρινο όπως σημείωσε και «συνάδελφος αρθρογράφος» του Πολίτη στο ιστολόγιο μου.

Νισάφι.

Δεν κάθισα ποτέ σε κανενός την κερκίδα, ούτε θα το κάνω τώρα.

Και κάτι άλλο:

Το βιβλίο του Λιλλήκα, δεν είναι "φρικτό".

Αυτός ο χαρακτηρισμός μπορεί να αποδοθεί σε λογοτέχνημα, σε μυθιστόρημα, σε διήγημα κλπ. Αφού δικαιολογηθεί βεβαίως.

Ένα τέτοιο βιβλίο( σαν του Γ. Λιλλήκα), όχι μόνο το συγκεκριμένο αλλά το οποιοδήποτε του είδους, μπορεί να είναι φανατικό, ψευδές, κακογραμμένο, αντι-ιστορικό, παραχαρακτικό κλπ.


Ωστόσο, ο συγγραφέας του κατά την κρίση μου γνωρίζει καλά την Ελληνική-άρα δεν είναι φρικτό. Επίσης κατά την κρίση μου, είναι σοβαρά (σο-βα-ρό-τα-τα) γραμμένο.

Αν υπηρετεί ενδεχομένως τη ματιά του συγγραφέα; Ε, νομίζω πως αυτό είναι αυτονόητο.
Αν εγώ συμφωνώ με τη ματιά του συγγραφέα; Αυτό είναι ΆΛΛΟ θέμα.
Αυτό είναι Πολιτική Συζήτηση.

Εκτός αν ο Κοριός και ο κάθε Κοριός, ανήκει στην ομάδα των ανθρώπων, που δυστυχώς πλειοψηφεί, που χειροκροτεί το οτιδήποτε με μοναδικό κριτήριο την «ταύτιση απόψεων» και όχι την σοβαρότητα του προτεινόμενου λόγου. Κάπου εδώ, ξεκινάει ο πολιτικός και κοινωνικός χουλιγκανισμός όμως. Ασθένεια από την οποία παραδοσιακά πάσχουν οι εθνικιστές και οι φασίστες. Φαίνεται, πως όχι μόνο…

Κατά σύμπτωση, τα όσα έγραψα εγώ, είναι -περίπου- τα όσα είπε ο κος Νεοφύτου του Συναγερμού στην παρουσίαση του βιβλίου.


Δεν "συμφώνησε" με το βιβλίο, αλλά το βρήκε σοβαρό και πρόσφορο για συζήτηση. Συζήτηση στην οποία -όπως είχα γράψει στο δικό μου κείμενο- μπορεί είτε να δικαιωθούν κάποια πράγματα που αναφέρει ο Λιλλήκας, είτε και να ανατραπούν.

Αλλά διαβάζουμε όπως θέλουμε, ότι θέλουμε και όπως μας βολεύει.


Για την ιστορία να αναφέρω πως πρόσφατα ανέφερα στον Γ. Λιλλήκα πως υπάρχουν σημεία του βιβλίου του που «σηκώνουν μεγάλη συζήτηση και ερωτηματικά» και που ενδεχομένως να είναι τελείως ανατρέψιμα και, τον ρώτησα αν είναι διαθέσιμος για δημόσιο διάλογο με ερωτήσεις κλπ. Η απάντηση, ήταν «απολύτως και τελείως».

Ευχαριστώ τον Κοριό, για τη χολή, θερμά.


Μπορείς να είναι ευτυχής, γιατί λειτούργησε: με πείραξε βαθύτατα, ίσως γιατί παραμένω αιωνίως αφελής.

Και γιατί, οι αυτόκλητοι "μπάτσοι" των Άλλων με ενοχλούν.

γιώργος πήττας.

23 Φεβρουαρίου 2009

54 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έ-ξο-χη ανάρτηση..!

Την καλημέρα μου.

koutso είπε...

ΕΥΤΥΧΩΣ.Ετσι δεν χρεαιαζόμαστε την αστυνομία!

sindrimin είπε...

Πολύ πολύ πυκρή αλήθεια κύριε Πήττα . Και κακώς μας τη θυμίσατε. Οι περισσότεροι απο εμάς, τον καθρέφτη μας τον έχουμε σπάσει προ πολλού. Για να μπορρούμε να κοιμόμαστε ήσιχοι τα βράδυα.

(Το πρώτο μέρος της ανάρτησης σας μου θύμισε έντονα την νικητήρια φωτογραφία του World Press Photo Contest 2008. http://www.worldpressphoto.org/index.php?option=com_photogallery&task=view&id=1412&Itemid=223&bandwidth=high )

Unknown είπε...

@Λεμέσια...καλημέρα επίσης-και ευχαριστώ. Για το "έξοχη". Αν και, όπως φαντάζεστε, τα συναισθήματα και οι σκέψεις που περιβάλλουν αυτό το κείμενο είναι "εξόχως" απαισιόδοξα.

Unknown είπε...

@koutso...εύστοχος ο σαρκασμός σου Κωστή, ναι, κάπως έτσι. Θα πρόσθετα: ούτε τους εαυτούς μας.

Unknown είπε...

@sindrimin...καιρό είχες να περάσεις...Τα πράγματα είναι πικρά, πικρότατα. Ξέρεις, παραλίγο να έβαζα τη φωτογραφία αυτή στην κεφαλή του άρθρου-αλλά μετά σκέφτηκα πως θα ήταν υπερβολικά αυτονόητη.

Έκανα λοιπόν ένα google search με τη λέξη: "fear"...

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετική ευαισθησία κύριε Πήττα. Εξαιρετική, καλλιεργημένη, και δεν έχω κάτι άλλο να σας πω, στέλνω το ποστ σας σε φίλες και φίλους με το e mail.

PS και πραγματικά Πολιτικό το κείμενο!

Ανώνυμος είπε...

Νίκος

ίσως η καλύτερη, πιο εμπνευσμένη (και σινάμα πιο αιρετική, γι' αυτό και ελκυστική και την επικροτώ) ανάρτηση που έχεις κάνει, όσο καιρό τουλάχιστον κρούω τη θύρα του ιστολογίου σου. Προβληματισμός πηγαίος, φιλοσοφικός, έναυσμα για ποιοτική κουβέντα, κυματοθραύστης για όσους ψάχνουν πνευματικό junk food.

Και σου μιλάει κάποιος, που κατά κανόνα διαφωνεί και με την αφετηρία και με την κατάληξη της σκέψης σου, λόγω των πολλών διαφορών απόψεων σε βασικές συνισταμένες. Ναι, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Και συνεχείς κατακτήσεις. Αλλά πάνω απ' όλα, τόλμη.

Όντως... Να μιλάς, να επικοινωνείς, ακόμα και να εμπιστεύεσαι αυτόν που δεν ξέρεις, να επενδύεις στην ανθρώπινη πλευρά του, όσο και αν αυτό ενέχει (δυσανάλογο πολλές φορές, βάσει ορθολογιστικών κριτηρών) ρίσκο. Εξ άλλου, ο τολμών νικά.

Όποιος δεν θέλει ή δεν τολμά ή φοβάται, σπίτι του, στον καναπέ του να αναπαύσει τα προγούλια και την κοιλίτσα του και να παρκάρει τον μικροαστισμό του και για ύπνο, άνευ sex.

Η ζωή απαιτεί επένδυση στον ανορθολογισμό και στον ριζοσπαστισμό: στα συναισθήματα, στα οράματα, στις ιδέες, στη μεταφυσική, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στα πράγματα που πηγάζουν μέσα από την ψυχή.

Ναι, έτσι είναι: η ανελευθερία δεν είναι απαραίτητα ίδιον αυταρχικών καθεστώτων. Ακόμα και σε αυτά, αν η κοινωνία είναι φύσει ελεύθερη, τα περιθώρια για καταστολές και επιβολές, είναι μικρά και βρίσκουν μπροστά τους αντιστάσεις.

Τι γίνεται όμως, όταν η κοινωνία περιχαρακώνεται πίσω από αγκυλώσεις, που πολλές φορές καλύπτονται υπό τον μανδύα της "ιδεολογίας";

Τώρα, επίτρεψέ μου φίλε και συνομιλητή, να γίνω και εγώ ολίγον αιρετικός: έχουμε απωλέσει, αρχικά στο βωμό ενός αστικού καθωσπρεπισμού και αργότερα στο βωμό της πολιτικής ορθότητας, την ελευθερία μας και την ίδια μας τη ζωή!

Συμβάσεις, "προβλέπεται", νόμοι και πρόσθετοι κανόνες από νέα ιδεολογήματα, αποκυήματα ανασφάλειας και φόβων για αναζωπύρωση πολιτικών, ιδεολογικών και κοινωνικών φαινομένων (που τρόμαξαν κάποιους) του παρελθόντος και έκτοτε, καμία λυτρωτική διέξοδος.

Όσο για τα του Δεκέμβρη στην Ελλάδα, δεν θα τοποθετηθώ. Τη γνώμη μου την ξέρεις. Έχω την εντύπωση ότι τώρα αντιλαμβάνεσαι και εσύ κάποια αδιέξοδα, αλλά και την έλλειψη αισθητικής (αν μη τι άλλο...) κάποιων συνθημάτων.

Ότι δεν έχει ντυθεί με ιδεολογία και με ουσία, έχει ημερομηνία λήξης.

koutso είπε...

@ Γιώργη,
..σωστά,γιατί απο τους εαυτούς μας ξεκινά το πρόβλημα.

Ανώνυμος είπε...

Aπαισιόδοξες σκέψεις που αντικατοπτρίζουν ρεαλιστικά την καθημερινότητά μας.
Μόνη διέξοδος η ποίηση.

Unknown είπε...

@Λυδία, ευχαριστώ πολύ, ιδιαίτερα για εκείνο το "καλλιεργημένη". Είναι κατά σύμπτωση(;) ένας προσδιορισμός που κάνω για την Ευαισθησία, τακτικά, επειδή πιστεύω πως αν δεν είναι (καλλιεργημένη) τότε είναι άκυρη αν όχι και "επιζήμια".

Unknown είπε...

@Νίκο, όπως γνωρίζεις καλά, η Διαλεκτική αποκτά νόημα όταν η "χορογραφία" της επιχειρηματολογίας ξεκινά από αποκλίνουσες ΄βάσεις. Οι μονότονοι "διάλογοι" των αιωνίως συμφωνούντων που μάλλον την αλληλοεπιβεβαίωση επιδιώκουν είναι ότι πιο βαρετό και πληκτικό.

Την αισθητική κάποιων συνθημάτων όμως δεν την...ανακάλυψα τωρα θα μου επιτρέψεις να πω και να παρατηρήσω πως μάλλον δεν διαβάζεις-ορισμένες φορές- προσεκτικά.

Τα αδιέξοδα στα του Δεκέμβρη- αν θυμάσαι- τα εντόπισα ήδη από το κείμενο της "αντιπροκήρυξης" που είχα γράψει με τίτλο "Προκήρυξη Ε.Α. (Εν Απουσία) ακριβώς επειδή γνωρίζω τον ρόλο αυτών των "οργανώσεων" που είτε ασυνείδητα είτε και συνειδητά αλοίφουν το βούτυρο στο ψωμί του συστήματος επειδή λειτουργούν παραλυτικά σε βάρος της κοινωνίας.

Θα διαφωνήσω και σε ένα άλλο σημείο-αν και δεν είμαι σίγουρος, μπορεί και να συμφωνήσεις.

Λες: "Ότι δεν έχει ντυθεί με ιδεολογία και με ουσία, έχει ημερομηνία λήξης."

Απαντώ: Ναι, φτάνει να έχουμε υπόψη μας πως ΚΑΙ οι ιδεολογίες έχουν ημερομηνία λήξης. Και συνήθως οι αγκυλώσεις ξεκινάνε από όσους αδυνατούν να κατανοήσουν πως ο κόσμος έχει κάνει ένα βήμα μπροστά. Οι ιδεολογίες και πεθαίνουν ή στην πιο καλή περίπτωση εξελίσσονται και αλλάζουν. Ας μην ξεχνάμε πως πολλά προβλήματα στις κοινωνίες ξεκινούν από ομάδες που αδυνατούν να δεχθούν πως κομίζουν αντιλήψεις και ιδεολογίες που έχουν πεθάνει με αποτέλεσμα να παράγουν συγκρούσεις λόγω της αφύσικης εμμονής τους σε αυτές.

Μιχάλης είπε...

Πολύ αληθινό το σημερινό σου κείμενο Γιώργο.

Όλα αυτά, όπως αναφέρεις κάπου, είναι μέσα στο σύστημα. Ένα σύστημα που έχει ως βάση το άτομο και όχι το σύνολο.
Εκεί βρίσκεται πιστεύω η ρίζα του προβλήματος. «Ο θάνατος σου η ζωή μου» είναι το κύριο χαρακτηριστικό του.

Αναφέρεις μια σειρά από επαγγέλματα και σύνολα.
Θα σταθώ σε ένα όπου έχω προσωπική εμπειρία και η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Τι μπορεί πει – και τι να κάνει κάποιος – όταν βλέπει ένα έφηβο κορίτσι να οδηγείται στην τύφλωση (ίσως και χωρίς να μπορεί να ανακοπεί) επειδή:

Α. Ο ιδιώτης γιατρός εντόπισε το πρόβλημα αλλά δεν είπε τίποτε επειδή φοβόταν να κάνει μια (δύσκολη) επέμβαση αλλά και να μη χάσει τον πελάτη;

Β. Όταν ο κυβερνητικός γιατρός διαπιστώνει το πρόβλημα και δεν λέει τίποτε.

Γ. Όταν ανακαλύπτεις ότι χρειάζεται άμεση χειρουργική επέμβαση που υπάρχει η δυνατότητα να γίνει και στην Κύπρο αλλά ο κυβερνητικός δεν σου υπογράφει να πας στον συγκεκριμένο ιδιώτη επειδή έχει προσωπικά μαζί του;

Δ. Όταν σε αναγκάζει να μεταβείς στο εξωτερικό για να μη σε στείλει στον συγκεκριμένο στην Κύπρο;

Ε. Και όταν ανακαλύπτεις ότι για να πας στο εξωτερικό χρειάζεσαι τριπλάσια λεφτά απ’ ότι στην Κύπρο, τόσο εσύ όσο και το κράτος που θα σε στείλει, πληρώνοντας μέρος των εξόδων;
Και ο γονιός δεν έχει τη δυνατότητα να βρει αυτά τα χρήματα!

Τι μπορεί, λοιπόν, να πει κάποιος και κυρίως τι μπορεί να κάνει για να σταματήσει αυτή η κατάσταση, που δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη κοπελίτσα;

stelios papalangi είπε...

αντι σχολίου, το άρθρο του στάθη στην ελευθεροτυπία στις 19/02




Μπα; ακόμα 17.000 Αμερικανούς στρατιώτες στέλνει ο κ. Ομπάμα στο Αφγανιστάν; Καθόλου

ομπαμικόν εκ μέρους του.

Ερχεται κρίση.

Ερχονται μαύρες μέρες.

Το κόστος της ίδιας της κρίσης, αλλά και το κόστος για την έξοδο απ' αυτήν την κρίση, η άρχουσα τάξη, μέσω του πολιτικού της προσωπικού, ακροβολισμένου μέσα στο δικομματικό σύστημα θα προσπαθήσει να το φορτώσει στον κόσμο της εργασίας.

Εκ των πραγμάτων ο κόσμος της εργασίας θα υποχρεωθεί στη στοιχειώδη δημοκρατική άμυνα -θα βγει στους δρόμους.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να μη συμβεί κάτι τέτοιο; να τρομοκρατηθεί ο κόσμος της δουλειάς και να μείνει σπίτι του, απομαζικοποιημένος, περιμένοντας ο καθένας κατά μόνας να 'ρθει η σειρά του μετά την εξουθένωση του άλλου; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος;

Η εκ προοιμίου παγίδευση των δρόμων.

Και πώς παγιδεύονται οι δρόμοι;

....

Αν, πριν να βγει ο λαός στους δρόμους, βγουν οι κουμπουροφόροι.

Αν, όταν βγαίνει ο λαός στους δρόμους, βγαίνουν μαζί του και εισέρχονται στις τάξεις των διαδηλωτών οι μπαχαλάκηδες.

Το φασιστικό αυτό παιχνίδι είναι ολοφάνερο.

Δεν έχει σημασία αν το παιχνίδι αυτό βρίσκονται να το παίξουν κορόιδα κι ανεγκέφαλοι που νομίζουν ότι είναι «εκδικητές» ή συνειδητοί προβοκάτορες, βαλτοί, χαφιέδες και πάσης άλλης φύσεως παρακρατικοί.

Το φαινόμενο είναι παλαιό και τα έχουμε πει χίλιες φορές.

Κάθε σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο, τους αναρχικούς και το όποιο ρεύμα της αριστεράς σταματάει τη στιγμή που κάθε αυτοπροσδιοριζόμενος ως κάτι τέτοιο, αποφασίζει να γίνει θεός, τη βλέπει Δικαστής Ντρεντ κι αποφασίζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

Η αποδέσμευση από κάθε ηθική υποχρέωση απέναντι στον άλλον είναι σκέτος φασισμός και τίποτε άλλο. Το viva la muerte δεν έχει καμία σχέση με τη βαθιά ανθρωπιστική φύση του αναρχισμού, του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Οταν οι δυνάμεις αυτές ξέχασαν αυτήν τους τη βασική παράμετρο, εξέπεσαν σε τυραννίδες ή τρομοκρατίες.

Είναι άλλο πράγμα η επιλογή της ένοπλης πάλης από ένα μαζικό λαϊκό κίνημα (μάλιστα ως έσχατη ή αναγκαία μορφή άμυνας ή επίθεσης) κι άλλο ο σατραπισμός τού αποφασίζω και σκοτώνω, διότι νόμος είναι το δίκιο των όπλων -«μπροστά

στα όπλα σιγούν οι νόμοι» έλεγαν με πικρία όσοι, σοφότεροι, εγκαίρως διαπίστωσαν ότι ο άνθρωπος υπεράνω των άλλων, δεν είναι παρά ένοπλο θηρίο. Ενα τέρας που εφαρμόζει τον νόμο τού προς στιγμήν ισχυρού. Αυτού που διαθέτει τη στιγμιαία υπεροπλία. Κάθε νίκη όμως την περιμένει η ήττα της.

Πόσο μάλλον τις εύκολες «νίκες» του ισχυρότερου, αυτού που εφαρμόζει τον νόμο της ζούγκλας. Ενός δειλού δολοφόνου. Μιας Κου-Κλουξ-Κλαν. Εκείνου που εκλαμβάνει την ταξική πάλη ως δυνατότητα διάπραξης εγκλημάτων του κοινού ποινικού κώδικα.

*****

Η διαφορά ενός φασίστα κι ενός ανεγκέφαλου (ή βαλτού) που σκοτώνουν ανθρώπους βρίσκεται μόνον στη ρητορική τους -στις προκηρύξεις τους. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και η ύβρις φέρνει τη νέμεση. Και τη «Σιδερένια φτέρνα» του Κράτους ισχυρότερη. Το είδαμε

όταν εξαρθρώθηκε αυτό που ονομάστηκε 17η Νοέμβρη ή μέρος της. Αυτοί οι δυστυχείς ολίγιστοι ήταν οι τρομεροί επαναστάτες;

Αν ενίοτε αποκαλύπτεται στον χώρο της άρχουσας τάξης ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός», στον χώρο αυτών που αμφισβήτησαν την κυριαρχία της με τα κουμπούρια, φάνηκε ότι ο πρωχοπρόδρομος μόνον πτωχοπρόδρομος μπορεί να 'ναι. Οταν δεν είναι Ες Α ή όποιας άλλης μάρκας μελανοχίτων ταγματοεφοδίτης.

Οι επίγονοι της 17ης Νοέμβρη είναι ασφαλώς χειρότεροι. Μαχαλόμαγκες και φονιάδες της τελευταίας, της πιο ελεεινής μορφής. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο, σε μια χώρα όπου ανθεί η μπουρδολογία, να ηρωοποιείται εκ των υστέρων η 17η Νοέμβρη και να εξιδανικεύεται η δράση της! Αυτοί, δηλαδή, ήταν φονιάδες με επιλεγμένους στόχους, ενώ οι τωρινοί είναι απλώς φονιάδες στον σωρό.

Σπουδαία διαφορά, δεν λέω.

Ο Μπακογιάννης άξιζε να πεθάνει, ενώ ο άλφα μπατσάκος είναι αναλώσιμος -άρα οι πρώτοι ήταν πολιτικότεροι φονιάδες από τους τρέχοντες, που είναι πιο λούμπεν, πιο άψαχτοι!

Τι ρομαντικό!

Ή πόσο πιο ηλίθιοι ακόμα μπορούμε να γίνουμε;

Φόνος uber alles. Και στη μιαν περίπτωση και στην άλλη.

*****

Αριστερός, αναρχικός, αντιεξουσιαστής, σοσιαλιστής, κομμουνιστής είναι, κατά τη γνώμη μου, εκείνος που όταν πειράζεται μια τρίχα απ' την κεφαλή του Πλεύρη γίνεται Πλεύρης.

Υποκριτής αριστερός κι έμπορος του αναρχισμού ή του αντιεξουσιαστικού χώρου είναι εκείνος ο οποίος πιστεύει πως έχει το δικαίωμα να σπάει όποιο κεφάλι σκέφτεται διαφορετικά απ' το δικό του. Οι Σταλινικοί αυτού του τύπου άνοιξαν τον δρόμο για τα γκουλάγκ, τόσον όσον οι φασίστες άνοιξαν το δρόμο για τα κρεματόρια. Αυτοί οι τύποι

που, ειρήσθω εν παρόδω, ταυτίζουν τον φασισμό με τον κομμουνισμό, αυτοί που μιλούν εύκολα για φαιοκόκκινους, αυτοί οι «αντισταλινικοί» της υποκρισίας είναι χειρότεροι απ' αυτούς που μιαίνουν τα χέρια τους με αίμα, διότι τους τα ξεπλένουν. Αυτοί που εμπορεύονται τους φονιάδες, πίνοντας καφεδάκι μεταξύ αίματος και αίματος είναι το τέλος κάθε πολιτικής.

*****

Η νεολαία που βγήκε στους δρόμους τον περασμένο Δεκέμβριο δεν πρέπει να ξαναβγεί. Πολύ περισσότερο οι εργαζόμενοι, εν όψει επερχόμενης κρίσης, πρέπει να κάτσουν στα αυγά τους, σπίτι τους. Προς τούτο οι δρόμοι ναρκοθετούνται.

Από το σύστημα. Με κουμπουροφόρους.

Αυτούς που θέλουν να σπάσουν και το δικό μου κεφάλι.

Οπως μετά λόγου γνώσεως μπορώ να σας διαβεβαιώσω.

Ανώνυμος είπε...

ΑΣΧΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ

"Πάντως, ο Γιώργος Πίττας, έγραψε με απόλυτη σιγουριά πως το βιβλίο του Γιώργου είναι πάνω απ' όλα "σο-βα-ρό" (η υπογράμμιση δική του).
Σεβαστή η άποψη του, αλλά, όπως μου επισήμανε με e-mail ένας αναγνώστης θα έπρεπε να μας πει πως οι δύο Γιώργηδες έχουν σχέση εργοδοτούμενου - εργοδότη..."

http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=855082&-V=columns

@politispittas

Ψέμαν ή αλήθκεια?

τζαι αν εν αλήθκεια έσhεις κάτι να πεις?

Unknown είπε...

Βεβαίως και έχω να πω!

Μόνο ου είδα το σχόλιο τώρα και θα μου επιτρέψεις να απαντήσω από εδώ το απόγευμα και αύριο ή την Τρίτη από την εφημερίδα.

Διότι το σχόλιον του "Κοριού" είναι και τυπικά άκυρο αλλά και ανόητο. Επιεικώς.

Αντρικκος είπε...

Καλά τα λές. Προσωπικά, αυτό που με φοβίζει πραγματικά είναι η προσπάθεια και η ενέργεια που θα χρειαστεί σε μια ενδεχόμενη προσπάθεια να αφυπνιστεί η κυπριακή κοινωνία.
Τώρα που το σκέφτομαι, δεν με φοβίζει απλά. Μου προκαλεί δέος! Είναι σαν να κάθεσαι στους πρόποδες των Άλπεων και να σκέφτεσαι ότι πρέπει να ανέβεις στην κορυφή...

Ανώνυμος είπε...

Καλά Χωρικέ δεν καταλαβαίνεις πως είναι προσβλητικό ακόμα και να απαντήσει; Όποιος εχει για λίγο παρακολουθήσει τι γράφει ο κος Πήττας τόσα χρόνια ή τι λεει στο ραδιόφωνο, και κάποιοι τον ξέρουμε από την Ελλάδα, ξέρει καλά πως γράφει και λεει μόνο αυτά που πιστεύει τελείως αδέσμευτα. Και με κόστος λόγω αυτών.

Unknown είπε...

@Μιχάλη μου, θα ήταν-κατά τη γνώμη μου-μεγάλη η προσφορά, αν η κοινωνία μάθαινε τα ονόματα όλων αυτών των κυρίων που ανέφερες.Με μία σωστή και εμπεριστατωμένη καταγγελία.

Μόνο έτσι γίνονται βήματα μπροστά και αυτή είναι και η ουσία της κοινωνίας των Πολιτών...

Unknown είπε...

@Στέλιο, δεν έχω τίποτα να προσθέσω σταόσα καταγράφει ο Στάθης. Ειδικά σε ότι αφορά την προσέγγισή του στην "τρομοκρατία". Νομίζω πως λέει με διαφορετικά λόγια τα όσα γράφαμε εδώ πριν από λίγο καιρό με αφορμή την προκήρυξη τόσο του "Ε.Α." όσο και της "Σέχτας".

Το...Ομπαμικόν που αναφέρει στην αρχή ας μου επιτραπεί να το βρίσκω ολίγον απλοϊκό ή "εύκολο". Αφ ενός. Αφ ετέρου στο σημερινό άρθρο αναφέρθηκα στη διαχείριση που κάνει ο Αμερικανός μέσα στη χώρα του.

Unknown είπε...

@ Χωρικέ, νωρίτερα είπα πως θα απαντήσω κλπ. Μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Είδα τώρα και το σημείωμα της Λυδίας, την οποία ευχαριστώ θερμά, και αναρωτιέμαι ένα πράγμα.

Αρκεί ή δεν αρκεί το αυτονόητο, πως δηλαδή γράφω μόνο όσα πιστεύω;

Την άποψη που εξέφρασα για το συγκεκριμένο βιβλίο, την εξέφρασα γιατί είναι η άποψή μου. Πρέπει να δώσω λογαριασμό; Θεωρώ το "σχόλιο" του Κοριού εξαιρετικά φτηνό, μα εξαιρετικά φτηνό και θα το σκεφτώ το τι θα κάνω.

Βέβαια, τόσο αυτό το σχόλιο όσο και η δική σου απαίτηση να απαντήσω αν ναι ή αν όχι κλπ, ένα πράγμα επιβεβαιώνει με τρόπο θλιβερό.

Το περιεχόμενο και την ουσία του άρθρου μου. Πικρό το συμπέρασμα, αλλά , ναι, έχουμε γίνει όλοι οι μπάτσοι του Άλλου.

Ακόμα και εδώ! Θαυμάσια!!!

Όχι ρε "μάγκα" χωρικέ! Δεν θα σου απαντήσω, παρόλο που την είχα έτοιμη και γραμμένη την απάντηση.

Αλλά όλη μου τη ζωή την ξόδεψα για να μην κάνω ούτε άθελά μου τον μπάτσο σε κανέναν. Κατά συνέπεια δεν γουστάρω και αυτόκλητους μπάτσους.

Εντάξει;;;;

Μόνο ένα: Κάθε τρεις και μία από όσα γράφω τα παίρνουν στο κρανίο τα φασιστάκια και τα τσογλάνια του εθνικισμού. Μετά, νευριάζουν καμιά φορά ορισμένοι φίλοι Αριστεροί! Πότε τα "παίρνω" από την Αμερικάνικη Πρεσβεία και τον Σόρος και πότε από αλλού. Αποφασίστε.

Τόσο άβολο είναι τελικά κάποιος να καταγράφει απλά τους στοχασμούς του και τα ερωτήματά του χωρίς να υπηρετεί κανέναν πούστη και καμιά πουτάνα κερκίδα;

Α σιχτίρ τελικά!

Unknown είπε...

@ Αντρίκκο, η μοναδική περίπτωση κατά τη γνώμη μου για να ξυπνήσει η Κυπριακή Κοινωνία είναι να υπάρξει Λύση στο Κυπριακό. Αλλιώς θα ταξιδεύει αιωνίως σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων και μακράν της πραγματικότητας.

Unknown είπε...

@Λυδία, σας είπα και πιο πάνω ευχαριστώ. Είδατε; Πρέπει κανείς να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας. Και μάλιστα σε έναν τόπο τόσο μικρό όπου όλοι ξέρουν τι κάνουν όλοι...

Ανώνυμος είπε...

@Politispittas

Κούρκαρε politis.
Για το ναι ή όχι

Διάβασα κάτι στην εφημερίδα τζαι μια τζαι είσαι blogger είπα να σε ρωτήσω αν είναι αλήθεια ή όχι. Οι εφημερίδες μας έχουν γράψει πολλές φόρες διάφορα τα οποία εν παραμύθκια. Πρόσφατο παράδειγμα η αμφισβήτηση τον προσόντων του Ρ. Κατσιαούνη.

Πάμε να σου εξηγήσω τζαι το σκεπτικό της δεύτερης ερώτηση μου.

Αν είναι αληθκεία η σχέση τότε θα συμφωνήσω με το σχόλιο του κοριού. Ναι, κατά και την δική μου άποψη θα έπρεπε να δηλώσεις την σχέση σου με τον συγγραφέα όπως πρέπει να δηλώνει την σχέση του με κάποιον ένας π.χ βουλευτής, μέλος διοικητικού συμβουλίου, κριτικός κλπ ο οποίος ασχολείται με ένα θέμα το οποίο έχει σχέση με κάποιον με τον οποία σχετίζεται και με άλλους τρόπους π.χ συγγένεια, επαγγελματική σχέση κλπ. .

Για αυτόν και σε ρώτησα αν θέλεις κάτι να πεις σε περίπτωση που είναι αλήθεια. Εσύ μπορεί να θεωρείς ότι δεν χρειάζεται να δηλώνεις την σχέση σου. Δικαίωμα σου ρε φιλέ αλλά επειδή εγώ ανήκω στην άλλη σχολή (τζινη που πιστευει ότι πρέπει να δηλώνεις τη σχέση σου) δεν σημάνει ότι εγώ είμαι μπάτσος.

Τώρα γιατί αντέδρασες έτσι εν εκατάλαβα εν τζαι ξέρω σε προσωπικά για να ξέρω την ιστορία σου τζαι το ποιος είσαι τζαι επηρές το έτσι πολλά προσωπικά.

Αν θέλεις απαντάς αν θέλεις εν απαντάς που τζιαμέ τζαι τζει κρίση δική μου έννεν?

Pak είπε...

Μπράβο Γιώργο! Αυτό προσπάθησα να πώ και γώ κάποτε αλλά κάποιοι έχουν καλύτερη πένα από μένα!:)

ColourfulMind είπε...

Πικρή αλήθεια. Μέσα στη καθημερίνοτητα μας γινόμαστε και μπάτσοι και δεσμοφύλακες. Δεν ξέρω πόσοι έχουμε το κουράγιο να το παραδεχτούμε... Η μόνη λύση είναι ν' αγαπήσουμε τους ανθρώπους, αν μπορούμε, και μετά λίγο περισσότερο τη ζωή. Να γίνουμε ανθρωποκεντρικοί κι ανθρώπινοι. Γίνεται; Δεν ξέρω...

Μ' αρέσει η οργισμένη απάντηση για το σχόλιο του Κοριού. Με ενθουσίασε κατ' ακρίβεια! Σε μια χώρα που το πέπλο της υποκρισίας και του καθωσπρεπισμού τυλίγει όλες τις εκφάνσεις των δημόσιων δραστηριοτήτων, η οργή από ένα άνθρωπο που αισθάνεται ότι προσβάλλεται είναι υγεία. Πάντα υγιής, λοιπόν, εύχομαι.

Αφιερώνω σ' όλους τους αναγνώστες του ιστολογίου το τραγούδι "An English Man in New York". Αισθάνομαι ότι είναι ένα τραγούδι που βγάζει τη γλώσσα σε κάποιους (λίγους ή πολλούς, δεν ξέρω) "μπάτσους".

Unknown είπε...

@Pak,το διάβασα το κείμενό σου, θαυμάσιο είναι. Ευχαριστώ.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Ειναι τουλάχιστον περίεργη η επιλογή του "Κοριού" να προβεί τώρα σε ένα σχόλιο που να αφορά το Γιώργο Πήττα.

Εξυπηρετεί τη δημόσια ενημέρωση η αναφορά στην άποψη του κάθε Πήττα (δεν το λέω υποτιμητικά, θα μπορουσαμε να ήμασταν στη θέση του) σχετικα με το βιβλίο του Λιλλήκα;

Η υποθεση "βρωμαει" προσωπικη εμπάθεια προς 2 κατευθύνσεις.Σιγουρα προς το Λιλλήκα και βεβαια προς τον Πηττα. Και τα δυο δεν μας αφορουν. Αδικο εξαρχης το σχολιο.

Δυστυχως, δεν ειναι το πρωτο επεισόδιο "κιτρινισμού" που διαπιστώνω από τον Πολιτη - και ισως έχει σημασια να το λεμε και εμεις που γράφουμε σε αυτη την εφημεριδα εβδομαδιαίως.

Κρίμα, γιατί άλλα περιμέναμε, νομιζω, όλοι...

Unknown είπε...

@ColourfulMind...έβλεπα πριν από λίγο για υπεροπολλοστή φορά την απίστευτη εισαγωγή στο 2001: A Space Odyssey του Stanley Kubrick.

Και κάθε φορά το ίδιο έχω στο μυαλό μου.Ως είδος, μπορεί να σηκωθήκαμε στα πόδια, μπορεί να έχουν υπάρξει άνθρωποι ένθεοι όπως οι Ποιητές και οι Συνθέτες, αλλά στη βάση μας παραμένουμε αφόρητα και οδυνηρά πρωτόγονοι και κανιβαλικοί.

Τα όσα έγραψα πριν θα τα στείλω στον ίδιο τον Κοριό στο e mail του, και πάνω από όλα θα τον ευχαριστήσω ακριβώς γιατί σφράγισε με απόλυτη αυθεντικότητα το σημερινό άρθρο.

Σε ευχαριστώ, και προς ώρας καληνύχτα :-)

Unknown είπε...

Νικόλα! Πρέπει να γράφαμε ταυτόχρονα προηγουμένως.

Περίεργα πράγματα ε; Τι να πει κανείς. Νομιζω το σχόλιο του ColourfulMind για τις μικρότητες του τόπου τα λέει όλα. Και μου θυμίζει κιόλας ένα από τα πρώτα μου άρθρα στον Πολίτη,με τον σαρκαστικό τίτλο "το μέγεθος μετράει", δεν ξέρω αν το θυμάσαι, όπου ακριβώς έγραφα πως ένα πρόβλημα του τόπου είναι το ελάχιστο μέγεθος. Κάτι που κάνει σχεδόν όλους να "μασάνε" τα λόγια τους γιατί όλοι, κάποια στιγμή ίσως να έχουν συμφέρον από κάποιον άλλο. Έτσι και βγάλεις το κεφάλι σου από αυτόν τον κύκλο, μπας για καρατόμηση.

Μιχάλης είπε...

Το αν ο Γιώργος έχει ή δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τον όποιον Λιλλήκα, δεν είναι κάτι που μας αφορά.
Όπως δεν αφορά κανέναν το ποια σχέση έχει ο οποιοδήποτε με κάποιον.

Δεν μπαίνει θέμα αδικήματος για να δούμε τις σχέσεις τους.

Ο Γιώργος εξέφρασε μια άποψη για το βιβλίο του Λιλλήκα.
Μπορεί να διαφωνούμε. Και σας βεβαιώνω ότι με τον Λιλλήκα είναι πιο εύκολο να σας πω αυτά που συμφωνώ μαζί του (και είναι ένα ή δύο σημεία) παρά τα όσα διαφωνώ που δεν θα με έφταναν 1000 σελίδες.

Δεν βλέπω λοιπόν ποια η σκοπιμότητα του σχολίου του Κοριού.

Και προσωπικά με τον Γιώργο είχαμε μεγάλες διαφωνίες στο κυπριακό. Με την κουβέντα αυτές σμικρύνθηκαν (έτσι θέλω να πιστεύω).
Ποτέ μου όμως δεν του απέδωσα (ούτε αυτός εμένα) επηρεασμούς από τον Α ή Β γνωστό ή συνεργάτη ή δεν ξέρω γω τι!

Και αν ο όποιος κοριός διαφωνεί με το περιεχόμενο του βιβλίου του Λιλλήκα, αυτά έπρεπε να θίξει και όχι την άποψη ενός ανθρώπου για το βιβλίο.

Ανορθόδοξος είπε...

Η ανθρώπινη φύση... Συχνά τόσο σκοτεινή και πρωτόγονη που σε κάνει να απορείς. Τελικά ίσως ο ρόλος του μπάτσου να είναι μέσα μας!

Unknown είπε...

Μίλησα με ανθρώπους του Πολίτη σήμερα το πρωί.

Ομολογώ, πως χάρηκα σαν διαπίστωσα πως ήσαν εξ ίσου έξαλλοι με μένα.

Στο δε Κοριό απέστειλα επιστολή στην οποια τον "ευχαριστώ" που δικαίωσε τόσο ξεκάθαρα το κείμενο "Είμαστε οι μπάτσοι του Άλλου".

kapernaros nikos είπε...

Απέστειλα λίγο νωρίτερα το παρακάτω e mail ston Πολίτη:

Καλημέρα σας

Ίσως δεν μετράω ιδιαίτερα επειδή διαβάζω την εφημερίδα σας μόνο από το διαδίκτυο, λόγω του ότι είμαι μόνιμος κάτοικος Μονάχου και Ελλαδίτης. Το χθεσινό σχόλιο του συντάκτη σας που υπογράφει με το ψευδώνυμο Κοριος για τον κύριο Πίττα θα μου επιτρέψτε να το χαρακτηρίσω ρεσιταλ συναδελφικού μαχαιρώματος σε δημόσια θέα. Και μάλιστα για έναν συνάδελφο σας που τιμάει την ελληνική γλώσα με τα κείμε΄να του αλλά και την ουσία της έννοιας {ελεύθερος σχολιαστης} όπως ακριβώς στις εφημεριδες της Ευρωπης.
΄
Ευχαριστώ

Νικόλαος Καπερνάρος

Unknown είπε...

Ευχαριστώ κύριε Καπερνάρο, έχω λάβει και άλλα απολύτως ανάλογα που εστάλεισαν στην εφημερίδα και μου κοινοποιήθηκαν στο e mail.

@Μιχάλη, Ανορθόδοξε, :-)) η βλακεία ευτυχώς συναντά και εμπόδια.

Iptamenos Ollandos είπε...

Φίλε Πολίτη Πρίττα,

Καταρχήν συγχαρητήρια για το άρθρο σου.
Ο μπάτσος αυτός είναι λόγω χιλιάδων χρόνων προπαγάνδας εγκατεστημένος μέσα μας. Και ταπεινή μου άποψη είναι ότι χρειάζεται μόνο για να ελέγχει εμάς τους ίδιους (πχ. τον ανεκδιήγητο Κοριό - το Κος παραλείφθηκε σκοπίμως). Και αυτό μόνο μέχρις ενός σημείου. Πρέπει να ελευθερωθούμε και από αυτόν και από τους νόμους που αυτός έχει φτιάξει, αν θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι.

Τώρα όσο αναφορά την απάντηση σου στον δημοσιοκάφρο να σου πω πως την βλέπω εγώ. Όποιος ξέρει να διαβάζει και σ'έχει διαβάσει δεν έχει καμμία ανάγκη να ακούσει την "απολογία" σου. Άρα προφανώς η απάντηση στόχευε τους αναγνώστες που δεν σε ξέρουν. Δεν θεωρώ ότι η περιφρόνηση είναι η σωστή αντίδραση αλλά ούτε την απάντηση σου την βρίσκω σωστή. Πρώτον γιατί είναι φανερό ότι την έγραψες εν βρασμώ ψυχής (πολύ κακός σύμβουλος) και δεύτερον γιατί πέφτεις στο επίπεδο του συνομιλητή σου (παρά την πέρα ως πέρα δικαιολογημένη αγανάκτηση σου και τα σωστά σου επιχειρήματα). Όπως καταλαβαίνεις δεν διαφωνώ με ότι έγραψες απλώς δεν μου άρεσε το γεγονός ότι προκλήθηκες και αντέδρασες. Αν μου επιτρέπεις θα θεωρούσα πιο αρμόζουσα στο στυλ σου μια απλή άρνηση του γεγονότος και αυτή ως μόνος τρόπος αντίδρασης στην σπίλωση του ονόματος σου.
Αν μου επιτρέπεις θα σου πω ότι (χωρίς να θέλω να σε θίξω, καλοπροαίρετη κριτική προσπαθώ να κάνω), ένα ψευδώνυμο βοηθάει να απαγκιστρωθούμε από την προσωπικότητα μας και τις "πονηρές" σκέψεις που αυτή μας επιβάλλει.
Σου εύχομαι καλή δύναμη για την συνέχεια γιατί άνθρωποι που λένε θαρρετά την γνώμη τους έχουν ανάγκη περισσότερη από τους απλούς ανθρώπους.

Lexi_penitas είπε...

Γιωργο συνέχισε! Ο "Κοριος" όπως και οι πραγματικοί κοριοί χτυπάνε ύπουλα και απροειδοποίητα. Μη χάνεις την υγεία σου μαζί τους. Εξάλλου δεν θα εξαλειφθούν ποτέ. Ντροπή!

Ανώνυμος είπε...

Ο "Κοριός" δεν ήταν που τόλμησε να αφήσει αιχμές εναντίον της Ελένης Θεοχάρους, ότι δήθεν έγινε για πολιτική διαφήμιση (εν όψει ευρωεκλογών) η αποστολή πλοιαρίου ανθρωπιστικής βοήθειας στην πολιορκημένη Γάζα, της οποίας ηγείτο ως μέλος των γιατρών χωρίς σύνορα; Η γυναίκα διακινδύνεψε τη ζωή της για να βοηθήσει τους συνανθρώπους της κι ο "Κοριός" δε βρήκε τίποτα καλύτερο να γράψει πέρα από λασπολογίες. Μην ανησυχείτε κ. Γιώργο Πήττα, κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τη στήλη του "Κοριού". Σημασία έχει να διαφοροποιείται η εφημερίδα απέναντι σε τέτοιους κιτρινισμούς.

Ανώνυμος είπε...

Poios einai o malakas korios? Exei @@ na vgei me to onomataki tou? Oi, protimaei na foraei koukoula kai na paizei pellon korion.

Xestikame an o pittas doulevkei i de doulevkei se eteria tou Lillikou. Afora mas? Oi!!!

Ki an nai mpravo tou pou osa grafei sto 90% den einai tis areskeias toy mastrou toy an exei ton mastro.

Isa re korie kai ti ekames twra; mia trypa sto nero.

Soutis & mi blogger anagnwstis (kai) tou POLITI.

Ena apodeiksei tipota se kanenan o pittas? Oi!!!

Ανώνυμος είπε...

@Πολ. Πήττας

Γιώργη, αν υπήρξε / υπάρχει οποιαδήποτε επαγγελματική σχέση, θα μπορούσες να το είχες αναφέρει μόνος σου από την αρχή και να αδειάσεις τους όποιους "καλόπιστους" κριτικούς.

Ούτε αυτολογοκρισία είναι, ούτε αυτοαστυνόμευση. Αυτοπροστασία είναι για θέματα δεοντολογίας.

Αν τέτοια σχέση ανήκει μόνο στον κόσμο της φαντασίας... ε, ασ' τους να χτυπιόνται. Τι χολοσκάς;

Ανώνυμος είπε...

stelios


μερικά σκόρπια γιώργο για το θέμα.

και επειδή σε έχω γνωρίσει και από κοντά θα μαι απόλυτα ειλικρινής.

τη στήλη του κορίου όπως και τη δική σου τη διαβάζω εβδομαδιαίως.


στον Π της κυριακής, υπάρχουν τρεις στήλες, κοριός, θου-κης, και συνήγορος του διαβόλου οι οποίες είναι παρόμοιες.

στήλες τούτου του τύπου υπάρχουν σε όλες τις εφημερίδες (ακόμα και στις πιο σοβαρές).

κουβαλούν όμως δύο προβλήματα.
το πρώτο είναι ότι είναι ανώνυμες. άρα ο αρθρογράφος (όπως και οι πλείστοι εξ ημών μπλόγγερς) μπορεί να κρυφτεί πίσω που την ανωνυμία.

το δεύτερο είναι ότι συχνά χρησιμοποιούν δημοσιογραφικά τρικς, με τη μορφή "κουιζ" τα οποία είναι εντελώς αντιδεοντολογικά. τα κουιζ, στη δημοσιογραφία έχουν τη τάση να φωτογραφίζουν συγκεκριμένο πρόσωπο, αφηνώντας υπονοούμενα (πραγματικά ή μη) και είναι η πιο απλή μέθοδος λασπολογίας.

αυτά τα δύο όποθεν τζαι να τα πιάσεις είναι πρόβλημα.

τωρά στο κοριο.

ο κοριός μου αρέσει γιατί έχει μια τάση να απομυθοποιεί τις καταστάσεις (πηγαίνωντας ενάντια στη βαβούρα που συνήθως δημιουργείται ανάλογα με το γεγονός). γι αυτό απλαμβάνω τη στήλη του.


το ότι και ο κοριός αλλά και ο Πολίτης γενοκότερα έχουν κατηγορηθεί ότι τα παίρνουν, θα έπρεπε να τους κάμει λίγο πιο προσεκτικούς όταν γράφουν παρόμοια πράγματα.... αν και η αλήθεια ο κοριός το πήρε που την ανάποδη και προσπαθεί με κάθε ευκαιρία να αποδείξει ότι τελικά είναι οι άλλοι που τα παίρνουν (κουλίας, κουτσού , λιλλήκας κλπ)


το ότι έχει μιαν εμπάθεια ενάντια στο λιλλήκα την έχει σίγουρα. αυτό στέκει επίσης.


τωρά στο θέμα του βιβλίου,

αντί να εκφράσει την διαφωνία του με τα γραφόμενα σου (όπως πολλοί εξ ημών για το συγκεκριμένο θέμα) αποφάσισε να απονομιμοποιήσει το γραφόντα.

σωστό ή λάθος ;
λάθος λέω εγώ, αλλά που τι στιγμή που αρθρογραφείς επωνύμως - και άρα εκτίθεσαι- αυτά πρέπει να τα περιμένεις.

και θα σου πω τι πιστεύω ότι θα σου απαντήσει: ότι έγραψες ένα κατεβατό χωρίς να απαντάς στη σπόντα που σου άφηκε.

και αν με ρωτάς εμένα πρέπει να το απαντήσεις.

και από κει και πέρα είναι στη κρίση του αναγνώστη να σε κρίνει.

μπορεί να σε κρίνει αποσπσματικά , ή μπορεί να σε κρίνει για το σύνολο το άρθρων σου. αλλά μπορεί για τον αναγνώστη η πληροφορία να είναι σημαντική.

επαφίεται εντελώς στον αναγνώστη πως θα το δει.


στο κάτω κάτω (αν θυμούμαι σωστά), έχει δηλώσει ότι έχεις δουλέψει και με το τάσσο - όμως ουκ ολίγες φορές έχεις εκφράσει τις διαφωνίες σου (όχι τόσο με το τάσσο) αλλά με το κόμμα του.

άρα που τη πλευρά τη δική μου έχεις είδη κριθεί.

έχεις είδη αποδείξει ότι μπορείς να δουλευεις με/για κάποιο και να εκφράζεις τη διαφωνία σου.

Bananistanos είπε...

Εγώ θέλω να επιστρέψω στο πρώτο κείμενο και τους μπάτσους.


"...Υποσημείωση σε όλα αυτά, το «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι», ένα σύνθημα που πέρα από το ότι προσβάλλει τα γουρούνια, είναι γενικώς κομμάτι άκομψο..."

-τη χοντράδα δεν την απόφυγες τελικά


"...Αυτό, θεωρητικά είναι μια διαδικασία που λέει πως ο κάθε ένας, αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του και εφ όσον τις διεκπεραιώνει σωστά είτε παρασύρει και τους άλλους προς τα «πάνω» είτε εξοστρακίζει τους «άχρηστους» αυτόματα.

Θα ήταν μια χαρά αυτό το ιδεολόγημα, αν ο κόσμος δεν ήταν εργαλείο στα χέρια κατά κανόνα ηλιθίων, απαίδευτων και ακαλλιέργητων.
Και αν ο κόσμος, στα μέρη μας τουλάχιστον , δεν ήταν απόλυτα παραδομένος σε ανθρωπάκια που έχουν κατακλέψει το σύμπαν ατιμωρητί..."

Μήπως τα "ανθρωπάκια" είναι τελικά πιο έξυπνοι από τους υπόλοιπους-εμάς, και καταφέρνουν να κλέβουν ατιμωρητί;

Μήπως οι "ηλίθιοι απαίδευτοι..." είναι οι μονόφθαλμοι ανάμεσα σε τυφλούς;


"...Για όλους φταίνε οι Άλλοι, όλοι γινόμαστε οι μπάτσοι των Άλλων...."

Άρα συμφωνούμε ότι δεν είναι οι ηλίθιοι απαίδευτοι που φταίνε αλλά εμείς οι υπόλοιποι που τους βάλαμε να μας ελέγχουν;

΄Αρα όσοι νομίζουν ότι είναι καλύτεροι απο τους ηλίθιους και απαίδευτους οφείλουν να προσπαθήσουν να πάρουν τον έλεγχο

Ή να σκάσουν

"Στα μέρη μας" έχουμε την τύχη επιλέγουμε τους ηλίθιους και απαίδευτους μας με την ψήφο μας. Αλλού και άλλοτε δεν την είχαν.

No one pretends that democracy is perfect or all wise. Indeed, it has been said that democracy is the worst form of government, except for all the others that have been tried from time to time. - Winston Churchill, 1947

Υπάρχει κάτι καλύτερο να δοκιμάσουμε?

Δεν περιμένω απαντήσεις, απλώς, σαν κάποιος που δεν καταλάβει από ποίηση, κατέγραψα κάποιες σκέψεις, ίσως και άσχετες, που κατέβασα διαβάζοντας το κείμενο.

Unknown είπε...

Στέλιο-ξέρεις που κολλάω; Στο ότι θεωρώ τελείως αντιδεοντολογική την ίδια την ερώτηση. Ειδικά με τον τρόπο που μπήκε.

Ως αναγνώστης, ποτέ δεν αναρωτήθηκα τη άλλη δουλειά κάνει κάποιος αρθρογράφος ή σχολιαστής, τον έκρινα πάντα από την ποιότητα των γραπτών του, ανεξάρτητα από την σύγκλιση ή απόκλιση στις απόψεις. Δεν έχω "πρόβλημα" να απαντήσω αλλά το θεωρώ παντελώς γελοίο και υποτιμητικό. Γιατί ο πάσα ένας που με διαβάζει ξέρει πως γράφω -να το πω έτσι- του κεφαλιού μου.

Ο Γ.Λιλλήκας, έχει μία εταιρία Συμβούλων , την Blue Tree. Γνωρίζω πως είναι (νομίζω) στην Αθαλάσσας.

Ο Γ. Πήττας, διευθύνει το Δημιουργικό Τμήμα της Εταιρίας Στρατηγικής Επικοινωνίας Marketing /Διαφήμισης Marketway Publicis της οποίας βασικός μέτοχος είναι η κα Βαρβάρα Λιλλήκα . Οι δύο εταιρίες, δεν συνδέονται πουθενά.

Και επαναλαμβάνω. Αν είχα γράψει πως το βιβλίο είναι "απαράδεκτο" θα είχε γίνει αυτό; Όχι.

Από την άλλη πλευρά επειδή βρήκα το βιβλίο -όπως το έκρινα- έπρεπε να σιωπήσω ή να διευκρινήσω πως έχω ή δεν έχω άμεση ή έμμεση ή και καμία σχέση;

Με αυτή την λογική, όταν αντίστοιχα παρουσίαζα το βιβλίο του Μιχάλη Μιχαήλ για τον Μαρξ και η Αρχαία Ελλάδα γιατί κανείς δεν έκανε την εξίσωση: Ο Μιχαήλ είναι γνωστός αριστερός-κομμουνιστής δημοσιογράφος. Ο Πήττας κάνει εκπομπές στον Άστρα. Άρα ο Πήττας εκτελεί "κομματική υπηρεσία".

Βρέθηκε βέβαια κάποιος να μου πετάξει κάτι τότε (μαλακία το βιβλίο χατήρια στο ΑΚΕΛ κάνεις;) αλλά το "πέταξε" ιδιωτικώς στο mail.

Έλεος! Τόση μαλακία, δεν μπορεί να την ανεχτεί ένας άνθρωπος!

stelios papalangi είπε...

να προσθέσω κάτι ακόμα τώρα που επέστρεψα από τη δουλειά.

υπάρχουν κριτικές και κριτικές - πληροφορίες ασήμαντες και μη.

στο μπλογκ τούτο υπήρξαν κατά καιρούς διάφοροι που ισχυρίζονταν ότι έχεις λεφτά ότι είσαι βολεμένος κλπ.

Αυτό για μένα που σε διαβάζω είναι εντελώς αδιάφορο - γι αυτό και βρίσκω γελοιότητες τις συχνές αναφορές στο πόσα λεφτά έχει ο αλαβάνος ή ο στίπρας. μακάρι να τα φκαλες με τον ιδρώτα σου τζαι μακάρι να φκάλεις τζι άλλα. τζαι αν αντίθετα χρωστείς... να μάστεν καλά να πίνουμεν :-)

η πληροφορία αυτή μου είναι ασήμαντη ως αναγνώστης.

όμως,
θα διαφωνήσω με το μιχάλη εκεί που λέει

"Το αν ο Γιώργος έχει ή δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τον όποιον Λιλλήκα, δεν είναι κάτι που μας αφορά."

το να δουλεύεις για το λιλλήκα και να αρθρογραφείς για το λιλλήκα, είναι πληροφορία που ο αναγνώστης πρέπει να τη γνωρίζει.

(και σε αυτό πρέπει να παραδεχτούμε ότι η σπόντα του κορίου δεν ήταν γενική του τύπου "τα παίρνεις από τους αμερικάνους". αντίθετα ήταν πολυ συγκεκριμένη. )

πόσον μάλλον λαμβάνοντας υπόψη τη διαπλοκή που υπάρχει στα ΜΜΕ ανά το παγκόσιο.

θα μου πεις εγώ είμαι δημοσιογράφος ;

όχι.

όμως η πληροφορία δεν παυει να είναι σημαντική για τον αναγνώστη.

από πλευράς δεοντολογίας και μόνο.

από κει και πέρα θα σε κρίνει.


και όπως είπα και πιο πάνω, για μένα ακόμα και να δουλευεις για το λιλλήκα, για μένα έχεις είδη κριθεί.

αυτό όμως είναι άσχετο με το αν ο αναγνώστης πρέπει να ξέρει τη πληροφορία ή όχι.

εγώ νομίζω ότι θα είναι μαγκιά σου να το πεις (αν είναι όντως έτσι), τζαι μακάρι να μπορούσαν όλοι να εκάμναν το ίδιο.


και είναι επίσης άσχετο, το γεγονός ότι ο κοριός μπορεί να κρύφκεται πίσω που την ανωνυμία του ενώ εσύ όχι. που στο κάτω κάτω μπορείς να πεις εγώ δεν απαντώ σε ανθρώπους που κρύφκουνται πίσω που την ανωνυμία τους.


αυτό που θέλω να κάμω ξεκάθαρο είναι ότι η διαφωνία μου εστιάζεται μόνο στο θέμα αν ο αναγνώστης πρέπει να ξέρει τη πληροφορία ή όχι.

και κατά τη γνώμη μου πρέπει.

Ανώνυμος είπε...

Πήττα, το πόνημα του Λ., πέραν της πολιτικής του πτυχής είναι και -ως βιβλίο -εμπορεύσιμο αγαθό. Εκεί βρίσκω εγώ πως θα μπορούσε να προκύπτει θέμα δεοντολογίας... (βλ. περιπτώσεις συγκεκαλυμμένης διαφήμισης).

stelios papalangi είπε...

τώρα είδα ότι γράφαμε ταυτοχρόνως.

ευχαριστώ για την απάντηση

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα,

παρακολουθώ το μπλογκ χρόνια

διαφωνώ με πολλά και συμφωνώ ίσως με περισσότερα. δουλεύοντας στον χώρο της εκπαίδευσης και έχοντας σχέση εργοδότη-εργαζόμενου με ανθρώπους που εκπονούν βιβλία, ποτέ δεν θα έκανα διαφήμιση ή δυσφύμιση επείδη απλά ο άλλος με πληρώνει.

στο κάτω κάτω, δουλεία κάνω και με πληρώνει... και ο καθείς μας δλδ, εργάζεται, καταπονιέται και χαλάει φαία ουσία, όχι επειδή την χρωστάει σε κάποιον...

θεωρώ απρεπή τα σχόλια του λαδώματος

για τον απλό λόγο, ότι ουσιαστικά δεν κρίνουν τις θέσεις κάποιου σε ένα ζήτημα, αλλά θεωρώντας κάποιον πιόνι κάποιου άλλου θίγουν την ίδια την εργασία του...

δεν είμαστε δουλοπάροικοι, ούτε σκλάβοι κανενός για να βρισκόμαστε σε εντεταλμένοι υπηρεσία

ο κάθε εργαζόμενος, είναι τόσο ελεύθερος όσο ο ίδιος επιλέγει κ όχι όσο τον αφήνει ο κάθε εργοδότης του

αυτά είχα να προσθέσω στο θέμα που προέκυψε

στο κύριο άρθρο, επειδή διαφωνώ, δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ

μαριζέτα

kyriakos είπε...

Μια ζωή αιρετικός κ. Πιττα
Γίνε ορθόδοξος να ησυχάσεις..

Go with the flow..

Unknown είπε...

@Soutis (;) Ευχαριστώ, αλλά πιστεύω πως ο καθένας μας, αποδεικνύει το "ποιόν" του καθημερινά. Μέσα από την ποιότητα που παράγει όμως σε όσα κάνει.

@Αγρινό, έχεις δίκαιο πως τα βιβλία είναι εμπορεύσιμο είδος. Αντικειμενικά είναι. Ωστόσο το αν ένα βιβλίο είναι μόνο εμπόρευμα ή όχι είναι το ίδιο το βιβλίο που θα στο πει, μέσα από την ποιότητα και τον κόπο που θα διακρίνεις όταν το διαβάζεις.

Σε κάθε περίπτωση, κατά καιρούς έχω γράψει και έχω πει για βιβλία, ταινίες, μουσικές, ποιητικές συλλογές κλπ. Και πάντα αν κάτι μου άρεσε ή έκρινα ενδιαφέρον το "κοινοποιούσα" προς τα έξω.

Όταν γράφω ένα άρθρο, για το οτιδήποτε, είμαι συγκεντρωμένος στις σκέψεις μου και μόνο. Οπως είπα νωρίτερα, ίσως είμαι αφελής. Ομολογώ, πως όταν έγραφα για το βιβλίο του Λιλλήκα, ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσε να προκύψει ένα οποιοδήποτε θέμα. Και ο λόγος είναι απλός. Τον άνθρωπο, δεν τον έχω στο μυαλό μου. Δεν υπάρχει στην καθημερινότητά μου. Δεν δουλεύουμε μαζί- δεν μπορούσα κατά συνέπεια να κάνω τον οποιοδήποτε συνειρμό.

Και Στέλιο, συνεχίζω και διαφωνώ με την "δεοντολογία" έτσι όπως τη βάζεις.

Unknown είπε...

@Μαριζέτα, στο πρώτο σκέλος των όσων γράφεις θα συμφώνήσω απόλυτα. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα.

Στο δεύτερο όμως δεν σε καταλαβαίνω:-)

Γιατί, έχω την άποψη πως ο διάλογος και η επικοινωνία αποκτάνε ουσία και αξία όταν υπάρχει Διαφωνία...

Μόνο τότε υπάρχει ελπίδα να μάθουμε όλοι κάτι παραπάνω από όσα ήδη ξέρουμε. Δηλαδή, μέσα από τον τρόπο σκέψης του Άλλου που διαφέρει από τον δικό μας. Ή όχι;

Unknown είπε...

@Κυριάκο μου, είναι λίγο αργά για να αλλάξω πλεύση.

Είμαι 52 χρόνων και έφαγα τη ζωή μου -που λέει ο λόγος- για να διατηρήσω τη σκέψη μου απόλυτα προσωπική. Και το τίμημα υπήρξε μερικές φορές εξαιρετικά οδυνηρό. Δεν μπορώ να αλλάξω τώρα. Η δε "ορθοδοξία" σε οποιαδήποτε μορφή της θα με βρίσκει πάντα "απέναντι".

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ Πήττα

πολύ σωστή η παρατήρηση σου και προφανώς και συμφωνώ μαζί της.λόγω χρόνου και κυρίως επειδή διαφωνώ στο κύριο άρθρο με τον τρόπο που μπαίνει η έννοια του μπάτσου,
άρα θέλει κάποια ώρα, για να διαμορφώσω τις σκέψεις μου εν συντομία
δεν προφταίνω αυτή την στιγμή να απαντήσω!

ελπίζω μές την βδομάδα να τα καταφέρω

προς το παρόν, πάω απεργία και ελπίζω οι πραγματικοί μπάτσοι να μην μας πνίξουν πάλι στα διαφόρων λογής αέρια

μαριζέτα

mtryfo είπε...

Σκέφτηκα να γράψω κάτι για να σας κάνω να νοιώσετε καλύτερα... διαπίστωσα ότι προηγήθηκαν τόσοι φίλοι/ες και χάρηκα ιδιαίτερα...
Eίμαι σίγουρη ότι δεν πρόκειται να σας σταματήσει κανείς να λέτε αυτό που νοιώθετε και πιστεύετε, κι αυτό σας ξεχωρίζει!!!
Να στε καλά και να συνεχίζετε...

Unknown είπε...

mtryfo σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ πάρα πολύ.