Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Αυριανισμός: ένα χθες που τελειώνει;

Αυριανή και Σαρτζετάκης σε πλήρη αρμονία ή με άλλα λόγια η Αυτοκρατορία της χυδαιότητας στις δόξες της με Κυβέρνηση και Υπουργούς να φέρνουν την Αυριανή ως παράδειγμα δημοσιογραφίας.




"Γράψτε μας ό,τι ξέρετε...προκειμένου να συμπληρώσουμε μια μεγάλη έρευνα για την αφεντιά του." Η ...επίσημη αγαπημένη του ΠΑΣΟΚ τότε, εγκαινιάζοντας τον χαφιεδισμό. Στον ίδιο τόνο εκείνη την εποχή έπαιζε και η Ελεύθερη Ώρα η οποία είχε συναγωνιστεί επάξια την Αυριανή στη χυδαιότητα κάποιων πρωτοσέλιδων τίτλων, συνήθως με αποδέκτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.




Καμαρώστε σημειολογία: Παίρνουμε ένα παλιό αριστερό σύνθημα, βαφτίζουμε της Εθνική Ελλάδος...Μουτζαχεντίν, πασπαλίζουμε το γλυκό με "παγκόσμιο θαυμασμό" και είναι πλέον βέβαιον πως είμεθα όλοι απόγονοι του Λεωνίδα και του Μεγαλέξαντρου. Προσωπικά, κάτι σε απογόνους του Καραγιόζη μου μοιάζουμε...






Αναρωτιέμαι, αν οι εκδότες της Αυριανής μπορούσαν να φανταστούν το μεγάλο μέλλον της εφημερίδας τους όταν αποφάσιζαν να τη βαφτίσουν με αυτό το όνομα που ατενίζει αενάως στο «Αύριο».

Αναρωτιέμαι επίσης αν είχαν μεθοδικά και στρατηγικά επιλέξει να εμβαπτιστούν στον έσχατο πάτο της χυδαιότητας και μετά να ραντίσουν ως ιερουργοί της δημοσιογραφικής πορνογραφίας την κοινωνία ολάκερη εθίζοντας το αναγνωστικό κοινό στο αγοραίο και φτηνό μήνυμα, στην συστηματική σπίλωση υπολήψεων, καθώς και στον ευθύτατο και ανερυθρίαστο χαφιεδισμό.

Θυμάται κανείς άραγε την «εφημερίδα» αυτή όταν αποκαλούσε τον Μάνο Χατζιδάκι «χαμερπή ομοφυλόφιλο»; ή «κίναιδο ολκής»;

Θυμάται κανείς πως η «εφημερίδα» αν είναι ποτέ δυνατόν, καλούσε τους αναγνώστες της να προσκομίσουν οτιδήποτε «στοιχεία» γνώριζαν για τη ζωή του αείμνηστου συνθέτη (που αυτός βέβαια θα παραμείνει αιωνίως …αυριανός…) προκειμένου να τον εκθέσουν;

Θυμάται κανείς το σχεδόν παθολογικό μίσος της Αυριανής για την Κύπρο και τους Κυπρίους όταν μέσα από διάφορα άρθρα προσπαθούσε να καλλιεργήσει την αντιπάθεια προς τη Νήσο και τους κατοίκους της;

Η εφημερίδα, που… «γκρέμισε τον Καραμανλισμό» και που σήμερα στηρίζει ασμένως τη Νέα Δημοκρατία και τον αρχηγό της.

Βέβαια, η Αυριανή σήμερα πια δεν πουλάει παρά ελάχιστα φύλλα.


Όμως, την ενδοφλέβια της ένεση στην κοινωνία την έκανε, ώστε σήμερα, άξιοι και καλύτεροι, πιο γκλαμουράτοι συνεχιστές της να ξερνάνε δημοσίως από κανάλια και ραδιόφωνα χωρίς να προκαλούν το δημόσιο αίσθημα. Είναι πια, ο κανόνας.

Οι δε εξαιρέσεις, όπου αυτές υπάρχουν, κατατάσσονται αυτόματα στην περιοχή της γραφικότητας.

Το πρόβλημα όμως, ή μάλλον το ερώτημα που εγείρεται δεν είναι τι συμβαίνει τώρα πια.

Μιλάμε όλοι, συζητάμε, γίνονται και ειδικές ημερίδες για τον ρόλο των media, την κατάντιά τους, την επικράτηση του λαϊκισμού και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα.

Μοιάζει όμως να μας διαφεύγει μία λεπτομέρεια εξαιρετικά θλιβερή.

Όταν η Αυριανή ξεκινούσε την διαδρομή της στα περίπτερα, το κοινό, όχι απλώς την αγκάλιασε με το καλημέρα, αλλά την πέταξε στα ύψη της κυκλοφορίας.


Κατά συνέπεια, υπήρχε μία κοινωνία ή έστω μία μεγάλη της μερίδα που σαν έτοιμη από καιρό, περίμενε τον κατάλληλο φορέα για να αποκτήσει σώμα και έκφραση.

Μία μερίδα κοινού, που είχε ανάγκη τεράστια από τις αρχές κιόλας της δεκαετίας του 80 να εκφράσει την πλήρη απαξία σε Αρχές, σε Πολιτισμό, σε Σκέψη, σε Πολιτική.
Μία μερίδα της κοινωνίας που «επικοινωνεί» και εκφράζεται μέσα από την ακραία ύβρη που τη μεταφράζει σε «μαγκιά» «λαϊκότητα» και παθολογικό μίσος για κάθε τι το χαμηλότονο και στοχαστικό.

Σήμερα, λένε μερικοί πως φτάσαμε στο τέρμα του δρόμου.

Πως οι επίγονοι της Αυριανής , δηλαδή ο κάθε Θέμος και ο κάθε «λαϊκός» Εισαγγελέας θα σιγήσουν ο ένας μετά τον άλλον γιατί η εποχή τους τελείωσε.

Κάτι που ορισμένοι σηματοδοτούν με τον πιθανό εγκλεισμό του κου Αναστασιάδη στη φυλακή.

Μη νομίζετε…Αν τελικά καταλήξει εκεί αυτός ο κύριος, η αιτία δεν είναι η υπόθεση Ζαχόπουλου και το διαβόητο DVD πάντως . Αυτά, είναι απλώς μια αφορμή.

Η αιτία, η ουσία του πράγματος πηγαίνει χρόνια πίσω, όταν η Αυριανή ως κανονική πορνοφυλλάδα δημοσίευσε της γυμνές φωτογραφίες της δεύτερης συζύγου του Ανδρέα Παπανδρέου.

Είναι πολλά χρόνια που παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα. Μία πραγματικότητα που συντίθεται από αλλεπάλληλα μεγάλα σκάνδαλα από δημοσιογραφίσκους εσχάτου επιπέδου που κατέστησαν εαυτούς αυτόκλητους Ζορό και έγιναν λαϊκοί ήρωες.


Μία πραγματικότητα στην οποία η ανυπαρξία θεσμών και πολιτικής βούλησης αφήνουν τον πολύ κόσμο έρμαιο στα δόντια των πτωματολόγων του λαϊκισμού.


Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, η μόνη δύναμη που μπορεί να προβάλλει συγκροτημένες αντιστάσεις είναι η Αριστερά. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν αλλού υγιείς δυνάμεις. Υπάρχουν!

Τονίζω όμως το «συγκροτημένες αντιστάσεις» δηλαδή αντιστάσεις που ενσαρκώνονται με πολιτική πρακτική και καθημερινή παρέμβαση στην κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που και ο αείμνηστος Χατζιδάκις, που τόσο εμίσησαν οι Αυριανιστές όλου του φάσματος , παρότι υποτίθεται «δεξιός» κάθε φορά που ήθελε να προσθέσει την πολύτιμη φωνή του για κάποιο κοινωνικό ζήτημα, πρόσθετε τη φωνή του στη χορωδία της Αριστεράς.

Ας ελπίσουμε, πως αυτή τη φορά, πιάσαμε πραγματικά πάτο. Ή μήπως έχει και πιο κάτω;
Τα δύο αποκόμματα της Αυριανής αθλιότητας τα βρήκα και τα αντέγραψα από το http://www.hadjidakis.gr/ . Το εξώφυλλο με τους ….μουτζαχεντίν είναι από το ιστολόγιο του φίλτατου Μαύρου Γάτου.
Το compilation που ανέβασα «πατάει» στους Crosby Stills Nash & Young και στον Neil Young μεμονωμένα. Τα 2 πρώτα τραγούδια είναι από την πολύ πρόσφατη δουλειά του, μία (ακόμα) καθαρά αντιπολεμική δουλειά.
Είναι γνωστό πως οι Crosby Stills Nash & Young είναι βαθύτατα πολιτικοποιημένοι και ενεργοί ακτιβιστές τόσο για ζητήματα ειρήνης και αφοπλισμού από πολύ παλιά, όσο και σε όλες τις περιοχές που μπορούν να διεγείρουν έναν σκεπτόμενο πολίτη οποιασδήποτε χώρας. Παράλληλα είναι βαθύτατα Αμερικανοί και ο σεβασμός τους στη μουσική και όχι μόνο παράδοση , είναι διάχυτος.
Τα περισσότερα τραγούδια που έβαλα εδώ, θα παιχτούν στην εκπομπή μου στον ‘Αστρα 5-7.







30 σχόλια:

dokisisofi είπε...

Gemisame apo spiounous kai roufianous...mono pou simera oi methodoi tous einai pio meletimenes. Strefontai panta omws enantia se polites pou tolmoun na ksexorizoun. Einai gegonos..
Thimatai omws kaneis tous thrasideilous tis Avrianis? O Xatzidakis einai pou epikratise.
:))

Unknown είπε...

Ασφαλώς Δοκησίσοφη, ασφαλώς.

Μόνο που στο μεταξύ αυτοί, οι σπιούνοι και ρουφιάνοι όπως καλά τους λες, έχουν ήδη μολύνει τα πάντα. Και τα ανθρωποειδή της Αυριανής (και της κάθε Αυριανής) μπορεί κρύφτηκαν πια αλλά ο επίγονοί τους, κυκλοφορούν και "δουλεύουν".

elias είπε...

Σαφώς και έχει και πιο κάτω και σύντομα θα το δούμε. Με την παιδεία διαλυμένη, με το κράτος έρμαιο της ανομίας το έδαφος είναι έτοιμο για τα χειρότερα.

stelios papalangi είπε...

"Όταν η Αυριανή ξεκινούσε την διαδρομή της στα περίπτερα, το κοινό, όχι απλώς την αγκάλιασε με το καλημέρα, αλλά την πέταξε στα ύψη της κυκλοφορίας.


Κατά συνέπεια, υπήρχε μία κοινωνία ή έστω μία μεγάλη της μερίδα που σαν έτοιμη από καιρό, περίμενε τον κατάλληλο φορέα για να αποκτήσει σώμα και έκφραση."

τα ίδια λέγαμε και σε προηγούμενο άρθρο που αφοούσε το ραδιόφωνο.
τελικά πόση ευθύνη κουβαλά ο δέκτης, ο αναγνώστης ο ακροατής ;

και η αρχή δεν είναι η αυριανή, η Bild ή η Sun. Πάει πίσω στο ντρέφους, και ακόμα πιο πίσω στον αριστοφάνη.
στους αχαρνείς ο κεντρικός ήρωας δικαιόπολις, ζητάει απ τον ευριπίδη τα κουρέλια των τραγωδιών γιατι ξέρει πως έτσι μόνο θα συγκινήσει το "χορό". μόνο έτσι θα τον πείσει. και τον πείθει.

άρτο και θεάματα - το ήξεραν πιο παλιά το ξέρουν και σήμερα.

αφού τους πουλάνε τα σκουπίδια και αυτοί τα αγοράζουν σαν μανιακοί, τότε αν κάποιος πει : "καλά να πάθουν", θα εχει άδικο ;


......


το θέμα είναι ότι αυτές οι προσεγγίσεις, (του τύπου: ο λαός είναι ηλίθιος) είναι (είτε θέλουμε να το παραδεκτούμε είτε όχι) ελιτιστικές.

και κανείς βεβαίως δεν θέλει να κουβαλά τη ταμπέλα του ελιτιστή.


.....
αυτά από τη πλευρά του δέκτη... για την άλλη πλευρα - τη κατάσταση δηλαδή της δημοσιογραφίας, θα τα πούμε αργότερα

Aceras Anthropophorum είπε...

Αγαπητέ φίλε Πιττα τζαι άλλοι μπλογκοπερπατητές, ελάτε ποτζεί στο μπόγκ μου τζαι κάτι σας θέλω.

Ανώνυμος είπε...

ένας καλλιτέχνης δεν μένει στο προτεκτοράτο

ένας ελεύθερος άνθρωπος δεν μένει στο προτεκτοράτο

να συζητά σαν κατάσταση του στήθους την αμορφωσιά και τα συναφή της με τις μοχθηρίες και τις παγίδες

έτσι πλήρωσε ο χατζηδάκις την παραμονή του στο προτεκτοράτο από εκείνους που ποτέ δεν τολμούν να σε κατηγορήσουν για εκείνο που πραγματικά επιθυμούν: ότι δεν είσαι ελεύθερος.

παραλείπω τις ομοφυλοφιλίες και τις κομματικές προτιμήσεις. εξάλλου για έναν ελεύθερο άνθρωπο, κομουνιστής ήταν ο μάνος. όχι όμως κομουνιστής του κόμματος που δεν διαφέρει και πολύ και στους τρόπους και στη θεωρία από αυτόν τον αυριανισμό.

αυτά είναι έτσι. όμως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τα πλάσματα με τις ιδέες. εξετάζουμε μόνο αν έχουν ανθρωπιά. ένας τρόπος υπάρχει γι' αυτό: αν βοηθούν τα πλάσματα τα άλλα.

αυτή η βοήθεια είναι δύσκολο να δημιουργηθεί και να διανεμηθεί μέσα στα προτεκτοράτα και στα χαμαιτυπεία της καρδιάς.

υπάρχει και ένας κανόνας ιερός που λέει ότι μπορείς να βοηθήσεις κάποιον μόνο αν ο ίδιος το θέλει. θα συζητήσουμε τώρα τι επιθυμούν οι χαμένοι μέσα στη ζήση; μπορούν να θέλουν κάτι καλό;

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ PolitisPittas,

Έχω την άποψη ότι αν αναρτούσες εδώ, το κείμενο που έγραψες για το Σαββατοκυριακάτικο ένθετο του “ΑΣΤΡΑ” “Αλλά Λόγια” με θέμα την Αμερική και το “αμερικάνικο όνειρο”, θα ήταν πιο ενδιαφέρον και η συζήτηση πιο συναρπαστική.

Anef_Oriwn
Κυριακή 6/7/2008 – 11:02 μ.μ.

mtryfo είπε...

Να σας θυμίσω όμως Γιώργο, οτι την εποχή εκείνη δεν ήταν μόνο ο κόσμος που στήριζε τη συγκεκριμμένη φυλλάδα, ήταν και ο "σοσιαλιστής" πρωθυπουργός που την υμνούσε...

-=IMAGINOS=- είπε...

Ακριβώς έτσι όπως τα λέει ο mtryfo είναι.
Ο Αυριανισμός είναι μία "εφεύρεση" καθαρά σοσιαλιστική του "σοσιαλιστικού" ΠΑΣΟΚ του μεγαλύτερου απατεώνα που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα, του Ανδρέα Παπανδρέου, αφού αυτός κατέστρεψε οικονομικά τη χώρα για τα επόμενα 80 χρόνια. Το μόνο που έσωσε και σώνει τον Ανδρέα είναι ο πατριωτικός του χαρακτήρας στα εθνικό θέματα ο οποίος υπήρξε και αδιαμφισβήτητος. "Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ" , δεν το είπε κάποιος ακροδεξιός ή Πλεύρης αυτή την φράση που άφησε εποχή, την είπε ο Ανδρέας.

Unknown είπε...

@Στέλιο, αν μία άποψή μου θεωρηθεί ως "ελιτίστικη" προσωπικά μου είναι απολύτως αδιάφορο. Δεν θα αλλάξω τη γνώμη μου γιατί κάποιοι θα της "χαρίσουν" μία Α' ή Β' ταμπέλα, θα την μεταβάλλω ευχαρίστως αν η αντίθετη άποψη, τεκμηριωμένα μου αποδείξει πως έχω άδικο και με κάνει κάπως σοφότερο.

Ένας λαός "δεν φταίει" μεν έτσι γενικά και αόριστα, αλλά πίσω από τις συλλογικές συμπεριφορές, υπάρχουν πάντα αιτίες που κατά τη γνώμη μου αξίζουν ανάλυσης. Ο Λαϊκισμός με την απίθανη αποδοχή που έχει (που είχε;) στα μέρη μας έχει για μένα τις ρίζες του (και αυτός) στην ελλειματική Παιδεία τόσο τη συστηματική όσο και την Κοινωνική. Η δημοσιογραφία που θίγεις στο τέλος του σχολίου σου, απλά επιστρέφει τον αντίλαλο που δέχεται από την κοινωνία και, ασφαλώς τον επιστρέφει επαυξημένο για να πουλήσει. Το ζήτημα είναι η Κοινωνία που σε συντριπτικά ποσοστά αγκαλιάζει τα φαινόμενα και τα επιβραβεύει.


@ Aceras ,υπέγραψα ασφαλώς.


@ Άνευ...το ζήτημα του Λαϊκισμού πιστεύω πως είναι από τα πιο καυτά...Και να ήθελα όμως δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό που λες-παρόλο που με έβαλες σε σκέψεις- γιατί ένα βιαστικό πάτημα στο ποντίκι την Παρασκεύή λίγο πριν πάω στον Αστρα για ηχογράφηση και αφού τύπωσα το κείμενο,εξαφάνισε το κείμενο οριστικά...Με απλά λόγια το έσβησα...ο βλάκας.

@mtryfo...χαίρομαι που σας βλέπω. Το αναφέρω έντονα αυτό που λέτε στο άρθρο όταν ονομάζω την Αυριανή ως Επίσημη Αγαπημένη του ΠΑΣΟΚ.

@Imaginos-Χρήστο, ναι μεν, αλλά. Δηλαδή το καθαρά κοινωνικό πρόβλημα-όπως εγώ το θέτω- δεν το δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ, αλλά το εκμεταλεύτηκε. Το ΠΑΣΟΚ αγκάλιασε τον Αυριανισμό γιατί τον εξυπηρετούσε. Κατά την άποψή μου, αυτό που λέμε "Αυριανισμός" δεν έχει κομματικά σύνορα, αποτελεί ένα εξαιρετικά κακοήθες καρκίνωμα στο σώμα της Πολιτικής και της Κοινωνίας και δεν έχει να κάνει μόνο με την ενημέρωση.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητοί σχολιογράφοι

διαβαζοντας το άρθρο και τα σχολια δεν μπορώ να αντισταθώ και να μην αναφερθώ στο κυπριακό "ποντίκι" και πως αξιοποιηθηκε από την κυβερνηση μέχρι λίγους μήνες πριν. Ακόμα και μεγαλύτερες σε κυκλοφορία εφημερίδες (π.χ.παττιχόφυλλο για να δανειστώ το όνομα από τον eστορων)που έδωσαν βημα σε αισχρά επιχειρηματα, αφορισμούς και λασπολογία.
Το καιρό της περιρρέουσας υπηρχαν και εφημερίδες που αν δεν συμμετείχα στο ίδιο βαθμό, με την σιωπή τους κάλυπταν αυτές τις τάσεις (πχ. δεν καλυφτηκε ποτέ η επίθεση τουρκοκύπριων σε καφέ της Μακαρίου από την Χαραυγή, παρόλο που η ειδηση δόθηκε ξανα και ξανα με την παρακληση να δημοσιευτεί)

Η σιωπή είναι μέρος του προβλήματος γιατι αφήνει την αισχροτητα να θριαβευσει.

Η αισθητική των πιο πάνω, τη δεδομενη στιγμή αλλά και αργότερα μοιαζει αν όχι ταυτιζεται με τον "αυριανισμό".

Ας θυμηθούμε και το παραδειγμα που έδωσε ο Αλέκος Μαρκίδης με το σακι πούπουλα που σκορπιζονται στον αέρα (κατηγορίες, φήμες κλπ) αλλά είνια αδύνατο να τα μαζεψεις...

Ειχα την ψευδαίσθηση τότε, ότι η φυσική καταληψη αυτών των σκόρπιων ανυπόστατων ή διαμορφομενων κατηγοριών θα ήταν ο υπόνομος (εκει που καταλήγουν τα φτερα και τα πουπουλα οταν δεν μπορούν να μαζευτούν)
Διαπίστωσα εκ των πραγμάτων ότι στο μεταξύ "εκπαιδευουν" μια κοινωνία να κανιβαλίζει ...
Και αυτό μένει και το κουβαλάμε...

Σαν φαινόμενο δε, αγγίζει όλες τις πτυχές της ζωής.
Αξιοποιείται πολιτικά κυρίως αλλά ο μηχανισμός και η καλλιεργούμενη νοοτροπία παρασύρει τον
σεξουαλικός προσδιορισμός, ανεξιθρησκεία, διαφορετική άποψη, ισότητα και ισονομία, διαφανεια ...

φτάνω λοιπόν στο θέμα της παιδείας που ανοιξε ο Γιωργος και πιστευω πως δεν μπορεί να γίνει ανθρωποκεντρική αν δεν ενταξει στους κόλπους της πρώτα βασικές αρχές ανθρωπινων δικαιωματων και πρακτικες..

αυτη την κατακτηση του σημερινου ανθρώπου καλούμαστε υπερασπίσουμε αλλά και να ενημερώσουμε

Ανώνυμος είπε...

@pitta
gi'afto iparxoun ta undo

Ανώνυμος είπε...

Ας ελπίζουμε πως θα καλυφθούν στο μέλλον των Τουρκοκύπριων οι επιθέσεις στις καφετέριες επί της Μακαρίου, μα από τη Χαραυγή, όσο γίνεται θερμά και δημοσιογραφικά, για να σωθούμε.

Ανώνυμος είπε...

@ όσο κρατήσει η ψωλή κρατεί κι ο θανατος

Τελικά δεν καταλαβα συμφωνεί ή όχι;

Ανώνυμος είπε...

:rose@

να αποποιείς την Ποίηση μέχρι τα σωθικά σου.

Όχι εγώ δεν συμφωνώ ότι ο αυριανός έχει να κάνει με τον πολιτισμό μας. Στο μαγέρικο της εξουσίας κάθε ανθρωπομύστης εξαντλεί το ιδιόχτητο έαρ.

Ο μαινόμενος ψυχολογικός πόλεμος είναι να σε αναγκάσουν να πιστέψεις ότι η ασθένεια γύρω, τουτέστιν ο αρραβωνιαστικός τουτέστιν ο φασισμός, μαζί με την απόρριψη, είναι κατάσταση της καρδιάς. Δεν είναι.

rose είπε...

@ meta-φροϊδικέ μου "οσο κρατησει η ψωλή κρατεί και ο θανατος"

αλλο τι γνωρίζει και αντιλαμβανεται κανείς και άλλο πόσο βαθια τον επηρεάζει

Λεγοντας το αυτο, δεν παραβλέπω ότι η γνωση μας αφήνει εκτεθιμένους...

άλλωστε γι αυτο επιλέγουμε διαφορετικά πρόσωπα (ή προσωπεία)για διαφορετικές προσεγγίσεις, έτσι δεν είναι;

Ανώνυμος είπε...

ωραίο μπέρδεμα

αλλά το μπέρδεμα δεν είναι εκεί όταν εσύ φιλάς το αγοράκι σου στα χείλη του ύστερα

εμένα αν με ρωτάς απορώ που οι άνθρωποι βρίσκουν μία ασφάλεια συζητώντας πράξεις με ποταπά κίνητρα και σκοπούς της πλάκας απάνθρωπους σχεδόν

πολιτισμός στο νέο ελληνικό κόσμο είναι να πιστεύεις ότι η κρατική τηλεόραση είναι δημόσια και δείχνει ποιοτικά τις ειδήσεις, ότι η ποίηση δεν είναι αν δεν γράφεται με π θεώρατο, και γενικώς ότι πρέπει να μετέχεις στις μικροαστικές συζητήσεις ως του νου αναμορφωτής ναούμ

ο αυριανισμός δεν είναι χθες. τι κάνει ο τριανταφυλλόπουλος που λέει στο ποστ ο πολίτης Πήττας; ό,τι ο καρατζαφέρης και η μαρία χούκλη, η Θάτσερ, ο ζουράρις: δημοσιότητα για την καριέρα (=χρήμα, επιβίωση). ο αυριανισμός είναι πλύση εγκεφάλλου. προπαγάνδα.

όταν λοιπόν απευθύνεται σε εμάς αυτή η προπαγάνδα πρέπει να την δούμε ως προπαγάνδα και όχι να ψάχνουμε μέσα μας για το τι να είναι άραγε το πράμα αυτό.

λοιπόν; αυτή η προπαγάνδα είναι παντού και ο τελικός σκοπός είναι να μας κάνουν μηχανές που δουλεύουν και αγοράζουν προϊόντα. ο μεγάλος αυριανισμός.

εγκαινιάζουν το χαφιεδισμό αλλά εμείς δεν καθόμαστε να σκεφτούμε ποιος είναι ο σκοπός του χαφιεδισμού. τι θέλει από μένα για παράδειγμα αυτός ο τριανταφυλλόπουλος, που εμφανίστηκε και στο διαχίχτυο τελευταίως; τι ζητά.

θέλει να κάνει πάνω μου ενημέρωση. θέλει δηλαδή να με αγχώσει και να με αποβλακώσει για να με ελέγξει με σκοπό να συνεχίσει να υπάρχει στη νοσηρή φαντασία τη δική του όπως φαντάστηκε τον εαυτό του. να μάθω κι εγώ το ρήμα "αντιλαμβάνομαι" και να ξεκινώ την πρόταση μ' αυτό. εγώ γιατί να το κάνω αυτό το πράγμα; αν εγώ δεν αποφασίσω να συγκριθώ με τα μέτρα τους τότε δεν γίνεται τίποτα από τα μύρια όσα θέλουν.

και λες: ο αυριανισμός την εποχή που δεν υπήρχε διαδίχτυο (αυριανή). και λες πάλι: ο αυριανισμός στο διαδίχτυο ("ιστολόγοι" και δημοσιογράφοι). και ποιος είναι ο αναγνώστης. ένας που πιστεύει ότι η γνώση θα τον εκθέσει. ένας που πιστεύει τη γνώση σαν απόλυτη σύγκριση.

μήπως να συνέλθει επιτέλους ο ελληνισμός στα προτεκτοράτα;

rose είπε...

@ όσο κρατάει η ψωλη κρατα και ο θανατος

είπες "αλλά το μπέρδεμα δεν είναι εκεί όταν εσύ φιλάς το αγοράκι σου στα χείλη του ύστερα"

φυσικά και δεν είναι εκεί! Ευτυχως!
Εκει έχουμε άλλα μπερδέματα...
όμορφα, ουσιαστικά, και το σημαντικότερο μπέρδεμα είναι ότι ΔΕΝ μπορεί να είναι το αγοράκι "μου"!

Τωρα για τα περι νεου ελληνικού πολιτισμου, τριανταφυλλοπουλου και γνωσης που αναφέρεις:

Γιατι αντιδράς με το κουκουλωμα της ειδησης απο την Χαραυγή; Η "ενημερωση πάνω μας" γινεται εξίσου με την παρουσια ή απουσια της είδησης. Το ξυλοφορτωμα των τ/κ ήταν ενα γεγονός και η αρνηση μιας εφημερίδας να το καλύψει μέσα στο κλιμα εκεινης της εποχής δεν ήταν τυχαια.

Αυτο ακριβως λέμε...


Ο τριανταφυλοπουλος φυσικά ναρκώνει και μετά κάνει λεπτές επεμβάσεις εγκεφάλου με τη δεξιοτητα χασαπη...

δεν θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να πάω πίσω στα μαθητικα μου χρόνια που ο λόγος του Ζουράρη με μπέρδευε... Αλλά κάτι μέσα μου (άλλου είδους γνωσης) μου κτυπουσε το καμπανάκι οτι λέει παπαριές.

το "αντιλαμβάνομαι" σημαίνει δεν ειμαι σε καταστολή, δεν πήρα το "αποχαυνωνέξ", σημαίνει τα αντανακλαστικά μου λειτουργούν, τα ΔΙΚΑ αντανακλαστικά...
(το πόση ώρα θα τους διαθεσουμε είναι άλλο θέμα, το αν θα σχολιασω επίσης άλλο).

το να απομυθοποιείται ο Αυριανισμος είναι μια γνωστική κατακτηση :-)

το μπέρδεμα έρχεται από την πολυλογία ανευ λόγου και αιτίας, ή την ανυπαρξία αντιπαραθεσης ή να πιστεύω ότι αυτο είνια και το ζουμί της ζωής.

η καλύτερη νοητική αποτοξίνωση που επιβάλλω μια φορά στο τόσο στον εαυτο μου είναι για ένα μικρό χρονικό διαστημα να απέχω από την πληροφόρηση που προσφέρει οποιοδηποτε μέσο (τηλεοραση, εφημερίδα, περιοδικά, ραδιοφωνο). Επιστρέφοντας αντιλαμβανομαι ο,τι εχασα ως πληροφορηση μπορεί να καλυφθεί με μια 10λεπτη ενημερωση.

Ωστόσο η απουσία αυτου του θορύβου ποιεί θαυματα ...

για τον νεο ελληνικό κόσμο και πολιτισμό δεν είμαι σιγουρη....,

το DNA του σημερινου έλληνα απέχει περιπου 2% από του αρχαίου, ακριβώς όπως 2% μας διαφοροποιεί από τις μύγες και τις κατσαρίδες...

και είναι πολύ περισσότερο από το 0,002% αντιπροσωπέυει τους 20 καθε εποχής που έκαναν λ.χ. την Αναγέννηση, το Διαφωτισμό, Φιλοσοφία, κλπ

το 98% βγαζει τα σκουπίδια, πληρωνει λογαριασμούς, κάνει παιδια, τα στέλνει σχολείο, αγοράζει ή οχι σπιτι, αντικρούει σχόλια στο μπλοκ, ζει στους δρόμους ή ανοιγει την τηλεοραση και βλεπει τον τριανταφυλόπουλο κλπ.) Το 2% καθορίζει το τρόπο που το κάνει και ρωτα γιατι...

Έτσι άλλο είναι η γνωση και άλλο η "πληροφόρηση"..
επίσης άλλο γνωση και άλλο οι δεξιοτητες να αντιλαμβανομαι, οι δεξιοτητες να χειρίζομαι την εισερχόμενη πληροφορία.

ότι στέρησαν τα διαφορα προτεκτορατα πριν αιώνες τώρα το έχουμε σε τόση αφθονία για να μη βγαζουμε άκρη...

μέρος της γνωσης είναι εκεινα που ενσωματωσα και με άλλαξαν...

όταν φιλάω το αγορακι είναι ταξιδακι γνωσεως, γιατι μπαίνω σε μια πανάρχαια βιβλιοθήκη με διαδραστικά μέσα ...

γι αυτο η γνωση μας αφήνει εκτεθιμενους...

οταν γνωρίζεις δεν μπορείς να μην γνωρίζεις...

και οταν γνωρίζεις ποιείς

και εδώ παίζει η εμπειρία, η διαίσθηση, το συνολο των αναφορών, η κριτική ματιά, το ματι που βλέπει και το αυτι που ακούει... η υποψία ότι δεν τελειωνουν εκει τα πράγματα...

γιατι το μάτι βλέπει όσα μπορεί να δει. Και η ματια μας "εκπαιδευεται" στην πορεία
μέσα από τη νεα γνωση

έτσι "αντιλαμβανομαι", καταλαβαινω, συνειδητοποιώ, συνδέω σημεια μεταξύ τους, συσχετίζω, αποσυνδέω, αναφέρομαι, συζητώ, σχολιαζω, αφαιρώ, συνθέτω, σκεφτομαι, αμφισβητώ, επιβεβαιώνω ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ!

Δεν με αφορά το λεξικό του Μπαμπινιωτη (παρα σαν εργαλείο)με τα εκατομμύρια Λ-έξεων
αλλά τι νοημα έχει μια λέξη..

Ανώνυμος είπε...

Μιλάμε για το φασισμό rose. Είναι η προπαγάνδα (που ανακάλυψε και χρησιμοποίησε ο Γκόεμπελς) και ο έλεγχος.

(Αν σε υποχρεώσω να σκέφτεσαι ότι πρέπει να ενημερωθείς, σε συγκεκριμένες μάλιστα ώρες, σε ελέγχω. Δεν είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος που ενημερώνεται. Τον αποφεύγουν δε οι άνθρωποι και τον αφήνουν ελεύθερο να αποφασίζει τη παραμονή του στο περιθώριο της καθολικής άγνοιας).

Αυτό το πράγμα είναι ο αυριανισμός: έλεγχος. Τους φασίστες όμως στην Ελλάδα δεν μπορούν να τους πουν με το όνομά τους αυτοί οι διανοούμενοι. Με το θολό όρο "αυριανισμός" κάνουν τη δουλειά τους και οι τελευταίοι, σε μία χώρα σκοτεινή.

rose είπε...

συμφωνω απολυτα

και γι αυτο η επιλογή του Πίττα για το θέμα ευστοχη και φυσική συνεχεια του προηγουμενου, ιδιαιτερα της θολούρας και συγχισης που εμφανίστηκε κατα το σχολιασμο του

σημείωση:
ουτε στην κύπρο μπορούν να πουν τους "αυριανισμους" με το ονομα τους άσε που προβληματίζομαι για τους διανοούμενους στην κύπρο γενικότερα...

Unknown είπε...

Ο προσδιορισμός "Αυριανισμός" δεν είναι θολός, όπως κανένας πριοσδιορισμός δεν είναι θολός αν κάνει ευθεία αναφορά σε πηγή που παρήγαγε ένα φαινόμενο τόσο έντονα όσο για να ταυτιστεί μαζί του.

Τι εννοείς "οι διανοούμενοι δε λένε τους φασίστες με το όνομά τους";

Ζητάς...ονομαστικό κατάλογο;

Πρώτα από όλα δεν μιλάμε φια τον φασισμό αλλά για τον λαϊκισμό.

Πρώτα λοιπόν πρέπει να αποφασίσουμε αν ακριβολογούμε ή μιλάμε "γενικώς και αορίστως" αλά γκρέκα δηλαδή.

Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, τότε ο Φασισμός δεν προϋποθέτει τον Λαϊκισμό γιατί ο τελευταίος μπορεί να απαντηθεί σε όλο το φάσμα. Με τον ίδιο τρόπο που η "φασιστική συμπεριφορά" (αλλά όχι ιδεολογία) μπορεί επίσης να απαντηθεί σε όλο το φάσμα.

Ο Λαϊκισμός υπερβαίνει τα ιδεολογικά σύνορα και "υπηρετεί" επικοινωνιακές ανάγκες κάθε ιδεολογίας σε κοινωνίες που βρίσκονται ήδη σε βαθειά κρίση είτε αυτή έχει εκδηλωθεί είτε και όχι.

Το ερώτημα το δικό μου δεν είναι οι "φασίστες" και οι "λαϊκιστές" με όνομα κι επίθετο, αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά.

Αυτο που κατά τη γνώμη είναι ενδιαφέρον, βρίσκεται στην αποδοχή του λαϊκισμού από μία κοινωνία σε εποχή που δεν υπήρχε (εμφανής) κρίση και που τα μεταπολιτευτικά μηνύματα και οι "ηρωικές" αντιδικτατορικές μνήμες ήταν ακόμα πολύ ζωντανές.

Σε κάποιο σημείωμα μου στο παρελθόν είχα επισημάνει πως ένα από τα πολλά δεινά που δημιούργησε η δικτατορία, ήταν οι πολλοί μύθοι που δημιούργησε. Ενδεχομένως (Αναρωτιέμαι) η ΄πλειοψηφική αποδοχή της χυδαιότητας του λαϊκισμού από τις μάζες να αντανακλά 1) την γρήγορη απομυθοποίηση της 1ης μεταπολιτευτικής περιόδου και 2) την αδυναμία της Αριστεράς να αρθρώσει τότε πειστικό λόγο.

Ας μην ξεχνάμε επίσης πως η άνθηση του λαϊκισμού στον Ελλαδικό χώρο "συμπίπτει" με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την είσοδο της Αριστεράς σε βαθύτατη και μακρόχρονη υπαρξιακή κρίση.

Unknown είπε...

Και κάτι ακόμα :-)

Ανέφερα και στο άρθρο , πως στο παιχνίδι αυτό, δεν έπαιξε μόνη της η Αυριανή. Στο χορό, ήταν και η Ελεύθερη Ώρα.

Ακόμα θυμάμαι έναν κυριολεκτικά εμετικό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Χέζεται και Κατουριέται ο Καραμανλής» λίγο πριν ο Παπανδρέου κάνει τη γνωστή ατιμία της τελευταίας στιγμής με την επιλογή του γελοίου Σαρτζετάκη.

Απλά η χυδαιότητα της Ελεύθερης Ώρας (όπως και ο Καρατζαφερικός

Ανώνυμος είπε...

Ο όρος λαϊκισμός δεν έχει περιεχόμενο.

Μπορώ να καταλάβω τον φασισμό ως έλεγχο για κάποιο σκοπό.

Τον όρο κοινωνία επίσης δεν τον καταλαβαίνω – πρέπει να είναι ωσάν ανάερος λεκτισμός πειθούς στο πλαίσιο της χρωματιστής προπαγάνδας.

Όμως αφού κοινωνία πραγματικών ανθρώπων δεν υπάρχει, γιατί να μην είναι η εννοιολογία του όρου κοινωνία, φασιστικότατη χθες, σήμερα και πάντα; Και το αντίστροφο.

Να μην ξεχνούμε, φια τους ανθρώπους, ότι είναι μοναδικοί και κάθε ομαδοποίηση ή κατηγοριοποίηση, με βάσει τάχα κοινά χαρακτηριστικά, νοσεί και πάσχει οντολογικώς και λογικώς.

Αυτά για την ουσία της υπόθεσης. Αν θελήσουμε να μιλήσουμε κοινωνικά και πολιτικά θα πούμε ότι η μεταπολίτευση έχει πολιτικό περιεχόμενο, θα υποχρεωθούμε στη συνέχεια να πούμε ότι οι άνθρωποι είναι βαθύτατα πολιτικά όντα, ή το γνωστό από την τηλεόραση: «πολιτισμός είναι όλα», και θα εννοούμε με τις αναφορές μας αυτές εδώ την αλλοτρίωση, και θα είμαστε χαρούμενοι ωσάν τάχα ζωτικοί.

Φυσικά, δεν ζητούμε των φασιστών τα ονόματα. Εισηγηθήκαμε μόνον ότι ο φασισμός ονομάζεται λαϊκισμός σε μία ζοφώδη χώρα, ακριβώς για να δημιουργηθεί η θολούρα, που μέσα της θα αθυρματιστεί το πολιτικό και διανοητικό παίγνιο των απατεώνων που χρησιμοποιούν ως μέσο και κάλυμμα (από την ίδρυση του μάλιστα) - το τεχνητό ελληνικό κρατίδιο για τις κλοπές τους.

Λέμε λοιπόν ότι ο φασισμός αυτός – τυπικά άσχετος με τον σύγχρονο καπιταλισμό, που είναι φασισμός και αυτός, ως έλεγχος, αλλά ουσιαστικά αυτούσιος – είχε εγκατασταθεί στον τόπο με τη γέννηση του ελληνικού κρατιδίου μας.

Ως φασιστική συμπεριφορά μπορούμε να νοήσουμε από τα πολιτικά, για παράδειγμα, όλη τη δραστηριότητα των κρατικοδίαιτων ελλήνων πολιτικών ανεξαιρέτως - από τα εργασιακά, τις πεποιθήσεις των στελεχών της εταιρείας - την αγορά BMW, το συμβόλαιο με τη Vodafone, τον διαφημιστή Παναγιώτη Γιαννάκη, τις πεποιθήσεις τις φασιστικές εν γένει. Αυτά εννούμε εμείς ως φασισμό. Τις πράξεις για τους διορισμούς πολιτικών από τον Ανδρέα Παπανδρέου, αδυνατούμε να εννοήσουμε ωσάν ηθικολογικούς.

Ο Καρατζαφέρης είναι φασίστας. Όχι όμως επειδή θα ήθελε να χάσει μερικά κιλά στον αγώνα να πάρει την Αγιασοφιά – ή τουλάχιστον όχι μόνο επειδή μιλάει φασιστικά. Ο Καρατζαφέρης είναι φασίστας επειδή χρησιμοποιώντας το άδικο σύστημα επιβιώνει παρασιτικά. Άρα ο Καρατζαφέρης είναι φασίστας, όπως ο Σαρκοζύ ή η Θάτσερ ή ο Βγενόπουλος -, επειδή οι πράξεις του ήταν και είναι φασιστικές. Και δεν είναι περισσότερο φασίστας από ένα μικροαστό παράσιτο που αποφασίζει, κάτω από τον κατακόρυφο ήλιο, να ξεχάσει τους ανθρώπους και μόνος του να σωθεί. Αυτός λοιπόν ο Σωσίβιος είναι ο φασίστας. Μπορούμε να συζητήσουμε πόσο πολύ είναι ο Σωσίβιος φοβισμένος και το γιατί.

Οι «αντιδικτατορικές μνήμες» με τη σειρά τους, είναι φασιστικότατες. Αντιδικτατορική μνήμη για τον έλληνα, ποτέ ελεύθερο και διαρκώς σκύφτη, δεν ήταν παρά η ανάμνηση της απατεωνίας που κυριαρχούσε στη χώρα διάχυτης από δεκαετίες και που η Χούντα δεν έκανε τίποτ’ άλλο παρά να την κραυγάσει. Άρα λοιπόν οι κάλπικες «αντιδικτατορικές μνήμες» ήταν ένα καλό εργαλείο κατάλληλο μόνο για την προπαγάνδα του υιού Παπατζή. Αυτές οι αντιδικτατορικές μνήμες θα στέριωναν δημοκρατικό ελληνικό κράτος και, σε τελική ανάλυση, σύγχρονο ελληνικό καπιταλισμό απαλλαγμένο από την απατεωνία των κομπραδόρων που ήταν τέτοιοι και πριν γίνουν ευρωπαίοι και καπιταλιστές;

Μπορούμε επίσης να πούμε ότι δεν νοείται χρηστική ας την πούμε και κοινωνιολογική έννοια της κοινωνίας δίχως εκφοβισμένους ανθρώπους - πράγμα που ενδιαφέρει θερμά εμάς, όσους γνωρίζουμε το φασιστικό σκοπό της ομαδοποίησης, αλλά όχι τους τυρβάζοντες και τιτιβίζοντες περί λαϊκισμών, δημοκρατίας ή χυδαιότητας που δήθεν θα έπρεπε να απουσιάζει από τις πράξεις των πολιτικών πιονιών της εταιρείας.

rose είπε...

@ γιωργο

αναφέρθηκα στην θολούρα ως εξης:

"και γι αυτο η επιλογή του Πίττα για το θέμα ευστοχη και φυσική συνεχεια του προηγουμενου, ιδιαιτερα της θολούρας και συγχισης που εμφανίστηκε κατα το σχολιασμο του"

Unknown είπε...

@rose. Ναι, το ξέρω, δεν απαντούσα σε σένα.

@όσο κρατήσει η ψωλή κλπ. Δεν αντιλαμβάνομαι να διαφωνείς κάπου.

Με τη φράση σου : "Οι «αντιδικτατορικές μνήμες» με τη σειρά τους, είναι φασιστικότατες. Αντιδικτατορική μνήμη για τον έλληνα, ποτέ ελεύθερο και διαρκώς σκύφτη, δεν ήταν παρά η ανάμνηση της απατεωνίας που κυριαρχούσε στη χώρα διάχυτης από δεκαετίες και που η Χούντα δεν έκανε τίποτ’ άλλο παρά να την κραυγάσει. Άρα λοιπόν οι κάλπικες «αντιδικτατορικές μνήμες» ήταν ένα καλό εργαλείο κατάλληλο μόνο για την προπαγάνδα του υιού Παπατζή. Αυτές οι αντιδικτατορικές μνήμες θα στέριωναν δημοκρατικό ελληνικό κράτος και, σε τελική ανάλυση, σύγχρονο ελληνικό καπιταλισμό απαλλαγμένο από την απατεωνία των κομπραδόρων που ήταν τέτοιοι και πριν γίνουν ευρωπαίοι και καπιταλιστές;"

συμφωνώ πλήρως.

Meropi είπε...

Όνειδος για τη δημοσιογραφία και την ενημέρωση Η ΑΥΡΙΑΝΗ. Και οι εκδότες της πάντα στηριζόντουσαν στον εκβιασμό ως τρόπο δημοσιογραφίας....

-=IMAGINOS=- είπε...

Δηλαδή θέλετε να μου πείτε τώρα ότι μόνο η Αυριανή είναι όνειδος για τη δημοσιογραφία. Ολοι οι άλλοι είναι άγγελοι...

Ανώνυμος είπε...

όνειδος για τη σκέψη είναι και το τσέμπαλο που διανύει την ελληνική ραδιοφωνία

καθώς ο ποιητής εμβαπτίζει τον ουρανό μετά το πραξικόπημα

και παίζει θάλασσα και αίμα το τσέμπαλο και γίνεται η σύγκριση

ανάμεσα στα λυρικά πλάσματα

αν ο φασισμός είναι γύρω μας παντού εμείς πρέπει να ξέρουμε ότι ίσως και να μιλάμε φασιστικά -

είναι φασιστικές οι ισχυρές πεποιθήσεις όλες. κι αν δεν έχεις να πεις και τίποτα το πραγματικό και επιμένεις στις ισχυρές πεποιθήσεις

τότενες

είσαι ένας ραδιοφωνικός
της Ελλάδας κεφάλαιο.

rose είπε...

γιατι έχω την εντύπωση πως ο/η όσο κρατει η ψωλή είναι το ίδιο άτομο με τον/ην αχ να είχαμε σκέψη;

Ανώνυμος είπε...

λέει για το χάλι των που μιλούν δημοσίως και μας σώζουν

και εξηγεί ότι οι άνθρωποι αυτοί απλώς μεταχειρίζονται το σύστημα για να επιβιώνουν

και ο φασισμός είναι ότι αυτή τους την πράξη οι επαγγελματίες παρουσιάζουν σαν δική μας διάσωση - γιατί;

μιλάει λοιπόν για το νεοελληνικό φασισμό στην επικοινωνία. μπορείς δηλαδή να ακούς Τρίτο Πρόγραμμα στα λόγια του μεσίτη που σου παραδίδει τη θέσφατη διάλεξη ότι το γραφείο λειτουργεί με ραντεβού...