Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Η ανοιχτή Λήδρας...

Γύρω στις 6 το απόγευμα Ε/Κ κατεβαίνουν τη Λήδρας προς το σημείο μηδέν...
...από την "άλλη" πλευρά η μέχρι χτες κλειστή Λήδρας είναι γεμάτη κόσμο...
Τ/Κ πολίτες έρχονται προς την ελεύθερη Λευκωσία...σε αρκετά σημεία έγιναν συγκινητικές συναντήσεις από συμπατριώτες που αγκαλιάστηκαν μετά από 45 χρόνια...
καθώς βάδιζα με τη φωτογραφική συνέχεια να δουλεύει τα χαμόγελα ήταν διάχυτα
οι άνθρωποι μιας κάποιας ηλικίας, είτε Ε/Κ είτε Τ/Κ ήταν ιδιαίτερα φορτισμένοι, αυτοί κουβαλάνε τις μνήμες. Καλές και οδυνηρές. Αποφασισμένοι όμως να ξεπεράσουν τις δυσκολίες για να αφήσουν ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά τους...
Τα μεγάφωνα αντιλαλούν τραγούδια, τα βλέματα είναι λαίμαργα, αν η Λήδρας ήταν πλατεία το γνωστό του Σαββόπουλου άσμα θα ταίριαζε γάντι...Ας το παραλλάξουμε λίγο, η Λήδρας ήταν γεμάτη από το νόημα που έχει κάτι απ τις φωτιές...
΄...με συνθήματα σκισμένα σ΄εναν έρωτα για σένα έχω χυθεί.....
Ο Μουσταφά Ακιντζή...ο τόσο αγαπητός Τουρκοκύπριος πολιτικός. Μόλις φάνηκε στην Ελληνοκυπριακή πλευρά τα χειροκροτήματα σκέπασαν κάθε άλλο ήχο, πολλοί Έλληνες μαγαζάτορες έσπευσαν να του σφίξουν το χέρι....
Ποιος ξέρει; Ίσως όταν αυτό το παιδί μεγαλώσει η ευχή του παππού του να έχει γίνει πραγματικότητα: Όχι Οδοφράγματα.........

Λίγο νωρίτερα και ενώ ο ουρανός πάνω από τη Λήδρας ήταν ακόμα φωτισμένος από τα πυροτεχνήματα της γιορτής, η Κυπριακή Δημοκρατία, έκλεισε ξανά το σημείο διέλευσης. Ο λόγος απλός: Η Τ/Κ πλευρά, παραβίασε τη συμφωνία και κατέβασε ψευδοαστυνομικούς μέχρι την οδό Κύκκου. Αν δεν αποσυρθούν στο συμφωνημένο σημείο, η διέλευση θα είναι αδύνατη. Και, κατά τη γνώμη μου καλώς.
ΥΓ: Το σημείο διέλευσης άνοιξε πριν από λίγο, στις 11 μ.μ. και οι Τ/Κ "αστυνομικοί" υποχώρησαν πίσω από την οδό Κύκκου. Ας ελπίσουμε πως δεν έχουμε άλλο φάλτσο από διάφορες "αρχές" γιατί η διάθεση των απλών ανθρώπων φάνηκε πεντακάθαρα...

ΥΓ2: Κάντε δεξί "κλικ" στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγάλες...



44 σχόλια:

Yiota είπε...

οι Τούρκοι μας κοροϊδεύουν κανονικότατα! και μεις δεν λέμε να το καταλάβουμε. Ως πότε θα κάνει η πλευρά μας το "καλό παιδί" ? Πότε θα σταματήσει αυτή η κοροϊδία? Κατα τη γνώμη μου το ότι άνοιξαν τη Λήδρας και η μεγαλοποίηση του όλου θέματος είναι μπούρδες! Και γιατί λέω μπούρδες? γιατί απλούστατα έγινε κάτι χωρίς νόημα, βασανίζουν και τις 2 πλευρές για ένα όνειρο απατηλό ( εν τέλη ) και το τραγικότερο από όλα είναι πως : εδώ ένα δρόμο δεν μπορούν να κρατήσουν ανοιχτό και θα λύσουμε το κυπριακό???????

ειλικρινά έχει καταντήσει ψυχοφθόρα η όλη υπόθεση. Οι τούρκοι μας έχουν μονίμως πιόνια τους!

stalamatia είπε...

Τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα μου προκαλούν συγκίνηση οι φωτογραφίες και όλο αυτό που γίνετε,φίλοι να συναντιώνται μετά από τόσα χρόνια, όμως νομίζω η άλλη πλευρά πάντα θα μας απογοητεύει τουλάχιστον όσο οι τούρκοι εκ Τουρκίας θα ελέγχουν τους Τουρκοκύπριους όπως τώρα και πιστέψτε με δεν είμαι αρνητικό άτομο.

stalamatia είπε...

Έκατσα και έκλαψα τώρα ηρέμησα και θα σας ρωτήσω κάτι.Εσείς έχετε μιλήσει τώρα ή άλλη φορά με Τουρκοκύπριους για το πως βλέπουν μία λύση?και πως είναι για αυτούς μια λύση ?Εγώ για παράδειγμα θέλω κάποιοα στιγμή να πάω στο χωριό μου που έφυγα κακή κακώς.Αν εγώ πάω στο χωριό μου και όλοι οι χωριανοί ,οι Τ/Κ σαν που θα πάνε?Λέμε τώρα ένα παράδειγμα θα ήθελαν να φύγουν από εκεί? Ή μήπως γι'αυτούς το κάθε άνοιγμα είναι για να εξυπητρτούν τις όποιες ανάγκες τους και μετά να πηγαίνουν σπίτι τους/μας? Θα δούμε.

Unknown είπε...

@ Γιώτα, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι διαβάζεις τα γεγονότα "ανάποδα". Αν κάποιος εκτίθεται στην κοινή γνώμη και μάλιστα στη Διεθνή είναι οι δυνάμεις της κατοχής και όχι εμείς. Πριν από λίγο οι "αστυνομικοί" υποχώρησαν στις θέσεις που πρέπει να έχουν κατά τα συμφωνηθέντα και η διέλευση άνοιξε ξανά.

@Σταλαματία μου, δεν θέλω να σου απαντήσω επιπόλαια για αυτο προτιμώ να σου σχολιάσω τα όσα σημαντικά σημειώνεις αύριο. Είμαι πολύ κουρασμένος... :-)

stalamatia είπε...

Καλή ξεκούραση :)

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλης

Ήδη το οδόφραγμα έχει ξανανοίξει.

Φίλη stalamatia

Προσωπικά έχω μιλήσει με αρκετούς τουρκοκύπριους.
Ήδη έχω αναρτήσει στην προηγούμενη δημοσίευση την εμπειρία μου από μια τηλεοπτική εκπομπή στα κατεχόμενα που είχα λάβει μέρος.
Από τις προσωπικές επαφές το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι θέλουν λύση.
Μια λύση όμως που να τους διασφαλίζει ότι δεν θα πάθουν ξανά τα ίδια, δεν θα ξαναβρεθούν ως 2ης κατηγορίας πολίτες.
Δεν εξετάζω αν έχουν δίκαιο ή όχι αλλά λέω τι λένε.

Το κυριότερο πρόβλημα τους είναι η ασφάλεια. Φοβούνται τους εθνικιστές, φοβούνται εκείνους που ακόμα ονειρεύονται την ένωση.

Όσον αφορά το ερώτημα σου για το αν θα φύγουν από τα σπίτια μας ή όχι σε μια περίπτωση λύσης, η απάντηση είναι ότι το τι θα γίνουν θα το καθορίσει η λύση.
Ας μη ξεχνούμε όμως ότι αν και με το Ανάν έφευγαν από τα σπίτια μας αρκετές χιλιάδες, εντούτοις ψήφισαν κατά πλειοψηφία υπέρ του σχεδίου.
Δέχθηκαν να «ξεσπιτωθούν» και πάλι για χάρη της λύσης.

Σήμερα είχα την ευκαιρία να μιλήσω και με άλλους τ/κ πριν κλείσει προσωρινά το οδόφραγμα. (Τώρα ήδη έχει ανοίξει).
Συνεχίζουν – τουλάχιστον με όσους μίλησα – να έχουν τις ίδιες απόψεις κι αυτό είναι ελπιδοφόρο.

Το ερώτημα είναι για πόσο ακόμα θα έχουν αυτές τις απόψεις όταν απογοητευτούν εντελώς από τη μη ύπαρξη λύσης.

Lexi_penitas είπε...

Καλά ρε Γιώτα, τόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις ότι με το να σε απογοητευουν τα τατσιλλικια των διαφόρων "αρχών" τους βοηθάς ακριβώς να πετύχουν το σκοπό τους. Δεν είναι άλλος από το να σπέρνουν απογοήτευση, καχυποψία και τελικά παραίτηση.

Η σταθερότητα στο στόχο της επανένωσης νομιμοποιεί την υπομονή και το προσπέρασμα των προκλήσεων. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε πιο δύσκολα εμπόδια αν θέλουμε να δούμε την αγαπημένη μας πατρίδα επανενωμένη.

Κόπιασε στη Λήδρας το Σαββατο στις 7.00 το βραδάκι για μια βόλτα στην "άλλη πλευρά" και λίγη κουβέντα. Οι μπύρες από μένα :)

Γιωργο όπως έγραψα και στο shout box μου, πρωτη φορά ζήλεψα τους Λευκωσιάτες :)

Unknown είπε...

7; χεχ...να έρθω τρεχάλα μετά την εκπομπή δηλαδή...ή θα έρθεις Λέξη στο ραδιόφωνο αυτό το Σάββατο επιτέλους;;;;

dokisisofi είπε...

"Κάντε λοιπόν, τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις/
να περάσουν οι βάρβαροι,/
κάντε, λοιπόν, τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις/
να μην υπάρχουν νομικά κωλύματα για τη διέλευση"

Κώστας Μόντης

-=IMAGINOS=- είπε...

Άσχετα με το εάν εγώ θεωρώ αυτές τις κινήσεις ως θεατρινισμό και κοροϊδία στην ουσία, σέβομαι απόλυτα τα συναισθήματα και την καλή προαίρεση που μπορεί να υπάρχουν στους ανθρώπους και από τις δύο πλευρές.
Οι Τούρκοι πάντως έστω η ηγεσίες τους, σε οτι αφορά το Σκοπιανό πρόβλημα για μία ακόμα φορά έδειξαν οτι δεν είναι φίλοι της Ελλάδας και υποστήριξαν ανοικτά μαζί με τους Αμερικανούς τις θέσεις των Σκοπίων στη Νατοϊκή "συνάθροιση" στο Βουκουρέστι. Μάλιστα από το 1992 έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Μακεδονία…. Ήδη μάλιστα στην Αλβανία διατηρούν 4 μεγάλες στρατιωτικές βάσεις εδώ και χρόνια… Ο σκοπός της ύπαρξης των βάσεων αυτών φυσικά, είναι περιττό να γράφω γιατί υπάρχουν…

Πάντως Γιώργο μου άρεσε το άρθρο αυτό σαν "οδοιπορικό" και μου άρεσε γιατί ξέρω ότι γράφηκε και φωτογραφήθηκε από άνθρωπο με καλές προθέσεις όπως εσύ. Μόνο έτσι όμως μπορώ να το δω, σαν οδοιπορικό δηλαδή γιατί οι τούρκοι μου κάθονταν και θα μου κάθονται στο λαιμό όσες Λήδρες και αν ανοίξουν και γι αυτό δε φταίω εγώ, φταίνε οι πράξεις τους που συνεχώς δε χάνουν ευκαιρία να εποφθαλμιούν την Ελλάδα. Η Τουρκία εξάλλου ήταν πρόσφατα η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το Κόσσοβο μη ξεχνάμε... δε χάνουν ευκαιρία οι τύποι….

Ανώνυμος είπε...

Νίκος

Γειά! Ελπίζω να σας έλειψα, όπως και η "αντιδραστική" και "εθνικιστική" ρητορική μου!

Φίλε Μιχάλη, πίστεψέ με, δεν με απασχολεί ποσώς ως πρόσφυγα από την Κύπρο, αν οι Τουρκοκύπριοι "φοβούνται τους εθνικιστές, φοβούνται εκείνους που ακόμα ονειρεύονται την ένωση". Δεν θα τους κάνω τη χάρη να απεμπολήσω τα όνειρά μου για την πατρίδα μου, τα όνειρα όσων Ελλήνων νέων οδηγήθηκαν στην αγχόνη από τους Βρετανούς, για να αισθάνονται οι Τουρκοκύπριοι "άνετα". Σε λίγο θα μας ζητήσετε κάποιοι να αποκηρύξουμε και τον όρκο της Φανερωμένης! Έλεος!

Μην τα γράφεις αυτά φίλε, εκτίθεσαι ανεπανόρθωτα. Γιατί αναδίδεις δογματικό διεθνισμό και αποκαλύπτεις τις λάθος προτεραιότητές σου. Προτεραιότητα λοιπόν - κατά την ταπεινή μου γνώμη- δεν έχουν οι φόβοι όσων υπηρέτησαν τον Βρετανό δυνάστη και μας υπέβαλαν στην τουρκική εισβολή, αλλά εμείς, οι Έλληνες πρόσφυγες, που ακόμα ψάχνουμε τα δίκια μας.

Ας καταδικάσουν οι Τουρκοκύπριοι δημόσια την εισβολή, ας επιστρέψουν τα κλεμμένα και θα τους κάνουμε και εμείς να μην "φοβούνται". Ρε συ φίλε, μας τρέλανες!

ΥΓ. Η "φίλη" Τουρκία πάλι μας προκάλεσε "χοντρά" με αμερικανική αβάντα, στο Βουκουρέστι. Δεν πειράζει όμως! Ο Μακεδόνας Κώστας Καραμανλής, μας έκανε υπερήφανους και μας απέδειξε ότι έχει Ελληνική Ψυχή. Εύγε για τη νίκη του! Εύγε και στον Σαρκοζί για τον φιλελληνισμό του!

Unknown είπε...

Καλημέρα-

Μιχάλη θα μου επιτρέψεις να πω, πως το σχόλιό σου αποπνέει ένα πνεύμα...πως να το πω ακριβως...σαν να χρωστάμε εμείς παντού τα πάντα και δεν μας χρωστάει κανείς τίποτα...

Και ναι, ξέρεις τις θέσεις μου, χρωστάμε δημόσια αυτοκριτική για τα πέτρινα χρόνια του 60...ΑΛΛΑ το 74 έγινε πόλεμος, εισβολή και κατοχή που καλά κρατεί τόσες δεκαετίες και η οποία βέβαια απέχει έτξ φωτός από το πρόσχημά της, την επέμβαση δηλαδή της εγγυήτριας δύναμης κλπ.

Unknown είπε...

@dokisisofi, στο αφιερώνω:

"Σε τι δίλλημα με βάνεις πατρίδα μου! Μη μου δίνεις,σε παρακαλώ, αυτό τ' όπλο στο χέρι, μη μου δίνεις αυτό τ' όπλο στο χέρι!"

Κώστας Μόντης

Unknown είπε...

@Ιματζινος...Χρήστο, την απάντηση την δίνεις μόνος σου στο σημείο που μιλάς για τα συναισθήματα των απλών ανθρώπων. Και το άνοιγμα της Λήδρας-που για άλλη μια φορά θα πω ότι δεν ειναι η λύση- για αυτούς τους απλούς ανθρώπους είναι σημαντικό και φάνηκε περίτρανα χτες. Δεν ξέρω τι στάση θα κρατήσει η Άγκυρα, δεν ξέρω τις σίγουρα τεράστιες πιέσεις που υφίσταται ο Ερντογάν αυτή τη στιγμή από το κατεστημένο, ξέρω όμως πως το άπλωμα του χεριού της Ε/Κ προς τους Τ/Κ είναι εξαιρετικά πολύτιμη τακτική αυτή τη στιγμή, τόσο για το "τώρα" όσο και για το μέλλον ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των διεργασιών.

Unknown είπε...

@Νίκο, προσωπικά χαίρω που σε βλέπω, όπως έχω πει πολλές φορές, αν είναι να τα λέμε "μεταξύ μας" όσοι πάνω κάτω έχουμε συγγενικές απόψεις για μένα τουλάχιστον καταντάει αυτισμός.

Ναι, ήταν σημαίνουσα η επιτυχία στη Νατοϊκή Σύνοδο και όλοι χαρήκαμε για αυτό. Και αποδείχθηκε πόσο σημαντική είναι πάντα στις κρίσιμες στιγμές η εθνική ενότητα και η ομοψυχία που επέδειξε προς τιμή του το σύνολο του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα.

Και να θυμίσω εδώ, πως στην Κύπρο αντίστοιχα, οι Κυβερνητικές πρακτικές -τόσο για τη Λήδρας- όσο και κυρίως για το Κυπριακό στο σύνολό του έχουν την στήριξη όλου ουσιαστικά του εδώ πολιτικού φάσματος.

Γιατί, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, είναι κεφαλαιώδες, ΜΕΤΑΘΕΤΟΥΝ ΕΚ ΝΕΟΥ τις ευθύνες εκεί που πραγματικά ανήκουν.

Meropi είπε...

Γιώργο μου καλημέρα,
νόμιζα πως σου άφησα σχόλιο χθες, αλλά τελικά έκανα λάθος.
ήΘελα λοιπόν να ευχηθώ κι εγώ το άνοιγμα του Μακρύδρομου (έτσι λέει τη Λήδρας η μάνα μου) να αποτελέσει ευκαιρία να κοντύνει ο δρόμος προς την επανένωση του νησιού μας.

Ανώνυμος είπε...

Στέλιος

Πράγματι τυχεροί οι λευκωσιάτες.
Λυπήθηκα εχτες που εν εμπόρεσα να ρτω.


όσο για τα γεγονότα :
νομίζω επήραν μας πρέφα.

εννά μου πεις, μα εννα υποχωρούμε συνέχεια ;
σωστό.
που την άλλη, κάποια πράματα πρέπει να εκτιμούνται τη στιγμή που γίνονται.

τη στιγμή, που ο κόσμος επολύνησκεν στη λήδρας, τη στιγμή που η όλη κατάσταση έπερνεν ένα πανηγυρικό χαρακτήρα, μεν το σκοτώσεις το μεμέντουμ.

τζίηνοι εξέραν ότι εμείς ήταν να τη κλείσουμε. τζιοινοι εθέλαν να τη κλείσουμε τζίηνην την ώραν. τζαι μεις επέξαμεν το παιχνίδι τους.
τζαι αρκέψαν (πάλε) τα κανάλια που τα κεντρικά δελτία ειδήσεων "άρχισαν τις προκλήσεις πάλι οι τούρκοι" " τερίπια πάλι οι τούρκοι " κλπ.


αν ήταν σήμερα. άυριο , μεθαυριο θα ελάλουν κλείστε την. να χαρείτε.

την ώρα όμως που αναπτύσετε ένα μομέντουμ, με το σκοτώνετε ρε γαμώτο. με το σκοτώνεται για 5 μέτρα.

αντί να τη κλείσεις , πάενε στάθου τζαι συ δίπλα του (ψεδυο)αστυνομικού, τζαι πε του: ενεν ωραία που ο κόσμος θέλει επανένωση ;
να του το λαλείς με το χαμόγελο, τζαι να του γυρίζει.


αλλά χάτε.... αφού τζαι εμάς ενοχλά μας που άνοιξε.



........

για τζίηνους που εν που τους πουμέσα.... οι αστυνομικοί επιάσαν πρώτα άδεια που τη κυβέρνηση, όξα πρώτα εκλείσαν την τζαι ύστερα ενημερώσαν ;

Yiota είπε...

@lexi-penita kai γιώργο

είμαι απο αυτούς που υποστηρίζουν λύση, απο αυτούς που δεν επιθυμούν διχοτόμηση. απλά με θλίβει το γεγονός της όλης υπόθεσης, το ότι ενώ προσπαθούμε για κάτι, υπάρχουν πάντα κάποιοι αιωνιοι ταραξίες που δεν λένε να αποδεχτούν κάποιες καταστάσεις και με τον τρόπο τους επηρεάζουν την κοινή γνώμη και το χειρότερο παίζουν με τα αισθήματα του λαού.

γιάννη πολύ δελεαστική η προσφορά με τις μπύρες! εγω είμαι μέσα πάντως :)

Aceras Anthropophorum είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Aceras Anthropophorum είπε...

Ενόσω αυτοί θα κρατιούνται στους αστείους πλέων νομικισμούς και οι άλλοι από φιραμένα ζαφτιελλίκκια,

ενόσω αυτοί θα φαντασιώννουναι ενώσεις τζαι οι άλλοι τταξίμια,

ενόσω αυτοί παθιάζουν να δημιουργούν εχθρούς τζουνούρκους όταν οι παλιοί ξεφτίζουν τζαι γίνουνται αδύμαμοι,

εμείς θα συνεχίζουμεν με υπομονήν να βάλλουμεν σφήνες στους τοίχους που εκληρονομήσαμεν.

Θα σας πω με την ευκαιρίαν μιαν ιστορία στο διπλανό φυλάκιο (φανερωμένης). Τότες οι σφήνες στον τοίχο ήταν πολλά πιο δύσκολο να μπούν. Έπρεπεν όμως να μπεί μια, για να μπεί δίπλα της μιά άλλη, τζαι μιά άλλη τζαι μια άλλη. Έπρεπεν να είσαι πελλός για να πιστεύκεις ότι κάποτε ο τοίχος θα ππέσει.

Ο φίλος μου ο Φ. ήταν στρατιώτης στην πράσινη κατάρα. 8 ώρες σκοπιάν αν κάποιος από τους 3 του φυλακίου δεν ήταν αδειούχος. 12 άμαν κάποιος έφευκεν κάποιος στην οικογένεια.

Απέναντι η ίδια παράνοια. Σε ώρες ατέλειωτης ανίας άλλοι εκτονόνονταν φωνάζοντας απέναντυ "γαμώ μάναν σου", άλλοι "γιάσου καρτάσιη".

Ο ένας ο Καρτάσιης ήταν ποιητής. Η φιλία μεταξύ του Φ. και του Καρτάσιη ήταν πολλά πιο δυνατή για να αντέξει τον χωρισμόν 30 μέτρων απόστασης.

Τα λόγια όμως μπορεί να διαπερνούν τα 30 μέτρα εύκολα, οι κολλούες με τα ποιήματα θέλουν παραπάνω ρίσκον. Αν ο Φ. εκατέβενεν μόνος στην νεκρήν ήταν ακάλυφτος. Οι άλλοι δύο του φυλακίου ήταν δεξιοί και θα τον εκαρφώνναν. Στρατοδικείον σίουρον.

Εγώ φοιτητής πρωτοετής στην Χώραν εγλύππαρα για τρία χρόνια τον στρατόν. Μόνος στην άγνωστην πρωτεύουσαν, επερνούσα ώρες μετά το σχολείο στο φυλάκιον να σκοτώνω εγώ την πλήξη του φίλου μου σκοπού τζαι αυτός την δική μου. Εκεί έγινεν τζαι η γνωριμία με τον Καρτάσιην. Εκεί τζαι το σχέδιον απόδρασης της ποίησης.

Ο Φ. εκάλυφκεν. Ο ένας του φυλακίου ήταν άδειαν. Ο άλλος, ξικωλομένος που τη σκοπιά εροχάλιζεν σε μακάριους ύπνους. Ο Καρτάσιης ήβρεν τζαι τζείνος κάλυψην από σύντροφο φρουρό. Τζείνος εκατέβην στην νεκρήν. Εγώ έμπηκα σε ακουστικό φυλάκιο που είχεν μιάν τρύπα 5 επί 30 πόντους. Αυτή η τρύπα εμπόριεν να ενώσει σιέρκα τζαι ποίησην των δύο μισών της πόλης. Έκατσα κλούβαν στην προσυφφωνημένην ώραν τζαι αφουκράζουμουν. Όχι βέβαια για να ακούσω τους ήχους της κατοχής που ήταν ο σκοπός για τον οποίον το φυλάκιον εσχεδιάστην. Αυτός ο ήχος μου επλάκωνεν ήδη την ψυχήν. Ακριβώς τζιαμαί, μέσα από τα εκκοφαντικά παράσιτα αυτού του θορύβου επροσπαθούσα να ξεδιαλύνω τον γλυκόν ήχο της ζωής.

Ακούω βήματα. Η καρκιά μου πάει να σπάσει. Εν μπορώ να ξεχωρίσω αν ο θόρυβος των βημάτων είναι θόρυβος κατοχικού αξιωματικού ή αν εν ο ήχος των βήματων του Καρτάσιη.

Ένας ψύθιρος "Καρτάς!" ενεκατώθην μες τον ήχον των βήμάτων ρίχνοντας το σύνθημαν που επιστοποίησεν το πλάσμαν που επλησίαζεν. "Μέρχαπα" του είπα για παρασύνθημα.

Επροχώρησεν βουρητός. Δεν εσύκωνεν καθυστέρηση. Ο θκιάολος κρύφκεται τζειαμέ που δεν τον περιμένεις. Επέρασα το σιέριν μου με δυσκολία που την τρυπούν. Έβαλεν μου μέσα τες κολλούες. Άρπαξα του το σιέριν του να κάμουμεν ττόκκαν. Έν εκατάλαβεν. Εφοήθην ίσως ότι θα τον άρπασσα να τον περάσω ποδά.

- "Ττόκκαν ρε" may be we never meet again.

Έσφιξεν μου το σιέριν. Η τρουπού πας τον τοίχον μπορεί να μεν εχώρεσεν να περάσει ο καρτάσιης, εχώρεσεν όμως να περάσει η καρκιά του.

Έφυεν με γρήγορον βήμαν άμπα τζαι φάει τον καμιά σφαίρα της κατοχής.

Εβούρησα τζαι γω να φύω να μεν βάλλω τον φίλον μου τον Φ. σε ρίσκο κατηγορίας για αισχάτην προδωσίαν.

Από τότε "we have never meet".

Έστειλα τες κολλούες στην Έλλη Παιονίδου στην Λεμεσό τζαι εμετάφρασεν τους στοίχους. Εδημοσιευτήκαν στην Χαραυγή. Πρέπει να είναι σε καμιά στήλη ποίησης μιας έκδοσης του σιειμώνα του 1981.

Θα έθελα πολλά να ξαναεύρω τζείνην την έκδοση. Θα έθελα επίσεις να έβρω τζείνον τον Καρτάσιην τωρά που η τρυπού άνοιξεν παραπάνω τζαι μπορούν να περνούν πλάσματα. Να του σφίξω το σιέριν χωρίς φόον. Να πιάουμεν κούσπους τζαι λιβέρκα της σκέψης, να ενώσουμεν την δράση μας τωρά που εγινήκαμεν πολλοί, τζαι να χαλάσουμεν τέλια τους τοίχους. Μιά τρυπού για να γινεί δρόμος έφαεν 27 γρόνους. Δεν μας μένει πολλής χρόνος να ξικανναουρίζουμεν.

Εσείς που μουρμουράτε, πάρτε το απόφασην. Δεν είναι τωρά που θα σταματήσουμεν. Ο τοίχος έφαν τα ψουμιά του. Τζαι οι στρατοί το ίδιον.

Ο τοίχος θα ππέσει σύντομα. Ελάτε να κουντίσουμεν ούλοι μας. Έναν κουλίν κρατεί.

Ανώνυμος είπε...

Νίκος

Επανέκαμψα! Ελπίζω τα όσα συνέβησαν στην Λήδρας με τις αηδιαστικές προκλήσεις της απέναντι πλευράς, που φυσικά μπέσα δεν έχει, να προβλημάτισαν κάποιους από εσάς. Δεν αλλάζουν δυστυχώς κάποιοι... Και δη αυτοί που διοικούν την λεγόμενη "αστυνομία" του ψευδοκράτους...

Αν και εμείς (εσείς δηλαδή), προσπαθήσαμε(-τε). Εγώ απλά ποτέ δεν πίστεψα στις "καλές" ή "ειρηνικές" προθέσεις της άλλης πλευράς: Σεπτεμβριανά '55, απελάσεις, ταραχές στην Κύπρο, εισβολή, 1987, Ίμια και βάλε... Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς... Και ποτέ, καμία ουσιαστική χειρονομία φιλίας. Καμία!

Έτσι που το πάνε, θα απογοητεύσουν ακόμα και εσάς! Εγώ πάντως θα σας καλωσορίσω στη συντηρητική παράταξη!

Unknown είπε...

@Aceras...εξαιρετικών συμβολισμών η ιστορία που παραθέτεις. Σε παρακαλώ, τσέκαρε την αλληλογραφία σου- σου έχω στείλει ένα μήνυμα και επειγομαι για την απάντησή σου προκειμένου να μη αυθαιρετήσω.

Unknown είπε...

@Νίκο καλώς τον! Τα πράγματα είναι «μετρημένα κουκιά» που λένε. Η «άλλη πλευρά» δηλαδή η άμεσα επηρεαζόμενη από τον κατοχικό στρατό ψευδοαστυνομία έπραξε το αναμενόμενο. Μόνο ωφελημένοι βγήκαμε όμως από αυτό. Γιατί απλά, απλούστατα, τις πιέσεις που ασκήθηκαν από τον διεθνή παράγοντα και σε διαβεβαιώνω πως ήταν εξαιρετικά έντονες, αυτή τη φορά ΔΕΝ τις λουστήκαμε εμείς αλλά «οι άλλοι». Και οι πιέσεις στις οποίες υποχώρησαν άρον –άρον ήταν διπλές. Δεν ήταν μόνο ο ίδιος ο Μπαν Κι Μουν που μεσολάβησε για να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα αλλά και η πίεση της Τ/Κ κοινής γνώμης η οποία αυτή την περίοδο μεγαλώνει την απόστασή της από την Άγκυρα και τους υπηρέτες της.

Αυτά τα δύο, είναι Πολιτικά Κέρδη που η πλευρά μας αποταμιεύει ως υπεραξία που θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμη σε μία επόμενη φάση ουσιαστικής διαπραγμάτευσης για το σύνολο του Κυπριακού. Η οποία –όπως έχω ξαναγράψει- αν δεν ευδοκιμήσει, αν μη τι άλλο θα απαλλάξει από την πλευρά μας την «ενοχή» του απορριπτικού, θα μεταθέσει τις ευθύνες εκεί που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ανήκουν και ανήκαν πάντα και, θα κληρονομήσει στους Τ/Κ ολοκληρωτικά την ευθύνη της προσκόλλησής τους στο άρμα της Άγκυρας. Δηλαδή να τους ωθήσει στη ρήξη για άλλη μία φορά με το κατοχικό καθεστώς και τους υπηρέτες τους-με προϋπόθεση όπως και εσύ είχες γράψει την αμέριστη δική μας συμπαράσταση.

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλης

Βλέπω ότι επανερχόμαστε στα ίδια και τα ίδια.

Φίλε Νίκο καλώς όρισες και πάλι.
Θέλω να πω τόσο σε σένα όσο και στο φίλο μου τον Γιώργο ότι έχω το κακό συνήθειο να διαβάζω λέξη προς λέξη όσα γράφουν οι άλλοι φίλοι και φίλες και να τα κρατάω όλα.
Δεν απομονώνω λέξεις ή φράσεις για να κτίσω πάνω τους.

Γιατί το λέω αυτό;
Αν διαβάζατε προσεκτικά τα όσα έγραψα θα διαπιστώνατε ότι αμέσως μετά την παράθεση των όσων είπαν οι τ/κ, έγραψα αυτό, το οποίο ξαναγράφω με κεφαλαία:

«ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΩ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ Ή ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΛΕΩ ΤΟ ΤΙ ΛΕΝΕ».

Τώρα πού διαπιστώσατε και οι δύο εκείνα που μου αποδίδετε αν θέλετε εξηγήστε μου.
Εγώ αγαπητέ μου Νίκο βλέπω μπροστά και όχι πίσω.
Ο όρκος της Φανερωμένης μπήκε (αυτή είναι η άποψη μου) στο χρονοντούλαπο της ιστορίας από την 1η Απριλίου 1955.
Αν θέλεις το συζητούμε…

Και το ότι δεν ασπάζομαι την ιδεολογία της ένωσης και κάθε εθνικιστική έξαρση δεν σημαίνει αγαπητέ μου φίλε ότι απεμπολώ την πατρίδα μου ή όπως το θέτεις, τα δικά μου όνειρα για την πατρίδα μου.
Εσένα μπορεί να είναι η ένωση, εμένα μπορεί να είναι η επανένωση.
Ο καθένας όπως το βλέπει το θέμα.

Δυστυχώς τα όνειρα εκείνων των παιδιών που οδηγήθηκαν στην αγχόνη έσβησαν τον Αύγουστο του 1960.
Και δυστυχώς όσοι δεν το κατάλαβαν οδήγησαν τον τόπο σε περιπέτειες.

Η δική μας υπεροψία μας οδηγούσε πάντα στο να νοιαζόμαστε μόνο για μας και όχι για το σύνολο των κυπρίων.
Έτσι και τώρα, ναι φίλε μου, εμένα με νοιάζει η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ασφάλεια αλλά και η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ.
Διότι η ανασφάλεια έστω και από τη μια πλευρά δημιουργεί πρόβλημα.
Γιατί εσύ δικαιούσαι να φοβάσαι τους Γκρίζους Λύκους και αυτός να μην έχει δικαίωμα να φοβάται τους δικούς μας ακραίους;
Μπορείς να μου το εξηγήσεις;

Δεν ξέρω τι αναδίδω και ούτε με ενδιαφέρει. Κι εγώ μπορώ να αρχίσω τους χαρακτηρισμούς αλλά δεν είναι του στυλ μου.

Μπορούμε, αν θέλετε, να εξετάσουμε τις πραγματικότητες όπως τη συνεργασία των τ/κυπρίων (και όχι μόνο) με τον Βρετανό δυνάστη. Αλλά να μη μείνουμε μόνο στην περίοδο του ’55 επειδή νομίζουμε ότι μας συμφέρει. Να πάμε και πιο πίσω με ονόματα και διευθύνσεις για να δούμε πώς φτάσαμε σε εκείνο το σημείο (που ήταν αποτέλεσμα κάποιων άλλων ενεργειών).
Να δούμε ποιοι και πόσοι ανακηρύσσονταν σε Σερ, να δούμε ποιοι βρίσκονταν πίσω από τη δημιουργία κομμάτων τη δεκαετία του 30 – 40, να δούμε εγκυκλίους που κήρυσσαν την συνεργασία με τους Βρετανούς για αντιμετώπιση των ξενοκίνητων κομμουνιστών, να δούμε τους καταπιεστικούς νόμους (μετά τα Οκτωβριανά) και ποιοι τους στήριζαν και ποιοι τους πολεμούσαν.
Να εξετάσουμε και την εισβολή αλλά και το ρόλο εκείνων που έδωσαν την αφορμή και το δικαίωμα στην Τουρκία και ποιοι βοήθησαν στο να ψάχνουμε ακόμα εμείς οι πρόσφυγες τα δίκια μας.
Να τα βάλουμε όλα κάτω με στοιχεία και ντοκουμέντα και όχι με τους συναισθηματισμούς μας. Όχι για να δικαιολογήσουμε την οποιαδήποτε πλευρά.

Αν ο Γιώργος το επιτρέπει και θέλεις κι εσύ φίλε μου συζητούμε λεπτομερώς αυτά τα θέματα.
Διότι τα συνθήματα, οι προκαταλήψεις και οι μονομέρειες δεν είναι του χαρακτήρα μου.
Υποστηρίζω ότι η κάθε πλευρά θα πρέπει να αναγνωρίσει και να αναλάβει τις ευθύνες της αν θέλουμε να πάμε μπροστά.
Το να θεωρεί η μια κοινότητα ένοχη την άλλη δεν οδηγεί πουθενά.
Και προσωπικά δεν δέχομαι ότι φταίει μόνο η μια πλευρά είτε ε/κ είτε η τ/κ.

Επομένως φίλε Γιώργο είναι λανθασμένη και η δική σου η εκτίμηση ότι δημιουργώ την εντύπωση ότι χρωστάμε εμείς και όχι οι άλλοι. Και χρωστούμε και μας χρωστάνε.
Ένα χέρι μόνο του δεν μπορεί να χτυπήσει παλαμάκια.

stalamatia είπε...

Γιώργο πήρα την απάντηση μου από τον Άσερα και ναι έχουμε πολλές ελπίδες.ΈΥΧΑΡΙΣΤΩ .

Ανώνυμος είπε...

Συχνά, μέσα από τις παρεμβάσεις και τα σχόλια διαφόρων (όπως το πρώτο σχόλιο της Yiotas, λόγου χάριν να πούμεν), μου δημιουργείται η εντύπωση ότι κάποιοι στέκονται στην άκρη ή κάθονται σε μια γωνία και παραφυλάουν, ούτως ώστε μόλις προκύψει κανένα πρόβλημα ή γινεί κανένας “χαττάς” (επεισόδια, παρατράγουδα ή παραβιάσεις συμφωνηθέντων όπως ψες), να βγουν ως “μετά Χριστό προφήτες”, κορδώνοντας χαιρέκακα (αφού έχουν δικαιωθεί) και να μας πουν: “Δείτε τι γίνεται … Εγώ σας τα έλεγα. Οι τούρκοι, μάνα μου, δεν έχουν εμπιστοσύνη”! Λες κι εμείς οι άλλοι είπαμε πως όλα είναι ρόδινα και θα κυλήσουν μέλι γάλα τα πράματα.

@ Αγαπητή Yiota και λοιποί με τέτοιες προσεγγίσεις,

Αν δεν υπήρχαν αυτές οι οπισθοδρομήσεις και παλινδρομήσεις (που από τουρκοκυπριακής πλευράς προβοκάρονται από το τουρκικό στρατό) και που κατά πολλούς από μας αντιβαίνουν με τη συλλογικό αίσθημα των ίδιων των τουρκοκυπρίων, το κυπριακό θα ήταν λυμένο προ πολλού. Γιατί δεν αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει επιθυμία και από τους μεν (Ε/Κ) και από τους δε (Τ/Κ) να αντιταχθούμε σε τέτοια φαινόμενα και να τα πολεμήσουμε;

Το τείχος θα αρχίσει να πέφτει αφού καταφέρομε με τέτοιες κινήσεις να επιφέρουμε σ’ αυτό, ρωγμές (και μικρές και μεγάλες).

Πάντοτε τέτοια συναπάντημα Ε/Κ και Τ/Κ μου φέρνουν στο μυαλό θύμισες από τα μαθητικά μου χρόνια (προ αμνημόνευτων χρόνων). Όντας μαθητής σε αγγλόφωνο σχολείο (Μέσης Εκπαίδευσης), είχα και συμμαθητές τουρκοκύπριους (τον Μεχμέτ, τον Χουσεΐν, την Αλιέν), όπως και Αρμένιους αλλά και παιδιά επαναπατρισθέντων ελληνοκύπριων (από Αγγλία, Αμερική, Αυστραλία). Ήταν με δυο λόγια ένα πολυ-πολιτισμικό σχολείο.

Τους συμμαθητές τουρκοκύπριους δεν τους ξανάδα από το 1974. Πάντοτε όταν έρχονται στο νου μου οι θύμισες εκείνης της εποχής διερωτούμαι που να βρίσκονται και τι κάνουν. Πριν 2-3 χρόνια μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων κάποιοι ελαφρώς νεώτεροι απόφοιτοι του σχολείου (ελληνοκύπριοι) διοργάνωσαν μια εκδήλωση στο σχολείο όπου είχαν καλεστεί και οι δικοί τους τουρκοκύπριοι συμμαθητές. Ίσως μέσω αυτών να βρούμε και τους δικούς μας συμμαθητές.

Anef_Oriwn
Παρασκευή 4/4/2008 – 3:14 μ.μ.

Unknown είπε...

Την έχω ξαναπεί την ιστορία νομίζω, δεν είμαι βέβαιος ωστόσο..

Πάνε κάποια χρόνια τώρα, ήταν αμέσως μετά το δημοψήφισμα του 2004όταν περάσαμε "απέναντι" για πρώτη φορά. Προσωπικά, είχα τότε πολλούς δισταγμούς και ομολογώ πως ακόμα έχω ένα μάγκωμα.

Δεν είναι απλή διαδικασία να ταξιδεύεις μια χώρα που όφειλε να είναι "μια πατρίδα" και να επιδεικνύεις ταξιδιωτικά έγγραφα σα να πηγαίνεις εις την αλλοδαπή.

Οι εντυπώσεις ήταν ετερόκλητες. Όμως δύο πράγματα μου έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό και τα δύο οδυνηρά για διαφορετικούς λόγους.

Το ένα, ήταν οι ομαδικοί τάφοι των σφαγιασθέντων από τους τρομοκράτες της ελληνοκυπριακής εθνικιστικής δεξιάς.

Είχα κοντοσταθεί πάνω από τον τάφο μιας οικογένειας, ήταν όλοι μέσα οι δυο γονείς και τα παιδιά τους, το μικρότερο ήταν 3 χρόνων ή και 2...δεν θυμάμαι.

Όπως δεν θυμάμαι στη ζωή μου να ένιωσα άλλη τέτοια ντροπή. Ήθελα να βγάλω την επιδερμίδα μου από το σώμα μου-δεν θα το ξεχάσω αυτό.

Δεν με ενδιαφέρουν οι απαντήσεις του τύπου "κάναν αυτοί κάναμε και εμείς". Είναι απλά ΠΟΤΑΠΕΣ. Γιατί, ήμασταν τότε ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ. Άρα έχουμε και την πιο μεγάλη ευθύνη.

Το άλλο που θυμάμαι ήταν στην Αμμόχωστο.

Κουρασμένοι κάποια στιγμή,είπαμε να πιούμε έναν καφέ κι ένα νερό, να ξαποστάσουμε. Πήγαιναμε σε κάτι καφενεία που είχαμε προσέξει νωρίτερα (εγώ πάλι ήμουν μαγκωμένος μιας που δεν ήθελα να αφήσω ούτε ένα σεντ στο κατοχικό καθεστώς) όταν ξαφνικά μας φώναξε ένας παππούς από πίσω μας..."που πάτε εν Τούρκοι ποτζεί"

Τουρκοκύπριος ήταν ο παπούς, είχε ένα καφενείο μας κέρασε τους καφέδες και τον μπακλαβά και δροσερό νερό κι όλη την ώρα έλεγε πως ελπίζει να δει την Κύπρο ενωμένη πριν κλείσει τα μάτια του.

"εν Τούρκοι ποτζεί-ξένοι" έλεγε και ξανάλεγε και τόνιζε "άλλο πράγμα οι Κύπριοι"

Νίκο...τι νομίζεις; Τι έπρεπε να πω σε αυτόν τον καλόν άνθρωπο; Να του κάνω μάθημα δια το "μεγαλείον της Ελληνικής φυλής";

Ανώνυμος είπε...

SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER

TOURKOSPOROI THA SAS PNIKSEI H GALANOLEYKH

stelios papalangi είπε...

@νίκος

"Έτσι που το πάνε, θα απογοητεύσουν ακόμα και εσάς! Εγώ πάντως θα σας καλωσορίσω στη συντηρητική παράταξη!"

μα είμασταν!
εννά ξαναστραφούμεν πίσω; ...τωρά τζαι να πάει;

γιατί δεν κάμνεις εσύ μια προσπάθεια να δεις τι αέρας μυρίζει, στη ποδά μερκά;

αύριο λέω να ανηφορίσω λευκωσία.
πάμε να περάσουμε τη ληδρας ;

τζι αν δεν σου αρέσει, τουλάχιστο να πεις επροσπάθησα

Ανώνυμος είπε...

SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER SIKTIR KOPEKLER

Ανώνυμος είπε...

Re apoella tha se kafkei polla oti tjai na efaes. Oksa en pou ekatalabes oti den perna pia h pogia h galanolefki?

Unknown είπε...

@ανώνυμε Α’ …να μας μεταφράσεις σε παρακαλώ πολύ αυτά που γράφεις αλλά στα ελληνικά. Και επιπλέον τα λεγόμενα «γκρίκλις» δεν τα θέλω εδώ μέσα εκτός αν γράφεις από πληκτρολόγιο και υπολογιστή στο εξωτερικό κλπ κλπ…Αλλά γράφεις από Κύπρο «αγαπητέ» και συμβαίνει να το ξέρω. Α σιχτίρ λοιπόν με το συμπάθειο.


@ανώνυμε Β’ η γαλανόλευκη δεν ξεβάφει, μην ανησυχείς. Και όποτε την διαχειρίστηκε ο λαός της, δεν έπνιξε κανέναν. Αντιθέτως, θηλιές έλυσε και φίμωτρα έβγαλε και δρόμους ελευθερίας άνοιξε. Μην την τραβολογάτε από τη μια και από την άλλη επιτέλους!


*Μια «λεπτομέρεια». Η Κύπρος, έχει σημαία. Και είναι λευκή σαν την ειρήνη και με την Κύπρο στο χρώμα του σταχυούστο κέντρο. Συμβολίζει ξεκάθαρα την χωρίς διακρίσεις εθνικές αγκαλιά της σε όλους τους Κυπρίους που έχουν διαφορετικές καταγωγές εθνικές , αλλά κοινή ιστορία και μοίρα. Και δεν θέλει επίσης να τους πνίξει γιατί όπως αποδείχτηκε περίτρανα, στο τέλος κινδυνεύει να πνιγεί η ίδια…

Ανώνυμος είπε...

Δε νομίζω ότι οι εθνικιστικές κορώνες είτε από την μια μεριά είτε από την άλλη έλυσαν ποτέ κανένα πρόβλημα και πιστεύω ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο όταν μπορέσουν οι τουρκοκύπριοι να απεκυθερωθούν. Και θα μου επιτρέψει ο οικοδεσπότης του ιστλογίου να ρωτήσω κάποιους που σήκωσαν εθνικιστικές κορώνες να ρωτήσω αν θυμούνται ποιός ήταν ο προδότης που πούλησε την Κύπρο στους Τούρκους.

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλης

Εδώ μπορείτε να μετατρέπετε τα «γκρίκλις» σε ελληνικά.

http://speech.ilsp.gr/greeklish/greeklishdemo.asp

ευχαριστώ...

dokisisofi είπε...

Ακέρας, η ιστορία σου είναι όντως πολύ συγκινητική. Όμως εκείνο το καρδιοχτύπι σου , μήπως δεν ήταν ο Κάρτάς, εκείνη η αγωνία, θα υπάρχει πάντα ενόσω υπάρχει ακόμα τούρκικος στρατός. Και παρεπιπτόντως αν άκουσα καλά στις ειδήσεις, δεν είναι μόνο τούρκοι αστυνομικοί που πέρασαν στην νεκρή ζώνη ( και όντως είναι μια γελοιότητα ο τρόπος που οριοθετήθηκε) αλλά και τούρκου στρατιώτες. Το ότι εστράφην άρον-άρον ο Πρόεδρος και συνέστησε ψυχραιμία, όπως και ο Ταλάτ, αυτό ρε παιδιά δε σας λέει κάτι?

@ Πητ, δεν είναι φοβερό πώς μας καλύπτει όλους ο Μόντης? :)

stalamatia είπε...

Φίλε Μιχάλη ευχαριστώ που προσφέρθηκες να μου απαντήσεις ,η αλήθεια είναι πως και εγώ φοβάμαι τους εθνικιστές και τους Ε/Κ και τους Τ/Κ .Βέβαια όταν είσαι το θύμα δεν μπαίνεις στη λογική να δικαιολογήσεις τον θύτη,ειδικά όταν δεν έχεις δικαιωθείς εσύ ο ίδιος.Με τους Τ/Κ δεν έχω μίσος τους είδα και στο χωριό μου κακομοίρηδες που τους κάνει ότι θέλει η Τουρκία.
Γιώργο μου ευχαριστώ για τις φωτογραφίες μια λαοθάλασσα από ΚΥΠΡΑΙΟΥΣ.
Υ.Γ. Αριστερό κλικ.

Aceras Anthropophorum είπε...

Δοκισίσοφη έχεις απόλυτο δίκαιο. Ενόσο υπάρχει τουρκικός στρατός και κατοχή το καρδιοκτύπι (και ο δικαιολογιμένος φόβος της Σταλαματιάς να μας του ττουμπάρουν ούλλα) θα υπάρχει. Μόνο που εγώ δεν νομίζω ότι είναι τα κάστρα του Λυσσαρίδη, και οι ευρωπαϊκοί μακροχρόνιοι του Κουτσού που θα θκιώξουν τον τουρκικό στρατό. Ούτε τζαι τα αδρωπιλλίκκια αυτών που νομίζουν ότι εν ράμπο διότι κρατούν ένα G3 έχουν καμιά δύναμη. Η μόνη δύναμη που μπορεί να θκιώξει την Τουρκία από την Κύπρον είναι ο Καρτάσης και οι συντρόφοι του. Μόνον όταν ο Καρτάσιης θα μπορέσει να πείσει τους άλλους Κυπραίους που μιλούν Τούρτζικα ότι δεν χρειάζονται πλέον την Τουρκία για να νοιώθουν ασφαλείς η Τουρκία θα φύγει.

Σήμερα ο Ερτογάν έκαμεν μια δήλωση τζαι λες και ήταν κάτι τόσον ασήμαντον περνάν σχεδόν απαρατήρητη στα μέσα που σαυλαρίζουν για τους "αστυνομικούς λεγόμενους", άκου "αστυνομικούς λεγόμενους...". Είπεν ότι ο στρατός ο τούρτζιικος θα φύγει όταν θα υπάρχει ασφάλεια στο νησί και όταν θα φύγει τζαι ο ελληνικός. Ακούσατε πολλούς Τούρκους προθυπουργούς να λαλούν τέθκοια πράματα;

Εγώ άκουσα που πρώτον χέριν τον πρόεδρον της τουρκικής εθνοσυνέλευσης να λέει σε δικόν μας "ίντα απορρίψατε την λύσην για 600 στρατιώτες; Αν εν για τούτον φέφκουμεν τους σιόρ".

Ο κόσμος αλλάσσει Δοκισήσοφη. Η εξουσία στην Τουρκία δεν έχει πλέον ανάγκην από εθνικά προβλήματα για να επιβιώσει. Τα εθνικά προβλήματα της είναι βάρος τζαι θέλει να τα ξεφορτωθεί. Αν εμείς μείνουμεν στον τζαιρόν του Ετζιεβήτ του οποίου η Τουρκική εισβολή εχάρησεν 10 χρόνια εξουσίαν (ενώ πρίν ήταν ένας ασήμαντος πολιτικός) θα χάσουμεν το τραίνον που παιρνά μπορστά μας.

Ειδικά εσείς που είσαστιν νέοι αναλύστε τα πράματα που γίνουνται σήμερα. Η κάθε νεοόττερη γενιά πρέπει να είναι σοφότερη τζαι καλύτερη της προηγούμενης. Ο κόσμος αλλάσσει. Ότι στόχον έβαλεν η ελληνοκυπριακή εθναρχία μέχρι σήμερα τον έχασεν. Είναι άχρηστοι. Θέλουμεν μιαν εντελώς νέαν αντίληψην για να εβρουμεν τα πόθκια μας.

Αν έβρουμεν τρόπον να οργανωθούμεν με τους Τουρκοκύπριους οι στρατοί δεν χρειάζονται. Ότι δεν χρειάζεται πεθαίνει που μόνον του, ιδίως άμαν κουστίζει. Οι στρατοί εν ποσπασμένοι στην ενωμένην Ευρώπην. εν ποσπασμένοι τουλάχιστον για να λύουν εσσωτερικά προβλήματα. Στην ευρώπην τα προβλήματα λύουνται με συναίνεσην τζαι υπομονήν. Όχι με νταιλλίκκια. Δετε πως είναι ρεζίλιν οι αστυνομικοί τους σαν τα αγγούρκα μες την μέσην του κόσμου. Δέτε πως εκτίθενται τζαι πως εκθέτουν τους πολιτικούς τους.

Με την υπομονήν πρέπει να μάθουμεν τζαι στους συμπατριώτες μας τι σημαίνει συναίνεση. Τι σημαίνει να συφφωνάς κάτι τζαι να το εφαρμόζεις. Τι σημαίνει να μεν προκαλείς. Τι σημαίνει το πνεύμαν το ευρωπαϊκόν. Εμείς εξέραμεν που την τζοιλιάν της μάνας μας; Εμάς δεν μας έπιαεν που το σιερούιν η ευρώπη να μας μάθει τι σημαίνει αθρώπινα δικαιώματα. Εσύ που είσαι ευαίσθητη τζαι σε πολλά ευγενή θέματα βλέπεις ότι σε σχέσην με ζώα για παράδειγμαν ακόμα δεν μας έμαθεν η ευρώπη τι σημαίνει σέβας. Όπως οι ευρωπαίοι κάμνουν υπομονήν τζαι δείχνουν μας τον δρόμον του συναινετικού πολιτισμού, έτσι τζαι μείς έχουμεν χρέος να κτίσουμεν μαζί με τους συναινετικούς τκ μιαν νέαν κουλτούραν επίλυσης των προβλημάτων.

Ναί. Ήρτεν πίσω άρον άρον ο πρόεδρος. Καλά έκαμεν. Έκαμεν όμως κάτι για να προκαλέσει; Τί εγίνην με την συναινετικήν αντίκρυσην του θέματος; Εγίνην το δικόν του. Τζαι προχωρούμεν πάρακατω.

dokisisofi είπε...

Ακέρας, είσαι από τους λίγους εδωμέσα που εκτιμώ γιατί πιστεύεις πραγματικά αυτά που λές και έφτασες εκεί με τις εμπειρίες σου, την ευαισθησία σου και τη δική σου σκέψη και προβληματισμούς χωρίς να ποδηγετείσαι. Παρότι διαφωνώ με την προσέγγιση σου (χωρίς βέβαια να προτείνω "νταηλίκια" αλλά προσγειωμένο ρεαλιστικό ζύγισμα των εξελίξεων), εντούτοις την σέβομαι για τον πολιτισμένο και τεκμηριωμένο τρόπο που διατυπώνεται. Όπως επεσήμανε και κάποιος άλλος, καμιά φορά φαίνεται ο άνθρωπος όχι μόνο απο το "τι" αλλά και το "πως".
Όμως, επέτρεψε μου, να κρατήσω κάποιες επιφυλάξεις για το συναινετικό κλίμα που δημιουργεί η Ευρώπη και στο οποίο ενδέχεται να συμμετέχει και η Τουρκία. Το στρατοκρατικό τουρκικό κατεστημένο πυ ανεβάζει και ρίχνει κυβερνήσεις (τώρα δικάζεται τοο κυβερνητικό κόμμα και η Ευρώπη πολύ σωστά έθεσε ζήτημα διακοπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων αν το πράγμα ξέφύγει) είναι ο κύριος ρυθμιστής των εξελίξεων, και τελευταία, ο συνασπισμός Τουρκίας-Αμερικής στο θέμα του Κοσόβου (στα πλαίσια της ΝΑΤΟΙκής τους συστράτευσης) ουσιαστικά μηχανεύεται και στηρίζει εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο που θα λειτουργήσουν ως προηγούμενα και για την επίλυση του δικού μας προβλήματος. Τα ανοίγματα αυτά στην Λήδρας είναι προπετάσματα καπνού, καθώς η στάση τους στο θέμα της Κύπρου δεν έχει διαφοροποιηθεί, και οι προκλήσεις τους συνεχίζονται (όπως η τελευταία απαίτησή τους οι επιτετραμμένοι των Η.Ε στην Κύπρο να είναι αφρικανικής και όχι ευρωπαιϊκής προέλευσης γιατί ¨οι ευρωπαίοι "είναι προκατελειμμένοι εναντίον τους").
Καλά τα ευχολόγια και οι ευσεβοποθισμοί, αλλά το πρόβλημα μας δεν είναι οι Τουρκοκύπριοι και οι Κύπριοι γενικά απέδειξαν ότι μπορούν να συμβιώσουν με πολλές εθινικές ομάδες χωρίς ρατσιστικά συμπλέγματα. Το ναεπικεντρώνεσαι στις σχέσεις των δύο λαών είναι σαν να παραδέχεσαι ότι το πρόβλημα εστιάζεται εκεί. Το πρόβλημα΄μας όμως Ακέρας δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα μας είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

marizetaa είπε...

Χάρηκα που άνοιξε η Λήδρας, στεναχωρέθηκα που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί, να περπατήσω σε κείνο το σημείο που καταφέρνει τόσο τραγικά να συμπυκνώνει την νεότερη ιστορία της κύπρου.

Κι με έπιασε η καρδία μου από την τσαντίλα, όταν ξανάκλεισε λίγες ώρες μετά.
Δεν ξέρω όμως, ποίο είναι αυτό που πραγματικά πάει πιο πίσω την προσπάθεια επανένωσης και επαναπροσέγγισης, η πράξη αυτών που εκ θέσεως και φύσεως εναντιώνεται στην αναγκαιότητα αυτή, δλδ τα σώματα ασφαλείας,
ή όσοι από εδώ ή από εκεί αρνούνται να περάσουν στο αντίστοιχο απέναντι;

Οι μεν με ανεγκέφαλες ενέργειες παίζουν τον ρόλο που αυτό-χρίστηκαν να έχουν, οι δε κωφεύουν στην αλήθεια ή στις υπαρκτές αναγκαιότητες, αναμασώντας κραυγές που ήδη θα έπρεπε να έχουν πεθάνει, κατ εμέ, όχι από συγχώρεση μα από ενδοσκόπηση της υπάρχουσας κατάστασης της νήσου και της ίδιας της καθημερινότητας τους.

Το άνοιγμα της Λήδρας, δεν θεωρώ πως είναι η λύση, ούτε το καθοριστικό βήμα προς αυτήν, αν δεν κατανοηθεί η ίδια η ιστορία που προκάλεσε το κλείσιμο της, και εάν αυτή δεν γίνει πλέον μονάχα ένα κιτάπι διδαχών για επόμενες γενιές και όχι σφαίρα στις κάνες όσων θέλουν τα ανείπωτα. Αν δεν είναι αυτό και μόνο το άνοιγμα η αφορμή για καθημερινές πτήσεις σε μια καθημερινότητα του μέλλοντος που θέλουμε για το νησί της ελπίδας.

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ από μόνος του…

Υ.Γ.
Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου και έαν ξέφυγα από την ροή της κουβέντας

Aceras Anthropophorum είπε...

Το πρόβλημα μας είναι ΚΑΙ αυτό Δόκη. Ιδίως αυτό. Μέχρι το 74 εν μόνοι μας που εσφαζούμαστιν.

Αυτά που λές για την Τουρκίαν έχουν βάση. Αν επανέλθουν οι Κεμαλιστές τζαι η παντοκρατορία του στρατού πάμεν αλλό 50 χρόνια πίσω τζαι η καλή θέληση του Χριστόφια τζαι ίσως του Ταλάτ δεν θα μπορέσουν να κάμουν τίποτε. Ιδίως που αν επανέλθουν οι Κεμαλικοί θα είναι αδύνατοι τζαι θα έχουν ανάγκην από ηρωισμούς τζαι εθνικιλλίκκια για να κρατηθούν στην εξουσία.

Στην Τουρκίαν όμως γίνουνται θεμελιακές αλλαγές τζαι πρέπει να έχουμεν την διαύγειαν να τες θκιαβάζουμεν. Στο χωρκόν του κυρίου Γκιούλ, το ισλαμικόν κόμμαν έπιασεν πάνω που 80%. Η οικονομία του κάμνει μπούμ. Ανοίξαν εργοστάσια. Ο κόσμος πιάννει λευτά. Η ισλαμική ηθηκή έχει αντικαταστήσει την σκέτην καπιταλιστικήν οργάνωσην που ο μάστρος ενδιαφέρετουν μόνον για το καθαρόν κέρδος τζαι ας ιψοφήσει ο αρκάτης (η παλιά οικονομική τζαι πολιτική εξουσία στην Τουρκίαν). Οι μουσουλμάνοι πον συντηρητικοί ούτε πίνουν, ούτε κλέφτουν, ούτε ατιμάζουν. Δουλέυκουν τζαι κάπως όπως τζαι τους Χριστιανούς, βοηθούν τζείνον που έχει ανάγγην. Οι μαστόροι της πόλης του Κυρίου Γκιούλ άμαν έχει πρόβλημαν υγείας υπάλληλος τους, στέλλουν τον νοσοκομείον με έξοδα της δουλειάς. Άμαν θέλει να χτίσει σπίτιν διούν του δάνειον. Σε αντάλλαγμαν ο υπάλληος δουλεύκει σαν τον γάρον από υποχρέωσην. Μοιάζει κάπως με τον παλιόν πατριαρχικόν αθρωπιστικόν καπιταλισμόν. Η οικονομία δουλεύκει τζαι η τουρκία εγίνην έναν τεράστιον εργοστάσιον της Ευρώπης. Αυτόν χάρη στην ισλαμικήν ηθικήν τζιαι στην σταθερότηταν τζαι την αποδωτικότηταν που επιφέρει. Οι αρκάτες δουλεύκουν τωρά 15 ώρες, όχι γιατί τους εξαναγκάζει κάποιος, αλλά γιατί νοιώθουν υποχρεωμένοι. Αυτόν διά μεγάλην πολιτικήν εξουσίαν στό κόμμαν του Έρτογαν τζαι δεν χρειάζεται Μιλιεττιλλίκια για να κυβερνήσει.

Νομίζω ότι η νέα εξουσία στην Τουρκίαν έχει ρίζες σε λαική βάση τζαι θα σταθεί. Όπως ηττήθηκεν το βαθύ κράτος στην Ελλάδαν μετά την χούντα, νομίζω ότι τωρά εν η σειρά των κεμαλιστών.

Αν κερδίσουν οι κεμαλιστές, πάμεν για μακροχρόνιον πάλε τζαι σε αυτήν τη περίπτωσην ίσως δεν θα έχουμεν λόγους να διαφωνούμεν πολιτικά εγώ τζαι εσύ. Ελπίζω όμως ότι θα διαφωνούμεν (δηλαδή να μείνει στην τουρκία μια δυνατή ισλαμική εξουσία). Εκτός που αν στο τέλος έβρεις τζαι σύ ότι δεν είναι άσσιημη ιδέα να αλλάξουμεν σελίδαν στην Κύπρον. Χε χε :) Θα χαίρομαι πολλά να σε έχω συντρόφισσαν στη δουλειά να ρίφκουμεν τοίχους διότι από ότι φαίνεσαι εσύ, άμαν πιστεύκεις σε κάτι ταράσσεις βουνά, όχι τοιχούθκια στην Πράσινη Γραμμή.

kkai-Lee είπε...

Καλησπέρα - Καλημέρα
Όπου τζιαι νάσαι εξημέρωσεν

Εγώ νομίζω ότι:

Αν δεν βάλεις στην μιαν πάντα τζείνα που σε πληγώννουν, ( να τα θθυμάσαι αν δεν μπορείς να τα ξιάσεις, αλλά να μεν κατευθύνουν τες σκέψεις τζιαι πράξεις σου ),

Αν δεν μπορίσεις να δεις μπροστά τζιαι πάντα να θωρείς πίσω,

Αν δεν δεχτείς ότι τούτος ο τόπος εν ένας τζιαι εν πολλά μιτσής, μπροστά στη γη τζιαι ότι η γη εν πολλά μιτσιά μπροστά στο σύμπαν τζιαι ότι η ζωή του αθρώπου εν πολλά σύντομη πας τουντη ταλαιπωρημένην τζιαι άρρωστη γην, για να διατηρείς μίση τζιαι πάθη,

Αν δεν μπορίσεις να παραδεκτείς ότι τζιαι ο άλλος είναι πιθανόν ναν τόσον καλός τζιαι ειλικρινής, όπως εσέναν, καμμιάν φοράν περίτου τζιαι πο σέναν

Αν δεν έκατάλαβες ότι με την στάση σου μπορεί τζιαι να δεσμεύκεις τα παιθκιά τζιαι τα αγγόνια σου, τζιαι πως τούτα ούλλα μπορεί ( μπορεί λαλώ ) τζιαι να εγινήκασιν για έναν πουκάμισο αδειανό. ( Γιατί εθέλασιν τζιαι εθέλαμεν να έχουμεν οχτρούς, για να υπάρχει η πιθανότητα να γινούσιν τζιαι να γινούμεν ήρωες, τζείνοι σαν τους προγόνους τους τζιαι μεις σαν τους δικούς μας, για να μας γράψει η ιστορία ),

Αν δεν τα καταλάβουμεν τούτα ούλλα, ως πον φως τζιαν ώρας

Μπορεί τζιαι να μας φάει η σκοτεινιά τζιαι μας τζιαι τα παιθκιά μας

Αν όμως ούλλοι τζ' ούλλοι δουλέψουμεν, ( τωρά, όϊ αύριο ή του γρόνου ) για την συμφιλίωση τζιαι για την ειρήνη, μεθοδικά, παθκιάν παθκιάν τζιαι συναινετικά, τζιαν ούλοι τζ’ ούλλοι δείξουμεν κατανόηση, θάρρος τζιαι δύναμη τζιαι μεγαλείο ψυσιής

μπορεί τζιαι να προκάμνουμεν

να δούμε ξανά να ξημερώνει μέρα σωστή, τζ’ όϊ μισή,
που τον Απόστολον Ανδρέα ως τον Ακάμα
τζιαι να μεν κόφκουνται στην μέση οι ακτίνες του ήλιου.

Να απλώσουν που την μιαν νάκραν του τόπου στην άλλη
ξανά σωστές, σαν πρώτα

Να μεν έσιει ζώνες νεκρές τζιαι στράτες κλειστές,

Να αλαβρύνει επιτέλους τζιν το βάρος
που σφίγγει τόσα γρόνια την καρκιάν μας

Τωρά,

όϊ αύριο ή του γρόνου.

Αν το θελήσουμεν προκάμνουμε.

Έτσι νομίζω.

Meropi είπε...

Γιώργο μου,
τι διάβασα χθες στον ηλεκτρονικό Τύπο; Ξανάκλεισε το οδόφραγμα;; Βλέπω ότι γράφεις στο υστερόγραφο ότι ξανάνοιξε. Αχ δυστυχώς οι Τουρκοκύπριοι είναι κι αυτοί δέσμιοι του τούρκικου στρατού και της νοοτροπίας του!! Θα μπορέσουν άραγε να ξεφύγουν ποτέ; Το εύχομαι ολόψυχα.

Ανώνυμος είπε...

Suitor casinos? confirm this environmental [url=http://www.realcazinoz.com]casino[/url] re-route and horseplay online casino games like slots, blackjack, roulette, baccarat and more at www.realcazinoz.com .
you can also stop our untrained [url=http://freecasinogames2010.webs.com]casino[/url] give prior notice at http://freecasinogames2010.webs.com and acquire imperious spondulix !
another enunciation [url=http://www.ttittancasino.com]casino spiele[/url] tract is www.ttittancasino.com , as opposed to of german gamblers, dub manumitted online casino bonus.

Ανώνυμος είπε...

It isn't hard at all to start making money online in the underground world of [URL=http://www.www.blackhatmoneymaker.com]blackhat training[/URL], Don’t feel silly if you haven’t heard of it before. Blackhat marketing uses alternative or misunderstood ways to generate an income online.