Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Αθήνα, 2011

Διακήρυξη

Είμαι ο Βασιλιάς του Σύμπαντος
Είμαι ο Μεσσίας σε νέα διανομή Συγχωρήστε με πάτησα ένα καρφί. Ένα λάθος
Ενδεχομένως να μην Είμαι ο Καπιταλιστής του Παραδείσου. Ενδεχομένως Είμαι ο φύλακας της πύλης που ροχαλίζει
πλάι στους Αστραφτερούς Κίονες-
Όχι αυτό δεν είναι αλήθεια, πραγματικά Είμαι ο Θεός προσωποποιημένος. Καθόλου ανθρώπινος. Μη με θεωρείτε κατώτερο χωρίς το Πλήθος μου. Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να πιστέψετε κάθε λέξη που λέω.

Allen Ginsberg 1987 Νέα Υόρκη, σε μετάφραση του Γιώργου Αλισάνογλου και αναδημοσίευση από το http://www.poiein.gr

Τα μόνα πράγματα που ανασαίνουν στην Αθήνα είναι οι τοίχοι.

Μιλάω για τους τοίχους του κέντρου που ολοένα και πιο πολύ ανθίζουν από τα γκραφίτι που είναι είτε στον σπαραγμό τους είτε στην ειρωνεία τους είτε στην οργή τους, ευφάνταστα και ζωντανά.

Βρέθηκα για λίγες μέρες στην Ελληνική πρωτεύουσα.

Λαίμαργα, συζήτησα, ρώτησα, περπάτησα, προσπάθησα να ακούσω την πόλη και να φανταστώ το αύριο της.

Όταν έφευγα, το 2002, η Αθήνα ήταν ήδη προ πολλού μία νευρωτική πολιτεία με επιθετικούς ανθρώπους και με διάχυτη την υποκρισία στις συμπεριφορές. Στην επιφάνεια, ακόμα η ευμάρεια του κέντρου κολυμπούσε στο ψέμα της, αλλά η κουβέντα που είχα ακούσει κάποια χρόνια νωρίτερα, φαίνεται πως υποσυνείδητα είχε αρχίσει να καθορίζει την καθημερινότητα.

Η κουβέντα για την οποία λέω, είχε έρθει από γνωστό μου, άνθρωπο της αγοράς, και ειδικότερα του marketing και της επικοινωνίας.

Μόλις «είχαμε» αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε γενικό κλίμα εθνικής ανάτασης και ευφορίας και ο γνωστός μου, Δημήτρης το μικρό του όνομα, είπε:

« Μέχρι εκεί. Μετά θα αρχίσει η πτώση και ο θεός να βάλει το χέρι του».

Η φούσκα των εντυπώσεων έφτασε στο αποκορύφωμα της με την εμετική υποκρισία καθαριότητας τάξης και ευτυχίας του 2004.
Όταν δεκάδες ή εκατοντάδες άνθρωποι, ανέστιοι και πρεζάκια, σκουπίστηκαν από το κέντρο για να μην χαλάνε τη θέα των Ολυμπιακών τουριστών.
Με την ίδια «εξελιγμένη» αντίληψη, θανατώθηκαν δεν ξέρω και εγώ πόσα αδέσποτα σκυλιά. Μια χώρα ολόκληρη, έβαλε όσα θεωρούσε «ντροπή» κάτω από το χαλί ενώ την ίδια στιγμή, οι μετανάστες δούλευαν σε υπερεντατικούς ρυθμούς, μέρα νύχτα για να τελειώσουν οι υποδομές, οι δρόμοι, τα αεροδρόμια.

Έργα, των οποίων τα θεμέλια είναι ποτισμένα όχι με ιδρώτα αλλά με το αίμα όλων αυτών των ανθρώπων, καθώς πολλοί έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά «ατυχήματα» ή ακρωτηριάστηκαν. Και βάζω τη λέξη ατυχήματα σε εισαγωγικά, γιατί οι συνθήκες εργασίας ήταν τέτοιες που σχεδόν επέβαλλαν τα ατυχήματα. Όλα αυτά, που συνέβαιναν μέσα στη μύτη μας, θύμωσαν ελάχιστους. Ο σκοπός ήταν ιερός και εθνικός –και πια, σαν…ανεπτυγμένη χώρα που ήμασταν, είχαμε τους δούλους να δουλέψουν.

Οι ελάχιστοι που τότε μίλησαν ή έγραψαν για τα εγκλήματα βαφτίστηκαν περιθωριακοί, αντιδραστικοί και θλιβεροί. Χαλούσαν την εικόνα, απομονώθηκαν. Θυμάμαι-και πάλι-τα σχετικά καταγγελτικά κείμενα στο αλησμόνητο περιοδικό Αντί.

2011, μόλις 7 χρόνια από τον θρίαμβο της άσπιλης φυλής των απογόνων του Λεωνίδα.

Η Αθήνα, πιο βρώμικη από ποτέ, με τα πάντα να μυρίζουν εγκατάλειψη.
Η Αθήνα κάτι σε Βαγδάτη με διάσπαρτους Ειδικούς Φρουρούς σε όλο το κέντρο, αραχτούς στις γωνίες να καπνίζουν και να κοιτάζουν δεξιά κι αριστερά μην τυχόν και κόψουν καμιά φάτσα που δεν τους κάνει.
Η Αθήνα με τους ανθρώπους της να έχουν χάσει την επιθετική εξωστρέφεια που έβλεπες στους δρόμους.
Έχει αντικατασταθεί από την διάχυτη κατάθλιψη και την υποβόσκουσα ανεκδήλωτη οργή.
Η Αθήνα. Που τα κατάφερε επιτέλους και έγινε μία πραγματική μεγαλούπολη και έχει τους δικούς της άστεγους κατά δεκάδες στα πεζοδρόμια της να κρύβονται τις νύχτες κάτω από την κουβέρτα τους.
Η Αθήνα. Που στις ταβέρνες της ο αντίλαλος που αντηχεί από τις κουβέντες έχει πια να κάνει με το ποιος απολύθηκε σήμερα και το ποιος θα χάσει τη δουλειά του αύριο.

Α ναι, τα μόνα πράγματα που ανασαίνουν στην Αθήνα είναι οι τοίχοι.

Όλα τα άλλα κρατούν την αναπνοή τους και κάποια στιγμή θαρρώ πως θα σκάσουν εκκωφαντικά.

Το λεγόμενο Πολιτικό Σύστημα, είναι όχι απλά ανεπαρκές, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Ανίκανο, άχρηστο, στείρο και ταυτόχρονα επηρμένο. Κυρίως, είναι ένοχο και το γνωρίζει. Και για αυτό οι κοκορομαχίες των πολιτικάντηδων στα κανάλια είναι θλιβερά απωθητικές με την υποκρισία να ξεχειλίζει εμετικά

Θυμίζουν κουκλοθέατρο, αλλά τα νήματα που κρατούν τις μαριονέτες, είναι έτοιμα να σπάσουν.

Η κοινωνία όμως, αλλάζει.
Όχι, δεν αλλάζει από την ποδηγέτηση που πάσχει να επιβάλλει το Σύστημα.

Αλλάζει γιατί αποκτά μηχανισμούς αλληλεγγύης.
Αλλάζει γιατί ανακαλύπτει την πολυτιμότητα του Κοινοτισμού.
Αλλάζει γιατί φυτρώνουν καταστήματα «δεν πουλάω-δεν αγοράζω» που λειτουργούν στη βάση της ανταλλαγής.
Αλλάζει, γιατί στην Κερατέα τα κομματικά όρια θρυμματίστηκαν.
Γιατί στο κίνημα «δεν πληρώνω» έγινε το ίδιο.
Γιατί στις συγκεντρώσεις έξω από τα σπίτια των πολιτικών που ξεκίνησαν από το «μέγαρο Τσοχατζόπουλου» τα κόμματα απουσιάζουν αλλά οι πολίτες είναι παρόντες.

Η κοινωνία, υπό την πίεση της επίθεσης που υφίσταται, επιτέλους μοιάζει να ξεκολλάει, να αποβάλλει τα στερεότυπα και να μπαίνει σε διεργασίες αυτο- οργάνωσης με κορυφαία –κατά την άποψή μου- αυτήν της Έκκλησης για τον Σχηματισμού Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους (http://www.elegr.gr/ ) που πιστεύω πως πρέπει να στηριχθεί από όλους χωρίς καμία επιφύλαξη και να αποτελέσει έναν τόσο ογκώδη μοχλό πίεσης, ώστε οι εξουσιαστές να μην μπορούν να τον αγνοήσουν.

Σιγά-σιγά, αρχίζει και γίνεται κοινός τόπος, πως ναι μεν υπάρχουν οι ελληνικές παθογένειες, αλλά, αυτό που επιβάλλουν οι κυβερνώντες και οι συνέταιροί τους, Νέα Δημοκρατία και ΛΑ.Ο.Σ, ως «θεραπεία», χρησιμοποιεί αυτές τις παθογένειες ως πρόσχημα καθιστώντας την Ελλάδα ένα πειραματόζωο που θυμίζει ευθέως τη Χιλή και τα ανοσιουργήματα της σχολής του Σικάγου.

Η συστημική πολιτική σκηνή είτε δεν καταλαβαίνει επειδή δεν θέλει ή δεν μπορεί, είτε προσπαθεί ανεπιτυχώς να καπελώσει.

Δεν ξέρω πως και πότε η Ελλάδα θα βγει από την παρούσα κρίση.
Αυτό που ξέρω, με κάθε βεβαιότητα, είναι πως τα πολιτικά πρόσωπα που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες, ξόφλησαν.
Αν και βέβαια η πολιτική δεν είναι μόνο θέμα προσώπων, ωστόσο η πιθανότατη πτώση τους θα είναι μία αρχή. Και η πτώση θα ξεκινήσει από την όλο και πιο έντονα διαφαινόμενη αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης μετά τις εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν. Τότε, οι μάσκες θα πέσουν οριστικά. Ελπίζω τουλάχιστον. Όπως παράλληλα, ελπίζω μέχρι τότε, να εμφανιστούν δυνάμεις καινούργιες και ικανές για μία πλήρη Ανασύνθεση με φρέσκα υλικά.

Η Ελλάδα, είναι χώρα γεωγραφικά Ευρωπαϊκή και μέλος της Ε.Ε.

Ωστόσο, η σύστασή της, μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε έντονα την Αργεντινή.

Γιώργος Πήττας για το TVXS τον Πολίτη και το press in action


6 σχόλια:

-=IMAGINOS=- είπε...

Δεν λες Γιώργο όλη την αλήθεια για το χάλι της Αθήνας. Πήγες στο κέντρο; Περπάτησες την Ομόνοια την Αθηνάς την Πατησίων; Που οφείλεται δηλαδή αυτή η τριτοκοσμική κατάσταση και η βρομιά του κατουρλιού και του απέραντου σκουπιδαριού; Στους λαθρομετανάστες αποκλειστικά αφού μόνο αυτοί κυκλοφορούν εκεί. Δεν το λες όμως. Λες ότι οι μετανάστες εργάστηκαν εντατικά για να γίνουν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Και το Ντουμπάι το έχτισαν μετανάστες αλλά μετά το πέρας των έργων έφυγαν. Εδώ όποιος μπαίνει δεν ξαναβγαίνει. Όσο για την αστυνομία που βρίσκεται σε κάθε γωνιά και σε κοιτάει περίεργα, αυτό συμβαίνει γιατί στην Αθήνα κυκλοφορούν χιλιάδες καλάσνικοφ στα χέρια αλλοδαπών όπως αυτοί που εκτέλεσαν τους δύο αστυνομικούς πριν λίγες μέρες. Και σε κοιτάνε περίεργα όχι γιατί δεν τους αρέσει η φάτσα σου αλλά γιατί φοβούνται μη τυχόν βγάλεις ξαφνικά κάνα καλάσνικοφ... Η Αθήνα έγινε μία τριτοκοσμική πόλη εξαιτίας και αποκλειστικά λόγω της επιβαλλόμενης πολυπολιτισμικότητας χωρίς ποτέ να ρωτήσει κανείς τον Έλληνα κάτοικο της Αθήνας. Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια. Σήμερα η Ελλάδα έχει τους περισσότερους λαθρομετανάστες σε σχέση με κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης όχι μόνο αναλογικά με τον πληθυσμό της αλλά και σε απόλυτους αριθμούς. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί και δεν θα συνεχιστεί. Ο κόσμος ξυπνάει και είναι πλέον πολύ εξοργισμένος. Θα τους απαντήσει στις επόμενες εκλογές. Η ακδροδεξιά θα μπει στη Βουλή με ότι συνεπάγεται αυτό και οι πολιτικάντηδες θα μαλλιοτραβιούνται το βράδυ των εκλογών για το ποιος έφταιξε λιγότερο ή περισσότερο... Η πτώχευση μιας χώρας δεν συνεπάγεται και την τριτοκοσμικοποίηση της. Και η Ιρλανδία και η Ισλανδία πτώχευσαν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα πτωχεύσουν αλλά ποτέ δεν θα πάρουν αυτή τη μορφή που πήρε η Αθήνα μας. Ο κόσμος κατάλαβε πως το μέγιστο πρόβλημα δεν είναι όμως η πτώχευση και το άδειο πορτοφόλι αλλά το ότι σιγά σιγά χάνει την πατρίδα του. Τι να τα κάνεις τα λεφτά χωρίς πατρίδα και χωρίς να αισθάνεσαι ασφαλής όταν περπατάς στο δρόμο ή και μέσα στο σπίτι σου;

Unknown είπε...

Παντού περπάτησα.
Δεν παριστάνω τον ἁντικειμενικό, καθώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει εφόσον ο κάθε ένας μας, έχει τα φίλτρα που επιβάλλουν η προσωπική θέση, η ιδεολογία και η προσωπικές αξίες.

Το Ντουμπάι και το πως χτίσθηκε, συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα και αισχρότερα αίσχη δουλείας και στυγνής εκμετάλλευσης φτηνής εργατικής δύναμης, μιλάμε για έγκλημα που θα έπρεπε να περάσει από το Διεθνές Δικαστήριο. Άστο, το συγκεκριμένο ζήτημα το έχω μελετήσει επαρκέστατα.

Όλα τα υπόλοιπα που καταγράφεις, είναι η προσωπική σου ανάλυση (Απολύτως σεβαστή ασφαλώς) με την οποία σε κάποια σημεία συμφωνώ, σε άλλα είμαι ουδέτερος και σε άλλα πάλι απλά διαφωνώ κάθετα.

Προσβλέπω -και νομίζω σε αυτό θα συμφωνήσεις-στην...πτώχευση του σημερινού πολιτικού κατεστημένου. Το τι θα γίνει από εκεί και πέρα, "ίδωμεν".

Unknown είπε...

απαπαπα....ανορθογραφία από βιασύνη..., ΟΙ προσωπικές αξίες είναι βέβαια και όχι...η...

Stelios Banos είπε...

Θυμάμαι το προφητικό άρθρο σας του 2008 πριν ξεσπάσει ο Δεκέμβρης και το συνδυάζω με αυτό όπως και κάποια άλλα που έχω διαβάσει στο τβχς

Η οξυδέρκεια σας είναι σπανι΄΄οτατη κύριε Πίττα, συγχαρητήρια.

Στέλιος Μπάνος

yiotisthoughts είπε...

Οκ, πτώση του ελλαδικού πολιτικού συστήματος.
Ψήφος, δηλαδή σε ποιον;

moodytimes είπε...

Απλά υπέροχο Συνταξιδιώτη απο τα παλιά