Κέλομαί σε ΓογγύλαΠέφανθι λάβοϊσά μα
Γλακτίν αν σε δηύτε πόθος
αμφιπόταταϊ.
ταν καλάν α γαρ κατάγωγις αυτά
απτόαισ' ιδοϊσαν, εγώ δε χαίρω,
και γαρ αύτα δη τόδε μέμφεταί σοι
Κυπρογένηα.*
Είτε καθολικός είτε ορθόδοξος είτε οτιδήποτε, ο Χριστιανισμός όπως και το Ισλάμ θεωρεί τους ομοφυλόφιλους ανθρώπους άρρωστους, ανώμαλους, μιασματικούς και άξιους για κάθε είδους τιμωρία.
Αλλά, σε κάθε περίπτωση, δικαίωμα αναφαίρετο είναι κάθε ανθρώπου, μαζί με τις ερωτικές του επιλογές να βρίσκει και τρόπους να τις εναρμονίζει με τη μία ή την άλλη θρησκευτική πεποίθηση.
Όμως, την άρνηση του Πολιτικού Γάμου στον οποιονδήποτε άνθρωπο οποιασδήποτε ερωτικής επιλογής εφ όσον τα δύο μέρη , το ζευγάρι δηλαδή, είναι άνθρωποι ενήλικες, όχι απλά την βρίσκω εξωφρενική αλλά πιστεύω πως παραβιάζει βάναυσα κάθε έννοια δικαίου.
Σε άρθρο του ο Patrick Dewhurst της Cyprus Mail, επισημαίνει πως αν επιτραπεί στην Κύπρο ο γάμος μεταξύ των ομοφυλόφιλων πολιτών, τότε θα υπάρξει και ένα μεγάλο οικονομικό όφελος για τον τουρισμό της.
Σίγουρα, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος ο αριθμός των ανθρώπων που θα έρθουν στο νησί για να παντρευτούν, να περάσουν λίγες ξένοιαστες μέρες στη θάλασσα άρα και να ξοδέψουν χρήματα.
Σε αυτά, προσθέστε και τους καλεσμένους τους.
Συμφωνώ απόλυτα. Είναι και αυτό κάτι, που η Πολιτεία πρέπει να λάβει υπόψη της.
Υπάρχει όμως κάτι απείρως πιο ουσιαστικό από τα οικονομικά οφέλη.
Είναι, το ίδιο το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να αγαπηθούν και μοιραστούν τη ζωή τους, να τη σφραγίσουν εφ όσον το επιθυμούν με την Πολιτειακή βούλα και να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της κοινής τους ζωής.
Πράγμα που απλά εξασφαλίζει πως αν σε ένα ζευγάρι ο ένας / η μία πεθάνει, τότε εκείνος/ ή εκείνη που μένει πίσω δεν θα προσθέσει στην άβυσσο της απώλειας την πιθανότατη φρίκη ενός συγγενικού περίγυρου που σαν το όρνιο θα παρέμβει για να διεκδικήσει αρπακτικά και λυσσαλέα όσα κάποιοι απέκτησαν μαζί σε μια διαδρομή συντροφική.
Είναι γνωστή πια στην Κύπρο η πρόσφατη υπόθεση Κύπριου, που επιθυμεί να παντρευτεί με πολιτικό γάμο τον σύντροφό του και, εύλογα θέλει αυτό να γίνει στην πατρίδα του.
Τον πρώτο λόγο έχει η Επίτροπος Διοικήσεως, κα Ηλιάνα Νικολάου αλλά καλά θα κάνουν οι κρατούντες να λάβουν σοβαρά υπόψην τους πως το θέμα ήδη εξετάζει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Και εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσουμε πως σε όλη την Ευρώπη σχεδόν, είτε με τη μορφή συμφώνου συμβίωσης είτε με τη μορφή πολιτικού γάμου, τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια είναι πλήρως αναγνωρισμένα νομικά.
Προσωπικά, με ενοχλεί ιδιαίτερα η περί ομοφυλοφίλων συζήτηση.
Γιατί;
Γιατί απλά, κατά τη γνώμη μου, με το που γίνεται μια τέτοια συζήτηση, ουσιαστικά την ίδια στιγμή σχεδόν νομιμοποιούμε τη διάκριση.
Συζητάμε δηλαδή, για κάποιους συνανθρώπους μας, λες και είναι εγκληματίες ή
Κάνουμε «θέμα» κάτι που θα έπρεπε να ήταν απολύτως αυτονόητο.
Δεν είναι το μόνο θα μου πείτε, και έχετε δίκιο.
Βέβαια, τελικά είναι αδύνατο να αποφύγει κανείς τη συζήτηση εφ όσον ζούμε με τόσο παράλογους δημόσιους κανόνες που θέλουν να ελέγχουν την ίδια την προσωπικότητα του Άλλου-όποιος και αν είναι αυτός ο Άλλος.
Πράγματι, είναι αδύνατο να αποφύγει κανείς τη συζήτηση, όταν νιώθει την αγωνία και την ένταση ενός συμπολίτη που δεν ζητάει τίποτα παραπάνω από το δικαίωμα, το αυτονόητο δικαίωμα, να σφραγίσει και νομικά τη σχέση του.
Βρισκόμαστε στο 2010.
Ήταν 1979 όταν στην Ολλανδία άρχισαν να δίδονται το ένα μετά το άλλο σταδιακά, όλο και περισσότερα δικαιώματα στα ζευγάρια του ίδιου φύλου που συγκατοικούν.
Τομείς όπως η νομοθεσία σχετικά με ενοικίαση κατοικίας, η κοινωνική ασφάλιση, η φορολογία εισοδήματος, οι κανόνες μετανάστευσης, οι κρατικές συντάξεις , δικαιώματα κληρονομιάς σε περίπτωση θανάτου, της σύνταξης σε περίπτωση ανικανότητας εργασίας ενός εκ των δύο, τακτοποιήθηκαν όλα το ένα μετά το άλλο με γοργό ρυθμό.
Ακόμα και στην Καθολική Ιταλία, εκεί που κατοικοεδρεύει ο κος Αλάθητος και απαγορεύει τα προφυλακτικά στις χώρες του Τρίτου κόσμου, η σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή ήδη προετοιμάζει νομοσχέδιο για αστικό σύμφωνο συμβίωσης, που θα είναι περίπου σαν αυτό της Βρετανίας θα καλύπτει δηλαδή όλα τα ζευγάρια που μπορούν να αποδείξουν πως ήδη συμβιώνουν για κάποιο διάστημα.
Είμαι βέβαιος πως δεν χρειάζεται να αναπτύξω εδώ το νομικό οπλοστάσιο που ισχύει σε όλη την Ευρώπη. Οι αρμόδιοι σίγουρα το γνωρίζουν καλύτερα από μένα.
Η μόνη χώρα πια που ακόμα δεν καλύπτει την συγκεκριμένη ομάδα συμπολιτών-πλην της Κύπρου- είναι η Ελλάδα, αλλά γνωρίζουμε πως είναι άμεση πρόθεση της Κυβέρνησης των Αθηνών να δώσει τέλος σε αυτή την εκκρεμότητα το συντομότερο.
Θέλω να πιστεύω πως οι αρμόδιοι λοιπόν θα πράξουν τα δέοντα τάχιστα ώστε να πάψουν να νιώθουν πολίτες δεύτερης κατηγορίες πολλοί, πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας, οι οποίοι εργάζονται δίπλα μας, καταβάλλουν τους φόρους τους, και είναι εντάξει προς όλες τις υποχρεώσεις τους.
Αλήθεια…Να παραθέσω έναν κατάλογο επιφανέστατων ανθρώπων που υπήρξαν ομοφυλόφιλοι και άφησαν πίσω τους τεράστιο έργο επιστημονικό, καλλιτεχνικό, ή ακαδημαϊκό; Θα χρειαστώ μερικές σελίδες. Αλλά δεν θα το πράξω και για άλλον ένα λόγο, για αυτόν που σημείωσα πιο πάνω. Συνιστά καθεστώς Κοινωνικών Διακρίσεων το να ξεχωρίζεις ανθρώπους λόγω των ερωτικών τους προτιμήσεων.
Είναι δυστυχώς αλήθεια, πως αιώνες τώρα, η διαπαιδαγώγηση μας στηρίζεται στο τσάκισμα του Διαφορετικού, γιατί τάχα αυτό το Διαφορετικό απειλεί την «κανονικότητα» μας.
Όπως είναι αλήθεια, πως αδυνατούμε ή δυσκολευόμαστε να δούμε την ομορφιά αν αυτή, δεν αντανακλά το δικό μας ιδεατό είδωλο.
Είναι αλήθεια επίσης, διαπιστωμένη επιστημονικά, πως οι πλέον φανατικοί εχθροί των ομοφυλοφίλων είναι ομοφυλόφιλοι που ποτέ δεν απελευθέρωσαν από μέσα τους την ορμή που τους χάρισε η Φύση και κατάντησαν θλιβεροί και κομπλεξικοί μισάνθρωποι.
Καλώ την κυρία Επίτροπο να κάνει το βήμα.
* Ο στίχος της αρχής του άρθρου, είναι στα αρχαία Ελληνικά. Είναι το «Κέλομαί σε Γογγύλα» της Σαπφούς, γνωστό από και από την ανεπανάληπτη μελοποίηση του Μάνου Χατζιδάκι στον Κύκλο Τραγουδιών «Μεγάλος Ερωτικός».
Η μετάφραση:
Σε φωνάζω Γογγύλα Φανερώσου πάλι κοντά μου. Το χιτώνα τον άσπρο σαν το γάλα όταν φοράς, νά 'ξερες τους πόθους που σε τριγυρίζουν ! όμορφη, και πώς χαίρομαι που δεν είμαι εγώ, μα η ίδια η Κυπρογένητη (Αφροδίτη) που σε μαλώνει.
Γιώργος Πήττας για τον Πολίτη και το TVXS.
ΥΓ. Ο πίνακας στην κορυφή είναι του Steve Walker. Άλλα έργα του μπορείτε να δείτε με ένα κλικ, εδώ
25 σχόλια:
Μην ξεχνούμε ότι ζούμε ίσως στο τελευταίο φονταμενταλιστικό χριστιανικό κράτος του πλανήτη.
Όπου ο θρησκευτικός αρχηγός παρεμβαίνει απροκάλυπτα στην πολιτική ζωή και η ίδια η κοινωνία και η πολιτεία το θεωρεί αποδεκτό ακόμη και "φυσικό".
Όπου η κυβεία επιτρέπεται μόνο όταν είναι αφορολόγητη μπάς και και μας χαλάσει την ηθική του χριστεπώνυμου πληρώματος.
Όπου η πορνεία και πάλιν επιτρέπεται μονάχα όταν είναι και αυτή αφορολόγητη και πίσω από βρώμικες κουρτίνες.
Μην ξεχνάμε ότι αυτή είναι η νήσος των Αγίων, όπου η μη-άγιοι απλά δεν ανήκουν.
Ehasa tin prwtia sta comments!
(eixa pei oti tha eimai panta to prwto comment hahahaha :-)))
@Pavlos etsi opws to les einai omws den einai kairos na piesoume na allaksoun kapoia pragmata?
Esy dil. diafwneis me to pnevma tou arthrou i mallon nomizeis pws einai mataio?
@Politis Pittas kai pali bravo (us usual diladi :-)
Ena 100% straight politiko & koinwniko arthro gia ena zitima pou kaei toys gay sympolites mas opws swsta tous orizeis kovwntas me to mahairi kathe eksyupnada.
@Cyprus Republic
Ούτε το ένα ούτε το άλλο! Απλά πρόσθεσα τη δική μου πικρία στις πολύ σωστές σκέψεις του Πίττα.
Εξαιρετικό άρθρο που τοποθετεί στην σωστή του θέση το θέμα της ρατσιστικής συμπεριφοράς έναντι των ομοφυλοφίλων στη Κύπρο. Περιμένω με αγωνία τις τοποθετήσεις των κομμάτων όταν θα έρθει η στιγμή που αναπόφευκτα θα πρέπει να αποφασίσουν. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω όλους αυτούς που περηφανεύονται για την συμμετοχή τους στα Ευρωπαϊκά κόμματα (ιδιαίτερα στα προοδευτικά) πώς τοποθετούνται. Να δω τον Βαρνάβα και τον Κουλία να υπερασπίζονται την διαφορετικότητα και δεν θέλω τίποτε άλλο..
Όντως δεν θα έπρεπε να υπάρχει τέτοιο θέμα στην εποχή που ζούμε.
Το κράτος και η κοινωνία θα έπρεπε να προστατεύουν τα δικαιώματα οποιουδήποτε μέλους τους.
Δεν θεωρώ ότι στην Κύπρο υπάρχει το πρόβλημα της νομιμοποίησης των ομόφυλων ζευγαριών λόγω της Ορθοδοξίας αλλά λόγω της κοινωνίας. Που δεν επιτρέπει το Καζίνο αλλά ανέχεται τον τζόγο. Της κοινωνίας που δεν έδινε πολιτικά δικαιώματα στα παιδιά γεννημένα εκτός θρησκευτικού γάμου εκτός αν οι γονείς τους ήταν μέλη της πολιτικής και οικονομικής ελίτ του νησιού. Η Κύπρος φημίζεται για τη φιλοξενία της αλλά είναι απάνθρωπη στους ξένους εργάτες.
Στην κοινωνία, που επιμένουμε να κτίσουμε Μέγαρο Πολιτισμού όταν τα θέατρα μένουν άδεια. Θα αποκτηθεί με το Μέγαρο η Παιδεία;
Όπως σε όλα, θέλουμε τα πολύτιμα πετράδια όταν δεν διαθέτουμε καν την κορώνα.
Το νησί της Υποκρισίας και της Ανοχής.
Σ΄αυτό το μέρος, έχοντας μεγαλώσει σε οικογένειες με παραδόσεις βυζαντινές, ναι, μπορώ να καταλάβω τη ζέση των παιδιών που θέλουν να παντρευτούν στην εκκλησία. Και κανένας δεν θα έπρεπε να τους το απαγορεύει.
Το κράτος του οποίου είναι φορολογούμενοι πολίτες, πρώτο και καλύτερο ας κάνει την αρχή.
Κι ας έχει το οικονομικό όφελος στο μυαλουδάκι του αντί για την προσωπική ευτυχία των πολιτών του.
Την ευτυχία των συνανθρώπων μας ας την προσέξουμε οι ίδιοι με τις σκέψεις, τις πράξεις, τις διακρίσεις μας.
Εύγε εξαιρετικό άρθρο! συμφωνώ απόλυτα. πρέπει να διορθωθεί αυτή η κοινωνική αδικία αμέσως. ελπίζω ότι η επίτροπος διοικήσεως θα προτείνει την νομιμοποίηση αυτού του είδους γάμων λίαν συντόμως.
Χωρίς να διαφωνώ με την ουσία του κειμένου θα ήθελα απλώς να επισημάνω ότι το θέμα αυτό δεν λύνεται με νομικά μέτρα.
Ακόμα και αν ρυθμιστεί νομικά, η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να το αποδεχτεί.
Και οι λόγοι είναι γνωστοί.
Επομένως, άποψη μου είναι ότι πρέπει να προηγηθεί μια ανοικτή συζήτηση μέσα στην κοινωνία, να προετοιμαστεί η κοινωνία και μετά να έλθει η νομική ρύθμιση.
Διαφορετικά θα υπάρχει μεν ο νόμος αλλά δεν θα έχουμε το σεβασμό του από την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Από την άλλη θεωρώ ότι τα οικονομικά οφέλη που θα φέρει μια τέτοια ρύθμιση δεν θα πρέπει να είναι το πρωτεύον. Ούτε ανάμεσα στα πιο ουσιαστικά.
Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια- θα σταθώ αυτή τη στιγμή μόνο στου Μιχάλη-και θα επανέλθω.
Μιχάλη, θα διαφωνήσω.
Αν για κάθε ζήτημα πρέπει να περιμένουμε την "πλειοψηφία" να ωριμάσει, ζήτω που καήκαμε.
Η Πολιτεία-και για αυτό υπάρχει και την λέμε ΠΟΛΙΤΕΙΑ-οφείλει και θα το ξαναγράψω με κεφαλαία, ΟΦΕΙΛΕΙ, να υπηρετεί και να διευκολύνει όλους τους Πολίτες της στα νόμιμα και θεμιτά Ανθρώπινα Δικαιώματά τους χωρίς απολύτως καμία διάκριση.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά ΟΦΕΙΛΕΙ να προστεύσει τους Πολίτες της ειδικά όταν αυτοί ανήκουν σε κοινωνικές "μειοψηφίες" από τις βουλές και τη θέληση βαθύτατα αντιδραστικών θεσμών -πχ εκκλησία- από την αρνητική επίδραση που θα επιχειρήσουν να ασκήσουν σε μια δημόσια διαβούλευση.
Το πως θα "σταθεί" ο κάθε Ομοφυλόφιλος Συμπολίτης έναντι της κάθε πιθανής αντίδρασης ενός συντηρητικού περίγυρου είναι αυστηρά προσωπικό του ζήτημα.
Η Πολιτεία όμως, είναι υποχρεωμένη να παρέχει την ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ πρός όλους και όλες χωρίς απολύτως καμία διάκριση.
Και με την ευκαιρία να πω κάτι που έπρεπε να είχα βάλει στο κύριο άρθρο.
Δεν μιλάμε για "ρατσισμό".
Είναι άστοχη η χρήση αυτού του όρου εδώ. Ο Ρατσισμός (ράτσα-φυλή) αφορά αποκλειστικά στις Φυλετικές Διακρίσεις.
Εδώ μιλάμε καθαρά για Κοινωνικές Διακρίσεις.
Επαναλαμβάνω ότι δεν διαφωνώ με την ουσία του άρθρου.
Όμως το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι ένα συνηθισμένο θέμα.
Υπάρχουν ένα σωρό αναστολές, προκαταλείψεις κλπ μέσα στην κοινωνία.
Και όταν λέω ότι πρέπει να προετοιμαστεί η κοινωνία δεν εννοώ να πάρει 10 χρόνια.
Μπράβο εξαιρετικό άρθρο για ένα θέμα που έπρεπε μέχρι τώρα να είναι λυμένο.
Είτε με πολιτικό γάμο είτε με συμβόλαιο αυτό το θέμα πρέπει να λυθεί τώρα χωρίς να είναι ανάγκη να περιμένουμε άλλο γιατί η αδικία είναι πολύ μεγάλη.
Ότι και να γίνει όμως θα πρέπει να λύνει και τα προβλήματα κληρονομιάς, συντάξεις, βοηθήματα κλπ.
Και σε όσους δεν αρέσει εγώ δεν έχω έγνοια ... θα το συνηθίσουν
Είμαστε ένας λαός που θαυμάζει τους αρχαίους αλλά καταδικάζει την σεξουαλικότητα. Θαυμάζουμε τον Παρθενώνα αλλά από το Συμπόσιο του Πλάτωνα αφαιρούμε την ομοφυλοφιλία. Τρώμε το ελληνορθόδοξο μας κουτόχορτο εδώ και δεκαετίες. Συμφωνώ με τον Γιώργο. Στο θέμα ο νόμος πρέπει να είναι κάθετος, ξεκάθαρος, και ασυμβίβαστος. Στις διακρίσεις δεν υπάρχει λίγο και πολύ. Είτε αντιμετωπίζουμε το θέμα είτε περιμένουμε από την Χριστιανοκεντρική κοινωνία μας να δει το φως το αληθινό. Όταν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά ολίγον με ενδιαφέρει αν ο συνάνθρωπος μου καταδικάζει την ομοφυλοφιλία. Ας κάνει ότι νομίζει--φτάνει τα πιστεύω του να μην καλύπτονται από την ανεπαρκή και κουτσή νομοθεσία μας.
(Παρεμπιπτόντως η μελοποίηση της Σαπφούς από τον Χατζιδάκι είναι ένα από τα αριστουργήματα του Μεγάλου Ερωτικού. Αυτό και το Όνειρο σε στίχους Σολωμού..)
Συνφωνώ απόλυτα με το κείμενο της ανάρτησης. Η κοινωνίες χρειάζονται παιδεία και η παιδεία πολλές φορές έπεται του Νόμου όχι απλά ως τυπικής ρύθμισης αλλά ως δικλείδας ασφαλείας προς τον Πολίτη που χρειάζεται προστασία απέναντι στο βαθύ συντηριτισμό της κοινής γνώμης.
Σε τι θα εξυπηρετούσε μια προκαταρτική συζήτηση επί του θέματος;Σε τίποτα απολύτως. Η Πολιτεία οφείλει να κατοχυρώσει τα νομικά δικαιώματα των ομοφυλοφίλων χωρίς να μασά τα λόγια της!Απ εκεί και πέρα είναι προβλημα του καθενός να μάθει να ζει ή όχι χωρίς "φασιστικού" τύπου παρωπίδες.
Στο κάτω κάτω κοινωνία είναι πρώτα από όλα τα παιδιά μας, τα οποία δικαιούνται να μεγαλώσουν σε ένα δίκαιο και ανοιχτό κοινωνικό πλαίσιο.Μια ζωή η νέα γενιά θα πληρώνει τις ανασφάλειες των 60ρηδων;Ακόμα και στα δικαιώματα των Πολιτών;
...σήμερα το πρώτο μέρος της εκπομπής το αφιέρωσα στο μοναδικό Reflections (1969)του Μάνου Χατζιδάκι.
Ποσο θα συμφωνησω μαζι σου αγαπημενε Γιωργο, ποσο εχεις πιασει τον παλμο? Ποσο ωραια εκεφρασες τις πεποιθησεις μου!!!!!Επιτελους, δεν φτανει η κοινωνικη καταγραυγη για τις επιλογες μας?Πρεπει να μας δυσκολευει την ζωη μας και το κρατος?
Γ.Π.
Συμφωνω με το κειμενο. Η πολιτεια οφειλει να κατοχυρωσει τα δικαιωματα των συμπολιτων μας και απο εκει και περα εαν εγω η εσυ δεν μας αρεσει ο Ταδε η Ο Β διοτι ο ταδε η ο Β ειναι διαφορετικοι τοτε ειναι δικο μας προβλημα. Ο γαμος δυο ατομων μεταξυ τους ειναι θεμα που απασχολει μονο τους ιδιους.
Για να προβοκαρω λιγο και να το συνδεσω με το κυπριακο , μου θυμιζει αυτο που λεω πως σε ενα αλλο κρατος , (Οχι Κυπριακη δημοκρατια) δεν θα ειχε (και δεν εχει)ο δημοκρατικα εκλελεγμενος προεδρος το δικαιωμα να συζητα και να διαπραγματευεται για καταργηση του δημοκρατικου κρατους του.
Τα ανθρωπινα δικαιωματα κατοχυρωνονται και δεν αμφισβητουνται. (Και ειναι πολυ συγκεκριμενο πραγμα τα ανθρωπινα δικαιωματα).
"
Δεν μιλάμε για "ρατσισμό".
Είναι άστοχη η χρήση αυτού του όρου εδώ. Ο Ρατσισμός (ράτσα-φυλή) αφορά αποκλειστικά στις Φυλετικές Διακρίσεις.
Εδώ μιλάμε καθαρά για Κοινωνικές Διακρίσεις."
Ο ορος ρατσισμος χρησιμοποιειται για την περιγραφη καθε ειδους κοινωνικης διακρισης η ως συνωνυμο του "κοινωνικη διακριση" ακομα και εαν υπαρχουν αλλες λεξεις πιο καταλληλες για την περιγραφη αυτης της εννοιας.
Συμφωνώ ότι εάν οι ομοφυλόφιλοι Κύπριοι επιθυμούν να επισημοποιήσουν τη σχέση τους θα πρέπει να δημιουργηθεί και το κατάλληλο νομικό πλαίσιο και σε όποιο δεν αρέσει το πρόβλημα είναι αποκλειστικά δικό του. Η Καθολική Ισπανία έχει περάσει νομοσχέδιο με το οποίο νομιμοποιείται ο πολιτικός γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων.
Όμως το επιχείρημα για τον τουρισμό το βρίσκω φαιδρό. Έλεος πια με αυτό τον τουρισμό. Αν δεν γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στις δομές της τουριστικής βιομηχανίας και αν δεν υπάρξει πραγματική στρατηγική σε αυτό το τομέα (επειδή έχουμε στρατηγική στα υπόλοιπα αλλά τέλως πάντων) δεν πρόκειται να σωθεί ο τουρισμός μας. Θα έρθουν κάποιοι να παντρευτούν θα τους κλέψουμε και αυτούς και μετά θα ψάχνουμε για νέα θύματα.
Είναι δυο διαφορετικά θέματα και μόνο επιδερμικά συναντιόνται. Αρκετά με τις φτηνές λύσεις για τον τουρισμό. Ή θα το πάρουμε στα σοβάρα το θέμα ή θα το καταστρέψουμε εντελώς.
@Sceptic Anonymous, συμφωνώ.
Η "τουριστική" διάσταση δεν είναι δική μου.
Αν προσέξατε, η παράγραφος αφορά σε άρθρο που έγραψε Βρετανός δημοσιογράφος στην εφημερίδα Cyprus Mail.
Εγώ έκανα απλώς αναφορά στο συγκεκριμένο, κάτι που δεν μπορούσα να αποφύγω εφ όσον η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία έλαβε καλώς ή κακώς περίοπτη θέση στη δημόσια συζήτηση που έχει γίνει αυτές τις μέρες στην Κύπρο.
Μπορούσα να την είχα αντιμετωπίσει τελείως αρνητικά, ναι.
Δεν το έκανα για εξαιρετικά συγκεκριμένους λόγους:
Αυτό που επείγει -κατά τη γνώμη μου- είναι η εκ μέρους της Πολιτείας ρύθμιση της αδικίας το συντομότερο.
Γνωρίζω -όπως αναφέρω και στο άρθρο- πως η Επίτροπος Διοικήσεως, θα λάβει επί του θέματος αποφάσεις στο άμεσο μέλλον.
Επειδή γνωρίζω τον τρόπο που σκέφτονται, επειδή για την Κύπρο ο γαμήλιος τουρισμός αποτελεί έτσι και αλλιώς -έστω θεωρητικά-δυναμικό στοιχείο του κατά τα λοιπά προβληματικού Κυπριακού Τουριστικού προϊόντος, το πέρασα και αυτό-διακριτικά- μήπως και προσθέσει θετικά στο σκεπτικό με το οποίο θα προσεγγίσουν το ζήτημα.
Εφ' όσον το άρθρο θα διαβαστεί ή μάλλον διαβάστηκε ήδη από τους διάφορους αρμόδιους και εφ όσον είναι η ουσία που μας ενδιαφέρει.
Νομίζω πως είναι άδικο κάπως να στεκόμαστε σε μία παράγραφος 5 αράδων που μπήκαν εύλογα για τους λόγους που εξηγώ, όταν το σύνολο του άρθου-κάπου 1000 λέξεις είναι εστιασμένο στην ουσία του ζητήματος.
Καλημέρα!
ΥΓ. Σε γενικές γραμμές όταν γράφω για δημόσια ζητήματα των οποίων η τύχη και εξέλιξη βρίσκεται στα χέρια διαφόρων αρμοδίων προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα από εκείνες τις γωνιές που θα σπρώξουν το ζήτημα θετικά. Για να γίνει αυτό πρέπει κατά κάποιο τρόπο να "βοηθάω" και τον τρόπο που σκέπτονται οι διάφοροι αρμόδιοι, πρακτικά και όχι μόνο ιδεολογικά. Αν το κάνω καλά, είναι άλλο ζήτημα! :-)
@ politispittas
Προς θεού δεν τα έχω μαζί σας. Απλώς αυτό το σημείο μου κτύπησε στο μάτι και επειδή θέλω να πω πολλά για τον τουρισμό βρήκα ευκαιρία να πω το κομμάτι μου.
Την καλημέρα μου επίσης!
Sceptic Anonymous, κανένα πρόβλημα απολύτως, δεν ένιωσα πως τα "βαλατε μαζί μου"...συζήτηση κάνουμε και το (καλό και κακό ταυτόχρονα) του λόγου στους σχολιασμούς είναι πως αυτός ενώ εκ των πραγμάτω είναι γραπτός, ταυτόχρονα αναπτύσσεται με μάλλον προφορικές τεχνικές αλλά χωρίς τον ρυθμό του προφορικού λόγου.
Άλλη συζήτηση αυτή όμως!
Το θέμα σηκώνει συζήτηση αλλά ας σταθώ σε ορισμένα πράγματα επιγραμματικά για να μη κουράσω.
Στα περί νομοθετικών λύσεων δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ανέφερες Γιώργο πχ την ενοικίαση σπιτιών σε αλλοδαπούς. Όντως ο Νόμος τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν επιτρέπει την άρνηση του ιδιοκτήτη σπιτιού να το νοικιάσει σε αλλοδαπό και τον τιμωρεί ποινικά. Αυτός όμως είναι καθαρά αντισυνταγματικός νόμος γιατί το Σύνταγμα προστατεύει την ιδιοκτησία και κατά συνέπεια την ελευθερία διαχειρίσεως αυτής από τον ιδιοκτήτη όπως του γουστάρει εκείνου. Δηλαδή την δική μου περιουσία την παραχωρώ προς ενοικίαση σε όποιον εγώ γουστάρω και κανείς δεν μπορεί να με διατάζει ποιον θα βάλω στο σπίτι μου. Και για να δεις πόσο γελοίοι είναι τέτοιου είδους Νόμοι θα σου αναφέρω ότι πάλι ο Νόμος τιμωρεί όποιον εργοδότη απασχολεί παράνομο αλλοδαπό εργάτη. Αυτά είναι αντιφατικά πράγματα και αποδεικνύουν ότι οι νομοθέτες δεν ξέρουν τι τους γίνεται πολλές φορές.
Νομικά λοιπόν δεν είναι τόσο εύκολο να λυθούν ζητήματα που σχετίζονται με με την κοινωνική αποδοχή απέναντι σε περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες ή παρανόμους γενικότερα. Αυτά τα ζητήματα μπορούν να λυθούν κατά τη γνώμη μου με καλύτερη παιδεία και μόνο.
Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών από την άλλη. Όταν μου βγαίνεις με ένα πορτατίφ στο κεφάλι κράζοντας και στριγκλίζοντας τους άλλους επειδή δεν μπορούν να αποδεχτούν τα καραγκιοζλίκια σου ή όταν στο προφίλ σου πχ στο ΥΤ λες ότι κάνεις ωραίες πίπες, συγνώμη αλλά σε τρώει ο ποπός σου... Για να μη πω τώρα για τα εντελώς γελοία Gay Pride... Δηλαδή φαντάσου εμάς που νιώθουμε περήφανοι για την Ελληνική φασολάδα, να διοργανώνουμε στους δρόμους κάθε χρόνο Fasolada Pride...
Θέλω να πω ότι στην προσπάθεια τους οι gay να αμυνθούν απέναντι στην ομολογούμενη κοινωνική αποστροφή που δημιουργεί κάθε είδους διαφορετικότητα η οποία παρεκκλίνει από το μέσο μέτρο της κοινωνικής αποδοχής, προβαίνουν σε γελοίες εκδηλώσεις και συμπεριφορές οι οποίες από μόνες τους, τους οδηγούν τελικά στο περιθώριο. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους gay συλλήβδην παρά μόνο σε όσους επιχειρούν να προκαλούν με τον οιονδήποτε τρόπο το μέσο κοινωνικό αίσθημα.
Συνεχίζεται…
Συνέχεια…
Για μένα δεν υπάρχει ρατσισμός απέναντι στους gay για δύο λόγους. Πρώτα πρώτα δεν αποτελούν οι gay φυλή και δεύτερον η ανθρώπινη φύση διακατέχεται από κάθε είδους εκδήλωση συναισθημάτων. Εκ φύσεως δηλαδή τα ανθρώπινα όντα όπως και όλα τα όντα λειτουργούν με έμφυτους κανόνες που έχουν να κάνουν με το κοινώς αποδεκτό μέσο όρο αποδοχής. Η διαφορετικότητα πάντα οδηγεί το κοινωνικό σύνολο στην κατακραυγή και αποστροφή του διαφορετικού. Στο ζωικό βασίλειο εάν γεννηθεί ένα άσπρο λιοντάρι αυτό θεωρείται μίασμα και η μάνα του θα το αφήσει να πεθάνει ο δε πατέρας του πιθανόν να το κάνει και μεζέ. Ο Λύκος με διαφορετικά χρώματα σε κάθε ένα από τα δύο μάτια του, ποτέ δεν θα γίνει αρχηγός της αγέλης και πολύ πιθανόν να εκδιωχθεί κιόλας κλπ...
Στο σχολείο τα χονδρά παιδάκια και οι "γυαλάκιες", δέχονται τον χλευασμό και την αποστροφή από τους συμμαθητές τους, ο καραφλός νιώθει μειονεκτικά απέναντι στην αναζήτηση συντρόφου και η γυναίκα πιθανότατα προτιμάει τον έχων πλούσια κόμη. Ο κοντός ή ο υπερβολικά ψηλός επίσης νιώθουν μειονεκτικά έναντι τον άλλων και οι άλλοι τους βλέπουν είτε υπεροπτικά είτε σαν περίεργο θέαμα. Οι υπέρβαροι δυσκολότερα βρίσκουν δουλειά και οι περισσότερες δουλειές στον ιδιωτικό τομέα απαιτούν καλή εξωτερική εμφάνιση. Ανοίξτε μία εφημερίδα με αγγελίες να το διαπιστώσετε….
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ.
Ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί η μέση κοινωνική συμπεριφορά απέναντι στη διαφορετικότητα παντός είδους είναι η σωστή παιδεία επαναλαμβάνω και όχι τα "αστυνομικά" μέτρα και φυσικά μη περιμένετε και πάλι να εξαφανιστεί πλήρως η μη κοινωνική αποδοχή στη διαφορετικότητα. Τον ανάπηρο ναι, είμαι σίγουρος ότι τον αποδεχόμαστε και δεν αδιαφορούμε απέναντι του, όμως και μόνο που μέσα μας νιώθουμε λύπη και οίκτο για εκείνον, από μόνη της έστω και αυτή η ενδόμυχη εκδήλωση συναισθημάτων, τον βάζει και πάλι στο περιθώριο… Δυστυχώς πρόκειται για μία τραγική διαπίστωση της ανθρώπινης φύσης η οποία δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει πλήρως ότι και να κάνουμε όσο και να το προσπαθήσουμε.
Πάλι σεντόνι έφτιαξα…
Φυσικά και πρέπει η πολιτεία να εξασφαλίζει ίσα δικαιώματα και στα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Είναι ένα θέμα που σωστά προωθείται, έστω κι αν η κοινωνία κλείνει συχνά τα μάτια. Η ισχύ του νόμου θα προσθέσει οπωσδήποτε μία άλλη βαρύτητα στο θεσμό του γάμου και αναπόφευκτα θα συμβάλει στον απαιτούμενο σεβασμό ακόμη και από τους πιο διστακτικούς. Μπροστά στα τετελεσμένα δε θα μπορούν πλέον να αρνούνται τις πραγματικότητες...
:)
Imagine εχεις λαθος σε μερικα πραγματα. Καταρχας , οπως ειπαμε η λεξη ρατσισμος ειναι συνωνυμη της κοινωνικης διακρισης.
Τωρα , το θεμα της συζητησης δεν ειναι εαν ενα γκρουπ ανθρωπων επιδικνυει την Α η Β συμπεριφορα με την οποια διαφωνουμε.
Η κατοχυρωση των ανθρωπινων δικαιωματων ενος πολιτη , δεν σημαινει και διεξοδικη αντιμετωπιση ολων των θεματων κοινωνικης διακρισης.
Οπως και στην Αμερικη δεν επιλυσαν ολα τα θεματα πριν παυσουν διαφορους ρατσιστικους νομους οι οποιοι παραβιαζαν τα δικαιωματα των μαυρων. Μεσω νομου τους ειχαν να ζουν κοινωνικα απομονωμενους.
Τουτο ελειπε !
Το πως νιωθουμε για τον(τους) οποιονδηποτε ο οποιος ανηκει σε κοινωνικη ομαδα (και μιλαμε βεβαια για νομιμους πολιτες) ΔΕΝ εχει να κανει με το εαν πρεπει να ειναι ισος απεναντι του(ς) ο νομος.
Περι του θεματος του συγκεκριμενου νομου , ποια ειναι η αποψη σου ;
Φίλε Πίττα
Με κάθε σεβασμό προς τις απόψεις σου, επέτρεψε μου να εκφράσω την πλήρη αντίθεση μου ως προς αυτά που έχεις γράψει. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να οικοδομούμε μια κοινωνία βασισμένοι στις σεξουαλικές ορέξεις των συνανθρώπων μας. Ναι, είμαι ενάντια σε κάθε μορφής κατηγοριοποίησης και δει αυτών που η νομοθεσία έχει ονομάσει «παραφύσιν ασελγείν». Είμαι ενάντια ένας συνάνθρωπός μας να καταχράται την προσοχή ή δικαιωμάτων από την κοινωνία με μοναδικό γνώμονα την σεξουαλική του συμπεριφορά.
Διότι, απλά φίλε Πίττα όπως θα ήθελα να εναντιωθώ στην μη διάκριση της κοινωνίας μας για την συγκεκριμένης ομάδα, θα ήθελα με τον ίδιο τρόπο να μπορώ να μην κατηγορούμαι ως μοιχός όταν πέρα της νομίμου συζύγου διατηρώ σχέση με ακόμα μια γυνή. Με τον ίδιο τρόπο που κάποιος βρίσκει προσβλητικό να αναφέρονται σε κάποιον άλλο ως «ομοφυλόφιλο», το ίδιο προσβλητικό είναι όταν αναφερόμαστε σε ερωμένες.
Οπόταν αν είναι να μιλήσουμε περί μιας κοινωνίας βασισμένης στις σεξουαλικές μας ορέξεις να έχουμε την αξιοπρέπεια να το δούμε σφαιρικά και όχι αποσπασματικά, ή μήπως τελικά η πολυγαμία αποτελεί τριτοκοσμική συμπεριφορά ?
Απλά μια άποψη!
Δημοσίευση σχολίου