Με το Κίτρινο Υποβρύχιο, στης Πάφου τον Κήπο.

Εκεί στο Παλαιό Φάληρο που μεγάλωσα, πριν από 40 χρόνια υπήρχαν ακόμα ωραία θερινά σινεμά.
Το αγαπημένο, το πραγματικά αλησμόνητο ήταν η Αμφιτρίτη, στον ομώνυμο δρόμο. Φουντωμένα γιασεμιά και πυκνοί κισσοί αγκάλιαζαν τις μάντρες που όριζαν τον χώρο, στα πλαϊνά ταμπέλες διαφήμιζαν τα τοπικά καταστήματα, και στο διάλλειμα ολίγων λεπτών στη μέση της ταινίας, ο πιτσιρίκος με τον ξύλινο δίσκο «τσιπς, σοκολάτες, σάμαλι, πορτοκαλάδα Ήβη και…ταμ-ταμ» η ελληνική έκδοση των αναψυκτικών τύπου cola.

Κάθε τόσο, ειδικά όταν φυσούσε η θαλασσινή αύρα, μιας που η παραλία δεν απείχε πάνω από 5 λεπτά, στα ρουθούνια κατέφθανε ένα απίθανο αρωματικό χαρμάνι: η θαλασσίλα, τα γιασεμιά και, η ψησταριά «Το Πικάντικο» ακριβώς απέναντι από το σινεμά, στην οποία κατά κανόνα καταλήγαμε μετά το έργο. Σινεμά, σουβλάκια πατάτες και αναψυκτικά , όλα με το πολύ 30 δραχμές.

Εκεί που λέτε, είδα παιδί, το 1969, το περίφημο «Κίτρινο Υποβρύχιο» των Beatles, το Yellow Submarine.
Και ακόμα θυμάμαι το σχόλιο του αγαπημένου μου πατέρα στο τέλος της ταινίας. Σκεφτικός πολύ, κούνησε το κεφάλι του και είπε:
«Πολύ μπροστά είναι οι άνθρωποι, πάρα πολύ μπροστά, ανοίγουν δρόμους, θα περάσουν 100 χρόνια για να ξαναγίνει κάτι τέτοιο».

Λίγο καιρό αργότερα, ο αδελφός μου που ήταν στο Λονδίνο ψάχνοντας τους μουσικούς του δρόμους, μου έστελνε ένα από τα πρώτα του γράμματα με τους στίχους του Κίτρινου Υποβρύχιου γραμμένους στην πίσω πλευρά της σελίδας και μου έλεγε «μίλα για το τραγούδι με τον μπαμπά, έχει πολλά νοήματα».

Τα θυμήθηκα που λέτε όλα αυτά αγαπητοί αναγνώστες καθώς ετοιμαζόμουν να γράψω το σημερινό άρθρο, όταν το μάτι μου έπεσε σε μία ιστοσελίδα στην οποία αναφέρονταν μεταξύ άλλων, πως σαν σήμερα, έγινε η πρεμιέρα αυτής της ταινίας στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 1968. Στην Ελλάδα, το είδαμε ένα χρόνο αργότερα.
Η ταινία αυτή, πραγματικά, ήταν πολύ μπροστά. Ακόμα εμπνέει και δίνει ερεθίσματα ακόμα βλέπει κανείς δεκάδες ιδέες σε κινούμενα σχέδια και clips που αντλούν από την αισθητική αντίληψη και την ονειρογραφία που ξεκίνησε το «Κίτρινο Υποβρύχιο».

Και, παρόλο που τα σκίτσα , το σενάριο και η σκηνοθεσία δεν υπογράφονται ευθέως από τους Beatles, είναι γνωστό πως όλα έγιναν με την αυστηρή καθοδήγησή τους. Ένα μουσικό ποίημα είναι η ταινία, ένα ποίημα που δοξάζει την ελευθερία και την αρμονία, που σαρκάζει τους γραφειοκράτες και τους εξουσιαστές, μια συμφωνία χρωμάτων και ονειρικών εικόνων που απελευθερώνουν ότι καλύτερο έχει η ψυχή του κάθε θεατή.

Οι Beatles δεν ήταν απλά ένα ακόμα ροκ συγκρότημα. Ούτε καν ένα σπουδαίο συγκρότημα. Ήταν πολύ περισσότερα από αυτά.

Υπήρξαν μία γιγαντιαία πολιτιστική παρέμβαση και ανατροπή στην καρδιά του τότε κόσμου, ένα σχίσιμο της γκρίζας κουρτίνας που σκέπαζε το ψυχροπολεμικό σκηνικό του πλανήτη.
Οι φωνές τους, οι απίθανες αρμονίες τους, οι στίχοι τους έμοιαζαν να φέρνουν τη λιακάδα σε έναν κόσμο μαραμένο.
Τα τραγούδια τους, τρυφερά με τις μοναχικές κυρίες των λονδρέζικων προαστίων, γεμάτα αγάπη για τον κουρέα της γειτονιάς ή τον τραπεζίτη που πάει κάθε πρωί στο γραφείο του χτυπώντας την ομπρέλα του στο δρόμο, τρύπωσαν στις καρδιές των απλών ανθρώπων και χαράχτηκαν ανεξίτηλα καθώς κατάφερναν να τραγουδούν πόθους, όνειρα ξεχασμένα, καημούς, μοναξιές και αγάπες.

Με έναν τρόπο που ποτέ δεν ξέπεφτε στην κλάψα και την μοιρολατρία.
Με υγεία, λαγαρότητα και συχνά με χιούμορ και αυτοσαρκασμό.

Αποδείχτηκε πως η επιτυχία τους δεν ήταν μόνο η ανάγκη των ανθρώπων για κάτι φρέσκο.
Αποδείχτηκε πως η ευφυΐα τους έμελλε να κληροδοτήσει έργο τεράστιο που επηρέασε και επηρεάζει τις Τέχνες και την Αισθητική σφαιρικά. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως πλέον διδάσκονται στα Πανεπιστήμια και στα σχολεία πολλών ευρωπαϊκών χωρών τόσο για την μουσική σημαντικότητά τους όσο και ως λαμπρά δείγματα καταγραφής της ζωής μέσα από την Τέχνη…

Σκεφτόμουν που λέτε τι πλάκα που θα είχε, αν μια μέρα ξεπρόβαλλε το Yellow Submarine από τη θάλασσα της Κύπρου.

Να αναδύονταν λέει εκεί στον Πωμό απέναντι από το θρυλικό πια στέκι του Σωκράτη, το Paradise.

Και να πηδούσαν από το Υποβρύχιο οι 4 χάρτινοι Beatles με τις κιθάρες τους για να συναντήσουν τους τζαζίστες που συχνά παίζουν στου Σωκράτη το λημέρι.
Και να άρχιζαν όλοι μαζί να παίζουνε το …we all live in a yellow submarine…yellow submarine…yellow submarine, και οι φωνές να δυναμώνουν, να δυναμώνουν και να σκεπάζουν τον ουρανό.

Και μετά, να ξεκινούσε λέει μια τραγουδιστή πορεία που θα κατέληγε εκεί στον Δημόσιο Κήπο της Πάφου και με τρομπόνια μαγικά και ρυθμικά τύμπανα, βιολιά κιθάρες και ντέφια, θα γίνονταν απίστευτες μαγείες:

Σε κάθε νότα, θα φύτρωνε ένα καινούργιο πολύχρωμο λουλούδι, σε κάθε στροφή θα πετάγονταν πανύψηλα δέντρα, σε κάθε τραγούδι θα ερχόντουσαν χίλια πουλιά εξωτικά και έτσι, οι μπουλντόζες που θέλουν να κόψουν τα δέντρα του Κήπου θα φεύγανε τρομοκρατημένες και οι οδηγοί τους ντροπιασμένοι θα ζητούσαν συγνώμη από τον Κήπο που προσπάθησαν να χαλάσουν.

Τότε, ίσως ακόμα και όσοι μέχρι τώρα επιμένουν πως πρέπει να κόψουν δέντρα και να φυτέψουν στον Δημόσιο Κήπο έναν Καθεδρικό Ναό με τούβλα και μπετό, να καταλάβουν πως πιο σπουδαία «προσευχή» στη Δημιουργία από τα ίδια τα λουλούδια και τα δέντρα δεν μπορεί να υπάρξει.

Ίσως τότε καταλάβαιναν πως το να κόβεις δέντρα και σκοτώνεις τη φύση είναι από μόνη της σαν πράξη τεράστια αμαρτία που κανένας Θεός δεν συγχωρεί.

Γιατί φαίνεται πως η λογική εξέλιπε, η αγάπη για τον άνθρωπο και τον περιβάλλοντα χώρο στέρεψε, η στοργή για τα παιδιά αλλά και όλους που έχουν πραγματική ανάγκη για μία όαση πράσινου τελείωσαν.

Γιατί αν δεν είχαν τελειώσει όλα αυτά κανένας δεν θα σκέπτονταν ποτέ να φυτέψει ένα κτίριο μέσα εκεί.
Ίσως , ίσως, το μόνο που μένει είναι η μαγεία της παραμυθίας.

Η προσευχή της μουσικής, η ευλάβεια των πεύκων και των κυπαρισσιών, η ευσέβεια των ευκαλύπτων.

Δεν ξέρω πως αλλιώς μπορεί να φρενάρει το απέραντο ανθρώπινο θράσος και η μικρόνοια. Η Κιβωτός του Νώε που διδάσκει η πίστη τους, μάλλον δεν τους λέει τίποτα.
Για αυτό και εμείς, ζούμε σε ένα Κίτρινο Υποβρύχιο.
We all live in a Yellow Submarine…Yellow Submarine…Yellow Submarine….

ΥΓ: Καθυστέρησα σήμερα να ανεβάσω το κείμενο γιατί είχα κάποια προβλήματα με τον blogger. Νομίζω επίσης, πως σήμερα το απόγευμα, στην εκπομπή θα σταθώ στο Yellow Submarine, και όχι μόνο ασφαλώς!

Παράρτημα:

Έλαβα πρόσφατα από τον εκλεκτό Αρχιτέκτονα και φίλο Κώστα Κουτσοφτίδη ( http://an-archi-a.blogspot.com/ ) το παρακάτω κείμενο αναφορικά με το έγκλημα που θέλει να διαπράξει η εκκλησία στην Πάφο, την κυριολεκτικά παρά φύση ασέλγεια στον Δημόσιο Κήπο.
Διαδώστε το, ανεβάστε το στα ιστολόγια σας. Προσωπικά αναλαμβάνω τη δέσμευση να το διαβάσω από το ραδιόφωνο, ολόκληρο, σήμερα Σάββατο.

Γιατί δεν πρέπει να κτιστεί ο Καθεδρικός Ναός στον Δημόσιο Κήπο της Πάφου?
21 λόγοι για απόρριψη του αιτήματος του Μητροπολίτη:

1.Η χρήση δήθεν των νεοκλασσικών στοιχείων που μας σερβίρει αποτελεί παραπέτασμα καπνού,μόνο για να δικαιολογήσει την θέληση του για την ανέγερση.Τα νεοκλασσικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιοχής που επικαλείται δεν έχουν σχέση ούτε σε αναλογίες,ούτε σε αρμονία με το ύψος και το πλάτος του ναού που προτείνεται. Ιστορικά η αναφορά σε νεοκλασσικό κτίσμα αποτελεί μηρυκασμό ιστορικίστικων στοιχείων,που χρησιμοποιούνται απο αδαείς αρχιτεκτονίζοντες αρχιτέκτονες και δεν έχουν καμμιά σχέση με την σύγχρονη εποχή που ζούμε.
2.Για να αντικατασταθεί το χαμένο πράσινο και να μεγαλώσουν τα νέα δένδρα χρειάζονται 20 με 30 χρόνια.
3.Θα επιφορτωθεί η ήδη βεβαρημένη με τροχοφόρα περιοχή γύρωθεν του κήπου.
4.Δεν δημιουργεί αστικό χώρο.
5.Δεν έχει λειτουργική και χρηστική χρήση πλήν της ικανοποίησης της ματαιοδοξίας του προκαθήμενουτης εκκλησσίας
6.Δεν έχει πείσει η εκκλησία ότι έχει αισθητική,αρκεί κανείς να δεί τις άξεστες επεμβάσεις που έκαναν πάνω στο ναό του Αγ.Θεοδώρου ή ακόμα τις νέες που χτίζουν.
7.Η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη με συντελεστή δόμησης 1% ενώ θέλει κατά παράβαση να δομήσει 5%.
8.Ανατρέπει τις μνήμες πολλών Παφιτών,νέων και ηλικιωμένων που μεγάλωσαν και ερωτεύτηκαν μέσα στο κήπο.
9.Αμφισβητείται ο σημερινός ρόλος της εκκλησίας απο μιά μεγάλη μερίδα του λαού.
10.Μεγάλη μερίδα του λαού πιστεύει ότι το κόστος για ανέγερση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί γιά άλλους φιλανθρωπικούς σκοπούς.Φανταστείτε πόσες οικογένειες που δυσπραγούν θα βοηθηθούν αν χρησιμοποιείτο το ποσό που πρόκειται να δαπανηθεί.
11.Οι φωτογραφίες σε τρισδιάστατη μορφή ξεγελούν φτάνει κάποιος να χρησιμοποιήσει την ανθρώπινη κλίμακα για να καταλάβει τι ύψος και μέγεθος θα έχει το προτεινόμενο κτίριο.
12.Η περιοχή δεν έχει άλλα ψηλά κτίρια πράγμα που θα προκαλέσει ρήξη στη χωροδομική σύσταση της πόλης.Δείτε το παράδειγμα μεγαλοεπιχειρηματία που κτίζει δίπλα απο τα υφιστάμενα του γραφεία,στην οδό 1ης Απριλίου ένα ογκώδες τερατούργημα.
13.Θα αποτελέσει διακοσμητικό στοιχείο,χρήσης μόνο όταν θα υπάρχουν σημαντικές λειτουργείες,αρα συνεπώς θα είναι στο μεσοδιάστημα "νεκρός χώρος".
14.Ο ρόλος της θρησκείας έχει πάρει φθίνουσα πορεία λόγω της επιστημονικής προόδου και της ανερχόμενης πίστης στην ανθρώπινη λογική.
15.Η εκκλησία,αψηφόντας με την κατάθεση των σχεδίων την υφιστάμενη νομοθεσία προκαλεί συναισθήματα που μόνο ενθάρρυνση σε παρόμοιες παράνομες συμπεριφορές απο τους πολίτες μπορεί να οδηγήσει.
16.Η κακογουστιά και το κιτσαριό που επικρατεί στη πόλη μας μόνο με περισσότερα δένδρα μπορεί να καμουφλάρει την υπάρχουσα μιζέρια,όχι με πομπώδη κτίρια όπως το Δικαστικό Μέγαρο,τα νέα κυβερνητικά κτίρια και τώρα τον Ναό.
17.Η θρησκεία μας διδάσκει την ταπεινότητα ενώ η ιστορία της εκκλησίας μόνο το αντίθετο αποδεικνύει.Προκαλεί τοιουτοτρόπως,σε μιά δύσκολα οικονομικά περίοδο,να θέλει να οικοδομήσει,άρα να σπαταλήσει κεφάλαιο που θα μπορούσε να διοχετευθεί ποικιλοτρόπως.
18.Ιστορικά ο κήπος ανήκε στη πόλη και μόνο όταν απειλήθηκε η καταπάτηση της κυριότητας του απο τους τουρκοκύπριους,δώθηκε στην εκκλησία για να "προστατευθεί".Είναι καιρός να αποδείξει η εκκλησία της μεγαλοψυχία της και να επιστρέψει στη πόλη τον Κήπο.
19.Στο τοπικό σχέδιο παράγραφο 2.3.7 σελ. 9 περιγράφεται σαν "περιβαλλοντική περιοχή",άρα σαν περιοχή που χρήζει προστασίας και διατήρησης του πρασίνου (χωρίς αυτό να συναπάγεται πλήρης αποθάρρυνσης οικοδομημάτων αλλά που σημαίνει ότι με μεγάλη προσοχή θα πρέπει να επεμβαίνουμε αρχιτεκτονικά σε τέτοιες περιοχές).
20.Δεν έγινε καμμιά πολεοδομική ή συγκοινωνιολογική μελέτη.
21.Δεν υπάρχει ικανοποιητική επιφάνεια για δημιουργία χώρων στάθμευσης,έστω και αν ο Μητροπολίτης επικαλείται τα οικόπεδα της Μητρόπολης,διότι αν ο ναός που θέλει να κτίσει είναι 500Μ2 σημαίνει ότι τουλάχιστον 600-900 άτομα θα προσέλθουν,που σημαίνει,αν κάθε αυτοκίνητο έχει 3 άτομα,τότε η περιοχή θα επιφορτωθεί με 200-300 αυτοκίνητα,επι πλέον των αυτοκινήτων των μόνιμων κατοίκων,των επισκεπτών στα παρακείμενα κέντρα αναψυχής και λέσχες.