Που είναι οι φωνές συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο Ιρανικό λαό; Που είναι η κραυγή οργής για τη δολοφονία της Neda από το μεσαιωνικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης;
Εκπληκτική η σιωπή της Αριστεράς (με εξαίρεση την Αυγή) που προφανώς για να μην...ταυτιστεί με τις Η.Π.Α παριστάνει το ψάρι.
Οι Αγιατολάδες έχουν μεταθέσει την Περσία στον 14ο αιώνα και τώρα που μια τεράστια μερίδα του πληθυσμού έχει ξεσηκωθεί το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων παραμένει μουδιασμένο-μην τυχόν και θίξει τους αισχρούς ρασοφόρους. Γιατί; Γιατί απλά, μπορεί να συνεχίσουν να κυβερνούν για καιρό ακόμα.
Η Δύση, πρέπει να δείξει ιστορικό της πρόσωπο και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, τώρα.
Στήλη Άλατος
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Ιράν ο θάνατος της Neda Agha Soltan και η αφόρητη σιωπή των περισοτέρων.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
"Η Δύση, πρέπει να δείξει ιστορικό της πρόσωπο και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, τώρα", γράφεις αγαπητέ Γιώργο. Τώρα, μάλιστα...
Η ίδια Δϋση που ο μέχρι πρόσφατα πλανητάρχης της George W. Bush έλεγε ότι ο Θεός του είπε να εισβάλει στο Ιρακ;
Παρακαλώ κ. Πήττα ρίξτε μια ματιά σε αυτό http://proedrikes.blogspot.com/2009/06/blog-post_23.html και αυτό http://proedrikes.blogspot.com/2009/06/blog-post_25.html
Τραγική η αιματοχυσία, αισχρά τα όποια θεοκρατικά καθεστώτα... αλλά ας μην βιαζόμαστε να το παίζουμε τόσο ανώτεροι.
Εδώ στην Νήσο των Αγίων ακόμη έχουμε μια Εκκλησία με πολιτική επιρροή. Στην δε Αμερική... χρησιμοποιούν ακόμη τους ιρεωμένους που συνοδεύουν στρατεύματα για προσηλυτισμό.
Για τις αντιδράσεις των κομμάτων δεν έχω ανάγκη να μιλήσω... για τους απλούς πολίτες όμως να πω τα εξής:
1) Πόσοι απο εμάς μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν επαρκή και σίγουρη πληροφόρηση;
2) Πόσο έχουμε οι ίδιοι ξεφύγει από την επιρροή των δικών μας μουλλάδων;
Εμένα προσωπικά, περισσότερο από την "αφόρητη σιωπή" του προοδευτικού χώρου με ενοχλεί η υποκριτική "λογοδιάρροια" των ηθικών αυτουργών όλης αυτής της κατάστασης.. βλέπε CNN, BBC κλπ!
Επίσης για τους Αγιατολάδες που έχουν πλημυρίσει την Ελλάδα και πρόσφατα είδαμε τα έργα και τον μεσαίωνα τους στο κέντρο της Αθήνας, επίσης η αριστερά κάνει την πάπια με πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ και την Αυγή που τους εξώθησε και τους ξεσήκωσε κιόλας να προβούν σε καταστροφές περιουσιών στο κέντρο της Αθήνας...
Και όταν αποκαλύφτηκε ότι το «σκισμένο κοράνι» δεν ήταν κοράνι αλλά ευχολόγιο προσευχών, η αριστερά εκτός από πάπια έκανε και τη στρουθοκάμηλο...
ygro-pyr.blogspot.com/2009/06/blog-post_21.html
Εδώ λοιπόν δεν ενδιαφερόμαστε για την ίδια τη χώρα μας, θα ενδιαφερθούμε για τα σχέδια ανωμαλίας των Αμερικανών που θέλουν να επιβάλουν στο Ιράν για να σώσουν το ψυχοπαίδι τους το Ισραήλ; Εάν ο Αχμεντινεζάντ πήγαινε πακέτο με τους Αμερικάνους θα γινόταν τίποτα και θα μιλούσε κανείς για Αγιατολάδες; Ξεχάσατε τον Σαντάμ που πάντα ήταν δικτάτορας, στυγνός μάλιστα, αλλά όσο έκανε τα χατίρια των Αμερικάνων ήταν καλό παιδί αλλά μετά όταν σήκωσε ανάστημα τον κρέμασαν; Για τον Μουσάραφ επίσης έχετε ακούσει; Καλό παιδί αν και δικτάτορας. Οι αμερικάνοι και οι ισραηλίτες δεν ενδιαφέρονται για το αν είσαι δικτάτορας ή Αγιατολάς, ενδιαφέρονται μόνο να τους κάνεις τα χατίρια.
Καλημέρα σας.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΕΝΤΟΝΙ!
Εχω την εντύπωση πως λίγο πολύ όλοι παρασυρόμαστε από τις εικόνες της τηλεόρασης στις αναλύσεις που κάνουμε για το Ιράν και το ρόλο της Δύσης. Τις τελευταίες μέρες διάβασα και σε άλλα blogs, στα πολύ γρήγορα, διάφορα σχόλια για το ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει η Δύση στην "πράσινη επανάσταση".
Πράγματι όσα συμβαίνουν τις τελευταίες βδομάδες στο Ιράν είναι επανάληψη των χρωματιστών επαναστάσεων στην Ανατολική Ευρώπη και τον Καύκασο. Αρχικά ήταν η "πορτοκαλί επανάσταση" στην Ουκρανία, μετά η Γεωργία και τώρα η "πράσινη επανάσταση" στο Ιράν. Ανεπιθύμητοι στη Δύση ηγέτες προκηρύσσουν εκλογές, κερδίζουν την επανεκλογή τους μέσα από διαβλητές μάλλον εκλογές κι ακολούθως χιλιάδες διαδηλωτές αμφισβητούν το αποτέλεσμα στους δρόμους. Στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις οι ΗΠΑ πέτυχαν (αρχικώς) τις επιδιώξεις τους και ο "δικός" τους πολιτικός βρέθηκε στην εξουσία. Στην πορεία βέβαια τα έκαναν μαντάρα, αλλά αυτό δεν είναι το καίριο αυτή τη στιγμή.
Η ερώτηση είναι τι πρέπει να κάνει η Δύση; Πρώτο η Δύση του Μπους και η Δύση του Ομπαμα δεν είναι η ίδια. Πέραν από τη διαφορά στον άγαρμπο τροπο διαχείρισης των εξωτερικών τους σχέσεων, όμως, οι ΗΠΑ δεν αποσύρονται από το ρόλο του παγκόσμιου αστυφύλακα.
Δεύτερο πρέπει να κατανοήσουμε ότι καμία από όλες τις περιπτώσεις δεν ήταν "επανάσταση", αφού σε καμία από τις δύο χώρες δεν υπήρχε αίτημα αλλαγής του συστήματος. Αλλαγή στο πρόσωπο της εξουσίας ναι, αλλά όχι ανατροπή του συστήματος. Το ίδιο συμβαίνει και στο Ιράν. Κανείς μέχρι στιγμής δεν αμφισβητεί το σύστημα. Το διακύβευμα δεν είναι αν θα κυβερνήσουν οι μουλάδες ή οι κοσμικοί. Αλλωστε ο πιο φιλελεύθερος πρόεδρος του Ιράν, ο Χαταμί ήταν κληρικός ενώ ο Αχματινετζάν είναι κοσμικός! Οι, δε, πορείες και διαδηλώσεις είναι (ακόμα τουλάχιστον) κατά της διακυβέρνησης Αχματινετζάν και μόνο.
Μήπως η Neda Agha Soltan να είχε στο μυαλό της την ανατροπή και του συστήματος; Είναι πολύ πιθανό, αλλά δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα, αν και οι κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις σε μια χώρα που οι νέοι αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία αυτή τη κατεύθυνση δείχνουν. Ωστόσο, η προτεραιότητα αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι άλλη.
Το Ίραν είναι πλούσιο σε κοιτάσματα και θα μπορούσε με την οικονομική του ισχύ, αν είχε ομαλές διεθνείς και περιφερειακές σχέσεις, να καταστεί μια πλούσια χώρα με ξένες επενδύσεις για ανάπτυξη, ικανή να καλύψει όλες τις ανάγκες του πληθυσμού της. Κι όμως, λόγω των κυρώσεων αλλά και των πολιτικών καταστάσεων που αυξάνουν δραματικά το ρίσκο επενδύσεων, το Ιράν είναι μια χώρα οικονομικά αρκετά απομονωμένη.
Ο ρόλος της Δύσης συνεπώς δεν είναι να επαναλάβει λάθη της πρόσφατης ιστορίας αλλά να θέσει στο επίκεντρο τα οικονομικά πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να έχει ένα Ιράν ανοικτό στις σχέσεις του με τη Δύση αλλά και χωρίς τον αχρείαστο συγκρουσιακό πολιτικό λόγο των ηγετών του.
Μπορεί ο Ομπάμα να χειριστεί με... κομψό τρόπο τη κρίση στο Ιράν, να μην δώσει δικαιώματα στον Αχματινετζάν να εφεύρει και να εξουδετερώσει εσωτερικούς εχθρούς - συνεργάτες των ΗΠΑ, και τελικά θέσει ένα σχέδιο για φιλελευθεροποίηση του Ιρανικός συστήματος; Δεν είναι εύκολος στόχος!
Ο περιφερειακός ρόλος που διεκδικεί η Τεχεράνη, η επιρροή των Σιιτών στη κυβέρνηση του Ιράκ, οι σχέσεις Χιζπολλάχ-Χαμάς-Συρίας-Ιράν, οι σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ κι ο φόβος επέκτασης της δράσης της Αλ Κάιντα από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν στο Ιράν δημιουργούν ένα περίπλοκο δίκτυο αλληλοεπιδράσεων, αναπαράγει ανασφάλειες και καθιστά το χώρο της Μέσης Ανατολής ένα επικίνδυνο παζλ χωρίς εύκολες λύσεις.
Σ' αυτό το γεωπολιτικό συσχετισμό, ο διαχωρισμός θρησκείας - κράτους, τα δικαιώματα των γυναικών που υποχρεώνονται να φορούν τη μαντίλα, η απαγόρευση διάφορων κοσμικών στοιχείων της καθημερινότητας κι η θανάτωση των ομοφυλοφίλων ποτέ δεν θα είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πολιτικών κέντρων σε Δύση κι Ανατολή. Θα ναι συχνά οι προφάσεις διάφορων πολιτικών, αλλά ας μην περιμένουμε ποτέ τη Δύση να επέμβει "ανθρωπιστικά" και "εκπολιτιστικά" στο Ιράν.
Εμενα παλι με ενοχλει η εμπαθεια που εχουμε σαν λαος και αρνουμαστε να υποστηριξουμε κινητοποιησεις εναντιον του Αχμεντινεζάντ απλα και μονο επειδη υπηρξε "μαγκας" εναντιον των αμερικανων.
Εαν η Neda επεφτε απο σφαιρα αμερικανου στρατιωτη θα ξεσηκωνωμασταν οπως παντα και θα αρχιζαμε τις διαδηλωσεις εξω απο την πρεσβεια των ΗΠΑ. Δυστυχως ομως σκοτωθηκε απο πυρα αντι-αμερικανου. Και οπως ξερουμε ο εχθρος του εχθρου μας ειναι φιλος μας.
Κριμα....Για μια ακομη φορα αποτυχαμε
Idiot Mouflon, Colorful Mind, αντιλαμβάνομαι πλήρως το τι λέτε. Θα μπορούσα να είχα γράψει τα ίδια πράγματα (περίπου). Ωστόσο έχει σημασία ποια πλευρά φωτίζει ο κάθε ένας μας κάθε φορά, και γιατί. Η αλήθεια, δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη.
Ελένη, δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι λες. Με ποια έννοια είναι ηθικός αυτουργός το BBC....??? και σε τι? Στην υποκλοπή της ψήφου των Ιρανών;
Το πνεύμα μου, η άποψή μου, είναι ακριβώς αυτό που εκφράζει και ο τελευταίος (ανώνυμος/η) φίλος/η.
Και είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Αν η Neda είχε πέσει από σφαίρα αμερικανού η βρετανού, θα είχαμε χαλάσει τον κόσμο. Όταν στη Γερμανία , την Ολλανδία, την Κωνσταντινούπολη, κλπ είχαμε μεγάλες συγκεντρώσης συμπαράστασης για την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλο όλοι νιώσαμε ικανοποίηση. Ε, είμαστε υποκριτές...
Θα επαναλάβω γιατί με ενδιαφέρει μια απάντηση.
1) Πόσοι απο εμάς μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν επαρκή και σίγουρη πληροφόρηση;
2) Πόσο έχουμε οι ίδιοι ξεφύγει από την επιρροή των δικών μας μουλλάδων;
the idiot mouflon, δεν νομιζω να υπαρχει καν συγκριση μεταξυ ειτε της Κυπρου ειτε των ΗΠΑ και του Ιραν σε θεματα θεοκρατιας. Δεν εχω δει ποτε για παραδειγμα τον εκαστοτε προεδρο της δημοκρατιας να καθεται στην τριτη σειρα σε επισημη δεξιωση, πισω απο δυο σειρες με κληρικους οπως γινεται στο Ιραν.
Οσο αφορα τα 2 ερωτηματα,
1)Ποσοι απο εμας μπορουν να ισχυριστουν οτι ειχαν επαρκη και σιγουρη πληροφορηση πριν καταδικασουν τους βομβαρδισμους στη Σερβια; Παρολα αυτα η συντριπτικη πλειοψηφια του κοσμου ενταχθηκε φανατικα εναντιον των νατοικων και υπερ των "αδερφων" Σερβων. Εδω βρισκεται και η υποκρισια. Μας ενδιαφερει περισσοτερο ποιος σκοτωνει παρα το ιδιο το θυμα.
2)Νομιζω εχουμε ξεφυγει τελειως. Τουλαχιστον η νεα γενια.
Αντρεας (προηγουμενος ανωνυμος)
Τελικά, ενω άλλα είχα για πρόγραμμα, το αυριανό άρθρο στον Πολίτη (και στη Στήλη) εστιάζει στη Νέντα. Αφορμή, στάθηκε η εξαιρετικά σωστή θέση του Αντρέα που είπε πως αν η Νέντα είχε δολοφονηθεί από σφαίρα αμερικανού στρατιώτη, στα μέρη μας θα είχε γίνει ο χαμός...Η υποκρισία μας, δεν έχει όρια.
Και συμφωνώ και με το δεύτερό του σχόλιο...
Υποκρισία όμως κ. Πήττα δεν είναι και όταν κάποιοι φωνάζουν πιότερο για την αδιαφορία των συμπατριωτών τους παρά να διοχετεύσουν την ενέργεια τους σε πρακτικούς τρόπους στήριξης των επαναστατημένων Ιρανών;
Υποκρισία δεν είναι όταν οι ίδιοι που αναρωτιόνται χτες γιατί έρχονται σαν πολιτικοί πρόσφυγες στη χώρα μας οι "βρωμιάρηδες" και γιατί καίνε τα διαβατήρια τους... σήμερα θυμώνουν που δεν υπάρχει αρκετή κατακραυγή για τη σφαγή τους;
Το ξέρεις ότι τέτοιοι υπάρχουν πολλοί...
Συμφωνώντας με τα βασικά σημεία της ανάρτησης, θα ήθελα να συμπληρώσω πως ένα από τα άσχημα αποτελέσματα της εξωτερικής "πολιτικής" των ΗΠΑ είναι πως μας έβαλε να "συμμαχήσουμε" (ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου) με καθεστώτα οπισθοδρομικά, θεοκρατικά και ανελεύθερα. Στα πλαίσια αυτά δυσκολευόμαστε να καταδικάσουμε τέτοιες πράξεις - ή τουλάχιστον να εκφραστούμε αυθόρμητα - για να μην νιώσουμε πως αλλάζουμε στρατόπεδο. Αυτό που μόλις περιέγραψα βέβαια κρύβει ένα κάρο αντιφάσεις, δείχνοντας το πόσο επιπόλαια και επιφανειακά "σκεφτόμαστε" ως μάζα.
Κατά δεύτερον, θα ήθελα να διαφωνήσω με την δεύτερη απάντηση του ανώνυμου - Ανδρέα. Διαφωνώ κάθετα. Ούτε η νέα ούτε η παλιά γενιά έχει ξεφύγει από την επιρροή του κλήρου. Οι δικοί μας μουλάδες είναι ακμαιότατοι κι έχουν απλά περιορίσει κάπως τα κέρδη μετά το ζήτημα του Βατοπεδίου. Και για πόσο; Είναι διάσημη η ιστορική αμνησία του Έλληνα.
Αυτά σε γενικές γραμμές, την καλημέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου