Από τη σημερινή καθιστική διαμαρτυρία μαθητών στο ΓΑΔΑ. Μέρες είναι τώρα που αναρωτιόμουν αν και πότε θα πιάσει την πένα ο Γιώργης ο Βότσης να χαράξει λίγες αράδες στο χαρτί με τον τρόπο που εκείνος ξέρεις.
Δημοσιογράφος με βαθύ αίσθημα δικαίου που το έχει αποδείξει πολλά χρόνια τώρα , από τους λίγους, τους ελάχιστους της γενιάς του που δεν απέκτησε με τα χρόνια εκείνη την αντιπαθητική βαρύγδουπη «μαγκιά του πετυχημένου διανοούμενου» που προστέθηκε σε άλλους πολλούς για να κρύψει την αβάσταχτη ελαφρότητα τους. Σήμερα, ένας άλλος, φίλος καλός, ανώτατος διπλωματικός μας στο εξωτερικό που διατηρεί την ψυχή του πεντακάθαρη και το νου του ενεργό μου έστειλε μέσω e mail το σημερινό άρθρο του Βότση στην Ελευθεροτυπία. Και καθώς το διάβασα δυο και τρεις φορές ένιωσα θαρρείς την οδύνη του, την βαθειά οδύνη που θα πρέπει να τον διαπερνούσε καθώς συμπλήρωνε λέξη τη λέξη το άρθρο. Οδύνη κι ευφροσύνη όμως που κάποιοι, όπως ο Βότσης υπάρχουν και προσφέρουν τον πολύτιμο λόγο τους σε αυτές τις δύσκολες ώρες.
‘Ώρες αφόρητες και δυσβάσταχτες για τις οποίες ακέραια την ευθύνη φέρει τσογλανοπαρέα που χρόνια κυβερνάει κατακλέβοντας τα πάντα αλλά και αλλοτριώνοντας απίστευτα μια κοινωνία που την έφτασαν στην απόλυτη απάθεια.
Ναι, τα παιδιά, είναι σε αντιπαράθεση με τα όργανα της εξουσίας.
Και είναι καθάρματα , ναι, ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ όλοι αυτοί που συστηματικά χαλκεύουν την πραγματικότητα παίζοντας συνειδητά τον ρόλο του τραμπούκου αναδεικνύοντας στο έπακρο τις όποιες «ακρότητες» και συσκοτίζοντας διαρκώς τους πολλούς. Γιατί, εκεί έξω, είναι πολλά παιδιά. Πολλοί νέοι. Πάρα πολλοί. Ειρηνικά.
Που πάνε και κολλάνε τα πρόσωπά τους στις φάτσες των μπάτσων και τους λένε κοιτάζοντας τους κατάματα «δεν είναι με σένα που τα έχω, αλλά με τη στολή σου, με αυτό που αντιπροσωπεύεις»
Κάποιοι χαμηλώνουν το βλέμμα (υπάρχουν και τέτοιοι, ελάχιστοι) κάποιοι ψελλίζουν «οι εντολές, τι να κάνουμε» και κάποιοι στα καλά καθούμενα αρχίζουν την κλωτσιά και το μπουνίδι.
Και θα ήθελα να ήμουν στην Αθήνα, να πάω να φωνάξω στα αυτιά του μπάτσου: ΣΚΑΣΕ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΟΥ ΕΓΩ ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΟ ΜΟΥ ΕΜΕΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙΣ! ΣΕ ΔΙΑΤΑΖΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ, ΝΑ ΛΟΥΦΑΞΕΙΣ, ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ, ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙΣ.
Εγώ, είμαι περήφανος για τα παιδιά μας που είναι στους δρόμους.
Και αυτό το λέω με πλήρη συνείδηση τόσο του συναισθηματισμού μου όσο και της λογικής.
Και σε αυτές τις ώρες τις δύσκολες εμείς οι «μεγάλοι» βγάζουμε το πρόσωπό μας, επί της ουσίας. Διαλέγουμε τελικά με ποιους είμαστε και σε ποιους στεκόμαστε απέναντι.
Και όσοι ως ενήλικες δεν έχουν στοιχειώδη αίσθηση αυτοκριτικής για τα πεπραγμένα τους, για τα πεπραγμένα της γενιάς μας, μιας μεγάλης πλειοψηφίας που πούλησε τα πάντα και ακύρωσε το Αύριο, είναι εχθροί. Εχθροί. Γιατί είναι κακόμοιροι, μισάνθρωποι, αποίητοι, ασυγκίνητοι, και στρατόκαυλοι.
Ξεκίνησα να γράψω έναν πρόλογο στο κείμενο του Βότση και τελικά πήρα φωτιά. Όμως, τούτη η εκτός ορίων ύβρις που έχει συντελεστεί τόσα χρόνια ήταν εύλογο να ξεσπάσει όπως ξέσπασε. Να μας κάψουν τα παιδιά, γιατί τους κάψαμε το μέλλον.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ
Καμάρωνα την Ελσα στα Προπύλαια να καμαρώνει και για τα τρία της έφηβα παιδιά στη διαδήλωση και ντρεπόμουν γιατί οι πολλοί, όλες αυτές τις ημέρες και τις νύχτες, δεν βρεθήκαμε στους φλογισμένους δρόμους της οργής, αγκαλιά με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, κόντρα στην ένστολη βαρβαρότητα, στην κυβερνητική αναισθησία, στην πολιτική υποκρισία.
Αυτά τα παιδιά που ανδρώθηκαν σε μία νύχτα, καθώς το βόλι στην καρδιά του Αλέξη σκότωνε και τη δική τους αθωότητα, αυτά τα δεκαπεντάχρονα αγόρια και κορίτσια με το σκοτεινιασμένο βλέμμα, τα σφιγμένα χείλη και την υψωμένη γροθιά, καλά μάς στόλισαν στην συγκλονιστική «επιστολή φίλων του Αλέξη»:
«Μη σκοτώνετε τα όνειρά μας [...] Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς. Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε, ξεχάσατε [...] Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε. Αγάπη πουθενά. Αλήθεια πουθενά [...] Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα. Εμείς κλαίμε κι από μόνοι μας».
Φράσεις-ριπές, λέξεις-καρφιά που απευθύνονται σε όλους μας και δεν στοχεύουν μόνο τους Πρετεντέρηδες των καναλιών με τις ατσάκιστες κουστουμιές και τον παχύδερμο κυνισμό· που θρηνούν τάχα μου γοερά για «τον θάνατο του εμποράκου»· που θλίβονται έκδηλα,
γιατί δεν λαμπάδιασαν τελικά η Εθνική Βιβλιοθήκη και το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπως ασύστολα ψευδολογούσαν και πολύ θα ήθελαν
· που δεν καταδέχονται να καταμετρήσουν πόσοι νέοι βρήκαν τον θάνατο από «εξοστρακισμένες» αστυνομικές σφαίρες αναίτια και ατιμώρητα
· που θέλουν τους δημοσιογράφους μπάτσους και πιο μπάτσους τους μπάτσους
· που εκστασιάζονται με τους γνήσιους και τους τραβεστί «κουκουλοφόρους» και με την αυτονοήτως τυφλή εξεγερσιακή βία, αλλά κλείνουν τα μάτια στην ψυχρά μεθοδευμένη και γι' αυτό στυγερή και αποτρόπαιη κρατική και παρακρατική βαρβαρότητα
· που βλέπουν τους μετανάστες μόνο στο πλιάτσικο της αναμπουμπούλας και ποτέ όταν βασανίζονται κτηνωδώς στα κρατητήρια και αυτοκτονούν στα κελιά
· και που βάζουν χυδαία στη ζυγαριά από τη μια τα πυρπολημένα αυτοκίνητα, τις σπασμένες βιτρίνες και τα (κακώς, κάκιστα) λεηλατημένα καταστήματα και από την άλλη τα σκοτωμένα όνειρα των εφήβων και το άλικο αίμα του Αλέξη - για να γείρει ανατριχιαστικά στην μπακαλίστικη αποτίμηση, ότι μόνο στην Αθήνα οι ζημιές ανήλθαν συνολικά σε 50 εκατομμύρια ευρώ.
Δηλαδή, όλος αυτός ο χαμός για όσα ακριβώς τσέπωσε μόνον από το ολυμπιακό ακίνητο, σ' αυτό το άγριο γιουρούσι στη δημόσια γη και περιουσία, ο περιούσιος Εφραίμ με τους υψηλούς συνεργούς και προστάτες...
Το 'πε καλά, πάλι, ο Διονύσης Σαββόπουλος: «Θα μας κάψουν τα παιδιά. Γιατί τους κάψαμε το μέλλον...».
Το εύφλεκτο επίστρωμα απλώνεται σαν σάβανο πάνω από την ελληνική κοινωνία - θρυαλλίδα μόνο το δολοφονημένο αγόρι γι' αυτό το πρωτόφαντο ξέσπασμα οργής των συμμαθητών του, που συνταράσσει και λαμπαδιάζει όλη τη χώρα.
Σε κραυγαλέα αντίθεση με την ελληνική τηλεόραση, όπου τα άθλια «παπαγαλάκια» αναμασούν την κυβερνητική προπαγάνδα και παρέχουν δημόσιες σχέσεις στην Αστυνομία (με τον Π. Σόμπολο, τρομάρα μας, να ζητάει και τα ρέστα από την «Αυγή»!), τα διεθνή ΜΜΕ τα 'παν όλα σε τρεις αράδες, προβάλλοντας έντονα τη νεανική εξέγερση στην Ελλάδα:
Κτηνώδης αστυνομική βία, με θύματα τους διαδηλωτές, τους μετανάστες, τους κρατούμενους, τους περιθωριακούς. Προκλητική ατιμωρησία των μπάτσων από τα δικαστήρια - κι όταν ακόμη σκοτώνουν. Οικονομική δυσπραγία, εργασιακός μεσαίωνας και ανεργία-εφιάλτης για τους νέους. Αθλια εκπαίδευση, που κλείνει αντί να ανοίγει ορίζοντες στα παιδιά. Εκτεταμένη διαφθορά, διάχυτη χυδαιότητα, κυρίαρχη η ιδεολογία της αρπαχτής, απαξιωμένοι θεσμοί, πολιτικός κόσμος βουτηγμένος στα σκάνδαλα, ανίκανη κυβέρνηση που παραπαίει...
Απ' αυτό το εκρηκτικό μείγμα λείπει μόνον η κατ' εξοχήν εμπρηστική υποκρισία της εξουσίας, με τους κυβερνώντες να προκαλούν αντί να απολογούνται:
Η εξέγερση δεκάδων χιλιάδων νέων σε 40 πόλεις όλης της χώρας, κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, «δεν είναι κοινωνικό φαινόμενο, αλλά καταστροφική μανία ορισμένων συντονισμένων ομάδων»...
Απογοητευτικός, αλίμονο, ο Πρ. Παυλόπουλος, λέει ανενδοίαστα στη Βουλή ότι «η μόνη έκρηξη ήταν από τους κουκουλοφόρους».
Κι αντί να δίνει εντολή να διαλυθούν, εδώ και τώρα, δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να εξηγήσει γιατί η Ασφάλεια χρησιμοποιεί και κουκουλοφόρους (τους φανερώνουν οι κάμερες) για να πρωτοστατούν, προβοκατόρικα, προφανώς, στις πεζοδρομιακές βιαιότητες.
Ο Π. Χηνοφώτης ζητεί συγγνώμην για τη στυγνή δολοφονία, αλλά παράλληλα παραγγέλλει στο Ισραήλ νέες ποσότητες χημικών που δηλητηριάζουν (δηλαδή σκοτώνουν) τα εξεγερμένα παιδιά μας.
Και, βεβαίως, δεν διανοείται να διαβεβαιώσει ότι εφ' εξής οι αστυνομικοί που αντιμετωπίζουν διαδηλωτές θα είναι μόνον ένστολοι και με εμφανή τα διακριτικά τους.
Πολύ περισσότερο να προτείνει διακομματικό διάλογο για το αν θέλουμε και πώς μπορούμε να έχουμε αστυνομικούς υπηρέτες του λαού, του νόμου και της δημοκρατίας και όχι μπράβους και ορντινάντσες των ισχυρών και δυνάστες των αδυνάτων, όχι διεφθαρμένους, βασανιστές και δολοφόνους.
Στις Βρυξέλλες ο Κ. Καραμανλής να επιδεικνύει το τάχα στιβαρό του χέρι στο πηδάλιο, να αποκαλύπτει ότι δεν έχει στοιχειώδη συναίσθηση των τρομακτικών ευθυνών του, να αποτολμά συστάσεις και επικρίσεις και να προτείνει αφελώς διακομματική συναίνεση για να διασφαλιστεί στον τόπο η δημοκρατία και η νομιμότητα.
Στην Αθήνα, η κυβέρνηση μιας αμετανόητης Δεξιάς να ενοχοποιεί για τις βιαιότητες πολιτικό κόμμα, φορώντας κουκούλες στον Αλαβάνο και τον Τσίπρα.
Ακόμη χειρότερα: να ξεθάβει παρακρατικές μεθόδους και να κινητοποιεί (στην Πάτρα του Τεμπονέρα, στη Λάρισα όπου οι συνειδητοποιημένοι διαδηλωτές επιτέθηκαν μόνο σε τράπεζες, και στην Κομοτηνή) τους διαβόητους δήθεν «αγανακτισμένους πολίτες», με το φασιστοειδές σκυλολόι να πρωτοστατεί για να δέρνουν τους εξεγερμένους συμμαθητές του Αλέξη. Για άγριο παιχνίδι με τη φωτιά, μιλάμε.
Αλλά συχνά, ως γνωστόν, καίγονται και οι εμπρηστές...
Και για ποια τάχα «νομιμότητα» επιζητεί πολιτική και κοινωνική συναίνεση μια κυβέρνηση, που κολυμπάει σε πελάγη ανομίας και δεν προλαβαίνει να κουκουλώνει σκάνδαλα;
Με τα πορίσματα της εξεταστικής επιτροπής σήμερα θα φανεί καθαρά πώς εννοούμε το ευνομούμενο κράτος και τη δημοκρατική νομιμότητα σ' αυτόν τον τόπο.
Με δεδομένο και πελώριο το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και αυταπόδεικτη την άγρια λεηλασία της δημόσιας γης, αύριο στη Βουλή θα κορυφωθεί η (εμπρηστική, επαναλαμβάνω) υποκρισία της εξουσίας.
Κάθε κόμμα με το δικό του πόρισμα θα λέει το κοντό του και το μακρύ του. Και μόνον η αλήθεια, ο ειλικρινής καταλογισμός ευθυνών, η επέκταση της έρευνας και στα άλλα Βατοπέδια, τα διάσπαρτα ανά τη χώρα και τα ριζικά μέτρα για την αποτροπή τέτοιων σκανδάλων, θα λείψουν. Και, βεβαίως, η γενναία αυτοκριτική μιας κυβέρνησης που όσο περισσότερο βουλιάζει στην ανεπάρκεια και τα «ανομήματά» της τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/12/2008
Δημοσιογράφος με βαθύ αίσθημα δικαίου που το έχει αποδείξει πολλά χρόνια τώρα , από τους λίγους, τους ελάχιστους της γενιάς του που δεν απέκτησε με τα χρόνια εκείνη την αντιπαθητική βαρύγδουπη «μαγκιά του πετυχημένου διανοούμενου» που προστέθηκε σε άλλους πολλούς για να κρύψει την αβάσταχτη ελαφρότητα τους. Σήμερα, ένας άλλος, φίλος καλός, ανώτατος διπλωματικός μας στο εξωτερικό που διατηρεί την ψυχή του πεντακάθαρη και το νου του ενεργό μου έστειλε μέσω e mail το σημερινό άρθρο του Βότση στην Ελευθεροτυπία. Και καθώς το διάβασα δυο και τρεις φορές ένιωσα θαρρείς την οδύνη του, την βαθειά οδύνη που θα πρέπει να τον διαπερνούσε καθώς συμπλήρωνε λέξη τη λέξη το άρθρο. Οδύνη κι ευφροσύνη όμως που κάποιοι, όπως ο Βότσης υπάρχουν και προσφέρουν τον πολύτιμο λόγο τους σε αυτές τις δύσκολες ώρες.
‘Ώρες αφόρητες και δυσβάσταχτες για τις οποίες ακέραια την ευθύνη φέρει τσογλανοπαρέα που χρόνια κυβερνάει κατακλέβοντας τα πάντα αλλά και αλλοτριώνοντας απίστευτα μια κοινωνία που την έφτασαν στην απόλυτη απάθεια.
Ναι, τα παιδιά, είναι σε αντιπαράθεση με τα όργανα της εξουσίας.
Και είναι καθάρματα , ναι, ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ όλοι αυτοί που συστηματικά χαλκεύουν την πραγματικότητα παίζοντας συνειδητά τον ρόλο του τραμπούκου αναδεικνύοντας στο έπακρο τις όποιες «ακρότητες» και συσκοτίζοντας διαρκώς τους πολλούς. Γιατί, εκεί έξω, είναι πολλά παιδιά. Πολλοί νέοι. Πάρα πολλοί. Ειρηνικά.
Που πάνε και κολλάνε τα πρόσωπά τους στις φάτσες των μπάτσων και τους λένε κοιτάζοντας τους κατάματα «δεν είναι με σένα που τα έχω, αλλά με τη στολή σου, με αυτό που αντιπροσωπεύεις»
Κάποιοι χαμηλώνουν το βλέμμα (υπάρχουν και τέτοιοι, ελάχιστοι) κάποιοι ψελλίζουν «οι εντολές, τι να κάνουμε» και κάποιοι στα καλά καθούμενα αρχίζουν την κλωτσιά και το μπουνίδι.
Και θα ήθελα να ήμουν στην Αθήνα, να πάω να φωνάξω στα αυτιά του μπάτσου: ΣΚΑΣΕ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΟΥ ΕΓΩ ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΟ ΜΟΥ ΕΜΕΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙΣ! ΣΕ ΔΙΑΤΑΖΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ, ΝΑ ΛΟΥΦΑΞΕΙΣ, ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ, ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙΣ.
Εγώ, είμαι περήφανος για τα παιδιά μας που είναι στους δρόμους.
Και αυτό το λέω με πλήρη συνείδηση τόσο του συναισθηματισμού μου όσο και της λογικής.
Και σε αυτές τις ώρες τις δύσκολες εμείς οι «μεγάλοι» βγάζουμε το πρόσωπό μας, επί της ουσίας. Διαλέγουμε τελικά με ποιους είμαστε και σε ποιους στεκόμαστε απέναντι.
Και όσοι ως ενήλικες δεν έχουν στοιχειώδη αίσθηση αυτοκριτικής για τα πεπραγμένα τους, για τα πεπραγμένα της γενιάς μας, μιας μεγάλης πλειοψηφίας που πούλησε τα πάντα και ακύρωσε το Αύριο, είναι εχθροί. Εχθροί. Γιατί είναι κακόμοιροι, μισάνθρωποι, αποίητοι, ασυγκίνητοι, και στρατόκαυλοι.
Ξεκίνησα να γράψω έναν πρόλογο στο κείμενο του Βότση και τελικά πήρα φωτιά. Όμως, τούτη η εκτός ορίων ύβρις που έχει συντελεστεί τόσα χρόνια ήταν εύλογο να ξεσπάσει όπως ξέσπασε. Να μας κάψουν τα παιδιά, γιατί τους κάψαμε το μέλλον.
Στήλη Άλατος.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Εμπρηστική η υποκρισία της εξουσίαςΤου ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ
Καμάρωνα την Ελσα στα Προπύλαια να καμαρώνει και για τα τρία της έφηβα παιδιά στη διαδήλωση και ντρεπόμουν γιατί οι πολλοί, όλες αυτές τις ημέρες και τις νύχτες, δεν βρεθήκαμε στους φλογισμένους δρόμους της οργής, αγκαλιά με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, κόντρα στην ένστολη βαρβαρότητα, στην κυβερνητική αναισθησία, στην πολιτική υποκρισία.
Αυτά τα παιδιά που ανδρώθηκαν σε μία νύχτα, καθώς το βόλι στην καρδιά του Αλέξη σκότωνε και τη δική τους αθωότητα, αυτά τα δεκαπεντάχρονα αγόρια και κορίτσια με το σκοτεινιασμένο βλέμμα, τα σφιγμένα χείλη και την υψωμένη γροθιά, καλά μάς στόλισαν στην συγκλονιστική «επιστολή φίλων του Αλέξη»:
«Μη σκοτώνετε τα όνειρά μας [...] Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς. Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε, ξεχάσατε [...] Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε. Αγάπη πουθενά. Αλήθεια πουθενά [...] Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα. Εμείς κλαίμε κι από μόνοι μας».
Φράσεις-ριπές, λέξεις-καρφιά που απευθύνονται σε όλους μας και δεν στοχεύουν μόνο τους Πρετεντέρηδες των καναλιών με τις ατσάκιστες κουστουμιές και τον παχύδερμο κυνισμό· που θρηνούν τάχα μου γοερά για «τον θάνατο του εμποράκου»· που θλίβονται έκδηλα,
γιατί δεν λαμπάδιασαν τελικά η Εθνική Βιβλιοθήκη και το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπως ασύστολα ψευδολογούσαν και πολύ θα ήθελαν
· που δεν καταδέχονται να καταμετρήσουν πόσοι νέοι βρήκαν τον θάνατο από «εξοστρακισμένες» αστυνομικές σφαίρες αναίτια και ατιμώρητα
· που θέλουν τους δημοσιογράφους μπάτσους και πιο μπάτσους τους μπάτσους
· που εκστασιάζονται με τους γνήσιους και τους τραβεστί «κουκουλοφόρους» και με την αυτονοήτως τυφλή εξεγερσιακή βία, αλλά κλείνουν τα μάτια στην ψυχρά μεθοδευμένη και γι' αυτό στυγερή και αποτρόπαιη κρατική και παρακρατική βαρβαρότητα
· που βλέπουν τους μετανάστες μόνο στο πλιάτσικο της αναμπουμπούλας και ποτέ όταν βασανίζονται κτηνωδώς στα κρατητήρια και αυτοκτονούν στα κελιά
· και που βάζουν χυδαία στη ζυγαριά από τη μια τα πυρπολημένα αυτοκίνητα, τις σπασμένες βιτρίνες και τα (κακώς, κάκιστα) λεηλατημένα καταστήματα και από την άλλη τα σκοτωμένα όνειρα των εφήβων και το άλικο αίμα του Αλέξη - για να γείρει ανατριχιαστικά στην μπακαλίστικη αποτίμηση, ότι μόνο στην Αθήνα οι ζημιές ανήλθαν συνολικά σε 50 εκατομμύρια ευρώ.
Δηλαδή, όλος αυτός ο χαμός για όσα ακριβώς τσέπωσε μόνον από το ολυμπιακό ακίνητο, σ' αυτό το άγριο γιουρούσι στη δημόσια γη και περιουσία, ο περιούσιος Εφραίμ με τους υψηλούς συνεργούς και προστάτες...
Το 'πε καλά, πάλι, ο Διονύσης Σαββόπουλος: «Θα μας κάψουν τα παιδιά. Γιατί τους κάψαμε το μέλλον...».
Το εύφλεκτο επίστρωμα απλώνεται σαν σάβανο πάνω από την ελληνική κοινωνία - θρυαλλίδα μόνο το δολοφονημένο αγόρι γι' αυτό το πρωτόφαντο ξέσπασμα οργής των συμμαθητών του, που συνταράσσει και λαμπαδιάζει όλη τη χώρα.
Σε κραυγαλέα αντίθεση με την ελληνική τηλεόραση, όπου τα άθλια «παπαγαλάκια» αναμασούν την κυβερνητική προπαγάνδα και παρέχουν δημόσιες σχέσεις στην Αστυνομία (με τον Π. Σόμπολο, τρομάρα μας, να ζητάει και τα ρέστα από την «Αυγή»!), τα διεθνή ΜΜΕ τα 'παν όλα σε τρεις αράδες, προβάλλοντας έντονα τη νεανική εξέγερση στην Ελλάδα:
Κτηνώδης αστυνομική βία, με θύματα τους διαδηλωτές, τους μετανάστες, τους κρατούμενους, τους περιθωριακούς. Προκλητική ατιμωρησία των μπάτσων από τα δικαστήρια - κι όταν ακόμη σκοτώνουν. Οικονομική δυσπραγία, εργασιακός μεσαίωνας και ανεργία-εφιάλτης για τους νέους. Αθλια εκπαίδευση, που κλείνει αντί να ανοίγει ορίζοντες στα παιδιά. Εκτεταμένη διαφθορά, διάχυτη χυδαιότητα, κυρίαρχη η ιδεολογία της αρπαχτής, απαξιωμένοι θεσμοί, πολιτικός κόσμος βουτηγμένος στα σκάνδαλα, ανίκανη κυβέρνηση που παραπαίει...
Απ' αυτό το εκρηκτικό μείγμα λείπει μόνον η κατ' εξοχήν εμπρηστική υποκρισία της εξουσίας, με τους κυβερνώντες να προκαλούν αντί να απολογούνται:
Η εξέγερση δεκάδων χιλιάδων νέων σε 40 πόλεις όλης της χώρας, κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, «δεν είναι κοινωνικό φαινόμενο, αλλά καταστροφική μανία ορισμένων συντονισμένων ομάδων»...
Απογοητευτικός, αλίμονο, ο Πρ. Παυλόπουλος, λέει ανενδοίαστα στη Βουλή ότι «η μόνη έκρηξη ήταν από τους κουκουλοφόρους».
Κι αντί να δίνει εντολή να διαλυθούν, εδώ και τώρα, δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να εξηγήσει γιατί η Ασφάλεια χρησιμοποιεί και κουκουλοφόρους (τους φανερώνουν οι κάμερες) για να πρωτοστατούν, προβοκατόρικα, προφανώς, στις πεζοδρομιακές βιαιότητες.
Ο Π. Χηνοφώτης ζητεί συγγνώμην για τη στυγνή δολοφονία, αλλά παράλληλα παραγγέλλει στο Ισραήλ νέες ποσότητες χημικών που δηλητηριάζουν (δηλαδή σκοτώνουν) τα εξεγερμένα παιδιά μας.
Και, βεβαίως, δεν διανοείται να διαβεβαιώσει ότι εφ' εξής οι αστυνομικοί που αντιμετωπίζουν διαδηλωτές θα είναι μόνον ένστολοι και με εμφανή τα διακριτικά τους.
Πολύ περισσότερο να προτείνει διακομματικό διάλογο για το αν θέλουμε και πώς μπορούμε να έχουμε αστυνομικούς υπηρέτες του λαού, του νόμου και της δημοκρατίας και όχι μπράβους και ορντινάντσες των ισχυρών και δυνάστες των αδυνάτων, όχι διεφθαρμένους, βασανιστές και δολοφόνους.
Στις Βρυξέλλες ο Κ. Καραμανλής να επιδεικνύει το τάχα στιβαρό του χέρι στο πηδάλιο, να αποκαλύπτει ότι δεν έχει στοιχειώδη συναίσθηση των τρομακτικών ευθυνών του, να αποτολμά συστάσεις και επικρίσεις και να προτείνει αφελώς διακομματική συναίνεση για να διασφαλιστεί στον τόπο η δημοκρατία και η νομιμότητα.
Στην Αθήνα, η κυβέρνηση μιας αμετανόητης Δεξιάς να ενοχοποιεί για τις βιαιότητες πολιτικό κόμμα, φορώντας κουκούλες στον Αλαβάνο και τον Τσίπρα.
Ακόμη χειρότερα: να ξεθάβει παρακρατικές μεθόδους και να κινητοποιεί (στην Πάτρα του Τεμπονέρα, στη Λάρισα όπου οι συνειδητοποιημένοι διαδηλωτές επιτέθηκαν μόνο σε τράπεζες, και στην Κομοτηνή) τους διαβόητους δήθεν «αγανακτισμένους πολίτες», με το φασιστοειδές σκυλολόι να πρωτοστατεί για να δέρνουν τους εξεγερμένους συμμαθητές του Αλέξη. Για άγριο παιχνίδι με τη φωτιά, μιλάμε.
Αλλά συχνά, ως γνωστόν, καίγονται και οι εμπρηστές...
Και για ποια τάχα «νομιμότητα» επιζητεί πολιτική και κοινωνική συναίνεση μια κυβέρνηση, που κολυμπάει σε πελάγη ανομίας και δεν προλαβαίνει να κουκουλώνει σκάνδαλα;
Με τα πορίσματα της εξεταστικής επιτροπής σήμερα θα φανεί καθαρά πώς εννοούμε το ευνομούμενο κράτος και τη δημοκρατική νομιμότητα σ' αυτόν τον τόπο.
Με δεδομένο και πελώριο το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και αυταπόδεικτη την άγρια λεηλασία της δημόσιας γης, αύριο στη Βουλή θα κορυφωθεί η (εμπρηστική, επαναλαμβάνω) υποκρισία της εξουσίας.
Κάθε κόμμα με το δικό του πόρισμα θα λέει το κοντό του και το μακρύ του. Και μόνον η αλήθεια, ο ειλικρινής καταλογισμός ευθυνών, η επέκταση της έρευνας και στα άλλα Βατοπέδια, τα διάσπαρτα ανά τη χώρα και τα ριζικά μέτρα για την αποτροπή τέτοιων σκανδάλων, θα λείψουν. Και, βεβαίως, η γενναία αυτοκριτική μιας κυβέρνησης που όσο περισσότερο βουλιάζει στην ανεπάρκεια και τα «ανομήματά» της τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/12/2008
27 σχόλια:
Αυτό είναι υποκρισία KAI MONO AYTO:
http://ygro-pyr.blogspot.com/2008/12/blog-post_8896.html
Ωραίο το κείμενο του Βότση, κλασικός Βότσης από τα παλιά με ξελαμπικαρισμένη σκέψη αλλά και το δικό σου Πολίτη Πήττα δεν πάει καθόλου πίσω. Keep writing!
Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ !
«Άρθρο 170 Ποινικού Κώδικα. Στάση.- 1. Όποιος με πρόθεση συμμετέχει σε δημόσια συνάθροιση πλήθους που διαπράττει με ενωμένες δυνάμεις κάποια από τις πράξεις του άρθρου 167 (Αντίσταση) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
2. Οι υποκινητές της στάσης, καθώς κι εκείνοι που μεταχειρίστηκαν σωματική βία ή απειλές σωματικής βίας ή βιαιοπράγησαν, τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών, αν άλλη διάταξη νόμου δεν τιμωρεί την πράξη με βαρύτερη ποινή.
Άρθρο 183 Ποινικού Κώδικα: Διέγερση. - Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει δημόσια σε απείθεια κατά των νόμων ή των διαταγμάτων ή εναντίον άλλων νόμιμων διαταγών της αρχής τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
Άρθρο 184 Ποινικού Κώδικα: - Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
Άρθρο 185 Ποινικού Κώδικα: - Όποιος εγκωμιάζει δημόσια και με οποιονδήποτε τρόπο έγκλημα που διαπράχθηκε και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών».
Έλληνες,
Διαβάστε προσεκτικά τα παραπάνω άρθρα του Ποινικού Κώδικα της Πατρίδας μας.
Ο Γιώργος Βότσης της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", έγραψε τον Δεκέμβριο του 1976 για τη 17Ν:
"Είναι αγωνιστές που δεν πυροβολούν τα θύμα τους από μακριά, εκ του ασφαλούς, αλλά που διαθέτουν το θάρρος και την παλικαριά μέχρι αποκοτιάς να το πλησιάσουν μέχρι αναπνοής για να το πυροβολήσουν, τέτοιους αγωνιστές παλικάρια διαθέτει μόνο η Αριστερά...".
Προς ενημέρωση...
Aπό τα καλύτερα άρθρα που έχουν γραφτεί σχετικά με το θέμα
@ Ανωνυμίσκος 7:29
Μπράβο. Πες μας τώρα και το Περί Χρήσης Όπλων Νόμο. Θα τον βρεις εδώ: http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=187&Itemid=183&lang=
@ Ηλίθιε
Αρέσκεις μου πολλά, ο μόνος νόμος που πρέπει να εφαρμόζεται εν ο περι χρήσης όπλων που τον επαραβίασε ένας. Οι υπόλποιποι 1000νόμοι που καταπατήθηκαν από τους χούλιγκανς δεν μας ενδιαφέρουν.
Για να δείτε πως ξεκινά η βία κατά αθώων, διαβάστε τι έγραψε μεταξύ άλλων ο "πολύς" Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος στην εφημερίδα "Αυγή", στις 21/06/2008 και κρίνετε μόνοι σας.
Του Δημοσθένη ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ - ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Τα τελευταία χρόνια, είτε καίγεται το βιβλιοπωλείο του Γεωργιάδη στη Σόλωνος, είτε πέφτουν μολότοφ σε αστυνομικά τμήματα, είτε σπάνε τράπεζες σε μια πορεία, οι αντίπαλοί μας θεωρούν αυτονόητη υποχρέωσή μας να δηλώσουμε ότι καταδικάζουμε "τη Βία". Τα γεγονότα, βέβαια -το γνωρίζουν οι δημόσιοι κατήγοροί μας-, δεν μπορούν να ξεγίνουν με μια δήλωση. Τότε γιατί τόσο άγχος να μας "αποπροσανατολίσουν", που θα’ λεγε και το ΚΚΕ; Για να αποκατασταθούν πολιτικά οι "πληγέντες" (πρόσωπα ή θεσμοί) και να εδραιωθεί, στο πεδίο της ιδεολογίας, η άποψη πως μέσα στην κοινωνία ουδείς άλλος δικαιούται να ασκεί βία, παρά μόνο το κράτος που, σύμφωνα με το διάσημο ορισμό του Βέμπερ, κατέχει -από πού και για πόσο άραγε;- το μονοπώλιο της νόμιμης φυσικής βίας.
Τα παραπάνω δεν φαίνονται πρωτότυπα (γιατί όντως δεν είναι), έχουν ωστόσο συνέπειες και θα έπρεπε να δεσμεύουν σε συγκεκριμένες πολιτικές στάσεις. Στο βαθμό που αυτό δε συμβαίνει, θα πρέπει να κουβεντιάσουμε και πάλι για τα αυτονόητα:
Πρώτον, ότι δεν είναι δουλειά δική μας ο σχολιασμός "επεισοδίων", αλλά ενός συγκεκριμένου είδους "δημοσιογραφίας", που δεν είναι και καθόλου του γούστου μας. Δεύτερον, ότι η εξίσωση της κινηματικής με τη συμβολική και φυσική κρατική βία είναι ανεπίτρεπτη για την Αριστερά: ακόμα κι όταν η πρώτη είναι τυφλά "αντικρατική", αυτοκαταστροφική και αναντίστοιχη με αυτό που δηλώνει πως υπερασπίζεται, έχει άλλη πολιτική προέλευση και στόχευση, συνεπώς άλλο αξιακό περιεχόμενο.
Τρίτον, ότι είναι άλλο πράγμα να περιφρουρούμε τις επιλογές μας σε κάθε εκδήλωση όπου συμμετέχουμε και άλλο η αγωνία και η (δήθεν) υποχρέωσή μας να εξηγήσουμε πειστικά στα ΜΜΕ γιατί τα πράγματα "ξέφυγαν", γιατί δε δείραμε αυτόν που πέταξε πέτρα στα ΜΑΤ ή γιατί δεν αποδεχτήκαμε αδιαμαρτύρητα τον αποκλεισμό μας από την Αστυνομία, τα καρκινογόνα χημικά και το ξύλο. Τέταρτον, ότι δεν είμαστε πολιτικά ηγεμονικοί όταν ψάχνουμε την καλύτερη απάντηση για τα πιεστικά ερωτήματα των άλλων, αλλά όταν υποχρεώνουμε τους άλλους να απαντήσουν στα δικά μας ερωτήματα. Εφ' όσον κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα ταυτόχρονα και το ίδιο καλά, πρέπει πρώτα να πείσουμε το διπλανό μας για την ανάγκη να ανατραπεί ο νόμος-πλαίσιο, η ιδιωτικοποίηση, κ.ο.κ, κι ύστερα να δούμε τι θα πούμε στα ΜΜΕ αν μας παρουσιάσουν ως ημιάγριους. Έτσι, το κίνημα του 2006-7 πήρε εγκαίρως απόφαση ότι δεν μπορεί να επηρεάσει αυτούς που στήνουν ένα δελτίο ειδήσεων και επέλεξε να ρίξει αλλού το βάρος. Μάλλον καλά τα κατάφερε.
Θα πρέπει να κουβεντιάσουμε και για κάτι ακόμα: ότι δε θεωρούμε καθόλου αυτονόητη και αιώνια τη "νομιμότητα" γενικώς, ούτε πιστεύουμε πως "η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων", ιδίως σε εποχές που τα κράτη διεκδικούν και επιβεβαιώνουν το "δικαίωμά" τους στην ελεύθερη καταστολή, χωρίς η αντιπροσωπευτική δημοκρατία να τα περιορίζει ιδιαιτέρως. Αντίθετα, γνωρίζοντας ότι "ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δε θα είναι ένα απλό ειρηνικό πέρασμα", καταλαβαίνουμε ότι για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα "ποσά" βίας, υποστηρίξιμα τουλάχιστον στα τμήματα της κοινωνίας που μας ενδιαφέρουν προνομιακά· "ποσά" που αντιστοιχούν στην υπόθεση που υπερασπιζόμαστε και που λειτουργούν απελευθερωτικά για τους κυριαρχούμενους, αναδεικνύοντάς μας ταυτόχρονα ως παραδειγματική και ηθική δύναμη. Τέτοια δύναμη, βεβαίως, δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ αν οι πολιτικές μας παρεμβάσεις εξαντλούνται σε δελτία τύπου αγχωμένα μέσα στη νομιμοφροσύνη τους.
www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=400976
KATAΡΓΗΣTE TA MAT-ΑΦΟΠΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ
Αυτό είναι το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και των αναρχικών. Τι κρύβεται πίσω από αυτό; Η προσπάθεια επιβολής της αναρχίας στη χώρα χωρίς τη δυνατότητα καμίας αντίδρασης από τη πλευρά του κράτους. Κι αυτό είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο θα είναι το αίτημα για τον αφοπλισμό και τη κατάργηση του Ελληνικού Στρατού. Πόσες φορές άλλωστε δεν έχουμε δει τους βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α να ζητούν μείωση των εξοπλισμών, κατάργηση των παρελάσεων, να στηρίζουν τους ριψάσπιδες αντιρρησίες συνείδησης; Δεκάδες περιπτώσεις.
Τα βήματα γίνονται ένα-ένα και με προσοχή. Πρώτα η κατασυκοφάντηση της Αστυνομίας και του Στρατού και η εκμετάλευση μεμονομένων ατυχέστατων περιστατικών. Ύστερα η γκεμπελίστικη "νομιμοποίηση" του συνθήματος "μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι" και η απαξίωση του θεσμού της Αστυνομίας με τη βοήθεια των ανίκανων πολιτικών προϊσταμενών της και των ανδρείκελων που βρίσκονται διαχρονικά στην ηγεσία της. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες για τη κατάντια των σωμάτων ασφαλείας.
Το ότι μαθητές παρασύρθηκαν και κατέβηκαν σε διαδηλώσεις είναι γεγονός. Η υποκίνησή τους είναι επίσης μια θλιβερή πραγματικότητα. Γιατί αν υπήρχε ένας μηχανισμός στο να παρασύρει τους πιτσιρικάδες να διαδηλώσουν υπέρ των δικαιωμάτων των βορειηπειρωτών μαθητών που δεν έχουν ούτε βιβλία, τότε όλος ο συρφετός που τώρα τους παροτρύνει να κατέβουν στο δρόμο, θα είχε σκυλιάσει χαρακτηρίζοντάς τους "φασίστες" και "ακροδεξιούς".
Ο ανθελληνικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστός εδώ και χρόνια στους συνειδητοποιημένους πατριώτες. Καιρός να τον μάθουν όλοι πλέον. Οι μάσκες σιγά σιγά πέφτουν.
Από το egersis.blogspot.com
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΝΕΟΛΑΙΑ. Που δεν κατοικεί στα βόρεια προάστεια αλλά στο Ίλιον και στο Περιστέρι. Που δεν πηγαίνει σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία αλλά σε εσπερινά και το πρωί εργάζεται. Γιατί έχουν μάθει απο τους γονείς τους οτι η ζωή είναι σκληρή και χρειάζεται αγώνα. Οι γονείς αυτών των παιδιών στην πλειοψηφία τους ήρθαν απο κάποιο χωριό με ένα ζευγάρι παπούτσια ή και χωρίς και μάτωσαν για να επιβιώσουν και έχουν μάθει στα παιδιά να σέβονται τον ιδρώτα τούς.
Για κατάληψη ούτε λόγος. Από τον κάματο της ημέρας για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα, κατ' ευθείαν στο σχολείο μέχρι το βράδυ. Αυτή είναι η λαική οικογένεια, αυτοί είμαστε εμείς.
vendetta.blogspot.com
Στηρίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί γουστάρω:
- να έχω τον πιο trendy αρχηγό
- να κάνει κουμάντο ο Αλαβάνος
- αναρχικούς και κουκουλοφόρους
- αποποινικοποίηση της ρίψης μολότοφ
- να μετατραπούν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ σε παρασκευαστήρια μολότοφ
- υπεράσπιση αναρχικών σε Δικαστήρια
- να σπάμε και να καίμε την Αθήνα και όχι μόνο
- να καίμε το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη
- να πετάμε πέτρες στη Βουλή
- κατάργηση στράτευσης
- κατάργηση των ΜΑΤ και γενικως της αστυνομίας
- αποποινικοποίηση των ναρκωτικών
- να πίναμε μπάφους και να παίζαμε pro με τον Ψαριανό
- να σερφάρω στο indymedia
- να ηδονίζομαι όταν καίνε την ελληνική σημαία
- νεόπλουτους βορείων προαστίων
- να είμαι τσίρος του ΠΑΣΟΚ
- το βιβλίο της Ρεπούση
- αντιρρησίες συνείδησης
- δωρεάν Παιδεία για να σπουδάζω σε κολέγιο
- προδότες πάσης φύσεως
- να ψηφίζουν όλοι οι μετανάστες
- μεγάλη Αλβανία και Τσαμουριά
- αναγνώριση των Σκοπίων ως "Μακεδονία"
- Σκόπια με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη
- Αναγνώριση "τουρκικής" μειονότητας στη Θράκη και αυτονόμησή της
- να είμαι αριστερός με δεξιά τσέπη
- το μισό τουλάχιστον Αιγαίο τουρκικό
- όλη την Κύπρο τουρκική
- να με αντιπαθεί το 95% του ελληνικού λαού
και τέλος γιατί δικαιούμαι κι εγώ να έχω μια βιλάρα με πισίνα και τζακούζι στην Μύκονο και να ασχολούμαι με την πολιτική από χόμπι, γιατί έχω λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής μου.
Από το helenicrevenge.blogspot.com
Μέρα-νύχτα οι τηλεοράσεις στην Αμερική να μεταδίδουν το «κραχ της Δημοκρατίας» στην Ελλάδα, σάμπως και δεν συνέβαινε τίποτα άλλο στον κόσμο, οι εφημερίδες να εκφράζουν ύπουλα τη «λύπη» τους για τα τραγικά γεγονότα και οι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ -όχι δημόσια και υπό καθεστώς ανωνυμίας- να διευκρινίζουν με επιμονή ότι «είναι θέμα καθαρό ελληνικό, και ουδεμία σχέση έχουν οι μετανάστες» και να τονίζουν ότι πρόκειται για φαινόμενο του 1927!!! Γιατί επέλεξαν αυτό το έτος, δεν το εξήγησαν...
Η έκταση των επεισοδίων και το μίσος που έβγαινε από μία μερίδα των διαδηλωτών, υποψίασε πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα αυτούς που πιστεύουν πως οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι έχουν σχέδια για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε φτωχό συγγενή της Ευρώπης, ο οποίος κυριαρχείται από τα ίδια προβλήματα, τα οποία ταλαιπώρησαν τους Βαλκάνιους γείτονές της.
Είναι αλήθεια πως τα γεγονότα που πυροδότησε η άνευ λόγου και αιτίας αδίστακτη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, γονάτισε την Ελλάδα και απαξίωσε την κυβέρνησή της, σε σημείο που ο πρωθυπουργός να έχει απολέσει την εκτίμηση και τον σεβασμό που του έδειχναν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του και άλλοι ξένοι ηγέτες.
Και αυτό, δυσκολεύει το έργο του, και τον καθιστά όχι αξιόπιστο συνομιλητή.
Ένας διπλωμάτης στην Ουάσιγκτον, που ασχολείται με τα ελληνικά θέματα, έλεγε σε Έλληνα ομόλογό του, ότι καμία σοβαρή κυβέρνηση δεν θα διαπραγματευθεί με τον κ. Καραμανλή, είτε το θέμα είναι οικονομικό, είτε ανήκει στη σφαίρα της πολιτικής.
«Άλλωστε», τόνισε, «σύντομα θα γίνουν εκλογές».
Ποιος ξεχνά ότι το 1993, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γουόρεν Κρίστοφερ πρόβλεψε την εκλογική αναμέτρηση έξι μήνες πριν συμβεί, «εκτελώντας» τον πρωθυπουργό Κώστα Μητσοτάκη. Τώρα ένας χαμηλόβαθμος αξιωματούχος, με ύφος χιλίων καρδιναλίων προφανώς επειδή υπηρετεί την υπερδύναμη, αποφασίζει και διαγράφει με μία μονοκοντυλιά τους δημοκρατικούς θεσμούς. Αλλά, την ευκαιρία για να μας χλευάζουν, τη δίνουμε εμείς οι ίδιοι, που ασυγκράτητοι και μόνιμα θυμωμένοι, καταστρέφουμε περιουσίες, τραυματίζουμε συνανθρώπους μας, προσβάλλουμε τη Δημοκρατία. Εάν δεν είχε προηγηθεί η δολοφονία του ανυπεράσπιστου παιδιού, που οπωσδήποτε δικαιολογούσε την αρχική έκρηξη αγανάκτησης, θα έλεγα πως η εικόνα της ανυπεράσπιστης καμένης Αθήνας θύμιζε τις «επαναστάσεις» στη Γεωργία, την Ουκρανία και άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες.
Εκεί, χιλιάδες αγανακτισμένοι πολίτες, πίστεψαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα αμερικανόδουλων πολιτικών και ανέτρεψαν τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Βέβαια, είναι αδιανόητο να συνδέσει κανείς τις ανεξέλεγκτες διαδηλώσεις της Αθήνας με τις καθοδηγημένες ανατροπές των κυβερνήσεων στη Γεωργία και την Ουκρανία.
Όμως -την ίδια στιγμή- δεν μπορεί να μη σκεφθεί ο ανεξάρτητος παρατηρητής πως για τους Αμερικανούς στρατοκράτες, ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι το «μαύρο πρόβατο» του ΝΑΤΟ, ένας ηγέτης που δήθεν δημιουργεί προβλήματα στους συμμάχους, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είτε είχαν ανάμειξη οι Αμερικανοί -που δεν επιβεβαιώνεται με στοιχεία- είτε όχι, ο καταποντισμός του κ. Καραμανλή και η πιθανή έξοδός του από την πολιτική, δεν στεναχώρησε τους αρμόδιους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Λευκού Οίκου, οι οποίοι πίσω από τις πλάτες των Ελλήνων διπλωματών, χλευάζουν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και αγάλλονται με την αδυναμία του να ελέγξει τα πράγματα.
Ένας εξ αυτών, διασκέδασε για αρκετή ώρα, όταν πληροφορήθηκε για την απέραντη μοναξιά του κ. Καραμανλή, λόγω της εγκατάλειψής του ακόμα και από τους στενούς του συνεργάτες, αλλά και για το αίτημά του να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον.
«Δεν πρόκειται να συμβεί», είπε έντονα ανακουφισμένος. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα λίγα πράγματα μπορούν να συμβούν. Πάντως, οι παροικούντες στην Ουάσιγκτον, που συνήθως αποφασίζουν για (και πριν) τους λαούς, άρχισαν να ομιλούν για κυβερνήσεις συνεργασίας!...
Χωρίς σχόλια, για όσους ακόμη πιστεύουν στην "εξέγερση" των "παιδιών"...
Από το kostasxan.blogspot.com
Δυστυχώς Γιώργο, όταν σε μια κοινωνία χαθεί το μέτρο απ' όλες τις πλευρές και αλήθειες να λέει κάποιος, ιδιαίτερα αν είναι παθιασμένος, μάλλον κακή υπηρεσία προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα στο παγκόσμιο που αντιμετωπίζει παρόμοια και ίσως χειρότερα προβλήματα. Αν παραδεχτούμε για παράδειγμα ότι για χρόνια το απαίσιο πρόσωπο της εξουσίας στην Ελλάδα απονεύρωσε τον λαό και τον έκανε 'φυτό', τότε στ' αλήθεια τι περιμένει κανείς άπό όλους αυτούς τους αγανακτισμένους νέους. Ποιες είναι οι προτάσεις από την αντιπολίτευση και την Αριστερά γενικά, εκτός από τα εύηχα συνθήματα; Αν πραγματικά υπήρχε σοβαρό υπόβαθρο πολιτικής δράσης και διάθεσης εκ μέρους των μη κυβερνητικών, θα πρότασσαν τις λύσεις που έχουν υπόψη τους. Ποιος όμως γνωρίζει τι θα κάνουν οι 'άλλοι' που θα έρθουν; Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα σήμερα στην Ελλάδα και ταυτότχρονα το μέγα ζητούμενο. Η εναλλακτική πρόταση και λύση. Καλός ο Βότσης αλλά κι αυτός αποπνέει ένα λόγο του 60 άντε του 70, όσο δίκαιο κι αν έχει. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ δεν ακούμε.
Γιώργο, έζησες στο εξωτερικό και μάλιστα στην Αγγλία. Γνωρίζεις τις υποδομές εκεί και τους θεσμούς, που αποφορτίζουν τέτοιες καταστάσεις. Δείξε μου τους ηγέτες στην Ελλάδα του σήμερα, ΔΕΞΙΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕ και τότε να μιλήσουμε... Διαφορετικά μένουμε στα ωραία λόγια και τα πύρινα άρθρα...
politispittas, καθαρίστε λίγο τα spam, τα σχόλια εδώ εχουν γεμίσει με δαυτα.
Οι ποικίλες απόψεις διαφόρων συμπολιτών μας είναι "spam"; Μπράβο φίλε. Αντέχεις, βλέπω, την αντίθετη άποψη. Τόσο πολύ, που καλείς τον politispittas να τις "καθαρίσει".
Κουράγιο, μπόρα είναι θα περάσει η αντιπαράθεση, με την παράθεση απόψεων. Ανατέλλει ο κόσμος της Νέας Τάξης. Και τότε, ούτε εσύ θα μπορείς να μιλήσεις. Θα εμφανίζονται μονομιάς κουκουλοφόροι.
File Anonyme,
o kathenas tha mporuse na arxisei na mpainei se blogs, online arthra kok k mono na antigrafei keimena.Ean omos eisai atomo pou skeftetai, ereuna k krinei kalo tha htan na paratheteis kai tin dikh sou apopsi k na min gemizeis to xoro me aporrimata. Giati pos allios na sxoliaso blogs opos tin 'egersh' pou umnoun tin Xrusth Augh? Parepimptontos, o Adonis grafei sto sugkekrimeno blog?(an den kano lathos to vivliopolio tou onomazete etsi..? )
Etsi gia enimerosi, k stin Agglia den kouvalane oi astunomikoi opla k par'ola auta mono anarxiko den onomazetai to kathestos.!!
K epitelous ti prospatheis na mas peiseis? Oti to Syriza einai to ypertato kako?
Mou thumises kati geloies diloseis pou ekane o karatzaferhs peri 'oikogeneion pou kuvernoun tin ellada tosa xronia'. Giati dithen den tou arese pou h ellada kuvernate apo tis idies fatries...Eipe o anthropos pou exei sthrixei anoixta tin monarxia!!
Kala, to thema sou omos autin tin stigmh einai to 'sxedio' tou Syriza? Ti na po...!! Isos na einai telika praktores ton amerikanon pou tous exun valei na dhmiourgisoun skandala me to Vatopaidi,na kapsoune ta dash, ktl.Sataniko to sxedio telika. Koitaxe min to peis omos ston Adoni k grapsei kana vivlio me tin idea mou!!
Eleni
εξαιρετικό το άρθρο του δημοσθένη.
πολύ συμπικνωμένη γραφή για να πει δυστηχώς τα αυτονόητα.
δεν το είχα υπόψη,
ευχαριστούμε πολύ ανώνυμε που το ανέβασες.
@ανώνυμο χίτη : Μπορείτε σας παρακαλώ να μη βρωμιζετε αυτό το ιστολόγιο με τα φασιστικά βοθρολύματα της κάθε διαδικτυακής χαβούζας?
Τίποτα... Να είσαι καλά. Δεν συμφωνώ με τα επιχειρήματα του κυρίου της εφημερίδας "Αυγή", όμως έπρεπε να προβληθούν για να σχολιαστούν, ευμενώς ή δυσμενώς.
Έτσι λογίζεται η ελευθερία και δε νομίζω ότι σε αυτό κανείς διαφωνεί. Α ναι, οι κουκουλοφόροι της άκρας αριστεράς.
Η γνώμη μου τώρα, γιατί προκλήθηκα και ορθώς από κάποια κ. Ελένη:
Η κοινωνία μας διακατέχεται από υπέρμετρη υποκρισία. Δεν εξηγείται αλλιώς η κοινωνική αδιαφορία για την τύχη του μικρού Άλεξ, που κάθε μέρα τον σκοτώνει το κράτος με την ανικανότητα εξιχνίασης ενός στυγερού εγκλήματος.
Ο Άλεξ ήταν φαίνεται παιδί κατώτερου Θεού. Είχε εξάλλου αλλοδαπή μητέρα. Εδώ, υπάρχει μπόλικος ρατσισμός, δεν συμφωνείτε;
Δεν εξηγείται αλλιώς η αδιαφορία για την τύχη του αστυνομικού Π.Τ., τον οποίο μετέτρεψαν απρόκλητα 30 κουκουλοφόροι σε φυτό, το καλοκαίρι του 2007. Ουδείς μίλησε για "παραδειγματική τιμωρία" των δραστών...
Ουδείς ποτέ ενδιαφέρθηκε για αυτό το φτωχόπαιδο. ΟΥΔΕΙΣ. Φαίνεται ότι ήταν το παιδί ενός κατώτερου Θεού. 24 χρονών, από πολύ φτωχή οικογένεια.
"Μπάτσος-γουρούνι-δολοφόνος". Που όμως, αν και κινδύνεψε πολύ σοβαρά, δεν χρησιμοποίησε το υπηρεσιακό του όπλο. Ο Θεός θα τον ανταμείψει γι' αυτό, όταν έρθει η ώρα.
"Μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι". Ένα σύνθημα, που ευτυχώς απέρριψε τη λογική του και την αισθητική του ο Αλέκος Αλαβάνος με σαφέστατη δήλωσή του, όταν επιτέλους αντιλήφθηκε ότι οι αστυνομικοί, προέρχονται ΟΛΟΙ από τα λαϊκά στρώματα.
Γιατί οι 55.000 γυναίκες και άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας, οι κακοπληρωμένοι αυτοί συμπολίτες μας, δεν είναι ούτε γουρούνια, ούτε δολοφόνοι.
Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, είναι απλά ψυχοπαθής.
Τη μακαρίτισσα τη μητέρα μου που υπέφερε από σοβαρό και χρόνιο πρόβλημα υγείας, όταν χάθηκε ένα καλοκαίρι, η αστυνομία μου την έφερε σπίτι. Όργωσαν τον τόπο, ενδιαφέρθηκαν, τη βρήκαν. Δύο πιτσιρακάδες, γεμάτοπι κέφι για εργασία και κυρίως, προσφορά. "Μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι".
Ούτε το όνομά τους δεν μου είπαν, για να μπορέσω μια μέρα να τους ευχαριστήσω. Ταπεινοί, σεμνοί, ντροπαλοί. Να είναι καλά, όπου κι είναι. "Τη δουλειά μας κύριε κάνουμε", μου είπαν. Και έφυγαν.
Συγχωρέστε με, αλλά απεχθάνομαι τις γενικεύσεις, τις θεωρώ άκρως φασιστικές και γι' αυτό άλλωστε δεν βάζω στο ίδιο καλάθι όλους όσους κινητοποιούνται τις τελευταίες ημέρες στην Αθήνα.
Οι αντιδράσεις μετά το στυγερό έγκλημα στα Εξάρχεια, από έναν επικίνδυνο cowboy-ειδικό φρουρό, διορισμένο από το "προοδευτικό" ΠΑΣΟΚ, ήταν, ως ένα βαθμό, υποκινούμενες.
Τα τρία παιδιά του όμως, πρέπει να προστατευθούν, όπως και η σύζυγός του. Δεν φταίνε σε τίποτα απολύτως.
Στέρησαν λοιπόν οι αριστεριστές και αναρχικοί από την ελληνική νεολαία 2500 θέσεις εργασίας και κατέστρεψαν πολύ κόσμο που δεν έφταιγε σε κάτι, βυθίζοντάς τον στην απόγνωση και προκαλώντας ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ (και άκρως αποτελεσματικά) φαινόμενα αυτοδικίας σε πολλές πόλεις: Πάτρα, Κομοτηνή, Λάρισα, Λαμία, μεταξύ άλλων.
Τώρα τελευταία οι κινητοποιήσεις, πήραν εκ μέρους των αριστεριστών και τη μορφή καταστροφής ιερών ναών (βλ. Άγιος Αθανάσιος στη Θεσσαλονίκη). Κρίμα...
Απίστευτο: όποιος ασκεί κριτική στις κινητοποιήσεις, ασκώντας το δημοκρατικό του δικαίωμα, δέχεται επιθέσεις. Αν αυτό δεν είναι φασισμός ή ολοκληρωτισμός, ας μας πει κάποιος τι είναι!
Η ελληνική Δικαιοσύνη, προφυλάκισε τους δύο ειδικούς φρουρούς και θα τους κρίνει. Θα κριθούν όμως όλοι όσοι πέταγαν μολότοφ; Δεν αποτελεί η ρίξη μολότοφ "τρομοκρατική πράξη με ανθρωποκτόνα πολλές φορές πρόθεση"; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, είναι ουσιαστικό.
Οι κουκουλοφόροι ποια πόλη καίνε; Αυτή στην οποία θα κληθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά που κινητοποιούνται. Μια καμμένη πόλη, τραυματισμένη ηθικά, πολιτικά, οικονομικά και κυρίως, κοινωνικά.
Αυτό, τα παιδιά δεν το καταλαβαίνουν πολλές φορές. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υποστούν τις συνέπειες των αλόγιστων πράξεων των αριστεριστών.
Όσο γι' αυτούς που κόπτονται, στην προσπάθειά τους να εκμεταλλευθούν πολιτικοϊδεολογικά τις κινητοποιήσεις, ας λάβουν κάτι σοβαρά υπόψη τους:
Η κοινωνία είναι απέναντί τους. Η νηφάλια στάση του ΚΚΕ εκτιμήθηκε (δεν ανήκω εκεί) και γι' αυτό οι πρώτες δημοσκοπήσεις το δείχνουν τόσο ανεβασμένο και συνάμα τόσο πεσμένο τον ΣΥΡΙΖΑ. Που έχει να απολογηθεί για πολλά, πάρα πολλά στους ψηφοφόρους.
Όπως για τις περιφερόμενες συμμορίες (με πούλμαν!!!) αριστεριστών που έφτασαν σε Βόλο και Κοζάνη, για να καταστρέψουν τις περιουσίες ανθρώπων που δεν γνώριζαν.
Τι να περιμένει όμως κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που στην Εκάλη και στα υπόλοιπα βόρεια προάστια πήρε ποσοστά της τάξης του 13%, ενώ στην επαρχία δεν παίρνει πουθενά πάνω από 1,5%; Αστοί αριστεροί, του καναπέ!
Τι να περιμένει κανείς από ένα κόμμα, που ποτέ δεν άρθρωσε μια λέξη συμπάθειας για τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου; ΠΟΤΕ! Τι να περιμένει κανείς από ένα κόμμα που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για την ομογένεια;
Και κάτι τελευταίο, επειδή όλοι παιδιά έχουμε και δεν τρώμε κουτόχορτο: τα παιδιά μου έχουν πολύ περισσότερα απ' ό,τι είχα εγώ. Κι εγώ είχα πολύ περισσότερα απ' ό,τι είχαν οι γονείς μου. Γιατί το παραμύθι πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει.
Όσοι τώρα τελευταία εξασκούνται στην παπαρολογία, ας μιλήσουν με παλαιότερους και ας ανατρέξουν στην Ελλάδα του '70, του '60 και γιατί όχι, του '50. Και τότε, θα το βουλώσουν.
Εγώ έπαιρνα ΕΝΑ παιχνίδι κάθε Χριστούγεννα και τα παιδιά μας τώρα μεγαλώνουν σε δωμάτια πνιγμένα στα παιχνίδια...
Υπάρχουν φυσικά και εξαιρέσεις, κανείς δεν αρνείται ότι η φτώχεια είναι ΥΠΑΡΚΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, αλλά ο κανόνας είναι αυτός που έγραψα και ισχύει για τουλάχιστον τα 3/5 της κοινωνίας.
Σύγχυση ιδεών και έλλειψη αρχών υπάρχει. Αυτοί που τώρα πετάνε πέτρες, θα τρέξουν να χωθούν στα τμήματα για προστασία, όταν τα πράγματα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΖΟΡΙΣΟΥΝ. Όπως στον Άγιο Παντελεήμονα και στην Πάτρα.
Ρωτείστε τους κατοίκους των περιοχών αυτών, θα σας πουν.
Είναι στιγμές που η βλακεία μας δεν κρύβεται.
Επίσης δύσκολο να κρυφτεί είναι το πως τα -ξεπερασμένα -πολιτικά μυαλά, ξεπερασμένα σκέφτονται.
Όσοι ανησυχούν αλλά και όσοι ελπίζουν πως τα όσα έγιναν στην Ελλάδα θα προσφέρουν υπηρεσίες στο Α ή Β κόμμα... μάλλον δεν κατάλαβαν καθόλου το τι πραγματικά έγινε.
Το δε AD HOMINEM αλλά και το αντίθετο του, δλδ. η αγιοποίηση όποιου πει κάτι που βρίσκουμε σωστό, πέφτουν σύννεφο.
Ε, ας ακούσουν επιτέλους τον Λόγο ενός "Αγίου" (Αναρχικού ή κομμουνιστή, δεν ξέρω, θα σας γελάσω):
(Αρχιεπισκ. Αθηνών στο "Κόσμο του Επενδυτή")
"...Τα παιδιά μας δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο..."
Επίσης, "... Πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του, αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων, που τώρα σπαταλιούνται στην εκτόνωση της πικρίας και της απογοήτευσης, συμβάλλοντας εντέλει στο περαιτέρω ρήμαγμα της ήδη παραπαίουσας ηθικώς, πολιτιστικώς και κοινωνικο-οικονομικώς πατρίδας μας;"
Και το κερασάκι στην τούρτα:
"...Πώς να ζητήσουμε κατανόηση και θυσίες από τον λαό μας όταν οι εσαεί προτεινόμενες επί δεκαετίες λύσεις επαναλαμβάνουν κυνικά σενάρια μονόπλευρης λιτότητας; Όταν οι περιορισμοί και οι θυσίες επιβάλλονται μονομερώς εξαιρώντας προκλητικά εκείνους προς τους οποίους θα έπρεπε καταρχήν να απαιτηθεί η συνεισφορά τους στην υπέρβαση της κρίσης..."
Ο εκπρόσωπος του ποιό οπισθοδρομικού θεσμού στην Ελλάδα κατάφερε να δει και να πει το αυτονόητο... ενώ οι "οπαδοί" κομμάτων και παρατάξεων ακόμη συζητούν το "γένος των Αγγέλων".
Οταν κατηγορείται ο Αλαβανος γιατι εχει οικονομικη επιφανεια, το μυαλο πετα μακρια στην οικογενεια Μητσοτακη που ο πατερας λαμβανει 3 συνταξεις του Ελληνικου Δημοσίου, κατεχει ολη την Ελλαδα, ο γιος επιχορηγείται απο την SIEMENS κλπ κλπ
το μυαλο σκεφτεται την οικογενεια Παλαιοκρασα και κρασόπουλα και τις επαυλεις πανω στο κυμα με παρεκλίσεις πολεοδομικες και νομικες.
πολύ σας ενοχλει που ενας αριστερος δεν ειναι ζητουλας, ψωριαρης, και ρακένδυτος. Φυσικα καθολου δεν ασχολειστε αν ΑΥΤΟΣ εχει καταθεσει το ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ του και τις φορολογικες του δηλωσεις οταν οι άλλοι τα γραφουν σε εικονικους λογαρισμους συγγενων τους.
Τοσο βαθια δημοκρατες είστε που για σας το 5% υπέρ ή το διαφορετικό ως αποψη μετατρεπεται σε 95% κατά απο την υπολοιπη κοινωνια.
Που ενα άρθρο ή αναρτηση με άλλη αποψη πρεπει να γεμιζει με 20 σχολια κατά τα περισσοτερα ανωνυμα και υβριστικα.
Που ο αστυνομικός που πέθανε, αυτοματα γινεται αντιβαρο για το θανατο απο αστυνομικους του Αλεξη -
μα ένα λεπτο!
ο αστυνομικος που πεθανε- και που πολύ λυπόμαστε για το χαμο του - δεν ειχε πίσω του την υπεροχη αστυνομικη οικογενεια;
τους αστυνομικους τιμιους συνδικαλιστές;
την καθαρη και τιμια ηγεσία της αστυνομίας;
το υγιες ταμειο συνταξεων και ιατροφαρμακευτικης περιθαλψης;
της εγνοιας του κρατους που υπηρετουσε με περισση αυταπάρνηση;
τι υποκρισία!
το διλλημα σας ειναι :
ή εμας ή το χάος
και ακόμα αναρωτιεστε γιατι νεα άτομα δεν επιλέγουν εσας??
@ Anonymos
Kat'arxin nomizo tha einai kalo na vazeis ena onoma -esto pseudonumo giati exo mperdeutei me tous anonymous edo- den xero poion rotao k poios apantaei.
To eipa k prohgoumenos: o thanatos tou astunomikou einai tragiko gegonos -min to xrisimopoieis gia antivaro omos. Fusika k autoi pou to ekanan eprepe na perasun apo dikh k na tous epivlithei k h analogh timoria.Den tha po tipota allo pano sto thema.
Den sumfono me tis aoristes genikeuseis k episis den sumfono me to rhto oti 'oloi oi mpatsoi einai gourounia'.Apo tin allh omos k esu episis kaneis auto pou katakrineis.Oi aristeroi & anarxikoi ta spane..!!
O 'hthikos traumatismos ths polhs'(ego tha elega tis xoras olokliris) irthe polu pio prin apo ola auta. Ti prosatheis na mas peis me to oti eixes 'perissotera apo tous goneis sou' ..? Oti epeidh ta paidia exoun 5 paixnidia parapano simenei kati auto? Kala vre anonume, eisai sovaros? Gia pes mou pou akrivos zeis gia na ertho k ego na zhso ekei giati pros to paron exo autoexoristei gia na min ertho antimetoph me ta 700 euro misthou meta apo 6 xronia spoudon.To BBC den tha mporuse na to thesei pio sosta: europaikes times me afrikanikous misthous!
Oi 'anarxikoi' ta spane k o kapitalismos klevei...
Telos, pos xereis oti h politeia den endiaferthike gia ta paidia tou eidikou frourou? Sto idio soma douleuate? Telospanton, poses fores exeis dei to kratos na endiaferete gia ta paidia tou kathe isovith? Gia na min anafero oti oi ekgues kratumenes pou genane stin fulakh k to paidi menei mazi tous mexri tin hlikia ton 3, xoris na exoune kan vasika pragmata opos panes!Nai, theoro oti einai lathos.Alloste, KAI gia mia pio ousiastikh proneia 'polemoune' stous dromous...
Pera omos apo tis apopseis sou gia aristerous k syriza ktl, den katalava pou topotheteis ton xesikomo auto? Theoreis oti den uparxei logos pou vriskete olos autos o kosmos ston dromo?
Telospanton, ego protimo na analoso faia ousia sto na prospathiso na analyso tous logus ekeinous pou kratane ton kosmo sto dromo toses meres apo to na xanapantiso se mythologia sxetika me to syriza, h giati exei o alavanos lefta ktl
kapoia k.Eleni
Ναι ανωνυμε, όταν κάνεις κοπι-πειστ ολόκληρα κείμενα απο άλλα μπλογκς επειδή δεν μπορείς να εκφράσεις ο ίδιος το εθνικιστικό σου κόλλημα, είναι spam.
@ Ανώνυμος 1.37
Με περιφερόμενα πούλμαν έφτασαν οι "αγανακτισμένοι πολίτες", δηλαδή Χρυσαυγίτες, στην Πάτρα και την Κομοτηνή. Στον Άγιο Παντελεήμονα επίσης την εμφάνισή τους έκαναν τα μπουμπούκια του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής. Ομοϊδεάτες σου; Α, ξέχασα, απεχθάνεσαι το φασισμό...
Μία εβδομάδα μετά ουσιαστικά όλες οι μικροεπιχειρήσεις της Ερμού και της Σκουφά κτλ που επλήγησαν, δηλαδή κατά 95% τους έσπασαν τη βιτρίνα, επαναλειτουργούν. Και περιμένουν τους πολίτες-καταναλωτές να καταθέσουν τον οβολό τους στην αισχροκέρδειά τους (ας θυμηθούμε ότι το 70% των εμπόρων δηλώνουν εισόδημα κατά των 10.000 ευρώ, δηλαδή όσο κάποιος που παίρνει το βασικό...)
"Παιδιά του λαού" που δέρνουν συνταξιούχους, πιτσιρίκια, συναδέλφους τους συνδικαλιστές, που σαπίζουν κόσμο το ξύλο και την βγάζουν καθαρή με 2.500 ευρώ (ζαρντινιέρα), βασανίζουν στα κρατητήρια, έχουν δολοφονήσει μια 20αριά άτομα την τελευταία δεκαετία χωρίς να τιμωρηθεί κανείς τους κτλ δεν θα έπρεπε να αρμόζουν στο λαό μας. Οι έντιμοι κι ευσυνείδητοι αστυνομικοί είναι η εξαίρεση στο χοιροστάσιο, όχι ο κανόνας.
Diavasa k ego stous titlous'enoxoi oi astunomikoi stin upothesh ths zartinieras' k pistepsa pros stigmhn oti tous epivlithike kapoia sovarh poinh...
To megalo asteio tha einai otan prospathisun na vgaloun olous tous martures trelous k tha arxisun na emfanizonte san 'apo mixanis theoi' kainourgioi tagmenoi stin uperaspish ton kathgorimenon.
eleni
Δημοσίευση σχολίου