Η εντύπωση που άφησε σε όλους ήταν βαθύτατη ευγένεια, συστολή,"Κύριος". Για τον Τάσσο, θα γράψω σύντομα αναλυτικά απλά σαν κάποιος που έτυχε να συνεργαστεί μαζί του και όχι στενά "πολιτικά" ή ιδεολογικά. Άλλωστε, πιστεύω έντονα πως πάνω στη συνεργασία και μάλιστα από διαφορετικά εφαλτήρια, καταλαβαίνει κανείς την ουσία του άλλου, ξεπερνώντας την επιφάνεια της "δημόσιας" εικόνας.
Ο Πενταδάκτυλος από το Προεδρικό, την ίδια μέρα. Βέβαια, έχω κάνει χρήση τηλεφακού.
ΕΛΛΑΔΑ:
Αύριο Σάββατο, θα έρθει στην ώρα του γύρω στις 11 το τακτικό άρθρο μου στον Πολίτη.
Το άρθρο, είχε φύγει ακριβώς στη μία το μεσημέρι ελάχιστα λεπτά πριν ειδοποιηθώ για τον θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου.
Παρόλο που αυτές τις μέρες, ενδόμυχα έλεγα «να τελειώσει να μην βασανίζεται» η είδηση μου δημιούργησε ένα συναίσθημα κενού. Λίγο μετά, στο γραφείο , ήρθε ένας καλός μου συνεργάτης, σκηνοθέτης, με τον οποίο είχαμε δουλέψει σε κάποιες καμπάνιες του Τάσσου. Έτσι είχε και αυτός την ευκαιρία να τον συναντήσει από κοντά αρκετές φορές. Μιλάω για έναν νέο άνθρωπο που ιδεολογικά –όπως και εγώ- δεν είχε καμία απολύτως συγγένεια με τον Τάσσο ή την δεξιά ή το ΔΗΚΟ.
Και όμως, μοιραζόμασταν τα ίδια συναισθήματα. Ο Τάσσος , ήταν όχι μόνο μέτοχος της Ιστορίας αλλά είχε μία βαθύτατη Ιστορική Συνείδηση, το έχω ξαναγράψει αυτό. Μπορεί κανείς να διαφωνεί στο πως «διάβαζε» την Ιστορία, αλλά ήταν βαθύτατα ειλικρινής στην ανάγνωση του, και βαθύτατα έντιμος ως προς την μεριά που βρέθηκε στα δύσκολα χρόνια.
Αύριο, εκ των πραγμάτων το άρθρο θα ψηλαφίσει τα όσα συμβαίνουν εδώ και μια εβδομάδα στην Ελλάδα.
Αύριο, εκ των πραγμάτων το άρθρο θα ψηλαφίσει τα όσα συμβαίνουν εδώ και μια εβδομάδα στην Ελλάδα.
Τυχόν «πάντρεμα» των δύο θεμάτων θα ήταν άδικα τόσο για τα εν Ελλάδι σημαντικά όσο και για την προσωπικότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου.
ΕΛΛΑΔΑ:
Εννέα στους δέκα Έλληνες πιστεύουν ότι ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, ενώ ένας στους δύο δικαιολογεί ακόμη και τα όσα ακολούθησαν.
Διαδικτυακή δημοσκόπηση της εφημερίδας Τα Νέα, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι, κατέδειξε ότι:
52,21 % Το ποτήρι ξεχείλισε, η έκρηξη οργής είναι δικαιολογημένη. ( 11310 ψήφοι )
38,95 % Είναι μια εν ψυχρώ δολοφονία, αλλά είναι απαράδεκτες οι καταστροφές καταστημάτων και πολυκατοικιών. ( 8437 ψήφοι )
7,38 % Οι αστυνομικοί ήταν σε άμυνα, το συμβάν ήταν μόνο η αφορμή για να γίνουν επεισόδια. ( 1598 ψήφοι )
1,46 % Δεν γνωρίζω / δεν απαντώ
38,95 % Είναι μια εν ψυχρώ δολοφονία, αλλά είναι απαράδεκτες οι καταστροφές καταστημάτων και πολυκατοικιών. ( 8437 ψήφοι )
7,38 % Οι αστυνομικοί ήταν σε άμυνα, το συμβάν ήταν μόνο η αφορμή για να γίνουν επεισόδια. ( 1598 ψήφοι )
1,46 % Δεν γνωρίζω / δεν απαντώ
3 σχόλια:
Πολύ ωραίο κτίριο φαίνεται το προεδρικό..
Είναι ένας υπέροχος ύμνος αυτά που γράφεις για τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Λογικό είναι να μην έχουν όλοι την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά ένα δημόσιο άτομο. Αναπόφευκτα λοιπόν, η "δημόσια εικόνα" είναι ο αντικατοπτρισμός του πολιτικού, του ανθρώπου, όπου ακόμη το χαμόγελό του, το άγγιγμα του στους συναθρώπους του, προσιδορίζει τον χαρακτήρα του. Για να μην μιλήσουμε για τις πολιτικές του αποφάσεις, τους τρόπους και τη μεθοδολογία του...
Εκτός από την 'εικόνα', τα δημόσια άτομα κρίνονται από τις ιδέες τους, την προοδευτικότητά τους, τις καινοτομίες τους, τα έργα τους γενικά και φυσικά το επίπεδο της άσκησης ηγεσίας (leadership)που τους διακρίνει.
Ο Παπαδόπουλλος ήταν πατριώτης, προϊόν μιας συγκεκριμμένης ιστορικής εποχής. Το τραγικό ήταν, που πίστευε ότι είχε 'ιστορική συνείδηση' να αναστήσει μια εποχή, που είχε από καιρό πεθάνει!
Καλημέρα Γιώργο μου,
μόλις έχω ανεβάσει κι εγώ ένα ποστ για τον Τάσσο. Και τι σύμπτωση! Τονίζω κι εγώ την ειλικρίνεια του. Ανεξάρτητα αν συμπορευτήκαμε ή όχι με τις ιδέες του, δεν έχουμε παρά να του αναγνωρίσουμε αυτή την ειλικρίνεια. Καλό του ταξίδι
Δημοσίευση σχολίου