H Jacqueline du Pré

Δεν κατάφερα να εξακριβώσω την ημερομηνία που γυρίστηκε αυτό το εξαιρετικά πολύτιμο φιλμάκι.

Μια παρέα κορυφαίων μουσικών του καιρού μας, στα πρώτα λεπτά της ταινίας διασκεδάζει έχοντας αλλάξει μεταξύ τους όργανα.
Αριστερά διακρίνει κανείς τον πιανίστα και μαέστρο Daniel Barenboim στο κέντρο η σπουδαία τσελίστα Jacqueline du Pré που χάθηκε τραγικά και πρόωρα από σκλήρυνση κατά πλάκας και στα δεξιά με το βιολοντσέλο ο βιολονίστας Itzhak Perlman.

Είναι βέβαια απόλαυση να βλέπει κανείς αυτούς τους σπουδαίους μουσικούς να διασκεδάζουν και να παίζουν ο ένας όργανο του άλλου.
Μετά κάπου στο 1ο και 40’’ λεπτά η ταινία περνάει στην κανονική συναυλία.

Ο Daniel Barenboim είναι μία μορφή που με επηρέασε πολύ.

Όχι γιατί είναι ο σπουδαιότερος πιανίστας ή μαέστρος του κόσμου, αλλά γιατί, στην Ελλάδα όταν μεγάλωνα και ήμουν δεν ήμουν 12-13 χρόνων η μαυρόασπρη –τότε-τηλεόραση , δεν θυμάμαι ποιο από τα δύο κανάλια, είχε κάθε Κυριακή ένα πρόγραμμα με τον Barenboim, στο οποίο όχι μόνο έπαιζε κάθε φορά μία διαφορετική σονάτα του Beethoven αλλά, έκανε και ολόκληρη ανάλυση για το έργο και την ερμηνεία του.

Κάτι σαν εκλαϊκευμένο masterclass δηλαδή και, εγώ, το παρακολουθούσα μαγεμένος με ένα στόμα ορθάνοιχτο σαν το χάνο και τα μάτια ολοστρόγγυλα. Ξέρετε κάτι τέτοια είναι μεγάλα μαθήματα. Με ποια έννοια; Απλά, με την έννοια του πως ένας Δάσκαλος (γιατί το ρόλο του Δασκάλου έπαιζε ο Barenboim) μπορούσε να κρατήσει ένα παιδί 12 χρόνων ακίνητο, σχεδόν χωρίς να αναπνέει με το να εξηγεί γιατί αυτό το ντο πρέπει να παιχτεί έτσι και όχι αλλιώς. Μεγάλη υπόθεση ε;

Βέβαια μεγάλωνα σε ένα σπίτι που οι πάντες τιμούσαν βαθύτατα οτιδήποτε έχει σχέση με τις Τέχνες και αυτό βοηθούσε σημαντικά στο να είμαι ανοιχτός. Η αδερφή μου έπαιζε ωραίο πιάνο, ο αδερφός μου εξελίσσονταν μουσικά για να γίνει ένας σημαντικός συνθέτης εν Λονδίνω, οι αείμνηστοι γονείς μου με τον τρόπο τους ο κάθε ένας, δίδασκαν την Αισθητική σε κάθε τους κίνηση.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Barenboim ήταν ένας από τους παιδικούς μου ήρωες. (ένας άλλος, ήταν ο Batman…)

H τσελίστα Jacqueline du Pré όμως, στη σύντομη ζωή της υπήρξε ένας πραγματικός θρύλος. Λες και ήταν γεννημένη για το βιολοντσέλο, μπορούσε να «μπει» στο σύμπαν ενός έργου από τη μία στιγμή στην άλλη χωρίς αναπνοή.

Όπως χαρακτηριστικά έχει πει ένας διακεκριμένος βιολονίστας ο Pinchas Zukerman η du Pré ήταν σα να μελέτησε μουσική σε μία προηγούμενη ζωή όπου έκανε και όλες τις πρόβες και ήρθε σε αυτήν τελείως έτοιμη.

Μόνο που, το 1973 διαγνώσθηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και πάλεψε πάρα πολύ σκληρά μέχρι τον Οκτώβριο του 1987. Δούλευα τότε στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC World Service και μου ανατέθηκε να φτιάξω ένα μικρό αφιέρωμα για το ραδιόφωνο. Αυτό στάθηκε και η αφορμή, τότε, το 1987 να μάθω κάποια πράγματα για αυτήν την σπουδαία μουσικό και προσωπικότητα.

Αν «σκαλίσετε» λίγο το youtube.com θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα φιλμάκια με την Jacqueline du Pré αλλά και τον Daniel Barenboim , με τον οποίο, αμέλησα να αναφέρω πως ήσαν ζευγάρι.

Αύριο, η αρθρογραφία επιστρέφει στην Κυπριακή πραγματικότητα, με αφορμή την έναρξη των απ ευθείας διαπραγματεύσεων αλλά και εκείνους τους σκοτεινούς και φαιούς που επιχειρούν να επωάσουν τα γνωστά αυγά. Όχι, δεν είναι λίγοι και γραφικοί, είναι λίγοι και εξαιρετικά επικίνδυνοι.