Κυρία Τσέκου, απλά δεν σας έκατσε-UPDATE*

τυχαίο δείγμα αναγνώστη μετά τη συνέντευξη της κυρίας Τσέκου...

Την περασμένη Κυριακή η Ελευθεροτυπία δημοσίευσε μία συνέντευξη της κας Εύης Τσέκου. Κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση Ζαχόπουλου, η κα Τσέκου που είχε προκαλέσει τη συμπάθεια της κοινής γνώμης κυρίως, λόγω της παρατεταμένης κράτησής της στις φυλακές τη στιγμή που όπως όλοι ξέρουμε καλά, ποικίλοι καταχραστές και εκβιαστές κυκλοφορούν ανενόχλητοι επειδή έχουν τα «μέσα και τα έξω».

Ομολογώ, περίμενα με ανυπομονησία τη συνέντευξή της.

Είχα μία ελπίδα πως θα σήκωνε το όποιο ανάστημά της για να καταγγείλει το εμετικό σύστημα λειτουργίας του κράτους, ένα σύστημα που προσβάλει και κατακερματίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Όμως, τελικά, η κα Τσέκου είναι ενοχλημένη όχι γιατί «πήγε» με τον κύριο Ζαχόπουλο προκειμένου να εξασφαλίσει δουλειά και διορισμό, αλλά, γιατί ο τελευταίος δεν ικανοποίησε το αίτημά της, παρά τη δική της «στάση».
Αναφέρει η κυρία κατά λέξη: «Αν ο Ζαχόπουλος είχε σταθεί στο ύψος του, ως άνδρας και ως προϊστάμενος, τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί»

Με άλλα λόγια αγαπητέ αναγνώστη, αν ο κος Ζαχόπουλος την είχε διορίσει, ούτε γάτα ούτε ζημιά, θα ήμασταν σε ένα ευτυχισμένο κόσμο όπου η επιλογή της κάθε Τσέκου να κοιμάται με τον κάθε Ζαχόπουλο είναι απόλυτα θεμιτή και, το σύστημα που επιβάλει αυτή τη φρικαλέα συναλλαγή καλώς έχει και καλώς λειτουργεί.

Δεν μιλάμε πλέον για «απώλεια μέτρου». Φοβάμαι πως οι Τσέκου (ως είδος) και οι Ζαχόπουλοι (ως είδος επίσης) αποτελούν τον κανόνα και το καθεστώς μιας χώρας που σαπίζει με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς και όπου νάναι, το ίδιο της το σώμα θα ξεβραστεί τυμπανιαίο και μελανιασμένο στα παράλια.

Καταγγέλλει η κυρία Τσέκου τον Ζαχόπουλο όχι ως εκπρόσωπο ενός ανάλγητου συστήματος, αλλά ως αυτόν που απλά αθέτησε τις υποσχέσεις του , προφανώς παρά τα ανταλλάγματα (sic) που του παρείχε.

Είναι ηλίου φαεινότερο πως η αγωνία της, ήταν το πώς και ίδια θα διεισδύσει στο σύστημα των Ζαχόπουλων. Τελικά δεν της έκατσε και έτσι, όπως η ίδια επί λέξει λέει:
« πίστεψα λανθασμένα πως ένα ντοκουμέντο προσωπικού χαρακτήρα θα τον έκανε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του».

Τι…ωραίος τρόπος να περιγράφουμε τον εκβιασμό! Ντοκουμέντο…προσωπικού χαρακτήρα!!!!

Περιμέναμε πολλοί από εμάς να βγει η κυρία Τσέκου και να πει: «όλο το πράγμα από την αρχή ήταν λάθος. Η σχέση μου με τον κύριο ήταν λάθος. Νιώθω αηδιασμένη από τον εαυτό μου με όλα όσα έγιναν και θέλω πια έστω και αργά να καταγγείλω το σύστημα με τον οποίο λειτουργεί το κράτος, που σπρώχνει ανθρώπους στον απόλυτο ευτελισμό προκειμένου να βρουν δουλειά»

Αυτό περιμέναμε, αλλά μόνο αυτό δεν είπε. Αντίθετα, εντοπίζει όλο το ζήτημα, στη μη ικανοποίηση των υποσχέσεων του.
Κάπου αλλού, με απέραντη αφέλεια (;) μιλάει για το «πολύ σκοτεινό κεφάλαιο της διαχείρισης των κονδυλίων του υπουργείου εκ μέρους του». Τώρα κυρία Τσέκου;
Τώρα μιλάτε για…σκοτεινά κεφάλαια κακοδιαχείρισης; Όσο ήσασταν εκεί γιατί δεν ανοίγατε το στοματάκι σας να μιλήσετε δημόσια στον αντιπολιτευόμενο τύπο για τα αίσχη του Υπουργείου Πολιτισμού; Μα γιατί δεν σας ενδιέφερε προφανώς. Γιατί ήσασταν ακόμα στην «αγωνία» μπας και βολευτείτε τελικά στη θεσούλα σας. Γιατί αν ο Ζαχόπουλος είχε τηρήσει τις υποσχέσεις του, ποιος ξέρει, από αυτή την κακοδιαχείριση ίσως να βολευόσασταν και εσείς λιγάκι.

Νομίζω πολύ καλά έκανε η Ελευθεροτυπία και δημοσίευσε αυτή τη συνέντευξη.

Αναδεικνύει στο έπακρο το ποιόν όλων των συμμέτοχων σε αυτή την αηδιαστική ιστορία, αλλά κυρίως φωτίζει επαρκώς την Ελληνική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα στην οποία οι εκβιασμοί, το θράσος , η αλαζονεία, ο εξευτελισμός, ο χρηματισμός, η κλειδαρότρυπα, όλα είναι νόμιμα και καλά. Εκτός αν δεν μας κάτσουν και δεν μας βολέψουν.

Και εσάς κυρία Τσέκου απλά δεν σας έκατσε. Είναι κρίμα. Είχατε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να «χτυπήσετε κέντρο» και να ξεφτιλίσετε το ίδιο το σύστημα.

Τότε πραγματικά θα είχατε το χειροκρότημα όλων. Δεν το πράξατε.

Γιατί το πρόβλημά σας δεν είναι οι Ζαχόπουλοι που παράγουν συμπεριφορές σαν τις δικές σας

Γιατί ποτέ δεν είχατε στο νου σας κάτι τέτοιο.
Απλά, «δεν σας έκατσε» αυτό που επιδιώκατε, να γίνετε και σεις μέρος του συστήματος.

Δεν σας λυπάμαι διόλου πλέον. Το μόνο που ελπίζω, είναι να βρεθείτε ως ένα ομοούσιο τρίο στον Κορυδαλλό. Εσείς, ο κος Ζαχόπουλος και ο κύριος Θέμος.

Της ιδίας ακριβώς συνομοταξίας προϊόντα μίας βαθύτατα άρρωστης κοινωνίας.

Ελπίζω να σας αρέσει το σημερινό soundtrack της σελίδας. Ακούγονται με τη σειρά: Cantara / Dead Can Dance, Moonlight Sonata /L.V.Beethoven, Isis / Bob Dylan, Alexandra leaving / Leonard Cohen , Foggy Dew / The Dubliners, Blacksmith / Loreena McKennitt, Out of mind / M.Oldfield , Same old blues again / John Lee Hooker, Fanfare of the Common man /Emerson Lake & Palmer , Eνας «πειραγμένος» από το Ad Lib Trio Vivaldi , Η μουσική από τους τίτλους της ταινίας Braveheart , Mystic Ogham / Ylric Illiams , Merlin’s Secret / Enaid , Το τραγουδιστικό μέρος (φινάλε) της 9ης του Beethoven «πειραγμένο» από το soundtrack της ταινίας του Stanley Kubrick –Clockwork Orange , Fade to Black / Apocalyptica και τέλος 52 χορταστικά λεπτά με το ανεπανάληπτο Atom Heart Mother των Pink Floyd.

Ιστορική δουλειά που μαζί με το Ummagumma (1969) προσδιόρισαν τον όρο Progressive rock. Ηχογραφήθηκε το 1970 στα θρυλικά studios των Beatles στην Abbey Road με μηχανικό ήχο τον Alan Parson.

Σήμερα, δεν έχω ιδέα τι θα κάνω στην εκπομπή! Θα αποφασίσω την τελευταία στιγμή

*Update.

Όπως ανέφερε και η Δοκησίσοφη στα σχόλια, πράγματι χθες καθώς έκανα την εκπομπή μου, διάβασα στο in.gr για την επίθεση στο βιβλιοπωλείο Νέα Θέση. Και πάγια αντίληψή μου, εκφρασμένη πάρα πολλές φορές ανοιχτά και δημόσια είναι πως η οποιαδήποτε επίθεση σε οποιοδήποτε βιβλίο οποιουδήποτε περιεχομένου είναι πράξεις απολύτως καταδικαστέες και απορριπτέες.

Οι διάφοροι που βέβαια τώρα κραυγάζουν είναι οι ίδιοι που στο όχι μακρινό παρελθόν έκαιγαν αριστερά βιβλιοπωλεία και βιβλία σε δημόσιες «τελετές» ή καλούσαν τον κόσμο να κάψει διάφορα βιβλία όπως πρόσφατα την Ιστορία της έκτης δημοτικού (κα Ρεπούση).

Δεν ξεχνάμε το «ποιοτικό» ποιόν τους. Ξέρουμε τι είναι(σκουπίδια) και τι εκπροσωπούν(σκουπίδια).

Διότι ουδέποτε υπερασπίστηκαν τίποτα έξω από το δικό τους στενό πλαίσιο. Αυτά όμως (για κάποιους ) δεν αλλάζουν την ουσία:

Οποιαδήποτε επίθεση σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο οποιουδήποτε περιεχομένου είναι καθαρή αλητεία.