Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 7 Ιουνίου 2008

Πόλις Πολίτης Πολιτισμός

«Ήταν μια πολιτεία παλιά· τειχιά δρόμοι και σπίτια ξεχώριζαν σαν πετρωμένοι μυώνες κυκλώπων, η ανατομία μιας ξοδεμένης δύναμης κάτω απ' το μάτι του αρχαιολόγου του ναρκοδότη ή του χειρούργου.


Φαντάσματα και υφάσματα, χλιδή και χείλια, χωνεμένα και τα παραπετάσματα του πόνου διάπλατα ανοιχτά αφήνοντας να φαίνεται γυμνός κι αδιάφορος ο τάφος»





Τούτο εδώ, είναι το τρίτο άρθρο που γράφω σχετικά με το Μέγαρο Πολιτισμού και είπα να το ξεκινήσω με τους στίχους από την Έγκωμη του Σεφέρη, του ποιητή που αγαπώ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, του ποιητή που ταύτισε την ανάσα της ποίησής του με την αρχαία σκόνη της Κύπρου με τρόπο μοναδικό και ενδοφλέβιο.



Ειπώθηκαν πολλά. Όμως, πραγματικά πιστεύω πως τα όσα λέγονται ή γράφονται, αποκτούν νόημα και βάρος μόνο αν έχουν στη συνείδησή τους τη φιλοσοφία που κατέγραφε πρόσφατα και η Μαρίνα η Σχίζα στον Φιλελεύθερο, για το ποτήρι που είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Ας πάρουμε λοιπόν, εκείνα τα πράγματα που μισογεμίζουν το ποτήρι και του δίνουν την προοπτική να γεμίσει, ένα προς ένα:



1.Το κτήριο του Μεγάρου χαρακτηρίστηκε έντονα και εξόχως υπερβολικά, ως «μεγαθήριο». Ωστόσο, είναι ένα κτήριο που θα καταλάβει μόλις το 16% του χώρου στον οποίο θα ανεγερθεί, τη στιγμή μάλιστα που το επιτρεπόμενο όριο είναι στο 30%. Ένας από τους λόγους άλλωστε για τους οποίους κέρδισε το Αρχιτεκτονικό Γραφείο Hopkins (
http://www.hopkins.co.uk/ ) είναι ακριβώς, γιατί σεβάστηκε πλήρως τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές που ζητήθηκαν, προδιαγραφές που έχουν να κάνουν με τις ευρύτερες ανάγκες της Πρωτεύουσας.
2.Έχει κατηγορηθεί το έργο για πλήρη απουσία «μέτρου». Κατά την άποψή μου-αν δικαιούμαι να έχω τέτοια- το έργο μάλλον βραβείο Οικονομίας θα έπρεπε να λάβει, αν σκεφθεί κανείς πως πρόκειται για 6 πλήρη έργα που χωράνε σε 1. Και αυτό, γιατί η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να δημιουργήσει ξεχωριστές εγκαταστάσεις για να φιλοξενεί Όπερα, Συναυλίες, Παραστάσεις-Performances, Εκπαιδευτικό Κέντρο και Σύγχρονο Συνεδριακό Κέντρο. Τα οποία τώρα, όλα μπαίνουν κάτω από την ίδια στέγη και τοποθετούνται στην Αστική Πλατεία και το αντίστοιχο Πάρκο. Το έργο, τα περιλαμβάνει όλα αυτά ταυτόχρονα, με μία εξαιρετικά ευέλικτη πρόταση των Hopkins και των Συμβούλων τους στον ήχο που τυγχάνει να είναι οι κορυφαίοι ακουστικολόγοι στον κόσμο. (
http://www.kirkegaard.com )


Και έχει μέγιστη σημασία σε αυτό το σημείο, να κατανοήσουμε πως η κεντρική αίθουσα θα μετατρέπεται με εξαιρετική τεχνολογία, ανάλογα με το εκάστοτε φιλοξενούμενο γεγονός και κάθε φορά θα ικανοποιεί το θέαμα και το ακρόαμα με τις πλέον εξειδικευμένες προδιαγραφές.

Όλα αυτά μαζί, θα στοιχήσουν τα 100.000.000 ευρώ που δίδει κατά 80% η Ευρωπαϊκή Ένωση τη στιγμή που το πολύ πρόσφατο σπίτι της Όπερας (και μόνο Όπερας) στην Ισπανική Βαλένθια στοίχησε 345.000.000 ή την αντίστοιχη Όπερα του Όσλο που εγκαινιάστηκε τον Απρίλιο και κόστισε 835.000.000 δολάρια.


3.Κατηγορήθηκε επίσης το Έργο για τα υπόλοιπα 20.000.000 ευρώ τα οποία θα κληθεί να πληρώσει ο Κρατικός κορβανάς. Οι αριθμοί όμως φίλτατοι μπορεί να προσφέρονται για εντυπωσιασμούς , αλλά παράλληλα είναι ψυχροί και αμείλικτοι. Αν μετρήσει κανείς τον ετήσιο προϋπολογισμό που είναι 7.5 δις. Ευρώ τότε, διαπιστώνει πως η επιβάρυνση φτάνει μετά βίας στο 0, 04% του προϋπολογισμού .
Και εδώ, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη πως η περίοδος αποπληρωμής , φτάνει στα 7 χρόνια, δηλαδή «χάνεται» κυριολεκτικά μέσα σε ένα άθροισμα ετησίων προϋπολογισμών της τάξεως των 50 δις. Και με αυτά τα χρήματα θα πληρωθούν μεταξύ άλλων, μία σειρά από κορυφαίους εξειδικευμένους Οίκους και ασφαλώς όχι μόνο το αρχιτεκτονικό γραφείο.
4. Πολύς λόγος έγινε και για το ετήσιο κόστος λειτουργίας που τάχα στερεί κονδύλια από αλλού. Αυτό λοιπόν, ανέρχεται μετά βίας στο 0,0002 του ετήσιου προϋπολογισμού , με τα σημερινά δεδομένα.

Και για άλλη μία φορά θα τονίσω πως τα στοιχεία, οι διευθύνσεις, οι διακρίσεις, τα web sites όλων των φορέων, υπάρχουν αναλυτικότατα στο
http://www.ccf.org.cy
αλλά και στους πρόθυμους για ενημέρωση ανθρώπους που στελεχώνουν το Ίδρυμα.


Εξ όσων γνωρίζω, το Ίδρυμα Πολιτισμού με τη σύστασή του έσπευσε να ζητήσει την συνεργασία των δέκα κεντρικών καλλιτεχνικών φορέων της Κύπρου.


Από το Σύλλογο Μουσικών Κρατικής Ορχήστρας μέχρι το Σωματείο των Συνθετών και από την Ένωση Κυπρίων Ηθοποιών μέχρι τις Ενώσεις Λογοτεχνών, Χορού, Χορευτών και Χορογράφων.



Ναι, εδώ στη Λευκωσία σε λίγα χρόνια, θα αποκτήσουμε για πρώτη φορά, μια μεγάλη ωραία πλατεία, ένα αστικό πάρκο, και σε μία γωνιά, στο 16% του χώρου, ένα πανέξυπνο φωτεινό και κομψό κτήριο που θα μπορεί επιτέλους να φιλοξενεί σπουδαία σύνολα, να μας παιδαγωγεί και κυρίως να παράγει ένα καινούργιο περιβάλλον πολιτισμού για τις γενιές που έρχονται.


Ένα περιβάλλον ερεθιστικό που σπρώχνει προς τα πάνω αντί να ερωτοτροπεί αενάως με το περιθώριο και την αντίδραση. Και θεωρώ πως θα ήταν σοφό υπεύθυνο και ωραίο, όσοι έχουν ενστάσεις σε διάφορα σημεία, να προσεγγίσουν το ίδιο το Ίδρυμα Πολιτισμού προκειμένου να συμβάλουν θετικά.



Είναι λυπηρό, τη στιγμή που 15χρονα παιδιά τηλεφωνούν για να μάθουν και ρωτούν «πότε θα είναι έτοιμο;», ενήλικες, και μάλιστα με σημαντική προσφορά να κάνουν πόλεμο χαρακτηρισμών μιλώντας για «μεγαθήρια» «ιδρύματα της μπανανίας» ή εκτοξεύοντας προς άγρα εντυπώσεων φλου κατηγορίες για προσωπικά οικονομικά οφέλη.




Όμως, το έργο γίνεται κυρίως για αυτά τα 15χρονα που ανέφερα πριν και τα παιδιά τους. Αλλά, και για μας, που ελπίζουμε να δούμε κάποια στιγμή έναν καινούργιο Παβαρότι ή έναν άλλο Κορτές όχι στην τάφρο ή σε ένα γήπεδο μπάσκετ, αλλά εκεί που αξίζει τόσο σε εκείνους όσο –και κυρίως- σε εμάς.


* Ο πίνακας που κοσμεί την κεφαλή του σημερινού άρθρου είναι του Diego Rodríguez de Silva y Velázquez που γεννήθηκε στην Ισπανία στις 6 Ιουνίου του 1599.


Απεικονίζει την «Αφροδίτη στον καθρέφτη της» και τον δούλεψε με λάδια σε μουσαμά από το 1644 μέχρι το 1648. Αποτελεί μόνιμο έκθεμα της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου.


25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το βρίσκω κάπως άσχημο προσωπικά. Είμαι πραγματικά περίεργος να δω τις άλλες συμμετοχές στο διαγωνισμό...

-=IMAGINOS=- είπε...

Θα σταθώ Γιώργο μόνο στο εικαστικό μέρος του κειμένου σου δηλαδή στον εικονιζόμενο πίνακα.

Έχω παρατηρήσει ότι τοποθετείς στα κείμενα σου πάντα υπέροχα έργα κυρίως της αναγέννησης και του διαφωτισμού. Θεωρώ τις εποχές αυτές πραγματικά αξεπέραστες και δε τολμώ να κάνω ουδεμία σύγκριση με τη νεώτερη ή σύγχρονη τέχνη τουλάχιστον της ζωγραφικής.

Θεωρώ ότι η σύγχρονη τέχνη έχει προ πολλού παρακμάσει και εκπέσει και είναι λογικό επόμενο αυτό πιστεύω αφού ζούμε σε εποχές παρακμής και πτώσης που η εντυπωσιακή εξέλιξη της τεχνολογίας από μόνη της δεν μπορεί να διασώσει.

Στα λέω αυτά γιατί είχα κάποιους έντονους διαλόγους με υποστηρικτές της σύγχρονης τέχνης ή καλύτερα κωλοτέχνης με έλλειψη φαντασίας και οράματος που βρίσκει το άλλοθι της ατεχνίας της μέσα από ακανόνιστα σχήματα και ηλίθιες συνθέσεις που τάχα κάτι θέλουν να πουν... ότι δηλαδή οι σημερινοί καλλιτέχνες είναι καλλιτέχνες ατάλαντοι και άσχετοι.

Θα με ενδιέφερε η άποψη σου ίσως σε μελλοντικό σου θέμα.

dokisisofi είπε...

imaginos said:

"Στα λέω αυτά γιατί είχα κάποιους έντονους διαλόγους με υποστηρικτές της σύγχρονης τέχνης ή καλύτερα κωλοτέχνης με έλλειψη φαντασίας και οράματος που βρίσκει το άλλοθι της ατεχνίας της μέσα από ακανόνιστα σχήματα και ηλίθιες συνθέσεις που τάχα κάτι θέλουν να πουν... ότι δηλαδή οι σημερινοί καλλιτέχνες είναι καλλιτέχνες ατάλαντοι και άσχετοι."


ΑΜΑΝ (ΠΟΛΛΑΚΙΣ). ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΛΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΑ ΕΝ ΕΤΕΙ 2008!

ΡΕ ΠΗΤΤΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΩΡΑ? ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕI?

ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ!!!!ΤΩΡΑ!!!!!

Unknown είπε...

Καλημέρα! Ενώ βέβαια το άρθρο στην εφημερίδα βγήκε κανονικά το Σάββατο, εδώ εμφανίσθηκε το απόγευμα της Κυριακής. Η αλήθεια είναι πως το είχα βάλει στα «πρόχειρα» του blogger από την Παρασκευή το μεσημέρι, και….νόμιζα πως το είχα…προγραμματίσει να ανέβει αυτόματα το Σάββατο το πρωί στις 11.
Όλο αυτό έγινε γιατί το Σαββατοκύριακο ήμουν στην Αθήνα για το μνημόσυνο της μητέρας μου που έχασα πέρσι σαν σήμερα ακριβώς. Φίλοι, με ειδοποίησαν πως ο….αυτοματισμός απέτυχε ή πως (το πιο πιθανό) κάτι έκανα λάθος. Τελικά ανέβασα το άρθρο εδώ, από ένα τερματικό στο αεροδρόμιο των Αθηνών καθώς περίμενα την πτήση μου…Ο λόγος που έγραψα το συγκεκριμένο άρθρο, είναι απλά γιατί ήθελα να δώσω και μία σειρά από απτά –χειροπιαστά στοιχεία για το έργο, είμαι πάντως υποχρεωμένος να πω, για άλλη μία φορά πως στα στοιχεία αυτά πρόσβαση έχει ο κάθε πολίτης εφόσον τον ενδιαφέρει να τα μάθει ώστε να ασκεί την όποια κριτική έχοντας επαρκή ενημέρωση χωρίς να αερολογεί και να συνθηματολογεί. Μετά από σκέψη, αποφάσισα να μην απαντήσω προσωπικά στην κα Άννα Μαραγκού η οποία μου επιτέθηκε προσωπικά με διάφορες αιχμές σε άρθρο της στον Πολίτη, γιατί απλά το ζήτημα δεν είναι προσωπικό και δεν με ενδιαφέρουν οι αντιπαραθέσεις αυτού του είδους. Την κα Μαραγκού όπως έχω πει πολλές φορές την τιμώ και την εκτιμώ, την είχα υποστηρίξει έντονα στην διεκδίκηση της Δημαρχίας της Λευκωσίας στις περσινές δημοτικές εκλογές, αλλά από κει και πέρα διαφωνώ ριζικά στην φιλοσοφία που την διέπει αναφορικά με μία σειρά από ζητήματα που αφορούν την Αστική Ανάπτυξη και το πώς γίνεται αυτή. Δικαίωμά μου υποθέτω, όπως και δικό της αντιστοίχως, όπως και του κάθε πολίτη που προσπαθεί να είναι ενεργός.

Unknown είπε...

@passenger , μπορείς να πας στο Ίδρυμα Πολιτισμού και να ζητήσεις το short list. Το «άσχημο» πάντως που λες είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικό. Προσωπικά το βρίσκω πολύ καλό, γιατί είναι διακριτικό και όχι ογκώδες σε αντίθεση με την πρόταση των Αυστριακών που για τα γούστα μου ήταν ολίγον βαρβαρικό στο συγκεκριμένο περιβάλλον.

@Imaginos…….η «σύγχρονη τέχνη» αποκλείεται να έχει προ πολλού (!!!) παρακμάσει…γιατί τότε δεν είναι σύγχρονη. Πότε πρόλαβε; Ο πίνακας του Velázquez, ασφαλώς και μπήκε γιατί μου αρέσει, αλλά η αφορμή ήταν καθαρά επετειακή –αν είχες διαβάσει το σημείωμα κάτω, θα το καταλάβαινες. Διαφωνώ κάθετα , οριζόντια, πλάγια και…διαγώνια με τους γενικόλογους αφορισμούς σου. Ατάλαντοι και «άτεχνοι» πάντα υπήρχαν, σε όλες τις εποχές. Απλώς, ζώντας εμείς στο «μετά» γνωρίζουμε καλά μόνο ότι διέσωσε ο χρόνος ως άξιο και διαχρονικό. Με την ίδια λογική, σε 100 χρόνια, οι τότε άνθρωποι θα γνωρίζουν από τη σημερινή το έργο όσων άντεξε στο χρόνο. Και, τέτοιοι υπάρχουν ευτυχώς αρκετοί. Ο κόσμος μας, διαθέτει πάντα σημαίνοντες Ποιητές , εικαστικούς, συνθέτες , σκηνοθέτες και υπάρχει επαρκέστατη ποικιλία εκφράσεων και σχολών ώστε ό,τι δεν σου αρέσει να έχεις την ευγένεια να το προσπερνάς λέγοντας «δεν με αφορά» αντί να καταφεύγεις σε γενικόλογους και επικίνδυνους αφορισμούς. Και θα έλεγα και κάτι άλλο. Κατά την ταπεινή μου και μη εξειδικευμένη άποψη, η Ζωγραφική και η Γλυπτική έδωσαν πολύ σπουδαία πράγματα μετά την εφεύρεση της φωτογραφίας στα τέλη του 19ου αιώνα, ακριβώς γιατί η ύπαρξή της απελευθέρωσε τους εικαστικούς από την σχεδόν υποχρεωτικά φωτογραφική απεικόνιση του κόσμου. Τότε είναι που εκτοξεύτηκε η φαντασία, το όραμα και η δημιουργικότητα στο έπακρο.

-=IMAGINOS=- είπε...

@dokisisofi

Δεν κατάλαβα, για εξήγησε μου σε παρακαλώ, απαγορεύεται να έχω την όποια άποψη για την σύγχρονη τέχνη? Ποιος είσαι εσύ που θα μου το απαγορεύσει? Για μένα η σύγχρονη τέχνη είναι κωλοτέχνη γιατί δε μπορεί να σταθεί ούτε κατά διάνοια απέναντι στην κλασσική. Τα αμπαζούρ στα κεφάλια, τα γαμήσια καρπουζιών, τα χυσίματα σε εσταυρωμένους, η ημισέληνος και η σβάστικα πάνω στην Ελληνική σημαία και τα X-TRAIL που πρόκειται να πατήσουν κεφάλια αλλού, όχι σε μένα. Πειράζει ρε που έχω αυτή την άποψη ή θα μου το απαγορεύσεις προοδευτιΚΟΥΛΑ της φακής? Και ξέρεις άμα μου το απαγορεύσεις, δε θα κοιμηθώ το βράδυ.... ή μήπως πρέπει να καεί το σπίτι μου όπως καίνε οι αναρχοναζί προοδευτικοί τα βιβλιοπωλεία που δε γουστάρουν?

Και που είσαι να μιλάς καλύτερα γιατί και εγώ μπορώ πίσω από το μόνιτορ και όχι μόνο, να το παίζω υποδιανοούμενος του κώλου και επί παντός επιστητού και γκαρίζω άμα λάχει και περισσότερο σαν χεβυματαλάς πρώην τραγουδιστής που υπήρξα και την τέχνη δεν την έχω ξεχάσει ακόμα. Άντε μπράβο λοιπόν κυρία «παντός επιστητού».


@PolitisPittas

OK πάντως εγώ βγάζω σπυράκια με τη σύγχρονη τέχνη στην οποία οι φωτεινές εξαιρέσεις είναι ελάχιστες κατά τη γνώμη μου. Είμαι οπαδός της σχολής του Τάσου Σύντελη του μεγαλύτερου ζωγράφου στην Ελλάδα και από τους σημαντικότερους σε Αμερική και παγκοσμίως ο οποίος είναι φίλος και υπήρξε και δάσκαλος μου όταν ασχολήθηκα παλαιότερα και με την τέχνη της ζωγραφικής. Σιγά μη μου έλθει τώρα ο κάθε χαζοκουλτουριάρης που γαμάει καρπούζια και χύνει στους σταυρούς να μου μάθει τέχνη και αν υπάρχουν όρια στην τέχνη. Μη ξεχνάμε ότι και η ελευθερία σαν έννοια τοποθετεί όρια. « Έλευσις Ορίου» φτάνω στο όριο δηλαδή και σταματώ. Και έλευσις των ορίων υπάρχει στα πάντα ακόμα και στη ζωή την ίδια όχι δα να εξαιρείται η τέχνη…
Και όταν λέω Γιώργο ότι η σύγχρονη τέχνη έχει προ πολλού παρακμάσει αυτό ακριβώς εννοώ ότι τα τελευταία 100 τουλάχιστον χρόνια η τέχνη έχει μπουρδελοποιηθεί. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση. Σύγχρονη τέχνη δεν είναι μόνο το σήμερα είναι η περίοδος που διαφοροποιεί την αναγεννησιακή, διαφωτιστική, μπαρόκ, νεώτερη και σύγχρονη τέχνη χωρίς να αναφέρω τις συνιστώσες της για να μη μακρηγορώ. Αυτή είναι η άποψη μου sorry κιόλας.

Unknown είπε...

Imaginos….Χρήστο, πάσα άποψη δεκτή φτάνει να είναι τεκμηριωμένη. Καμία όμως άποψη δεν είναι αποδεκτή εδώ –ακόμα και αν είναι από τον πάνσοφο «τάδε» αν περιέχει φράσεις του τύπου «Πειράζει ρε που έχω αυτή την άποψη ή θα μου το απαγορεύσεις προοδευτιΚΟΥΛΑ της φακής». Νεοελληνικές μαγκιές οποιουδήποτε τύπου και κατεύθυνσης δεν επιτρέπω στον διό μου χώρο. Και όπως κατά καιρούς σε υπερασπίστηκα έναντι Αριστερών φίλων στις διάφορες επιθέσεις που δέχτηκες ένεκα κάποιων θέσεών σου, έτσι ζητώ και από σένα να απαλείψεις τους χαρακτηρισμούς προς την Δοκησίσοφη.

kyriakos είπε...

Imagine πόσο μούχλας μπορεί να είσαι βρε αδερφέ μου..
Θρησκόληπτος πρόην τραγουδιστής χεβι μεταλ που θεωρείς ως κορυφαίο ζωγράφο κάποιο. …Τάσσο… Σύντελη…

Τελικά ειχε δίκαιο ο Γιάννης Κουνέλης όταν έλεγε … ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!

-=IMAGINOS=- είπε...

@Γιώργο γιατί να απαλείψω τους χαρακτηρισμούς μου? Αυτό το "ΑΜΑΝ (ΠΟΛΛΑΚΙΣ). ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΛΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΑ ΕΝ ΕΤΕΙ 2008!

ΡΕ ΠΗΤΤΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΩΡΑ? ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕI?

ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ!!!!ΤΩΡΑ!!!!!" ήταν καλύτερο? Για να καταλάβω δηλαδή... Επιτέθηκα πρώτος σε κανέναν προσωπικά, ή μήπως τον χαρακτήρισα? Τη γνώμη μου για την σύγχρονη τέχνη είπα και μόνο. Ποια είναι η Δοκησισοφούλα που θα μου απαγορεύσει να έχω την όποια άποψη χλευάζοντας την κιόλας? Μην αρχίσω τώρα να χλευάζω και εγώ οτιδήποτε δεν συμφωνώ με αυτό και είναι πολλά και το ξέρεις. Δεν είναι αυτά νεοελληνικές μαγκιές Γιώργο αυτά είναι τα αποτελέσματα των ψευτοπροοδετυικάντικων μαγκιών που νομίζουν ότι μόνο αυτοί έχουν γνώμη και κρίση. Ε συγνώμη αλλά γνώμη και κρίση έχουμε όλοι όπως και κώλο.

@Ρε συ Κυριάκο με ξέρεις αν είμαι θρησκόληπτος? Από που ρε το κατάλαβες? Επειδή απεχθάνομαι έργα κωλοτέχνης που προσβάλλουν άλλους συνανθρώπους μου επί σκοπού, όπως το χύσιμο στον εσταυρωμένο? Δηλαδή άμα φτιάξω εγώ ένα έργο ζωγραφικής που να δείχνει τον Che Guevara να χύνει στη μάπα του Λένιν θα είναι αποδεκτό από την αριστερά και τον προοδευτισμό που δε δέχεται τάχα όρια στην τέχνη? Και δεν είμαι απλά θρησκόληπτος είμαι GOTHIC ORTHODOX ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΥ ME ΔΙΠΛΗ MOUS CHOCOLAT ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ. ΠΕΙΡΑΖΕΙ Η ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ MONSIEUR PSEUDOCULTURELLE?

Α και που είσαι, γράψε στο google Tassos Syntelis και μετά φτιάξε τον Γιάννη Κουνέλη στιφάδο ή μήπως θα πρέπει να είμαστε και fans του ίδιου ζωγράφου? Και γιατί ο κύριος Κουνέλης δεν είναι έλληνας, επειδή ψηφίζει τΣΥΡΙΖΑ? Η μήπως η σπουδαιότητα ενός καλλιτέχνη κρίνεται από το κόμμα που ψηφίζει? Εγώ γουστάρω Σύντελη και όχι Κουνέλη πειράζει και αυτό MONSIEUR PSEUDOPROODEFTIQUE? Γιαυτό την έχετε κάνει την τέχνη σαν τα μούτρα σας. Δεν ξέρω πάντως εσύ αν είσαι έλληνας, αδιαφορώ, πάντως εγώ είμαι ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ και πολύ περήφανος γιαυτό ή θα μας το απαγορεύσετε και αυτό MONSIEUR GRECKΥLIQUE?

Σόρρυ Γιώργο δεν επανέρχομαι αλλά μου άναψαν κάτι λαμπάκια που είχα σβηστά καιρό τώρα.

kyriakos είπε...

Χαίρομαι που σου ανάψαν τα λαμπάκια ελπίζω να δεις το φως το αληθινό…

Ρωξάνη είπε...

Η σύγχρονη τέχνη δεν περιορίζεται (ευτυχώς!)στα παραδείγματα που αναφέρεις αγαπητέ =imaginos=. Ούτε και οι φωτεινές εξαιρέσεις της είναι βέβαια ελάχιστες. Πάντως θα ομολογήσω ότι μου αρέσει το κόλλημά σου σε παλαιότερες εποχές της τέχνης. Γενικά, μου αρέσουν οι "κολλημένοι" άνθρωποι... [Ο καθείς με τα κουσούρια του :)]
Και δεν αναπτύσσεται κατ' ανάγκην μούχλα -όπως άκομψα σχολιάστηκε. Πίσω από κάποιες εμμονές ή"κολλήματα" μπορεί κανείς να διακρίνει έντονο ρομαντισμό, π.χ.
Ούτε και το φως το αληθινόν το βλέπει κανείς ακολουθώντας το δρόμο που πήρε ένας άλλος.

Σίγουρα, θα προτιμούσα να μη διάβαζα -και για πρόσωπα μάλιστα που συμπαθώ- χαρακτηρισμούς που ζητούν να υποτιμήσουν τον άλλον. Για να υπερασπιστεί κανείς τον εαυτό του, δεν χρειάζονται αυτά. Από την άλλη, νομίζω πως υπάρχουν τρόποι και τρόποι να υποτιμήσεις τη σκέψη κάποιου -αχρείαστοι όλοι.

Ωραίος ο Τάσος Σύντελης.

υ.γ. Αγαπητέ φίλε politispittas, πώς εξηγείτε το γεγονός η κυρία Μαραγκού να έχει πέσει τόσο πολύ έξω στην εκτίμησή της για το Ίδρυμα Πολιτισμού (κατά την άποψή σας)ενώ είναι ένα πρόσωπο που η σκέψη, η προσφορά του και η θέση του σε ζητήματα κοινωνικά και πολιτιστικά αποτελεί συνήθως μια όαση;

Με εκτίμηση

Ρωξάνη είπε...

αποτελ-ούν...

kyriakos είπε...

Εμένα πάλι δεν μου αρέσουν καθόλου οι κολλημένοι άνθρωποι..
Και ιδιαίτερα κάποιοι που αφορίζουν με δύο αράδες ολόκληρο το ανθρώπινο οικοδόμημα του 21 αιώνα..
Ρε Imagine δηλαδή συγνώμη αν σε πρόσβαλα..
Αλλά ο ρόλος της τέχνης είναι το πόσο καλά μπορεί να αποτυπώσει ένα βυζάκι και ένα κολαράκι?
Ε μα δεν είναι έτσι τα πράγματα.. Ο κόσμος αλλάζει.. Eσείς?

Ρίξε μια ματιά γύρο σου.. ο κόσμος δεν είναι ο ίδιος που ήταν τον 18αι
Τα πάντα άλλαξαν πως περιμένεις την Τεχνη να μείνει ίδια?
Προσπάθησε να βλέπεις τους καλλιτέχνες σαν ιστορικούς που αποτυπώνουν την ανθρώπινη κοινωνία και ψυχοσύνθεση όχι σαν αποτυχημένους φωτογράφους..
Η τέχνη πρέπει να λέει Αλήθειες,
Κάποιοι (λίγοι) λένε την αλήθεια κάποιοι ζουν στο κόσμο τους και λένε ψέματα..
Μέσα από τους εκατοντάδες καλλιτέχνες της αναγέννησης ξεχωρίζουμε 5-10 ονόματα.. και δεν τους ξεχωρίζουμε για τους λόγους που τους ξεχωρίζεις εσύ σήμερα..

Αν ζούσε ο Caravagio θα σε είχε μαχαιρώσει ήδη..

dokisisofi είπε...

Τώρα που το λές Ηλιόδεντρον, θα μπορούσε να δεί κανείς αυτό το κόλλημα ως μια μεταμοντέρνα επαναξιολόγηση της προτέρας του μοντέρνου κατάστασης ώστε να δημιουργηθούν τεχνητά οι ίδιες συνθήκες που καθιστούν την ριζοσπαστικότητα του μοντέρνου αναγκαία. Άρα, ο Ιμάτζινος είναι προοδευτικότερος τουτ προοδευτικού! Έτσι είναι? έτσι νομίζετε? Όλοι χαρούμενοι τώρα?

Ιμάτζινε, ολ δε πιπλ, καλά όχι και όλ, τέλοσπαντων, ξέρουν νομίζω ότι, πίσω από την μοντέρνα τέχνη κρύβεται μια σημειολογία και ακόμα και οι πριμιτιβ μορφές τέχνης έχουν κάτι να δηλώσουν. Η δε μοντέρνα τέχνη με την επανάστασή της κατά της κλασικής αναπαράστασης ήθελε να καταδείξει τή διάνοιξη των αντιληπτικών ορίων και να καταρρίψει όχι μόνο αυτό που προηγήθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και τη υοικρισία των αστικών ηθών που περιέβαλλε με αξιώσεις "καλλιέπειας", "ωραίου" (όπως ακριβώς και σύ), έργα τέχνης, αντιμετωπίζοντας τα ως διακοσμητικά ντεκόρ των χώρων τους και μόνο (όπως ο Πήττας). Το μοντέρνο δεν είναι το σύγχρονο απλά. Και ακόμα και το κιτς που εντοπίζεις στους ατάλαντους εκπροσώπους του είδους είναι σύμπτωμα της καταναλωτικής και επιφανειακής εποχής μας. Δυστυχώς.
Συγνώμη για την αντίδραση μου, αλλά οι απόψεις αυτές που εξέφρασες, όχι 2008, 1908 να είχαμε πάλι θα μου ακουγόντουσαν.."κάπως" .

(Πήττα σου προσφέρει μεγάλη ηδονή να επαναλαμβάνεις τις προσβολές και τους ειρωνικούς ψαραχτηρισμούς που μου προσάπτουν με την πρόφαση ότι με υπερασπίζεσαι, έτσι δεν είναι?
"Πειράζει ρε που έχω αυτή την άποψη ή θα μου το απαγορεύσεις προοδευτιΚΟΥΛΑ της φακής». "
Καλό έ? μμμ απύθμενη απόλαυση..

περίμενε άκου και το άλλο:

"υποδιανοούμενος του κώλου και επί παντός επιστητού "
μμμμ άνοιξη τω αισθήσεων!γουάου! κάτι τέτοια σου φτιάχνουν τη μέρα,
πως και το άφησες απέξω ? Το καλύτερο κομμάτι καλέ άφησες..

Έλα όμως που δεν κλαίω...

Ρωξάνη είπε...

Άρα και γω δεν θα σου αρέσω Κυριάκο :)

Δοκησίσοφη! Διάβασα αρκετές φορές την πρώτη σου παράγραφο... Με συγχωρείς, χαμογελώ... Είναι που μου άρεσε πολύ η τοποθέτησή σου. Αν και μακριά πολύ από τη δική μου "προσέγγιση". Άλλωστε ο όρος "σύγχρονη τέχνη" περικλείει πάρα πολλές διαφορετικές τάσεις και σχολές. Ή όχι;

Δεν θέλω Δοκησίσοφη να μιλήσω περί τέχνης. Θέλω να σου πω, ότι την αφορμή για να γράψω το προηγούμενο μου σχόλιο ήταν οι χαρακτηρισμοί που στόχευσαν εσένα και οι οποίοι με είχαν πληγώσει πολύ -πίστεψέ με- ασχέτως αν δεν καταλάβαινα γιατί εσύ επικαλέστηκες τον Γ. Πήττα, για να βάλει τον =imaginos= στη θέση του (ή έτσι μου φάνηκε) ενώ είχε εκφράσει τη γνώμη του για ένα κομμάτι της σύγχρονης τέχνης.

Συγγνώμη. Την αγάπη μου Δοκησίσοφη.
(Ένα η-μέιλ ματαίως περιμένει...)

kyriakos είπε...

Το μυαλό είναι σαν την ομπρέλα λειτουργεί καλλίτερα όταν είναι ανοιχτό..

Ρωξάνη είπε...

Μόνο που το μυαλό δεν είναι ομπρέλα. "Ανοιχτό" και "κλειστό",
έννοιες που επιδέχονται διαφορετικές μεταφράσεις.

Unknown είπε...

@Δοκησίσοφη…πως αποφάσισες πως αντιμετωπίζω τη ζωγραφική και τις εικαστικές Τέχνες γενικότερα ως «διακοσμητικές»; Από πού και ως που; Σε παρακαλώ, να είσαι λίγο πιο προσεκτική στις διατυπώσεις σου-νομίζω με αδικείς χωρίς λόγο τη στιγμή μάλιστα που γνωρίζεις πως σε εκτιμώ ιδιαίτερα στο βαθμό που μπορώ να εκτιμήσω έναν άνθρωπο από τον γραπτό του λόγο και κυρίως την αισθητική που αποπνέει.

Ούτε ασφαλώς μου προσφέρουν την παραμικρή ηδονή οι επαναλήψεις των θλιβερών χαρακτηρισμών που σε είχαν σα στόχο. Ωστόσο, αν είχες προσέξει, σε τέτοιες περιπτώσεις, πάντα αυτό κάνω για να είναι ξεκάθαρο το σημείο αναφοράς.

@Ηλιόδεντρον, έμαθα από αρκετά μικρός να εκτιμώ τους ανθρώπους με βάση και κριτήριο την ποιότητά τους και όχι την ταύτιση των απόψεων. Το να εξηγήσω γιατί ο Ά έχει μία συγκεκριμένη άποψη δεν με απασχολεί, με ενδιαφέρει όμως η άποψη να είναι εμπεριστατωμένη. Πίσω από τις γνώμες τις εκτιμήσεις και τις απόψεις όλων μας, υπάρχουν πάμπολλα φίλτρα και επίπεδα που επιδρούν και έχουν να κάνουν με το γνωστικό μας πεδίο, με την αισθητική που έχει αναπτύξει ο κάθε ένας μας, με το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε. Και, υποθέτω με χίλιες δυο ακόμα παραμέτρους που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ. Να επαναλάβω πως την κα Μαραγκού την εκτιμώ ιδιαίτερα, όπως σημείωσα νωρίτερα την είχα υποστηρίξει με ενθουσιασμό για τη Δημαρχία, αλλά, έτερον εκάτερον. Και, στο τέλος, αναφορικά με το Ίδρυμα Πολιτισμού, σχετικά με κάποιες «αιχμές» της Άννας, το μόνο που μπορώ να δω, είναι πως εκπροσωπεί μία «σχολή» κατά την οποία τέτοιοι φορείς πρέπει να διοικούνται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, ας πούμε για παράδειγμα από ένα Σώμα στο οποίο να εκπροσωπούνται «επιφανείς» από κάθε χώρο: Συνθέτες, Χορογράφοι κλπ. Μπορεί να κατάλαβα λάθος, αλλά αυτό αντιλήφθηκα από τον ειρωνικό τρόπο με τον οποίο κατέγραφε τις διαφωνίες της. Υπάρχει και η άλλη άποψη όμως, που λέει πως τέτοιοι φορείς, πρέπει να είναι διαχειριζόμενοι από ανθρώπους που δεν έχουν «προσωπική ματιά» και δεν είναι Παραγωγοί Τέχνης. Την οποία άποψη ομολογώ πως ενστερνίζομαι απόλυτα. Αλλά πέρα από την δική μου αμελητέα άποψη επ αυτού, μία περιήγηση στα sites των αντίστοιχων φορέων της Ευρώπης θα καταδείξει ακριβώς την απόλυτη κυριαρχία αυτής της αντίληψης. Δεν είναι κάποια Κυπριακή καινοτομία, είναι απλά μία συνταγή που έχει δουλέψει. Και επειδή το έργο θα γίνει έτσι και αλλιώς, νομίζω πως θα έπρεπε όλοι όσοι πραγματικά νοιάζονται για τον τόπο και τον Πολιτισμό να ασχοληθούν ολίγον πιο εποικοδομητικά για το «δια ταύτα» του έργου και να κάνουν προτάσεις.

Unknown είπε...

@ Κυριάκο….το μυαλό να κλείνει κιόλας κάποιες φορές…υπάρχει και ρύπανση και αέρας και βλακείες. Άλλωστε όπως ορθά είπε η Ηλιόδεντρον «ανοιχτό-κλειστό» είναι έννοιες που επιδέχονται πολλές ερμηνείες.

Unknown είπε...

Ααα…Ηλιόδεντρον ήθελα να αφήσω ένα σχόλιο ή μάλλον έναν αντίλαλο στο:

Το φως κυνηγάει τα λόγια
που στάζουν
από το εκκρεμές των φύλλων.
Λάμπουνε γοητευμένα
καθώς πέφτουν
στα χώματα του ανείπωτου.


Αλλά, έχεις απενεργοποιήσει τη δυνατότητα. Δεν πειράζει, σίγουρα η Ποίηση δεν έχει ανάγκη σχολίων, καμιά φορά όμως γεννά αντίλαλους. Έρχομαι τακτικά στις σελίδες σου.

dokisisofi είπε...

Το ανοιχτό μυαλό επιδέχεται αμφισβητήσεις γιατί είναι ανοιχτό. Το κλειστό είναι πάντα κλειστό και απόλυτο.
Για μένα η ανοιχτή ομπρέλα είναι μια επιλογή ενός κλειστού ανθρώπου που αρνείται να βραχεί με ερωτήματα, να μουσκέψει, να τσαλακωθεί, να γίνει χάλια και..άνθρωπος!

dokisisofi είπε...

ρωπος

dokisisofi είπε...

πος

dokisisofi είπε...

ος

-=IMAGINOS=- είπε...

Μου τα έχετε πρήξει ολίγον τι με τις αμπελοφιλοσοφίες σας εκτός από τα αναμμένα λαμπάκια…

Εγώ λοιπόν είμαι άνθρωπος σταράτος και ντόμπρος και τα λέω χύμα είτε με ομπρέλα ανοικτή είτε κλειστή και σε όποιον αρέσει και χωρίς να με ενδιαφέρουν τα επίπεδα, οι πολιτισμοί οι κουλτούρες και οι διανοήσεις. Αυτά είναι για τους γλειψιματίες και όσους σχεδιάζουν προφίλ. Όπως μου φέρονται δηλαδή φέρομαι, είναι απλά τα πράγματα και δεν είμαι θρησκόληπτος να αγαπώ αλλήλους ανεξαρτήτως άλλων συνιστωσών. . Χάρες δεν κάνω σε κανέναν όταν σχεδιάζω να πω τη γνώμη μου ούτε με ενδιαφέρουν τα γλειψίματα και το τι θα πουν τρίτοι για το προφίλ μου. Το προφίλ μου το έχω ήδη φτιάξει, είναι υπέροχο και μου αρκεί η γνώμη αυτών που με γνωρίζουν προσωπικά και κατ’ ιδίαν.

Θα απαντήσω λοιπόν στις αμπελοφιλοσοφίες παραπάνω με μία λέξη... "ΜΑΛΑΚΙΕΣ"!

Να μάθει πρώτα η κυρία Δοκησίσοφη ότι δεν έχει μόνο αυτή γνώμη, ούτε η γνώμη της αποτελεί τον κανόνα και τον οδηγό όλων των άλλων γνωμών και μετά τα συζητάμε πάλι. Η σύγχρονη τέχνη κατά ένα μεγάλο μέρος της είναι κωλοτέχνη και αυτή είναι η γνώμη μου. Θα αναθεωρήσω όταν αντιληφτώ από μόνος μου κάτι διαφορετικό, δε χρειάζομαι ούτε την Δοκησίσοφη ούτε εσένα Γιώργο για να αλλάξω άποψη. Οφείλετε να σεβαστείτε την άποψη μου όχι να την ενστερνιστείτε. Δε ζήτησα ποτέ κάτι τέτοιο. Έχω γνώμη και άποψη και ασχολούμαι με την τέχνη. Δε σημαίνει ότι για να είσαι σχετικός σε κάτι θα πρέπει πάντα να το εκθειάζεις.
Επίσης Γιώργο μπορεί να είσαι αντικειμενικός και δίκαιος τις περισσότερες φορές, αλλά όχι πάντα, το ξέρεις επίσης ότι σε αγαπώ σα φίλο, αλλά κόψε λίγο το δήθεν. Δέχομαι την αμφισβήτηση, την αντίθεση, την άρνηση, την διαφωνία πάνω στη γνώμη μου και το ξέρεις, δε δέχομαι το χλευασμό τον εμπαιγμό και την απαξίωση της γνώμης μου είτε αρέσει είτε όχι αυτή. Εάν οι προοδευτικοί άνθρωποι θέλουν να είναι πραγματικά προοδευτικοί και δημοκρατικοί, να μην έχουν μόνο το όνομα αλλά και την χάρη, να δεχτούν δηλαδή πρώτα την ελευθερία της γνώμης και άποψης όσων διαφωνούν μαζί τους οποιοδήποτε και να είναι αυτός. Δε ζήτησα να συμφωνήσω με κανέναν ούτε να συμφωνήσει κανείς μαζί μου. Όποιος όμως δε σέβεται το ατομικό μου δικαίωμα ελεύθερα να λέω τη γνώμη μου, σαν ελεύθερος άνθρωπος που είμαι και αισθάνομαι, τον γαμώ όρθιο είτε τετ α τετ είτε μέσω διαδικτύου, δεν έχω πρόβλημα. Σόρρυ αλλά έτσι είμαι εγώ και να σου πω χαίρομαι και πολύ που είμαι έτσι γιατί τα δήθεν μου κάθονται στο λαιμό και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει μέχρι να την κάνω για τα θυμαράκια.