Μεθαύριο είναι 21η Απριλίου. 41 χρόνια από το 67, από την ένστολη επιβολή του φασισμού στην Ελλάδα με όλα τα σχετικά επακόλουθα της στη σύγχρονη ιστορία του ελληνισμού.Και, είχα σκοπό να αφιερώσω το σημερινό Αλάτι στη συμμορία των άθλιων συνταγματαρχών και στις πολλαπλές ζημιές που προκάλεσε κυρίως στο Πνευματικό σώμα του έθνους.
Ήρθε ωστόσο μια είδηση στην αντίληψή μου χτες το πρωί καθώς ξεφύλλιζα τον Φιλελεύθερο και το μυαλό μου, το βλέμμα μου, η σκέψη μου έμειναν εκεί.
Μια 13χρονη μαθήτρια Γυμνασίου στη Λεμεσό, ζούσε σε καθεστώς τρομοκρατίας καθώς μερίδα των συμμαθητριών της δεν της επέτρεπε να μπει στην τάξη και να παρακολουθήσει τα μαθήματά της.
Αν «τολμούσε» να το πράξει, θα «πάθαινε κακό» της είπαν.
Συστηματικά την τρομοκρατούσαν και μάλιστα είχαν και φρουρά στην πόρτα ώστε να μην επιχειρήσει είσοδο. Ο λόγος για όλα αυτά τα εμετικά;
Το χρώμα της επιδερμίδας και η καταγωγή της μικρή.
Το νεαρό κορίτσι βίωσε όλη αυτή την τραγωδία σιωπηρά, μέχρι που οι Καθηγητές κάλεσαν τη μητέρα της για να επισημάνουν πως ξη κόρη της κάνει πολλές απουσίες.
Και τότε πια, η μικρή ξέσπασε και είπε όλη την αλήθεια.
Από πού να αρχίσω;
Από τους Καθηγητές που ενώ έβλεπαν τη μικρή μαθήτρια στο σχολείο δεν προβληματίστηκαν από το τελείως παράδοξο να είναι δηλαδή η κοπέλα κάθε μέρα στο σχολείο, όλες τις ώρες, αλλά να περιφέρεται και να μην μπαίνει στις τάξεις;
Από τους συγκεκριμένους γονείς που καλλιεργούν στα παιδιά τους ποιος ξέρει τι αρρωστημένες ιδέες;
Από τους υπόλοιπους μαθητές που με απάθεια έβλεπαν να συμβαίνει αυτό που συνέβαινε και ως τέλεια αντανάκλαση της δικής μας ενήλικης κοινωνίας σφύριζαν κλέφτικα αλληθωρίζοντας αλλού κατά το γνωστό …δεν είδα…δεν ξέρω…δεν άκουσα;
Θα πουν ίσως μερικοί, μεμονωμένο φαινόμενο. Μόνο που, τα συμπτώματα κοινωνικών και φυλετικών διακρίσεων αυξάνονται και πληθύνονται.
Μόνο που, σε έναν τόπο ανέκαθεν διαπολιτισμικό αίφνης, χτίζονται προκαταλήψεις και μίση στη συνείδηση νέων ανθρώπων.
Άραγε οι αυτουργοί του συμβάντος, αυτά τα αλητάκια που προσπάθησαν να περιθωριοποιήσουν τη συμμαθήτρια τους λόγω χρώματος και καταγωγής θα κληθούν σε απολογία;
Κυρίως θα κληθούν να εξηγήσουν γιατί έκαναν ότι έκαναν;
Και τι θα πουν άραγε;
Πως δεν έχει θέση ανάμεσά τους μια αλλοδαπή;
Πως οι ίδιες είναι γνήσιες εκπρόσωποι της…ανώτερης αρίας φυλής;
Οι γονείς τους θα κληθούν σε απολογία;
Θα τους γίνουν αυστηρότατες συστάσεις;
Θα αδράξει την ευκαιρία το Υπουργείο Παιδείας για να παρέμβει δραστικά στο συγκεκριμένο σχολείο;
Δεν θα ήταν ωραίο να πήγαινε απροειδοποίητα ο ίδιος ο Υπουργός εκεί να μιλούσε με τους μαθητές έχοντας δίπλα του το θύμα αυτής της επαίσχυντης υπόθεσης;
Όλοι όσοι είναι σχετικά ανεκτικοί στην ξενοφοβία θα πρέπει επιτέλους να αφήσουν τα ήξεις αφίξεις προσπαθώντας τάχα να δουν με «κατανόηση» τέτοιες συμπεριφορές.
Οι ρατσιστικές συμπεριφορές και πρακτικές όχι μόνο δεν μπορούν να έχουν θέση αλλά πρέπει να παταχθούν στη ρίζα τους αμείλικτα.
Οργανώσεις εκδηλώσεις και φορείς που φιλοξενούν εθνικιστικές και φυλετικές αντιλήψεις έμμεσα ή άμεσα πρέπει να περιθωριοποιηθούν και ίσως να τεθούν εκτός νόμου.
Το αναμενόμενο camping των νεοφασιστικών οργανώσεων στην Κύπρο, πρέπει να απαγορευθεί.
Προβληματιζόμουν πολύ πάνω σε αυτό ομολογώ, γιατί απεχθάνομαι τις απαγορευτικές αντιλήψεις, αλλά, αυτό το τελευταίο γεγονός με οδηγεί σε αυτή τη θέση.
Και η Πολιτεία, η Κυβέρνηση πρέπει να λάβει μέτρα εγκαίρως. Και όχι μόνο μέτρα θεωρητικά.
Πρέπει να βρει ευφάνταστους τρόπους για να δείξει έντονα την αγάπη της και τη στοργή της στις ομάδες που πλήττονται από μια χούφτα ηλιθίων που καθοδηγούν δυο χούφτες ανόητων και απερίσκεπτων συνήθως νεαρών.
33 σχόλια:
Αγαπητέ Γιώργο, αγαπητοί φίλοι Καλημέρα,
Δεν φταίνε τα παιδιά που ενέργησαν
με τον ( καταδικαστέο ) τρόπο που ενέργησαν ?
Φταίνε
Δεν φταίνε τα παιδιά που " έπαιξαν πελλό " ?
Φταίνε
Αλλά είναι οι τελευταίοι που φταίνε,
Εκείνοι που πρέπει να κληθούν πρώτα σε απολογία είμαστε εμείς.
Που ενεργούμε με τον τρόπο που ενεργούμε
και που όποτε μας βολεύει "παίζουμε πελλό".
Που ποτέ δεν είπαμε "φτάνει πια"
στο ψεύτικο, στο ανήθικο, στο
κίβδηλο.
Που οι προτεραιότητες μας
δεν έχουν και πολύ να κάνουν με την ουσία της ζωής
και που το υλικό και υλιστικό συμφέρον, ως ο υπέρτατος νόμος,
τίθεται πάνω απ’ όλα
Μήπως δεν είναι έτσι δομημένη η κοινωνία μας ?
Τα παιδιά μας, από μικρά απλώς μας μιμούνται
μέχρι που μεταμορφώνονται
και όταν πλέον θα είναι ενήλικες
θα είναι ένα από τα ίδια
Εξαρτήματα δηλαδή στην ίδια, ανθρωποφάγα, μηχανή
Αυτή είναι η δική μου θεώρηση.
Επειδή είμαι σίγουρος ότι η κόρη σου Γιώργο ποτέ δεν θα σκεφτόταν έτσι, επειδή είμαι σίγουρος ότι ο γιός και η κόρη μου ούτε διανοούνται κάτι τέτοιο, προσυπογράφω το προηγούμενο σχόλιο αποποιούμενος το 'εμείς' και αντικαθιστώντας το από το 'αυτοί' με πρώτους τους γονείς τους.
Το ότι ένα μέρος της κοινωνίας μας έχει αποπολιτιστεί δεν σημαίνει ότι οι όσοι πια διατηρούν το ήθος τους και τις κοινωνικές τους αρχές θα πρέπει να αισθάνονται 'συνένοχοι'.
Προβληματισμένοι για τα φαινόμενα και αναζητούντες διεξόδους, ναι. Νισάφι! (που λέμε εδώ στη Σαλονίκη)
σχετικά και με τα δύο τελευταία..
http://www.youtube.com/watch?v=OfmGWZDDJys (κυπριακό συγκρότημα).
θα διατυπώσω μια λίγο διαφορετική άποψη με το κύριο κωστή. Νομίζω πως όλοι είναι συνένοχοι, είτε λίγο, είτε πολύ. Σε μια κοινωνία ο καθένας έχει λόγο σ' αυτήν και την διαμορφώνει. Είμαστε εις το εμείς και όχι στο εγώ (τα παιδιά μου και τα δικά μου πράγματα μόνο). Δεν είσαι συ που θα βάλεις νου του άλλου, αλλά είσαι συ που με τον λόγο σου και την δράση σου θα παλέψεις για τα πιστεύω σου, που προφανώς θα διαμορφώνουν μια καλύτερη κοινωνία. Είσαι συ που θα πιέσεις την παιδεία, όσο μπορείς βέβαια, να πολεμήσει κάθε τι που δηλητηριάζει τους νέους και παράλληλα την κοινωνία.
Egw pali entopizw ratstikes antilipseis kathimerina se anthropous me aristeri ideologia kai afto mou kanei entiposi.
Apo epithetas kai ivristikous perifronitious xaraxtirismous, mexri ekmetellefseis se ergasiako epipedo kai anasfaleies otan sigxrotizontai me kapoion sinanthropo tous diaforetiko. Kai einai aftoi oi idioi pou miloun kai gia epanaproseggisi. Ego sas lew tha einai kai oi protoi pou tha riksoun siepethkies.
Eytyxws omws den einai oloi etsi. Mono oi plousioi kai idiws oi neoploutoi. O aplos kosmos den asxoleitai me "skepseis anoterotitas" kai den kiniga tin apodoxi (tin opoia exoun taftisei me tin alliloakirosi) me to idio pathos. Proexei i epiviwsi.
Νίκος
Γειά σας παίδες Ελλήνων. Ο ρατσισμός είναι διάχυτος γύρω μας. Η συμπεριφορά πολλών προς τους γύρω τους, δυστυχώς προσαρμόζεται στα προσωπικά (συνήθως "αισθητικά") τους κριτήρια. Καλό είναι όμως, όσοι δεν έχουν "ψυχική και ανθρωπιστική αισθητική", να κάνουν μια προσπάθεια να την αποκτήσουν.
Δεν υποφέρουν όμως μόνο οι αλλόφυλοι και οι αλλόδοξοι. Ο ρατσισμός έχει μπολιάσει την καθημερινή μας συμπεριφορά. Υποφέρουν όσοι δείχνουν "διαφορετικοί": άτομα με ειδικές ανάγκες, οι υπέρβαροι, οι "άσχημοι".
Ας αναλογιστούμε σε πόσους φερόμαστε ως να ήταν λεπροί. Ας αναλογιστούμε πως φερόμαστε σε κάποιον, όταν γνωρίζουμε πως κάποτε υπήρξε κρατούμενος. Φίλοι μου, η κοινωνία μας είναι γεμάτη από Σπιναλόγγες*.
Η καταπολέμηση ανάλογων απάνθρωπων συμπεριφορών, που οδηγούν κάποιους συνανθρώπους μας στην περιθωριοποίηση και στην απελπισία, δεν συνάδει με τον ελληνικό αλλά και τον χριστιανικό πολιτισμό. Πρέπει όμως να ξεκινήσει από μέσα μας.
*"Σπιναλόγγα: Χερσόνησος στη δυτική παραλία του κόλπου Μεραμπέλλου στην Κρήτη. Στη μέση του κόλπου, υπάρχει ένα μικρό νησί με το ίδιο όνομα της χερσονήσου. Το νησί αυτό ως τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας το χρησιμοποιούσαν ως λεπροκομείο" (www.live-pedia.gr).
Δεν νομίζω πως οι απόψεις σας έρχονται σε διάσταση, μάλλον συμπληρώνουν η μία την άλλη.
Αναφορικά με το τελευταίο σχόλιο του φίλου Νίκου και με το οποίο συμφωνώ πλήρως, θέλω να κάνω μια διευκρίνηση. Άλλο ο Ρατσισμός (που είναι και το ζήτημα του άρθρου και ως Ρατσισμό ορίζουμε την μειωτική ή και βίαιη συμπεριφορά έναντι ανθρώπων άλλης Φυλής από την κυρίαρχη ή ισχυρότερη σε έναν τόπο) και άλλο οι Κοινωνικές διακρίσεις που αφορούν ανθρώπους της ίδιας φυλής αλλά τους προσβάλλουν και τους πλήττουν για την όποια ιδιαιτερότητα, από το πάχος που λες σωστά εσύ, μέχρι την ερωτική επιλογή κλπ κλπ. Μπορεί να είναι συγγενικά ζητήματα, αλλά είναι διαφορετικά. Εκεί που συναντιώνται βέβαια-κατά τη γνώμη μου- είναι πως και οι δύο πτυχές αποτελούν προϊόντα χαμηλώτατης κοινωνικής παιδείας.
Επίσης, οφείλω να πω πως το σχόλιο της Δοκισήσοφης είναι ίσως δυσάρεστο για πολλούς, αλλά δεν απέχει διόλου από την αλήθεια. Και πάνω σε αυτό έχω να προσθέσω πως ο "φασισμός" σαν κοινωνική συμπεριφορα, δεν έχει κομματική ή ιδεολογική σημαία, είναι παντού.
Όμως το ζήτημα τουλάχιστον για την Κύπρο, είναι αλλού και είναι καυτό. Τα φαινόμενα βίας στην σχολική κοινότητα γίνονται επιδημία. Τι πρέπει να γίνει; Πέρα από ευχολόγια, επιτροπές και νυσταλέα λόγια "αρμοδίων";
Φίλε Σάββα, ούτε εγώ νομίζω ότι διαφωνούμε επί της ...αρχής.
Δεν περιορίζομαι στον εαυτό μου, πάντως. Γι αυτό και ανέφερα τον Γιώργο και θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς ώστε να δώσω ένα μέγεθος του πλήθους που παλεύει, δρά και φωνάζει για να γίνει ανθρωπινότερη η κοινωνία μας ('όσο μπορεί', όπως λες κι εσύ) και από οποιοδήποτε 'μετερίζι'.
Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο δεν είναι μικρό, δεν μπορεί κανείς να το καταδικάζει ως 'συνένοχο'. Η διάχυση της ενοχής προς όλους εξυπηρετεί τους πραγματικούς ενόχους, πολλούς ανέφερε στο κείμενό του ο Γιώργος.
Νομίζω ότι θα είναι πολύ πιό αποτελεσματικό αν 'κράζονται' οι ένοχοι παρά αν 'αυτομαστιγώνονται' οι αθώοι...
Στη Κύπρο δυστυχώς κάθε χρόνο είναι και χειρότερα ακόμα και όταν δήθεν συμπονάνε την (μαυρού) και μόνο που την λένε μαυρού έχουν χάσει το παιχνίδι.Και μόνο που έρχετε να καθαρίζει ένα σπίτι και της ξημερώνουν 3- 4 ,να καθαρίσει όλο το σόϊ με τα ίδια χρήματα λέει πολλά.
Έχω ακούσει παιδιά στην Κύπρο να αποκαλούν την αλλοδαπή οικιακή βοηθώ δούλα αυτό να το κάνει η δούλα και η μάνα ή πατέρας το βρήκαν φυσιολογικό τι να περιμένω από κει και πέρα? Αυτό ακριβώς που έγεινε με την μαθήτρια. Μάλλον Γιώργο πρέπει να μπεί στα σχολεία της Κύπρου ειδικό μάθημα συμπεριφοράς προς τους αλλοδαπούς γιατί οι γονείς είναι χαμένη υπόθεση , από αυτούς ξεκινάνε όλα ,αυτοί ας χαίρονται τα λεφτά τους που μπορούν να έχουν μιαν (μαυρού) .
Νεοπλουτισμος, αππωμαν, κομπλεξ, εθνικισμος, βλακεια, υποκρισια... η λιστα συνεχιζεται. Τι να φταιει αραγε? Η θεοποιηση του 'εγω' και του χρηματος οδηγει σε εκδηλωσεις επιβολης της 'δυναμης' του καθε εγωκεντρικου κομπλεξα προς τους αδυνατους και τους ευαλωτους.
Δυστυχως καταντουμε μια κοινωνια κυνικη, με φαινομενα bullying που προσωπικα ημουν περηφανος πως ηταν ξενα στο δικο μας εκπαιδευτικο συστημα. Αλλα τα παιδια αφοιμοιωνουν πολυ γρηγορα τις αξιες της κοινωνιας που βλεπουν γυρω τους. Οταν στην κοινωνια χρησιμοποειται καθε μεσο για να ανελθουν την κοινωνικη κλιμακα, ε τι περιμενουμε οτι θα καταληξουν τα μωρα? ρατσιστες, ξενοφοβικοι, ναρκωμανεις.
Οντας αιωνιος αισιοδοξος ομως, δεν ισοπεδωνω την νεολαια. Ειμαι μερος της και πιστευω στην δυναμη της αλλαγης που φερει η νεολαια. Χρειαζεται σωστη καθοδηγηση, αλλα περισοτερο, χρειαζεται να δουν να καταπολεμειται η υποκρισια και η θεοποιηση του χρηματος. ΔΕΝ ηρταμε επιτελους σε τουντον κοσμο για να συναουμεν ριαλια, ηνταλως να το πω αλλωσπως...!
Αυτό που είπε ο κ. Κωστής
‘’θα είναι πολύ πιό αποτελεσματικό αν 'κράζονται' οι ένοχοι παρά αν 'αυτομαστιγώνονται' οι αθώοι’’
Μπορεί να είναι μεν κατά κάποιο τρόπο ο ορισμός της υποκρισίας όμως τίνω να συμφωνήσω και εγώ μαζί του μιας και δεν βλέπω άλλη λύση. Χαριτολογώντας θα έλεγα: Μια τέτοια υποκρισία μπορούμε να την ανεχτούμε.
Το πρόβλημα είναι πως αντιμετωπίζεις τους ‘’συνειδητά’’ ρατσιστές, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τον όρο, οι οποίοι συν των άλλων είναι περήφανοι για τα πιστεύω τους και δεν μπορείς ούτε να τους κράξεις, μιας και το κράξιμο ηχεί σαν έπαινος στα αυτιά τους.
Εδώ σε θέλω μάστορα.
arnold
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Κωστή
Ισως θα άξιζε στην ομάδα των νεαρών να τους βγάλουν μπροστά από όλο το σχολείο και να τους δάκτυλοδείξουν οι υπόλοιποι ούτως ώστε να γευτούν και οι ίδιοι λίγο από το τι εστί ρατσισμός.
Δυστυχώς όμως αυτό δεν θα οδηγούσε πουθενά παρά στον στιγματισμό της ομάδας αυτής των νεαρών και το πιο πιθανών στην εξώθηση τους στην πραγματικά ρατσιστική ιδεολογία. Όμως από την άλλη ως αντεπιχείρημα και η 13χρονή που έπεσε θύμα τέτοιου ρατσισμού δεν στιγματίστηκε για πάντα?
Φαύλος κύκλος.. κάτι πρέπει να γίνει.. αλλά τι?
Το χειρότερο σενάριο είναι σίγουρα η απραξία.
Καλά, έμεινα άναυδη μ' αυτό που διάβασα. Είναι δυνατόν να μην το πήρε είδηση κανένας εκπαιδευτικός πριν ξεσπάσει το παιδί;;
Ή μήπως η κοινωνική αδιαφορία έχει πλήξει άσχημα και την τάξη αυτή (των εκπαιδευτικών) που έπρεπε να παραμείνει ευαισθητοποιημένη;;
Φοβάμαι πως συμβαίνει το τελευταίο.
Σίγουρα αυτό που κάνει ο Γιώργος βοηθά. Η συνεχής ανάδειξη του φαινομένου ξυπνά κοιμισμένες συνειδήσεις, βγάζει στη επιφάνεια ενοχλητικές αλήθειες περι του ποιού μας και βάζει και τους υπεύθυνους μπροστά στις ευθύνες τους.
Ο μόνος σίγουρος τρόπος αν όχι εξάλειψης, τουλάχιστον ελαχιστοποίησης τέτοιων φαινομένων είναι μέσω της παιδείας. Πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε λίγο πιο μακρυά (χρονικά) από τη καθημερινότητα μας. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε πυροσβέστες. Να σχεδιάσουμε με στόχο μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Βραχυπρόθεσμα, συμφωνώ με την ανάγκη αποκάλυψης και ξεμπροστιάσματος όσων οθούν τη νεολαία σε ρατσιστικές συμπεριφορές. Όπου τα πράγματα φτάνουν στη βία ακόμα και η καταστολή είναι θεμιτή. Η επίκληση της δημοκρατίας προκειμένου να μένουν ατιμώρητες ή στο απυρόβλητο πρακτικές που βάζουν σε κίνδυνο την ίδια τη δημοκρατία είναι εκ τού πονηρού
Μιχάλης
Προσωπικά πιστεύω ότι όλα ξεκινάνε από το σπίτι.
Μετά έρχεται το σχολείο και όλα τα υπόλοιπα.
Ορθά επισημάνθηκε εδώ ότι γίνεται χρήση των όρων «μαυρού», «δούλα» και άλλα παρόμοια.
Σήμερα όταν κάποιος κύπριος θέλει να κάνει μια δύσκολη δουλειά (αγγαρεία), το πρώτο που σκέφτεται είναι να βρει κάποιον «μαυρήν» να του την κάνει.
Και ας είναι αυτός ο μαυρής πακιστανός, ινδός, σριλαγκέζος.
Πάντως μαυρής (από την Αφρική) δεν θα είναι.
Και κάτι άλλο σημαντικό. Δεν ξέρω αν είμαστε ο μοναδικός λαός που έχουμε εθνοποιήσει το επάγγελμα της οικιακής βοηθού!
Κάποιος μπορεί να έχει σπίτι του κάποια κοπέλα από τη Σρι Λάνγκα ή από το Πακιστάν, τις Ινδίες. Όμως θα τον ακούσεις να μιλά για τη… φιλιπινέζα του!
Επανερχόμενος στην αρχή της τοποθέτησης μου, έχω σαν παράδειγμα τα δικά μου παιδιά.
Μια καλή μέρα ο γιος μου ήρθε και μου είπε ότι στην τάξη τους έχουν ένα παιδί από τη Ρωσία. Αυτό το παιδί είναι μόνο του, κανένας δεν του μιλά, κανένας δεν παίζει μαζί του.
Ρώτησα γιατί; Η απάντηση είναι ότι είναι διαφορετικός από εμάς και δεν τους αρέσει.
Κάναμε μια μικρή συζήτηση και το κύριο θέμα που του έθεσα ήταν να βάλει τον εαυτό του στη θέση αυτού του παιδιού. Πώς θα ένιωθες εσύ αν ήσουν στη θέση του;
Προβληματίστηκε και μετά από λίγες μέρες μου είπε ότι έπεισε τους δικούς του φίλους να τον βάλουν στην παρέα τους.
Κάτι ανάλογο έγινε και με την κόρη μου που έχει συμμαθήτρια από το Ιράκ. Ήρθε με μεγάλη έκπληξη να μου πει ότι η συμμαθήτρια της έχει διαφορετικό χρώμα από τις υπόλοιπες, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι δεν είναι χριστιανή αλλά μουσουλμάνα.
Με τον ίδιο τρόπο εντάχθηκε αυτή η κοπέλα στην παρέα της κόρης μου.
Διερωτώμαι, αυτή την απλή πράξη δεν μπορούμε να την κάνουμε όλοι οι γονείς;
Εμένα μου κάνει εντύπωση το εξής πολλές Κύπριες παντρεύονται άνδρες από τη Συρία Ιράκ Ιράν κ.ο.κ. ωραία μέχρι εδώ. Γιατί όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν εντάσσονται με την ίδια ευκολία στον κοινωνικό περίγυρο της Κύπρου παρά μόνο αν παντρευτούν? δ.λ.δ. ή θα είναι γαμπροί ή μαύροι από την μια σκλαβιά στην άλλη!!!.
"Η καταπολέμηση ανάλογων απάνθρωπων συμπεριφορών, που οδηγούν κάποιους συνανθρώπους μας στην περιθωριοποίηση και στην απελπισία, δεν συνάδει με τον ελληνικό αλλά και τον χριστιανικό πολιτισμό." Νίκο συμφωνώ μαζί σου και επαυξάνω. Αλλά έλα που υπήρξε και περίπτωση καθηγητής θρησκευτικών- ιερέας σε παρακαλώ- να θίγει "αλλόθρησκη". Μακάρι να ήταν μεμονωμένη. Μακάρι να μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μπούμερανγκ να εκθέσουμε τον "καθηγητή", να τον δακτυλοδείξουμε.
"Το πρόβλημα είναι πως αντιμετωπίζεις τους ‘’συνειδητά’’ ρατσιστές, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τον όρο, οι οποίοι συν των άλλων είναι περήφανοι για τα πιστεύω τους και δεν μπορείς ούτε να τους κράξεις, μιας και το κράξιμο ηχεί σαν έπαινος στα αυτιά τους." Ναι, δυστυχώς η μισαλλοδοξία έχει γίνει της μόδας σε μια μερίδα ανθρώπων, ιδιαίτερα νέων κι αυτό είναι λυπηρό.
Υπάρχει όμως και η μερίδα που κρύβεται πίσω απ' το δάκτυλό της και στρουθοκαμηλίζει, και πιστεύω αυτή είναι η μεγαλύτερη. Είναι αυτή που διατυμπανίζει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για ίσες ευκαιρίες κλπ κλπ αλλά είναι αλλιώς. Μ' αυτήν τι γίνεται? Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να ταυτίζεται και με την πολιτεία.
Δεν εχω διαβάσει όλα τα σχόλια που προηγήθησαν - ο χρόνος μου είναι πολύ πιεσμένος. Γράφω κάποιες σκόρπιες σκέψεις χάρη του Γιώργου.
Το ερώτημα ποιος φταίει μου θυμίζει λίγο αυτό με την κότα και το αβγό. Δηλαδή, αν πούμε ότι φταίνε οι γονείς, είναι σαν να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και να περιμένουμε να "σάσουν" οι γονείς τζιαι ύστερα να κάμουμε κάτι στα σχολεία.
Εβρέθηκα προχτές το δείλις στα γραφεία της ΚΙΣΑ (Κινηση για Ισοτητα, Στηριξη, Αντιρατσισμό) τζιαι εμιλούσα με μια κοπέλα για την περίπτωση που περιγράφει ο Γιώργος. Ως εκπαιδευτικός εγώ, αντιρατσίστρια ακτιβίστρια τζιήνη εσκεφτήκαμεν ότι χρειάζεται να δούμε πού στο καλό πρέπει να αποταθούμε προκειμένου να γίνονται στα σχολεία παρεμβατικά προγράμματα. Το ίδιο δειλινό, έτυχε να ακούσω συνάδελφο συνδικαλιστή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να λέει ότι το θέμα αφορά γενικότερα την εκπαιδευτική πολιτική, τα αναλυτικά προγράμματα κτλ. Που τη μια έχει δίκιο ότι παίζουν το ρόλο τους τούτα. Που την άλλη, γιατί οργανώνουμε τζιαι συμμετέχουμε σε διαπολιτισμικά παναϋρούθκια τύπου μαγειρέματα, χοροί τζιαι τραούθκια, που την στιγμή που εν φροντίζουμε να προάγουμε με πιο ουσιώδεις τρόπους την κατανόηση του ότι το διαφορετικό εννεν απορριπτέο, ούτε κάτι που εκ των πραγμάτων πρέπει να μας προκαλεί φόβο. Θέλω να πω ότι εν σαν να ακούεις έναν αριστερό να μεν αγωνίζεται για τίποτε γιατί όσο έσιει καπιταλισμό εννα έσιει προβλήματα τζιαι εννα επικρατεί η αδικία, άρα κάθουμαι στα αφκά μου ώσπου να έρτει ο σοσιαλισμός. Ε, όι. Σίουρα ο ρατσισμός τζιαι η ξενοφοβία εν δομικό στοιχείο της κυπριακής κοινωνίας, μέρος της οποίας είμαστε όλοι - τζιαι μαθητές, τζαι εκπαιδευτικοί, τζιαι γονιοί.
Υποτίθεται ότι εν έτος διαπολιτισμικού διαλόγου φέτος. Στα πλαίσια τούτα, εν μας προβληματίζει ως κοινωνία που κάποια σχολεία έχουν γίνει άντρα φασιστικών ομάδων, τύπου Χρυσή Αυγή; Εν μας προβληματίζει τίποτε; Τι; Εφκήκε αριστερή κυβέρνηση τζιαι εννα μας τα λύσει ούλλα; Όι. Δαμέ ο Μοράλες στη Βολιβία τζιαι εδέχετουν απειλές ότι εννα τον ρίξουν που την κυβέρνηση που τα συνδικάτα. Εν λέω να ρίξουμε τον Χριστόφκια, αλλά ξέρω ότι αν δεχτεί κοινωνική πίεση εννα κάμει κάτι. αντί να μουρμουρούμεν στο ίντερνετ με ωραία λόγια ώσπου να έρτει ένα άλλο θέμα να μας σοκάρει τζιαι να ξεχαστεί τούτο, ας κάτσουμε τον πωπό μας κάτω, τζιαι να πιέσουμε τα οργανωμένα σύνολα που σχετίζονται με το θέμα (σύνδεσμοι γονέων, κεντρικά μαθητικά συμβούλια, ΠΣΕΜ, εκπαιδευτικές συντεχνίες τζιαι παρατάξεις) για να πιέσουν ή ακόμα να πάρουν οι ίδιοι την πρωτοβουλία για παρεμβατικά προγρα΄μματα που εννα λειτουργούν ως σχολική καθημερινότητα, τζιαι όι παναϋρκα στο τέλος του χρόνου με τραούθκια που ούλλες τες χώρες κτλ - τούτα κάμνουν τα τζιαι στη Γιουροβίζιον, αλλά εν έλυσε προφανώς το ζήτημα. Τζιαι αν τούτα εισακουστούν τζιαι κεντρικά που την κυβέρνηση τζιαι τους αρμόδιούς της ακόμα καλύτερα. όι επειδή εννα το λύσουν μόνοι τους αλλά επειδή εννα διευκολύνουν την κοινωνία στο να παρεμβαίνει, να διαπαιδαγωγείται να κινείται προς τζιήνη την κατεύθυνση. Εμείς αν θέλουμε, ας τα αλλάξουμε. Τζιαι ας τρώμε τοίχο που τα συνδικάτα που καρτερούν που το υπουργείο - ο ε΄νας καρτερά τονν άλλο τζιαι στο τέλος τίποτε εν γίνεται.
Στην τελική, ρε Μιχάλη, εν κάμνετε με αφορμή τούτο το γεγονός, στον Αστρα καμιάν εκπομπή, με εκπρόσωπους από όλους τους εμπλεκόμενους οργανωμένους φορείς, να δούμε πώς καλύπτουν την ανυπαρξία πολιτικής στα θέματα τούτα;
Σόρρυ για το σεντόνι, αλλά έχω τόσο τζιαιρό να γράψω που το δικαιούμουν - έγραψά τα συνάμενα!
Τα λέμε σε κανένα μήνα πάλε!
Γιατί να μην μαζέψουν τους γονείς στα σχολεία και να τους μιλήσουν για αυτό το φαινόμενο που τα ίδια τους τα παιδιά γίνονται(τρομοκράτες)ή μήπως οι γονείς στην Κύπρο μόνο για τσαι μαζεύονται?
@ Κύριε Κωστή Γκορτζή,
Σίγουρα και όπως πολλοί λαλούμεν (το είπε πιο πάνω και ο Μιχάλης) αλλά θα το επαναλάβω κι εγώ “όλα ξεκινούν από το σπίτι”! (Η καλλιέργεια λόγου χάριν της παιδείας και της κουλτούρας για σεβασμό της διαφορετικότητας, φυλετικής και άλλης). Αλλά όταν οι κυρίαρχες τάσεις στην κοινωνία μας είναι διαφορετικές (ρατσιστικές, ξενοφοβικές ή απαξιωτικές για τους αλλόφυλους), τότε ίσως να υπερισχύει το “εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω”!
@ Προς όλους,
Σίγουρα οι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να πετύχουν πολύ περισσότερα στην αντιρατσιστική πάλη (και όχι μόνο), αν ενεργούσαν πρώτα και πάνω απ’ όλα ως λειτουργοί της παιδείας παρά ως σκέττοι, τυπικοί και απρόσωποι (πολλές φορές) επαγγελματίες μετάδοσης γνώσεων.
Δεν ξέρω τι έχει γράψει η Daskala, η εκπαιδευτικός της παρέας, (δεν έχω διαβάσει ακόμα το κείμενο της), να πω όμως ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα μαύρα κι άραχνα … Υπάρχει και ή άλλη όψη του φεγγαριού, αθέατη μεν ελπιδοφόρα δε, που δημιουργεί οάσεις αισιοδοξίας και θετικότητας (που συνήθως όμως δεν προβάλλονται, αλλά πρέπει πάντα να επαινούνται).
Επειδή τυγχάνει στον περίγυροι μου (οικογενειακό και φιλικό) να υπάρχουν εκπαιδευτικοί, έχω ακούσει για διάφορες περιπτώσεις ουσιαστικής παρέμβασης και βοήθειας που έχουν δώσει εκπαιδευτικοί (αλλά και μαθητές) προς αλλόφυλους μαθητές.
Ένα παράδειγμα θα καταθέσω:
Στο σχολείο (Γυμνάσιο) όπου φοιτά ο γιος μου, γράφτηκε ως μια μαθήτρια και ένα κορίτσι που κατάγεται από χώρα του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ. Η κοπελίτσα δεν ήξερα σχεδόν καθόλου ελληνικά (τι θα έκανε εκεί μυστήριο πράμα). Πέραν της σημαντικής αυτής μαθησιακής δυσκολίας, προέκυψε και σοβαρό πρόβλημα αποδοχής της από τους συμμαθητές της ενώ για πολλούς καθηγητές ήταν μπελάς, καθώς μέσα από αυτά τα προβλήματα και της δυσκολίας η μικρή αντιδρούσε και αρνητικά πολλές φορές. Ευτυχώς όμως για την ίδια (αλλά και για το σχολείο) εκεί υπήρχε και μια καθηγήτρια που κατείχε τη γλώσσα της και η οποία (καθηγήτρια) όντας φαίνεται και άνθρωπος με αυξημένες ευαισθησίες “την έθεσε υπό την προστασία της” (την βοηθούσε με τη γλώσσα, την συμβούλευε, επιλαμβανόταν διαφόρων προβλημάτων της και βρισκόταν σε συνεχή επαφή μαζί της τουλάχιστον κατά τη διάρκεια του σχολικού χρόνου).
Σήμερα η μικρή έχει βελτιώσει τα ελληνικά της, δεν είναι τόσο αντιδραστική όπως πριν, συμμετέχει πιο πολύ στα του σχολείου και είναι πιο αποδεχτή πλέον και από το σχολικό περιβάλλον (χωρίς τούτο να σημαίνει ότι όλα κυλούν μέλι γάλα).
Το σημαντικότερο (σε τέτοιες περιπτώσεις) είναι να υπάρχει ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα γι’ αυτά τα παιδιά. Φυσικά εδώ δεν λύσαμε το ζήτημα με τον καταρτισμό ενός προγράμματος για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, ΔΕΠΥ, κ.ά.), και θα κοιτάξουμε και “τα παιδιά τους ξένους”;
Anef_Oriwn
Κυριακή 20/4/2008 – 3:53 μ.μ.
Διευκρίνηση:
Προς arnold.
Σύμφωνα με το σκεπτικό μου, από πουθενά δεν προκύπτει ότι "ίσως θα άξιζε στην ομάδα των νεαρών να τους βγάλουν μπροστά από όλο το σχολείο και να τους δάκτυλοδείξουν οι υπόλοιποι ούτως ώστε να γευτούν και οι ίδιοι λίγο από το τι εστί ρατσισμός"... Αντίθετα, νομίζω ότι θα άξιζαν αυτό οι γονείς τους και οι καθηγητές τους που έκαναν πως δεν ήξεραν.
Προς Anef Oriwn
Τα ίδια λέμε για τα αίτια. Δεν συμφωνώ, όμως, ότι τα φαινόμενα αυτά είναι οι κυρίαρχες τάσεις της κοινωνίας. Οι κυρίαρχες τάσεις των ...ΜΜΕ είναι που αναδεικνύουν και διαφημίζουν το 'κακό' κατ' αποκλειστικότητα. Η Θεσσαλονίκη έχει χαρακτηριστεί η 'φωλιά του φιδιού', με 'ρεπορτάζ' για τέτοια περιστατικά. (π.χ. όταν έπαιζε για μήνες ο Τσενάι, δεκάδες ήταν οι αλλοδαποί και αλλόχρωμοι σημαιοφόροι στις παρελάσεις των σχολείων)
Σωστά αναδεικνύονται τα στραβά αλλά, αν υπήρχαν και ρεπορτάζ που αναδείκνυαν και την άλλη αλήθεια -δεκάδες χιλιάδες μαθητών πάσης φυλής και ράτσας να συμβιώνουν αρμονικά- τότε ...ίσως γινόμουν πιό κατανοητός στο τι θέλω να πω :-)
Stalamatia afto pou eipes einai ola ta lefta! Xwris asteia..
exoume poli droo na dianisoume mexri na ginoume anektikoi.
politi pitta.. 8a sou dwsw mia simboulh..
mhn pisteyeis oti diavazeis ston filelef8ero..
peace..
@Ανώνυμε Σύμβουλε...δεν πιστεύω τίποτα από μία ανάγνωση μόνο. Η είδηση είναι διασταυρωμένη και την Πρασκευή το πρωί, είχαμε για το συγκεκριμένο θέμα στον Άστρα, τον Υπουργό Παιδείας....
anonymos symboulos
..
just in case..
Στο ιστολόγιο του ο πάντα καλός Λεξιπένητας έγραψε ένα άρθρο με αφορμή τις πασχαλινές κροτίδες και, έθεσε ως τίτλο του το ερώτημα "μήπως οι Κύπριοι έχουν περάσει σε μία εποχή υπερβολής".
Δεν ξέρω. Βάζω και εδώ το σχόλιο που έκανα στο κονάκι του φίλου μας γιατί έχω την αίσθηση πως όλα συνδέονται με ένα νήμα, ένα νήμα που το ορίζει η αυξανόμενη βία σε αυτήν μικρή κοινωνία.
------------------------
Θα το συνδυάσω το ζήτημα -έτσι όπως πάει τελευταία- με την αυξανόμενη βία που παρατηρώ πως υπάρχει και η οποία με ανησυχεί ιδιαίτερα. Δεν μιλάμε για βία που έχει να κάνει με "ξένους" κλπ, οι "ξένοι" είναι πάντα ένα εύκολο άλλοθι για την δική μας μιζέρια.
Προχθές, περιέλαβαν κάποιοι , μια παρέα νεαρών μια γάτα και αφού την έφεραν σε ημιθανή κατάσταση , στο τέλος της έβαλαν "δυναμιτάκια" και την ανατίναξαν. Αν δεν με απατάει η μνήμη μου, αυτό έγινε στη Λεμεσό, η είδηση υπάρχει στον Πολίτη ή τον Φιλελεύθερο της Παρασκευής.
Το Σάββατο, είχαμε την επίθεση νεαρών χουλιγκάνων της Ομόνοιας σε αντίστοιχους του ΑΠΟΕΛ-ένας κινδυνεύει να χάσει το μάτι του, τον άλλον τον έλουσαν με βενζίνη αλλά την εσχάτη δεν άναψαν τον αναπτήρα.
Η βία στα σχολεία,΄μεταξύ μαθητών, κοντεύει να γίνει ψωμί και τυρί. Κι ας μη συμπεριλάβω και τα φαινόμενα ρατσισμού κλπ.
Θα μου πείτε..έχουν σχέση όλα αυτά με τα έθιμα και τις κροτίδες;
Πολύ φοβάμαι, πως σε μια τόσο μικρή κοινωνία όπως είναι η Κυπριακή, όλα λειτουργούν με απόλυτη σχετικότητα και όλα επιδρούν ή μάλλον αλληλεπιδρούν.
Δεν νομίζω πως οι Κυπραίοι έγιναν υπερβολικοί...και παθιάρηδες. Γιατί τότε, η υπερβολή θα ήταν ένα γενικό χαρακτηριστικό με εκδηλώσεις και σε άλλες πλευρές της ζωής πιο θετικές. Νομίζω όμως και μακάρι να κάνω λάθος, πως το έλλειμα κοινωνικής παιδείας -αλλά και παιδείας ουσίας- αφήνει τεράστιο χώρο σε επιδεικτικές συμπεριφορές που ενίοτε είναι και αυτοκαταστροφικές ή και κτηνώδεις.
Συμφωνώ με όσα καταγράφει ο Λέξη-ειδικά στις τελευταίες του παραγράφους, απλά έχω την εντύπωση πως το φαινόμενο πρέπει να ενταχθεί σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύνολο εξαιρετικά ανησυχητικών κοινωνικών ή μάλλον αντι κοινωνικών συμπεριφορών..
Από τους υπόλοιπους μαθητές που με απάθεια έβλεπαν να συμβαίνει αυτό που συνέβαινε και ως τέλεια αντανάκλαση της δικής μας ενήλικης κοινωνίας σφύριζαν κλέφτικα αλληθωρίζοντας αλλού κατά το γνωστό …δεν είδα…δεν ξέρω…δεν άκουσα;
..και αυτός είναι ο τρόπος που λαμβάνουν παιδεία οι μαθητές, αντιγράφοντας τα πρότυπα τους από το σπίτι.
Όλοι είμαστε ένοχοι για αυτό. Θέλεις η ζωή μας έχει παρασύρει, θέλεις ο χρόνος δε φτάνει πια, θέλεις το άγχος της καθημερινότητας; Σημασία έχει πως στον ύπνο μας ανατρέφουμε μία κοινωνία του μέλλοντος που, όπως και η δική μας, θα είναι αδιάφορη προς την κοινωνία και θα διατηρήσιε τον κοινωνικό αποκλεισμό, αφού μέσα του θα νιώθει καλά. Όπως ακριβώς και οι πρόγονοι της.
Δες και τη σημερινή μέρα που είναι η Earthday και το Ελλαδιστάν μας απεβλήθη από το Πρωτόκολλο του Κιότο (που με περισσή έπαρση συνυπέγραψε). Όλα κατ' επίφαση. Όλα ρηχά και επιδερμικά.
Μια ζωή θα μένουμε στην "επιδερμίδα" των γεγονότων, των ανθρώπων και των ιδεών.
καλησπέρα,
θα 'θελα να προσθέσω κι εγώ ότι πραγματικά όλα ξεκινάν απ το σπίτι.
Και ο καλύτερος δάσκαλος θα δυσκολευτεί να "περάσει" κάποια πράγματα στα παιδιά, όταν οι γονείς περί άλλα τυρβάζουν...
Οταν τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας για "πρότυπα" γονείς, οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν δυνάστες σε ανθρώπους διαφορετικής κοινωνικής διαστρωμάτωσης ή προερχόμενους από φτωχότερες χώρες, τι πιο φυσικό για ένα παιδί που θαυμάζει τους γονείς να "αντιγράφει" και τις αντίστοιχες συμπεριφορές...
Να σας ευχηθώ Καλό Πάσχα !
Φίλε Γιώργο,
χαιρετώ.
Θα ήθελα να επισημάνω κάτι. Οι καθηγητές στα Γυμνάσια και στα Λύκεια, έχουν 600 - 1300 παιδιά για να προσέξουν.
Οι γονείς έχουν 1-3.
Αυτό νομίζω τα λέει όλα...
Όλα ξεκινούν από το σπίτι. Σε αυτό τον τόπο, κάνουμε παιδιά απλώς για να κάνουμε, χωρίς να σκεφτόμαστε την διαπαιδαγώγηση. Και, δυστυχώς, η κοινωνική μόρφωση πήγε περίπατο, οπότε...
...οπότε το φαινόμενο αυτό, το τόσο τραγικό, είναι παράλληλα και μία απόδειξη, ένα τεκμήριο της στάθμης μας...
Αν η δική μας συμπεριφορά είναι σωστή, δηλαδή απέχει απο κάθε ίχνος ρατσισμού και εξωτερικεύεται με όση ανεκτικότητα χρειάζεται κάθε φορά, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν κάποτε (σιγά-σιγά άλλα σταθερά).
Διαφορετικά, ας προχωρήσουμε με όσα κάποτε έγραψε ο Boris Vian:
“Οι άνθρωποι είναι όλοι πολύ άσκημοι.
Έχετε προσέξει ότι δε μπορεί κανείς να κάνει μιά βόλτα στο δρόμο δίχως να δει ένα σωρό άσκημους ανθρώπους; Έ, λοιπόν, εγώ τρελαίνομαι να κάνω βόλτες στους δρόμους, αλλα σιχαίνομαι την ασκήμια. Έτσι κατασκεύασα ένα δικό μου δρόμο και έφτιαξα όμορφους διαβάτες... Θα καθαρίσουμε όλους τους κακομούτσουνους...”
(Boris Vian - "Et on touera tous les affreux" 1948)
Με αφορμή τέτοια περιστατικά είτε μικρότερης είτε μεγαλύτερης διάστασης, πάντα καταλήγουμε στα ίδια συμπεράσματα και διαπιστώσεις. Επί της ουσίας κανείς δεν διαφωνεί, αλλά βολεύει κιόλας να τα ρίχνουμε στους άλλους. Την πρώτη και μεγαλύτερη ευθύνη, την έχουμε όσοι είμαστε γονείς. Καλώς ή κακώς είμαστε πρότυπα στα μάτια των παιδιών μας. Η ανοχή και η αποδοχή του άλλου, δεν μαθαίνεται σε κανένα σχολείο. Και αν δεν υπάρχει βία στο σπιτι (οποιασδήποτε μορφής- και η απόρριψη και η ταπείνωση και οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες, είναι βία) τότε δεν θα υπάρχει βία καμμιάς μορφής ούτε και έξω από αυτό.
φίλε Μονάχους, σκέψου μόνο πως στην Κύπρο (σύμφωνα με περσινές στατιστικές) έχουμε 47% διαζύγια...
τι πρότυπα να έχουν τα παιδιά μας;
@Απόστολε...μεταξύ διαζυγίου και κακού γάμου ασφαλώς το αρνητικό πρότυπο είναι το δεύτερο για λόγους που ελπίζω να είναι αυτονόητοι.
Το πως θα εξελιχθεί η διαδικασία του διαζυγίου και κυρίως ποια θα είναι η σχέση των γονέων με το παιδί τους -αλλά και μεταξύ τους- μετά, στην χωριστή ζωή, είναι τεράστιας σημασίας αλλά και απόλυτος καθρέφτης της ανθρώπινης ποιότητας τους. Δεν νομίζω πως το διαζύγιο από μόνο του αποτελεί δείγμα αιτίας για οποιοδήποτε φαινόμενο.
Κατά τα λοιπά νομίζω πως το θέμα εξαντλήθηκε...
Ο φίλτατος Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous...το είπε απλά και σωστά: Αν η δική μας συμπεριφορά είναι σωστή, δηλαδή απέχει απο κάθε ίχνος ρατσισμού και εξωτερικεύεται με όση ανεκτικότητα χρειάζεται κάθε φορά, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν κάποτε (σιγά-σιγά άλλα σταθερά).
Καιρό είχα να δω αναφορά στον Vian!!! 'Αντε, να φτύσουμε στους τάφους τους...
Καλημέρα Γιώργο μου,
πέρασα να σου ευχηθώ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ειρηνικό, χωρίς ρατσισμό και άλλες διακρίσεις.
Δημοσίευση σχολίου