Ο πυρήνας, ο αρχικός συμπαγής πυρήνας μιας ομάδας ανθρώπων που κάποτε βρέθηκαν σε έναν τόπο, τον διάλεξαν για να ζήσουν και να τον κάνουν πατρίδα.
Και, κατά συνέπεια, δημιούργησαν όλο εκείνο το κωδικοποιημένο πλέγμα επικοινωνίας και έκφρασης τόσο για τη σχέση μεταξύ τους, όσο και για την σχέση της ομάδας με τον υπόλοιπο Κόσμο σε όλες του τις διαστάσεις.
Από την γειτονική πατρίδα κάποιων άλλων, μέχρι το τελευταίο άστρο στις εσχατιές του σύμπαντος.
Και σε έναν κόσμο που μικραίνει ολοένα, ο Πολιτισμός, γίνεται όλο και πιο αναγκαίος σαν εκείνο το εργαλείο μέσα από το οποίο μπορούμε όλοι να κατανοήσουμε όλους.
Να μεγαλώσουμε το μυαλό μας και τις κεραίες μας μέσα από την αντίληψη ξένων προς εμάς δρόμων, ακόμα και να δώσουμε ή να πάρουμε επιδράσεις που σαν αποτέλεσμα θα έχουν νέους τρόπους έκφρασης με αρμονικά συνταιριαγμένους κώδικες που έχουν ετερόκλητη καταγωγή.
Συχνά, τέτοια παραδείγματα υπάρχουν στη μουσική, όπου ακούς π.χ. κέλτικα ακούσματα να «συνομιλούν» αρμονικά με αφρικάνικα.
Ο Πολιτισμός, η Καλλιέργεια, η βαθειά έννοια της Παιδείας, το ψήλωμα του αισθητικού πήχη, είναι κρίσιμο ζητούμενο στην εποχή μας.
Είναι τόσο κρίσιμο όσο και η διάσωση του φυσικού μας περιβάλλοντος , η προσβολή του οποίου τίποτα άλλο δεν αναδεικνύει πέρα από την βαρβαρότητά μας.
Αλήθεια! Ποιες είναι οι προτάσεις των υποψηφίων Προέδρων για τον Πολιτισμό;
Προσοχή…για τον Πολιτισμό μιλάω, όχι για τον λαϊκισμό και τα τηλεοπτικά ξεράσματα της κας Α.Πάνια. τα οποία δυστυχώς «παιδαγωγούν» και τα παιδιά της Κύπρου.
Ποιες είναι οι προτάσεις τους για να ζωντανέψει η παρουσία των συγγραφέων, των ζωγράφων, των συνθετών, των ποιητών;
Και δεν εννοώ των «κολλητών» και κολαούζων της όποιας παράταξης, αυτό δεν έχει να κάνει με Πολιτισμό αλλά με διαιώνιση του οποιουδήποτε καθεστώτος ,είτε αυτό κυβερνά τον τόπο είτε διαθέτει έναν ισχυρό μηχανισμό.
Ποιες είναι οι προτάσεις τους ώστε να μην υπάρξουν ποτέ Κύπριοι Ζαχόπουλοι ή μήπως υπάρχουν και δεν τους ξέρουμε;
Και θα επιμείνω.
Ένας Ζαχόπουλος για να κάνει κακό, δεν χρειάζεται να είναι Γραμματέας Υπουργείου.
Μπορεί να είναι στέλεχος και μη κυβερνητικού κόμματος αλλά απλά μέρος ενός συστήματος.
Και τα σημάδια του καρκίνου υπάρχουν στην Κύπρο.
Και τα σημάδια του καρκίνου υπάρχουν στην Κύπρο.
Είμαστε ίσως ο μόνος τόπος στον πλανήτη που οι λογοτέχνες για να βραβευτούν υποβάλλουν οι ίδιοι…αίτηση στην Πολιτεία!
Όχι τριτοκοσμικό ήθος, αλλά ούτε καν…δεκατοκοσμικό.
Ενδεχομένως ούτε στη Ρουμανία του αιμοσταγούς Τσαουσέσκου δεν γινόντουσαν αυτά.
Η μικρά Κύπρος, μια σταλιά στη Μεσόγειο, με ιστορία που πιάνει τα χιλιάδες χρόνια πίσω, αν ήθελε, θα μπορούσε να είναι υπόδειγμα πολιτιστικού παράδεισου.
Μια νησίδα Τεχνών και ουσίας μέσα σε έναν κόσμο άνω κάτω.
Η μικρά Κύπρος με τα λεφτά που διαθέτει και τα οποία συχνά τα ξοδεύει προκλητικά και με βραχυπρόθεσμη προοπτική θα όφειλε να χαράξει μια σοβαρή πολιτική Πολιτισμού με όραμα.
Να δημιουργήσει πρώτα το περιεχόμενο που θα φιλοξενήσουν αύριο οι ακριβές αίθουσες Μουσικής που μαθαίνω πως ετοιμάζονται. Γιατί βέβαια αν οι αίθουσες ετοιμάζονται για να φιλοξενήσουν την Άννα Βίσση, να λείπει το βύσσινο.
Και σεις ω Πολίτες Κύπριοι, επιτέλους φτύστε στα μούτρα τα σκουπίδια που σας σερβίρουν και αυτούς που τα κομίζουν χωρίς να ντρέπονται!
33 σχόλια:
Πολλές φορές με πιάνουν τα δάκρυα όταν ακούω κάποια ακούσματα από εντελώς άγνωστα στην Ελλάδα συγκροτήματα που παίζουν μουσική που δε θα μπορούσε ποτέ να φιλοξενηθεί στα μυαλά των νεοελλήνων μιας και αυτά πλέον έχουν χαριστεί στις διάφορες σκυλούδες και σκυλάδες. Αυτός είναι ο σημερινός πολιτισμός στην Ελλενάδα...
Πόσοι στην Ελλάδα και την Κύπρο έχουν ακούσει ποτέ DAEMONIA NYMPHE η το άλλο απίστευτο συγκρότημα από την Κρήτη τους EMERALD, κομμάτι των οποίων αυτή τη στιγμή παίζει στο blog μου?
Ο Ζαχόπουλος και ο κάθε Ζαχόπουλος γκρέμισε την Columbia για να μπορέσει ένας ιδιώτης να χτίσει τσιμεντένια κουτιά να στεγάσει μερικούς από τα 15 εκατομμύρια Ελλήνων και λαθρομεταναστών στην Ελλάδα σήμερα, πέταξε στα σκουπίδια την ορχήστρα του Θεοδωράκη, οι DAEMONIA NYMPHE που είναι το μοναδικό γκρουπ στον κόσμο που χρησιμοποιεί αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα αναβιώνοντας τη μοναδική αρχαία ελληνική μουσική δεν απασχολεί καθόλου τον ελληνικό πολιτισμό και τους Ζαχόπουλος ενώ στο εξωτερικό έχουν τύχει μοναδικής αναγνώρισης και αποδοχής. Οι EMERALD με δικά τους χρήματα και αίμα βγάζουν 1000 κομμάτια δίσκους στα δισκοπωλεία μήπως και ξυπνήσουν μια σπίθα στην ψυχή μας αλλά οι Ζαχόπουλοι αδιαφορούν και μοιράζουν 20 δις ευρώ στους φίλους της Νατάσσας Καραμανλή και σε διάφορους συλλόγους κυνηγετικούς κλπ λες και με την κυνηγητική Beretta θα προάγουμε τον πολιτισμό στην Ελλάδα.... Μη κάνουμε πλέον όνειρα. Η υπόθεση έχει χαθεί από το 1981, από τότε δηλαδή που οι έλληνες καταστράφηκαν εγκεφαλικά και ανίατα. Δεν ελπίζω σε τίποτα δε περιμένω τίποτα τουλάχιστον για τα επόμενα 50 χρόνια.. μετά βλέπουμε.
Και πολιτισμός δεν είναι μόνο το θέατρο. (Και ας μην σχολιάσω το επίπεδο του και το ρεπερτόριο των έργων που παίζονται.).
Στην Κύπρο ο κόσμος δυστυχώς δε διαβάζει και νομίζει ότι με το να πάει μια φορά κάθε τόσο στο θέατρο ξόφλησε σε θέματα πολιτισμού. Μουσική παιδεία εντελώς απούσα και ας μη σαw παρασύρει που όλοι σήμερα θέλουν να γίνουν τραγουδιστές. Τα ακούσματα ενός αθώου ακροατή με το που θα πεί να ανοίξει το ραδιόφωνο ανυποψίαστος, είναι άκρως επικίνδυνα για την αισθητική και τη νοημοσύνη του, ενώ πολύ δύσκολα σε δισκάδικα θα βρεί μουσική που να αξίζει. Η τελοσπαντων που να προκαλεί το ενδιαφέρον. Ολοι πιπιλίζουν τα περι διαπολιτισμι΄κού διαλόγου, αλλάδυστυχώς όμως επικεντρώνονται στην πολιτική πτυχή του θέματος και όχι την πολιτιστική. Είμαστε τραγικά επαρχιώτες με συμπλέγματα ανωτεροκατωτερότητας και η κουλτούρα της σύγχρονης κοινωνίας σίγουρα δε θυμίζει πολιτισμό αλλά μηρυκασμό.
Παντού στα εικαστικά κυριαρχεί το κιτς καθώς θεωρούν ότι το μοντέρνο είναι διακοσμητικό στοιχείο στο σαλόνι τους. Όλόκληρη η συμπεριφορά γενικά σε θέματα πολιτισμού ελαύνεται από τη δίάθεση επίδειξης και κινείται στην επιφάνεια και κρίνεται από την ανταλλακτική της αξία σε επίπεδο σχέσεων και "πολιτιστικού προφίλ". ( εγώ σε βλέπω, εσύ με βλέπεις , αυτός με βλέπει, κτλ)
Παντού κυριαρχεί ένα κιτσαριό ανευ προηγουμένου ενώ όσες φορές κάτι πάει να γίνει γίνεται σπασμωδικά με την αδαοσύνη ενός αρχοντοχωριάτη.
Όποιος έχει κάτι αντίθετο να πεί, αποκαλείται με ευκολία άνθρωπος που δεν αξίζει και δε "θωρκέται" και το παίζει κουλτουριάρης γιατί είναι "εκτός συναγωνισμού" στην αυτοκρατορία της πουτανιάς και του βούρκου.
Δεν έχουμε σωτηρία ούτε και μας αξίζει αν με ρωτάς.
Δεν μπορεί θα υπάρχει σωτηρία και για τον Κύπριο Πολίτη στο θέμα πολιτισμός η αρχή είναι τα σχολεία.Από την άλλη Δοκισισόφη όταν υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα τον Γιώργο Πήττα που πιστεύω είναι και άλλοι σημαίνει ότι δεν έχει χαθεί το παιχνίδι πολιτισμός απλά θέλει πολύ προσοχή ποιούς βάζει η εκάστοτε κυβέρνηση στο κάθε πόστο.
παρολο που δεν μιλας ευθεως Γιωργο Πιττα εχω την εντυπωση πως βαλλεις εντονα κατα του ΑΚΕΛ.
Κανω λαθος;
Βρέθηκα την Παρασκευή που πέρασε, στο Δημοτικό Θέατρο της Λευκωσίας. (εξαιρετική η δουλειά που έγινε γενικώς για την συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό του, δεν προσέχτηκε ώς όφειλε η ακουστική της αίθουσας τουλάχιστον για συμφωνικά σύνολα)
Ήταν η επίσημη γιορτή για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωζώνη με όλους τους αξιωματούχους της Ε.Ε. κλπ.
Πέρα από τους ευτυχώς ολιγόλεπτους χαιρετισμούς του Προέδρου της Δημοκρατίας και των ξένων, η εκδήλωση είχε ως πυρήνα το λεγόμενο "καλιτεχνικό μέρος".
Αυτό, πραγματικά με έκανε περήφανο, γιατί κατά την κρίση μου ήταν λαμπρό, Κυπριακό, με ταυτότητα, αλλά και με ώριμη άποψη ευρωπαϊκή που απέπνεε τεράστια αυτοπεποίθηση.
Με τρία Κυπριακά δημοτικά τραγούδια στην αρχή. Με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και το λαούτο του και, από πίσω την Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου με διευθυντή τον Άλκη Μπαλτά.
Τα τρία τραγούδια, ήταν μία ολάκερη άποψη και φιλοσοφία. Με το καθαρό παραδοσιακό ιδίωμα στην αρχή, σιγά σιγά εξελίχθηκαν σε ένα εκπληκτικό διάλογο-πάντρεμα με την δυτική λόγια μουσική παράδοση μέσα από την εξαιρετική παρτιτούρα της συμφωνικής.
Και ξαφνικά, μέσα από τη μουσική, είχες ακριβώς το απόλυτο ζητούμενο.
Την ταυτότητα, την τοπική παραδοσιακή ταυτότητα να "βγαίνει" αβίαστα χωρίς κόμπλεξ, με θεσπέσια αισθητική, σύγχρονη, αστραφτερή και γνωστική.
Στη συνέχεια, ακούστηκαν δυο έργα του Χρήστου Πήττα-Αλεξανδρινού/Ελληνοκύπριου που ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Το πρώτο, στηριγμένο στην Ελένη του Σεφέρη, είναι έργο που έχει παιχτεί ξανά τόσο εδώ όσο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το δεύτερο, γράφτηκε ειδικά για την περίσταση και ήταν ξανά, όσα έγραψα για τα τρια τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη, χωρίς όμως το παραδοσιακό στοιχείο -όχι ευθέως τουλάχιστον.
Ένα έργο όμως στηριγμένο σε πολύτιμο Κυπριακό ποιητικό λόγο, που έρχεται από τον 15-16 αιωνα, στις κλασικές "Ρίμες Αγάπης" του Κυπριακού ποιητικού Πετραρχισμού.
Με τα χειρόγραφα να έχουν βρεθεί τυχαία στις αρχές του περασμένου αιώνα κάπου στη Βενετία, ο Λόγος σε αυτά τα ποιήματα τραβάει μία πολύ έντονη γραμμή σύνδεσης της Κύπρου με την Ευρωπαϊκή δύση.
Το μουσικό έργο, για πλήρη συμφωνική ορχήστρα, τενόρο, βαρύτονο, σοπράνο και λαϊκό τραγουδιστή (Αλκ.Ιωαννιδης) εγκιβώτισε την Κύπρο σε ένα διαχρονικό πλαίσιο που ξεκινά από το χθες, έρχεται σήμερα και κοιτάζει με σιγουριά αύριο. Σαν σχόλιο να πω μόνο πως το έργο ήταν εξαιρετικό, αιχμηρό πολλές φορές και σχεδόν οδυνηρά (αβάσταχτα) λυρικό και ευαίσθητο άλλες.
Αν το άρθρο μου είχε γραφτεί μετά από αυτή την εμπειρία ίσως να είχε άλλα βάρη, χωρίς όμως να αλλάζει την ουσία του.
Γιατί, αυτό που πρέπει πραγματικά να τονιστεί, να φωναχτεί μάλλον, είναι το πως άνθρωποι, δημιουργοί σοβαροί υπάρχουν. Και παράγουν, κάποιοι από αυτούς δουλειά σημαντική. Το ζήτημά μας, είναι ένας απέραντος νυσταλέος αδιάφορος μηχανισμός-κρατικός και όχι μόνο- που δεν έχει κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον Πολιτισμό που μάλλον τον εχθρεύεται και τον πολεμάει. Και όπως πάντα, κάνει χώρο μονάχα σε κολλητούς και κατά κανόνα ατάλαντους.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, γνωρίζω καλά πως οι συντελεστές δεν συνδέονται με κανέναν τρόπο με την εξουσία, την όποια εξουσία. Και αν βρέθηκαν εκεί, είναι μάλλον γιατί έστω και συμφεροντολογικά σκεπτόμενοι, κάποιοι γραφειοκράτες σκέφθηκαν πως δεν πρέπει σε μία τέτοια εκδήλωση να ρισκάρουν ένα ρεζιλίκι ή μία θλιβερή γραφικότητα...
Πάλι καλά.
Να συμπληρώσω, πως γνωρίζω καλά ότι κάποιοι καρεκλοκένταυροι, πολέμησαν έντονα ώστε να μην κληθούν οι συγκεκριμένοι δημιουργοί-και οι οποίοι βέβαια, μετά την κυριολεκτικά ενθουσιασμένη αντίδραση του κοινού πού είχε το προνόμιο να είναι στην αίθουσα την Παρασκευή, κατάπιαν τη γλώσσα τους και παρίσταναν τους θερμούς θιασώτες. Τα γνωστά, κι αιώνια.
@ -=IMAGINOS=-
Όπως τα λες είναι. Δυστυχώς. Και δεν είναι μόνο αυτοί που αναφέρεις. Ωστόσο, είναι πολύτιμη η δική μας η στάση έναντι των προσπαθειών ώστε αυτοί οι άνθρωποι, είτε μιλάμε για μουσική είτε για οποιαδήπότε άλλη Τέχνη να μη σιγήσουν και να μη γίνουν γραφικοί ερημίτες. Και αν θέλεις στείλε μου στο μέηλ τους EMERALD να τους ακούσω. Τους Δαιμόνια Νύμφη τους ξέρω και τους έχω παίξει πλείστες φορές στο Κυπριακό ραδιόφωνο.
@ dokisisofi, δεν ξέρω αν "τελικά δεν έχουμε σωτηρία" αλλά συμφωνώ τελείως με όσα καταγράφεις και με το σκεπτικό σου. Βλέπεις, όλα γυρνάνε γύρω από την ευρύτερη έννοια της Παιδείας...
@stalamatia, ακριβώς. Τα σχολεία είναι η αρχή. Αλλά τα σχολεία είναι πέρα από το σύστημα και αυτοί που διδάσκουν. Και πρέπει ο γενικός πήχης κάποια στιγμή να ψηλώσει ώστε όσοι δεν μπορούν να είναι δάσκαλοι, να μην μπορούν να πατήσουν σε σχολική τάξη.
@ανώνυμε...εγώ δεν ανέφερα κανένα πολιτικο κόμμα. Όμως, όπως λεει η παροιμία, όποιος έχει τη "μούγια"...Ανέφερα απλά τις -κατ εμέ αισχρές εκπομπές της κας Πάνια. Και κατά τη γνώμη μου, καλύτερα θα ήταν αν η τηλεόραση έδειχνε αντί την κα Πάνια, σκληρό πορνό. Πιο αθώο είναι.
Δυστυχώς, η τηλεόραση που προβάλλει την συγεκριμένη εκπομπή αλλά και πολλές άλλες από το κατ εξοχήν σκουπιδοκάναλο της Ελλάδας, είναι αυτή που ως ιδιοκτήτη έχει το ΑΚΕΛ...
Και μπαίνει ένα ερώτημα, και ένα μέγα θέμα, αυτό του ρόλου της Αριστεράς στον πολιτισμό και την Τέχνη. Γιατί με 5 συναυλίες του Μικρούτσικου, λόγω εκλογών, επετείων κλπ, δεν δημιουργείς πολιτιστική παράδοση. Θα ασχοληθώ με το θέμα "Αριστερά και Πολιτισμός", μετά τις εκλογές.
Πρέπει να πω σε αυτό, από την άλλη μεριά, πως ο ΑΣΤΡΑ (που επίσης είναι του ΑΚΕΛ) κάνει ότι μπορεί και μπορεί αρκετά. Είναι θαρρώ το μόνο Ελληνόφωνο ραδιόφωνο-με εξαίρεση το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιφωνίας, που φιλοξενεί συστηματικά και καθημερινά την Ποίηση και που έχει μία μεγάλη ποικιλία εκπομπών που καλύπτουν και την κλασική μουσική και την τζαζ κλπ. Και, δίνει επίμονα βήμα σε δημιουργούς που δεν "κάνουν φασαρία".
Μου είναι όμως αδιανόητο, που δεν υπαρχει ένα δημόσιο ραδιόφωνο που να μην έχει διαφημίσεις και με καθαρά πολιτισμικό περιεχόμενο.
Α-δια-νό-η-το.
Όταν είμαι στο αυτοκίνητο και ειδικά όταν θέλω να ακούσω μουσική που να συνοδεύει τις σκέψεις μου ακούω έναν σταθμό που έχει ελάχιστα λόγια και εξαιρετικές επιλογές κλασικής και τζαζ...
Δυστυχώς, δεν είναι Ελληνοκυπριακός, αλλά Τούρκικος, στους 88,40 στη Λευκωσία τουλάχιστον...
Γιατί υπάρχει σωτηρία για τον πολιτη της Ελλαδας..? Μηδενικός πολιτισμος..πνευματικος ληθαργος..
Αφιερώστε 6 λεπτά να δείτε αυτό το μικρό αριστούργημα..
http://www.youtube.com/watch?v=Qo3mnXGbJlg
Γιώργο ψάχνω να βρω το cd τους (EMERALD) σε όλα τα δισκοπωλεία και το ίντερνετ αλλά δε βρήκα τίποτα. 1000 κομμάτια ήταν οι κόπιες και έχουν κάνει φτερά...
Άκουσα μερικά κομμάτια τους στο ράδιο και αμέσως έσπευσα να βρω το cd αλλά τζίφος. Το μόνο που κατάφερα ήταν να βρω ένα από τα κομμάτια του δίσκου (που ήταν μέρος μιας συλλογής) το οποίο μπορείς να κατεβάσεις κατευθείαν από το blog μου κάνοντας κλικ εκεί που λέει..
"Click Here To Download The Current Playing Song!"
Για ένα μικρό review δες εδώ..
http://www.rocking.gr/review736.php
Άμα βρω το cd θα σου το στείλω.
Ζητούμε μια ιδανική διοίκηση που θα πράττει για λογαριασμό μας τα καλύτερα, μόνο και μόνο επειδή της "εκχωρήσαμε" εξουσία, λές και η "εκχώρηση" αυτή μετέτρεψε τους συνήθως ικανότατους στην πλάνη, σε ανώτερους πνευματικούς ανθρώπους.
Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Ίσως καλύτερα είναι να αναλάβουμε ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί, να προπαγανδίζουμε με περισσότερη επιμονή και ανοιχτότερα τις απόψεις μας, όπως κάνεις εσύ από την εκπομπή σου. Αν δεν μπορούμε, ή αν φοβόμαστε ότι θα φανούμε γραφικοί και γι αυτό προσχωρούμε ή ανεχόμαστε το τρέχον ρεύμα της κακομοίρικης ψευτοχλιδής, δεν υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Χαίρομαι πολύ για την ποιότητα και την επιτυχία των εκδηλώσεων που περιγράφεις παραπάνω, γιατί δείχνει ότι υπάρχουν δημιουργοί που αξίζουν, και μπορούμε να τους αναζητούμε και να τους απολαμβάνουμε.
Τα όσα λες για το 3ο πρόγραμμα της ΕΡΤ τα συμμερίζομαι απολύτως. Ομοίως, όταν κάποτε είχα βρεθεί στη Ρόδο, διαπίστωσα μάλλον με έκπληξη ότι ο καλύτερος σταθμός που μπορούσα να ακούσω ήταν τούρκικος με κλασικό δυτικό και παραδοσιακό τούρκικο ρεπερτόριο. Σκέτη απόλαυση.
Το επιχείρημα που κάποτε προβάλλονταν ότι η πολυφωνία φέρνει την ποιότητα, αποδείχτηκε φενάκη. Έφερε το αλαλούμ, τις φθηνές παραγωγές με playlists και τις άπειρες διαφημίσεις.
Μόνον σε συνθήκες άμεσης δημοκρατίας (δηλ. διαρκούς ελέγχου της εξουσίας) μπορεί κανείς να περιμένει η ποιότητα να βρίσκει το δρόμο προς τα πλήθη. Όταν η "δημοκρατία" εξαντλείται σε μία ψηφοφορία στα 4 χρονιά και αυτήν για "αντιπροσώπους" που δεν ελέγχονται ξανά, αυταπατώμαστε ελπίζοντας σε φωτισμένες ηγεσίες που να αναδεικνύουν την ποιότητα.
Περιέργως, κι εδώ, ο δρόμος για τον πολιτισμό, είναι ο δρόμος μεγαλύτερου ελέγχου της εξουσίας.
@-=IMAGINOS=- οκ, ευχαριστώ!
@dzach δεν ζητώ απολύτως καμία ιδανική διοίκηση, ζητάω (και θα έπρεπε όλοι έντονα να απαιτούμε) απλά μία διοίκηση που "θεραπεύει θεσμούς", όπως απλά συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χωρες. Τις οποίες, δεν θεωρώ παραδείσους, ωστόσο αν μη τι άλλο κάποια ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ που σε μας μοιάζουν ακόμα όνειρα, τα έχουν κατακτήσει προ πολλού...
Thimosa para poli otan akousa ek twn isterwn gia tin ekdilosi Genika den vlepo oute tileorasi kai efimerides agorazo mesa mesa kamia evdomadiaia. Radiofono mono otan odigo. Apotelesma? den akousa oti tha ginotan afti i ekdilosi, kai den piga :((
Alithia diafimizotan kairo? den tha aksiotho mou fainetai na akouso kamia fora ton alkinoo se sinavlia. Prepei na itan ola magika...afto me tin Eleni pou eipes kai tis rimes agapis kai i simfoniki apodosi kipriakwn dimotikwn pragmnatika me entiposiase. Kserete an iparxoun se cd ?
Telika prepei isos na odigo parapano....:PP
(na po tin amartia mou ki ego kamia fora vazo kanena tourkiko stathmo-mallon einai aftos pou les_ otan prepei epigontws na akousw moysiki , exo ksemeinei apo cd kai stous allous stathmous den iparxei kati pou na antexetai pano apo 1 lepto). Oso gia ton astra e;inai kali i skepsi tou gia poiitika sfinakia alla oxi meta apo dramatopoiimenes diafimiseis me ton argiridi, ta spanashia tou, tous thermosifones kai ta sidera. Alla tha mou peis xoris diafimiseis de ginetai...ektos ki an eisai rik kai exeis mono ton eafto sou na diafimiseis pou oute me to ladin troetai oute me to ksin.
Από ότι ξέρω , υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να επαναληφθεί η συγκεκριμένη συναυλία μετά το καλοκαίρι, μάλλον θα ανοίξει τα Κύπρια, γιατί ήταν πολύς ο κόσμος που ήθελε να έρθει και δεν μπόρεσε.
Επισης ξέρω πως η κυρία Συλβί Χάρτμαν που ήταν πίσω από την όλη οργάνωση , "παλεύει" για να γίνει και ένα σιντί... Ο "εχθρός" είναι όπως πάντα οι γραφειοκρατίες και οι αργές ταχύτητες των μηχανισμών...
Είναι συχνά πολύ εύκολο με γενικότητες και στερεότυπα του στυλ “Αλήθεια! Ποιες είναι οι προτάσεις των υποψηφίων Προέδρων για τον Πολιτισμό;” και με αναφορές περί “«κολλητών» και κολαούζων”, να εξισώνουμε τους πάντες και τα πάντα. Τούτο όμως στο τέλος οδηγεί στην ισοπέδωση, στο μηδενισμό και στην μοιρολατρική άποψη ότι “όλοι ίδιοι είναι”. Στην προσπάθεια μας να φανούμε ανεξάρτητοι και αχρωμάτιστοι (πολιτικά, κομματικά ή παραταξιακά) δεν εντοπίζουμε διαφορές στη φιλοσοφία και στις προσεγγίσεις (των υποψηφίων), ενώ μηδενίζουμε τις όποιες προσπάθειες γίνονται.
(Ίσως γι΄ αυτό το λόγο “μουγιάστηκε” και ο Ανώνυμος και υπόβαλε τη θέση “… Γιωργο Πιττα εχω την εντυπωση πως βαλλεις εντονα κατα του ΑΚΕΛ.”).
Αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσω λίγο από το χώρο του blog για να κάνω μια μικρή και περιληπτική παράθεση μερικών από τις προτάσεις για τον Πολιτισμό που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του Δημήτρη Χριστόφια.
1. Στα πλαίσια της πολιτιστικής αναβάθμισης και ανάπτυξης της πολιτιστικής δραστηριότητας προτείνεται να δημιουργηθούν:
i. Τράπεζα Πολιτιστικής Προσφοράς
ii. Αρχείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς
iii. Κρατική Δραματική Σχολή
iv. Θεσμοθέτηση Διεθνούς Θεάτρου Ανατολικής Μεσογείου
v. Ανεξάρτητη Αρχή για το διεθνές φεστιβάλ «Κύπρια»
vi. Προγράμματα ανάπτυξης της κυπριακής κινηματογραφικής παραγωγής
vii. Σχολή Καλών Τεχνών.
2. Επίσης προτείνονται:
i. H οικονομική και υλική στήριξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας.
ii. Η συμμετοχή των ίδιων των δημιουργών στη λήψη αποφάσεων.
iii. Η μετατροπή του ΘΟΚ σε κρατικό θέατρο.
iv. Η ανάπτυξη κοινών προγραμμάτων στους τομείς της Τέχνης και της πνευματικής δημιουργίας μαζί με τους Τουρκοκύπριους με στόχο την αλληλοκατανόηση και την ανάδειξη της κοινής πολιτιστικής παράδοσης .
(Εδώ θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση για να πω ότι η Αριστερά πάντα πρωτοστατούσε στη διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι το καλοκαίρι διοργανώθηκε από την ΠΕΟ μια τέτοια εκδήλωση στη Δερύνεια, ενώ πριν 3-4 χρόνια διοργανώσαμε στην πλατεία της κοινότητας όπου κατοικώ παρόμοια εκδήλωση).
Από την άλλη πλευρά όμως αγαπητέ Politispittas (και για να μην φανώ άδικος), θέλω να αναφέρω ότι συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις σου για το αισχρό και λαϊκίστικο επίπεδο των εκπομπών της madame Πάνιας που προβάλλονται και από το Plus TV. Κανείς μας δεν είναι ευχαριστημένος με όλα αυτά. Υπάρχει έντονος προβληματισμός τόσο για τη συγκεκριμένη εκπομπή όσο και για άλλες όπως λόγου χάριν η κατινίστικη και κουτσομπολίστικη απογευματινή εκπομπή που προβάλλεται μάλιστα καθημερινά. (Εγώ προσωπικά θεωρώ μακράν της φιλοσοφίας και των προσεγγίσεων της Αριστεράς και το μεταμεσονύχτιο πρόγραμμα του Χαρδαβέλλα).
Ο σταθμός χρειάζεται μπόλικο χρήμα και πολλή δουλειά και μεράκι για να αναβαθμιστεί ποιοτικά. Διαφορετικά το βλέπω είτε να κλείνει είτε να ακολουθεί την πεπατημένη των άλλων καναλιών.
Και μια και μιλάμε για τηλεοπτικά προγράμματα-σαβούρες και “τηλεοπτικά ξεράσματα” να κάνω και μια αναφορά σε ένα κυπριακό πρόγραμμα. Η εκπομπή “Που πάμε” του “Σίγμα” με τους Δημητρόπουλο και Δημόπουλο δεν νομίζω να διαφέρει και πολύ από άποψη επιπέδου απ’ αυτή της Πάνια. Εκεί σ’ αυτό το πρόγραμμα και με δυο λόγια οι παρουσιαστές παίρνουν κάποιους (ως φιλοξενούμενους) και σπάζουν πλάκα. Την περασμένη Παρασκευή είχαν φιλοξενούμενο (μεταξύ άλλων) και τον προεδρικό υποψήφιο Ούτοπο, ο όποιος όταν αντιλήφτηκε ότι τον είχαν πιάσει στο δούλεμα τους πέταξε την ατάκα “Καλά μου είπαν να σας γαμήσω στο πλατό”! (Και μη χειρότερα)!
Τέλος γράφεις: “…ειδικά όταν θέλω να ακούσω μουσική που να συνοδεύει τις σκέψεις μου ακούω έναν σταθμό που έχει ελάχιστα λόγια και εξαιρετικές επιλογές κλασικής και τζαζ...
Δυστυχώς, δεν είναι Ελληνοκυπριακός, αλλά Τούρκικος, στους 88,40 στη Λευκωσία τουλάχιστον...” – Γιατί λες “δυστυχώς”;
Anef_oriwn
Δευτέρα 21/01/2008 – 8:46 μ.μ.
Αγαπητέ μου Άνευ, πρώτα από όλα καλή χρονιά να έχεις με υγεία-νομίζω είναι η πρώτη φορά που τα λέμε φέτος.
Να πάρω όσο μπορώ πιο καλά όσα γράφεις…
Δεν νομίζω πως γράφω γενικά και αόριστα. Στο πλαίσιο των περίπου 500 λέξεων που διαθέτω στη στήλη, προσπαθώ πολλές φορές με δυσκολία να είμαι όσο περιεκτικός μπορώ. Δεν λεω πως τα καταφέρνω πάντα, ούτε είμαι το ίδιο ευχαριστημένος από όλα τα κείμενα. Επίσης, πολλές φορές προτιμώ να δίνω κάποια εναύσματα για συζήτηση , σκέψη και αντιπαράθεση παρά να αποτυπώνω «σοφίες» που δεν επιδέχονται κριτική ή διάλογο. Όταν έγραφα το κείμενο, ο Δ. Χριστόφιας δεν είχε ακόμα καταθέσεις τις προτάσεις του για τον Πολιτισμό και ομολογώ τις άκουσα με πολύ χαρά. Η χαρά μου πρώτα από όλα έχει να κάνει με καθαυτό το γεγονός πως υπήρξαν συντεταγμένες προτάσεις.
Από κει και πέρα, οι προτάσεις απαιτούν μελέτη αλλά και εγγυήσεις πως δεν μιλάμε για τους «δικούς μας» δημιουργούς. Για αυτό έχει σημασία ο Πολιτισμός να έχει Θεσμικά εφαλτήρια και όχι ιδεολογικά.
Με την Αριστερά, σε αυτά τα ζητήματα είμαι και θα είμαι ιδιαίτερα αυστηρός γιατί είναι ο μόνος χώρος από τον οποίο έχω απαιτήσεις. Είναι αντιληπτό αυτό;
Αναφορικά με το Plus TV δεν θα πω τίποτα για να μην χάσω την ψυχραιμία μου.
Η άποψη μου είναι απλή. Καλύτερα να μην είχε υπάρξει εφ όσον δεν θα μπορούσε να είναι η ριζοσπαστική πρόταση στην τηλεόραση, ως όφειλε να είναι. Αυτό που είναι, συνιστά καθημερινό έγκλημα. Και δεν με ενδιαφέρουν τα εγκλήματα των Σίγμα, γιατί απλά από εκεί δεν έχω απαιτήσεις. Κατανοητό;
Το… «δυστυχώς» που ανέφερα στο τέλος φίλτατε Άνευ μην το ερμηνεύεις περίεργα. Είναι πολύ απλό. Δυστυχώς, στην ελεύθερη Κύπρο, ΔΕΝ έχουμε ένα τέτοιον σταθμό. Υπάρχει κάτι παράξενο σε αυτό που λέω; Και Αιγυπτιακός ή Κινέζικος να ήταν , πάλι το ίδιο θα έλεγα.
Βέβαια, δεν απετέλεσε έκπληξη για μένα ο συγκεκριμένος Τουρκικός σταθμός, τον οποίο πραγματικά απολαμβάνω μουσικά όπως και την ευγένεια του ύφους των παρουσιαστών του παρόλο που δεν καταλαβαίνω λέξη. Και δεν αποτέλεσε έκπληξη γιατί είναι γνωστό πως ο Κεμάλ περίπου «επέβαλλε» την κλασική παιδεία στη Μουσική και την Όπερα στην προσπάθειά του να φέρει την Τουρκία πιο κοντά στην Ευρώπη.
Αγαπητέ Politispittas,
Όταν ένας διάλογος ή μια συζήτηση στοχεύει σε κάποιο κοινό σκοπό, παρά τις διαφορετικές θέσεις (σε επί μέρους ζητήματα) που μπορεί να προκύψουν και που πιθανό να δημιουργήσουν αντιθέσεις, αν υπάρχει καλή διάθεση τότε μπορεί αν επιτευχθεί σύνθεση και να έχουμε αποτέλεσμα.
Συμφωνώ στα πλείστα απ’ όσα λες. Η Αριστερά πάντα πρέπει να πρωτοπορεί αλλά πρέπει να πιστώνουμε και τους ανθρώπους (της Αριστεράς) με καλές προθέσεις. (Αυτό ισχύει και για μένα!). Όμως και τα κακώς έχοντα και των άλλων πρέπει να λέγονται.
Πάντως ξαναμιλήσαμε φέτος. (Σε προηγούμενο post σου).
Ανταποδίδω τις ευχές. (Εξ άλλου η πρωτοχρονιά των παλαιοημερολογιτών ήταν μόλις τη περασμένη Δευτέρα).
Anef_oriwn
Δευτέρα 21/01/2008 – 10:25 μ.μ.
Γεια σας κ.Πήττα,
Η έλλειψη πολιτιστικής παιδείας, ως μέρος της συνολικής έλλειψης ουσιαστικής παιδείας που χαρακτηρίζει το Ελληνικό κράτος δημιουργεί πρόσφορο έδαφος όχι μόνο για την Αν. Πάνια και την Βίσση. Αλλά για τα γεγονότα της Παιανίας, την έξαρση του χουλιγκανισμού, την έλλειψη ιστορικής συνείδησης, την ολοένα αυξανόμενη τάση του Έλληνα να κρεμιέται από τα τηλεπαράθυρα. Η έλλειψη πολιτιστικής παιδείας δημιουργεί νεοέλληνες συνεχιστες των ενδόξων γραφειοκρατών και ασχήμως συνδικαλιζόντων κρατολατρών του παρελθόντος. Και πολλά άλλα.....
Διάβασμα για την εξεταστική τώρα...
Χαιρετισμούς
Φίλε Γιώργο το άρθρο σου είναι εξαιρετικό.
Δεν έχω κάτι το ιδιαίτερο να προσθέσω.
Ο πολιτισμός της χώρας μας είναι πράγματι σπουδαίος, ειδικά για ένα μικρό νησί που κατάφερε να τον κρατήσει ζωντανό μετά απο τόσων αιώνων κατακτήσεις.
Ο πολιτισμός και η καλλιέργεια εθνικής-πατριωτικής-πολιτικής συνείδησης, πρέπει να αποτελεί τον πρώτιστο στόχο των σημερινών σχολείων.
Βλέπουμε σήμερα, δυστυχώς, την κατάντια της μη επαρκής - μπορεί να λεχθεί και λανθασμένη - διαπαιδαγώγησης. Γιατί ο στόχος της παιδείας δεν είναι μόνο η μόρφωση και η παπαγαλία.
Η έλλειψη κατάλληλης και σωστής διαπαιδαγώγησης "βγάζει" νέους χωρίς εθνική, πολιτισμική, περιβαλλοντική, πολιτική συνείδηση.
Κάτι άλλο που θέλω φίλε Γιώργο να μου σχολιάσεις είναι το θέμα του εθνικισμού.
Δηλαδή, αν η μή σωστή διαπαιδαγώγηση είναι μία απο τις αιτίες του εθνικισμού στη χώρα μας.
Γιατί πολλοί νέοι, άποψη μου, λόγω της έλλειψης κατάλληλης παιδείας, παρασύρονται πολύ εύκολα και φτάνουν στο άλλο άκρο.
@ Ανευ....όπως και τα καλώς έχοντα των άλλων πρέπει να λέμε! Ελπίζω να συμφωνείς και σε αυτό. Γενικά πάντως σαν αρχή μου, έχω να συζητώ με όσους διαφωνώ κυρίως γιατί πλήττω θανάσιμα με τα αλληλοσυγχαρήκια των ομοϊδεατών και ομοτράπεζων-κάτι που στην Ελλάδα έχει καταντήσει δεύτερη φύση και αποτελεί επίσης μία βασική αδυναμία της Αριστεράς -της παραδοσιακής τουλάχιστον, εξόχως αντιδιαλεκτική στην ουσία της.
@Καπετάνιε μου, χαίρομαι που σε "βλέπω". Ναι, κάπως έτσι είναι τα πράγματα... Καλό διάβασμα και καλά αποτελέσματα στην εξεταστική σου (να επιτέλους ΕΝΑΣ φοιτητής που διαβάζει...)
@ Φίλτατε Εξεγερμένε, για κάθε χώρα, ο Πολιτισμός της αποτελεί κεντρικό συστατικό για την ύπαρξη και τη συνέχεια.
Άρα είναι και σπουδαίος, ειδικά αν η χώρα έχει ιστορικό βάρος αιώνων όπως όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες, οι χώρες της Ασίας και η Αφρική.
Συχνά είναι πολύ δύσκολο για μας να κατανοήσουμε τον Πολιτισμό των Άλλων ειδικά όταν αυτοί οι Άλλοι ανήκουν σε διαφορετική «οικογένεια», όπως η Ασία και η Αφρική.
Καθώς πια ο κόσμος μας μικραίνει ολοένα και πιο πολύ όμως, μαζί με τις αναταράξεις που αυτή η πορεία προκαλεί, πλουταίνουμε όλοι και γινόμαστε πιο ουσιαστικοί Άνθρωποι καθώς γνωρίζουμε τους Άλλους και συνταιριάζουμε μαζί τους μέσα από τους διαφορετικούς Πολιτισμούς που συχνά μπορούν να «παντρευτούν» με θαυμάσια αποτελέσματα.
Η Μουσική, έχει δώσει πολλά τέτοια παραδείγματα. Δεν λησμονώ ποτέ, πριν από χρόνια, που άκουσα ένα εκπληκτικό κομμάτι, φτιαγμένο από πέντε μουσικές παραδόσεις.
Την Ινδική, την Κεντροαφρικανική, την Ελληνική (Κρήτη) την Ανδαλουσιανή (που ένωνε τους Άραβες με τους Ισπανους) και την Βόρεια Ευρωπαϊκή, από την Ιρλανδία.
Τα «κομμάτια» που συνέθεταν το έργο, ενώθηκαν και ερμηνεύτηκαν από μουσικούς αυτών των χωρών και το αποτέλεσμα ήταν ένα συγκλονιστικό μουσικό έργο με ΑΠΟΛΥΤΗ αρμονία, ένα αυθεντικό ταξίδι στην ουσία την μεγάλης Αλήθειας :ότι πάνω από όλα οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και πως τα τείχη που τους χωρίζουν, είναι συχνά, τεχνητά.
Η Κύπρος, έχει πράγματι μία πλούσια ιστορία, σαφώς ένα μεγάλο κεφάλαιό της είναι Ελληνικό, αλλά έχει να δείξει και εκπληκτικές πτυχές επιδράσεων από διαφορετικές κουλτούρες.
Λαμπρό παράδειγμα, οι Μεσαιωνικές Ρίμες Αγάπης που ανέφερα σε κάποιο άλλο σχόλιο μου πιο πάνω, δείγμα παραδοσιακής ποίησης στην Κυπριακή γλώσσα, με έντονο το στοιχείο της Ιταλικής μεσαιωνικής Ποίησης.
Ορισμένα μάλιστα ποιήματα αλλάζουν από στίχο σε στίχο, και ένας στίχος είναι στα Κυπριακά και ο επόμενος στα Ιταλικά. Και μιλάμε για δημοτική ποίηση του 15-16 ου αιώνα.
Ο ρόλος των σχολείων θα μου επιτρέψεις να πω, πως είναι (κατά τη γνώμη μου) η καλλιέργεια της Συνείδησης και της Κρίσης μέσα από την αμφισβήτηση.
Η «πατριωτική» συνείδηση προέρχεται μόνο από την ορθολογική γνώση της ιστορίας και αυτό περιλαμβάνει πρωτίστως και τις μαύρες σελίδες.
Και ως μαύρες σελίδες δεν εννοώ τις ήττες ή τις προδοσίες (αν και η έννοια προδοσία δεν μπορεί να διδαχθεί στα σχολεία-παρά μόνο σαν συζήτηση-αντιπαράθεση).
Εννοώ τα εγκλήματα που μπορεί να έχουμε πράξει και εμείς, εννοώ την κατάρριψη του θλιβερού στερεότυπου πως είμαστε τάχα το έθνος των αγγέλων και όλοι οι άλλοι είναι οι διάβολοι και οι κακοί.
Ο πρώτιστος στόχος των σχολείων για μένα είναι να παράγουν ελεύθερους πολίτες με εξοπλισμένο γνωστικό πεδίο και κυρίως με αυτοπεποίθηση.
Και αυτοπεποίθηση έχει κανείς μόνο όταν γνωρίζει και τις κακές του πτυχές.
Δεν ξέρω τι εννοείς ως «μη επαρκή διαπαιδαγώγηση».
Ο στόχος της Παιδείας, είναι η Μόρφωση. Η διαπαιδαγώγηση είναι έμμεσο ή και άμεσο προϊόν της Μόρφωσης.
Προϋπόθεση για αυτό, ένα εκπαιδευτικό σύστημα και εκπαιδευτικοί που να ΕΜΠΝΕΟΥΝ.
Με ρωτάς για τον Εθνικισμό. Θα σου απαντήσω με ένα παλιό βρετανικό ρητό που το έχω λίγο σαν «σημαία».
Ignorance – Fanaticism – Tyranny. Άγνοια, Φανατισμός, Τυραννία.
Με άλλα λόγια, τα τρία κακά της μοίρας μας.
Όπως καλά ξέρεις, μετά τον πόλεμο, την εισβολή και την ήττα του 1974 στα σχολεία ένθεν κι ένθεν «διαπαιδαγωγήθηκαν» γενιές νέων ανθρώπων με τη νοοτροπία «εμείς καλοί-αυτοί κακοί» Αν ακούσεις εθνικιστές και των δύο πλευρών να μιλούν, θα ακούσεις ακριβώς τα ίδια λόγια σε διαφορετική γλώσσα.
Αυτοί οι άνθρωποι, είναι θύματα και προϊόντα ακριβώς του ίδιου τρόπου σκέψης και συστήματος. Ενός τρόπου που δεν κοιτάζει ποτέ κατάματα την αλήθεια, τη δική του αλήθεια και στρεβλώνει μόνιμα την αλήθεια του άλλου.
Γιατί; Μα γιατί είναι πολύ βολικό και εύκολο να φταίει πάντα ο άλλος, ο απέναντι.
Υπάρχει ένα εξαιρετικό βιβλίο, μικρό σε αριθμό σελίδων αλλά πολύ περιεκτικό το οποίο στο συνιστώ απόλυτα.
Είναι το «Έθνος, Εθνισμός και Εθνικισμός» του Ιστορικού ερευνητή και συγγραφέα Βλάση Ρασσιά.
Εκδόσεις Ανοιχτή Πόλη-θα το βρεις υποθέτω στο βιβλιοπωλείο Έλευσις στην παλιά Λευκωσία.
Τέλος για μένα φίλε Εξεγερμένε, ο μεγαλύτερος πατριωτισμός είναι η συστηματική καλλιέργεια του Πολιτισμού.
Τίποτα άλλο. Αλλά δεν εννοώ αποκλειστικά του «δικού μας» πολιτισμού, αλλά του ανθρώπινου γενικότερα, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια της Αισθητικής.
Γιατί χωρίς την τελευταία χωρίς την αίσθηση του Κάλλους-για να θυμηθούμε και τους αρχαίους Έλληνες, όλα τα άλλα είναι πουκάμισα αδειανά.
Και μιας που ανάφερα πιο πριν το Ignorance – Fanaticism – Tyranny να κλείσω το κατεβατό- με το αντίστοιχο και αρχαιότερο Ελληνικό του Σοφοκλή από την Αντιγόνη-αν θυμάμαι καλά:
«Το θράσος ανεβάζει τους τυράννους».
@Captain harbour, tha se simvouleva na min grapseis kala stin eksetastiki. Apolafse kai pareteine ta xronia twn spoudwn sou oso mporeis. I zoi edw eksw den antexetai.
Iparxei arage kati oreotero s'ayton ton kosmo apo ton "aionio foititi"?
Kai kati allo: ENA MEGALO EVGE SE OSWN OI SPOUDES DEN EXOUN EPAGGELMATIKI EKSARGIROSI! Mono aftoi gia mena mporoun efkolotera na katalavoun peri tinos i paideia prokeitai.
(kleino tin parenthesi...sinexiste me ta dika sas)
@ ανευ ορίων
δεν νομίζεις ότι η εξίσωση προήλθε από κάπου ; λες να πεσε απ τον ουρανό ;
θεωρείς πραγματικά ότι υπάρχει κανένας που πιστευεί στις δεσμέυσεις ; το 2003 δεν υπήρχαν δεσμευσεις ; ...α και μια λέξη ακόμα: ταινία "ακάμας"...
όσο αφορά τη σχέση αριστεράς και πολιτισμού. θα διαφωνίσω με το φίλο γιώργο. Δεν είναι απαραίτητη αυτή η σχέση. υπήρξαν καλλιτέχνες που πράγματικά πιστεψαν στο όραμα της αριστεράς. υπήρξαν και αυτοί που δεν πίστεψαν ή απλά ποτέ δεν ασχολήθηκαν, αυτοι που απογοητευτηκαν, αυτοί που φαγωθηκαν, αυτοί που αποστασιωποιήθηκαν, αυτοί που το εκ των υστέρων το εκμεταλευτηκαν.
....
κάποτε πίστευα και γω σε αυτή τη σχέση. τώρα πια...
έψαξά και βρήκα ένα παλιο κομμάτι από την ελευθεροτυπία. όταν το διάβασα κόντεψα να τρελαθώ. το ερώτημα είναι πραγματικά αιμοβόρο:
«Η ποίηση είναι η μουσική της σκέψης»...
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
«Στην αίθουσα της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας την περασμένη Τετάρτη δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα. Δύο ώρες κράτησε η συνέντευξη και δεν ακούστηκε ούτε ένα κινητό. Είναι λογικό: μιλούσε ένας γίγαντας.
ΑΝΑΓΝΩΣΗ. "Για κάποιον που αγαπά την ποίηση, υπάρχουν δύο προϋποθέσεις, τις οποίες αγνοεί η φτωχή αντι-κουλτούρα μας. Πρώτον, μαθαίνει απ' έξω τα σπουδαία κείμενα, για να μην μπορεί να του τα πάρει κανείς, ούτε η λογοκρισία ούτε η αστυνομία. Δεύτερον, διαβάζει δυνατά. Πολλά κείμενα είναι φτιαγμένα περισσότερο για το αυτί παρά για το μάτι. Η ποίηση είναι η μουσική της σκέψης".
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΚΑΚΟΥ. "Εξακολουθώ να μην μπορώ να καταλάβω πώς ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο μπορεί να δημιουργήσει ένα έργο αγάπης. Μου έχει γίνει μια αρρωστημένη, έμμονη ιδέα. Ο αξιωματικός των SS που το πρωί βασάνιζε μέχρι θανάτου τους έγκλειστους του στρατοπέδου και το βράδυ άκουγε με τα παιδιά του lieder του Σούμπερτ, διαβάζοντάς τους ποιήματα του Ρίλκε και του Σίλερ. Δεν το καταλαβαίνω και κανείς δεν έχει μπορέσει να μου το εξηγήσει, ούτε οι λακανιστές ούτε οι αποδομιστές ούτε κανένας. Δεν πιστεύω στον διχασμό του εγκεφάλου, αυτά είναι βλακείες. Αν πραγματικά δίπλα στους θαλάμους αερίων έπαιζαν κομμάτια του Μπαχ, επιτρέψτε μου αυτή τη βλακώδη παρατήρηση: γιατί η μουσική δεν είπε 'όχι'; Αυτή η σκέψη με καταδιώκει. Είμαι 77 ετών και θα πεθάνω σύντομα χωρίς να το έχω καταλάβει. Η μουσική δεν είπε 'όχι' ούτε η ζωγραφική ούτε η ποίηση. Είναι το ερώτημα των ερωτημάτων".
(Από τη συνέντευξη που έδωσε ο Τζωρτζ Στάινερ στον βιβλιοκριτικό της "Μοντ" Πιερ Ασουλίν, στο πλαίσιο της σειράς "Η προσωπική μου βιβλιοθήκη")».
Στέλιος
Εξαίρετο Γιώργο όπως πάντα
Παιδία να μου επιτρέψετε να πω πως το βίντεο που παραπέμπει ο Imaginos είναι απίστευτα έντονο και αξίζει όσο τίποτε άλλο.
Πραγματικά ρε φίλε imagine μου κάνει εντύπωση πόσο πολύ διαφορετικοί είναι οι κόσμοι μας... πόσο κοινά είναιόμως τα ερεθίσματα τα πολιτισμικά που αγγίζουν τις καρδιές μας…
Τι να πω … είτε τα ερεθίσματα, σαφώς και η μουσική, υπερβαίνουν τα ελάχιστα, τα μικρά και στην τελική ασήμαντα όρια που τοποθετούμε, από ανάγκη οι ανθρώποι στις ζωές μας…είτε οι κόσμοι μας εντελει δεν είναι τόσο μακριά…
Ή και τα δυο…
Εν μέσω θυελλώδους εξεταστικής σας στέλνω τους χαιρετισμούς μου και προσθέτω και γω ένα βιντεακι που βρίσκω πάρα όμορφο πολύ.
Καλό ξημέρωμα
Ο γιος του βούδα
http://www.youtube.com/watch?v=InHfmO2pJ84&eurl=http://apps.facebook.com/youtubebox/video.asp?uvid=767441
@ Ανώνυμε Στέλιε,
Επειδή εγώ είμαι ολίγο τι μαζούτ (και dieselομηχανή) και δεν πιάνω από την πρώτη κάποια πράγματα και τι μπορεί να έχει στον εγκέφαλο του ο άλλος ήταν λέει κάτι με λίγες λέξεις, να σε παρακαλέσω να μου αποκρυπτογραφήσεις τα πιο κατω λεγόμενα σου: “θεωρείς πραγματικά ότι υπάρχει κανένας που πιστευεί στις δεσμέυσεις ; το 2003 δεν υπήρχαν δεσμευσεις ; ...α και μια λέξη ακόμα: ταινία "ακάμας"... ”
Για ποιες δεσμεύσεις μιλάς και πως εμπλέκεται σ΄ αυτές η ταινία “Ακάμας”;
Anef_oriwn
Τετάρτη 23/01/2008 – 00:25 π.μ.
se mia xwra opou tainies den pernoun xrhmatodotiseis epeidh den synadoun me tous e8nikous skopous (blepe akamas) kai opou h koultoura einai oti poulaei (gia ayto mas kwtsaroune olo ayto to ntalarobasilomaxairitsopliatsikaiiko, kai den fernoun pragmatikous paragwgous politismou, opws epi paradeigmati o Aggelakas h o Malamas, h o 8anashs), gia ti politismo mporoume, pia, na milame?
Exei kai h Kypros tous Zaxopoulous ths, mono pou einai kala oxyrwmenoi pisw apo chic kommatika epiteleia kai agwnhstikes korwnes
Εξαιρετική η παρέμβασή σου Στέλιο, συγκλονιστικό το απόσπασμα του Στάϊνερ που παραθέτεις, δεν νιώθω πως μπορώ να το σχολιάσω, είναι λόγος για περίσκεψη και όχι για στερεότυπες προχειρολογίες.
Αν κατά τα λοιπά συνεχίζω –και θα συνεχίσω ελπίζω- να «απαιτώ» από την αριστερά κάποια στάση σε ορισμένα ζητήματα, είναι γιατί πάσχω να μην την απαξιώσω τελείως. Όχι ως κοσμοαντίληψη αλλά σαν οργανωμένο σχήμα.
Είναι πολλές πάρα πολλές οι φορές που στην διαδρομή μου είδα στελέχη της να συμπεριφέρνονται με τους αθλιότερους τρόπους ή να υπερασπίζονται με μανία άχρηστους με μόνο προσόν μία κομματική ταυτότητα. (αναφέρομαι κυρίως στην Ελλάδα).
@Γιε του Βούδα -μα ποιος είσαι τελικά; :-) μακάρι το κείμενο να ήταν εξαίρετο "όπως πάντα"! Δεν ήταν κακό το συγκεκριμένο, αλλά δυστυχώς κάποιες φορές η πίεση του χρόνου είναι τέτοια που δεν μου επιτρέπει να "προσέξω" όσο πρέπει τα κείμενα ή πως να το πω; δεν μου αρέσουν όλα το ίδιο, κάποια θα μπορούσαν να είναι πάρα πολύ καλύτερα.
Κατά τα λοιπά, το παράδειγμα που φέρνεις με τον Imaginos είναι εξαιρετικό, αναφορικά με το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε κάθε φορά στην κρίση μας για τους ανθρώπους και πόσο άδικα ή και ανόητα είναι τα ποικίλα στερεότυπα που όλοι μας ανεξαίρετα κουβαλάμε.
@Ζαππα-μπήκα και στα μπλογκ σου και πολύ μου άρεσαν, διάβασα και το Soundtrack της ζωής σου στο μουσικό σου μπλογκ (γιατί το παράτησες;) και μου άρεσε ιδιαίτερα!
Από κει και πέρα, τι να συζητάμε; Για να μεταφέρω τη συζήτηση στα Ελλαδικά δεδομένα, θα σου απαντήσω πως οι Έλληνες αγνοούν πως η κοινωνία τους γένννησε τα τελυταία 100 χρόνια έναν διεθνώς διαπρεπή Μαέστρο, έναν ζωγράφο που επέδρασε έντονα στα ευρωπαϊκά εικαστικά ρεύματα, και τουλάχιστον δύο συμφωνικούς συνθέτες των οποίωνν τα έργα παίζονται παντού εδώ και δεκαετίες...
Είναι σαν οι Γερμανοί να μη γνωρίζουν πως ο Μπετόβεν και ο Γκαίτε δεν είναι δικός τους... Και εσύ μου μιλάς για τον Αγγέλακα ή τον εξαίρετο Θανάση Παπακωνσταντίνου , τραγουποιούς της τελευταίας εικοσαετίας. Λαμπροί μεν αλλά σε άλλη βάση συζητώ. Δεν γνωρίζουμε τα ΘΕΜΕΛΙΑ...θα γνωρίζουμε τα "διακοσμητικά";
Αγαπητέ, με τυραννά, με θλίβει και με απογοητεύει η τραγική έλλειψη πολιτιστικής παιδείας.. Σε αυτό αναφέρθηκα και στο χτεσινό μου ποστ, αν εχεις λιγο χρονο και διαθεση πέρνα να το δεις. Δεν ξερω αν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η κατάσταση. Είμαι απαισιόδοξη.
@roadartist προσπαθώ να πάω στο μπλογκ σου, αλλά δεν τα καταφέρνω. Κάνω "κλικ" στο όνομά σου εδώ, βγαινει το προφίλ σου κανονικά, μόνο που δεν υπάρχει λινκ για το ιστολόγιο σου!!!
Κατά τα λοιπά, ή έλλειψη πολιτιστικής παιδείας ή μάλλον ουσιαστικά η έλλειψη παιδείας είναι ένα τελείως πολιτικό ζήτημα το οποίο για μενα τουλάχιστον, αν θελήσει κανείς να το εξετάσει στα σοβαρά και χωρίς επιπολαιότητες,θα πρέπει να πάει πάρα πολύ πίσω- στο Βυζάντιο και την απαρχή της παπαδοκρατίας. Ο Αδαμάντιος Κοραής, ο "ανώνυμος Έλλην" της Νομαρχίας ο Ρήγας Φεραίος και άλλοι Έλληνες -και όχι ρωμιοί- που ήταν βαφτισμένοι στο Πνεύμα του Διαφωτισμού τα είπαν και κατά κάποιο τρόπο προφήτεψαν τα δεινά. Ας μη ξεχνάμε πως για κάποιους αιώνες, τούτος ο λαός ΔΙΔΑΧΘΗΚΕ να μισεί το χθες του, την ιστορία του, το κάλλος του, τους χυμούς του. Και με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, έρχεται το καθεστώς των κοτζαμπάσηδων που, ακόμα κυβερνά.
file pitta
ananewnetai to mousiko, twra stelnw siga siga nees kritikes, pou milame
αγαπητέ ανευ ορίων
καλύτερα να μην κομματικοποιήσουμε (ή ακόμα χειρότερα να ακελοποιήσουμε ) τη συζήτηση.
φίλε γιώργο
τι να πω ;
θα χρειαστεί μαγάλη προσπάθεια η αριστερά για να ξανακερδίσει την εκτίμηση μου... μακάρι, δεν λέω
όταν λες για θεμέλια σε ποίους αναφέρεσαι ;
το λέω με την έννοια του : γιατί το θεμέλιο (της ελλάδας ή της τουρκίας και όχι κάποιοας κεντροευρωπαικής χώρας) να πρέπει απαραίτητα να είναι ένας συνθετης ή ένας μαέστρος της κλάσσικής μουσικής ;
΄
να μην ξεχάσω ... όχι και "διακοσμητικός" ο θανάσης !!!
θα τραβήχτουν μαχαιρία :-)
Στελιος (μέχρι να κάνω και γω μια εγγραφή και να πάψω να είμαι "ανώνυμός στελιος"
@ Αγαπητέ Ανώνυμε
(μέχρι να κάνεις και συ μια εγγραφή) Στέλιε,
“… θα χρειαστεί μαγάλη προσπάθεια η αριστερά για να ξανακερδίσει την εκτίμηση μου...” - Έχει ήδη αρχίσει (η Αριστερά) τα εν δυο κάτω και τα βαρελάκια!
Anef_oriwn
Σάββατο 26/01/2008 – 00:16 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου