Ενώ εμείς βιώνουμε τις δικές μας αντιφάσεις και κωμικοτραγωδίες του μάλλον ατελούς πολιτικού μας συστήματος, καθότι αυτό περιστρέφεται αενάως περί του Κυπριακού το οποίο είναι βεβαίως η πλέον χρυσοφόρος Εταιρία Μηδενικής Ευθύνης του τόπου μας, παρακολουθούμε ασμένως τις εξελίξεις της προσφιλούς Ελλάδος.
Σας καμαρώνουμε εκεί στις πλατείες που αργά αλλά σταθερά ξαναβρίσκετε τον εαυτό σας, τον κοινωνικό, τον ανθρώπινο, τον αλληλέγγυο, τον ξεσκούφωτο.
Μη νομίζετε, μπορεί κάποτε να ειπώθηκε εκείνο το θλιβερό «η Κύπρος είναι μακριά» αλλά κακά τα ψέματα, είναι τόσο κοντά, ώστε τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις μεταδίδουν τα εν Αθήναις τεκταινόμενα περίπου ως εσωτερικές ειδήσεις.
Και πως αλλιώς; Την ίδια γλώσσα μιλάμε, τα ίδια τραγούδια τραγουδάμε, τους ίδιους ποιητές αγαπάμε, με τον ίδιο περίπου τρόπο μας δουλεύει το ίδιο είδος ανθρώπων.
Απλά εδώ, που είναι όλη κι’ όλη η χώρα μια γειτονιά, έτσι και μαζευτούμε έξω από τη Βουλή ως αγανακτισμένοι-και έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε- θα βγουν οι βουλευτές και θα αρχίσουν να μιλούν με τους συγκεντρωμένους, πριν προλάβει να διαγράψει τροχιά κάνα φάσκελο ή κάνα κλούβιο αβγουλάκι :
-έλα βρε Πάμπο ίνταμπου μου κάνεις;
-καλά μωρέ κουμπάρε, να εδώ...χεχεχε…
- ε, πέρνα από το σπίτι την Κυριακή, να βάλουμε μια σούβλα να τα πούμε αν έχεις και κανένα παράπονο, θα βρούμε άκρη…
Μικρά βλέπετε αγαπητοί εν τω Ελληνισμώ η ενταύθα κοινωνία, πολύ μικρά και όλα διακανονίζονται στο πίτσι-πίτσι .
Είναι και το άλλο.
Στόμα που τρώει, πώς να ανοίξει για να φωνάξει;
Είναι αγένεια να ανοίγεις το γεμάτο στόμα διάπλατα.
Έτσι, μας δουλεύουν κανονικά.
Γίνανε ας πούμε οι Βουλευτικές εκλογές τις προάλλες, και βγάλανε τα 2 μεγάλα κόμματα, ένα άθροισμα που ξεπερνά το 66%. Με 20% αποχή.
Και ενώ αυτά τα δύο κόμματα που είναι πράγματι τα μεγαλύτερα το ας πούμε αριστερό ΑΚΕΛ και ο ας πούμε δεξιός ΔΗΣΥ έχουν την συντριπτική πλειοψηφία και επιπλέον συμφωνούν στην απόλυτη ουσία για την επίλυση του Κυπριακού, δεν στάθηκαν ικανά, να βγάλουν μαζί ούτε έναν Πρόεδρο της Βουλής.
Η κοινωνία, ουσιαστικά με την ψήφο της, με τους βουλευτές που ανέδειξε και με αυτούς που άφησε έξω από τη Βουλή τους κάλεσε σε Συναίνεση, αυτοί, προτίμησαν την Συν-Ένεση αναισθησίας και αφασίας και υπέγραψαν τον πολλαπλασιασμό της αποχής στο μέλλον.
Βέβαια, αν κάτσετε να τους ακούσετε να ρητορεύουν για να δικαιολογήσουν το σκεπτικό τους, θα κρατάτε την κοιλιά σας από τα γέλια. Η μπουρδολογία η κενολογία και η σοβαροφάνεια, χτυπάνε κόκκινο.
Δεν λέω, είναι ίσως μία πιο αθώα μέθοδος λοβοτομής της κοινωνίας από αυτήν που εφαρμόστηκε για χρόνια στην Ελλάδα.
Το πιο τραγικό από όλα, είναι πως σε μια πατρίδα μια σταλιά, κομμένη στα δυο, η θεατρική ασυνεννοησία των πολιτικών μας, προκαλεί απίστευτους γέλωτες στην κατοχική δύναμη ,και σε όσους βγάζουν πολλά λεφτά (μα πολλά λεφτά…) από αυτή την κατάσταση.
Τι κι αν πίσω από την κουρτίνα η Ιστορία ετοιμάζει την τραγωδία;
Η κοινωνία, θέλει να συνθέσει. Αυτοί επενδύουν στην αποσύνθεση. Σας θυμίζει κάτι;
Εσείς λοιπόν, εκεί στις Πλατείες.
Δεν μπορώ να πω, ότι οι πολιτικοί πια το σκέφτονται να κυκλοφορήσουν στην Αθήνα, το χαίρομαι.
Θέλει όμως προσοχή παιδιά.
Ναι μεν δεν είμαστε στο 1966 αλλά όταν βγαίνει ο κος Καρατζαφέρης και λέει πως θα αποσύρει τους βουλευτές του για να προκαλέσει εκλογές επιχειρώντας να καρπωθεί την δίκαιη οργή των πολιτών τότε, θα πρέπει να είμαστε όλοι σε εγρήγορση.
Ο κος Καρατζαφέρης, μπορεί τώρα να έχει τάχα ως «αντίπαλο δέος» στον ακροδεξιό μαντρότοιχο την Χρυσή Αυγή, αλλά τον δρόμο αυτός τον έστρωσε.
ΛΑ.Ο.Σ και Χρυσή Αυγή, είναι μία εταιρία.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο του συστήματος.
Τώρα, παίζουν το έργο «ο καλός και ο κακός μπάτσος».
Αγαπητοί εν τω Ελληνισμώ Αδελφοί, είναι βέβαιο, πως το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας έχει αρχίσει να δυσφορεί έντονα με το ωραίο σας ξύπνημα.
Η αδυναμία χειραγώγησης των κοινωνικών ομάδων, είναι ο απόλυτος εφιάλτης τους.
Στα προηγούμενα χρόνια, σας έκαναν εκατομμύρια κομματάκια, εγωιστικά, τρελαμένα, αδιάφορα, απονεκρωμένα.
Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου οι φωνές «πούλα-αγόρασε» «αγόρασε-πούλα» «limit up & down» που είχαν φτάσει μέχρι το αθώο τότε Κουφονήσι.
Γέμισε τότε η Ελλάδα χρηματιστές, πελάτες, κολλητούς, γέμισε και από ελληναράδες κηφήνες με κούφια αυτοπεποίθηση «όταν οι εγγλέζοι τρώγανε βαλανίδια εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη» και τώρα, παν’ όλα.
30.000 σπίτια είπε η είδηση, είναι στο σκοτάδι, εκεί στη σκιά της Ακρόπολης, γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τον λογαριασμό.
20.000 και πλέον, (συνέχισε η είδηση) είναι οι έλληνες άστεγοι.
Ας μην μιλήσουμε για τις αυτοκτονίες, που πια έγιναν ρουτίνα, σα να ακούμε για τους νεκρούς της Βαγδάτης.
Δίκαιη λοιπόν η οργή. Και συγκλονιστικά όμορφη η απάντηση των ανθρώπων που ενώνουν ξανά τα κομμάτια τους σε κοινωνία.
Αυτή είναι η «Θεία Κοινωνία»!
Αλλά, το πολιτικό σύστημα, το ένοχο και το υπεύθυνο, θα θελήσει να κρατηθεί με νύχια και με δόντια. Και έχει το όπλο για αυτό: Προβοκάτσια.
Θυμάστε το 2008;
Πότε ήταν η οργή-τυφλή δεν λέω, αλλά είχε προηγηθεί άγριο φονικό- και πότε ανέλαβαν δράση οι κουμπουροφόροι; Αμέσως.
Κι’ έστειλαν τον κόσμο παγωμένο, πίσω στον καναπέ.
Δεν ξέρω τι θα κάνουν τώρα αλλά κάτι θα κάνουν.
Αγαπητοί εν τω Ελληνισμώ Αδελφοί, η μόνη ελπίδα, είναι να κάνετε τις συνάξεις που έρχονται συνάξεις των μυρίων.
Να βουλιάξει το Σύνταγμα και ο Λευκός Πύργος και όλες οι Πλατείες.
Ειρηνικά. Ξεσκούφωτα. Απαιτητικά. Και μακριά από τους λιθοβολιστές δήθεν οργισμένους. Φοβάμαι, πως σωστά σημειώνει ο Γκαζμέντ Καπλάνι: « πρόκειται για απελπισμένους πελάτες του υπό κατάρρευση συστήματος.»
Μόνο έτσι θα ακυρωθεί η προβοκάτσια, μόνο έτσι, θα υποχρεωθούν να αλλάξουν πολιτική. Και κάτι άλλο. Η Βουλή δεν είναι μπουρδέλο.
Είναι ένα θαυμάσιο κτίριο που συμβολίζει έναν σπουδαίο θεσμό.
Αυτοί που τον εκπόρνευσαν, πρέπει να φύγουν.
Με πίσσα και πούπουλα, ναι.
Όλη η Ελλάδα, μια Πλατεία.
Όλη η Ευρώπη μια Πλατεία.
Αυτά, από τη Λευκωσία.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά πραγματικά έχω φρενιάσει που δεν είμαι εκεί.
34 σχόλια:
Αγαπητέ PolitisPittas,
Σε χαιρετώ!
Γράφεις τζιαι λαλείς μας: «... αυτά τα δύο κόμματα που είναι πράγματι τα μεγαλύτερα το ας πούμε αριστερό ΑΚΕΛ και ο ας πούμε δεξιός ΔΗΣΥ έχουν την συντριπτική πλειοψηφία και επιπλέον συμφωνούν στην απόλυτη ουσία για την επίλυση του Κυπριακού ...»...
Μπορείς λοιπόν να ΜΑΣ τεκμηριώσεις με συγκεκριμένα παραδείγματα την άποψη σου ότι
- πρώτον, τα δύο κόμματα είναι «ας πούμε», και
- δεύτερον, ότι «...συμφωνούν στην απόλυτη ουσία για την επίλυση του Κυπριακού ...»;
Κάνεις πάλι ένα σοβαρό λάθος Γιώργο. Τον δρόμο στη Χρυσή Αυγή τον έστρωσε η αριστερά και δη ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Καρατζαφέρης μέχρι τώρα ξέστρωνε αυτό το δρόμο και τον διατηρούσε ως χωματόδρομο. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον έκανε αυτοκινητόδρομο...
"Απλά εδώ, που είναι όλη κι’ όλη η χώρα μια γειτονιά, έτσι και μαζευτούμε έξω από τη Βουλή ως αγανακτισμένοι-και έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε- θα βγουν οι βουλευτές και θα αρχίσουν να μιλούν με τους συγκεντρωμένους" τζιαι θεωρείς το αυτόν κακόν;
Σημαίνει αγαπητέ μου φίλε ότι τόσα χρόνια τζιεικάτω δεν έπιασες την ψυχήν του Κυπραίου. Η εμφύλιος εισήχθηκεν από την Ελλάδαν τζιαι μας έπιασεν ξυστά ακριβώς επειδή... αυτόν που σε κρίνεις ευτελές.
Οι Κυπραίοι φίλε μου Πίττα είναι αυτόν που είναι τζιαι έχουν το στόμαν τους γεμάτον (αντίς άδειο να φωνάζει) διότι ακριβώς η Κύπρος είναι ακόμα μια πλατεία. Ούτε καν κεντρική. Μια πλατεία προαστείου είναι. Τζιαι μακάρι να μείνει ακόμα έτσι. Ως που υπάρχει κοινωνική συνοχή μπορεί να κάμνουμεν καραγκιοζλήκκα τζιαι να παίζουμεν θέατρα τζιαι κυπριώτικα σκέτς. Το 74 που έπρεπεν να σταματήσουμεν (από την επιρροήν της Ελλάδας) ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Αφήστε την Αθήνα τζιειαμαί που είναι τζιαι μην την φέρνετε στην Λευκωσία. Εμείς ξέρουμεν να φκαίνουμεν που πάνω αλλιώς. Ανατολιτικα τα καταφέρνουμεν.
Το να βγάλει ο Συναγερμός κοινόν πρόεδρον της Βουλής με το Ακέλ είναι Αθηναϊκός λοαρκασμός. Ο κυπριακός λαός προχτές έδωκεν 1/3 στον έναν πόλον, 1/3 στον άλλον, τζιαι 1/3 στους υπόλοιπους. Τωρά πρέπει να συνυπάρξουν για να φκάλει κάποιος 1/2 να κυβερνήσει. Ανατολίτικα πράματα. Ανατολίτικα παζάρκα. Ανατολίτικά ισοζύγια. Ένας Αθηναϊκός νους με Κυπριακήν ανάλυσην δύο πιξέλ πως μπορεί να δει την ομορκιάν τζιαι την συνθετότηταν της Ανατολής.
Κάμνε την δουλειά σου σαν Αθηναίος φίλε μου, τζιαι αγαπούμε σε όπως είσαι. Όπως αγαπούμεν όλην την Αθήνα. Γιατί είναι κάτι άλλον. Πολλές φορές ΤΟ κάτι άλλον. Αλλά προς θεού. Η Αθήνα είναι Μία, τζιαι η Λευκωσία άλλη Μία. Να μεν ησσυχχίζομεν τα σώβρακα με τες φανέλλες (λαλεί τζιαι η Λεμεσός).
Έλα ποτζιεί τζιαι σαν Αθηναίος έχω σου φκιορούθκια για τούτες τες ενδιαφέρουσες ώρες που έκοψες μακρύά ;))
Με όλο τον σεβασμό,
Κι εγώ έχω να προσθέσω πως ο φίλος ο Πίττας δεν περνά ούτε ξυστά από τις κυπριακές πολιτικές πραγματικότητες και κάνει παράλληλα το τετριμμένο λάθος που κάνουν όλοι οι ελλαδίτες που ζουν στη Κύπρο, να μεταφέρουν δηλαδή τις πολιτικές εμπειρίες τους και να τις εφαρμόζουν, απλά αντιστοιχώντας τες, στα κυπριακά δεδομένα.
Εν έμπηκες φίλε Γιώργο στο πολιτικοκοινωνικό πετσί τούντου τόπου.
Με τούτο σου το σημείωμα, θυμίζεις μου τον Ευαγγελάτο που κάμνει εκλογικές εκπομπές στην Κυπριακή τηλεόραση...
Γιώργο καλησπέρα, Είναι να απορεί κανείς με την αναπαραγωγή των συνηθισμένων αρνητικών τοποθετήσεων, όταν δεν συμφωνούμε σε κάτι. Η ομορφιά λέει ένας φίλος είναι η σύνθεση. Πολύ σωστά, αλλά στην πράξη, όχι με αρνητική προδιάθεση, επειδή δεν μας αρέσει κάτι.
Μου κάνει δε εξαιρετική εντύπωση που εσύ ως Έλληνας, αποκλείεσαι αυτόματα να έχεις άποψη, διότι ούτως ή άλλως δεν αντιπροσωπεύεις, δεν γνωρίζεις τάχα μου τη θεάρεστη κυπριακή πραγματικότητα!!
Εγώ και ως Κύπριος και ως 'ωραίος Έλληνας' που πραγματικά είμαι, απορρίπτω ασυζητί την ούτω καλούμενη κυπριακή πραγματικότητα... ενοείται τη θλιβερή κατάσταση της αναξιοκρατίας σε όλους τους τομείς, την πολιτική συναλλαγή, τον άκρατο οφελιμισμό, το ιδιοτελές προσωπικό συμφέρον...
Κι ακριβώς επειδή είμαστε σχεδόν μια γειτονιά... όλοι γνωρίζουμε αρκετά καλά τα καλά μας, αλλά είναι τα κακά μας που πρέπει να αλλάξουμε.
Τόπο στον διάλογο και την ελεύθερη έκφαση ιδεών... όχι μόλις πει κάτι κάποιος... τρέχουμε να τον 'κατατροπώσουμε' με τα... διάτριτα... επιχειρήματά μας...
Γιώργο συνέχισε και μην πτοείσαι... είμαστε στην Ε.Ε. αν δεν κάνω λάθος...
File Pitta poli kairo exo na sou sxoliaso edo kati alla se diavazw anellipos sto tvxs.
Symfono 100% me ton prolalisanta ko Phivo kai 100% me osa egrapses gia Kypro kai Ellada.
Os Kyprios, omoios 100%.
Synexise!
Άλλον μύνημαν θέλεις να περάσεις Ωραίε Έλληνα Φοίβο. ΠΑΡΈΤΑ ΜΑΣ. Επρήσατε μας τα πεήντα χρόνια τωρά με τες Ελληνικούρες σας τζιαι την αποκλειστικήν σφραγίδαν του Ωραίου Έλληνα. Το ωραίος λαλούν σου το άλλοι. Δεν το λαλείς μόνος σου για τον εαυτόν σου. Όποιος το λαλεί, ο χείριστος Έλληνας είναι, διότι η ταπεινότητα είναι βασική αξία Ελληνική. Δηλαδή τζιαι δική μας σαν Κυπραίοι.
Εγώ σαν (ούτε Ώραίος ούτε Άσσιημος) Κυπραίος Αγαπώ τον ωραίον Έλληναν αδερφόν μου Πίτταν πον γαίμαν Κυπραίικον τζιαι κουλτούρα Ελλαδίτικη τζιαι λαλώ του την δικήν μου την άποψην για την τοποθέτησην του. Πού είδες την απαγόρευσην να μιλήσει Κύριε Νικολαΐδη; Τζιαι εξήγησα του γιατί δεν μου κάθεται η απόρριψη (λλίον υπεροπτική) της φιλικότητας που τρέφουν οι πολιτικοί αντίπαλοι στην Κύπρον ο ένας προσ τον άλλον όπως τζιαι οι πολίτες προς τους πολιτικούς.
Στην Κύπρον δεν είναι κουλτούρα μας να δεκαθκιάζουμεν τον άλλον για να συνεννοηθούμεν μαζίν του
http://www.nooz.gr/prosopa/oi-provlimatismenoi-pou-mazeiontai
Είναι αγένεια.
Λαλούμεν του άλλου "γάρε" άμαν εν φίλος μας τζιαι δεν θα μας παρεξηγήσει. Όι άμαν εν αντίπαλος μας.
Τζιαι οι συντεχνίες μας (θέλεις λόγω αγγλοθρεμμένου εργατικού κινήματος, θέλεις λόγω της ηπιότητας του Κυπραίου, θέλεις λόγω του φόβου μας για καφκάν) πρώτα συζητούν τζιαι μετά καμνουν καφκάες. Τζιαι οι εργοδότες εν πιο διαλλακτικοί. Έσιει άλλην κοινωνικήν συνοχήν ο τόπος τζιαι η κοινωνία δακάτω, άρα λλιόττερες φθορές. Άλλην κουλτούραν εξέυρεσης των ισοζυγίων μεταξύ αντιπάλων. Η κοινωνική συνοχή εν ίσως η μεγαλλύττερη ΑΞΙΑ της Ευρωπαϊκής (μας) Ένωσης τζιαι εμείς που την έχουμεν πρέπει να την φυλάουμεν. Όχι να θέλει να φέρουμεν τον εμφύλιον της Ελλάδας πάλε για να είμαστιν Ωραίοι Έλληνες.
Εξαναείδες φίλε Πίττα το ανθρώπινον κλίμαν που είχεν στο Μακάριον όπου αναδειχτήκαν οι βουλευτές της Κύπρου πριν δέκα μέρες; Είδες ξανά έτσι σκηνές με Έλληνες πολιτικούς; Όι μόνον τα κακά να θωρούμεν. Τζιαι τί κακά δηλαδή. Έφκηκεν ο Ομήρου αντίς ο Κάρογιαν. Σιγά που εχέστην η φοράδα στ΄αλώνιν. Εγύρισεν η σελίδα τζιαι το Ακέλ εσυγχάρην το τζιαι είπεν του ότι θα συνεργαστεί τζιαι θα τον βοηθήσει να δουλέψει η βουλή σωστά. Τζιαι σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του Δήκο επήεν τζιαι εσυνεχάρην τον. Έτσι κάμνουν Αθήναν; Στην Ελβετίαν μπορεί. Έχουμεν τζιαι μες τα καλά μας, παρά τα όποια κακά που λλίον πολλά ούλλοι ξέρουμεν τζιαι πασκόζουμεν να τα αλλάξουμεν (δες την προηγούμενην μου ανάρτησην). Γγια ότι καλά έχουμεν σιαιρούμαστιν (χωρίς βέβαια να θέλει αυτοαποκαλούμαστιν Ωραίοι). Το ότι επίσεις το στόμαν του κόσμου εν γεμάτον στην Κύπρον, το θεωρώ επίσεις έναν που τα καλά που δεν χρειάζεται να κατακρίνουμεν σαν να τζιαι εν αμαρτία.
Τέλος πάντων. επιάσαμεν το Κυπριακόν σκέλος της ανάρτησης σου λόγο της επίθεσης των Ωραίων Ελλήνων, αλλά για το Ελληνικό ζούμεν την ιστορία που γράφεται μαζί σου τζιαι με τους αδερφούς μας Έλληνες τζιείκάτω, τζιαι με τους αδερφούς μας Σπανιόλους πάρα τζιεί. Ούλλη η Ευρώπη έναν "έθνος" είμαστιν πκιόν τζιαι σιγά σιγά έναν κράτος.
Α. Τζιαι κάτι άλλον. Χαρας την αυτοεκτίμησην σας σαν λαός Φοίβο Νικολαϊδη τζιαι Cyprus Republic.
Φίλοι, είμαι στο ραδιόφωνο θα μπω στη κουβέντα άλλη στιγμή- τείνω να συμφωνώ με τον Aceras σε πολλά αναφορικά με το πνεύμα του.
Aceras,
Μα έπιννες; Οξά έδωσες σου ο αέρας της Κύπρου τελευταία που ήσουν δακάτω τζι’ έπιασες το πατριωτικό σου; Είπεν μια φορά τζι’ ο Phivos ο Nicolaides να γράψει πέντε λόγια παραπάνω που τα συνήθη «εξαιρετικό κείμενο» και «μην πτοείσαι» τζι’ εκατάφερεν τζι’ έκαμεν τζιαι μισήν τοποθέτηση τζι’ ΕΣΥ έπιασες τον που τον λαιμόν! Άραγε σου εν να ξανατολμήσει; Εκτός κι αν προκύψει πάλι καμιά κουβέντα για τους «ωραίους έλληνες»! Πάλαι καλά που ο Πρόεδρος διορίζει τζιαι κανένα που «τούτους» στα Συμβούλια των Ημικρατικών τζιαι θωρούμεν τζι’ εμείς ίντα πράματα ένι – ας πούμεν καλοί χωτογράχοι! Τζι’ ακόμα καλά που «είμαστε στην Ε.Ε. αν δεν κάνω λάθος...» τζιαι την ομορφαίνουν [και κυριολεκτικώς και μεταφορικώς] οι «ωραίοι έλληνες»!!!
Α, και Aceras, και οι ελλαδίτες «λαλούν του άλλου “μαλάκα” άμαν εν φίλος τους τζιαι δεν θα τους παρεξηγήσει»!!!
Η "ανατολίτικη κουλτούρα" του "ξέρω τον βουλευτή τζαι θα τα έβρουμε έξω που την βουλή" είναι μεν μια συνισταμένη, όμως είναι μόνο αυτό- δεν ακυρώνει την ευρύτερη κυπριακή διαφθορά, ούτε ακυρώνει τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να δεκαθκιάσουμε τη Βουλή τζαι βεβαίως ούτε αποκλείει το ενδεχόμενο.
Θα διαφωνήσω μαζί σου μόνο στο συγκεκριμένο σημείο ότι δεν είμαστε τόσο κοντά στη μαζική αγανάκτηση, αν και δέχομαι ότι η ιστορία είναι απρόβλεπτη.
Τζαι δεν μπορώ να μεν αναρωτηθώ πώς θα αντιμετωπίζοταν το θέμα από τους άλλους σχολιαστές αν το έγραφα εγώ ή κάποιος κυπραίος που προφανώς μπορεί να το δει από "κυπριακά μάτια". Δεν λαλώ ότι παίζει συνειδητή προκατάληψη, απλώς μια αμυδρή τζαι καλόπιστη ίσως που εν εξεπεράσαμε ακόμα οι Κυπραίοι.
Πο.Πη.
Άμα βρεις ευκαιρία παίξε στο ράδιο το "Παπαντόπ Ντοπ Ντοπ" αλλά στην γρήγορη εκτέλεση...
Μερσί.
Αγαπητέ κύριε Πίττα,
Πτήσεις για την Ελλάδα υπάρχουν καθηνερινά γύρω στις 10. Όποτε σας κάμνει κκέφιν πηαίννετε τζιαι αφήστε μας εμάς να ζήσουμε με τον επαρχιωτισμό μας. Θωρούμεν τζιαι τα δικά σας κοσμοπολίτικα χαϊρκα.
Eδώ και δύο Κυριακές ξεκινήσαμε δειλ-δειλά την πρώτη 30 την δεύτερη σχεδόν 50 άτομα να κάνουμε διαμαρτυρία για την κατάντια της Πάφου έξω απο το Δημαρχείο.Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα ξυπνήσουμε και στη Κύπρο πριν είναι αργά.
Γιώργο, μου έχουν συστήσει κι εμένα το ίδιο δρομολόγιο (άνευ επιστροφής) Λάρνακα-Αθήνα. Μήπως θέλεις να βγάλουμε μαζί τα εισιτήρια;
@ΔemΩΝ
Νίκο, απαντώ μόνο σε σένα αυτή τη στιγμή, γιατί αυτά που λένε οι Φίλοι Aney, Aceras,νέος ελληνοκύπριος, Φοίβος Νικολαΐδης, Cyprus Republic,nekatomenos, θέλουν απαντήσεις "σημείο προς σημείο". Δεν έχω χρόνο αυτή την ώρα, θα το επιδιώξω όμως όσο μπορώ πιο γρήγορα.
@Idiot...θα προσπαθήσω να το θυμηθώ το επόμενο Σάββατο! Μπορείς και να μου το υπενθυμίσεις στο 242 :)
------
Λοιπόν.
Φίλτατε ΔemΩΝ, ίσως λησμονείς, πως έχω μία κάπως πολύπλοκη καταγωγή και διαδρομή. Αλεξάνδρεια, Λευκωσία, Λονδίνο, Αθήνα, όλα αυτά με έντονες εναλλαγές στην παιδική μου ηλικία. Μην υποτιμάς, πως γεννήθηκα εδώ, στη Λευκωσία και πως παρόλο που φύγαμε πριν καλά-καλά κλείσω τα 5 και βρέθηκα στο Λονδίνο, μεγάλωσα με εικόνες, αναφορές, διηγήσεις και μία περιρρέουσα οικογενειακή μνήμη λατρείας προς την Κύπρο. Όταν το 2000 άρχισα να σκέπτομαι να φύγω από την Ελλάδα οριστικά-και τα έχουμε συζητήσει αυτά εκ του σύνεγγυς- το έκανα γιατί δεν άντεχα -ήδη για χρόνια- την εν Αθήναις κατάσταση και γιατί χωρίς να θέλω να παραστήσω τον προφήτη, "έβλεπα" αυτό που ήρθε, να έρχεται. Πρόσφατα μάλιστα ανακάλυψα ένα γραπτό μου του 1999 που εκπέμπει την οδύνη για τα όσα θα έρθουν.
Όταν πια έφτασε ο κόμπος στο χτένι, θυμήθηκα τον εαυτό μου σε ένα ταξίδι στην Κύπρο, το 1995, από όπου φεύγοντας, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα επιστρέψω κάποια στιγμή, οριστικά. Έτσι, το 2002, παρά τις 2 συγκεκριμένες πόρτες που άνοιξαν στο Λονδίνο-στο οποίο θα μπορούσα να πάω και "γυμνός" που λέει ο λόγος γιατί έχω "βάσεις" επέλεξα τη Λευκωσία. Και, από εδώ , δεν πρόκειται να φύγω. Είναι ένας τόπος που αγαπώ, ένας τόπος στον οποίο μου αρέσουν οι άνθρωποι, ένας τόπος που υπήρχε έστω μέσω των γονιών στη μνήμη μου, ένας τόπος στον οποίο υπάρχει ρίζα. Και ένας τόπος που με τα όποια προβλήματα έχει (ξέρεις κανέναν χωρίς;) απέχει έτη φωτός από το νεοελληνικό αδιανόητο δήθεν των τελευταίων 20 χρόνων. Και έχει το πλεονέκτημα να μιλά τη γλώσσα μου. Η μουρμούρα μου, η γκρίνια μου, δεν είναι του "Αθηναίου". (τι θα πει Αθηναίος; το 90% κρατάνε από τα διάφορα χωριά). Η ματιά μου είναι εκείνου του ανθρώπου, που όπου και να βρίσκεται, όσο κι αν αγαπάει έναν τόπο, είναι πάντα ολίγον "τρίτη", ολίγον αποστασιοποιημένη. Έτσι "βλέπω" τα πάντα περίπου και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.
Ειδικά με όσα καταγράφει ο Aceras, συμφωνώ σε πολλά σημεία, νιώθω καλά το τι γράφει.
Και έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκαιο όταν σημειώνει πως όλα τα κακά, στην Κύπρο, ήταν και είναι εισαγόμενα από τους ένθεν κακείθεν εθνικισμούς που έσπειραν τη διχόνοια και τη συμφορά σε έναν τόπο που ήθελε και μπορούσε να εξελιχθεί μονοιασμένος.
Η κριτική, είναι κριτική. Και δεν θα πάψω να την κάνω. Και είναι κριτική ενός ανθρώπου, που καλώς ή κακώς, δεν είναι ανατολίτης-αυτό δεν είναι επίτευγμα, απλά μεγάλωσα με έναν Α και όχι με έναν Β τρόπο.
Η δε Κύπρος για να προχωρήσει-κατά τη γνώμη μου- πρέπει να βρει επειγόντως λύση στο κυρίαρχο ζήτημα της, για να απελευθερωθούν οι πολύ καλές δυνάμεις που υπάρχουν εν υπνώσει στην Κοινωνία της.
Στην Κύπρο, υπάρχουν πολλές πλευρές που οι Έλληνες θα έπρεπε από την άλλη, να μελετήσουν μπας και μάθουν τίποτα. Από τον τρόπο που λειτουργούν κάποιοι θεσμοί, μέχρι τον τρόπο που οι πολιτικοί, συνομιλούν στην τηλεόραση χωρίς να τσιρίζουν. Και, όσο πιο έντονα απογαλακτιστούν από την ελληνική επιρροή, δηλαδή από το σύνδρομο του επαρχιώτη της Ελλάδας, τόσο καλύτερα τόσο για τους ίδιους, τον τόπο, αλλά και, για τον Ελληνισμό μπορώ να σου πω.
Το...εισιτήριο λοιπόν, το χαρίζω στον "Κύκκο" να παει στην Ελλάδα να κραδαίνει σταυρούς και σημαίες,με τα λοιπά εθνίκια και να κάνει το παιχνίδι που ξέρει.
Όπως καλά το είπε, εγώ τείνω να είμαι Κοσμοπολίτης και μια χαρά νιώθω έτσι, κουβαλώντας την Κύπρο μέσα μου, με τον δικό μου τρόπο.
------
@Ανευ μιας που έγραψα τόσα, μια κουβέντα σε αυτό που μου λες.
Το "ας πούμε" που αναφέρω δεν είναι τίποτα το καινούργιο. Χρόνια τώρα, γράφω και θεωρώ την Κυπριακή Πολιτική ζωή, ΑΤΕΛΗ. Και αυτό, γιατί εύλογα, η Πολιτική ζει υπό την δυναστεία του Κυπριακού που αποτελεί το διαρκές πρόσχημα για την ανακύκλωση του πολιτικού προσωπικού. Ο "ας πούμε" Δεξιός ΔΗΣΥ περιέχει από ακραιφνείς κεντρώους εκσυγχρονιστές μέχρι φαντάσματα της ΕΟΚΑ Β. Και τους περιέχει όλους μην τυχόν χάσει κάποιο κουκί στις εκλογές. Το ΑΚΕΛ (στα δικά μου μάτια) πάσχει από αριστερή συντήρηση που παραπέμπει σε άλλες εποχές, δεν ερμηνεύει τον κόσμο όπως αυτός αλλάζει και, δεν τολμά να απαλλαγεί από τα βαρίδια που μπλοκάρουν τις εξελίξεις σχετικά με το Κυπριακό. Είναι κι άλλα, μόνο που πια με έπνιξε ο χρόνος....
Γιώργο, δεν κατάλαβα την απάντηση σου σε μένα. Τα λες στη νύφη να τα ακούει η πεθερά μήπως; Ή δεν κατάλαβες το σκωπτικό ύφος του σχολίου μου;
(Να ρωτήσω και κάτι. Εσύ ως Κύπριος πολίτης που έζησες χρόνια στην Ελλάδα, άκουσες ποτέ από κανέναν να σου δείχνει την "έξοδο" επειδή τόλμησες να εκφέρεις γνώμη για τα της Ελλάδος; Και μάλιστα από δεδηλωμένο αριστερό, μαρξιστή, αντιρατσιστή και αντιεθνικιστή;)
Νίκο, είτε γιατί ήταν πρωί είτε γιατί είχα τα νεύρα μου-από άσχετη αιτία- είτε γιατί δεν είχα δει ακόμα το σχόλιο του ανώνυμου "Κύκκου" όχι, δεν αντιλήφθηκα το σκωπτικόν του σχολίου σου και σου απολογούμαι.
Ασφαλώς και κανείς ποτέ δεν μου υπέδειξε την έξοδο από την Ελλάδα, αλλά προτιμώ να σου φέρω παράδειγμα από την Αγγλία όπου έζησα πολύ λιγότερο από όσο ζω ήδη στην Κύπρο και οι διάφοροι φίλοι, "τόπακες" με πίεζαν να εκφράζω τις απόψεις μου, ακριβώς γιατί ήμουν "τρίτος" άρα και κατά τη γνώμη τους πιο "σφαιρικός".
Αγαπητέ Γιώργο,
Σε όλες ανεξαιρέτως τις προηγούμενες κινητοποιήσεις στην Αθήνα οι λεγόμενοι γνωστοί άγνωστη ανακατεύονταν με το πλήθος και έκαναν τα δικά τους με αποτέλεσμα όλοι να ασχολούνται με αυτούς και όχι με την ουσία των κινητοποιήσεων.
Η μεγάλη μου απορία είναι γιατί τώρα αυτοί δεν έχουν δώσει την παρουσία τους ?
Είναι απλό αγαπητέ Zako:
«Σε όλες ανεξαιρέτως τις προηγούμενες κινητοποιήσεις στην Αθήνα...», οι συμμετέχοντες σ’ αυτές έστελναν συγκεκριμένα και ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα αμφισβήτησης του υφιστάμενου κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού συστήματος, κάτι που δεν γίνεται σήμερα. Γι’ αυτό κι εκείνες οι «προηγούμενες κινητοποιήσεις» έπρεπε να βρεθεί τρόπος [κι αυτός ήταν συνήθως τα επεισόδια που προκαλούσαν οι «γνωστοί άγνωστοι»] για να δαιμονοποιηθούν από τους αστοί πολιτικούς και τα φερέφωνα τους κι έτσι να στραφεί η σιωπηρά πλειοψηφία των σημερινών “Αγανακτισμένων” εναντίον τους! Ενώ οι σημερινές κινητοποιήσεις [όπου δεν υπάρχουν ξεκάθαρες πολιτικές προτάσεις ή καθόλου θέσεις που να αμφισβητούν το πολιτικό σύστημα – ασχέτως του αν κάποιοι απ’ αυτούς που εμφανίστηκαν όλως αιφνιδίως(;) ως ηγήτορες, άρχισαν να ψελλίζουν δκυο - τρεις κουβέντες] εξαίρονται από τους απολογητές του συστήματος!
Χε χε....
Μόλις πει κάποιος (ειδικά αριστερός) οτι είναι Έλληνας, βγαίνουν από τον βόθρο όλα τα Ορκς να τον φάνε ζωντανό!
Που τόλμησε να έχει εθνική συνείδηση και άποψη!
Ο άθλιος!
Ακελάκια, να πάτε στον βορρά να ζήσετε αρμονικά με τους Τούρκους.
Για να σας έχει πει η μάνα σας ότι είναι αδέλφια σας, κάτι θα ξέρει.
Είτε σας βολεύει σήμερα είτε όχι, η Κύπρος είναι Ελλάδα.
Η άποψη σας όμως είναι ασήμαντη.
Διότι χθές άλλα λέγατε, σήμερα άλλα λέτε και πολύ πιθανόν αύριο άλλα θα λέτε πάλι. Ό,τι βολεύει.
Άστα τα παιδιά,
άστα νάναι μόνα
άστα να ψηφίζουνε ό,τι πει το Κόμμα
Για ποιον βορρά μιλάει «τούτος»;
Καλημέρα σας:)
Zako. Η ερμηνεία που σου δίνει ο Άνευ, είναι ασφαλώς μία ερμηνεία. Μπορεί, σε ένα ποσοστό να είναι ΚΑΙ έτσι. Η άποψη μου διαφέρει ωστόσο και θα πρέπει να συμπληρώσω πως η άποψη μου είναι προϊόν των όσων παρατηρώ, βλέπω, μελετώ και, των όσων μου λένε άνθρωποι των οποίων την γνώμη σέβομαι ιδιαίτερα, είναι στην Αθήνα, μιλώ συνεχώς μαζί τους.
Με δυο λόγια.
Τα περιθώρια χουλιγκανισμού και των παρεμβάσεων των "γνωστών αγνώστων" είχαν την τάση να συμβαίνουν κυρίως σε εκδηλώσεις μικρής εμβέλειας με έντονο "παραταξιακό" χαρακτήρα, σε πορείες και συγκεντρώσεις με τον κόσμο οριοθετημένο κάτω από τα διάφορα κομματικά και παραταξιακά πανό. Εξαίρεση τα μπλοκ του ΚΚΕ που λόγω της εξαιρετικής οργάνωσης του, μπορεί να προστατεύει τον χώρο του με αποτελεσματική περιφρούρηση.
Το φαινόμενο των γνωστών αγνώστων βρήκε έδαφος για πολλά χρόνια σε εποχές που οι αντιδράσεις ΔΕΝ ήταν πάνδημες, ΔΕΝ ξεπερνούσαν τα ιδεολογικά αιτήματα και, γινόντουσαν σε εποχές προ της καθολικής κατάρρευσης.
Τωρα, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, μοιάζουν να μην έχουν περιθώριο να δράσουν. Στις συγκεντρώσεις, είναι ολόκληρη η κοινωνία. Όχι ως ΚΚΕ ή Σύριζα ή Πασοκ ή οτιδήποτε. Οι άνθρωποι αυτοί, είναι εγώ και εσύ, είναι άνθρωποι που έχουν ψηφίσει οτιδήποτε αλλά, αυτή τη στιγμή, είναι εκεί αναζητώντας εκ νέου την ανασύσταση τους σε ένα κατ' αρχάς Κοινωνικό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικό, (όπως μαθαίνω) πως κάθε φορά που πάει να εκδηλωθεί κάποια ακρότητα που θα μπορούσε να σπρώξει τα πράγματα σε άσχημες ατραπούς, κυριολεκτικά εξοστρακίζεται πριν καλά καλά προλάβει να κάνει κάτι. Μέχρις στιγμής, οι επιτροπές πολιτών, η περιφρούρηση της τάξης, της καθαριότητας κλπ, έχουν αποδειχθεί κυριολεκτικά θαυματουργές. Επιμένω, πως αυτό που συμβαίνει, ΕΙΝΑΙ πολιτικό, είναι δηλαδή μία τεράστια Πολιτική Διεργασία σε εξέλιξη. Κάθε μέρα, γίνονται λαϊκές συνελεύσεις με τάξη, με ψηφίσματα και συμπεράσματα. Μην ξεχνάμε, πως εκεί, στις Πλατείες, υπάρχουν εκατοντάδες και χιλιάδες ψηφοφόροι ή και μέλη των κομμάτων της Αριστεράς που προσφέρουν στις διεργασίες χωρίς να καπελώνουν. Προσφέρουν όμως στην προστασία των όσων συμβαίνουν. Υπάρχουν πάμπολλοι πολίτες από όλες σχεδόν τις πλευρές του ιδεολογικού φάσματος, που διαθέτουν πολιτική εμπειρία από συγκεντρώσεις και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Από κει και πέρα, το πλήθος είναι πρωτοφανώς ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Και το πλήθος, είναι εκεί ενωμένο κάτω από την ίδια αγωνία: Το μέλλον του τόπου.
Που θα καταλήξει όλο αυτό;
Δεν έχω ιδέα. Σκέψεις μπορεί να έχω, αλλά δεν ξέρω, δεν μπορώ να ξέρω, όχι μόνο γιατί δεν είμαι εκεί, αλλά γιατί το όλο φαινόμενο ναι μεν είναι απόλυτα υγιές αλλά είναι ευάλωτο. Εάν κυριαρχήσει το γενικό και αόριστο "όλοι τα ίδια είναι" ή το "να καεί το μπουρδέλο η βουλή" το πράγμα θα οδηγηθεί σε εξαιρετικά επικίνδυνα μονοπάτια που στρώνουν τον δρόμο σε ΜΗ πολιτικές λύσεις. Και ναι μεν σήμερα δεν πιστεύω πως μπορούμε να έχουμε μία δικτατορία τύπου 67 αλλά, δεν αποκλείω την δημιουργία ενός τύπου κόμματος "επιχειρηματιών" με το παραπλανητικό πως "αυτοί ξέρουν καλύτερα". Νομίζω, πως σύντομα θα ξέρουμε που μπορεί να πάει αυτή η ιστορία, εφόσον η κορύφωση θα είναι με την ψήφιση του λεγόμενου "μεσοπρόθεσμου".
Εκεί, θα δειξει αν το καθεστώς θα επιστρατεύσει τους "γνωστούς άγνωστους" για να τα κάνουν μπάχαλο για να επιστρέψει ο κόσμος στους καναπέδες ηττημένος ή αν ο όγκος, το πλήθος, οι πολίτες,ο λαός, θα καταφέρουν να φιλτράρουν τις αποφάσεις της πολιτικης ηγεσίας.
Φίλε PolitisPittas,
Ένα δυο πραγματάκια αν και αναμένω ακόμα ένα που έμεινε στα βερεσιέ:
Πρώτα το παλιό: Επαναλαμβάνω το ερώτημα του πρώτου μου σχολίου: Μπορείς να ΜΑΣ τεκμηριώσεις με συγκεκριμένα παραδείγματα την άποψη σου ότι τα δύο κόμματα [ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ] «...συμφωνούν στην απόλυτη ουσία για την επίλυση του Κυπριακού ...»;
Και πάμε στα νέα [που απορρέουν από τελευταίο σου σχόλιο]:
1. Λες: «Οι άνθρωποι αυτοί, είναι εγώ και εσύ, είναι άνθρωποι που έχουν ψηφίσει οτιδήποτε αλλά, αυτή τη στιγμή, είναι εκεί αναζητώντας εκ νέου την ανασύσταση τους σε ένα κατ' αρχάς Κοινωνικό πλαίσιο». --- Επειδή [κι όπως έχω δηλώσει ουκ ολίγες φορές] κάποια πράγματα εγώ δεν τα πιάνω τόσο εύκολα ή από την πρώτη, θα ζητούσα να μάθω σε τι συνίσταται ή τι ακριβώς εστί αυτή η «ανασύσταση σε ένα κατ’ αρχάς Κοινωνικό πλαίσιο»...
2. Λες επίσης: «Είναι χαρακτηριστικό, (όπως μαθαίνω) πως κάθε φορά που πάει να εκδηλωθεί κάποια ακρότητα που θα μπορούσε να σπρώξει τα πράγματα σε άσχημες ατραπούς, κυριολεκτικά εξοστρακίζεται πριν καλά καλά προλάβει να κάνει κάτι». --- Τι εστί ακρότητα; Το ανέμισμα μιας κόκκινης σημαίας; Κάποιες κίτρινες σημαία [προφανώς της Εκκλησίας] που είδα σε πλάνα από τηλεοράσεως δεν μπορούν εκληφθούν ως ακρότητες ή να προβληματίσουν για το ουσιαστικό [συντηρητικό] περιεχόμενο αυτής της «ανασύστασης σε ένα κατ’ αρχάς Κοινωνικό πλαίσιο». Εγώ ασυναίσθητα κάμνω σύγκριση με τις εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες και δη μ’ αυτήν στην Αίγυπτο όπου το τέλος της ημέρας όλα πάνε να καπελωθούν από ενός τύπου [νέες – λέμε τώρα] καταστάσεις «... “επιχειρηματιών” [και πολιτικών] με το παραπλανητικό πως “αυτοί ξέρουν καλύτερα”»<. Ήδη η Σώτη Τριανταφύλλου ΜΑΣ το χάραξε με τη νεφελώδη πρόταση της για «... αξιοποίηση ειδημόνων και η τοποθέτηση σε καίριες θέσεις των κατάλληλων προσώπων» [link: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kinhma-10&id=6942]…
3. Ωραίο το κίνημα στις πλατείες. Σαν μια χαρούμενη οικογένεια μοιάζουν όλοι που πήγαν εκδρομή αλλά παράλληλα εκφράζουν και την αγανάκτηση τους για τα κακώς έχοντα και την κακή τους την τύχη! Απ’ εκεί και πέρα όμως τι; Εγώ βλέπω αυτό το κίνημα να ρυμουλκείται προς αντι-αριστερές κατευθύνσεις. Κι αυτό εξυπηρετεί πρώτα και κύρια το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ένα κίνημα όμως [και μάλιστα τόσο μαζικό] για να επιφέρει ουσιαστικές ριζοσπαστικές πολιτικοκοινωνικές αλλαγές ΔΕΝ μπορεί παρά να έχει Αριστερούς προσανατολισμούς! Η προσπάθεια για απαξίωση της Αριστεράς, για περιθωριοποίηση της ή για αντιπαραβολή των κινητοποιήσεων των μεν με τις συγκεντρώσεις των δε [που επιχειρείται από τους απολογητές του συστήματος – κι έχουν αναφερθεί σε άλλες σχετικές παρεμβάσεις μου σε άρθρο του Πρετεντέρη] βλάφτει σοβαρά την όλη υπόθεση!
4. Και μ’ όλο το σεβασμό φίλε Γιώργο, αλλά θεωρώ την (δι)ερωτηματική τοποθέτηση σου «Που θα καταλήξει όλο αυτό; Δεν έχω ιδέα», τελείως επιδερμική αλλά και απολίτική. Μαζεύονται τόσες χιλιάδες κόσμου απλώς για να διαμαρτυρηθούν, να καταγγείλουν ή/και να εκτονωθούν; Συγκεκριμένες και εφικτές προτάσεις και εισηγήσεις [έστω και επαναστατικές] για διεξόδους και λύσεις γιατί δεν γίνονται; Ή όλοι αυτοί έχουν ξεκινήσει για το άγνωστο κι όπου τους βγάλει; Αυτό είναι σοβαρή πολιτική παρέμβαση;
Επί χρήμασι εμφανιζόμενε κομματικέ,
Μιλάω για το βόρειο ψευδοκράτος. Να φύγετε από το νότιο ψευδοκράτος και να πάτε στον βορρά όσοι δεν νοιώθετε Έλληνες και όσοι θεωρείτε τους μουσουλμάνους αδέλφια σας.
Είναι Πολιτική Πράξη φίλε Άνευ, από τη στιγμή που συνέρχονται οι Πολίτες ενωμένοι κάτω από μία αντιμνημονιακή φόρμουλα και καθημερινώς με εξαιρετική τάξη πραγματοποιούν πραγματικές συνελεύσεις στις οποίες καλούνται και συνομιλούν με τον κόσμο Οικονομολόγοι κλπ. Πρόκειται για μία ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ που συμβαίνει μετά από δεκαετίες "ύπνου" στην κοιμισμένη και εν αφασία και αλλοτρίωση ελληνική κατακερματισμένη κοινωνία.
Έχει σημασία να καταλάβουμε πως όσα βαραίνουν αυτή τη στιγμή την Ελλάδα ξεπερνούν τις παραταξιακές γραμμές ή τους απώτερους στρατηγικούς στόχους ενός ιδεολογικού κινήματος.
Λειτουργεί η "εκκλησία του Δήμου" και αυτό δεν είναι αστείο, καθόλου. Όταν λεω πως "δεν ξέρω που θα καταλήξει" εννοώ πως δεν γνωρίζω αν θα καταφέρει να προστατέψει τον εαυτό του όλο αυτό το φαινόμενο-κίνημα , το σύστημα είναι εξαιρετικός "επαγγελματίας" στην προβοκάτσια και επίσης καραδοκούν ποικίλα κοράκια, ποικίλων αποχρώσεων. Η καλή εκδοχή, είναι να εξωθηθεί η κυβέρνηση είτε σε εκλογές, είτε να "εκβιαστεί" το πολιτικό σύστημα σε έναν δρόμο ευρύτατης συναίνεσης με σκοπό την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και τον Εθνικό Λογιστικό Έλεγχο του Χρέους. Το τελευταίο είναι συγκεκριμένο αίτημα των συγκεντρωμένων και επίμονη πρόταση πολλών διακεκριμένων Οικονομολόγων.
@ Ανώνυμε 6:49 μ.μ.
Γνωρίζεις υποθέτω, πως αυτά που λες είναι όχι απλά διχαστικά αλλά εγκληματικά. Και καθίστανται τελείως γελοία εφόσον είναι ανώνυμα.
Σου συνιστώ, κατά την "λογική" σου, να πας λοιπόν στα κατεχόμενα να βρεις τους ομοαίματους αδελφούς σου, τους Γκρίζους Λύκους, να τακιμιάσετε και να μας αφήσετε.
Εμείς, αν μη τι άλλο, μάθαμε -όπως λέει και ο Ποιητής- να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά. (αδερφέ μου).
@ Ανώνυμο Ελληναρά [με Άι Κκιού στρουθοκαμήλου!],
Χαϊβάνι,
Κόπτεσαι ότι «... η Κύπρος είναι Ελλάδα», αλλά είσαι έτοιμος να χαρίσεις το βόρειο μέρος της στην Τουρκία! Ρε, μα εν καταλάβεις πως με το να ΜΕ στέλνεις να κατοικήσω στο «βόρειο ψευδοκράτος» είναι σαν να το αναγνωρίζεις σαν ξεχωριστή οντότητα και να δέχεσαι έτσι τα τετελεσμένα; Ελληναρά μου ΕΣΥ!
Φίλε PolitisPittas,
Αφήνω τα περί “εκκλησία του Δήμου” καθ’ ότι αδόκιμος ο όρος σήμερα, έστω και μέσα σε εισαγωγικά, για να πω στα σύντομα μια άλλη κουβέντα [και προκαταβολικά sorry για το ειρωνικό μου υφάκι]!!!
Ώστε λοιπόν στις πλατείες και μέσα στα πλαίσια μιας «... ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ [...] συνέρχονται οι Πολίτες ενωμένοι κάτω από μία αντιμνημονιακή φόρμουλα και καθημερινώς με εξαιρετική τάξη πραγματοποιούν πραγματικές συνελεύσεις στις οποίες καλούνται και συνομιλούν με τον κόσμο Οικονομολόγοι ...» [και μάλιστα «διακεκριμένοι»], προφανώς για να πείσουν, οι τελευταίοι τους πρώτους, πως για το καλό τους, αλλά και για το “εθνικό” συμφέρον πρέπει να συναινέσουν και να αποδεχτούν μια ελάχιστα πιο ανώδυνη πρόταση! Κι έλεγα κι εγώ γιατί [gamoto] οι Πρετεντέρηδες υποστηρίζουν τους “Αγανακτισμένους”!
Ανευ μου. βιαστικά γιατί είναι σχετικά προχωρημένη η ώρα-για τους οικονομολόγους (της Αριστεράς κατά βάση) υπάρχει σχετικό δημοσίευμα στη σημερινή Ελεθεροτυπία.
Ο Πρετεντέρης και όλοι του είδους του γέρνουν ανάλογα με το ρεύμα. Ζουν από την όποια θεματικότητα απολαμβάνουν στην τηλεόραση. Ακόμα και αν αύριο το ΚΚΕ έπαιρνε 25% σε εκλογές θα τους έβλεπες να κοιτούν το "φαινόμενο" με τσάι και συμπάθεια.
Μα κι'εγώ ήρεμα και απλά το λέω αγαπητέ μου.
Όσοι δεν νοιώθουν Έλληνες, να πάνε να ζήσουν ανάμεσα σε Τούρκους που τους νοιώθους και αδελφούς εξ'άλλου. Οι πιο κοντινοί μας είναι αυτοί που -- μέχρι να αποκτήσουμε την δύναμη να τους διώξουμε -- μένουν στο βόρειο ψευδοκράτος.
Είχα μιλήσει με γεωγραφικούς όρους, αλλά ο επί χρήμασι Ορκ των Χμερ Ροζέ διαμαρτυρήθηκε έντονα.
Έτσι είπα να μιλήσω με (ψευδο)κρατικούς όρους και κάνω διαχωρισμό μεταξύ βόρειου και νότιου ψευδοκράτους.
Πού λοιπόν είναι το πρόβλημα;
Και αφού ο οικοδεσπότης έχει πρόβλημα με την (δική μου) ανωνυμία, να λοιπόν: Με λένε Δημήτρη Χριστόφια.
(Απλή συνωνυμία.)
Δημοσίευση σχολίου