Δίας Μετανάστης. (Κύριε Geroulanos είστε κάπου εδώ;)

Πασχίζω αυτές τις μέρες, να κατανοήσω γιατί άραγε οι ιθαγενείς της Ελληνικής χερσονήσου που τις προάλλες χάλασαν τον κόσμο για το τηλεοπτικό «1821» επιδεικνύουν μία εξωφρενική απάθεια μπροστά στη διαφαινόμενη καταστροφή του Βωμού των 12 Θεών και του Ελέους, στο Θησείο.

Δεν ξέρω, πραγματικά δεν ξέρω, αν υπάρχει άλλη χώρα τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό χώρο που να ασελγεί τόσο συστηματικά και με τόση διαστροφή κατά του εαυτού της.

Είτε θα πρέπει να δικαιώσω ευθέως τον Jakob Philipp Fallmerayer (κάτι με το οποίο δεν έχω κανένα πρόβλημα) είτε, θα καταλήξω στο οριστικό συμπέρασμα πως είμαστε τόσο μα τόσο χαλασμένοι που με κρίση ή χωρίς, ελπίδα δεν έχουμε.

Αν ο Fallmerayer είχε δίκιο, κάτι μπορώ να καταλάβω.

Τούτη εδώ η φυλή, που κατοικεί εκεί που έζησαν οι Έλληνες μια φορά και έναν καιρό, με το δίκιο της οχθρεύεται το παρελθόν του χώρου. Σου λένε οι άνθρωποι, σιχτίρ πια με τον Αισχύλο, σιχτίρ με τη Σαπφώ, σιχτίρ πια με τον Περικλή, τον ένα και τον άλλο.

Ο εξανδραποδισμός των Ελλήνων από τους Βυζαντινούς ήταν καίριος, ενώ οι Αυτοκράτορες κατά ένα μεγάλο μέρος, έπνιξαν στο αίμα χιλιάδες Έλληνες ανθρώπους.

Μόνο αν αναλογισθεί κανείς τις αριθμητικές κλίμακες των πληθυσμών ανά εποχή, θα καταλάβει τι συνέβη στους Έλληνες θα κατανοήσει πως έχει συντελεσθεί γενοκτονία.

Για να ολοκληρωθεί ο ιστορικός ευνουχισμός, κατέστρεψαν από πάνω και όλα τα σημεία αναφοράς του περιβάλλοντος χώρου τους.

Ακύρωσαν έτσι, φοβάμαι οριστικά, κάθε έννοια Συνέχειας στη συνείδηση των κατοίκων, ένα στοιχείο εξαιρετικά κρίσιμο για να υπάρξει ένα έθνος κάπως ισορροπημένα.

Το ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο που πιστεύουν (πραγματικά, το πιστεύουν) πως ο Ιουστινιανός, ο Θεοδόσιος, ο Κωνσταντίνος ο λεγόμενος και Μέγας, ήταν Έλληνες, ανήκει στην περιοχή του παραλόγου και είναι ένα ακόμα προϊόν της απολύτως ανύπαρκτης Ελληνικής Παιδείας μας, μία «Παιδεία» που –τα έχουμε ξαναπεί- είναι στηριγμένη στα παραμύθια, την κομπορρημοσύνη και στον ουδόλως ελληνοπρεπή εθνοκεντρισμό.

Με εξαίρεση λοιπόν την νηφάλια και ορθολογικής ματιάς «Πρωτοβουλία Πολιτών για τη διάσωση και ανάδειξη του Βωμού των 12 Θεών και του Ελέους» (http://www.bomos.gr/ ) και κάποια δημοσιεύματα στην Καθημερινή, εγώ τουλάχιστον δεν είδα τίποτα να κουνιέται και δεν θα μπω στον κόπο να ψάξω αν έχουνε πάρει θέση κύκλοι επιεικώς γραφικοί όπως οι εθνικιστές ταλιμπάν του epanellinismos.com.

Για να γίνω σαφέστερος, συνιστά όνειδος όταν τέτοια σημαντικά ζητήματα αφήνονται στα χέρια κοινωνικών εμεσμάτων που ωρύονται στο όνομα της Ελλάδας, κατακεραυνώνουν τον χριστιανισμό, αλλά ταυτόχρονα ευχαρίστως θα έστελναν τον Ξενάκη στο εκτελεστικό απόσπασμα και θα εξόριζαν εκ νέου-αν μπορούσαν- τον Καστοριάδη και τον Αξελό.

Το ζήτημα δεν είναι θρησκευτικό με την τρέχουσα έννοια, αλλά καθαρά Πολιτισμικό με την ευρεία, στην οποία ασφαλώς ενυπάρχει και η Ιστορική Ταυτότητα.

Το γράφω αυτό, έχοντας υπόψην μου πως υπάρχουν τουλάχιστον 200.000 που θρησκεύονται στην ιστορική Ελληνική θρησκεία και τους οποίους εν έτει 2011 η Πολιτεία τους αντιμετωπίζει περίπου ως…Hamadryas Baboons (ζητώ συγνώμη από το είδος) , ενώ στις πλείστες ευρωπαϊκές χώρες οι ιστορικές αντίστοιχες θρησκείες και οι θρησκευόμενοι σε αυτές, απολαμβάνουν σεβασμό από τις Αρχές, ακόμα και σαν κάποιοι που θεραπεύουν συστηματικά την Ιστορία εκτρέποντας την Παράδοση από τη σκόνη του μουσείου και κρατώντας την ζωντανή.

Ο Βωμός των 12 Θεών και του Ελέους στο Θησείο, κάποτε «Ομφαλός της Πόλεως των Αθηνών», αρχαιολογικό εύρημα μέγιστης σημασίας άρα και τουριστικής, αν θέλουμε να το δούμε και από την πλευρά της (σύγχρονης) αγοράς, κινδυνεύει να γίνει οριστικό παρελθόν, εφόσον η Διοίκηση του ΗΣΑΠ αποφάσισε και μάλιστα εσπευσμένα να περάσει από πάνω του τις γραμμές του τρένου.

Έχουν κινητοποιηθεί Αρχαιολόγοι, έχουν κινητοποιηθεί κάποιοι Πολίτες, έχει εκδηλωθεί ζωηρό ενδιαφέρον και αγωνία στο εξωτερικό, αλλά με ένα ελάχιστο ψάξιμο στο Google, διαπίστωσα για άλλη μία φορά την απέραντη γύμνια εκείνων των δυνάμεων από τις οποίες, έχω αφελώς ίσως, την απαίτηση να είναι μπροστά και πρωτοπόρα σε τέτοια ζητήματα.

Και μιλάω βέβαια για την Αριστερά.

Η οποία, αντιπαλεύει το Μνημόνιο και άριστα πράττει, αλλά αυτό δεν είναι πουθενά δικαιολογία.

Η φροντίδα της Ιστορίας, η στοργή για τον Πολιτισμό, δεν έχουν «επικαιρότητα» ούτε μπαίνουν σε λογικές προτεραιοτήτων αν θέλουμε στοιχειωδώς να είμαστε σοβαροί και κυρίως αν θέλουμε πραγματικά να πολεμήσουμε με νύχια και δόντια την λοβοτομή που επιβάλλει σε χρόνια βάση το σύστημα.

Η προχριστιανική Ελληνική ιστορία, στην οποία «κατά σύμπτωση» δημιουργήθηκαν οι βάσεις των Τεχνών, της Φιλοσοφίας, των Επιστημών, έχει λοιδορηθεί και βιασθεί για αιώνες.

Με πρωταγωνιστή τον χριστιανικό όχλο καθοδηγούμενο από τα λάγνα για εξουσία και σκοτάδι Ιερατεία, με οδηγό τον σκοταδισμό και την τρομοκρατία, οι πληγές που ανοίχτηκαν στην ιστορική μνήμη και Συνέχεια είναι χαίνουσες και κακοφορμισμένες. Όμως το να διαιωνίζεται αυτή η βαρβαρότητα είναι το ένα ανήκουστο θέμα.

Το άλλο, ακόμα πιο βαρύ, είναι η σιωπή μας και η αδιαφορία μας που δίνει περιεχόμενο και χώρο στην Ύβρη.

Γνωρίζω, πως αύριο Κυριακή 13 Μαρτίου, η Πρωτοβουλία των Πολιτών, θα κάνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αρχαία Αγορά, στις 11 το πρωί. Πραγματικά, ελπίζω και εύχομαι να πετύχει. Αλλιώς, για άλλη μία φορά, η σιωπή και η απουσία θα φαρδύνει τον δρόμο της αυθαιρεσίας, της αναλγησίας, της αλλοτρίωσης και του ακρωτηριασμού.

Βέβαια, ο Δίας Μετανάστης, δεν θα έχει πρόβλημα να φιλοξενηθεί στο κτίριο που φέρει το όνομα της Φιλοσόφου και Μαθηματικού Υπατίας, εφόσον εκείνη το 415 στο όνομα του σφαγιάστηκε και γδάρθηκε ζωντανή, κατά διαταγή του Μητροπολίτη Αλεξανδρείας Κυρίλλου.

Όμως, φοβάμαι πως δεν θα βρει και πολλούς «αλληλέγγυους» να τον στηρίξουν. Ή όχι;

Κλείνω, θυμίζοντας το κλασικό επίγραμμα που έγραψε ο Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς που έζησε στα πρώτα χριστιανικά χρόνια καθώς έβλεπε τον κόσμο του να γκρεμίζεται:

Μήπως ενώ έχομε πεθάνει ζούμε μόνο κατά φαντασίαν, εμείς οι Έλληνες, που έχομε περιπέσει σε συμφορά νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο; ή ζούμε εμείς, και έχει αποθάνει η ζωή;