Το Video δεν είναι ούτε διασκεδαστικό, ούτε ευχάριστο.
Μόλις χθες ξεκίνησε ξανά η βάρβαρη πολιορκία και ο εγκλωβισμός των Δελφινιών στην επαρχία Taiji της Ιαπωνίας.
Κάθε χρόνο, οι ψαράδες εγκλωβίζουν 2000 και πλέον Δελφίνια σε έναν συγκεκριμένο όρμο, επιλέγουν καμιά δεκαριά "τυχερά" που θα πουληθούν για άρτο και θεάματα σε ενυδρεία και στη συνέχεια αρχίζει η σφαγή.
Η συμπεριφορά του ανθρώπινου είδους έναντι των συγκατοίκων του στον πλανήτη αναδεικνύει διαρκώς το πόσο πίσω είναι ακόμα ο άνθρωπος από τον Άνθρωπο.
Κάποιοι, ίσως θεωρήσουν αυτό το ζήτημα ως προκλητική πολυτέλεια επειδή είμαστε σε εποχή κρίσης.
Κατά τη γνώμη μου, το συγκεκριμένο ζήτημα -όπως και όλα τα ζητήματα που αφορούν την συμπεριφορά μας προς τον Κόσμο του οποίου είμαστε μέρος και μέλος- είναι απείρως πιο σημαντικό από την "Οικονομική Κρίση" καθώς τονίζει με τον πλέον δραματικό τρόπο την απόλυτη αποτυχία μας σε επίπεδο Αξιών.
Η "οικονομική κρίση" είναι μέρος της Αξιακής αποτυχίας του είδους μας.
Θα επανέλθω πιο αναλυτικά το Σάββατο στο τακτικό μου άρθρο στον Πολίτη.
Το συγκεκριμένο video αφορά στη γενοκτονία των Δελφινιών και της Φάλαινας στην πολιτισμένη Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Θυμίζω πως τα Δελφίνια και οι Φάλαινες , είναι πλάσματα με εξαιρετικά ανεπτυγμένη νοημοσύνη και διαθέτουν επίσης ισχυρή συναισθηματική νοημοσύνη.
Πρόκειται για πλάσματα που δεν είναι "κατώτερα" ή "ανώτερα" αλλά απλώς Διαφορετικά, με εκλεπτυσμένο κώδικα επικοινωνίας, αλτρουισμού και αυτοθυσίας.
Στον προχριστιανικό ή μάλλον στον προ-μονοθεϊστικό κόσμο τα Δελφίνια και οι Φάλαινες, αντιμετωπιζόντουσαν όπως ακριβώς τους αρμόζει.
Με απόλυτο σεβασμό.
5 σχόλια:
Σιχαμένοι άνθρωποι!
Ισοπεδώσαμεν τα πάντα στη φύση! Ελεος!
Απίστευτες φωτογραφίες, αλλά τόσο αληθινές...
Δύο λέξεις μόνο: Φρίκη και αίσχος...
Από πότε οι Ιάπωνες είναι χριστιανοί;
Κάθε χρόνο τα ίδια λέμε.... δε γίνεται τίποτα. Τα δελφίνια δεν είναι απλά όντα, είναι άνθρωποι. Ενστερνίζομαι τη θεωρεία που θέλει τα δελφίνια ως τον πρόγονο του ανθρώπου και εννοώ του αγνού ανθρώπου όχι αυτού που αργότερα μετεξελίχθηκε σε ζώον. Αυτή η θεωρία δεν τα κάνει βέβαια περισσότερο ξεχωριστά όντα σε σχέση με τα υπόλοιπα αλλά πείτε μου τι σας κάνει περισσότερο χαρούμενους όταν βλέπετε δελφίνια να παίζουν στο νερό δίπλα από το καράβι; Δε νοιώθετε όλοι σας μία περίεργη ευτυχία και αγαλλίαση; Οι δεσμοί που μας δένουν με τους προγόνους μας δεν μπορούν να κοπούν από μερικούς δολοφόνους «ανθρώπους». Κάθε χρόνο αντιδρούμε στα λόγια, μερικές οργανώσεις διοργανώνουν και λίγο ακτιβισμό και... μπάστα, νομίζουνε μετά ότι κάναμε το καθήκον τους και κρύβονται και πάλι στο καβούκι τους. Ε δεν είναι έτσι. Μία νέα ατομική βόμβα ίσως λύσει το πρόβλημα....
ΥΓ. Περίεργη ευτυχία και αγαλλίαση νιώθω και όταν βλέπω τον ταύρο να ξεκοιλιάζει τον πούστη την ταυρομάχο….
Δημοσίευση σχολίου