Κατά τα λοιπά σε επίπεδο ενημέρωσης, χτες κατάφερα να πάω στην εκδήλωση του Π.Γ. του Γιώργου Λιλλήκα.
Δυο τρία πράγματα θα αναφέρω.
- Η δική του εισήγηση-ομιλία ήταν περίπου αναμενόμενη, θα την χαρακτήριζα ως ένα απάνθισμα των γνωστών θέσεων που εκφράζει επί του Κυπριακού από το 2003 και εντεύθεν.
- Το ζουμί ήταν στους δύο καθηγητές , στους κους Περάκη και Συρίγο.
- Βαθύτατα ενημερωμένοι για τους κανόνες τους Διεθνούς Παιχνιδιού προσέφεραν πλήθος επιχειρημάτων στηριγμένων στη διεθνή εμπειρία και την πραγματικότητα που καθοδηγούν τον ακροατή σε πολλές σκέψεις για τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνισμός έχει διαχειρισθεί το Κυπριακό, όχι μόνο την τελευταία διετία αλλά στο σύνολο των χρόνων που έχουν παρέλθει από την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή της μισής Κύπρου.
- Θα πρέπει να μελετήσουμε -όλοι- ενδελεχώς το μοντέλο που εφαρμόστηκε-επιβλήθηκε στην Βοζνία- Ερζεγοβίνη, μοντέλο που έχει αποτύχει παταγωδώς και που προσομοιάζει σε πολλές πτυχές του με το σχέδιο ΑΝΑΝ και τις τυχόν παραλλαγές του.
- Θα πρέπει να μελετήσουμε επίσης ενδελεχώς, αρκετές ρυθμίσεις που επιβάλλει πλέον η Συνθήκη της Λισαβόνας γιατί α) αφορούν μία Ευρώπη με νέους όρους τους οποίους δεν γνωρίζουμε και, β) γιατί αυτοί οι όροι σε πολλές περιπτώσεις παρέχουν στην Κύπρο ένα εξαιρετικό οπλοστάσιο που περιορίζει-για να μην πω μηδενίζει- το εύρος των δικών μας παραχωρήσεων στην Τουρκία.
Θα ήθελα πολύ να μεταφέρω διάφορα που λέχθηκαν από τους Καθηγητές αλλά καθώς αρκετά από αυτά ακούστηκαν για πρώτη φορά (εξ όσων γνωρίζω) μου είναι αδύνατο-δεν τα έχω αφομοιώσει επαρκώς ακόμα. Ευελπιστώ να υπάρχουν κάποια πρακτικά.
Υποθέτω πως οι διοργανωτές θα έμειναν ευχαριστημένοι, καθώς η προσέλευση ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και μέχρι την ώρα που ξεκινούσαν οι ομιλίες έτρεχαν να βρουν πρόσθετα καθίσματα-αν και τελικά, έμεινε πολύς κόσμος όρθιος.
Διέκρινα ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα, από το ΑΚΕΛ κα τον Συναγερμό μέχρι το Ευρωκό -μιλάω για απλούς Πολίτες και όχι "εκπροσώπους κομμάτων", από δαύτους δεν έχω ιδέα ποιοί ήταν και ποιοί όχι καθώς είχαμε στριμωχτεί σε θέσεις "τέρμα θεού".
Αυτά τα λίγα προς ώρας.
13 σχόλια:
εδω η μπαλια
εδω η μπαλια!
π τσολοχιδης
ναι!ΝΑΙΑΙ Ο ΤΣΟΛΟΧΙΔΗΣ!!
λες:
* Θα πρέπει να μελετήσουμε επίσης ενδελεχώς, αρκετές ρυθμίσεις που επιβάλλει πλέον η Συνθήκη της Λισαβόνας γιατί α) αφορούν μία Ευρώπη με νέους όρους τους οποίους δεν γνωρίζουμε και, β) γιατί αυτοί οι όροι σε πολλές περιπτώσεις παρέχουν στην Κύπρο ένα εξαιρετικό οπλοστάσιο που περιορίζει-για να μην πω μηδενίζει- το εύρος των δικών μας παραχωρήσεων στην Τουρκία. »
Αν μπορεις, μπορεις να αναφερεις περισσοτερες λεπτομεριες ; Επιγραμματικα χωρις να γνωριζω λεπτομεριες για την συνθηκη της Λισαβονας, εχω την εντυπωση πως αποδυναμωνει το τι μπορουν να κανουν οι μικροι(Κυπρο) στην ΕΕ και το ποσο μετραει η ψηφος τους.
Παραδεχομαι ομως πως περα απο αυτες τις γενικες γραμμες,(οπου και παλι αγνοια δηλωνω) εχω αγνοια για το θεμα.
Νομιζω πως αυτο που αναφερες εχει πολυ ενδιαφερον.
Άκρα του τάφου σιωπή απ τους συνήθεις ύποπτους - σχολιαστές ήθελα να πω...
(σου πέρασε η ίωση;)
@Αφορούν Skorpion, στους προσδιορισμούς των εννοιών της Εθνικής Κυριαρχίας, του Κυρίαρχου Κράτους, της απόλυτης, πλήρους εφαρμογής των Κανόνων της Δημοκρατίας με βάση την ανόθευτη Πλειοψηφία, την απόλυτη και πλήρη εφαρμογή του Κοινοτικού Κεκτημένου, την δυνατότητα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι χωρίς περιορισμούς σε ΟΛΟΥΣ τους Πολίτες εξ ίσου σε όλο το εύρος της Κρατικής Οντότητας, στην απαράβατη δυνατότητα που πρέπει να έχει ο κάθε ένας Πολίτης-ανεξαρτήτως καταγωγής κλπ να ψηφίζει όποιο Κόμμα θέλει σε Εθνικό Πλαίσιο κλπ. Ουσιαστικά, η Συνθήκη της Λισαβόνας, έτσι όπως κατανόησα κάποια πράγματα, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία του Σχεδίου ΑΝΑΝ και των τυχόν μετεξελίξεών του εφ’ όσον στην πράξη τείνει να ακυρώνει τα παραπάνω.
Τα στοιχεία αυτά της Συνθήκης, υπήρχαν από την αρχή ως Αρχές Λειτουργίας της Ε.Ε. αλλά, και αυτό έχει σημασία, είναι η πρώτη φορά που μπαίνουν με αυστηρές διατυπώσεις σε κάτι που ουσιαστικά είναι η Συνταγματική Συνθήκη που διαμορφώνει την Ε.Ε. από εδώ και στο εξής.
Επαναλαμβάνω, πως πολλά από αυτά που υπήρχαν στο ΑΝΑΝ υπάρχουν στο μόρφωμα Βοσνίας Ερζεγοβίνης τα οποία, όπως φαίνεται έχουν καταστήσει το συγκεκριμένο κρατίδιο τελείως δυσκίνητο και ανίκανο για οτιδήποτε και κυρίως για στη λήψη αποφάσεων.
Θα ξαναπώ όμως, πως θέλω να βρω όλα όσα άκουσα και να τα διαβάσω προσεκτικά, γιατί μόνο τότε θα μπορέσω να τα «εκθέσω» εδώ, με τη μορφή προβληματισμών και για περαιτέρω συζήτηση-ένα αυτή θέλει προκύψει. Και ως συζήτηση θεωρώ τον διάλογο με την κατάθεση παραγωγικής επιχειρηματολογίας από διαφορετικές πλευρές και όχι τους κουραστικούς και εν τέλει καταστροφικούς μονολόγους που γίνονται μεταξύ αιωνίως και εκ των προτέρων ομονοούντων της οποιασδήποτε πλευράς, άποψης, αντίληψης κλπ.
ΔemΩΝ η ίωση μου έκανε τη χάρη και πήγε από εκεί που ήρθε.
Οι"συνήθεις" δεν έχω ιδέα που είναι, υποθέτω ορισμένοι θα αποφάσισαν εκ νέου πως ο Πήττας είναι έτοιμος να "χαρισθεί" στην κερκίδα των απορριπτικών (οι μεν) είτε πως "ανέκαμψα στον κόσμο της μίας και μοναδικής αλήθειας" οι δε.
Ο κάθε ένας φορά τα γυαλιά που τον βολεύουν και προχωρά.
Τα δικά μου είναι απλώς μυωπίας και υπερμετροπίας, χωρίς χρωματιστούς κρυστάλλους.
Τελικά, δύο πραγματάκια (...) στα οποία ίσως να μπορώ να είμαι απόλυτος.
Από την εισβολή και εντεύθεν, αλλά κυρίως από την ένταξη της νήσου στην Ε.Ε. η Κύπρος θα έπρεπε να έχει έναν και μοναδικό στόχο:
Ως αναγνωρισμένο Κράτος, μέλος Διεθνών Οργανισμών κλπ, να διεκδικήσει με πείσμα, σοβαρότητα και συνέπεια την αναγνώρισή της από την Τουρκία και κατά συνέπεια να κάτσει στο τραπέζι ως Κυρίαρχο κράτος για να συνομιλήσει με τη χώρα που είναι εδώ παρούσα ως εισβολέας –αλλά τυγχάνει επίσης να είναι αναγνωρισμένη κρατική οντότητα διεθνώς, που μάλιστα διεκδικεί την ένταξη της στην Ε.Ε.
Η ανάδειξη του Κυπριακού σε «δικοινοτικό» ζήτημα (λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους) αποδείχτηκε όχι μόνο φενάκη αλλά ενδεχομένως να πάει το ζήτημα ακόμα πιο πίσω, γιατί, μετέθεσε το πρόβλημα από την ουσία του (εισβολή & κατοχή από Τρίτη χώρα).
Φοβάμαι, πως όσοι από την αρχή είχαν δηλώσει την αντίθεσή τους σε αυτό το μοντέλο δικαιώνονται και αναδεικνύονται ως καλύτεροι γνώστες τόσο του τρόπου με τους οποίους παίζει η Άγκυρα, όσο και της δύναμης που έχει ο ομφάλιος λώρος της Τ/Κ ηγεσίας με την Τουρκία.
Προχθές, μετά τις εισηγήσεις των καθηγητών, είχα μια κουβέντα με έναν φίλο-ευφυέστατο άνθρωπο- που αναφορικά με το περίφημο περιουσιακό, το ΕΔΑΔ κλπ είπε κάτι που δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό.
Είπε ο φίλος: «Γιατί αυτοί οι αχάπαροι που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια δεν έβαλαν ένα πλάνο να αγοράσουν από τους νόμιμους ιδιοκτήτες των κατεχομένων περιουσιών αυτές τις περιουσίες; Αφ ενός έστω και με κάπως συμβολικά ποσά θα ανακούφιζαν οικονομικά χιλιάδες πρόσφυγες, αλλά, κυρίως, με αυτόν τον τρόπο, όλες ή σχεδόν όλες οι περιουσίες στα κατεχόμενα, θα ήταν τώρα, νόμιμες ιδιοκτησίες ενός νόμιμου και αναγνωρισμένου από όλον τον κόσμο κράτος και θα ήταν ένα τεράστιο χαρτί.»
Όταν το είπε αυτό ο φίλος Ν.Γ. προσωπικά έμεινα άναυδος. Μπορεί να είμαι αφελής ή άσχετος, αλλά μέχρι τώρα, σε όποιον το έχω πει η απάντηση είναι «γιατί δεν θέλουν στην πραγματικότητα να το λύσουν».
Τι να πω;
Αναρωτιέμαι πραγματικά, αν υπάρχει λόγος να ασχολείται κανείς.
Άλλωστε επιστρέφει ο Ντεκτάς...συγνώμη ο κος Έρογλου ήθελα να πω...εκτός απροόπτου.
Το πουλί πέταξε-αν υποθέσουμε πως είχε κάτσει δηλαδή ποτέ.
Όπως λες και εσύ
Γιώργο δεν μπορεί να γίνει συζήτηση προτού εσύ και μετά εμείς μέσω του ιστολογίου εμβαθύνουμε στα όσα λέχθηκαν.
Δυο πραγματάκια μόνο από το δικό σου σχόλιο:
-"Ως αναγνωρισμένο Κράτος, μέλος Διεθνών Οργανισμών κλπ, να διεκδικήσει με πείσμα, σοβαρότητα και συνέπεια την αναγνώρισή της από την Τουρκία και κατά συνέπεια να κάτσει στο τραπέζι ως Κυρίαρχο κράτος". Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να διεκδικήσουμε αλλά κάτι που ΕΧΟΥΜΕ. Και δεν πρέπει να το εκμεταλλευτούμε αλλά να το εξασκήσουμε όπως κάνουν όλα τα κράτη. Αυτή η Κυριαρχία δεν είναι μαγκιά αλλά ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας και είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι απέναντι στα παιδιά των Τουρκοκυπρίων πολιτών της ΚΔ.
- Το επιχείρημα του Ν.Γ. δεν έχει νόημα. Το κυρίαρχο δικαίωμα ενός κράτους δεν εξαρτάται από το όνομα στους τίτλους. Καλά κάνουμε να λάβουμε σοβαρά υπ'όψιν την σχετική απόφαση αντί να καταφεύγουμε σε νομικίστικες και αποδεδειγμένα πλέον ανούσιες προσεγγίσεις του προβλήματος.
@Πο.Πη.
"...Θα πρέπει να μελετήσουμε -όλοι- ενδελεχώς το μοντέλο που εφαρμόστηκε-επιβλήθηκε στην Βοζνία- Ερζεγοβίνη, μοντέλο που έχει αποτύχει παταγωδώς και που προσομοιάζει σε πολλές πτυχές του με το σχέδιο ΑΝΑΝ και τις τυχόν παραλλαγές του..."
Ε, και; Έλλειμα λογικής βρίσκω σε όσους συνεχίζουν "άρα και το ΑΝΝΑΝ θα ήταν αποτυχία". Υπάρχει ανάγκη να σου εξηγήσω γιατί;
Αργότερα, σε σχόλιο λες:
"...στους προσδιορισμούς των εννοιών της Εθνικής Κυριαρχίας, του Κυρίαρχου Κράτους, της απόλυτης, πλήρους εφαρμογής των Κανόνων της Δημοκρατίας με βάση την ανόθευτη Πλειοψηφία, την απόλυτη και πλήρη εφαρμογή του Κοινοτικού Κεκτημένου, την δυνατότητα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι χωρίς περιορισμούς σε ΟΛΟΥΣ τους Πολίτες εξ ίσου σε όλο το εύρος της Κρατικής Οντότητας, στην απαράβατη δυνατότητα που πρέπει να έχει ο κάθε ένας Πολίτης-ανεξαρτήτως καταγωγής κλπ να ψηφίζει όποιο Κόμμα θέλει σε Εθνικό Πλαίσιο κλπ.
Ουσιαστικά, η Συνθήκη της Λισαβόνας, έτσι όπως κατανόησα κάποια πράγματα, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία του Σχεδίου ΑΝΑΝ και των τυχόν μετεξελίξεών του εφ’ όσον στην πράξη τείνει να ακυρώνει τα παραπάνω..."
Αλήθεια, γιατί λέτε "ΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧ" και όχι ΔΔΟ;
Ή μήπως πιστεύετε ότι με βάση τα όσα προηγήθηκαν...
(δλδ. την προσήλωση μας σε "Ένωση και μόνο Ένωση", την θέληση μας να "υπερπηδήσουμε" με όποιο τρόπο χρειαστεί το εμπόδιο των ΤΚ, τς ταραχές και τα εγκλήματα ένθεν και ένθεν, το Πραξικόπημα, κλπ.)
...η ΔΔΟ θα μπορούσε να έχει τη σημασία μιας Ομοσπονδίας που δεν θα παρέχει στους ΤΚ τη δυνατότητα να έχουν δική τους διοίκηση στο καντόνιο τους και αυξημένο ρόλο στην Κεντρική Κυβέρνηση;
Μήπως οι κανόνες της Δημοκρατίας δικαιολογούν... άμα γίνεται Πραξικόπημα με σύνθημα την Ένωση... ο (ΕΚ) ηγέτης που ανατράπηκε να δίδει "κλάδον ελαίας" ωσάν όλα αυτά να μην αφορούσαν καθόλου τους ΤΚ και να μην τους επηρέαζαν, ωσάν δλδ. να είχε σίγουρη και τη δική τους συγχώρεση προς τους ενωτικούς πραξικοπηματίες;
Να εμμένουμε δηλαδή στη κοινή θέση Μακαρίου και πραξικοποηματιών ότι "οι ΤΚ δεν κινδύνευσαν".
Ή μήπως οι κανόνες της Δημοκρατίας δικαιολογούν νοοτροπίες "μακροχρόνιου" που προστάζουν πως αφού είμστε πλειοψηφία μπορούμε σιγά-σιγά να τους εκμηδενίσουμε για να γίνει το δικό μας;
Α, ξέχασα. Η απόλυτη, πλήρης εφαρμογή των κανόνων της Δημοκρατίας έχει βάση την ανόθευτη πλειοψηφία και τίποτα άλλο.
***
Κύριε Πήττα...
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή κάποιοι οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό.
Το μερίδιο της δικής τους ευθύνης είναι συζητήσιμο αλλά... κάποιοι την πλήρωσαν.
Εδώ, παρά την αποτυχία του "Μακροχρόνιου" και τα καταστροφικά αποτελέσματα του Πραξικοπήματος... αυτό που η συνθηματολογία και οι αρλούμπες των ηγετών μας πέτυχαν ήταν... να την σκαπουλλάρουν όλοι.
Πιστεύω πως αν οδηγηθούμε σε μη λύση - διχοτόμηση (που η Ευρώπη ξεκάθαρα υιοθετεί ήδη σε περίπτωση που οι συνομιλίες δεν φέρουν αποτελέσματα θετικά)... θα πρέπει ίσως να αναθεωρήσουμε τη στάση μας απέναντι στις εκάστοτε πολιτικές μας ηγεσίες.
Θα πρέπει δηλαδή να κοιτάξουμε αν οι πράξεις και οι παραλείψεις τους θα έπρεπε να τύχουν παρόμοιας αντιμετώπισης -αλλά αντίστροφης χρονικά -όπως αυτές των Γούναρη, κλπ.
Αυτοί τιμωρήθηκαν τότε και αθωώθηκαν πολύ αργότερα.
Ήθελα κι εγώ να μάθω το τι λέχθηκε, και ευελπιστούσα να τα βρω από εδώ, θα αναμένω για τα περεταίρω κύριε Γιώργο, ευψχαριστώ
Επικοινώνησα χτες το απόγευμα με την κυρία που είχε την ευθύνη της οργάνωσης , των προσκλήσεων κλπ για την εκδήλωση για να ρωτήσω αν θα υπάρξουν α) πρακτικά των όσων ειπώθηκαν και β) αν αυτά θα είναι στη «διάθεση του κοινού».
Μου ειπώθηκε πως η όλη εκδήλωση θα απομαγνητοφωνηθεί και οι ομιλίες θα δοθούν.
(Με ενδιαφέρουν οι ομιλίες των καθηγητών προσωπικά και όχι ο πολιτικός λόγος, που ως τέτοιος είναι λίγο πολύ αναμενόμενος.)
Μόλις έχω στα χέρια μου –στο e mail μου- τα κείμενα των ομιλιών των δύο Καθηγητών θα τα αναρτήσω εδώ, αυτοστιγμεί.
Εγώ, προβληματισμούς καταθέτω και ερωτήματα. Και με ενδιαφέρει στο μέγιστο βαθμό η άποψη όλων γιατί με βοηθά και εμένα στην κατανόηση του Κυπριακού-το οποίο προσπαθώ να καταλάβω σε βάθος μεν, αλλά πέρα από τα εύλογα στερεότυπα που έχουν καλλιεργήσει όλες οι πλευρές και οι ποικίλοι φορείς τους.
εδω η μπαλια
εδω η μπαλια!
π τσολοχιδης
ναι!ΝΑΙΑΙ Ο ΤΣΟΛΟΧΙΔΗΣ!!
Άκουσα το πρωί την ομιλία Συρίγου από το Ράδιο Πρώτο. Την ηχογράφησα κιόλας.
Δεν ξέρω αν είναι ολόκληρη αλλά θεωρώ ότι σε πολλά σημεία διαφωνώ με τον ομιλητή.
Πιστεύω ότι έχει λανθασμένες προσλαμβάνουσες διαστάσεις. Υπάρχουν βεβαίως και σημεία στα οποία συμφωνώ.
politispittas
λες «Τα στοιχεία αυτά της Συνθήκης, υπήρχαν από την αρχή ως Αρχές Λειτουργίας της Ε.Ε. αλλά, και αυτό έχει σημασία, είναι η πρώτη φορά που μπαίνουν με αυστηρές διατυπώσεις σε κάτι που ουσιαστικά είναι η Συνταγματική Συνθήκη που διαμορφώνει την Ε.Ε. από εδώ και στο εξής.»
Νομιζω πως ειστε ξεκαθαρος. Ομως αυτο που εχει σημασια ειναι, πως θα υπαρχουμε εκει που χρειαζεται, ωστε να εκμεταλευτουμε τις οιποιες ευκαιριες. Γιατι ειδαμε πως και μεσα στην Ευρωπη, χωρις καμια βαση μπορει να θεωρησουν καποιοι περαν πασης λογικης και νομιμοτητας ως τριτη χωρα, τα κατεχομενα.
Αρα πρεπει να εκμεταλευτουμε τις οποιες ευκαιριες οχι μονο για να πετυχουμε τους στοχους μας αλλα και για να αποφυγουμε περαιτερω αποτυχιες.
λες:
«Επαναλαμβάνω, πως πολλά από αυτά που υπήρχαν στο ΑΝΑΝ υπάρχουν στο μόρφωμα Βοσνίας Ερζεγοβίνης τα οποία, όπως φαίνεται έχουν καταστήσει το συγκεκριμένο κρατίδιο τελείως δυσκίνητο και ανίκανο για οτιδήποτε και κυρίως για στη λήψη αποφάσεων.»
Οντως ετσι συμβαινει. Νομιζω πως περαν απο τα αλλα στοιχεια αυτου του κρατους(εθνικοι διαχωρισμοι, απουσια δημοκρατιας κτλ κτλ), που προσομοιαζουν και αυτα που συζηταει τωρα ο Χριστοφιας, υπηρχε και το στοιχειο του ξενου δικαστη στην λυση της Βοσνιας-Εζεργοβινης.
Μπορει να κανω λαθος ομως.
Παυλο λες :
«Το επιχείρημα του Ν.Γ. δεν έχει νόημα. Το κυρίαρχο δικαίωμα ενός κράτους δεν εξαρτάται από το όνομα στους τίτλους. Καλά κάνουμε να λάβουμε σοβαρά υπ'όψιν την σχετική απόφαση αντί να καταφεύγουμε σε νομικίστικες και αποδεδειγμένα πλέον ανούσιες προσεγγίσεις του προβλήματος.»
Μα ο σκοπος δεν ηταν να λυσουμε το κυπριακο η να αποδειχθει παντου το κυριαρχο δικαιωμα ενος κρατους οπως λες , χωρις να ειμαι και σιγουρος τι εννοεις με αυτη σου την φραση. Σκοπος ηταν να αποφευχθουν οι προσφυγες στο παρανομο δικαστηριο των κατεχομενων. Και αρα δεν θα ειχαμε και αυτη την αποφαση του ΕΔΑΔ.
Εγω λεω πως ακομα και ετσι οπως τα καναμε, δεν μπορουσαμε οχι μονο η κυβερνηση γιατι και η βουλη εχει ευθηνες, να εχουν τον νου τους και στην υποθεση που δικαζε το ΕΔΑΔ ;
Πιαστηκαμε οπως φαινεται στον υπνο και σε εκεινη την περιπτωση...
εδω η μπαλια
εδω η μπαλια!
π τσολοχιδης
ναι!ΝΑΙΑΙ Ο ΤΣΟΛΟΧΙΔΗΣ!!
Δημοσίευση σχολίου