Στο απόλυτο σκοτάδι, ο λόγος του Ποιητή είναι η φωνή της Ιστορίας και της συνείδησης.
Η 21η Απριλίου και το καθεστώς της συμμορίας των συνταγματαρχών, υπήρξε η αρχή του τέλους για τη νεώτερη Ελλάδα, υπήρξε η αρχή μιας μακράς περιόδου απόλυτης παρακμής που ακόμα δεν έχει τελειώσει, υπήρξε η απαρχή της απόλυτης περιφρόνησης Θεσμών και Πολιτισμού καθώς και η υπόδειξη των αγοραίων σχέσεων μεταξύ "λαού" και ισχυρών σαν μονόδρομος επιβίωσης στην αναξιοκρατία.
Το άρθρο του Σαββάτου, θα εστιάσει στην 21η Απριλίου 1967.
Στο video, ακούμε τη φωνή του Γιώργου Σεφέρη στο μήνυμα που έστειλε από το ραδιόφωνο του BBC World Service -Ελληνική Υπηρεσία.
Στήλη Άλατος
Δευτέρα 20 Απριλίου 2009
Δικτατορία-ο Λόγος του Ποιητή,
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
16 σχόλια:
φίλε Πίττα, σήμερα δευτέρα του Πάσχα είχα την κακή ιδέα να πάω να δω τες ειδήσεις του ΡΙΚ. Βλέποντας τες από έξω, με έπιασεν η ίδια κατάθλιψη που με έπιασεν όταν έβλεπα τες εικόνες της ανάρτησης (ιδίως τις πρώτες) τζιαι άκουα τα λόγια του Σεφέρη. Το πνεύμαν της 21ης Απριλλίου είναι διάχυτο σε όλην την δομήν του δελτίου, στα λόγια που εθκιαλέξαν οι συντάκτες, στο ύφος που τα απαγγέλλουν οι εκφωνητές, στες φρασούλλες που υποβάλλουν οι ανταποκριτές στον κόσμον με τον οποίο συνομιλούν, στα πλάνα που θκιαλέουν να δείχουν για φόντο του προέδρου την ώρα που φκάλλει πασχαλινό μύνημα.
Από πόσο βαθκιά φκαίννει αυτή η 21η Απριλλίου τζιαι πόσον βαθκιά ερίζωσεν μέσα στον κόσμον τον πολλήν;
A akoma sth diktatoria briskeste? Xairetismata.
@Πολίτης Πήττας.
Έλα όμως που εγώ έχω μανία να σκέφτομαι την 22η Απριλίου. Πόσοι άραγε να θέλανε να ξεχυθούν στους δρόμους και να πουν, "όχι κύριοι, δεν δεχόμαστε"... πόσοι να το έπραξαν;
@ Ναι Aceras. Αυτή, η 21η Απριλίου κατάφερε πάνω ίσως από οτιδήποτε άλλο το πιο καίριο χτύπημα που θα μπορούσε να συμβεί ποτέ, στην "συλλογική αισθητική αντίληψη" της κοινωνίας. Και είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο ασχολούμαι και θα συνεχίσω να ασχολούμαι με την δικτατορία και την επ' αόριστο βλάβη που επέφερε στον κοινωνικό (πολιτικό & αισθητικό΄) ιστό.
@Idiot Mouflon, εύλογο και πικρό το ερώτημα. Και πολλά μπορεί κανείς να πει. Ότι όμως και αν επιλέξει ως ανάλυση, δεν θα πρέπει να ξεχνά ορισμένες παραμέτρους της εποχής εκείνης και κυρίως πως ακόμα τα βαθύτατα τραύματα του εμφυλίου όχι απλώς ήταν νωπά , αλλά ακόμα κυριολεκτικά αιμορραγούσαν.
Ο λόγος του ποιητή ήταν μεστός, των περισσοτέρων 'άλλων' φαίνεται να ήταν ή μάλλον να μην υπήρξε, όσο θα έπρεπε... Κράτησα το εύστοχο του Γεώργιου Παπανδρέου "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, καθολικώς διαμαρτυρομένων"... Δυστυχώς, πρέπει να τα θυμόμαστε όλα και καλά κάνεις Γιώργο, που μας το υποδεικνύεις με τον τόσο όμορφο αυτό τρόπο.
21η Απριλίου, σαν αυτές τις μέρες η χώρα μπήκε στο γύψο της χούντας. Tο πόστ σου επίκαιρο. Δε πρέπει να ξεχνάμε,η σημερινή ακροδεξιά καραδοκεί. Προσδοκά και επιδιώκει να μας φορέσει το δικό της γύψο.
Όταν οι πληγές της χούντας παραμένουν ανοιχτές, όταν οι ανθελληνικές νοοτροπίες και πρακτικές της Χούντας αναβιώνουν σήμερα ως κυβερνητικές πολιτικές ( εξακριβώσεις στοιχείων, φωτογραφίσεις "υπόπτων" σε συλλαλητήρια, "αρεστοί" στους αγγλοαμερικάνους) , είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε. Μπράβο στο φίλο Γιώργο για την πρωτοβουλία.
ΠΡΑΞΑΝΔΡΟΣ
τη χούντα υπηρέτησαν πιστά πολλοί που κυβέρνησαν την Κύπρο. Και τώρα ακόμα υπάρχει υπουργός υμνολόγος και υπηρέτης της χούντας που παριστάνει τον προοδευτικόν προφέσορα τρομάρα του. Φωτογραφήσεις σε συλλαλητήρια έκαμαν όλοι δυστυχώς και τούτοι σήμερα και η τριμερής επί Τάσσου και πιο παλιά.
BtW κοπιάστε να δείτε βίντεο στο μπλοκ μου που κάνει σκόνη τον παρολίγον εθνάρχη που έθαψε την Κύπρο με το ΟΧΙ του 2004 και άνοιξε την πόρτα σε χιλιάδες νέους εποίκους.
Και ποιος πταίει αν η λύση που θαρθεί θα είναι χειρότερη από το ΑΝΑΝ;
Και ποιός δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να εξηγήσει τα πολλά καλά στοιχεία του ΑΝΑΝ;
Αυτός που κι απο τον τάφο του καταριέται τους συμπατριώτες του Τουρκοκύπριους που αν ήταν στην Αμερική θα είχε ιδρύσει την ΚΟΥΚΛΟΥΞΚΛΑΝ.
Ο μίστερ No!
Ωραία ανάρτηση politispittas περιμένω και το σχετικό άρθρο το Σάββατο στον Πολίτη. Εγώ πρώτα σε διαβάζω εντύπως στην εφημερίδα και μετά έρχομαι εδ'ώ :-)
Και χρόνια πολλά.
Χρόνια σου πολλά...
Γιώργο, Χρόνια Πολλά!
(Μα να έχεις το ίδιο όνομα με τον δικτάτορα;)
Είναι πράγματι ο λόγος του Σεφέρη "η φωνή της Ιστορίας και της συνείδησης", όπως λες.
Αξίζει νομίζω να αναφερθεί ότι, όταν το 1969 η δικτατορία ήρε τη λογοκρισία, ορισμένοι Έλληνες συγγραφείς αποφάσισαν μια ομαδική και δυναμική επανεμφάνιση, μέσω των περίφημων "Δεκαοχτώ κειμένων" τα οποία και ανέλαβε να εκδώσει ο Κέδρος. Αυτό ήταν και το πρώτο αντιστασιακό βιβλίο που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1970. Προτάχθηκε, για τιμητικούς λόγους, το ποίημα "Οι γάτες τ΄ Αϊ-Νικόλα" του Γ. Σεφέρη, και ακολουθούσαν οι Μ. Αναγνωστάκης, Νόρα Αναγνωστάκη, Αλ. Αργυρίου, Θ. Βαλτινός, Λ. Κάσδαγλη, Ν. Κάσδαγλης, Αλ. Κοτζιάς, Μ. Κουμανταρέας, Τ. Κουφόπουλος, Δ. Ν. Μαρωνίτης, Σ. Πλασκοβίτης, Ρ. Ρούφος, Τ. Σινόπουλος, Σ. Τσίρκας, Κ. Τσιτσέλη, Θ. Φραγκόπουλος, Γ. Χειμωνάς.
Ο Σεφέρης είχε κατηγορηθεί για τη δήλωσή του κατά της δικτατορίας και για τη συμμετοχή του στα "Δεκαοκτώ κείμενα". Το χουντικό υπουργείο Εξωτερικών είχε αποφασίσει να μην ανανεώσει τα διπλωματικά διαβατήρια του ζεύγους Σεφέρη και να αφαιρέσει από τον ποιητή τον τίτλο του «πρέσβεως επί τιμή». Κατάφερε να πάρει κανονικό διαβατήριο, λίγο αργότερα, και να ταξιδέψει στο Παρίσι για λόγους υγείας.
Στο υπουργείο Εξωτερικών είχε σχηματιστεί φάκελος με τα εξής στοιχεία: «Προ της 1.4.67 ενεφορείτο υπό υγιών κοινωνικών φρονημάτων. (...) Είναι μεταξύ των συγγραφέων του ενταύθα και υπό τον τίτλον “Δεκαοχτώ Κείμενα”, κυκλοφορήσαντος Λογοτεχνικού Βιβλίου. Διάκειται εχθρικώς προς την Επανάστασιν». Στο μεταξύ, οι εφημερίδες που υποστήριζαν τη χούντα κατηγορούσαν τον Σεφέρη ότι «για χάρη του Νομπέλ είχε ξεπουλήσει το Κυπριακό και ότι ήταν συνοδοιπόρος του Μακαρίου που είχε εγκαταλείψει τον αγώνα για την Ένωση».
Τελικά όλοι εσείς δεν ξέρετε απολύτως τίποτε!
Βρέστε τη Μάχη της 21ης Απριλίου και διαβάστε το ΔΙΣΕΛΙΔΟ στην 21η Απριλίου.
Μέσα από τις 2 σελίδες του, ο συγγραφέας μας αποδεικνύει ότι η χούντα δεν ήταν χούντα και ότι οι στρατιωτικοί δεν έκαναν πραξικόπημα αλλά... επανάσταση!!!
Μην ακούσω από κάποιον ότι υπάρχουν αμετανόητοι!
Θα τον κατηγορήσω για δογματισμό. :-)
η μνήμη ευτυχώς έχει ακόμη ψυχή κι ανασαίνει!...Αλίμονο σε όσους θεωρούν ξεπερασμένη την θλιβερή επέτειο. Ότι μπόλιασε η χούντα το κουβαλάμε έμμεσα ή και άμεσα στα υποσέλιδα της κοινωνικής και εθνικής μας συνείδησης. Όσοι το παλεύουν είναι ευτυχείς γιατί αναγνωρίζουν την πληγή και την ξεπλένουν. Όσοι το αρνούνται, μάλλον φοβούνται να κοιτάξουν τα χρονολόγια που επακολούθησαν της 7ετίας σε Ελλάδα και Κύπρο.
Γιώργο Πήττα, ο ποιητής είναι, ναι, μια απ τις φωνές της μνήμης μας! Νάσαι καλά που μας τη θύμισες!
Bέβαια η λέξη δικτατορία είναι κακόηχη.
Βέβαια η 21/4/1967 συνδέθηκε με τραγικό τρόπο με την Κυπριακή ιστορία.
Βέβαια οι ποιητές μπορούν και πρέπει να βλέπουν και να ζουν στον λουλουδένιο κόσμο τους.
Απολογητής εγώ των διδακτόρων φυσικά και δεν θα γίνω ΑΛΛΑ
Σήμερα στην Ελλάδα όλο και περισσότερο ακούγονται φωνές για ένα Λοχαγό να βάλει τάξη στην άντε μη την πω αλλοιώς ας την πω μεταπολιτευτική "δημοκρατία".
Μεγαλύτερες @@@@@@@@@ από αυτές που γράψατε στον "δημοκρατικό" σας ίστρο δεν θα μπορούσα να ακούσω, αν και εδώ υπάρχουν τα αρπαχτηκά του "δημοκρατικού" κατεστημένου που λένε τα ανάλογα και ο λαός (όσοι έζησαν την εποχή εκείνη) θυμούνται και συγκρίνουν, τους νέους άστους οι "δημοκράτες" τους παραμυθιάζουν κανονικά.
Επειδή κάποιος κύριος μίλησε περί πραξικοπήματός και επανάστασης, θα ήθελε η ταπεινότητά μου να παραθέσει δύο σκέψεις :
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ είναι η βιαία κατάλυση του πολιτεύματος με την έγκριση του λαού.
ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ είναι η βιαία κατάλυση του πολιτεύματος χωρίς την έγκριση του λαού.
Με βάση αυτά θα πρέπει να πούμε τι ήταν οι διάφορες στρατιωτικές επεμβάσεις κατά την διάρκεια της Ελληνικής ιστορίας.
Το κίνημα του 1821 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το κίνημα του Καλλέργη το 1943 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το κίνημα του Ζορμπά του 1909 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ήταν ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ.
Το κίνημα του Πλαστηρα-Γονατά το 1922 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το κίνημα της 21/4/1967 τι ήταν;
Το κίνημα της 25/11/1973 τι ήταν;
Αλήθεια οι κύριοι αυτοί μπορούν να ξεχωρίσουν την 21/4/1967 από την 25/11/1973 ;
Αλλά και στην διεθνή ιστορία επαναστάσεις θεωρούνται η Γαλλική (1789) και Ρωσική (1917)..
Νομικά τα κινήματα που επικρατούν (είτε είναι επαναστάσεις είτε είναι πραξικοπήματα) ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ. Ο Α Ράικος στο βιβλίο του Συνταγματικό Δίκιο το 1989 τόμος Α σελ 100 λέει : «η επανάστασις επικρατήσασα δημιουργεί δίκαιον»
Το Διεθνές δίκαιο δεν ενδιαφέρεται για την πολιτειακή οργάνωση ενός λαού, το Διεθνές Δίκαιο το ενδιαφέρει ποιοι επικρατούν στην χώρα.
Το 1975 το Δικαστήριο της Χάγης απεφάνθη «ουδείς κανών του διεθνούς δικαίου απαιτεί ώστε το κράτος να έχη καθωρισμένη δομή»…….. η μορφή του πολιτεύματος είναι αδιάφορος για το Διεθνές Δίκαιο.
Είμαιαπόλοιτα βέβαιος ότι πάλι θα σας ενώσω..............
Ώστε οι Ποιητές ζουν (και...[πρέπει μάλιστα!) σε "λουλουδένιους κόσμους".
Αναρωτιέμαι αν μπορεί να χαρτογραφηθεί η απίστευτης έκτασης χυδαιότητα που υπάρχει-ίσως και ασυνείδητα- σε αυτή τη φράση, η απίστευτη επί της ουσίας περιφρόνηση προς τον Πολιτισμό.
Τέλος πάντων, χρόνο δεν έχω διόλου, ες αύριον τα "σπουδαία" με το τακτικό άρθρο που θα αποτελεί συνέχεια της παρούσας εισαγωγής όπως υποσχέθηκα.
Η απαντησή σου είναι ενδεικτική ....., πάντως σε ευχαριστώ που "ΚΑΤΑΔΕΧΤΗΚΕΣ" να με βρίσεις, εγώ θα περίμενα να συμμετέχουν και άλλοι.
Επειδή δεν μπορείς να απαντήσεις επί της ουσίας να το κάνω απλούστερο το ερώτημά μου.
Μια δικτατορία, δεν είναι ποτέ καλή.
Όμως τι είναι χειρότερο;
Μια δικτατορία ή μια κακή (ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ θα έλεγα) μεταπολίτευση;;;;;
Παρακαλώ στην πιό κάτω φράση :
"Μια δικτατορία, δεν είναι ποτέ καλή".
ΔΙΑΓΡΑΨΤΕ την λέξη "ποτέ" μπήκε από λάθος μου.
Το σωστό είναι:
Μια δικτατορία, δεν είναι καλή (επιθυμητή, ευκταία).
Δημοσίευση σχολίου