Βρέθηκα για μόλις δυόμισι μέρες στην Αθήνα. Αφορμή, δυο γεγονότα διαμετρικά άσχετα μεταξύ τους, από τη μία η συναυλία του αδερφού μου, του Χρήστου Πήττα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την πρώτη (στην Ελλάδα ) παρουσίαση του έργου του «1973».
Είχε προηγηθεί το Round House στο Λονδίνο λίγο μετά την εξέγερση του Νοέμβρη.
Το έργο, τότε τραγουδισμένο από τη Μαρία Φαραντούρη σε ποίηση του Βασίλη Βασιλικού, δημιουργήθηκε κυριολεκτικά μέσα στον ηλεκτρισμό της εποχής εκείνης, βαφτίστηκε μέχρι το μεδούλι στην οργισμένη οδύνη για την Ελληνική Τραγωδία.
Το άλλο γεγονός που με πήγε στην Ελλάδα, όπου και γράφω αυτό το σημερινό κομμάτι σε ένα net καφέ, κάτι καθαρόαιμα ελληνικά τρεχάματα με την αθεράπευτη γραφειοκρατία.
Για τη συναυλία, δεν μπορώ να μιλήσω αναλυτικά, θα πει κανείς -και εύλογα -πως είμαι εκ των προτέρων θετικά προκατειλημμένος.
Δεν μπορώ να κρύψω όμως τα απύθμενα συναισθήματα που μου ξύπνησε καθώς η συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ , η χορωδία, και η σοπράνο Κατερίνα Μηνά στροβιλιζόντουσαν σε δαιμονικές κι επίμονες έγχορδες κραυγές ενώ ταυτόχρονα από το ηλεκτρονικό soundtrack ξεπηδούσαν σαν πύρινες φέτες μνήμης οι φωνές του Τότε:
Κά-τω η χούντα...
Κά-τω η χούντα...Ένα...Ένα...Τέσσερα...Ένα...Ένα Τέσσερα , ανακατωμένα με τις στριγκλιές των περιπολικών, των ασθενοφόρων , τους πυροβολισμούς , τη φωνή του Μήτσου «αδέλφια μας στρατιώτες» «σε γνωρίζω από την κόψη» «είμαστε άοπλοι».
Και μέσα σε αυτόν τον χορό, να ξεπηδάει για λίγο και η επική φωνή της Μαρίας Φαραντούρη, ηχογραφημένη από την πρώτη συναυλία που έγινε τότε στο Λονδίνο.
Ασήκωτο σχεδόν συναισθηματικό φορτίο, μαχαιριά το χαμόγελο του Διομήδη που καρφώθηκε για πάντα στην άσφαλτο λίγα μέτρα από την πύλη του Πολυτεχνείου και, εγώ να περπατώ σήμερα το πρωί στο κέντρο της Αθήνας και να ψάχνω ασυνείδητα γύρω μου, αν υπάρχει ένας κάποιος αντίλαλος ακόμα, αν κάτι καθρεφτίζεται στα πρόσωπα τα βιαστικά και τ’ αγχωμένα που σε σπρώχνουν και σε προσπερνούν επιθετικά.
Και έβλεπα που λέτε τα κτήρια και τους τοίχους, αυτά που ακόμα στέκουν σους γύρω δρόμους. Λερωμένα, γκρίζα, λυπημένα θαρρείς με μία αύρα στέρησης που θυμίζει ξεχασμένη στο χρόνο μοναχική γυναίκα που μόνη της διαλογίζεται με τον εαυτό της κι αναρωτιέται αν τα πάθη που ‘ζησε ήταν δικά της ή τα ονειρεύτηκε: Η Αθήνα.
Ανηφόριζα τη Σίνα.
Το μάτι μου πέφτει σε ένα σύνθημα γραμμένο σε έναν τοίχο.
Μου έκανε εντύπωση γιατί ήταν σχεδόν καλλιγραφημένο , πρώτα η αισθητική του με τράβηξε αλλά μετά η ουσία του με άγγιξε:
«Χούντα δεν γνωρίσαμε ούτε κι ‘ ελευθερία
..εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία...»
Ναι! Τη χούντα, δεν την γνώρισαν.
Την κατάμαυρη εποχή που ο ένστολος ή ο μυστικός σε κατέβαζε από το λεωφορείο γιατί μουρμούρισες στο διπλανό σου «δεν είναι ζωή αυτή» δεν την βίωσαν.
Τις ημέρες που το θράσος των τύραννων ήταν τραχύ σα γυαλόχαρτο που σου ματώνει τα μάγουλα όχι, δεν τη γεύτηκαν. Τον καιρό που όλοι ήσαν «ύποπτοι».
Ούτε κι ελευθερία γνώρισαν όμως;
Κάποιοι θα πουν πως όχι μόνο ελευθερία γεύονται αλλά για την ακρίβεια απόλυτη ασυδοσία. Μην τα επαναλαμβάνω, είναι γνωστά τα όσα λέγονται, τα ακούμε τακτικά. Και βέβαια είναι πολύ εύκολο από τον καναπέ να κρίνει κανείς. Ποια είναι αλήθεια η ασύδοτη ελευθερία;
Η ελευθερία της ζωής σε έναν πλανήτη που αργοπεθαίνει;
Η ελευθερία της ζωής που σε υποχρεώνει να παραδόσεις την ύπαρξή σου ως αντιπαροχή στην εξουσία των τραπεζών για να σπουδάσεις;
Η ελευθερία της ζωής που ανοίγει μπροστά σου τις πύλες της ανεργίας ή της απασχόλησης σε οτιδήποτε άλλο από αυτό που ονειρεύτηκες και διάλεξες;
Η ελευθερία της ζωής που με χυδαιότητα ορίζεται από τους λογής γκλαμουράτους καλοταϊσμένους που πλουτίζουν με την κομπίνα την κλοπή και τον εκβιασμό και προβάλλονται ως πρότυπα από τις τηλεοράσεις;
Η ελευθερία της ζωής που έχει στερηθεί ακόμα και τις πιο αθώες χαρές; Ξεχνάμε πως γεννήθηκαν σε έναν κόσμο που ακόμα και η έκθεση στον ήλιο είναι με «δελτίο»; Και που είσαι ακόμα αγαπητέ αναγνώστη.
Η ελευθερία της ζωής σε έναν κόσμο βουβό, πελαγωμένο, έως τα θεμέλια απάνθρωπο και αδιέξοδο.
Καμία ελευθερία!
Και αν τότε είχες απέναντι το απόλυτο μαύρο, τον ταυτοποιημένο φασισμό, τώρα, με όλες τις παραλλαγές του γκρίζου τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, πολύ πιο μπερδεμένα, πολύ πιο δυσανάγνωστα.Ακόμα και στο Wall των Pink Floyd που εξέφρασε μία ολόκληρη γενιά, ο ουρανός ήταν ευδιάκριτος πάνω από τον τοίχο. Ήξερες, καταλάβαινες γιατί έπρεπε να τον γκρεμίσεις.
Τώρα;
Τώρα, μοιάζει το γκρέμισμα αναγκαίο όπως πάντα, αλλά ο ορίζοντας είναι αόρατος. Ανύπαρκτος. Χτισμένος, ακόμα και αυτός.
Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!
Τι ωραίο που ακούγεται ε;
Μα είναι, να το πω έτσι, η δουλειά, το καθήκον κάθε νέας γενιάς η Ρήξη.
Αλλιώς τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά, ακόμα και αν, σε αυτό το «μπροστά» είναι το χείλος του γκρεμού.
«Εσύ που έφυγες νωρίς / δεν πρόφτασες να δεις / τη σιγανή φθορά της πέτρας / Κάποτε ήταν βράχια / όμως με τον καιρό / λειάνθηκαν οι εσοχές / κι οι εξοχές ‘γίναν ανάρπαστες / απ' τους τουρίστες των διαδηλώσεων...» έγραφε ο Βασίλης Βασιλικός αιώνες πριν, στην εποχή του Πολυτεχνείου και τραγουδούσε μόλις προχθές στο «1973» του 2008 η Κατερίνα Μηνά.
Εμπρός λοιπόν, για της γενιάς τους τα Πολυτεχνεία.
Δεν ξέρω ποια θα είναι, δεν ξέρω πότε θα και πως θα γίνουν.
Τίποτα δεν ξέρω, παρά μόνο δύο πραγματάκια:
Πως υπάρχουν όλοι εκείνοι οι λόγοι που μπορούν να τα γεννήσουν, γιατί ένα βλέμμα
καθαρό γύρω θα βρει πάμπολλες αιτίες για οργή κι εξέγερση.
Πως περισσότερο από ποτέ είναι οντολογικά αναγκαία η Αριστερά. Μια Αριστερά όμως σημερινή. Μια Αριστερά του 21ου αιώνα, απαλλαγμένη από τον λαϊκισμό και τις αστοιχείωτες γενικολογίες, που να μην χαϊδεύει τη δίκαιη οργή αλλά να την μετουσιώνει σε
γνωστική και μορφωμένη εξέγερση και αντίδραση.
Μια Αριστερά που να ορθώνει
ποιοτικό ανάστημα έναντι της διεφθαρμένης εξουσιαστικής μηχανής της Δεξιάς και
του δηλητηριώδους εθνικισμού, και παράλληλα διαχωρισμένης από την εξουσιολαγνεία
και την αλαζονεία της δήθεν εκσυγχρονιστικής σοσιαλδημοκρατίας.
Ζούμε ίσως, στην πιο κρίσιμη περίοδο της ιστορίας μετά τον Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο. Και η οργή στις κοινωνίες θεριεύει σαν ένα βουβό τσουνάμι. Η
Αριστερά, οφείλει να στυλώσει το βλέμμα στο Μέλλον, να πάψει να «νοσταλγεί» και
να ναρκισσεύεται και να παίξει δυναμικά το ρόλο που χρωστάει.
Αυτόν, της ιδεολογικοποίησης και σύνταξης των αγώνων στον 21ο αιώνα σε ένα πλαίσιο
εμβαπτισμένο αφ ενός στην αειθαλή δροσιά του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και των
Ανθρωπιστικών Αξιών και, αφ έτέρου στη συνείδηση πως η εποχή της Βιομηχανικής
Επανάστασης τελείωσε.
Τελειώνω και στην τελευταία αράδα νιώθω έντονα την ανάγκη να το πω ξανά, ίσως πιο καθαρά: Είναι τσουνάμι αυτό που θα έρθει.
Δεν ξέρω πιο "τεκτονικό" ρήγμα θα προκαλέσει τον κοινωνικό σεισμό, αλλά αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι εκτός ελέγχου. Θα είναι η μαζεμένη, η αθροισμένη οργή για την ξεδιάντροπη κοροϊδία πολλών, πάρα πολλών χρόνων.
Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα μυρίζει μπαρούτι. Όποιος δεν το καταλαβαίνει, έχει μάλλον χάσει κάθε αίσθηση με την πραγματικότητα...
ΥΓ: Το εξαιρετικό γκράφιτι στην κορυφή του άρθρου, είναι του Ανδρέα Κασάπη -χρησιμοποιεί και το ψευδώνυμο mute81. Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή του είναι στο http://apotis4stis5.blogspot.com/2007/01/o-4-5.html
ΥΓ2: Μία πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια κατάθεσης ζωντανής σκέψης και προβληματισμών ξεκίνησε από μία ομάδα δημοσιογράφων, νομικών, ιστορικών και καθηγητών. Θα έλεγα απλά Ενεργών Πολιτών. Η προσπάθεια πυκνώνεται στις σελίδες ενός νέου περιοδικού με τον τίτλο «Ρεύμα». Μεταξύ των συντελεστών του και ο γνωστός σε όλους μας τόσο από τα άρθρα του στον Πολίτη όσο και από το ιστολόγιό του Νικόλας Κυριακού. Άποψή μου είναι πως η προσπάθεια πρέπει να υποστηριχτεί και για αυτό προτείνω σε όλους όσους bloggers συμφωνούν, να επιδείξουν την θέση τους ενεργά, δηλαδή, να αναρτήσουν αν μη τι άλλο τον σύνδεσμο του περιοδικού στο ιστολόγιο τους. Ο σχετικός σύνδεσμος είναι : http://www.revmamag.com.cy/
ΥΓ 3. Στου Captain Harbour τη γωνιά, διάβασα ένα εξαιρετικό απλό και νηφάλιο κείμενο για το Πολυτεχνείο του Τότε και τα Πολυτεχνεία του σήμερα. Γραμμένο από το χέρι ενός σημερινού Φοιτητή, αποκτά ιδιαίτερο βάρος μιας που κατά τη γνώμη τουλάχιστον, φωτίζει το πρόσωπο μιας γενιά που με εξαιρετική επιπολαιότητα συχνά γίνεται αντικείμενο προσβολών και λοιδορίας. Διαβάστε παρακαλω το κείμενό του στο, έτσι και αλλιώς ωραίο ιστολόγιο του: http://captainharbour.blogspot.com/2008/11/blog-post_17.html
51 σχόλια:
Καλημέρα Γιώργο μου.
Με συγκίνησε η ανάρτηση σου σήμερα. Φοιτήτρια της Νομικής τότε το 1973, έζησα το πρώτο και αυθεντικό Πολυτεχνείο. Από τότε μεγάλωσα, ωρίμασα, έζησα και άλλες ιστορικές στιγμές. Την εισβολή στην Κύπρο, το ξεσπίτωμα από το χωριό μου στην Κερύνεια. Το Πολυτεχνείο με πονά κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Στην πορεία πήγα στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης 1-2 φορές. Μετά σταμάτησα να πηγαίνω. Κάτι δεν μου άρεσε. Δεν ξέρω τι ακριβώς. Ίσως το καπέλωμα από τα κόμματα. Ίσως το ότι μετατράπηκε σ' ένα είδος πανηγυριού. Ίσως γιατί χάθηκε ο αυθορμητισμός.
Εύχομαι τα νέα παιδιά να ζήσουν τα δικά τους Πολυτχνεία με τον ίδιο αυθορμητισμό που κινηθήκαμε κι εμείς τότε.
Καλημέρα Μερόπη.
Χαίρομαι που σε άγγιξε το άρθρο.
Είναι γραμμένο τελείως αυθόρμητα και ας ισορροπεί με καλές (νομίζω) αναλογίες μεταξύ του συναισθήματος και της λογικής. Είναι τελείως ειλικρινές βγαλμένο μέσα από τις σκέψεις μου καθώς περπατούσα στην Αθήνα και προσπαθούσα να αφουγκραστώ τον ψίθυρο της πόλης, όχι αυτόν τον θολό από τις φωνές και τ’ αυτοκίνητα, αλλά τον άλλο, τον «μυστικό» τον αδιόρατο, τον κρυμμένο στις φυλλωσιές και τις πέτρες. Είναι επίσης ευλογία που μέσα από την κόρη μου, έρχομαι σε κάποια επαφή με αυτά τα παιδιά που είναι τώρα από 19 μέχρι 23-25 –όλα τους πασχίζουν με μία αξιολάτρευτη και κυρίως αξιοσέβαστη αγωνία να γονιμοποιήσουν τον θυμό τους.
Έχουν θυμό. Δεν θα συζητήσω το γιατί τον έχουν, το καταγράφω στο κυρίως κείμενο, αλλά ταυτόχρονα, ο «θυμός» είναι διαχρονικό γνώρισμα κάθε νέας γενιάς. Πολύτιμο ορυκτό θα τον έλεγα.
Τα κόμματα λες. Ποια κόμματα βρε Μερόπη; Η Ν. Δημοκρατία; Το ΠΑΣΟΚ; Δεν τους βάζω ακριβώς στο ίδιο τσουβάλι…αλλά, οι ευθύνες για την κυριολεκτικά αδιανόητη ευτέλεια και παράνοια που κυριαρχεί, σε δαύτους πέφτει, αυτοί διαχειρίζονται τα πράγματα χρόνια τώρα.
Τέλος πάντων, δεν επιθυμώ να κάνω ανάλυση για τα λεγόμενα εξουσίας, ούτε καν να μπω σε εξειδικευμένες λεπτομέρειες.
Το κομμάτι σήμερα, είναι ένας χαιρετισμός στις γενιές που είναι τώρα στους δρόμους πασχίζοντας να βρει βηματισμό και να «κουρδίσει» όλα όσα νιώθει.
Και στην κρίσιμη (για μένα) ανάγκη μίας Αριστεράς όπως την περιέγραψα.
Τα νέα παιδιά- προσωπικά- τα καμαρώνω , ακόμα και μετά από κάποιες φορές που μπορεί να με κάνουν «μπαρούτι».
Και να θυμόμαστε πάντα πως τα «δικά τους πολυτεχνεία» είναι ένας συμβολισμός.
Αναδεικνύει την ανάγκη για αγώνα και αντίδραση και εξέγερση προς τον Κυνισμό αλλά δεν σημαίνει, καθόλου μάλιστα , πως μιλάμε για φωτοτυπίες του 70.
Οπότε, εμείς (οι μεγαλύτεροι) οφείλουμε , κατά τη γνώμη μου πάντα, να προσπαθούμε να καταλάβουμε, να ερμηνεύσουμε, και να βάλουμε τον εαυτό μας στα δικά τους παπούτσια. Όσο μπορούμε τουλάχιστον.
μιστερ Πηττας respect
από την ΑΝΤΑΡΣΙΑ / Σχημα ΕΑΑΚ στο
τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Ιωαννίνων
antarsia@eaak.gr
oxi re to grafity einai tou kasaph.. Oxi ths mute 8
@ ανώνυμε 1. (Ανταρσία) ευχαριστώ.
@ ανώνυμε 2. για το γκράφιτι-αυτό είπα και εγώ, πως δεν ξέρω. Ευχαριστώ για την πληροφορία-έχεις άλλα στοιχεία για τον kasaph σε παρακαλώ;
Τελικά, ο Ανδρέας Κασάπης είναι ο mute81.Έψαξα και κάτι βρήκα :-)
Ελπίζω Γιώργο όλα να πήγαν καλά με τις δουλειές σου στην Αθήνα
Το καλλιγραφημένο σύνθημα στη Σίνα να σε πληροφορήσω ότι το έγραψε η Αννίτα Πάνια μετά την σύλληψη της μαζί με τον Καρβέλα στο φτωχικό τους Range Rover όταν οι επαναστάτες της δημοκρατίας αυτοί, δε θέλησαν να σταματήσουν σε μπλόκο της βρωμιάρας και ανεκδιήγητης αστυνομίας. Άκου εκεί η αστυνομία να τολμήσει να σταματήσει μια επαναστάτρια και ένα παιδί των Εξαρχείων σαν την Αννίτα και έναν καλλιτέχνη επαναστατικό σαν τον Καρβέλα! Μα καλά που ζούμε? Ντροπή στην αστυνομία! Η ίδια η επαναστατική Πάνια με τις χειροπέδες στα χέρια καθώς και αργότερα όταν την άφησαν ελεύθερη και ήταν προσκεκλημένη στην επαναστατική εκπομπή ΖΟΥΓΚΛΑ του αρχιεπαναστάτη Τριανταφυλλόπουλου, δήλωσε με ύφος επαναστατικό, ότι ξαναζεί το πνεύμα της επανάστασης του Πολυτεχνείου και βίωσε στο πετσί της την κρατική εξουσία και καταστολή, ζητώντας ταυτόχρονα να καταργηθούν οι χειροπέδες γιατί αυτές είναι σφικτές, πονάνε τα χέρια των επαναστατών δηλαδή και αποτελούν συνεπώς απαγορευμένο βασανιστήριο από τους διεθνείς κανόνες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και άλλα πολλά επαναστατικά πραγματικά πράγματα που με έκαναν να κλάψω.... από επαναστατική συγκίνηση!
Μόλις την ελευθέρωσαν και όρισαν δικάσιμο, έτρεξε και εκδήλωσε αυτή την σπουδαία επαναστατικότητα της με καλλιγραφικό τρόπο σε τοίχο της Σίνα..... Ήταν το σύνθημα που είδες… Επειδή μάλιστα δεν έβρισκε να παρκάρει εκεί το φτωχικό και επαναστατικό της RANGE ROVER, το πάρκαρε σε παρακείμενο Parking όπου της ζήτησαν και 9 ευρώ γεγονός που την εξόργισε ακόμα περισσότερο από την κατασταλτική αστυνομία, αρνήθηκε να πληρώσει και ζήτησε ενισχύσεις από συντρόφους επαναστάτες από τα Εξάρχεια οι οποίοι κατέφθασαν αμέσως και έκαψαν τρεις τράπεζες και 6 αυτοκίνητα στην περιοχή ως ένδειξη συμπαράστασης προς την Αννίτα και τον Καρβέλα που τόλμησε η κατάπτυστη κατασταλτική αστυνομία να κάνει μπλόκο και να εμποδίσει την ελεύθερη διακίνηση στους δρόμους της Αθήνας, του ζεύγους των Bonnie και Clyde εεεε συγνώμη, των επαναστατών Αννίτας και Καρβέλα και επίσης τόλμησαν στον πάρκινγκ να τους ζητήσουν και να πληρώσουν οι άχρηστοι και ανεκδιήγητοι παρκαδόροι! Μπράβο στα παιδιά που αντέδρασαν άμεσα και τα έκαναν όλα γης μαδιάμ για να εκδηλώσουν έτσι την συμπαράσταση τους στους συντρόφους τους και επαναστάτες Πάνια και Καρβέλα!
Πραγματικά μπράβο σε όλους τους!
Γιώργο….
Εάν συγκρίνεις τους επαναστάτες του Πολυτεχνείου με τους επαναστάτες γιαλαντζί - αναρχοναζί – χουλιγκάνων τέκνα αριστεριζόντων γονέων με παραφουσκωμένας δεξιάς τσέπας, διαμένοντα εις την Εκάλιν που γράφουν αυτά τα καλλιγραφικά συνθήματα στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο, εάν πιστεύεις ότι αυτά τα “τέκνα” έχουν την παραμικρή σχέση με τους αγνούς και πραγματικούς επαναστάτες του Πολυτεχνείου τότε, ε sorry αλλά θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι κάνεις πολύ τραγικό λάθος.
Είναι ντροπή, να βάζεις την Πάνια να γράφει το συγκεκριμένο σύνθημα έστω και σε μία σατυρική (;;;;;) δίηγηση.
Στο κάτω κάτω, ένα σύνθημα όπως και ένας στίχος, λειτουργεί υπάρχει ζει και αναπνέει αυτόνομα και από αυτόν που το έγραψε.
Το επεισόδιο με το θλιβερό ζεύγος Καρβέλα Πάνια το ξέρω. Ιδανικό παράδειγμα της αθλιότητας και της φτήνειας, της χυδαίας αγένειας που έχει κατακάτσει στην κοινωνία.
Ωστόσο, καμία σχέση με όλα καταγράφω στο άρθρο μου το οποίο απηχεί και αντακλά τα διμά μου συναισθήματα και τις δικές μου σκέψεις σε ένα μείγμα μνήμης του "τότε" και αγωνίας για το σήμερα και το αύριο.
Οι χαρακτηρισμοί σου αφορούν ένα ελάχιστο κομμάτι της σημερινής νεολαίας.
Αλλά και αυτοί στους οποιους αναφέρομαι, ναι, δεν έχουν καμία σχέση με όσους εξεγέρθηκαν το 1973. Ευτυχώς. Η νοσταλγία είναι κακός οδηγός για τους πολύ νέους ανθρώπους. Μπορεί μερικές φορές να έχω δυσκολίες στο κατανοήσω ορισμένα πράγματα.
Αλλά αυτό δε λέει τίποτα. Το να προσπαθώ να καταλάβω και να κατανοώ σωστά, είναι η δική μου δουλειά στα 52 μου.
Και θα προσθέσω πως για πολλοστή φορά, όπως και σε όλα τα ταξίδια μου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια η προκλητική σχεδόν παντού παρουσία των Ματατζήδων με τα κράνη, τους εκτοξευτήρες δακρυγόνων είναι η καλύτερη συνταγή για να "αγριεύει" τον κάθε ένα. Και αν εγώ απλά αποστρέφω το βλέμμα μου, ναι, ένας πιτσιρικάς "φουντώνει". Και εύλογα. Και βέβαια, είναι απείρως ενδεικτικό για το τι πραγματικά συμβαίνει, το γεγονός πως όλοι αυτοί οι αστακοί είναι διασκορπισμένοι παντού, ενώ κάτω από τη μύτη τους "κάποιοι" πουλάνε την ηρωίνη, δέκα βήματα πιο πέρα ένας εξαρτημένος πέφτει ξερός και λίγο πιο κάτω στην ίδια ακτίνα κάποιοι κλασικά "γνωστοί άγνωστοι" καίνε ένα περίπτερο.
Εγώ από όσα θα γράψεις εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος φίλτατος σχολιαστής, προτιμώ να εμπιστευτώ το βλέμμα των παιδιών για τα οποία μιλάω. Και η επιλογή, είναι συνειδητή.
Και για να επανέλθω στα όσα έγραφα στην αρχή, η ταύτιση των παιδιών αυτών , (των παιδιών μας ε;) των τωρινών 18άρηδων και 20άρηδων στην συντριπτική τους πλειοψηφία -και μιλάω για τα αριστερά κινήματα - με τους Καρβελοπάνια είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και μάλλον δηλώνει βαθύτατη άγνοια για το τι είναι τα παιδιά αυτά. Και τελειώνω θυμίζοντας πως το άρθρο αναζητά όχι απλά μία νέα πολιτική κλπ, αλλά μία Αριστερά του 21ου αιώνα. Γιατί απλά ο γράφων μόνο εκεί μπορεί να δει φως. Μην τα ξαναγράφω από την αρχή, το κείμενο έχει αρχή μέση και τέλος, σπονδυλική στήλη και συγκεκριμένα νοήματα.
re imagino afou den katalabaineis xristo ti to kourazeis kai stenaxwriesai??? den katalavaneis re aderfe , den.
Politis Pittas sorry gia ta greeklish -to post sou to vrika sto indy ;-)
X
Όλοι στον 3ήμερο εορατασμό του Πολυτεχνείου στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Όλοι στη πορεία προς την Τράπεζα της Ελλάδας στις 15 Νοέμβρη από το Πολυτεχνείο.
Όλοι στην παλλαική-αντιμεριαλιστική πορεία στις 17 Νοέμβρη προς την αμερικάνικη πρεσβεία, με προσυγκέντρωση των φοιτητικών συλλόγων στις 14:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Πρώτα πρώτα να απαντήσω στον "ανώνυμο".
Άσε το Χριστό κατά μέρους και κοίτα να αποκτήσεις δική σου γνώμη και άποψη πρώτα δηλαδή συνειδησιακό περιεχόμενο στον εγκέφαλο σου ο οποίος αμφιβάλλω αν έχει τα απαιτούμενα ml για να μπορείς να κρίνεις τις θέσεις και απόψεις των άλλων. Σόρρυ αλλά από την απάντηση σου αυτό συνεπάγεται.
Χαιρετισμούς στα συντρόφια του INDYMEDIA.
Γιώργο
Αναφέρεσαι σε αστυνομοκρατούμενη Αθήνα, σε ΜΑΤατζήδες κράνη, εκτοξευτήρες δακρυγόνων, σε "πιτσιρικάδες" που φουντώνουν, σε κάποιους που πουλάνε ναρκωτικά κάτω από τη μύτη των αστυνομικών, σε εξαρτημένους που πέφτουν ξεροί, σε "παιδιά" που εμπιστεύεσαι παρόλο που καίνε περίπτερα φτωχών 70χρονων γυναικών.
Να σου απαντήσω ευχαρίστως για όλα αυτά αλλά να επισημάνω πρώτα ότι είναι αρκετά κουραστικό να χαρακτηρίζονται τα σχόλια μου συνεχώς σαν άσχετα με το θέμα. Ποτέ δεν απαντώ ασχέτως. Το ότι επικεντρώνομαι σε συγκεκριμένα σημεία των κειμένων σου αυτό δεν αποτελεί ασχετοσύνη. Το να σχολιάσω συνολικά ένα κείμενο σου όταν αναφέρομαι σε αυτό το θεωρώ περιττό γιατί απλά γράφεις όμορφα πάντοτε και σου το έχω πει. Θεωρώ συνεπώς φλέγον να επικεντρώνομαι σε συγκεκριμένα θέματα που επισυνάπτουν τα κείμενα σου.
Σου απαντώ λοιπόν.
1)Η Αθήνα είναι αστυνομοκρατούμενη με ΜΑΤατζήδες, με κράνη και εκτοξευτείτε δακρυγόνων για ένα απλό λόγο. Γιατί οι αναρχοναζί καίνε και καταστρέφουν καθημερινά περιουσίες δημόσιες και ιδιωτικές. Να σου θυμίσω ότι πριν από 4 μέρες έκαψαν για 15η φορά το βιβλιοπωλείο Γεωργιάδη, φτάσανε πλέον στο σημείο να καίνε εκκλησίες, καίνε βουλευτικά και κομματικά γραφεία, καίνε μέχρι και γραφεία στρατιωτικών υπηρεσιών και αποστράτων!!!!! Όλα αυτά καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο.
Εάν δεν θέλεις λοιπόν την παρουσία ΜΑΤατζήδων και της αστυνομοκρατούμενης Αθήνας απλά καταδίκασε όλες αυτές τις πράξεις των αναρχοναζί οι οποίοι εάν περιορίζονταν απλώς στα καλλιγραφικά συνθήματα και δεν κατέστρεφαν περιουσίες και το σύμπαν ολόκληρο, η Αθήνα δεν θα αστυνομοκρατούνταν και το ξέρεις πολύ καλά. Από τη στιγμή που καθημερινά δραστηριοποιούνται οι αναρχοναζί είναι λογικό να βλέπεις και μία αστυνομοκρατούμενη Αθήνα. Τι να κάνουμε, ο ρόλος της αστυνομίας είναι αυτός από τη στιγμή που κυκλοφορούν ανεμπόδιστα και ανεξέλεγκτα αναρχοναζί και διάφορα άλλα εγκληματικά στοιχεία.
2)Στους "πιτσιρικάδες" που φουντώνουν και εκδηλώνονται με βία υπάρχουν επίσης και άλλοι "πιτσιρικάδες" που επίσης φουντώνουν με βία όπως οι Χρυσαυγίτες παραδείγματος χάριν. Όλοι τους και τα δύο ακραία στρατόπεδα αποτελούνται από "πιτσιρικάδες" που φουντώνουν ΜΕ ΒΙΑ. Δεν καταλαβαίνω γιατί η καθημερινή βία των μεν πιτσιρικάδων είναι δικαιολογημένη και τη βλέπεις με συμπάθεια ενώ καταδικάζεις και αντιπαθείς μόνο τη σχεδόν ανύπαρκτη μάλιστα βία των δε. Η βία απ' όπου και αν προέρχεται πρέπει να καταδικάζεται και προπαντός δεν μπορούμε να δικαιολογούμε τη βία σαν αποτέλεσμα "φουντώματος" ορισμένων κοινών και κομπλεξικών τσογλανακίων. Φαντάσου δηλαδή να εκφραζόμαστε όλοι όταν φουντώνουμε, με ισοπέδωση του σύμπαντος, τι έχει να γίνει....
3)Αυτοί που φέρνουν, δικτυώνουν και πουλάνε τα ναρκωτικά στην Ελλάδα σήμερα είναι κατά τη συντριπτική πλειοψηφία τους ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ειδικά από Αλβανία, Σκόπια και Νιγηρία. Ακόμα και όταν εμπλέκονται Έλληνες, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση να μην εμπλέκονται στο κύκλωμα και αλλοδαποί. Δεν υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών που να αποτελείται αποκλειστικά από Έλληνες! Η αστυνομία τι να πρωτοπρολάβει όταν η χώρα έχει ανοίξει τα σύνορα της και οι αλλοδαποί έμποροι και εγκληματίες έχουν κατακλίσει τη χώρα από άκρου σε άκρου? Και λες ότι κάτω από τη "μύτη" της αστυνομίας γίνεται όλος αυτός ο χαμός. Πρόσφατα έγινε ο κακός χαμός στα Εξάρχεια και τη Στουρνάρη. Επί τόπου συνελήφθησαν για πρόκληση φθορών ξένης ιδιοκτησίας και πρόκλησης φθορών δύο Αλβανοί 17 και 47 χρονών που συμμετείχαν μαζί με τους αναρχοναζί στα επεισόδια. Πάνω τους βρέθηκαν… ηρωίνες σε δόσεις και ένα γερό χρηματικό «πακέτο». Ο κακός χαμός έγινε πάλι στο ΣΥΡΙΖΑ και το INDYMEDIA επειδή η αστυνομία «τόλμησε» να συλλάβει δύο "συντρόφους". Και αυτοί που συνεχώς βρίσκουν τον μπελά τους είναι οι αστυνομικοί όταν κάνουν το καθήκον τους για το οποίο και τους πληρώνει ο Ελληνκός λαός. Από τη μία δε θέλουμε αστυνομοκρατία αλλά όταν η αστυνομία δεν προλαβαίνει ούτε το σώβρακο της να φορέσει και να είναι παρούσα παντού, τότε πάλι η αστυνομία βρίσκει το μπελά της γιατί χρειαζόμαστε περισσότερους αστυνόμους στους δρόμους. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τι αστυνομία θέλουμε? Ας απαντήσει κάποτε κάποιος με σοβαρότητα.
4)Μετά από όλα αυτά λογικό είναι να έχει γεμίσει ο τόπος από εξαρτημένους που πέφτουν ξεροί στους δρόμους. Ποιος μπορεί να τους βοηθήσει πλέον όταν τα ναρκωτικά κυκλοφορούν και στα περίπτερα ακόμη και οι υπηρεσίες του ΟΚΑΝΑ φιλοξενούν 5 φορές περισσότερους εξαρτημένους από όσους μπορούν να φιλοξενήσουν? Στην τελική που είναι όλοι αυτοί οι αριστεροί ευαισθητοποιημένοι πολίτες που θα βοηθήσουν τους εξαρτημένους με έργα και όχι με λόγια και φαμφάρες? Γιατί δεν τους παίρνουν και στο σπίτι τους να τους δείξουν μία στοιχειώδη θαλπωρή αφού είναι τόσο πολύ ευαισθητοποιημένοι πολίτες όπως ισχυρίζονται? Εμείς οι "φασίστες ακροδεξιοί" είμαστε αδιάφοροι και ωχαδερφιστές, που είναι οι ευαισθητοποιημένοι αριστεροί? Μπανάκι στις θερμαινόμενες πισίνες τους στην Εκάλη, παίρνουν και που και που βγάζουν και κάνα διάγγελμα συμπαράστασης και κοινωνικού αγώνα? Μόνο με τα μεγάλα λόγια συμπαράστασης και περιγραφής της πουτάνας της κενωνίας μας που οι ίδιοι ουσιαστικά στηρίζουν, βοηθούν τους εξαρτημένους? Μα έτσι πλήρως ανέξοδα, μπορώ να τους βοηθώ και εγώ ο "φασίστας ακροδεξιός", δύσκολο είναι? Έχω και εγώ τη δική μου θέση για το πως μπορούν να εξαφανιστούν οι εξαρτημένοι από τους δρόμους. Κλείνεις τα σύνορα, διώχνεις αμέσως όλους τους παρανόμους και λαθραίους (αυτό προβλέπουν και οι Νόμοι της Πολιτείας, άσχετα εάν δεν τους εφαρμόζουν για άλλους λόγους που δε θα συζητήσω τώρα) και θεσπίζεις ποινικούς νόμους που κόβουν τον τσαμπουκά στους επίδοξους "επιχειρηματίες" και εισαγωγείς ναρκωτικών. Αλλά σε αυτή την περίπτωση θα χαρακτηριστώ ρατσιστής και φασίστας από τους Αλαβάνους... Έχει λιώσει πια η καραμέλα τους….
5)Τα παιδιά που εμπιστεύεσαι όπως λες περισσότερο από μένα και σένα και τον οποιονδήποτε, ξέρεις ποια είναι? Είναι όλοι αυτοί οι μετέπειτα γιάπηδες με τα χρυσά ROLEX και τις καλογυαλισμένες Μερσέντες… Είσαι άνθρωπος της πιάτσας Γιώργο, και ξέρω ότι μέσα σου δε θα διαφωνήσεις όσο και να το θέλεις…
Γιώργο το παραμύθι το ξέρω και εγώ. Στην εποχή της χούντας αγωνιζόντουσαν οι 3.300 φοιτητές (και όχι οι 550.000 γιαλαντζι αντιστασιακοί κατά της Χούντας που έχουν παρουσιαστεί μέχρι τώρα) γιατί είχαμε Χούντα. Σήμερα γιατί "αγωνίζονται" τα παιδιά που εμπιστεύεσαι για να μπορείς και να κάνεις συγκρίσεις με το τότε και το τώρα και να δηλώνεις τόσο εύκολα εμπιστοσύνη? Εάν σήμερα υπάρχει χούντα και αξίζει να αγωνίζεσαι εναντίον της, αυτή η χούντα είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη στο Πολυτεχνείο. Η σημερινή χούντα έχει να κάνει μόνο με την χούντα της ασύδοτης ελευθεριότητας και απαξίωσης των πάντων, της άκρατης και χωρίς όρια ελευθερίας δηλαδή. Ξεχνάμε ότι η ελευθερία σαν όρος και έννοια σημαίνει "Έλευσης Ορίου" δηλαδή φτάνω στο όριο και σταματώ. Εσύ βλέπεις τους αναρχοναζί να σέβονται την έννοια της ελευθερίας και να σταματούν κάπου? Επειδή ακόμα δεν χρησιμοποιούν καλάσνικοφ αυτό σημαίνει ότι σταματούν κάπου? Είναι αυτό δημοκρατία να έρχεται το τσογλάνι και να σου καίει το μαγαζί και την περιουσία σου που με τοματόζουμο κατόρθωσες να αποκτήσεις γιατί δεν είναι όλοι λαμόγια πώς να το κάνουμε και το κράτος να μη συλλαμβάνει το τσογλάνι, να μη το τιμωρεί παραδειγματικά και κυρίως να μην αποζημιώνει το φουκαρά που τον πηγαίνει τσιρλιπιπί από το τοματόζουμο επί χρόνια για να την ξεχρεώσει αυτή την περιουσία?
Μήπως έχουμε τελικά παρεξηγήσει έννοιες, όρους και όρια σε αυτό που ονομάζονται ελευθερία και δημοκρατία?
Πόσο δίκιο είχε ο Ισοκράτης 2μισι χιλιάδες χρόνια πριν... Πόσο προφητικός και πόσο «σύγχρονος» είναι, πραγματικά….
"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία".
Φυσικά αυτά είναι για τους "ελληναράδες" για αρχαιολάτρες, για φασίστες, ρατσιστές και ακροδεξιούς κατά τον κύριο Αλαβάνο και τους οπαδούς του. Ψιλά ακροδεξιά και εθνικιστικά γράμματα για "εθνίκια" και μόνο δηλαδή....
Ά ρε Ισοκράτη φασιστόμουτρο ρατσιστή ακροδεξιέ.....
Καλή σου μέρα. Συγκλονιστική η ανάρτησή σου. Μου έδωσες αφορμή να γράψω κι εγώ κάτι σχετικό και να κάνω "πάσα" (χωρίς να σε ρωτήσω) για να κάνω παραπομπή στη δική σου ανάρτηση (η δική μου ανάρτηση είναι προγραμματισμένη για τη Δευτέρα το βράδυ)
Πόσο αληθινά αυτά που γράφεις, ειδικά για τη νέα γενιά που δε γνώρισε, αλλά και τις πιο παλιές που "γνώρισαν".
Νάσαι καλά και καλά κουράγια
@phlou...flis Καλημέρα και σε σένα. Καλά έκανες -με την "πάσα" σε ευχαριστώ. Έκανα και μια βόλτα από τα ιστολόγια σου, πολύ ωραία είναι, χαρά στο κουράγιο σου να τα "συντηρείς" όλα...Εγώ με δυσκολία προλαβαίνω αυτό ομολογώ. Αλήθεια, σε ποιο από όλα θα ανεβάσεις το σχετικό;
Να διαβάσεις και το εξαιρετικό κείμενο του Ξυδάκη στην Καθημερινή σήμερα, είναι και εδώ: http://vlemma.wordpress.com/
Katalabenw oti To polytexnio kai o symbolismos tou einai terastios gia thn ellada..
sevome kai timw thn e3egersh omws den mporw na akouw apopseis typou" to polytexnio eri3e thn xounta" dioti to polytexnio den eri3e thn xounta eri3e apla ton papadopoulo kai efere ton ioannidh
Thn dhktatoria eri3e to aimatokylisma ths kyprou..
Kai etsi xarhn ths tragikhs eironias
skeftike kaneis oti meso tou polytexniou o ioannidhs anelix8ei sthn e3ousia kai ylopoihse to prodotiko tou pra3ikopima sthn kypro me apotero skopo na dixotomisei thn kypro kai na thn prosartise sthn ellada?
Sevome to polytexnio alla 8eorw megalh prosvolh na nomizoun kapoioi oti to polytexnio efere thn dhmokratia sthn ellada..
H kypros htan ayth pou plhrwse to timima ths 7 xronhs anoxhs kai tou xeirokrotimatos tou ellhnikou laou pros thn diktatoria..
TO sporo ths ellhnikhs "dhmokratias" ton fytepse to polytexnio ..omws xreiastike to aima 5000 kypriwn gia na an8hsei..
Kai as to 8ymounte kapoioi ayto..
Αγαπητέ Ανώνυμε, όχι απλά σεβαστή η άποψή σου, αλλά και σε μεγάλο βαθμό εύλογη. Ωστόσο δεν νομίζω πως στο άρθρο μου -γιατί περί τούτου είναι η συζήτηση- υπάρχει πουθενά η έκφραση πως το Πολυτεχνείο γκρέμισε τη Χούντα. Η Χούντα έπεσε μέσα στα εγκλήματά της μαζί μέ μία εθνική τραγωδία, ακριβώς όπως είχε πικρά προβλέψει λίγα χρόνια νωρίτερα ο Σεφέρης.
Ωστόσο η εξέγερση-όπως και κάθε εξέγερση-επιτάχυνε τις διαδικασίες και ξέπλυνε το ψευδοδημοκρατικό μακιγιάζ των συνταγματαρχών με την "φιλελευθεροποίηση" του καθεστώτος με Μαρκεζίνη κλπ.
Αλλά, το συγκεκριμένο άρθρο, αλλού εστιάζει.
Ευχαριστώ πάντως για την παρέμβαση και καλό είναι πάντα να θυμόμαστε την Ιφιγένεια της ιστορίας.
Νίκος
Καλημέρα
Διαβασα το post με πολλή προσοχή. Αρχικά, δεν σκόπευα να τοποθετηθώ. Για ποια "εξουσιαστική Δεξιά" μιλάς όμως Γιώργο;
Στη χώρα όπου ζω, στη μεγαλούπολη όπου ζω, μια ζωή θυμάμαι να κυβερνά η αριστερά: στην πολιτική, στα γράμματα, στα πανεπιστήμια (παρά την παγιωμένη πρωτιά της Δεξιάς στους φοιτητές τα τελευταία 20 χρόνια), στα media, στις τέχνες...
Μιλάμε για απόλυτη κυριαρχία σε επίπεδο ιδεών και διοίκησης. Ετσιθελικά, παρακάμποντας κάθε έννοια Δημοκρατίας, με χρήση βίας, αυταρχικών μεθόδων και διασυρμού με χυδαία και χαμερπή μέσα των αντιπάλων.
Μερικοί, το έχουμε νιώσει αυτό στο πετσί μας...
Και σε ποια "αστυνομοκρατία" αναφέρεσαι; Των κουκουλοφόρων; Ή της 17Ν, που κρατούσε το πολιτικό σύστημα σε ομηρία επί δεκαετίες, σκοτώνοντας κατά το δοκούν, κλείνοντας σπίτια, αφήνοντας γυναίκες χήρες και παιδιά ορφανά;
Στη χώρα όπου οι βασικοί δεξιοί εκδότες (Αθανασιάδης, Μομφεράτος, παραδείγματος χάριν) έπεσαν νεκροί στη Μεταπολίτευση από τις σφαίρες της αριστεράς, είναι μάλλον άτοπο να μιλάμε για "εξουσιαστική Δεξιά" φίλε Γιώργο.
Γιατί αυτοί, οι κουκουλοφόροι της εξτρεμιστικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου διαφεντεύουν και καίνε το κέντρο της Αθήνας, με "αδυναμία" στα βιβλιοπωλεία, στοχοποιούν δημοσιογράφους και πολιτικούς...
Να τους πούμε και ευχαριστώ; Να τους αφήσουμε να καίνε ό,τι θέλουν, όταν θέλουν; Να επιτίθενται σε εφημερίδες, βιβλιοπωλεία, ανθρώπους (και του ΠΑΣΟΚ), γραφεία πολιτικών και κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ);
Να καταργήσουμε μήπως την αστυνομία, για να κάνουν όλοι αυτοί πιο εύκολα τη "δουλειά" τους;
Μπερδεύομαι λίγο, ομολογώ, από το post που ανήρτησες. Σε μια χώρα όπου το 70% και βάλε των δημοσίων υπαλλήλων δηλώνουν "αριστεροί", για ποια "εξουσιαστική Δεξιά" μιλάμε;
Ένα παράδειγμα ίσως εδώ να βοηθούσε την κουβέντα. Ένα μόνο!
Τον μπαμπούλα που χρησιμοποιούσε το ΠΑΣΟΚ για να τρομάζει τους "δημοκρατικούς" πολίτες και να ληστεύει τις ψήφους των κομμουνιστών, χρησιμοποιείς και εσύ;
Ήμαρτον πια, μπορούμε να συζητούμε χωρίς στερεότυπα και παρωχημένους όρους της δεκαετίας του '80;
Έχω πάντως την εντύπωση, πως όλα τα "αντιδραστικά" μέτρα στην Ευρώπη, κυβερνήσεις της σοσιαλδημοκρατίας τα πέρασαν.
Όπως έχω και την εντύπωση ότι μερικά από τα κορυφαία σοσιαλιστικά κόμματα της Γηραιάς Ηπείρου, από κονδύλια της CIA οικοδομήθηκαν για να απορροφήσουν την αριστερή ψήφο (SPD-Γερμανία, PS-Πορτογαλία, έχω τα στοιχεία αν θέλεις), ενώ τα κουμμουνιστικά, με σοβιετικά κονδύλια.
Τα αριστερά κόμματα αποτελούν τελικά το καλύτερο άλλοθι του συστήματος στην Ευρώπη, ώστε να περνά τα αντιλαϊκά μέτρα του.
Τα δεξιά κόμματα, από ποιον τα πήραν, όταν μάλιστα μερικά από αυτά, ήταν και αντιαμερικανικά (βλ. Γαλλία);
ΥΓ Γράφεις: "Η ελευθερία της ζωής που με χυδαιότητα ορίζεται από τους λογής γκλαμουράτους καλοταϊσμένους που πλουτίζουν με την κομπίνα την κλοπή και τον εκβιασμό και προβάλλονται ως πρότυπα από τις τηλεοράσεις;"
Άποψή σου. Να εξαιρέσεις, θα πρότεινα, την ελληνική αριστερά, εκείνη που έκλεβε τα κρατικά κονδύλια στο Πάντειο (και είναι σήμερα στη φυλακή...) και εξαργύρωσε όλους τους αγώνες της με οφίκια και βίλες στην Εκάλη.
ΔΙΑΦΩΝΩ. Ευχαριστώ πάντα για τη φιλοξενία.
pitta nomizw kai esy opws kai o seferhs akrivws epeidh vlepeis thn ellhnikh politikh skhnh me ena 3eno fako eisai e3 orismou akatalavistikos kai katadikasmenos na dieykrinizeis ti esti tashinopitta apantontas se aytistikous monologous es aei..
Dystixws ta pragmata sth mhtera patrida einai poly mperdemena..
Oi poutses me tis tellovroutses exoun ginei ena kai ka8eayto
Edw kai poly kairo..
Oloi kapileyonte ta panta..
Tosh pollh diaf8ora tosh polh mizeria tosos eparxiotismos..
kai tosh ellipsh aytognosias..
De vlepw fws de vlepw tipote..
Etsi mourxete na parw mia mpogia kai na grapsw ston toixo..
Den fwnazw pia den rixnw petres den diamartyrome ..
..apla metanasteyw
Oloi kapileyonte ta panta..
Tosh pollh diaf8ora tosh polh mizeria tosos eparxiotismos..
kai tosh ellipsh aytognosias...
Ναι, 100%.
Αλλά, δεν θα έλεγα τον "φακό" μου ξένο. Με απόσταση, ναι. Αλλά η απόσταση δν βλάφτει, καμιά φορά βοηθάει να βλέπεις τα πράγματα λίγο πιο καθαρά.
@ Νίκο!
Η διαφωνία ακόμα και...φωναχτή (γραμμένη με κεφαλαία!) είναι 100% δεκτή έτσι κι αλλιώς. Πιστεύω όμως πως δεν "έπιασες" το νόημα του άρθρου για διάφορους λόγους. Τόσο εσύ όσο και ο Imaginos αναφέρεσται σε πράγματα που δεν έγραψα, ούτε καν ώς νύξεις (κουκουλοφόροι, εμπρησμοί κλπ) Και, είναι σαφές πως όταν επισημαίνω την ανάγκη για μία Αριστερά του 21ου αιώνα απαλλαγμένη από τον ναρκισσισμό, βαπτισμένη στον Διαφωτισμό, γνωστική καλλιεργημένη και με τη συνείδηση του τέλους της εποχής της Βιομηχανικής Επανάστασης, ΔΕΝ μιλάω με όρους της δεκαετίας του 80. Θα παρακαλούσα για πιο προσεκτικές αναγνώσεις, τουλάχιστον σε ένα κείμενο που γνωρίζω πως είναι σαφέστατο. (αυτή τη φορά τουλάχιστον!)
Νίκος
να είσαι καλά φίλε, η ανοχή σου και η δεκτικότητά σου στην αντίθετη άποψη, είναι σπουδαία παρηγοριά στις ημέρες μας!
Αναφέρθηκα απλά στο κομμάτι της ανάρτησής σου και σε μια περιγραφή της Αθήνας των ημεών μας, που θεώρησα ότι ήταν λανθασμένη.
Η αριστερά σήμερα βρίσκεται όντως σε ένα σταυροδρόμι. Όμως, ταυτιζόμενη με τους (νεο)φιλελεύθερους στα θέματα των κοινωνικών σχέσεων, μήπως παίζει το παιχνίδι του κεφαλαίου;
Εδώ, μιλώντας για την "εξουσιολαγνεία
και την αλαζονεία της δήθεν εκσυγχρονιστικής σοσιαλδημοκρατίας", νομίζω ότι δίνεις ένα ακριβές στίγμα του προβλήματος.
Από την άλλη, όμως: ριζοσπαστισμός; Και σε ποια κατεύθυνση; Της γενικόλογης "ανατροπής" ή της κοινωνικής δικαιοσύνης;
Γιώργο αν και δεν έκανες κάποιο σχόλιο για το τελευταίο μου ποστ, στο Νίκο απάντησες "Τόσο εσύ όσο και ο Imaginos αναφέρεσται σε πράγματα που δεν έγραψα, ούτε καν ώς νύξεις (κουκουλοφόροι, εμπρησμοί κλπ)"
Συγνώμη δηλαδή αλλά όταν γράφεις για "αστυνομοκρατούμενη" και ΜΑΤατζίδικη Αθήνα η οποία σε δυσαρέστησε, το να σου γράφουμε εγώ και ο Νίκος τους λόγους που η Αθήνα αστυνομοκρατείται αυτό το θεωρείς άσχετο με το θέμα σου και ότι δεν αναφέρθηκες σε εμπρησμούς κουκουλοφόρους και δεν έκανες σχετικές νύξεις κλπ? Μα φυσικά και αναφέρθηκες και μάλιστα λες ότι έχεις και εμπιστοσύνη στα παιδιά αυτά τα οποία γράφουν καλλιγραφικά συνθήματα «επαναστατικά» στους τοίχους.
Εγώ τι σου απάντησα? Σου έγραψα και με τρόπο σατιρικό ότι αυτά τα παιδιά που εσύ έχεις εμπιστοσύνη όπως λες είναι οι αυριανοί γιάπηδες με τα RANGE ROVER και τις χλιδάτες βίλες στην Εκάλη. Είναι οι αυριανοί Καρβέλες και Πάνιες δηλαδή. Εσύ πιστεύεις ότι ζει σήμερα το πνεύμα του Πολυτεχνείου και υπάρχει η παραμικρή συσχέτιση εκείνων των αγωνιστών τότε με τους σημερινούς τσάμπα μάγκες και τσογλάνια του κερατά, αυριανούς γιάπηδες τύπου Καρβέλα και Πάνια? Δεν κατάλαβες ακόμα ότι το πνεύμα και οι θυσίες των παλαιών γενεών των Ελλήνων του 21 του 40 του 73 κλπ, πέθαναν τελικά για το τίποτα και στη θέση τους υπάρχουν πλέον τα Golden Boys και τα παιδιά τους με τις κουκούλες στα οποία έχεις και εμπιστοσύνη? Ποια εμπιστοσύνη ρε συ Γιώργο? Που να έβλεπες πριν από 20 χρόνια τι συνθήματα έγραφα εγώ στους τοίχους.... Στα λόγια και στα συνθήματα μάγκας γίνεται και ο Βας Βας Παρασκευάς….
Κοίτα να δεις. Θα σου πω εγώ σε ποιους έχω εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη δεν έχω σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Εμπιστοσύνη δείχνω μόνο σε αυτούς που την κρίσιμη στιγμή, την πραγματικά κρίσιμη στιγμή θα δείξουν το ανάστημα τους και θα μου αποδείξουν ότι μπορούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μου. Θέλω αποδείξεις τη στιγμή που θα χρειάζονται πραγματικοί αγώνες και πραγματική ανάγκη για αντίσταση και προσδοκία.
Να σου θυμίσω ότι οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου το 73 δεν έκαψαν πανεπιστημιακά ιδρύματα, δεν τα λεηλάτησαν, δεν κατέστρεψαν περιουσίες, ΔΕΝ ΠΕΤΑΞΑΝ ΜΟΛΟΤΟΦ. Τα δικά τους συνθήματα στους τοίχους ΕΙΧΑΝ ΑΞΙΑ γιατί οι αγωνιστές αυτοί περιορίστηκαν στο λόγο όχι στη βία και μόνο με τη δύναμη του λόγου μπορείς να κερδίζεις. Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να κερδίσεις ποτέ κάτι με τη βία. Μπορεί προσωρινά αλλά αργά ή γρήγορα θα χάσεις το παιχνίδι και θα σε τιμωρήσουν και σκληρά. Να μην αναφερθώ σε ιστορικά παραδείγματα. Τα γνωρίζεις.
Δύσκολο πράγμα να θέλεις να επαναστατήσεις αλλά να μη βρίσκεις αιτία. Να ζεις σε μια ελεύθερη και ευημερούσα κοινωνία και να μη βρίσκεις τοίχο να γκρεμίσεις. Ευτυχώς υπάρχει πάντα η Αμερικάνικη πρεσβεία. Πούσαι ρε Τζέημς Ντιν!
Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.
Αναρωτιέται κανείς τι απέμεινε από τον ηρωικό εκείνο Νοέμβρη του΄73.Η γενιά του Πολυτεχνείου μεταλλάχτηκε(ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις), τα οράματα ξεχάστηκαν...Αλλοτρίωση, παρακμή και ευτέλεια.Έτυχε να δω σήμερα έναν από τους εκφωνητές του σταθμού του Πολυτεχνείου.Διάψευση και απογοήτευση.ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΟΤΙ ΑΥΤΌ ΑΠΈΜΕΙΝΕ!
Ε.Ν.
Απαντώ σε όλα τα τελευταία σχόλια, ο τρόπος που απαντάω είναι κατά κανόνα προσδιορισμένος από τον χρόνο που έχω αλλά και γιατί συχνά κάποια σχόλια έχουν είτε κοινές αποχρώσεις, είτε γιατί μία απάντηση μπορεί να τα συνδυάσει όλα διευκολύνοντας έτσι τη συζήτηση.
Λοιπόν…
Αυτά τα παιδιά, είναι σήμερα 19-20-25 χρόνων.
Με την πολυτέλεια της νιότης τους και το οξύ θυμικό τους, αντιδρούν συχνά πρωτογενώς σε όλα όσα καλώς ή κακώς νιώθουν πως τα αδικούν ή περιορίζουν τις επιλογές τους.
Μεθαύριο, θα είναι 27 και 30 χρόνων και η πλήρης ένταξη στην Παραγωγή, η αφομοίωση και η πίεση της εκπλήρωσης αναγκών, συμβιβασμών του ιδεατού με το εφικτό θα διαμορφώσει άλλες πρακτικές και άλλες ίσως προτεραιότητες.
Ωστόσο, αυτό είναι πέρα για πέρα φυσιολογικό, έτσι τσουλάει ο κόσμος.
Τώρα…αν από τους σημερινούς νεαρούς των διαδηλώσεων κλπ μεθαύριο κάποιοι θα βρεθούν με πουλημένες συνειδήσεις και αυτό, βέβαιο είναι. Η δική μου η γενιά είναι γεμάτη από «τέτοιους». Τα γνωστά παραδείγματα ουκ ολίγα δεν με ενδιαφέρει τώρα να αναφερθώ στον κάθε Μπίστη. Ταυτόχρονα, υπάρχει και ένα μικρό κομμάτι (της γενιάς μου) που παρέμεινε ηθικό και με τεράστιο αγώνα και αγωνίες κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να μην αλλοτριωθεί από τη μηχανή του κιμά, από το σύστημα, κάνοντας τις ελάχιστες παραχωρήσεις και συχνά με ΑΣΗΚΩΤΟ για τους πολλούς κόστος. Το ίδιο θα έγινε και με τους πιο παλιούς νέους το ίδιο θα γίνει και με τους σημερινούς, τους πιο μετά και πάει λέγοντας.
Στη «βία» όχι, δεν πιστεύω. Αν και για μένα ισχύει πάντα το ιστορικό δίδυμο του Κράτους και της Βίας. Να θυμίσω τον Προμηθέα Δεσμώτη; «Κράτος Βία τε, σφῷν μὲν ἐντολὴ Διὸς ἔχει τέλος δὴ κοὐδὲν ἐμποδὼν ἔτι·». (Κράτος και Βία, για σας η προσταγή του Δία τέλειωσε, και πια τίποτα δε στέκει 'μπόδιο·)
Τα οράματα, δεν ξεχάστηκαν. Όμως μεταβιβάστηκαν στους νεώτερους και, δυστυχώς, είναι εμπλουτισμένα με πολλά βαρύτατα «αιτήματα» και πιέσεις. Το 1973, ήταν τα πράγματα πολύ πιο «αθώα» ή πιο καθαρά και ευδιάκριτα από ότι είναι τώρα.
Και ναι, η θέα των «αστακών» στην Αθήνα με ενοχλεί αφάνταστα. Και σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης γίνονται ταραχές, που δεν έχουν τίποτα να «ζηλέψουν» από τις εγχώριες. Ωστόσο, ευφυώς κινούμενες εκεί οι πολιτικές και αστυνομικές αρχές δεν προκαλούν. Δεν ξέρω αν γεμίζουν τις πόλεις με μυστικούς –μάλλον αυτό κάνουν- αλλά πάντως δεν προκαλούν με την παρουσία ασπιδοφόρων πραιτοριανών.
Στην Πλάκα, μέσα στο Μοναστηράκι έκατσα την Τετάρτη το μεσημέρι να φάω με την κόρη μου. Ο χώρος, παντελώς ήρεμος, με αρκετούς ανέμελους τουρίστες και, σίγουρα ο τελευταίος που περιμένει κανείς να δει 8 πλήρως εξοπλισμένους ένστολους να «παρελαύνουν» στοιχημένοι ανά ζεύγη. Το πόσο νευρίασα δεν μπορώ να το περιγράψω. Και πάνω που τους είχα ψιλοξεχάσει, νάσου μία δεύτερη φάλαγγα με άλλους 6 αυτή τη φορά μπάτσους με πλήρη εξάρτηση.
Μην υποστηρίξει κανείς πως είναι η παρουσία τους για την …ασφάλειά μου, δεν την θέλω, να μου λείπει. Προτιμώ την «ανασφάλειά» μου. Και καθόλου δεν θα με ενοχλούσε, αν είχε περάσει μία απλή πεζή περίπολος με δύο νορμάλ αστυφύλακες.
Τουναντίον μάλιστα.
@ άσχετο...παρατηρώ τις τελευταίες μέρες μια ιδιαίτερη κινητικότητα σε ένα παλιό μου άρθρο (12 Οκτωβρίου του 2007-Oλοι οι κυνηγοί λαθροκυνηγοί) που ξαφνικά τσίμπησε διάφορους και το διαβάζουν και ενίοτε αφήνουν σχόλια πλήρους ευγένειας (και ανορθογραφίας)...
Ως απάντηση στους προβληματισμούς (και τα αναρωτήματα) της Evas Neocleous, αλλά και σ’ όσους διακατέχονται από μια τάση μηδενισμού (ή έστω αποδόμησης) της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, παραθέτω ένα απόσπασμα από κείμενο μου (σχετικό με την επέτειο) που ανάρτησα στο blog μου (Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/11/43.html):
“... Κριτήριο για να εκτιμήσουμε (είτε θετικά, είτε αρνητικά) την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν μπορεί να αποτελεί η μετέπειτα ζωή πολλών από τους πρωταγωνιστές της ή σημερινή καταβαράθρωση των αγωνιστικών και πανανθρώπινων αξιών. Η γενιά του Πολυτεχνείου έκανε φυσικά το καθήκον της και η εξέγερση των φοιτητών (αλλά και μερίδας του λαού μαζί) αποτελεί ΤΗΝ κορυφαία πράξη αντίστασης ενάντια στην χούντα. Τώρα αν σε κατοπινό στάδιο κάποιοι από τους τότε συμμετέχοντες, επώνυμοι και τρανοί σήμερα (Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Λαλιώτης, Τζουμάκας, Μπίστης, Μικρούτσικος Αντρέας), το εκμεταλλεύτηκαν, για ίδιο προσωπικό (πολιτικό κι άλλο) όφελος, τούτο δεν μειώνει τη αντιστασιακή σημασία και την αγνότητα των σκοπών (ή να θες και το ρομαντισμό) εξέγερσης (αλλά ούτε και δικαιολογεί τις απάνθρωπες και βάρβαρες μεθόδους που χρησιμοποίησε η χούντα για την καταστολή της εξέγερση – έφοδος με τα τανκς, ματοκύλισμα, συλλήψεις).
Το Πολυτεχνείο οριοθετεί μια εξέγερση και μια μεγάλη αντιστασιακή πράξη κι έτσι έχει καθιερωθεί στη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού (και όχι μόνο). Όπως κάθε τι το έντονο όμως παρήγαγε και μύθους που έφτασαν στην υπερβολή, όμως το αγωνιστικό φρόνημα, ο ηρωισμός και η αυτοθυσία από πολλούς ήταν εκεί. Δεν κατέλυσε (φυσικά) την χούντα (αυτή έπεσε υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου και όχι μόνο), ωστόσο (όπως λαλεί τζι’ ο blogοδεσπότης PolitisPittas κάπου σε σχόλιο του) η εξέγερση - όπως και κάθε εξέγερση - επιτάχυνε τις διαδικασίες και ξέπλυνε το ψευδοδημοκρατικό μακιγιάζ των συνταγματαρχών που προσπαθούσαν να δείξουν με τη δήθεν “φιλελευθεροποίηση” του καθεστώτος με τον Μαρκεζίνη ...”.
Anef_Oriwn
Δευτέρα 17/11/2008 – 4:22 μ.μ.
Γιώργο θα μείνω στους "αστακούς", στα υπόλοιπα έδωσες τη δική σου απάντηση η οποία είναι σεβαστή.
Λες: "Και σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης γίνονται ταραχές, που δεν έχουν τίποτα να «ζηλέψουν» από τις εγχώριες. Ωστόσο, ευφυώς κινούμενες εκεί οι πολιτικές και αστυνομικές αρχές δεν προκαλούν."
Λοιπόν αν μου βρεις μία χώρα στον κόσμο όπου αντιεξουσιαστές κάθε μέσα και κάθε βράδυ καίνε τράπεζες, αυτοκίνητα, βιβλιοπωλεία, μαγαζιά, κομματικά γραφεία, αστυνομικά τμήματα και περιπολικά εγώ θα γίνω αντιεξουσιαστής και μάλιστα χωρίς κουκούλα.
Επίσης εάν βρεις μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα πλην της Αθήνας να συμβαίνουν καθημερινά τουλάχιστον 2 δολοφονίες, 10άδες ληστείες σε τράπεζες σούπερ μάρκετ ψιλικατζίδικα και βενζινάδικα, ληστείες σε σπίτια με τους ιδιοκτήτες τους μέσα, να ξεριζώνουν τα χρυσά δόντια ηλικιωμένων θυμάτων και να έχουμε και 100άδες καθημερινά κρούσματα μικροεγκληματικότητας, πορτοφολάδες, τσαντάκηδες κλπ ε εγώ θα γίνω αντιεξουσιαστής σου λέω αμέσως εάν μου βρεις μία έστω ακόμα πρωτεύουσα στην Ευρώπη που να συμβαίνουν αυτά.
Εάν πας στην Ιταλία, στη Ρώμη υπάρχουν 3.500 στρατιώτες (!!!) με αστυνομικά καθήκοντα και Μ3 στα χέρια, κάθε 50 μέτρα υπάρχει από ένα περιπολικό με δύο "καταμπινιέρους" με UZI στα χέρια οι οποίοι μάλιστα καραμπινιέροι έχουν το δικαίωμα να σε εκτελέσουν αμέσως εάν δεν υπακούσεις στις εντολές τους ή εάν δεχτούν την παραμικρή επίθεση. Στη Γερμανία και στη Σουηδία, ορμάνε τα αστυνομικά λυκόσκυλα με ένα σφύριγμα από τον επιβλέποντα αστυνομικό, στην Ισπανία και την Αγγλία ειδικά μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις δεν κουνιέται φίλο και σε γαζώνουν και μόνο που δε θα δεχτείς έλεγχο αστυνομικό και αρχίσεις να το σκας... Για να μην αναφέρω τώρα και τη «χώρα της ελευθερίας» της ΗΠΑ έτσι?
Και εσύ μου λες τώρα για Αθήνα "αστακό" που είναι ένα εντελώς ξέφραγο αμπέλι και την αστυνομία την έχουν "ακίνητα στρατιωτάκια" όπως οι ίδιοι οι αντιεξουσιαστές ονομάζουν τους αστυνομικούς?
Υπάρχει χώρα στον κόσμο όπου κάποιοι θα έκαιγαν μέσα σε 3 χρόνια 15 φορές ένα βιβλιοπωλείο και βουλευτή μάλιστα και δε θα είχαν συλλάβει όχι μόνο τους ίδιους αλλά και όλο τους το σόι και θα σάπιζαν όλοι τους στη φυλακή? Εάν γνωρίζεις μία χώρα πλην της Ελλάδας που να συμβαίνουν αυτά σε παρακαλώ να μου την αναφέρεις γιατί εγώ δεν γνωρίζω καμία και έχω γυρίσει και σχεδόν όλο τον κόσμο.
ΟΣΟ για τη δική μου θέση για το Πολυτεχνείο μπορείς να τη διαβάσεις μέσα από το σχετικό κείμενο που έχω αναρτήσει στο νέο ΥΓΡΟ ΠΥΡ μιας και οι "δημοκράτες", αυτοί δηλαδή που πάνε σήμερα στο Πολυτεχνείο και αφήνουν λουλούδια, μου λογόκριναν το παλιό χαρακτηρίζοντας το "άσεμνο και απρεπές".... Το PrezaTv πχ και χιλιάδες άλλα ιστολόγια των "δημοκρατών" αυτών, φυσικά ήταν πάντοτε και σεμνά και πρέποντα...
Και δεν ξέρω εάν διάβασες στο προηγούμενο κείμενο σου την αναφορά μου για την φασιστική επίθεση αυτή στο blog μου αλλά δεν είδα πουθενά να δείχνεις έστω τη συμπαράσταση σου και αυτό με στεναχωρεί. Θέλω να πιστεύω ότι δεν το πήρες χαμπάρι ακόμα.
Φιλιά.
Αγαπητε Imaginos ειμαι τακτικα στον Ευρωπαικο βορρα. Περα απο τη Γερμανια στην οποια ειναι η βασις μου συχνα ταξιδευω στην Κοπεγχαγη και την Ουτρεχτη λογω των Πανεπιστημιων. Οι ταραχες που ξεσπουν σε αυτες τις πολεις τακτικα ειτε γιατι το λεγομενο μαυρο μπλοκ (αναρχικοι αντιεξουσιαστες) εξεγειρεται ειτε γιατι συγκρουονται νεοναζι με τις πολλες ομαδες στηριξης των οικονομικων μεταναστων, το γνωριζω αριστα. Κανεις ομως δεν διανοηθει να γεμισει τις πολεις με οπλισμενους αστυνομικους των ειδικων σωματων γιατι ολοι γνωριζουν πως αυτο θα αγριευε περισσοτερο τα πραγματα.
Το αρθρο σας κε Πηττα ειναι απο τα καλυτερα που εχετε γραψει ποτε. Με σπανια ισοροπια συναισθηματικου φορτιου και αναλυσης & προτασης.
Το μειον του, αν μπορω να το πω ετσι, ειναι πως γραψατε ενα συγχρονο μεν αλλά καθαρα αριστερο /ευρωπαικο κειμενο, μια γλωσσα που για τους δεξια σκεπτομενους ειναι ξενη, δεν πειραζει, αλλα και για το μονολιθικο και ξεπερασμενο ΚΚΕ ειναι αλλο τοσο αν οχι ξενο αλλα σιγουρα επικινδυνο. Περσι τετοια εποχη ειχα την ευκαιρια να συνομιλησω με πολλους φοιτητες στην Αθηνα στο πλαισιο μιας εκδηλωσης που οργανωσε το Μετσοβειο σε συνεργασια με το Ιδρυμα που εργαζομαι και, το συμπερασμα μου ηταν πως δεν πρεπει να υποτιμουμε τους νεαρους. Οι περισοτεροι ησαν στις ταξεις των ΕΑΚ (ΕΑΑΚ; νομιζω.)
Αγαπητέ κύριε Καπερνάρο πόσο τακτικά βλέπετε στη Γερμανία να καίνε μέσα σε 3 χρόνια 15 φορές το ίδιο βιβλιοπωλείο κάποιου βουλευτή μάλιστα και ποτέ να μην έχει γίνει ούτε μία σύλληψη ούτε σαν δείγμα? Πόσο τακτικά στη Γερμανία καίγονται πανεπιστήμια και λεηλατούνται? Πόσο τακτικά καίγονται τράπεζες, αυτοκίνητα, περιουσίες δημόσιες και ιδιωτικές, πόσο τακτικά καίγονται πολιτικά γραφεία και στρατιωτικές υπηρεσίες? Στην Ελλάδα καθημερινά, στη Γερμανία, πόσο «τακτικά»?
Είπεν ο Πίττας: "Με την πολυτέλεια της νιότης τους και το οξύ θυμικό τους, αντιδρούν συχνά πρωτογενώς σε όλα όσα καλώς ή κακώς νιώθουν πως τα αδικούν ή περιορίζουν τις επιλογές τους."
Εγω νομίζω υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση. Οι νέοι του 73 έκαμαν μιαν επανάσταση ενάντια σε μια δικτατορία τζε τους βγάζω το καπέλλο. Σήμερα όμως έχουμε δημοκρατία. Ότι έχει να πει κάποιος το λέει με τη ψήφο του ή αν δεν τον εκφράζει κάποιος υποψήφιος κατεβαίνει ο ίδιος. Ακόμα μπορεί να φκει τζε στους δρόμος να διαμαρτηριθει τζε να φωνάξει. Αλλά σε μια δημοκρατία δεν δικαιούται κανένας να επιβάλει τις απόψεις του με βιαιπραγίες, καταστροφές και εμπρησμούς. Το τελευταίο νομίζω είναι ο ορισμός της τρομοκρατίας. Μια μειοψηφία να επιβάλλει ή να προβάλλει με βίαιο τρόπο της απόψεις της (αν ήταν πλειοψηφία θα ήταν κυβέρνηση!) Άσε που οι περισσότεροι σημερινοί "επαναστάτες" δεν ξέρουν πραγματικά τι θέλουν.
Φίλε Πίττα, είπες δεν θέλεις ασφάλεια. Εγώ όμως θέλω! Αύριο όταν θα έχω κόρη θέλω να μπορω να την πιάνω που το χέρι τζε να περπατώ στο Μοναστηράκι στα Εξάρχεια, στα Λατσια, στον Εναέριο στη Μακαρίου (της Λευκωσίας, θυμάσαι τα επεισόδια πριν λλίον τζερόν με τους αποελίστες) και στα γήπεδα. Τζε θέλω να έσχει αστυνομία να πιάνει το ροκολο που σύρνει πέτρες πριν να εβρουν την κόρη μου ή την κάθε κόρη σου, τζε πριν να καταστρέψουν τη περιουσία του κάθε φτωχού ή πλούσιου. Δεν ξέρω αν σου εμεινε φοβία για τους αστυνομικούς της Χούντας, εγώ πάντος, ίσως γιατί δεν έζησα δικτατορία, αμα δω αστυνομικό νιώθω ασφάλεια. Ξέρω πως μπορεί τζε μενα να μού τύχει να ππέσω σε σκάρτους αστυνομικούς αλλά ζούμε σε δημοκρατία τζε πιστεύκω στη δημοκρατία τζε αν δεν στηρίξουμε τη δημοκρατία τζε τα όργανα της (με τις αδυναμίες τους που πρέπει να βελτιωθούν ή καταπολεμηθούν) ποιά είναι η άλλη επιλογή;
εδώ το ανάρτησα και σπεύδω να μελετήσω το ΒΛΕΜΜΑ.
Καλή σου νύχτα
Προς Anef-Oriwn
Δεν αντιληφθήκατε το σαρκασμό στο σχόλιό μου. Σε καμιά περίπτωση δε μηδενίζω και δεν "αποδομώ" την ηρωική εξέγερση. Αντίθετα, το Πολυτεχνείο αποτελεί σύμβολο αγώνα κι εμείς οφείλουμε ν΄ακολουθούμε τους δρόμους που άνοιξε.
Σας παραπέμπω στο ποίημα του Αναγνωστάκη, Νέοι της Σιδώνος 1970 και στον επιλογικό στίχο:
(Μας γέρασαν προώρως Γιώργο, το κατάλαβες;)
ΠΠ, μακάρι αυτό που οραματίζεσαι να γίνει πραγματικότητα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα απογοητευτείς. Οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των Κυπρίων φοιτητών τα τελευταία χρόνια ήταν για να ζητήσουν αύξηση της φοιτητικής χορηγίας και για να εναντιωθούν στην επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης (μπας και καθυστερήσει η πρόσληψή τους στο δημόσιο). Από αυτούς περιμένεις επαναστάσεις; Ή από τους άλλους που φώναζαν σήμερα "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι";
Δεν φταιν τα παιδιά βέβαια, έτσι τους μάθαμε.
Η ουσία του άρθρου δυστυχώς δεν συζητηθηκε οσο πρεπει. Ποια ειναι η πορεία της αριστεράς μεσα στον συγχρονο κοσμο? Τι πρεπει να αλλαξει στην αντιληψη της αριστερας? Πως μεταφερει τα μηνυματα της?
Επισης διακρινω μια ταση οταν καποιοι μιλουν για την αριστερα δαμεσα να την ομογενοποιουν λες και προκειται για ενα συμπαγες μετωπο. Υπαρχουν χιλιαδες τασεις μεσα στην αριστερα και καλο θα ηταν να μην ισοπεδωνουμε τα παντα. Πχ προσωπικα διαφωνω με τον υλισμο και πιστευω στον κεντρικο ρολο της Ορθοδοξιας σε συνδυασμο με μια αριστερη κοινωνικη κριτικη προσεγγιση.
Αυτο γιατι επισης πιστευω οτι οι μεταπτωτικες αδυναμιες του ανθρωπου δεν μπορουν να διορθωθουν με καμμια ιδεολογια. Ταυτοχρονα ομως πιστευω οτι η Ορθοδοξια θα εχει την μεγαλυτερη απηχηση σε μια κοινωνια αριστερη.
Αποψεις περι αυτου του θεματος περιμενα να δω να αναπτυσσονται οταν διαβασα το αρθρο προχτες.
Πρώτα απ' όλα ένα ευχαριστώ από καρδιάς στο Γιώργο για την αμεση αναφορα στο ΡΕΥΜΑ. Μέσα στο τοπίο του διαδικτυακου αλληλολιβανισματος, νιώθω ότι αυτή η πράξη έμφορειται πρωτίστως από αλληλεγγύη στην προσπάθεια μας αυτή. Ελπίζω να μπορέσουμε να κερδίσουμε κόσμο και να αναμετρηθούμε με τον πήχυ που θεσαμε στον εαυτό μας.
Κριτικές παρεμβασεις και κειμενα είναι ευπρόσδεκτα στην ιστοσελίδα που δίνει κι ο Γιώργος.
Διστασα να αφησω σχόλιο μιας και το Πολυτεχνειο, ως ιστορική επετειος, ως νοηματοδοτική αφετηρία στοχασμών μου προκαλεί μια μελαγχολία. Κι αυτό γιατί οι συγκρίσεις ειναι αναπόφευκτες αναμεσα στους ενδιαφέροντες (παρελθντικούς) καιρούς και στο αίσθημα του "τίποτα" που μας κληροδότησε η ιστορία. θυμήθηκα το στίχο του Πορτοκάλογλου που λέει: "Χούντα δεν θυμαμαι, μα ούτε ελευθερία, της μεταπολιτευσης καημενη γενια, μιζερα όλα και λειψα, για αυτό σου λεω, υπαρχει λόγος σοβαρος που ημουν νεος χλιαρός. Τίποτα δεν αφησε σε μας η Ιστορια, αυτο το τιποτα να εκφρασεις και να εκφραστεις..."
Καμιά φορά σκεφτομαι ότι οι γενιές μας είναι τόσο κοντά και τόσο μακρια. Εμείς περάσαμε από την εφηβεία στην ενηλικίωση χωρίς καμιά ενδιάμεση σταση αμφισβήτησης. Ισως να φταίει και το πνιγηρό περιβάλλον της μικρής μας πατρίδας και η μενταλιτέ του "κρύψε να περάσουμε". Η ρήξη, λοιπόν, δεν ήταν ποτέ ζητούμενο. Μόνο κατι σπασμωδικές κινήσεις στον ορίζοντα του μικρόκομσου μας μπορώ να ανακαλέσω και τη ζεστή αγκαλιά των μικρών παρέων όπου βρισκαμε προσφορο έδαφος για κουβεντα. Έξω όμως από αυτη τη μικρη επικράτεια, τιποτα.
Τα χρόνια όσων από μας σπουδάσαμε Ελλάδα (κι όσων ήμασταν δεκτικοί στα ερεθισματα) μας έμαθαν ότι μπορούμε να βρούμε συλλογικότητες για να αναστοχαστούμε τον γύρω μας κόσμο και να διερευνησουμε τη δυνατοτητα ρήξης. Προς το παρόν, δεν βλεπω καποια κίνηση προς αυτή την κατευθυνση και η ευθύνη καταμερίζεται σε όλους μας. Είναι μια εποχή που έχει αποθεώσει την ατομικότητα (παραδείγματα πολλά και η κουβέντα μεγάλη για να αρχισω να γραφω εδω...)και της γενιας μας τα πολυτεχνεια μάλλον δεν θα παρουν τη μορφή του παρελθόντος - αυτό θα ήταν ανεφικτο για προφανεις λογους. Προτιμω να σκεφτομαι ότι τα πολυτεχνεια μας ειναι καθημερινες μαχες, επιλογές που καλούμαστε να κανουμε: εναντια στον εθνικισμό που αναφερεις, εναντια στην πάσης φύσεως προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ενανντια σε κάθε πισωγύρισμα στην ανίληψη της ελευθερίας και των δικαιωμάτων, κυρίως εργασιακών. Τωρα που τα γράφω και τα βαζω κι εγω σε μια σειρά νομίζω πως το δικό μας στοιχημα ειναι αυτο: να ξεφυγουμε από το βραχνα αυτής της μιζερης ιδιωτικότητας και να ξαναρχισουμε από την αρχή του δρόμου που περπατήσατε εσεις, αφού τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Όλα τα πιο πάνω δεν τα λεώ με καμια πεσιμιστική διάθεση, ούτε και με διάθεση αυτομαστίγωσης. Πιο πολυ στο κλιμα του μικρου ναυτιλου που λεει :
"Δεν έμεινε τίποτα. Ουτε η στάχτη τους. Λιγότερο από το τίποτα. Σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα. Μόνο κάτι άθλια αστειάκια, εφηβικές σαχλαμαρίτσες, μια κακομοιριασμένη αμφισβήτηση της συμφοράς. Η αμφισβήτηση της αμφισβήτησης. Μια παραπληγική γενιά σπάει πλάκα με την ημιπληγία των πατεράδων της. Φριχτό θέαμα. Φέρνει στο νου το απεχθές άκουσμα της αηδέστατης, ψευτο-κουτσαβάκικης φράσης: «μαγκιά, κλανιά και κώλος φινιστρίνι» ή της άλλης, εξίσου απεχθούς ηχητικά, αν και περισσότερο φλωράδικης: «μαλλί, γυαλί και παντελόνι Lee». Και θα ήταν χαριτωμένη η επιπέδου Δημοτικού –«και σαν πρώτα φάει καρώτα…»- καζούρα στο Πολυτεχνείο αν είχε μισό δράμι αθωότητας, μισό γραμμάριο αυθεντικότητας, ένα τόσο δα κομματάκι πραγματικής αμφισβήτησης. Τίποτα από όλα αυτά. Τίποτα πέρα από μια βαθιά ριζωμένη κατάθλιψη που καταλήγει σε αυτιστικά σύνδρομα: «μαλάκες, μαλάκες, μαλάκες, κωλοχανείο, κωλοχανείο, κωλοχανείο». Είναι οι φωνές των δυστυχισμένων (…που βλέπουν περισσότερη τηλεόραση) που μέσα από τα καταφύγιά τους ωρύονται για όλα εκείνα που τους προσπέρασαν χωρίς να τους αγγίξουν. Είναι οι φωνές όλων εκείνων που δεν ήσαν ποτέ τους εκεί. Που δεν θα είναι ποτέ τους εδώ. Που γεννήθηκαν απόντες. Εκ γενετής λιποτάκτες. Εκ γενετής προσκυνημένοι. Εκ γενετής τυφλοί και ανάπηροι.
«Δεν φταίνε αυτοί» σε έχω ακούσει να λες. «Εμείς φταίμε!» να συμπληρώνεις ναρκισσιστικά. Κι εγώ να σου απαντάω: «Σε παρακαλώ, μην τα χαϊδεύεις άλλο τα τσογλάνια! Μην τους προσφέρεις άλλοθι. Κακή σπορά είναι. Κακή σπορά».
Μην τον λυπάσαι αυτόν που δεν έχει δει τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Είναι ο ίδιος σκοτάδι. Μαύρο. Πίσσα. Και άξια η μοίρα του…
Πώς να φωνάξει «ΖΕΙ» εκείνος που δεν έζησε;
Πώς να φωνάξει «ΖΕΙ» ο πεθαμένος; Γίνεται;"
Για τις αναφορες σου στην Αριστερα, συνυπογράφω και παραπεμπω και στο προσφατο άρθρο του Νικου Ξυδακη στην Καθημερινη που ταλεεί καλυτερα από μενα εδώ : http://vlemma.wordpress.com/2008/11/16/ti-leei-aristera/
Μακρυγορησα, αλλά θελησα να γίνω όσο το δυνατό κατανοητος.
Ν
1. @ Eva Neocleous,
Απόλυτα σεβαστά τα όσα γράφετε. Απλώς με αφορμή το δικό σας (σαρκαστικό, όπως το αποκαλείτε σχόλιο) κατάθεσα κάποιες δικές μου σκέψεις.
(Έχω ήδη επισκεφτεί και το blog σας όπου εντοπίζω αναρτημένα αρκετά ενδιαφέροντα ιστορικά θέματα. Κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να αφιερώσω λίγο πιο πολύ χρόνο για να τα μελετήσω).
2. @ ‘Ύλαντρον,
Στο τέλος του κειμένου σου (ως συμπέρασμα) λες μια πολύ σωστή κουβέντα “… Δεν φταιν τα παιδιά βέβαια, έτσι τους μάθαμε …” – Δηλ. το τι μαθαίνουν ή μαθαίνουμε τα παιδιά μας ή πως συμπεριφέρονται έχει άμεση σχέση με τα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα κάθε εποχής και με το τι είναι κυρίαρχο στο συγκεκριμένο χώρο και χρόνο (εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω).
Οι επαναστάσεις δεν γίνονται από τα σαλόνια και από βολεμένους και συμβιβασμένους ... Ίσως και γι’ αυτό και το σύνθημα ακούγεται παράξενα και μάλλον μας παραπέμπει σ’ άλλες εποχές (όχι τόσο από άποψη ουσίας καθώς οι επεμβάσεις των αμερικάνων σ’ άλλες χώρες καλά κρατούν – βλέπε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, προσπάθειες για πραξικοπήματα στη Νότια Αμερική), αλλά ένεκα της υποχώρησης των επαναστατικών κινημάτων και την (αυτο)ανακήρυξη των ΗΠΑ σε χωροφύλακα του κόσμου και “υπερασπιστή [δήθεν] του Νόμου και της Τάξης”.
3. @ Drapetis,
Θα παρακαλούσα (αν σου είναι εύκολο), και παρ’ όλο που θα μεταφερθούμε εκτός θέματος συζητήσεις (ήδη όμως το θέμα το άγγιξες), μπορείς να μας πεις, τι τέλος πάντων εννοείς κάνοντας αναφορά στον “… κεντρικο ρολο της Ορθοδοξιας …” [όπως τον καλείς]; Τέτοιες γενικές αναφορές για την Ορθοδοξία έχεις ξανακάνει, αλλά ομολογώ πως δεν αντιλαμβάνομαι (τουλάχιστον εγώ) το συσχετισμό της Αριστεράς με την Ορθοδοξία (κι όχι με το Χριστιανισμό γενικότερα μια και οι δύο κοσμοθεωρίες – αν τις πούμε έτσι – χαρακτηρίζονται από ουμανισμό).
Anef_Oriwn
Τρίτη 18/11/2008 – 7:24 μ.μ.
μου άρεσαν οι απόψεις σου και με προβλημάτισαν...
Περι ''ασφαλειας'' και αστυνομοκρατιας....
Θα ηθελα απλα να παραθεσω καποια χαρακτηριστικα συμβαντα με τα οποια σε καθημερινη βαση βρισκομαι αντιμετοπη...
Κατοικω στα Εξαρχεια.
Εκ των πραγματων λοιπον η πλατεια ειναι ενα μερος απο το οποιο ειτε περναω ειτε καθομαι συχνα.
Απαντηστε μου λοιπον εσεις κυριοι που μιλατε για ασφαλεια πως να νιωσω εγω οταν στα καλα του καθουμενου πλυμμηριζει η πλατεια με διμοιριες ΜΑΤατζηδων με τα οπλα τους παραμασχαλα κ το γνωστο υφος ''μην με κοιτας γιατι δεν το χω κ σε τιποτα να σου κανω μια εξακριβωση''Απλα σκεφτηκα πως θα ηταν να βρισκομουν με το παιδι μου εκει....
Αφηστε λοιπον για λιγο την θεωρητικολογια κ απαντηστε μου με απλα λογια γιατι ειμαι μικρη κ φαινεται πως δεν καταλαβαινω.
Οσον αφορα την πορεια του Πολυτεχνειου.
Οταν σε περιβαλλουν 8.000 μπατσοι κ καμποσοι ασφαλιτες,οταν για να φτασω στο πολυτεχνειο μου εγιναν δυο εξακριβωσεις,οταν μεσα στο μπλοκ του φοιτιτικου μου συλλογου πιανονται δυο ασφαλιτες κ τελος οταν ειρηνικα διαδηλωνω πραγμα που ειναι αναποσπαστο δικαιωμα μου κ ο ΜΑΤατζης με φτυνει,ειναι δυνατον να μην μιλαμε για αστυνομοκρατια?
Αν πραγματικα ειστε νεος ανθρωπος κ πιστευετε πως τα ΜΑΤ ειναι στην πορεια για να μην καει κανενα αμαξι νομιζω πως απλα βρισκεστε πολυ μακρια απο την πραγματικοτητα κ δεν εχετε καμια διαθεση να ερθετε λιγο πιο κοντα της...Δεν λεω....Ειναι σιγουρα βολικο να πιστευετε κατι τετοιο...Κ σιγουρα ευκολο να επιρριπτετε τις ευθυνες στον εκαστωτε αντιεξουσιαστη/αναρχικο/αριστερο η οτιδηποτε αλλο σας φταιει...
Αισθανομαι ομως οτι το προβλημα ειναι πολυ πιο βαθυ...
Φιλε Ανευ εκαμα αναρτηση ενα αρθρο τ που ειμαι σιγουρος θα βοηθησει να γινω πιο κατανοητος. Να ξεκαθαρισω τι δεν εννοω με την σχεση Ορθοδοξιας- αριστερας. Δεν εννοω πολιτικοποιηση/ιδεολογικοποιηση της Εκκλησιας. Αυτο θα ηταν αντιθετο με τον σκοπο υπαρξης της Εκκλησιας. Και σιγουρα δεν πιστευω οτι ειναι και οι δυο κοσμοθεωριες. Η αριστερα σιγουρα ειναι, σαν ιδεολογια. Η Ορθοδοξια ειναι εμπειρια Θεου και ως τετοια λειτουργει.
Η αντιληψη μου περι του θεματος εν πολλα απλη. Για οσα μαχεται η αριστερα να κατακτησει (ισοτητα, κοινωνικη δικαιοσυνη, ελευθερια ουσιαστικα), η Ορθοδοξια παρεχει τα εφοδια, την θεολογικη αναλυση και την ψυχοθεραπευτικη. Ολα αυτα τα βαζει ομως στο context της σχεσης του ανθρωπου με τον Θεο. Και ειναι σε αυτο το context που μπορουν να αντιμετωπιστουν οι εγγενεις αδυναμιες του ανθρωπου, που ειναι ταυτοχρονα και πηγες των ολων οσων μαχεται εναντια η αριστερα (απληστια, μεγιστοποιηση του κερδους, αδιαφορια προς τον συνανθρωπο, ρατσισμος, εθνικισμος κτλ).
Εφοσον η πηγη αυτων των αδυναμιων ειναι η πτωση του ανθρωπου, ο τροπος να αποκατασταθει ειναι να ερτει κοντα στο Θεο παλι.
Για οσους δεν πιστευουν στο Θεο δεν υπαρχει καταναγκασμος βεβαια γιατι η πεμπτουσια της Ορθοδοξιας (αλλα και της αριστερας) ειναι η ελευθερια του ανθρωπου. Οποτε δεν νοειται καταναγκασμος κανενος ειδους.
Ελπιζω να εγινα πιο κατανοητος, αλλα διαβασε και το αρθρο επισης για να μπουν περισσοτερο τα πραματα στη θεση τους.
ΥΓ. Για να σου δωκω ενα μικρο κινητρο, ελα ενα μικρο quote απο το αρθρο, που ειναι αποσπασματα απο ενα βιβλιο του π.Ιωαννη Ρωμανιδη
'Το θεμέλιο του Μαρξισμού και το θεμέλιο της Πατερικής θεολογίας από επιστημονική άποψη είναι το ίδιο, οπότε μπορούσαν μεταξύ τους οι Μαρξιστές και οι Πατερικοί θεολόγοι να συνεννοηθούν'
Καλημέρα.
@Νικόλα, τελικά κάπου με μπέρδεψες! Για ποιούς μιλάς; Πρώτα-πρώτα έχω να παρατηρήσω πως αν κάτι είναι "κακή σπορά" τότε απλά επιβεβαιώνεις αυτό που έχω πει: δεν φταίνει "αυτοί" αλλά αυτοί που έσπειραν.
Αλλά Νικόλα κάπου με μπέρδεψες...για ποιους μιλάς; Δεν ξέρω τι βλέπει ο Μικρός Ναυτίλος και δεν ξέρω τι μάτια φοράει.
Το τι βλέπεις, έχει να κάνει με το που κοιτάζεις. Ποιος είναι πεθαμένος;
@ Άνευ και Υλαντρον...Το κείμενο, έχει να κάνει κυρίως με τα Φοιτητικά Κινήματα των Αθηνών και με την ανάγκη για μια Αριστερά όπως την περιγράφω.
@Me δεν ξέρω αν απευθύνεσαι σε μένα ή σε άλλους ή σε όλους. Απλά, επειδή υπογράφω το άρθρο, ελπίζω η θέση μου να είναι φανερή. Η παρουσία των "ματατζήδων" όχι απλά με ενοχλεί αλλά με κάνει έξω φρενών.
Και συμβαίνει να γνωρίζω κατοίκους της περιοχής των Εξαρχείων , και δεν μιλάω για φοιτητές αλλά για ανθρώπους 50+ χρόνων που ζουν πολλά χρόνια στη περιοχή (Καλλιδρομίου) γνωρίζουν σε βάθος τα προβλήματα και ταυτόχρονα θέλουν να απομακρυνθούν τα ΜΑΤ γιατι το μόνο που καταφέρνει η παρουσία τους είναι να αγριεύει τους πάντες. Όπως λες και εσύ όμως, το πρόβλημα οι μάλλον οι αιτίες του προβλήματος είναι αλλού και πάει σε τεράστιο βάθος. Με την ευκαιρία, να προσθέσω πως το δικό μου το παιδί, μένει στα Εξάρχεια. Και αυτό που με ανησυχεί-και με ανησυχεί συχνά και έντονα- δεν είναι η παρουσία των διαφόρων "φυλών" των Εξαρχείων γύρω της, αλλά η παρουσία όλων αυτών των ένστολων και εξοπλισμένων ειδικών σωμάτων που σου ζητάνε ταυτότητα ή σε "σκανάρουν" διαρκώς με τα μάτια αν δεν τους αρέσει η φάτσα σου.
Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει πως η παρουσία τους είναι ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ απλά είτε εθελοτυφλεί είτε ανήκει σε άλλη σφαίρα λογικής.
@ Καπιταλιστικό Κομμούνι(!)χαίρομαι που πρβληματίστηκες...θα μπορούσες ίσως να γίνεις λιγάκι πιο αναλυτικός;
@Δραπέτη....σεβαστή η συζήτηση περί Ορθοδοξίας και Αριστεράς...ενδιαφέρουσα θα έλεγα (διαφωνώ ωστόσο πλήρως) αλλά, είναι ΆΛΛΗ συζήτηση.
@phlou, το είδα, ευχαριστώ :-)
@bananistanos...νομίζω πως πιο πάνω σου έχω απαντήσει και σένα...Και νομίζω επίσης πως απαντά σε όλους η "me".
Αυτοι που μιλανε απο τους καναπεδες τους
Αυτοι που μαθαινουν τι συμβαινει απο την κατευθυνομενη τηλεοραση της κρατικης προπαγανδας που μονιμα λιβανιζει τον Καραμανλη
Αυτοι που ποτε δεν συζητησαν με κανεναν φοιτητη που ποτε δεν διαβασαν τις αναλυτικες θεσεις των οργανωσεων για τα Πανεπιστημια και τη μεταρρυθμιση γιατι δεν θελουν και γιατι τους φτανουν τα δελτια ειδησεων που λογοκρινουν και κοβουν καθε δηλωση για να παρουσιαζουν το κινημα αγραμματο και ασχετο
Αυτοι που δεν θελουν να προσπαθησουν λιγο για να καταλαβουν κατι παραπανω απο οσα τους βολευει να ξερουν
Ειναι απλα μερος του προβληματος
Το Πολυτεχνειο του 73 ειναι εμπνευση αλλα δεν ειναι για επαναληψη
Τα σημερινα Πολυτεχνεια το σημερινο κινημα που διαμορφωνεται εχει ακομα πιο σοβαρα ζητηματα να αντιμετωπισει
Και οσοι μιλανε για μαλλι γυαλι και παντελονι Lee και νομιζουν πως αυτό είναι το φοιτητικο κινημα σημερα είναι βαθεια νυχτωμενοι και παιζουν το παιχνιδι της εξουσιας παραπλανωντας με τον τροπο των ΜΜΕ
ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΟΥΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ;
Καλημέρα σας,
Της γενιάς μας τα πολυτεχνεία είναι ο αγώνας για την ποιότητα της δημοκρατίας, για ουσιαστική παιδεία και όχι κατάρτιση. Για προστασία των κοινωνικά αδύναμων. Για εκδίωξη της κακώς εννοούμενης κομματοκρατίας και των δινών που επιφέρει τόσο μέσα στα πανεπιστημια όσο και στην κοινωνία. Για ενεργό ρόλο στην κοινωνία και έντονη πολιτικοποίηση των πολιτών. Για προστασία του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου.
Χαιρετισμούς από την (επιτελους) χειμωνιάτικη θεσσαλονίκη
@Δημήτρη-Ιατρική Αθηνών, σε ευχαριστώ για την παρέμβαση. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον Κυπριακό Πολίτη που φιλοξενεί κάθε Σάββατο τη Στήλη μου (Στήλη Άλατος). Μου δίνεις την ευκαιρία να επαναλάβω, πως στο Ιστολόγιο, ανεβάζω αυτά που δημοσιεύω τα Σάββατα στον Πολίτη, και όχι το αντίστροφο όπως ακόμα νομίζουν αρκετοί. Ακατανόητο, γιατί το εξηγώ στο εισαγωγικό κείμενο της ιστοσελίδας...
@Captain harbour
Νομίζω, πως περίπου τα είπες όλα σε τρεις αράδες μέσα.
Στέλνω και εγώ τους χαιρετισμούς μου, από την χλωμή και συννεφιασμένη Λευκωσία :-)
Διαβάστε παρακαλώ το εξαιρετικό κείμενο του Captain Harbour για το ίδιο θέμα στο
http://captainharbour.blogspot.com/2008/11/blog-post_17.html
Και εντωμεταξύ μιλάμε για ελευθερίες και άλλα ωραία πράγματα και αυτή τη στιγμή συνεχίζεται η "δημοκρατική" χούντα που ζούμε στην Ελλάδα τουλάχιστον, να χτυπάει ένα απλό blog... Τόσο γελοίοι και άχρηστοι είναι οι σημερινοί "δημοκράτες" που πλέον δε διαφέρουν καθόλου από τους δικτάτορες της 7ετίας μη σας πω τους ξεπερνούν κιόλας ή σε λίγο θα τους ξεπεράσουν έτσι όπως πάνε... Πάντως δεν θα τους κάνω τη χάρη να το αφήσω το θέμα έτσι, εξετάζω ήδη το θέμα νομικά και επιφυλάσσομαι να τους σκίσω στα δικαστήρια εφόσον βλέπω ότι το συνεχίζουν το παιχνίδι τους.
Δεν έζησα στην Ελλάδα γιάυτό εξηγάτε μου, τα Ματ πάνε οπλισμένοι στα εξάρχεια για να προκαλέσουν επεισόδια για να σκοτώσουν την ανία τους; Αν πάνε άοπλοι θα περάσουν καλύτερα; Δεν γίνεται καμιά παρανομία εκεί άρα να μην πηγαίνουν;
Τι σημαίνει προκαλεί η αστυνομία; Να την καταργήσουμε τότε για να λυθούν όλα τα προβλήματα. Ή μήπως τη χρειαζόμαστε για να κτυπά τους ακροδεξιούς/ναζί; Να αφοπλίζει τους βλαμμένους, να σπάζει το αυγό του φιδιού...
Φίλε Πίττα, φαντάζουμε αφού τα ματ (και η ΜΜΑΔ;) σε κάνουν έξω φρενών, αν επιστρέψεις ένα βράδυ στο σπίτι σου και βρείς μέσα διαρρήκτες θα καλέσεις τους φίλους σου από τα εξάρχεια να καθαρίσουν με μολότοφ και καδρόνια;
Φίλη Μe, το ίδιο θα κάνεις και εσύ αν κάποιο βράδυ που πας σπίτι σε σταματήσει κάποιος στο δρόμο με κακό σκοπό;
Δημοσίευση σχολίου