Στήλη Άλατος

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Καλώς Ήρθατε στη Στήλη Άλατος. Η Στήλη, δημοσιεύεται κάθε Σάββατο, ταυτόχρονα στην Κυπριακή εφημερίδα Πολίτης και στο ελληνικό portal TVXS. Κάποιες φορές, αν το επιβάλλει η επικαιρότητα γράφω και ανεβάζω κείμενα μόνο για διαδικτυακή χρήση. Κάτω από τα άρθρα, όπως σε όλα τα ιστολόγια, υπάρχει χώρος για σχολιασμό. Moderation, δεν κάνω. Για αυτόν τον λόγο όμως είμαι αυστηρός σε σχόλια επιθετικά που δεν σέβονται την οποιαδήποτε Άλλη άποψη ή είναι επιθετικά κατά κοινωνικών και φυλετικών ομάδων. Ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις διαγράφονται χωρίς συζήτηση.

Συντονιστείτε τώρα στους 107, 6

Κινούμενη Άμμος. Κάθε Σάββατο 6-8 μ.μ στον 107,6 ή στο : www.1076.eu Στο shoutbox, το συζητάμε ζωντανά! Από τον Bach στον Dylan και από τον Beethoven στους Beatles και τους Felice Brothers,όλα είναι Μουσική 107.6 ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Obama vs McCain

Σε μία εβδομάδα, θα ξέρουμε ποιος είναι ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος.

Πρόσφατα, στον Όμιλο Φίλων Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, έγινε μία ενδιαφέρουσα εκδήλωση με θέμα "Παράγοντες και Συνιστώσες των Αμερικανικών εκλογών" με ομιλητές τον Κο Λευτέρη Ελευθερίου Campaign Manager με εμπειρία στις Αμερικανικές Εκλογές και εμένα με την ιδιότητά μου ως στελέχους της Επικοινωνίας.


Με αφορμή ένα σχόλιο του Vikar στην προηγούμενη συζήτηση, είπα να ανεβάσω εδώ , μεσοβδόμαδα την εισήγηση που έκανα στην Έλευσις.


Η ματιά μου, είναι απλή: ο προβληματισμός, ενός ευρωπαίου πολίτη σε σχέση με τις Αμερικανικές εκλογές και σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση. Ασφαλώς υπάρχουν πολλές παράμετροι που παρέλειψα. Αν τις είχα προσθέσει...θα μιλούσα ακόμα.


Και γενικά προτιμώ, όποτε "μιλάω" να το πράττω με όσο μπορώ πιο μικρά αλλά περιεκτικά κείμενα που να διεγείρουν συζήτηση. Η μόνη παράμετρος για την οποία ίσως μετάνοιωσα επειδή δεν την περιέλαβα, είναι η Περιβαλλοντική Κρίση, εξ ίσου παγκόσμια και επίσης με τεράστιο οικονομικό και όχι μόνο κόστος, μιας που μεταξύ άλλων προκαλεί και θα προκαλεί τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα. Αλλά πάλι, αυτό αποτελεί ένα ολάκερο θέμα από μόνο του.


Παραθέτω λοιπόν την ομιλία μου ακριβώς όπως γράφτηκε και διαβάστηκε:



Καλησπέρα σας.

Γιατί άραγε να μας ενδιαφέρουν τόσο πολύ οι Αμερικανικές εκλογές;

Ένα πρόσφατο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ που παρακολουθήσαμε από το Δορυφορικό κανάλι της Ελληνικής τηλεόρασης, με ένα ανάλογο ερώτημα, που απευθύνθηκε σε τυχαίο δείγμα πολιτών στους δρόμους της Αθήνας, έδειξε, πως μάλλον αδιαφορία υπάρχει καθώς η μεγάλη μερίδα των ανθρώπων απλά, αγωνίζεται για να τα βγάλει πέρα.


Η αδιαφορία λοιπόν του τυχαίου συνταξιούχου στο δρόμο η της κυρίας που προσπαθεί να διαχειριστεί τα ελάχιστα έσοδα του οίκου της και να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες, μοιάζει εύλογη και οι αντιδράσεις υγιείς.


Ωστόσο, οι Αμερικανικές εκλογές μας ενδιαφέρουν.


Και είναι χαρακτηριστικό, πως στο εν λόγω ρεπορτάζ αλλά και σε μερικά ακόμα ανάλογα που είδα σε ξένα ειδησεογραφικά κανάλια, αυτοί που απαντούσαν καταφατικά, αυτοί που είχαν άποψη, ήταν οι νέοι άνθρωποι. Εύλογο.


Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, στην παρούσα ιστορική συγκυρία, η πορεία και το στίγμα της Αμερικανικής Πολιτικής είναι σε μεγάλο βαθμό ταυτισμένα με την πορεία και τις τύχες του Καπιταλισμού.

Του πλέον ευέλικτου μέχρι στιγμής συστήματος διαχείρισης του πραγματικού κόσμου, ενός συστήματος που μοιάζει να έχει τις λιγότερες αγκυλώσεις από οποιοδήποτε άλλο έχουμε δοκιμάσει τους τελευταίους αιώνες.


Να πω εδώ, πως δεν είναι λίγοι οι θεωρητικοί που θεωρούν πως ο Σοσιαλισμός είναι το τελικό στάδιο εξέλιξης του Καπιταλισμού και όχι το αντίπαλο δέος του. (θα το θυμηθούμε αυτό ξανά, σε λίγο)


Και να θυμίσω , πως ζούμε μέσα στον Καπιταλισμό και δεν τον παρατηρούμε ως εκκεντρικοί φυσιοδίφες που μελετούν σε μία ζούγκλα περίεργα δίπτερα έντομα ή υπερμεγέθεις βατράχους.


Υπάρχουν βέβαια, και αυτοί που πανηγυρίζουν για την παρούσα οικονομική κρίση, με περίσσεια και ανώριμη χαιρεκακία όπως ακριβώς χειροκροτούσαν όταν έπεφταν οι δίδυμοι πύργοι της Νέας Υόρκης. Και στις δύο περιπτώσεις, αγνοούν την ουσία. (πολιτικός αυτισμός)


Στη μία περίπτωση την απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας και την οικονομική εξόντωση αμέτρητων ανθρώπων κα στην άλλη την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, μέσα σε ελάχιστο χρόνο.


Αυτές οι αντιδράσεις βέβαια, ανήκουν στα κοινωνικά και πολιτικά περιθώρια, αλλά είναι υπαρκτές και ταυτόχρονα εξοργιστικές.


Το τι θα γίνει λοιπόν στις Ηνωμένες Πολιτείες στην μητρόπολη του Καπιταλισμού, μας ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα.


Είμαστε μέρος αυτού του κόσμου και όχι κάποιου ιδεατού.


Επηρεαζόμαστε άμεσα όχι μόνο από το ποια Πολιτική θα εκφράσει ο Λευκός Οίκος, αλλά και από τη Στρατηγική που θα ακολουθήσει προκειμένου να την εκφράσει και να την εφαρμόσει. Κυρίως από αυτή.


Οι διαφορές μεταξύ των δύο κεντρικών Αμερικανικών Πολιτικών δυνάμεων, ποτέ άλλοτε στα τελευταία 40 χρόνια , δεν ήταν τόσο ευδιάκριτες.


Και μεταξύ των κυρίων McCain & Obama υπάρχει χάσμα μεγάλο από τη στιγμή που ο ένας θέλει να επαναφέρει την ισχύ των Ηνωμένων Πολιτειών δια της μονομερούς πυγμής και ο άλλος θέλει να αποκαταστήσει την υπόληψη της Αμερικής συγκεντρώνοντας ξανά τους συμμάχους της, όχι ως εκτελεστές της αμερικανικής πολιτικής αυτή τη φορά, αλλά ως ισότιμους συνέταιρους στη λήψη αποφάσεων.


Με τον κύριο McCain η εξέλιξη της Παγκοσμιοποίησης θα μπει σε αναστολή, ενώ ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο, ανοίγει ο δρόμος προς την εσωστρέφεια των εθνών –κάτι που στους μελετητές της Ιστορίας του 20ου αιώνα θυμίζει τα όσα συνέβησαν με το κραχ του 1929 και το θέριεμα του εθνικισμού.


Με τον κύριο Barack Obama η Παγκοσμιοποίηση, σαν φυσικό εξελικτικό φαινόμενο της πλανητικής κοινωνίας μάλλον τείνει να ανασυντάσσεται αλλά δεν αναστέλλεται.


(το παράδειγμα του εκκρεμούς->πτώση Σοβιετικής Ένωσης μυθολογία περί τέλους της ιστορίας, οι τάσεις ως εκκρεμές πάνε στο άλλο άκρο= νεοφιλελευθερισμός & ακύρωση όλων των κανόνων->το εκκρεμές στο άλλο άκρο= σκάσιμο της φούσκας-->τάσεις εξισορρόπησης, επιστροφή στην πραγματικότητα)


Βάζει νέους κανόνες στο παιχνίδι, ή επαναφέρει κανόνες που εγκαταλείφθηκαν.


Μιλάω ασφαλώς για τον αυξημένο παρεμβατικό ρόλο του Κράτους στην οικονομία , κάτι που θα ωφελήσει τους Πολίτες.


Μου είναι αδύνατο σε αυτό το σημείο να μην αναφερθώ στα λόγια του Eric Hobsbawm, ο οποίος κατά κοινή παραδοχή, είναι ο κορυφαίος ευρωπαίος μαρξιστής Ιστορικός και στοχαστής (πρόσφατη συνέντευξη του, στην Corriere de la Sierra-αναδημοσιευμένη στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 12 Οκτωβρίου 2008)


« ο Μαρξ δεν πρόκειται να επιστρέψει στην αριστερά, αν αυτή δεν εγκαταλείψει επιτέλους την στρατηγική της ταύτισης του αντικαπιταλισμού, με τη στείρα συνθηματολογία κατά της παγκοσμιοποίησης. Η παγκοσμιοποίηση υπάρχει (συνεχίζει ο Hobsbawm ) και, εφόσον δεν συμβεί μια κατάρρευση της ανθρώπινης κοινωνίας, είναι ανεπίστρεπτη γιατί αποτελεί μέρος της φυσικής εξέλιξης. Επιπλέον, ο Μαρξ την αναγνώριζε ως πραγματικό δεδομένο και, ως διεθνιστής, την έκρινε θετικά, τουλάχιστον καταρχήν. Εκείνο στο οποίο αυτός ασκούσε κριτική -και στο οποίο και εμείς οφείλουμε να ασκούμε κριτική- ήταν ο τύπος παγκοσμιοποίησης που παράγεται από τον σημερινό καπιταλισμό ο οποίος μέσα από τις αντιθέσεις και τις κρίσεις του όμως στο τέλος μπορεί να αναδείξει τον σοσιαλισμό σαν την αποκορύφωσή του


Να θυμίσω ακόμα μερικά πράγματα.


Στα τελευταία 8 χρόνια διακυβέρνησης του κου Bush, είχαμε μεταξύ άλλων στις Ηνωμένες Πολιτείες έναν μεγάλο πόλεμο κατά της Ακαδημαϊκής Κοινότητας.


Ο Darwin, Δαρβίνος ελληνιστί, μπήκε στο στόχαστρο του σκληρού πυρήνα των Ευαγγελιστών οι οποίοι πίεσαν και πίεσαν αφόρητα για την επιστροφή των απόψεων του Δημιουργισμού στα σχολεία.


Πολλές φορές διαβάσαμε στις δικές μας εφημερίδες για απεργίες καθηγητών στις ΗΠΑ και συγκρούσεις μεταξύ της τυφλής άγνοιας και της συστηματικής παιδείας.


Αυτά τα χρόνια, η επιστημονική έρευνα μπήκε στον ίσκιο της ανυποληψίας –γνωστές είναι οι παρεμβάσεις του Λευκού Οίκου στις έρευνες των βλαστοκυττάρων.


Ακόμα, η διαρκώς ανερχόμενη και ανεξέλεγκτη ισχύς ποικίλλων θρησκευτικών κύκλων , η ενθάρρυνση εθνικιστικών ομάδων, και βέβαια το αχαλίνωτο άνοιγμα της οικονομικής ψαλίδας, δημιούργησαν ένα μείγμα εξαιρετικά δυσάρεστο για τους σκεπτόμενους αμερικανούς.


Και όσο και να φαίνεται περίεργο σε πολλούς έλληνες, που νομίζουν πως γνωρίζουν τα πάντα για τα πάντα, υπάρχουν πολλοί σκεπτόμενοι αμερικάνοι, τόσο στον αφρό, δηλαδή σημαντικότατοι δημιουργοί, ακαδημαϊκοί , επιστήμονες όσο και στη βάση, δηλαδή, απλοί άνθρωποι.


Η Αμερική, μας ενδιαφέρει. Αν όχι για τίποτα άλλο, αλλά γιατί είναι η μεγαλύτερη δύναμη του κόσμου και τυχόν κατάρρευσή της θα συμπαρέσυρε οδυνηρότατα όλον τον κόσμο. Είναι μία δύναμη που θα παραδώσει στον επόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου,


δυο ανοιχτά πολεμικά μέτωπα

• ένα προβληματικό σύστημα παιδείας στο πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο,

• ένα σύστημα υγείας απρόσιτο για όλο και περισσότερους αμερικανούς πολίτες

• ένα ετήσιο έλλειμμα 500 εκατομμυρίων δολαρίων,

• ένα συνολικό δημόσιο χρέος 10 τρισεκατομμυρίων και,

• την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος

• και, ένα κύμα καινούργιων ανέργων σε όλη τη Δύση και όχι μόνο στις ΗΠΑ.


Τελειώνω, με το εξής, νομίζω απλό:


Λένε , πως η διαφορά μεταξύ των Αμερικανών υποψηφίων είναι μία cola difference. Κάτι σαν τις διαφορές μεταξύ Κόκα Κόλα και Πέπσι Κόλα.


Πρώτα από όλα χαριτολογώντας κάπως, να πω πως η Κόκα Κόλα όχι μόνο δεν έχει απολύσει κανέναν αλλά έκλεισε άλλη μία χρονιά μεγάλης κερδοφορίας και προσλαμβάνει προσωπικό, ενώ η Πέπσικο έχει χτυπηθεί άσχημα από την κρίση.


Πέρα όμως από αυτό. Σίγουρα, κανείς δεν περιμένει από κάποιον ηγέτη να ανέβει πάνω και να πατήσει μαγικά κουμπιά αλλαγής.


Και, κατά την άποψή μου, όσο πιο μεγάλη είναι μία χώρα, τόσο πιο δύσκολες είναι οι θεαματικές αλλαγές.


Όμως, το ποιος ανεβαίνει πάνω κάθε φορά, έχει τεράστια σημασία στην κοινωνία.


Ανάλογα με το ποιος είναι ο Ηγέτης, διαφορετικές είναι και οι Κοινωνικές Δυνάμεις που απελευθερώνονται και αποκτούν δυναμική επιρροή στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.


Λίγο νωρίτερα, έδειξα τους Ακαδημαϊκούς, τους επιστήμονες, τους καθηγητές και τη διανόηση ως τις τάξεις που έχουν πληγεί από την βασιλεία των Ρεπουμπλικανών.


Ακριβώς αυτοί, σε μία νίκη του Barack Obama θα βρεθούν ξανά στο προσκήνιο.


Και αυτό άμεσα στην Αμερική και έμμεσα στον κάθε κάτοικο του πλανήτη, συμφέρει.


Τον συμβολισμό που κουβαλάει η άνοδος ενός αφροαμερικανού στην Προεδρία στη χώρα που έζησε αγωνίστηκε και δολοφονήθηκε μόλις πριν από 40 χρόνια ο Martin Luther King, τον θεωρώ απλά, αυτονόητο.


Τελειώνω λέγοντας, πως πολλοί είχαν πει ότι αν βγει ο Barack Obama Πρόεδρος, θα δολοφονηθεί.


Ανάμεσα στις Κασσάνδρες, και η έξοχη -κατά τη γνώμη μου- Βρετανίδα συγγραφέας Doris Lessing που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2007.


Πιστεύω, και ελπίζω να μην διαψευστώ, ο Barack Obama δεν κινδυνεύει. Αποτελεί, το σημαντικότερο όπλο του συστήματος, προκειμένου αυτό να ελιχθεί και να μακροημερεύσει.


Και το σύστημα, μας αρέσει δεν μας αρέσει έχει αποδείξει την ευελιξία του, έστω και με αργά αντανακλαστικά.


Και αυτό το λεω, γιατί, όποιος ζει και εργάζεται είναι αξιωματικά μέρος του συστήματος, απολαμβάνει τα όποια καλά του και δυστυχεί με τα προβλήματά του.


Κατά συνέπεια, και επειδή τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς "σύστημα" εύλογη είναι και η επιθυμία για την διαρκή βελτίωσή του.


Αφιερώνω, όλα όσα είπα, σε μία κυρία από το Μιζούρι, αφροαμερικανίδα, σχεδόν 100 χρόνων.


Η γυναίκα αυτή, μεγάλωσε σε μία χώρα όπου όταν ήταν παιδί οι αφροαμερικανοί, δεν έμπαιναν καν σε λεωφορείο. Μετά, είχαν λεωφορεία μόνο για τους έγχρωμους.


Αργότερα, έμπαιναν στα ίδια λεωφορεία με τους λευκούς αλλά δεν είχαν δικαίωμα να κάτσουν.


Πιο μετά,μπορούσαν να κάτσουν αλλά σε ξεχωριστές "ειδικές" θέσεις στο πίσω μέρος.


Η κυρία αυτή, είπε πρόσφατα στο CNN πως θέλει να ζήσει μέχρι την ορκωμοσία του Barack Obama και μετά, να πεθάνει ευτυχισμένη.


Ευχαριστώ


ΥΓ. Καλωσορίζω τον Νίκο Κουτσού στον χώρο του blogging.

Θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό , όταν πολιτικοί ανοίγουν τις απόψεις τους( όποιες και να είναι) για άμμεσο διάλογο με την Κοινωνία. Θα τον βρείτε εδώ: http://nkoutsou.blogspot.com/ και θα τον προσθέσω σύντομα στους συνδέσμους μου.

19 σχόλια:

Captain Harbour είπε...

Χαίρετε, πως είστε;

Τον τελευταίο καιρό ζήσαμε μια μεγάλη επανασταση. Η μητέρα του φιλελευθερισμού προεβη σε μια ακρως σοσιαλιστική κίνηση. Και μιλώ για την κρατική παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ. Η κατα τόπους παγκοσμιοποιημένη οικονομία ακολουθεί τα ίδια βήματα ώστε να συντηρηθεί το σύστημα. Δεν ξέρω αν είναι ο βέλτιστος τρόπος αντίδρασης. Θα το δείξει ο καιρός. Αυτό που πιστεύω είναι πως το μέλλον βρίσκεται σε ένα , ας μου επιτραπεί, "υβριδικό" πολιτικό σύστημα. Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία πρέπει να διατηρηθεί, να εξελιχθούν οι αρετές του καπιταλισμού και να δημιουργηθούν ισχυρά κοινωνικα κρατη πρόνοιας στο επίπεδο του πολίτη. Λίγο ουτοπικό ωστόσο με αρκετή προσπάθεια θα βρεθεί η μέση οδός της αλήθειας. Η αρχή αυτής της διαδικασίας μετεξελιξης μπορεί να συμπεσει με την εκλογή του Ομπαμα. Ωστόσο αυτό μπορεί να κριθεί μόνο απολογιστικα. Ως απόρροια αυτών των σκέψεων σημειώνω πως είναι αρκετά σημαντικές για όλη την υφήλιο οι εξελίξεις στην πέρα οχθη του Ατλαντικού διοτί δύναται να αλλάξει όλο το κοινωνικοπολιτικο σύστημα.

Unknown είπε...

Καλώς τον! Πολύ χαίρομαι που σας "ξαναβλέπω".

Ναι, δεν νομίζω πως διαφέρουμε στις εκτιμησεις μας, αυτά είναι η ουσία και του κειμένου ανήρτησα...

Θα δούμε. Τίποτα δεν θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά σίγουρα έχουμε μπροστά μας εξελίξεις που θα ήταν αδιανόητες λίγο καιρό πριν. Και πιστεύω πως ακόμα δεν έχουν "παιχτεί" ούτε καν τα πρώτα επεισόδια στους κύκλους των κρίσεων που θα φέρουν αυτές τις εξελίξεις.

Περιμένω σε κάποιο ορατό χρονικό διάστημα 3-5 ετών συνθήκες που ουσιαστικά θα επιβάλλουν τις ανάγκες ενός κεντρικού μηχανισμού αποφάσεων για όλον τον πλανήτη ή για το μεγαλύτερο μέρος του, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των επι μέρους.

Ανώνυμος είπε...

ti sosialistikh paremvash re paides??

To na pareis ta lefta apo tous forologoumenous kai na ta dwseis stis trapezes to 8eorite sosialismo?

3erete posa xronia 8a 3eplirwnei o forologoumenos ta disekatomyria twn bailouts?

Kai skeftite oti ola afta ta disekatomyria pou 8a dosoume apo tous forous mas stis trapezes 8a ta epanadanistoume me tokous pisw? De 8elw na akougome san thn papariga allla isws na einai h megalyterh kloph olwn tqn epoxwn..

Ανώνυμος είπε...

Analogistite poso spoudea einai mia xwra pou 8 xronia meta apo to 9/11 paei kai vgaZei proedro ena mayro me onoma barack hussein obama gio kenyath metanasth pou foithse
mikros se islamiko sxolio..

Kai emeis sta a8lia krath mas den apodexomaste oute kan mpatsos na ginei enas mh ellhnas..

Aax kai na mastan oloi amerikanakia..

By the way pitta
Ti egine telika me th tourkala ma8htria?
Sto diko mas great nation?

Captain Harbour είπε...

Εαν δεν γίνει υπό όρους η βοηθεια αυτη προς τις τράπεζες τότε θα μιλάμε για κλοπή. Δεν έχεις άδικο φίλτατε ανώνυμε. Σε αυτούς τους όρους αναφέρομαι όταν μιλάω για μια σοσιαλιστική στροφή του καπιταλισμού και την επιτευξη ενός μεσου οικονομικού συστηματος. Αυτούς θα προστατεύσει, με τελικό στόχο η οποιαδήποτε βοήθεια να αναφέρεται στον πολίτη και όχι στην τραπεζα. Αυτά δεν είναι δύσκολα να γίνουν στην σύγχρονη κοινωνία η οποία διέρχεται την Παγκοσμιοποίηση 3.0 (κατά Τόμας Φριντμαν). Δηλαδή την αναφορά των πάντων στο άτομο, δυνατοτητα βασιζόμενη στην αναπτυγμένη τεχνολογία. Πιστεύω πως το συστημα μπορεί να δρα διαδραστικά και η κοινωνική πολιτική να μην αναφερεται σε ομάδες πλεον. Όλα αυτά όμως γίνονται εάν υπάρχει και η ανάλογη πολιτική βούληση και η έλλειψη προτύπων όπως αυτών του Ανθίμου Θεσσαλονικής και του Ψωμιαδή οι οποίο θα έκαιγαν έναν Έλληνα Μπαρακ Ομπάμα

Vikar είπε...

Το τι έχει γίνει φίλε καπετάνιε είναι ότι το κράτος ΑΡΠΑΞΕ χρήματα από το κρατικό ταμείο και τα έδωσε στους μεγαλοκαπιταλίστες που βρέθηκαν σε απελπιστική κρίση. Δηλαδή χρησιμοποίησε τον κοινωνικό πλούτο που διαχειρίζεται, για να εξυπηρετήσει τα μονοπωλιακά και χρηματοοικονομικά συμφέροντα ΑΝΤΙ να αρπάξει(ΆΥΤΟ το κράτος βέβαια ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να το κάνει) την ιδιοκτησία που έχουν ιδιοποιηθεί τα μονοπώλια(μέσα παραγωγής κλπ) και παράγει(αυτή η ιδιοκτησία) τον πλούτο για τον εαυτό τους. Επομένως η κρατική κίνηση, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθόλου "σοσιαλιστικού " χαρακτήρα. Είναι ακριβώς φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα και μάλιστα με απροκάλυπτο τρόπο.

Η κίνηση αυτή του κράτους ΑΠΛΩΣ θα υποβοηθήσει (μαζί με άλλες αναμενόμενες κινήσεις και μέτρα) στο ξεπέρασμα αυτής της κρίσης, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ, πιό έντονη με ποιό ληστρικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, για το ξεπέρασμα της οποίας θα χρειαστεί ακόμα πιο έντονη η κρατική παρέμβαση κ.ο.κ.

@ Γιώργο

Πολλά τα θέματα που βάζεις. Θα επανέλθω

Vikar είπε...

Ουπς,

Καπετάνιε, με πρόλαβες με το νέο σου σχόλιο.

Θα επανέλθω να σχολιάσω, μερικές "ψευδαισθήσεις" σου

Unknown είπε...

Δεν έχω χρόνο αυτή τη στιγμή, είμαι μεταξύ δυο ραντεβού...

Ωστόσο έχει ενδιαφέρον το γεγονός πως εξαιρετικά καλός γνώστης της "αγοράς" , χρόνια στην Αμερική και άνθρωπος που μετέχει στους σχεδιασμούς των επενδύσεων για λογαριασμό του Κράτους, μου έλεγε πρόσφατα πως όχι αύριο η μεθαύριο αλλά πάντως σταδιακά ο έλεγχος του χρήματος (Τράπεζες) θα επιστρέψει σχεδόν αποκλειστικά στο Κράτος.

Το μόνο σίγουρο, είναι πως έχουμε μπροστά μας ένα "τσουνάμι" εξελίξεων αλλά και πως η σημερινή έκρηξη είχε προβλεφθεί με ακρίβεια από κάποιους οξυδερκείς.

Πιο συγκεκριμένα, έχω σπίτι (είμαι στο γραφείο τώρα) άρθρο επιφανέστατου βρετανού οικονομικού παράγοντα που, προσέξτε την ημερομηνία, νωρίς το 2005 είχε προβλέψει όλα όσα συμβαίνουν τώρα, και μάλιστα είχε προβλέψει και με ακρίβεια τον χρονισμό (τέλη 2008).

Κατά τα άλλα, συνιστώ ανεπιφύλακτα το τελευταίο τεύχος, αυτό που κυκλοφορεί τώρα, του περιοδικού Newsweek για ένα εξαιρετικό άρθρο-ανάλυση που αφορά στην Πράσινη Ατζέντα των Obama / Brown / Sarkozy όπου πια, η Πράσινη Οικονομία φαίνεται πως μπορεί να είναι μεταξύ άλλων και μία πειστική απάντηση στην οικονομική κρίση αλλά και στην Ανεργία (Ασφαλώς μιλάμε για ατζέντα που θέλει 6-10 χρόνια για να αρχίσει να αποδίδει.) Πάντως, για όποιον θέλει να γνωρίζει πως τείνουν τα πράγματα το άρθρο είναι για μένα τουλάχιστον, από τα καλύτερα που έχω διαβάσει εδώ και κάποιο καιρό.

Ανώνυμος είπε...

O kapitalismos den mporei pote na apotyxei dioti mporei na stiriktei apo ton sosialismo.. Pote den mporoun na antistrafoun oi roloi giafto kai o sosialismos panta 8a katarreei..

Vikar είπε...

Γιώργο

Δυστυχώς είναι ανάγκη ο σχολιασμός μου να είναι μεγαλύτερος από το Post σου.
Ίσως θα έπρεπε να προβάλλω όλα τα πιο κάτω σε δικό μου Post, αλλά ακόμα δεν «συμφιλιώθηκα» με τον Vikar ως μελλοντικό blogger.

Μόνο ανόητοι ή δογματικοί θα μπορούσαν να προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν οι Αμερικάνικες εκλογές. Δυστυχώς έχουμε και από τα δύο είδη.
Οι ανόητοι δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι ο κόσμος μας έγινε μια γειτονιά και οι δογματικοί θεωρούν ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα της διαχείρισης του καπιταλισμού και κατά συνέπεια δεν μας αφορά.

Συμφωνούμε ότι «Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, στην παρούσα ιστορική συγκυρία, η πορεία και το στίγμα της Αμερικανικής Πολιτικής είναι σε μεγάλο βαθμό ταυτισμένα με την πορεία και τις τύχες του Καπιταλισμού.» προσθέτοντας ότι Αυτή η κρίση θα φέρει στο προσκήνιο (δεν ξέρω για πόσο χρονικό διάστημα) έναν πολύ-πολικό καπιταλισμό με περισσότερα κέντρα διαχείρισης. Βλέπω στο προσκήνιο ενεργό ρόλο για τις Ε.Ε, Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία. Αυτό και μόνο το γεγονός θα «εξασφαλίσει» παράταση ζωής για το σύστημα. Ισχυρίζομαι δηλ. ότι η απληστία και η «ανικανότητα» του βορειο-Αμερικάνικου καπιταλισμού στην διαχείριση της «παγκοσμιοποίησης» θα σπάσει την μονοκρατορία των ΗΠΑ, θα αφαιρέσει από αυτές (τις ΗΠΑ) την «διεύθυνση» του καπιταλισμού. Όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτή η πορεία είναι πορεία ΑΝΤΙΡΡΟΠΗ προς την νομοτελειακή ανάπτυξη του καπιταλισμού, την πορεία δηλαδή συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Τώρα θα «ξαναρχίσει» ένας ενδο-καπιταλιστικός αγώνας (μεταξύ των χωρών που προανέφερα) για την κυριαρχία. Ελπίζω, εύχομαι και αγωνιώ αυτός ο αγώνας να μην πάρει θερμή μορφή.

Διαφωνώ όμως ότι ο καπιταλισμός είναι το «πλέον ευέλικτο μέχρι στιγμής σύστημα διαχείρισης του πραγματικού κόσμου, ένα σύστημα που μοιάζει να έχει τις λιγότερες αγκυλώσεις από οποιοδήποτε άλλο έχουμε δοκιμάσει τους τελευταίους αιώνες»
Κατ αρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω δύο έννοιες.
Τι σημαίνει ευέλικτο? Και τι σημαίνει αγκυλώσεις?
Αν ευέλικτο και με λίγες αγκυλώσεις σημαίνει ότι βρίσκει τρόπους να ξεπερνάει τις κρίσεις και τις αντιφάσεις του συμφωνούμε, αν και πρέπει να τονίσουμε ότι σε αυτό(την ικανότητα επίλυσης των αντιφάσεων) υπάρχει ένα χρονικό όριο και ένα επίπεδο ανάπτυξης, ύστερα από το οποίο δεν θα μπορεί να ελίσσεται πλέον.
Αν όμως ευέλικτο σημαίνει την ικανότητα να ελίσσεται έναντι των κοινωνικών αντιθέσεων ικανοποιώντας όλες τις κοινωνικές τάξεις , ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ λέγοντάς σου ότι πάντοτε ο καπιταλισμός ευθέως, καλυμμένα η απροκάλυπτα λύνει τις αντιθέσεις υπέρ των μονοπωλίων και μόνο.

Ξέρεις, Γιώργο, δυστυχώς έχουμε μάθει να συγκρίνουμε το ΣΗΜΕΡΙΝΟ καπιταλιστικό σύστημα με τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ έτσι όπως κατάντησε ο «υπαρκτός» λίγο πριν την πτώση του. Φυσικά υπερτερεί ο Καπιταλισμός. Ξεχνούμε την μεγαλειώδη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και των παραγωγικών και των ανθρώπινων σχέσεων αμέσως μετά την επανάσταση και μέχρι τον μεσοπόλεμο. Παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι αυτές οι νέες κοινωνικές σχέσεις λειτούργησαν σαν ατμομηχανή και πέρασαν την Σοβιετική Ένωση στην νέα εποχή παρά την ύπαρξη του Στάλιν και των ακόμα χειρότερων διαδόχων του. Φαίνεται ότι τελικά εκείνη η επανάσταση ήταν προορισμένη ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ επειδή η κοινωνική εξέλιξη (ανάπτυξη παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων) δεν είχε φθάσει ακόμα στο επίπεδο που θα μπορούσε να την υποστηρίξει. Όμως παραμένει εδώ σαν η πρώτη προσπάθεια άλματος, προς την κοινωνία του μέλλοντος, που ήταν αποτυχημένη.

Τώρα, πρέπει να πανηγυρίζουμε ή να λυπόμαστε για τις κρίσεις του καπιταλισμού? Ούτε κρύο ούτε ζέστη Γιώργο μου. ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ βλέπεις. Οι κρίσεις θα έρχονται και θα παρέρχονται μέχρι να έρθει εκείνη η κρίση που θα αναγκάσει την κυρίαρχη τάξη να παραδώσει την διαχείριση του συστήματος σε άλλες που μπορούν λόγω της φύσης τους και των χαρακτηριστικών τους να προχωρήσουν την ανάπτυξή του σε ανώτερα επίπεδα.
ΟΜΩΣ, άλλο η ΚΡΙΣΗ και άλλο τα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της .Φυσικά λυπούμαστε για το ότι η κάθε κρίση στη διαδικασία ξεπεράσματος της καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις. Εργατική δύναμη(με την ανεργία), παραγωγική βάση (κλείσιμο εργοστασίων), παραγμένο πλούτο (απαξίωση η και απευθείας καταστροφή προϊόντων- Να θυμίσω εδώ και την πολιτική «απόσυρσης» αγροτικών προϊόντων της τότε ΕΟΚ).

Υπάρχουν λες διαφορές, όχι τόσο ευδιάκριτες, μεταξύ των δύο κύριων πολιτικών δυνάμεων στην Αμερική. Μάλιστα «μεταξύ των κυρίων McCain & Obama υπάρχει χάσμα μεγάλο από τη στιγμή που ο ένας θέλει να επαναφέρει την ισχύ των Ηνωμένων Πολιτειών δια της μονομερούς πυγμής και ο άλλος θέλει να αποκαταστήσει την υπόληψη της Αμερικής συγκεντρώνοντας ξανά τους συμμάχους της, όχι ως εκτελεστές της αμερικανικής πολιτικής αυτή τη φορά, αλλά ως ισότιμους συνέταιρους στη λήψη αποφάσεων.»

Ισχυρίζομαι ότι οι διαφορές που πράγματι υπάρχουν δεν αφορούν την αμφισβήτηση ή όχι της βάσης του συστήματος. Αφορούν τον τρόπο διαχείρισης του. (Περίπου το ίδιο λες και εσύ). Ο Obama φαίνεται να κατανοεί ότι ο βορειο-Αμερικάνικος καπιταλισμός πρέπει να συμβιβαστεί με την ύπαρξη και άλλων καπιταλιστικών κέντρων. Ο McCain ζει στην προηγούμενη δεκαετία. Ο Αμερικάνικος λαός φαίνεται ότι έχει το ταλέντο να διακρίνει και να εκλέγει τον καταλληλότερο για τη δεδομένη χρονική στιγμή του συστήματος. Και σίγουρα τώρα είναι ο Obama.
ΟΜΩΣ, μήπως άραγε αν εκλεγεί ο McCain θα ανασταλεί η παγκοσμιοποίηση, όπως ισχυρίζεσαι?. Δεν μπορεί να ανασταλεί, Γιώργο, όπως δεν μπορεί να σταματήσει και η διαδικασία γήρανσης (μου) επειδή και τα δύο είναι νομοτέλειες.
Για αυτό το λόγο, εξάλλου, χαρακτηρίζω μη αριστερή την πολιτική εναντίον της Ε.Ε. και της ολοκλήρωσης του ΚΚΕ, επειδή αντιπαλεύει μια νομοτέλεια. Αριστερή πολιτική είναι να πολεμάς το χαρακτήρα της ολοκλήρωσης και όχι την ίδια την ολοκλήρωση.
Και δεν είναι η πολιτική του όποιου Obama η McCain που γεννάει τους εθνικισμούς και την εσωστρέφεια των εθνών, παρότι μπορεί να υποβοηθήσει την εκδήλωσή τους. Είναι οι κρίσεις καθεαυτές που οδηγούν τους ανθρώπους με χαμηλή πολιτικοκοινωνική συνειδητότητα σε τέτοιους προσανατολισμούς (εθνικισμούς, ρατσισμούς, φασισμούς), πιστεύοντας λαθεμένα ότι η αιτία για τα δικά του προβλήματα είναι ο «ΑΛΛΟΣ».

Δεν πολύ-καταλαβαίνω με ποιο τρόπο θα ωφεληθούν οι πολίτες αν υπάρξει παρεμβατικός ρόλος του κράτους στην οικονομία. Αυτό δεν εξαρτάται από την φύση και το χαρακτήρα της οικονομίας? Αν η παρέμβαση είναι προς ενίσχυση των μονοπωλίων (έτσι θα είναι) πώς θα ωφεληθεί ο πολίτης? Πώς ωφελείται τώρα ο πολίτης με την παρέμβαση του κράτους και την χορήγηση μερικών τρισεκατομμυρίων (παγκοσμίως) προς τα χρηματοοικονομικό κατεστημένο? Ποιος πληρώνει την κρίση?

Και κάτι ακόμα. Συμφωνώ ότι «Ανάλογα με το ποιος είναι ο Ηγέτης, διαφορετικές είναι και οι Κοινωνικές Δυνάμεις που απελευθερώνονται και αποκτούν δυναμική επιρροή στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι».

Ποια είναι όμως τα πραγματικά περιθώρια επιρροής αυτών των δυνάμεων?. Τι και πόσο διαφορετικό χειρισμό είχαμε με Δημοκρατικούς προέδρους?

Είμαι σίγουρος, Γιώργο, ότι ο Obama θα αποδειχθεί ο κατάλληλος για την αντιμετώπιση της τωρινής οικονομικής κρίσης επειδή τα ατομικά του χαρακτηριστικά (νέγρος, μισο-εμιγκρές, κλπ) θα «αποκοιμίσουν» τις ενδυνάμει αντιστασιακές δυνάμεις της Αμερικάνικης κοινωνίας.
Μακάρι να αποδειχθεί ότι ο Obama δεν αποτελεί το alternative η το Plan B του βορειο-Αμερικάνικου καπιταλισμού.

Για τα υπόλοιπα, που αναφέρεις στο post σου τα οποία θεωρώ πολύ σημαντικά συμφωνώ απολύτως. Εννοώ τον πόλεμο των περί τον Bush εναντίον της επιστήμης κλπ, κλπ, αλλά σαν να το παρατράβηξα…….


Αυτά τα λίγα!!!!

Vikar είπε...

Φίλε καπετάνιε

Η κλοπή είναι ΚΛΟΠΗ είτε με όρους είτε χωρίς όρους. Εδώ δεν πρόκειται περί βοήθειας. Βοήθεια δέχονται οι αναξιοπαθούντες, ανήμποροι κλπ κλπ. Εδώ πρόκειται περί οικονομικού μέτρου που καλύπτει τις ζημιές που δημιουργήθηκαν από τις ληστρικές πολιτικές των funds και την ανάγκη των τραπεζών να τα στηρίξουν.
Δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχει ενδιάμεσο κοινωνικό σύστημα μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού με την έννοια που το βάζεις. Δηλ. κάποιο σύστημα που να έχει χαρακτηριστικά και των δύο συστημάτων. Επειδή τα δύο συστήματα έχουν ΜΟΝΟ μια ουσιώδη διαφορά. Και αυτή είναι το ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. Το κράτος και στην μία περίπτωση και στην άλλη (Καπιταλισμός –Σοσιαλισμός)θα ίναι το κράτος που θα εξυπηρετεί την τάξη που κατέχει την εξουσία.

Ανώνυμος είπε...

o sosialismos einai adynaton na efarmostei xoris texnologikh proodo..
Einai adynato na efarmostei xwris ape3arthsh apota orykta kaysima.. Pws na ylopoih8ei h aftarkia otan eisai toso e3artimenos energiaka?

Ot
an e3elix8ei o kapitalismos kai h texnologia se shmeio oste na mhn yparxei logos gia ton an8ropo na doulepsei tote pername aytomata se ena neo eidos kapitalismoy..

To idaniko politeyma den mporei plewn na sxediastei apo filosofous alla apo episthmones

Fantastite ti 8a ginotan an ta lefta gia to irak kai to bailout ta diname se ena ereynitiko programma gia na ftoia3ei mia nea koinonia se poleis oikonomika aftarkeis opou ola ta aga8a 8a paragontan apo mhxanes kai oloi oi polites 8a htan en dynamh episthmones kai filosofoi me mikroidikeyseis pou h monadikh tous egnia kai asxolia 8a htan h kalytereysh ths koinonias.. H diafora me ton sosialismo einai oti den yparxei kratos ola einai koina kai o stoxos den einai apla h epiviosh alla kai h proodos... Nomizw 8a symfwnouse kai o marx me thn idea mou..

Ανώνυμος είπε...

o sosialismos einai adynaton na efarmostei xoris texnologikh proodo..
Einai adynato na efarmostei xwris ape3arthsh apota orykta kaysima.. Pws na ylopoih8ei h aftarkia otan eisai toso e3artimenos energiaka?

Ot
an e3elix8ei o kapitalismos kai h texnologia se shmeio oste na mhn yparxei logos gia ton an8ropo na doulepsei tote pername aytomata se ena neo eidos kapitalismoy..

To idaniko politeyma den mporei plewn na sxediastei apo filosofous alla apo episthmones

Fantastite ti 8a ginotan an ta lefta gia to irak kai to bailout ta diname se ena ereynitiko programma gia na ftoia3ei mia nea koinonia se poleis oikonomika aftarkeis opou ola ta aga8a 8a paragontan apo mhxanes kai oloi oi polites 8a htan en dynamh episthmones kai filosofoi me mikroidikeyseis pou h monadikh tous egnia kai asxolia 8a htan h kalytereysh ths koinonias.. H diafora me ton sosialismo einai oti den yparxei kratos ola einai koina kai o stoxos den einai apla h epiviosh alla kai h proodos... Nomizw 8a symfwnouse kai o marx

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε,

"To idaniko politeyma den mporei plewn na sxediastei apo filosofous alla apo episthmones"

αλοίμονο στην κοινωνία που πίστεψε ότι οι Φιλόσοφοι δεν είναι επιστήμονες. Βραχυπρόθεσμα ή μακρυπρόθεσμα θα πληρώσει βαρύ τίμημα γι αυτή την απαξίωση και την έπαρση έναντι των ανθρωπιστικών επιστημών. Και για να τολμήσω να το επεκτείνω λίγο, μήπως ήδη (άρχισε να) τιμωρείται γι αυτό;

rose είπε...

@ Λεμέσια

συμφωνω απόλυτα!
και οχι μόνο... Η βαθια Επιθυμια και Αναγκαιότητα βρίσκεται πίσω απο οποιαδήποτε απόπειρα Αλλαγης..
αλιμονο αν οι Στοχαστές απουσιαζουν απο τη διαδικασία..
όπως και οι σκεπτόμενοι άνθρωποι..

αλίμονο αν η ελευθερη σκέψη και το δικαίωμα αυτης παραχωρηθει σε ειδικους και ειδήμονες...

@Γιώργο
με την ευκαιρία, θελω να σημειωσω Γιωργο ότι δεν ενθουσιαζομαι με την προβολη του μπλοκ του Κουτσού και ο λόγος που το εκφράζω ανοικτά είναι γιατι πιστευω οτι κυριως άτομα που εκφράζουν απολυτότητες χρησιμοποιούν τα μέσα της ελευθερης έκφρασης για να τα κακοποιήσουν

Anef_Oriwn είπε...

Vikar,

(Όπως πάντοτε) πολύ ενδιαφέροντα τα όσα γράφεις στις παρεμβάσεις σου. Αυτά που παραθέτεις πιο πάνω θα μπορούσαν να αποτελέσουν τροφή για περαιτέρω συζητήσεις για πολλά ζητήματα, όμως το post πήρε ήδη την άγουσα για το αρχείο και δεν υπάρχει ικανοποιητικός χρόνος.

Όμως δύο σημεία θα ‘θελα να θίξω έστω και την ύστατη!

1. Λες: “… Είμαι σίγουρος, Γιώργο, ότι ο Obama θα αποδειχθεί ο κατάλληλος για την αντιμετώπιση της τωρινής οικονομικής κρίσης επειδή τα ατομικά του χαρακτηριστικά (νέγρος, μισο-εμιγκρές, κλπ) θα «αποκοιμίσουν» τις ενδυνάμει αντιστασιακές δυνάμεις της Αμερικάνικης κοινωνίας. …”. Σε σχέση μ’ αυτό και κάνοντας κάποιους συνειρμούς και συσχετισμούς διερωτούμαι, πρώτον κατά πόσο η εκλογή/ανάδειξη του Ταλάτ ως ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας έχει “αποκοιμίσει” τη ριζοσπαστικότητα των τουρκοκυπριακών (αριστερών) μαζών και δεύτερο αν η βάση του ΑΚΕΛ (με τον ίδιο τρόπο και για παρόμοιους λόγους) θα εγκλωβιστεί σε μια διαδικασία υπεράσπισης της αριστερής (;) μας διακυβέρνησης.

2. Κάτι άλλο που μου προκάλεσε απορίες είναι αυτό που λες για το ΚΚΕ και την ευρωπαϊκή [καπιταλιστική] ολοκλήρωση. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω (μου προκάλεσε μάλιστα και σύγχυση) είναι ο διαχωρισμός (που κάνεις) της ίδιας της ολοκλήρωσης από τον χαρακτήρα της ολοκλήρωσης (εννοείς ότι αυτή η ολοκλήρωση θα μπορούσε να ήταν και σοσιαλιστική ή να μετασχηματιζόταν σε σοσιαλιστική;

******
Rose,

Ρίχνοντας σήμερα (ως λαθραναγνώστης) μερικές ματιές στη (μηνιαία) φτωχοπούλλεια χυδaio-ρυπαροφυλλάδα, κάπου υπήρχε και μια έκκληση απευθυνόμενη στους απανταχού ελληναράδες είτε να δημιουργήσουν όσο πιο πολλά blogs μπορούν για να αντισταθμίσουν τα αντίστοιχα κυβερνητικά ή κάτι τέτοιο (δεν θυμάμαι τον ακριβή χαρακτηρισμό), είτε να κάνουν μαζικές “εφόδους” σ’ αυτά τα blogs!
Να βάλουμε τα κράνη ή τες κάσκες μας!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 31/10/2008 – 3:55 μ.μ.

Ίλαντρος είπε...

Το τραπεζικό σύστημα είναι η κινητήριος δύναμη του καπιταλισμού. Είναι αυτό που διοχετεύει τους πόρους της οικονομίας εκεί που είναι πιο παραγωγικοί.

Ταυτόχρονα είναι και η αχίλλειος πτέρνα του συστήματος. Βασίζεται στην πίστη ότι όταν δώσεις τα λεφτά σου στην τράπεζα αυτή θα θα σου τα δώσει πίσω όταν τα χρειαστείς. Όταν η εμπιστοσύνη εκλείψει, το σύστημα καταρρέει.

Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, όπως γίνεται και σήμερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις το κράτος παρεμβαίνει για να στηρίξει το σύστημα και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη. Αυτό δεν είναι στροφή στο σοσιαλισμό, είναι αναγκαία παρέμβαση για την επιβίωση του καπιταλισμού.

Ο καπιταλισμός θα επιζήσει - παρά τις ατέλειές του - γιατί συνδυάζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την οικονομική ανάπτυξη με την ελευθερία.

Υ.Γ. ΠΠ, πολύ ωραία η ομιλία σου. Το γεγονός και μόνο ότι η Αμερική ετοιμάζεται να βγάλει μαύρο πρόεδρο είναι ιστορικής σημασίας. Βέβαια κι εμείς προοδεύουμε. Αντικαταστήσαμε το απολίθωμα του εθνοφασισμού με το απολίθωμα του κομμουνολοκληρωτισμού (συγγνώμη, δεν άντεξα -:))

Unknown είπε...

Καλημέρα σας. Ετοιμάζω το ανέβασμα στο ιστολόγιο του σημερινού άρθρου στον Πολίτη, με το οποίο νομίζω η συζήτηση μπορεί να συνεχίσει με κάποιες νέες παραμέτρους.

@ Ρόουζ, με τον κο Κουτσού μπορεί να διαφωνώ πολιτικά κλπ, αλλά αυτό δεν μειώνει την αξία του γεγονότος. Είναι σημαντικό, οι ενεργοί πολιτικοί να χρησιμοποιούν τα καινούργια μέσα. Είναι προαγωγή του δημόσιου διαλόγου, όπως και να το κάνουμε. Δεν αντιλαμβάνομαι πως μπορεί να «κακοποιηθεί» το Μέσο γενικά. Στο κάτω κάτω, ένα blog καθρεφτίζει μόνο τον κάτοχό του και δεν προσδιορίζει το επίπεδο του Μέσου σαν ολότητα. Αυτό που λες, είναι φοβάμαι εξαιρετικά απόλυτο, τη στιγμή που κατηγορείς κάποιον άλλο για απολυτότητα.

@ Ίλαντρε…ήσουν εκεί;


@ Βρε Άνευ, δεν χρειάζεται να βάλεις κανείς κράνη και κάσκες…Θαρρώ η αυτοπεποίθηση του Ορθού Λόγου αρκεί και περισσεύει. Αν εννοείς πάλι πως έτσι θα προφυλαχτούμε από τα «τούβλα» (βλακείες ), επέτρεψέ μου να σου πω, ότι αυτές κυριαρχούν έτσι και αλλιώς και είναι μάλιστα πολύχρωμες και ακριβοδίκαια μοιρασμένες σε όλες τις πλευρές.

Ανώνυμος είπε...

Tin diafimisi pou tinhanei apo esena sholiaza giorgo
ohi to blog tou koutsou

rose