Οι ρυθμοί μας ήταν εξαιρετικά αργοί εκείνη την ημέρα.Κουρασμένοι από μία δύσκολη εβδομάδα και οι δύο, αφού απολαύσαμε τους Κυριακάτικους καφέδες μας, πράξαμε το εκλογικό καθήκον μας.
Στη συνέχεια , έτσι όπως η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα χαλαρή, είπαμε να κάνουμε γύρους στη Λευκωσία με το αυτοκίνητο για να χαζέψουμε την εκλογική ατμόσφαιρα, τους ψηφοφόρους στα εκλογικά κέντρα, να οσμιστούμε βρε αδερφέ την κατάσταση.
Κάναμε έναν μικρό σταθμό στο μεγάλο περίπτερο της γειτονιάς μας για να αγοράσουμε όπως πάντα τις Κυριακάτικες εφημερίδες.
Και τότε, καθώς έκανα μία γρήγορη λαθρανάγνωση σε εξ Ελλάδος εφημερίδα χτυποκάρδισα, αγριεύτηκα, αισθάνθηκα γυμνός γιατί δεν είχα όπλο πάνω μου και έτρεξα προς την Ελένη, να της πω ότι πρέπει να κρυφτούμε εσπευσμένα.
Ήδη είχα αρχίσει αν σκέφτομαι με ταχύτητα:
Που θα βρω όπλο;
Και αν βρω θα καταφέρω να προμηθευτώ ικανό αριθμό σφαιρών;
Δεν θα χρειαστούμε στολές παραλλαγής για τις μάχες;
Τα συνθήματα και ο…ηρωισμός άρχισαν να ξυπνάνε μέσα μου:
Φασίστες θα πεθάνετε!
Πριν με φάτε, θα φάω πρώτος όσους προλάβω!
Θάνατος στον εχθρό!
Ω ναι, ω ναι! Ζω στην Κύπρο, τη γη της λεμονιάς, της ελιάς, της ψησταριάς, της σιεφταλιάς, ζω στη γη που ξαφνικά βρέθηκε και πάλι στη δίνη ενός εμφύλιου.
Η Ελληνική Εφημερίδα Έθνος, το έγραφε ξεκάθαρα στην εισαγωγή του άρθρου της:
«Μέσα σε κλίμα «εμφυλίου», που θυμίζει την εποχή προ του χουντικού πραξικοπήματος, διεξάγεται σήμερα ο δεύτερος γύρος των κυπριακών προεδρικών εκλογών, με αντιπάλους τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, Δημήτρη Χριστόφια, και τον υποψήφιο του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού, Γιαννάκη Κασουλίδη».
Και λίγο πιο κάτω, με βάση ανώνυμη Κυπριακή πηγή ανέφερε το άρθρο πως «η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι»…
Δυστυχώς, δεν υπήρχε βρύση εκεί κοντά στο περίπτερο για να βάλω το κεφάλι μου κάτω από το κρύο νεράκι και να συνέλθω. Οπότε, απλά το κούνησα δεξιά αριστερά και ανοιγόκλεισα τα μάτια μου για να δω τι συμβαίνει γύρω μου.
Απολύτως, μα απολύτως τίποτα!
Ούτε καν νεκροί στους δρόμους, ούτε περιπολίες, τίποτα!…
Πήραμε τις εφημερίδες μας και κάναμε τη βόλτα μας.
Τα καφέ της Κυπριακής πρωτεύουσας, απέπνεαν τη χαρακτηριστική ανεμελιά τους.
Τα ρεστωράν ήταν γεμάτα κόσμο που έτρωγε, έπινε και χαχάνιζε.
Στα πεζοδρόμια της Μακαρίου, ζευγαράκια στο σουλάτσο να τρώνε παγωτό ή να χαζεύουν στις βιτρίνες.
Πραγματικό κλίμα εμφυλίου και τρομοκρατίας…
Σκέφτηκα πως ακόμα και ο κατεχόμενος Πενταδάκτυλος, θα ήθελε να ανοίξει την παλάμη του ορθάνοιχτη και να στείλει το παράσημο της ανοιχτής παλάμης στους απίθανους συντάκτες του άρθρου…
Πραγματικά, κάπου εδώ πρέπει να πω πως υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό.
Δε λέω, κατά την εβδομάδα που μεσολάβησε μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, έγιναν τρομερές πολεμικές πράξεις…
Μερικοί , ελάχιστοι επιεικώς ανόητοι βουλευτές ή κομματικοί παράγοντες είπαν κάποιες ηλιθιότητες που ξεθάφτηκαν από το μακρινό παρελθόν…και στη συνέχεια οι ηγεσίες , τους περιμάζεψαν. Και, μερικά ανεγκέφαλα χουλιγκανάκια, που με τις ευλογίες των κομμάτων συγχέουν το ποδόσφαιρο και τα ήθη του γηπέδου με την πολιτική έγραψαν μερικά συνθήματα σε τοίχους.
Α…είχαμε και την θανατηφόρα ανταλλαγή sms μεταξύ επιτελείων….
Γιατί όμως ωρέ παίδες Ελλήνων (ή βαρβάρων;) έχετε μία μόνιμη ανάγκη να τα τραβάτε όλα στα άκρα;
Γιατί πάντα συνθέτετε ένα ολάκερο δράμα γύρω από κάθε κατάσταση;
Τι ζόρι τραβάτε;
Τι δημοσιογραφία είναι αυτή που επιμένει στη δημιουργία μύθων και ασμάτων ηρωικών και πένθιμων; Κλάμα, μύξες, ιερές συγκινήσεις διαρκώς, και έλξη από την οξύτητα.
Ώστε λοιπόν, οι εκλογές στην Κύπρο έγιναν σε κλίμα που θύμιζε το χουντικό πραξικόπημα, σε ατμόσφαιρα εμφυλιακή… Και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Πρέπει να είμαστε βλάκες εμείς που ζούμε εδώ.
Λοιπόν…Κάποτε η Μελίνα Μερκούρη, είχε πει πως "στην Ελλάδα οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από ψυχίατρο, γιατί έχουν φίλους."
Σας συνιστώ φίλτατοι να κοιταχτείτε, γιατί αυτή η εποχή –αν υπήρξε ποτέ- παρήλθε ανεπιστρεπτί….
ΥΓ 1 . Διαβάστε το γεμάτο θέρμη και φως κείμενο του Aceras Anthropophorum στο http://proedrikes.blogspot.com/2008/03/blog-post.html με τίτλο "Δεν φοβάμαι τίποτα". Σχετικό, με το αποτέλεσμα των εκλογών στην Κύπρο. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμφωνήσει, κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει το συναίσθημα και την αλήθεια που αποπνέει.
ΥΓ 2. Η Στήλη Άλατος, πολύ χάρηκε για την ανανέωση της θητείας του κατά τη γνώμη μας άψογου Επιτρόπου Περιβάλλοντος, του κου Χαράλαμπου Θεοπέμπτου. Ευχές εγκάρδιες, για καλή δουλειά, αποτελεσματική και κυρίως άκαμπτο ήθος στα ποικίλα συμφέροντα μεγάλα ή και μικρά που συχνά πλήττουν το περιβάλλον με νοοτροπίες εγκληματικές και αδιάφορες για τα πάντα.
ΥΓ 3. 1η Μαρτίου σήμερα, μύρισε άνοιξη-καλό μήνα σε όλες και όλους!
24 σχόλια:
"Ω ναι, ω ναι! Ζω στην Κύπρο, τη γη της λεμονιάς, της ελιάς, της ψησταριάς, της σιεφταλιάς, ζω στη γη που ξαφνικά βρέθηκε και πάλι στη δίνη ενός εμφύλιου."
χαχαχαχα Γιώργο καλοφαγάς και εσύ? Άντε κάποια στιγμή να κάνουμε ένα καλό τσιμπούσι ή στην Κύπρο (που όλο λέω να κατέβω αλλά όλο και κάτι προκύπτει) η σε καμιά κυπριακή ταβέρνα στην Αθήνα μιας και η κουζίνα αυτή με συναρπάζει και μένα!
Κατά τ' άλλα εντάξει, ξέρεις ότι και οι Έλληνες και οι δημοσιογράφοι ειδικά, είναι τραγικά υπερβολικοί μονίμως ...
Καλό μήνα και καλά να μας μπει η Άνοιξη που τουλάχιστον εδώ στην Αθήνα έχει μυρίσει εδώ και καμιά βδομάδα, μαζί με το απαραίτητο καυσαέριο μεν αλλά μύρισε δε :)
Κάπως έτσι κύλησε και η δική μας προηγούμενη Κυριακή. Θέλαμε όμως να μυρίσουμε θάλασσα και τραβήξαμε μετα την αποχώρηση από την κάλπη (που ως γνωστόν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται) προς Πρωταρά. Εκεί μάλλον (κατά τα λεγόμενα των ελλαδικών ΜΜΕ) θα είχε πέσει πυρηνική. Κτίρια υπάρχουν, αλλά ψυχή πουθενά. Αλλά ούτε πτώματα είδαμε σκορπισμένα στους δρόμους. Μόνο νεκρά, πλην όμως φρεσκοτηγανισμένα ψάρια, είδαμε στα πιάτα του "Σπαρτιάτη"...
ligo kathisterimena
http://www.dying2live.com/about_web.htm
Αυτή η εποχή είναι η καλύτερη στη Κύπρο η ΑΝΟΙΞΗ. Μάλλον ο δημοσιογράφος που έγραψε περί μπαρουτιού το έκανε επίτηδες για να τον στείλουν στη Κύπρο να φάει και να μυρίσει τις σιεφταλιές του .
@-=IMAGINOS=- χαχαχα Χρήστο...ασφαλώς και λατρεύω το καλό φαγητό και κατά την αντίληψή μου η Κύπρος είναι ένας διατροφικός παράδεισος. Κάνε εσύ καμιά βολτίτσα κατά δω και εγώ σου εγγυώμαι πως θα φύγεις με μερικά επιπλέον κιλά. Κατά τα λοιπά, αν και παρουσίασα το ζήτημα "ελαφρά" ίσως με μία διάθεση αποφόρτισης της μακράς προεκλογικής περιόδου και της συναισθηματικής έντασης, ωστόσο, το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και πάει σε βάθος-μιλάμε και πάλι για την ανάγκη των νεοελλήνων να παράγουν διάφορους μύθους ηρωικούς ή όχι και να ζουν με αυτούς πάντα σε βάρος της πραγματικότητας. Και το πιο χαρακτηριστικό, είναι πως ενώ κάποιοι γράφουν για εμφύλιες καταστάσεις, η Κύπρος μετά την εκλογή του Προέδρου Χριστόφια, παρουσιάζει το πιο αραγές μέτωπο της πρόσφατης ιστορίας της. Ας το λάβουν καλά υπόψη τους οι διάφοροι που από μακριά βγάζουν συμεπράσματα και παράγουν απαράδεκτες "ατμόσφαιρες".
@MonachusX2 έτσι, έτσι Μονάχους...Να φανταστείς, εμείς βρεθήκαμε στο κέντρο και αράξαμε στο αγαπημένο μας κινέζικο, σχεδόν απέναντι από τα γραφεία του Συναγερμού, άρα στο επίκεντρο της ταραχής και του εμφυλίου. Πάντως όσο απολαμβάναμε το γεύμα μας το μόνο αδέσποτο που μας ήρθε ήταν ένα μπουκάλι κρασί κερασμένο από φίλους που τρωγανε σε άλλο τραπέζι και που έχουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις με μας και κατά την περίοδο των εκλογών διαφωνούσαμε μονίμως...Τέτοιος εμφύλιος!
@MonachusX2 έτσι, έτσι Μονάχους...Να φανταστείς, εμείς βρεθήκαμε στο κέντρο και αράξαμε στο αγαπημένο μας κινέζικο, σχεδόν απέναντι από τα γραφεία του Συναγερμού, άρα στο επίκεντρο της ταραχής και του εμφυλίου. Πάντως όσο απολαμβάναμε το γεύμα μας το μόνο αδέσποτο που μας ήρθε ήταν ένα μπουκάλι κρασί κερασμένο από φίλους που τρωγανε σε άλλο τραπέζι και που έχουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις με μας και κατά την περίοδο των εκλογών διαφωνούσαμε μονίμως...Τέτοιος εμφύλιος!
@ ανώνυμε φίλε, πολύ ενδιαφέρον το λινκ, ευχαριστώ :-)
@ Σταλαματιά...η εποχή είναι υπέροχη...λες ο δημοσιογράφος να μύρισε τις σούβλες; Μπορεί...μακάρι...
καλημέρα,
στο ίδιο "υφος" και το σημερινό άρθρο του Γιανναρά στην Καθημερινή, τι κρίμα γι αυτόν τον άνθρωπο και τη μόρφωσή του...
Καλημέρα σας,
Το φαινόμενο τείνει να γίνει επιδημία. Στην Κύπρο γίνεται εμφύλιος για τις προεδρικές, στην Ελλάδα βρέχει και πέφτει 20 μέτρα χιόνι και στελνουν τους ρεπόρτερς στην μέση του πουθενά όπου μπορεί να τους πετάνε και χιονόμπαλές για να δείξουν πως γίνεται πανικός. Κουταμάρες και ψέματα.
Υπερβολές υπερβολές για να αποσυντονίζουν τον κόσμο.
Τελος Πάντων Άνοιξη πάλι ευτυχώς. Να τους βαρέσει λίγο ο ήλιος και οι ευωδιές τις φύσης να συνέλθουν.
Χαιρετισμούς στην Κύπρο...
@mtryfo...μετά από το σχόλιό σας έσπευσα να δω τι έγραψε ο κος Γιανναράς.
Του αξιοσέβαστου Καθηγητή τις απόψεις , τις γνωρίζω- θα έλεγα είμαι "απέναντι" με όσα πρεσβεύει ειδικά σε ζητήματα Θεολογίας ωστόσο αυτό είναι ανεξάρτητο τελείως από την εκτίμηση ε; Όμως, αυτό το κείμενο του κου Γιανναρα περί Κύπρο που μου υποδείξατε είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, θα το αποκαλούσα ίσως και δείγμα "γραφής στην πραγματικότητα υπό το φαντασιακό πρίσμα"....(ειρωνικός είμαι, ελπίζω να είναι φανερό)...
Έλεος κύριε Καθηγητά- υπάρχουν πολλοί Ελληνοκύπριοι που στήριξαν με πάθος τον Τάσσο Παπαδόπουλο στις εκλογές, αλλά έγινα εξαλλοι με το άρθρο σας.
Γιατί; Γιατί μέσα στην "ανάλυσή" σας κυριαρχεί μία απέραντη αλαζονεία-ούτε σε μία παράγραφό σας δεν υπάρχει υποψία σεβασμού στη θέληση του Κυπριακού λαού που υπέδειξε τον κύριο Χριστόφια ως Ηγέτη του για τα επόμενα 5 χρόνια.
Και ακριβώς αυτή η απουσία της πλέον κρίσιμης παραμέτρου -της ψήφου δηλαδή και της βούλησης του λαού- καθιστά το όλο κείμενό σας, ά-κυ-ρο.
Τέλος πάντων...Για όσους έχουν την περιέργεια να διαβάσουν το κείμενο του κου Γιανναρά, ο δεσμός είναι αυτός: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_610204_02/03/2008_261402
@Captain Harbour...Τείνει φίλτατε ή έχει περάσει το στάδιο της επιδημίας και έχει "εγκατασταθεί" πλεον ως τρόπος μόνιμος;
Όπως το λέτε πάντως, ευτυχώς Άνοιξη και πάλι, στην Κύπρο είναι υπέροχη και οι ευωδιές μεθυστικές
Χαιρετισμούς :-)
Στέλιος
Δυστηχώς οι ελλαδίτες φίλοι μας πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουν για το κυπριακό.
Ο απλός λαός δεν ξέρει και γιατί δεν του έχουν μάθει και γιατί έχει διαφορετικά βιώματα τα τελευταία 50 χρόνια.
Οι δημοσιογράφοι και πολιτικοί το ίδιο, μόνο που αυτοί, δημιουργουν συνειδήσεις. ήμουν στην ελλάδα τη περίοδο του δημοψηφίμσατος και η παρουσιάση ήταν χειρότερη και από τις δικές μας εφημερίδες....
ένας αέρας αισιοδοξίας έρχεται από τον ακαδημαικό ελλάδικό χώρο. Κάποιοι έχουν μελετήσει σοβαρά πτυχές του κυπριακού, και επιτέλους παρουσιάζεται και μια πιο σοβαρή πολιτική ανάλυση.
@Στέλιο...έχεις κάποια απτά παραδείγματα;
Αγαπητέ PolitisPittas,
Εγώ δεν θα ασχοληθώ με το άρθρο (παλαιογράφημα) του προφέσορα Γιανναρά. Ίσως ο κύριος καθηγητής να μην έχει αντιληφτεί ότι οι εκλογές (στην Κύπρο) έχουν τελειώσει, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι πλέον ο Δημήτρης Χριστόφιας και ότι το 66% του εκλογικού σώματος (στον πρώτο γύρο) απόρριψε τέτοιου είδους σκεπτικά και προσεγγίσεις.
Θα ήθελα να πω όμως δυο λόγια για την υπερβολή που χαρακτηρίζει (και το επισημαίνεις κι εσύ στο post σου) τα ελληνικά ΜουΜουΕ (ηλεκτρονικά και έντυπα).
Ίσως να ακουστεί και ολίγο τι ρατσιστικό ή μονοκόμματο και μονόπλευρο αυτό που θα πω, όμως άποψη μου είναι ότι η κουλτούρα των κυπρίων δημοσιογράφων (παρ’ όλες τις αδυναμίες, πολιτικές εξαρτήσεις, συμπάθειες και εμπάθειες τους) διαφέρει (προς το καλύτερο) σε σχέση με πολλούς εξ Ελλάδος συναδέλφους τους. Παρακολουθώντας συζητήσεις σε ελληνικά κανάλια (αλλά και λίαν προσφάτως τον πολύ Ευαγγελάτο που τον είχαμε ως guest superstar σε κυπριακό κανάλι τις δύο Κυριακές των εκλογών), έχω σχηματίσει μια αρνητική εικόνα για τους Ελλαδίτες δημοσιογράφους.
Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω στα show αντιπαράθεσης (στημένα και μη) μεταξύ των φιλοξενούμενων και τα οποία συνήθως προβοκάρονται από τον παρουσιαστή, στο γεγονός ότι μιλάνε όλοι ή πολλοί μαζί και γίνεται το αλαλούμ στο πλατό, στη συνήθεια των παρουσιαστών να διακόπτουν τους φιλοξενουμένους τους ή να μην τους αφήνουν να ολοκληρώσουν την παρουσίαση των απόψεων τους μεταπηδώντας σ’ αλλά θέματα, στη φορτική απαίτηση του συντονιστή για έκφραση προσωπικών θέσεων από κομματικά στελέχη όταν τα συλλογικά όργανα των κομμάτων τους δεν έχουν πάρει ακόμα θέση και πολλά άλλα. Έχω την εντύπωση ότι μέσα απ’ όλ’ αυτά αναδεικνύεται μια ασέβεια από μέρους του παρουσιαστή προς τους φιλοξενουμένους του αλλά και προς τους τηλεθεατές!
Anef_Oriwn
Δευτέρα 3/3/2008 – 3:15 μ.μ.
@ Άνευ_Ορίων αλλά μετά σχολίων! Θα συμφωνήσω μαζί σου πέρα για πέρα και θα προσθέσω πως πέρα από τους δημοσιογράφους, το επίπεδο πολιτικού διαλόγου από πλευράς πολιτικών είναι εξαιρετικά καλό σε σχέση με την Ελλάδα. Ακούνε ο ένας τον άλλο, σχολιάζουν, κρατάνε σημειώσεις και απαντούν επί του θέματος. Όπως και αρκετές φορές είδα δημοσιογράφους να κάνουν δύσκολες ερωτήσεις στους καλεσμένους τους πράγμα αδιανόητο για την Ελλάδα.
Η άποψή μου για την πλειοψηφία των τηλεοπτικών εκπομπών πολιτικού διαλόγου της Ελλάδας, είναι απλά πως δεν υποφέρονται. Είναι ακόμα ένα γνήσιο καθρέφτισμα της νεοελληνικής ζούγκλας...
Ζήτω το ΕΘΝΟΣ λοιπόν. Αν η ατμόσφαιρα μυρίζει ακόμη μπαρούτι στην Κύπρο, προσέξτε μην αρπάξει και καούν οι σεφταλιές
@ Πίττας
απτά παραδείγματα:
1. όσο αφορά τις εφημερίδες. τότε με το αναν αγόρασα αρκετές (νέα, ελευθεροτυπία , καθημερινή, βήμα κλπ).... τους είχα πιάσει μια "αντικειμενικολαγνεία" που ήταν το λιγότερο τραγική:
"6+1 λόγοι για το ναι, 6+1 για το οχι"
"19+1 λόγοι..." κλπ
ναι, δεν λέω οι δικοί μας ήταν φανατικά είτε υπέρ του ναι (πολίτης, αλήθεια, cyprus mail) είτε υπέρ του όχι (όλοι οι άλλοι), αλλά αυτοί ξεσκίζονταν να τα παρουσιάσουν "αντικειμενικά"(πέρα από αυτό το διαφημίστικο "6+1" λες και μιλάμε για απορρυπαντικό!).... η απόλυτη μαλακία, γιατί η πολιτική δεν είναι μαθηματικά. μπορούσε το σχέδιο να είχε 2 θετικά και 100 αρνητικά, προς τι αυτό το κόλημμα με τη μαθηματική ισότητα των επιχειρημάτων ; ....και στο κάτω κάτω μπορεί τα 2 θετικά να ήταν πιο σημαντικά από τα σημαντικά από τα 100 αρνητικά (που σημαίνει ότι μιλάμε για ποιοτική και όχι ποσοτική ανάλυση)... ήτανε δράμα... και δράμα ήταν μια σειρά από υπερτασσικές εφημερίδες, δράμα οι απόψεις που εκφράστηκαν κατά χριστόφια και κασουλίδη κλπ κλπ.
τώρα οι ακαδημαικοί:
ηρακλείδης (για ιστορικοπολιτική ανάλυση του κυπριακού)
αναγνωστοπούλου (για τους τουρκοκύπριους)
χατζηβασιλείου (για συνταγματικές προτάσεις από το 1878-1960 , και οι στρατηγικες της ελληνικής κυβέρνησεις για το κυπριακό τη δεκαετία του 50)
συρίγος και λιάκουρας (για το αναν... νομικόπολιτική προσέγγιση)
άμα θες τους ακριβείς τίτλους , μπορώ να τα παραθέσω....
(για κοινωνιολογικές προσεγγίσεις έχουμε αρκετά καλούς κύπριους ακαδημαικούς)
@ ανευ ορίων
έχεις δίκαιο σε πολλά από όσα λες.
όμως θα ήθελα να κάνω μια διάκριση.
μια διάκριση μεταξύ τηλεοπτικών σουπερ σταρ και δημοσιογράφων στις εφημερίδες.
για τους πρώτους, η κατάσταση στην ελλάδα είναι τραγική..με εξαίρεση ίσως τη ΝΕΤ
για τους δευτερους όμως, (και παρά την άγνοια τους για το κυπριακό), το επίπεδο στην ελλάδα (τουλάχιστο στις 3-4 σοβαρές εφημερίδες) είναι πιο ψηλό από το επίπεδο των δικών μας εφημερίδων.
Καλόν μήνα σε όλους μα και μια υπέροχη άνοιξη όχι μόνο στο περιβάλλον, μα και για εκείνα που φέρνουν άνοιξη και μέσα μας.
Όλα κατ' ευχή Γιώργο και φίλοι αναγνώστες της Στήλης Άλατος.
pol gt
@ Στέλιε,
Όλως παραδόξως τούτη τη φορά θα συμφωνήσω μαζί σου (πλάκα κάνω) σε δυο τρια σημεία:
1. Όντως μόνο στην ΝΕΤ μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει πολιτικά (και όχι μόνο) προγράμματα επιπέδου.
2. Γενικά οι ελληνικές μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες (εγώ δεν θα τις πω “σοβαρές”), από άποψη περιεχόμενου (ποιοτικά και ποσοτικά) αλλά και λόγω μεγεθών βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από τις δικές μας εφημερίδες. Πολύ καλή πληροφόρηση δίνει και η εβδομαδιαία εφημερίδα “ΠΟΝΤΙΚΙ” (καμία σχέση με το εμετικό κυπριακό “Ποντίκι”) ενώ στην “Ελευθεροτυπία” ανταποκρίσεις για την Κύπρο γράφει ο Μακάριος Δρουσιώτης. Καλή γνώση για την Κύπρο παρατήρησα ότι έχει και ο Παύλος Τσίμας που γράφει στα “ΝΕΑ”.
Anef_Oriwn
Δευτέρα 3/3/2008 – 8:43 μ.μ.
Εγώ πραγματικά πείνασα… σεφταλίες δεν νομίζω να εβρω στην αγγλία …
Αυτοί οι τύποι όπως ο οργισμένος X. Γιανναρας θα συνεχίσουν να κλάνουν για πολύ καιρό ακόμα
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι με πία λογική παρομοιάζουν τον .. ΤΑΣΣο?? Με τον Ελ. Βενιζέλο
Μα τι πίνουν ??
Ίσως με την ίδια λογική που χαρακτηρίζουν ΕΚ πλευρά σε θέση ισχύος μετά τους χειρισμούς του Τάσου
Και την ίδια λογική να μας χαρακτηρίζουν μύωπες που δεν βλέπουμε την συνομοσιολογία εναντία στον Τάσσο από Αμερικανούς , ελληνική κυβέρνηση και όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς ηγέτες της Κύπρου
Και δεν διεροτούνται καν μήπως οι υπόλοιποι ηγέτες του τόπου έχουν κάποιο μικρό δίκαιο και αν ο απόλυτος μονάρχης ΤΑΣΣΟΣ ο οποίος είναι ως γνωστών αλάθητος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΦΩΤΙΣΗ και την ‘’ορθήν κριση’’ (υστερίας) αλλά ένας μουστακαλής γιδοβοσκός..
Στέλιος
ενδιαφέρον άρθρο για τη δημοσιογραφία, που ίσς και να μας δίνει την απάντηση για τους πυχαίους τίτλος στο "έθνος"
Κακή η κατάσταση του Τύπου στη Βρετανία...
«Λιγότερες ειδήσεις, λιγότερη σκέψη, λιγότερη στράτευση, λιγότερος χρόνος για επαλήθευση των πληροφοριών: αυτή είναι η ετυμηγορία ενός Βρετανού δημοσιογράφου για την κατάσταση του Τύπου στη χώρα του. Μόνο στη χώρα του;
Ο Νικ Ντέηβις ξεκίνησε την έρευνά του από τον περίφημο "ιό της χιλιετίας". Τεράστια ποσά δαπανήθηκαν στο γύρισμα του αιώνα για την αντιμετώπιση αυτής της φανταστικής απειλής, με τις εφημερίδες να συναγωνίζονται για μήνες σε τρομολάγνους τίτλους. "Οι τράπεζες μπορεί να καταρρεύσουν", έγραφε η Γκάρντιαν, "Ασθενείς σε κρατικά νοσοκομεία μπορεί να πεθάνουν", πλειοδοτούσε η Τέλεγκραφ. Τελικά δεν συνέβη φυσικά τίποτα. Και οι χώρες που αδιαφόρησαν για το θέμα, όπως η Ρωσία, δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Γιατί προκλήθηκε όμως αυτός ο πανικός; Πώς εξηγείται αυτή η τερατώδης άγνοια;
Οπως γράφει ο Ντέηβις στο βιβλίο του "Flat Earth News" (εκδ. Chatto and Windus), το σχήμα είναι πάντα το ίδιο. Μια ιστορία μοιάζει αληθινή. Στη συνέχεια γίνεται ευρέως αποδεκτή ως αληθινή, παρ' όλο που μπορεί να ξεχειλίζει από ψεύδη και προπαγάνδα. Οι εφημερίδες τη δημοσιεύουν και την αναδημοσιεύουν, χαρακτηρίζοντας ταυτόχρονα "αιρετικό" όποιον εκφράζει επιφυλάξεις. Η επαλήθευση θεωρείται πολυτέλεια. Αλλωστε οι πηγές των περισσοτέρων δημοσιευμάτων είναι είτε τα δελτία Τύπου (60%) είτε το Press Association, το κυριότερο ειδησεογραφικό πρακτορείο της Βρετανίας (20%). Πρωταθλητές εδώ είναι οι Τάιμς, για τους οποίους διαπιστώθηκε ότι το 69% των δημοσιευμάτων τους στηρίζονται σε τηλεγραφήματα πρακτορείων...
Συμπέρασμα: η καρδιά της σύγχρονης δημοσιογραφίας είναι το γρήγορο αναμάσημα μη ελεγμένου υλικού από δεύτερο χέρι, που σε μεγάλο βαθμό αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των πολιτικών ή εμπορικών συμφερόντων εκείνων που το χορηγούν. Ποιος φταίει γι' αυτήν την κατάσταση; Οι κακοί διευθυντές; Οι αδίστακτοι πολιτικοί; Οχι, απαντά ο Ντέηβις. Ο κυριότερος ένοχος είναι οι εμπορικές πιέσεις που ασκούνται για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση του κόστους. Τα άρθρα πρέπει να είναι φτηνά, δηλαδή να γράφονται γρήγορα. Να είναι "ασφαλή", δηλαδή να μην ενέχουν τον κίνδυνο μιας αγωγής ή μιας διαμαρτυρίας από το ισραηλινό λόμπι. Να μην αμφισβητούν κοινά αποδεκτές ιδέες. Να μην έχουν πολύπλοκη δομή. Να λένε στον αναγνώστη αυτά που θέλει να διαβάσει. Και, πάνω απ' όλα, να παρουσιάζουν και τις δύο πλευρές κάθε θέματος: με τον τρόπο αυτόν δεν υποχρεώνεσαι ποτέ να απολογηθείς, αφού ποτέ δεν έχεις πάρει θέση.
Ο Τζον Λάντσεστερ παραθέτει στο London Review of Books δύο ακόμη στοιχεία που συμπληρώνουν τη ζοφερή εικόνα. Το 1970, το CBS είχε μόνο στη Ρώμη τρεις ανταποκριτές πλήρους απασχόλησης. Το 2006, όλα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, είχαν όλους κι όλους 141 ξένους ανταποκριτές σε όλο τον κόσμο. Στη σημερινή Βρετανία, 47.800 άνθρωποι απασχολούνται στις δημόσιες σχέσεις έναντι 45.000 που εργάζονται στα μέσα ενημέρωσης. Σε τέτοιες συνθήκες, όροι όπως ακρίβεια, ανεξαρτησία ή επαλήθευση αποτελούν είδη υπό εξαφάνιση».
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ - «ΝΕΑ»
http://therealnews.com/web/index.php
mia mi kivernitiki, oikonomika kai politika anexartiti dimosigrafiki kinisi
rixte mia matia
spiros
ενδιαφέρον το http://therealnews.com/web/index.php, ευχαριστώ Σπύρο όπως και το άρθρο που είχε την ευγένεια να ανεβάσει εδώ ο Στέλιος για τον Βρετανικό τύπο. Το ζήτημα ασφαλώς και δεν είναι μόνο Ελληνικό ωστόσο επειδή σε κάποιες χώρες ο ποιοτικός πήχης ήταν ανέκαθεν πάρα πολύ ψηλά, έστω και σε πτώση το επίπεδο παραμένει καλύτερο συχνά.
Κυριάκο, φράσεις του τύπου " μουστακαλής γιδοβοσκός" ομολογώ δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Σε κάθε περίπτωση, η Κύπρος αποφάσισε να γυρίσει σελίδα να κάνει ένα είδος μεταπολίτευσης και να ξεκολλήσει από τη γενιά της ΕΟΚΑ την οποία δεν θα την κρίνω τώρα εδώ-ούτε νομίζω πως είμαι σε θέση έτσι και αλλιώς.
Γιώργο pol gt, καλώς όρισες και από εδώ :-)
Νομίζω φίλοι πως το θέμα "έκλεισε" αύριο ανεβαίνει το νέο κείμενο, το νέο άρθρο, σχετικό αυτή τη φορά με το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Ο τίτλος του " Τσίπρα που θέλετε..."
Θα ανέβει λίγο πιο νωρίς από ότι συνήθως, μάλλον πριν την ηλεκτρονική έκδοση του Πολίτη την οποία κατά κανόνα περιμένω, γιατί απλά επιθυμούμε διακαώς να την "κοπανήσουμε" για λίγο προς τας εξοχας (βλέπε Πωμός)
Καλά να περάσετε, θα περιμένω τα σχόλια και τα σχολιανά!
Δημοσίευση σχολίου