Λόγος μεστός, λόγος πικρός αυτός του μέγιστου (κατά τη γνώμη μου) των Ελλήνων Ποιητών, του Γιώργου Σεφέρη.
Λόγος βγαλμένος λες μέσα από τα τρίσβαθα της Ιστορίας, της οποίας υπήρξε μοναδικός «τραγουδιστής».
Και όπως κάθε Ποιητής αληθινός, προφήτης που «είδε» τη συμφορά να έρχεται.
Ευτυχώς, δεν έζησε να δει ποια θα ήταν ετούτη η συμφορά. Γιατί δεν θα άντεχε ίσως το αίμα που κύλησε άφθονο στη γη της Κύπρου, που τόσο μα τόσο αγάπησε και τόσο μα τόσο εσωτερικά την άφησε να ποτίσει και να αρωματίσει το έργο του.
17 Νοέμβρη αύριο, και η μνήμη θέλει δεν θέλει γυρίζει πίσω στον ματωμένο Νοέμβρη του 73. Με αφορμή αυτό, αύριο, θα κλείσω τον κύκλο των τριών άρθρων που έχουν να κάνουν με τον κοινωνικό εκφασισμό. Ο κύκλος δεν κλείνει οριστικά-δυστυχώς. Οι καιροί μας είναι πιο πονηροί, πιο ύποπτοι από τότε. Ανάμεσα στο «καλό» και στο «κακό» προστέθηκαν αμέτρητες αποχρώσεις του γκρίζου.
Χρειαζόμαστε πιότερο νου, μα και πιότερη καρδιά για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Γιατί δεν ωφελεί να φωνάζουμε μόνο συνθήματα ή και να πράττουμε προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Είναι κρίσιμο, όλοι, να προσπαθούμε και να καταλάβουμε πέρα από τα φαινόμενα.
Ο ήμερος και ήρεμος Λόγος του Ποιητή μας, καλεί στον στοχασμό και τη σιωπή.
Αντιλαλεί ο λόγος του Ποιητή. Διαπερνάει τους χρόνους και θα διαπεράσει τους αιώνες.
Ας έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά.
Στήλη Άλατος
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007
Αντιλαλεί ο λόγος Σου Ποιητή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
16 του Νοέμβρη σήμερα – Παραμονή της 34ης Επετείου της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου αλλά συνάμα και η Διεθνής Μέρα Ανεκτικότητας!
Ανεκτικότητα στη διαφορετικότητα των ανθρώπων (φυλετική, εθνική, κοινωνική) και ανοχή της διαφορετικότητας των ιδεών και απόψεων που εκφράζουν οι άνθρωποι!
Και το ερώτημα εμού, ενός σκεπτόμενου πολίτη (όσο μου το επιτρέπουν οι γνώσεις, οι εμπειρίες και το μυαλό) είναι: “Ανεκτικότατα” (και δημοκρατικότητα) πρέπει να επιδεικνύουμε και προς ιδέες και θέσεις που έχουν καταδικαστεί από τη συλλογική συνείδηση του κυπριακού λαού (όπως το πραξικόπημα) ή της ανθρωπότητας (π.χ. ο φασισμός) ή και σε ιδέες που υποθάλπουν και προάγουν το φασισμό όπως ο εθνικισμός και η ξενοφοβία;
Ες αύριον λοιπόν τα σπουδαία για το Πολυτεχνείο!
Μέσα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί εγώ είμαι έτοιμος να ακούσω τα πάντα. Δεν αποκλείεται κάποιοι να αρπάξουν πάλι την ευκαιρία για να βγάλουν τα απωθημένα τους …
Anef_oriwn
16/11/2007 – 8:05 μ.μ.
Δεν νομίζω να υπάρξει τέτοιο περιθώριο Άνευ_ πραγματικά, δεν το νομίζω...(και ελπίζω)
Καλησπέρα,
Ας ελπίσουμε με την πάροδο των ετών να ζούμε σε πιο χρωματιστές και όχι τόσο γκρίζες και ύποπτες εποχές. Ας ζητήσουμε να σταματήσει η κάθε είδους υποκρισία και να θέσουμε τα θεμέλια της δημοκρατίας του αύριο με λόγο πολιτικό και όχι πολιτικάντικο. Πριν 34 χρόνια συνέβει αυτό που ο έτερος βραβευμένος με Νόμπελ ποιητής μας περιγράφει:
"Η ζωή που το θάνατο γεύτηκε
Σαν τον ήλιο γυμνή ξαναγύρισε
Και μην έχοντας αχ άλλο τίποτε
Η ζωή που τα πάντα σπατάλησε
Στα χαλάσματα κάρφωσε μια παπαρούνα που λάμπει."
Η ζωή που κερδίσαμε απαιτεί την συμμετοχή όλων και πάνω από όλα τον ποιοτικο διάλογο για κάτι καλύτερο.
Χαιρετισμούς
Χαίρομαι που αναφέρθηκες στο πολυτεχνείο με τον ποιητή ,εγώ χθες μετά τη γιορτή του σχολείου για το πολυτεχνείο που κάναμε το βράδυ, έβαλα στην ιστοσελίδα το ποίημα που είπα.
Δημοσίευση σχολίου